سینماروزان: می‌شود شوخی کرد، جوک و لطیفه گفت، یکدیگر را غافلگیر کرد، لباس عجیب پوشید، بلند بلند خندید، چهره را برای نخندیدن چروک کرد ولی هیچ خط قرمزی را هم نشکست.

به گزارش سینماروزان و به نقل از تابناک، کلمه‌ای که خودش معنای اصلی را می‌رساند؛ رفتارها، گفتارها یا امور اجتماعی که برطبق رسم و آیین یا مذهب، ناپسند، ممنوع و نکوهش‌پذیر است. اما ماجرا وقتی سخت می‌شود که همه این پرهیزه‌ها، محدودیت‌هایی روی کاغذ باشد نه رنگ‌گرفته از ذات جامعه، نکوهشی باشد بر اساس یک توهم و نه بر اساس آیین و عرف.

برای همین مقدمه است که اساسا پخش سری زنان در جوکر ۲ یک تابوشکنی نبود، حتی نباید اسمش را سدشکنی گذاشت! بلکه با پخش ۲ قسمت از آن معلوم شد که جوکر زنان، از بین بردن توهم‌ها و محدودیت‌هایی بود که ریشه در عرف جامعه نداشت.

می‌شود شوخی کرد، جوک و لطیفه گفت، یکدیگر را غافلگیر کرد، لباس عجیب پوشید، بلند بلند خندید، چهره را برای نخندیدن چروک کرد ولی هیچ خط قرمزی را هم نشکست. وقتی نشست و برخاست روزانه دختران ما حاوی طنز است، چرا جوکر زنان را یک تابوشکنی قلمداد می‌کردند؟ شاید اسمش را بشود سنت‌شکنی یا ترس‌شکنی یا صف‌شکنی نهاد. ترسی که ریشه در سلیقه‌های محدود و بسته و خسته مدیران و تصمیم‌گیران دارد، نه نظر همه مردم و یا همان عرف جامعه.

در روزهای گذشته درباره این جوکر زنان بیشتر از قبل بحث شده است، تمجیدهای زیاد و تقبیح‌های اندکی هم صورت گرفته ولی وقتی مدتی از این جوگیری‌ها و اظهارنظرها گذشت، مشخص شد که عامه مردم با این اثر نمایش خانگی خیلی ساده‌تر، صمیمی‌تر و راحت‌تر از فعالان مجازی و مدعیان فعالیت فرهنگی برخورد کردند.

این یک فرصت برای استفاده از ظرفیت ۵۰ درصدی جامعه است و اتفاقا بسیاری از مخاطبان در نظرها و نوشته‌هایشان، این فصل را خانوادگی‌تر، موجه‌تر و خنده‌دارتر از فصل قبل (با حضور ستاره‌های کمدی مرد) توصیف کردند. میزان رضایت از این دو قسمت (درباره قسمت‌های پخش نشده، قضاوت نکنیم بهتر است) در همه سایت‌ها (از اصلاح‌طلب‌ترین تا اصولگراترین) یکسان است و این یکدستی نظر مردم از هر قشر و باوری، نکات بسیاری دارد.

باید پذیرفت که سلیقه جامعه همراه با تغییر باورها و رویکردها تغییر می‌کند، روزی اگر نقش‌های محدود و کم‌اثر به زنان در کمدی‌های تلویزیونی داده می‌شد (پررنگ‌ترین زن کمدین در تلویزیون ما به سریال پاورچین برمی‌گردد که هیچکدام از بازیگرانش در این جوکر حضور ندارد، آنها هیچوقت نقش اول هیچ کمدی عامه‌پسندی نبوده‌اند)، حالا سطح و سلیقه جامعه به آنجا رسیده که می‌توان با حضور چند زن که برای خنداندن هم تلاش می‌کنند، خندید و احساس بدی هم نداشت.

حالا مقدمه این نوشته را دوباره بخوانید؛ برچسب تابو و در ادامه آن؛ تابوشکنی، بدل به عنوان بزرگ و حساسیت‌زایی شده که برای هر اتفاقی مصرف می‌شود. در حالی‌که این بیشتر، توهم تابو است که روی همه رفتارهای فرهنگی سایه انداخته است. آنچه می‌شود با کمی شجاعت و مدارا تغییرش داد و تجربه‌های بهتری در حوزه فرهنگی ساخت. کاش میزان این شجاعت‌ها، مداراها و صبرها در همه مسئولان (فرقی ندارد اسمش ساترا باشد یا نه) بیشتر پدید آید.

بر همین اساس، انتشار جوکر زنان را باید به فال نیک گرفت؛ و البته فضا را برای جامعه جدید ایران بازتر کرد؛ چه آنکه امروز جامعه ایرانی با سه سال قبلش تفاوت‌های زیادی دارد بویژه که نظرات مردم و کامنت‌های مخاطبان نیز نشان می‌دهد «شادی» و «خنداندن» در روزگار سخت فعلی «معجزه و مُسکن» است!

سینماروزان: عمو پورنگ به بهانه آغاز پخش «لالایی» در فیلیمو در نیایش‌مال با بچه‌ها دیدار و گفتگو کرد!

سریال لالایی محصول ایران در سال ۱۴۰۳ است که توسط احمد درویشعلی پور کارگردانی شده.

از بازیگرانی که در این سریال خانوادگی به ایفای نقش پرداخته‌اند می‌توان داریوش فرضیایی، امیرمحمد متقیان، گوهر خیراندیش، نعیمه نظام دوست، کمند امیرسلیمانی، سعید امیرسلیمانی، سپند امیرسلیمانی، هلیا امامی، امیر کربلایی زاده، حامد وکیلی، امیر سهیلی، مرضیه صدرایی، ابراهیم شفیعی و نیما قربان زاده را نام برد.

برای تماشای ویدیو اینجا را ببینید.

سینماروزان: «من نفرت انگیز ۴» با دوبله اختصاصیِ فیلیمو، جمعه در باغ کتاب، اکران می‌شود.

انیمیشن محبوب «من نفرت‌انگیز» که چهارمین قسمت آن به کارگردانی کریس رناد به تازگی اکران شده، با دوبله اختصاصی در فیلیمو منتشر شد.

با توجه به درخواست علاقمندان، این انیمیشن جمعه ۲۶ مرداد در سینمای روباز باغ کتاب اکران می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه بلیت، به سایت سینماتیکت مراجعه کنند.
اشکان صادقی مدیریت دوبلاژ و علی باقرلی، مریم نوری درخشان، مرجانه فشنگچی، آیسن نوروزی، دیانوش آصف وزیری، مینا گلپایگانی، ندا آسمانی، محسن پرتوی، آرش فلاحت پیشه، فرزانه فائزی و حمید صلاحی گویندگی «من نفرت‌انگیز ۴» را به عهده دارند. همچنین رزیتا غفاری نیز به عنوان یکی از گویندگان به صورت افتخاری در این گروه حضور دارد.
در انیمیشن «من نفرت انگیز ۴» (Despicable Me) بار دیگر گرو و مینیون‌های زرد و بازیگوش بازمی‌گردند تا ماجراهایی خنده‌دار و گاهی ماجراجویانه را به نمایش بگذارند.
ما با یک بچه بازیگوش جدید (حاصل ازدواج گرو و لوسی) با نام گرو جونیور آشنا می‌شویم که مأموریت‌های گرو و مینیون‌ها را با چالش‌هایی مواجه می‌کند. این‌بار خانواده گرو در خطر است و باید حفاظت شود به همین دلیل مینیون‌ها خودشان اسلحه می‌شوند تا با دشمن قدرتمند جدید که برای انتقام آمده، مواجه شوند… .

سینماروزان: آقای کتاب باز به زودی با «اکنون» در فیلیمو رویت می‌شود.

«سروش صحت» با اجرای یک برنامه‌ی جدید به نام «اکنون» دوباره میزبان اهالی فرهنگ، هنر و علم خواهد بود.

«اکنون»، به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدرضا رضائیان، یک تاک‌شوی هفتگی است که با همان حس و حال و نگاهی که از تیم سازنده برنامه کتاب باز انتظار می رود، طراحی شده و در حال ساخت است.

صحت این بار و در بستر نمایش خانگی گفتگوهایی جذاب و دلنشین با هدف گسترش فرهنگ کتاب خوانی با مهمانان و کارشناسان شناخته‌شده خواهد داشت.

«اکنون» در حال تولید است و به زودی به صورت هفتگی از فیلیمو پخش خواهد شد.

سینماروزان: باید تولید “جوکر بانوان” را به فال نیک گرفت. احسان علیخانی تمام تلاشش را کرد تا با حضور خانم‌ها در جوکر، ثابت کند خانم‌ها در عرصه کمدی چیزی از آقایان کم ندارند و تنها باید به آنها فرصت داد.

مرجانه گلچین بازیگر با بیان مطلب فوق به روزنامه شرق گفت: متأسفانه ما همچنان خط‌کشی‌هایی داریم که دیگر در دنیا بی‌معناست. من جزء اولین نفراتی بودم که به این برنامه دعوت شدم اما نمی‌دانم به دلیل سن‌و‌سال یا گذشت زمان، کمی نسبت به واردشدن در چنین فضاهایی دست‌به‌عصا شدم. یعنی از فضایی که مخاطب ما را به‌عنوان بازیگر می‌بیند، خارج شوم و در یک برنامه خودمانی‌تر و آزادتر قرار بگیرم.

وی ادامه داد: ما خانم‌ها علی‌الخصوص در حوزه کمدی، به‌مراتب کارمان از آقایان سخت‌تر است. به دلیل اینکه نمی‌توانیم از فیزیک بدنی و کلامی استفاده کنیم. با این نگاه متفاوت به حضور خانم‌ها در عرصه کمدی، باید حق داد به آدم‌هایی مثل من که بیش از 40 سال در این حرفه هستند، کمی بترسند به شکل واقعی در یک برنامه رئالیتی‌شو حاضر شوند.

بازیگر “شب بیست و نهم” اظهار داشت: در سینما با تعداد محدودی مخاطب سر‌و‌کار داریم، ولی وقتی در رسانه‌ای مثل پلتفرم و تلویزیون حاضر می‌شویم، انگار بلندگویی دست گرفته‌ایم و برای عموم صحبت می‌کنیم. این صحبت برای عموم آدم را دست‌به‌عصا می‌کند.

سینماروزان/محمد شاکری: نقطه عطف تاک شوی “سپنج” را باید همان کشف آسمان‌ِ هستی دانست که از زبان محمد بهشتی شیرازی-از مهمانان برنامه- مطرح شد.

علی درستکار که می‌توان در اجرا او را ادامه دهنده امثال محمد صالح علاء و محمدرضا شهیدی فر و در زمره مجریانی دانست که شعور را بر شور ترجیح داده اند در “سپنج” کوشیده راهی ایجاد کند برای ارتباط عامه با ادبیات نخبگی.

تاک شوی “سپنج” کم تيتر حاشیه دار ندارد ولی شگرد درستکار و فیلیمو-به عنوان عرضه کننده برنامه- آن بوده که حتی در وایرال محتواهای برنامه، هدف گذاری اصلی مبتنی بر حفظ اصالت را از دست ندهند.

مهمانان “سپنج” گاهی عیاردار و وزنه های حرفه های خویشند مثل علی نصیریان، قطب الدین صادقی، محمد بهشتی و ژاله آموزگار و گاه نیز غلبه نوعی سمپاتی سیاسی خاص در انتخاب آنان به چشم میخورد و درعین حال می‌توان همچنان دایره انتخاب مهمانان را متنوع تر کرد و افراد کم‌گوی نخبه را به سمت و سوی فرش دوتکه سپنج هدایت کرد.

علی درستکار در اجرای سپنج، اثری از خودنمایی ندارد و حتی اگر مهمانان بخاطر کهولت سن در گفتگو،تعلل کنند او همچنان سکوت را پیشه می‌کند و سعی در رقابت با مهمان و جلو زدن ندارد. همین است که مهمان را به احترام متقابل واداشته و اعتماد افزایش یافته و گفتگو، رونق می‌گیرد.

“سپنج” که معنای موقت و عاریه را می‌دهد به دنبال آن است پاسخی بهینه بیابد بر اینکه برای بهبود زندگی عاریتی دنیا چه باید کرد؟ این پرسش گاه از یک نویسنده پرسیده میشود،گاه از یک بازیگر، گاه از یک جامعه شناس و گاه یک شاعر و گاه یک دانشمند.

آنچه پاسخ می‌دهند نه اینکه اهمیت نداشته باشد اما مهمتر آن است که “سپنج” و فیلیمو نشان می‌دهند که می‌شود حتی در سپهر سرگرمی‌زده‌ی فضای پلتفرمی، گفتمان‌هایی شکل داد که قدری بیشتر ما را به چیستی و چرایی زندگی از نوع ایرانی وادارد و در عین حال، وجه سرگرم‌کننده هم داشت.

آنچه محمد بهشتی شیرازی در “سپنج” درباره کشف آسمان از روی زمین گفت و اینکه هر موجودی می‌تواند آسمان خود را درک کند قبل از آن که به آسمان رود، می‌تواند موجزترین تعریف برای این برنامه باشد.

سینماروزان/مهدی فلاح: رکورد بازدید از کارتون‌ها و انیمیشن‌های بارگذاری شده در سایت «آپارات» از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا کنون از مرز یک میلیارد دقیقه عبور کرد.

یکی از بخش‌های پرطرف‌دار در سایت‌های اشتراک ویدئو در فضای مجازی، مربوط به کارتون‌ها و انیمیشن‌ها است و معمولا گروه سنی کودکان و نوجوانان جدی‌ترین کاربران در این بسترها برای ثبت رکوردهای ویژه محسوب می‌شوند.

براساس آمار رسمی ثبت‌شده در سایت «آپارات» از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا میانه مردادماه، مجموع بازدید‌ها از دسته کارتون‌ها و انیمیشن‌ها به عدد قابل‌توجه بیش از یک میلیارد دقیقه رسیده است

نکته قابل‌توجه اینکه نزدیک به ۳۰۰ میلیون دقیقه از این آمار مربوط به ابتدای تیرماه تاکنون است و به‌نظر می‌رسد در ادامه تعطیلات تابستانی، ویدئوهای انیمیشنی و کارتونی، با سیر صعودی تماشا، مواجه خواهند بود.

در میان انیمیشن‌های پرمخاطب هم همچنان «باب اسفنجی» صدرنشین فهرست بیشترین جستجو و تماشا بوده و بعد از آن انیمیشن‌هایی همچون «مرد عنکبوتی»، «دختر کفشدوزکی»، «کوکوملون» و «سگ‌های نگهبان» رکوددار بیشتری جستجو در این سایت هستند.

سینماروزان: داریوش فرضیایی و امیرمحمد متقیان با «لالایی» به فیلیمو آمدند.

لالایی، به کارگردانی احمد درویشعلی‌پور و تهیه‌کنندگی پژمان لشکری‌پور جدیدترین سریال اختصاصی فیلیموست که از دوشنبه، ۲۹ مرداد ماه پخش خواهد شد.

در این سریال علاوه بر داریوش فرضیایی، هنرمندانی چون گوهر خیراندیش، سعید امیر سلیمانی، امیرمحمد متقیان، نعیمه نظام‌دوست، کمند امیرسلیمانی، سپند امیرسلیمانی، هلیا امامی، امیر کربلایی‌زاده، حامد وکیلی، امیر سهیلی، مرضیه صدرایی، ابراهیم شفیعی و نیما قربان‌زاده حضور دارند.

در خلاصه داستان این سریال آمده است: «گلشن» زن مسن و صاحب خیریه‌ایست كه حافظه‌اش را بر اثر اتفاقی از دست داده و در شرایطی خاص مرد جوانى را با پسر از دست رفته‌اش اشتباه مى‌گيرد….

از عوامل اصلی این سریال می‌توان به نویسنده: محمد درویشعلی‌پور، مدیر تولید: جعفر گودرزی، مدیر فیلمبرداری: محمود صالحی، صدابردار: محمد عیوضی، طراح صحنه: قاسم ترکاشوند، طراح لباس: سحر گوران، طراح گریم: شهرام خلج، تدوین و جلوه‌های ویژه بصری: علی زارع، موسیقی: مهرداد نصرتی، مدیر برنامه ریزی: مجید موثق، دستیار اول کارگردان: محمدحسین خلیفه، اشاره کرد.

سینماروزان: فیلم سینمایی «بی‌بدن» به کارگردانی مرتضی علیزاده رکورد فروش آنلاین را در کم‌تر از ۲۰ روز شکست و از ده و نیم میلیارد تومان عبور کرد.

«بی‌بدن» که عنوان پرفروش‌ترین فیلم اجتماعی تاریخ سینمای ایران را به خود اختصاص دا‌ده، از ۲۷ تیر در سینمای آنلاین فیلیمو اکران شد و حالا رکورد فروش آنلاین را هم به نام خود ثبت کرده و پس از ۱۸ روز به فروش ۱۰.۶ میلیارد تومانی رسیده است.

در میان فیلم‌های غیر کمدی رکورد فروش تا پیش از این به ترتیب برای فیلم‌های «ملاقات خصوصی» با فروش ۱۰ و «علفزار» با فروش ۷ میلیارد تومان اختصاص داشت.

پیش از این «بی‌بدن» در اکران سینماها با ۴۷ میلیارد تومان فروش، پرمخاطب‌ترین فیلم اجتماعی تاریخ سینمای ایران لقب گرفت.

«بی‌بدن» به تهیه‌کنندگی سیدمصطفی احمدی که فیلمنامه آن توسط کاظم دانشی نوشته شده، فیلمی جنایی است که از یک پرونده قضایی مهم الهام گرفته. داستان فیلم با تغییراتی به یک پرونده معروف جنایی دهه ۹۰ اشاره دارد؛ پرونده قتل غزاله شکور به دست آرمان عبدالعالی که چندین بار تا مرحله اجرای حکم رفت و برگشت و یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های چند سال اخیر ایران بود. «بی‌بدن» نیز با دستمایه قرار دادن این پرونده، سراغ شخصیت‌ها می‌رود و ما را با ابعاد مختلف یک حکم آشنا می‌کند.

الناز شاکردوست، نوید پور فرج ، گلاره عباسی ،سروش صحت و پژمان جمشیدی، بازیگران این فیلم هستند.

سینماروزان: هوشنگ گلمکانی منتقد قدیمی با اشاره به اقبال مخاطبان به فصل تازه سریال “زخم کاری” از کیفیت بازی رعنا آزادی ور در این سریال یاد کرد.

گلمکانی گفت: شخصیت‌پردازی خوب و شناسنامه دار کردن کاراکترها ویژگی “زخم کاری” است. بازی های سریال، خوب است و گل سرسبد بازی ها، رعنا آزادی ور است که خیلی خوب با چهره خود، ترکیب وحشت و تدارک توطئه و مهر مادری و نقشه برای آینده را ارائه داده است.

او افزود: جواد عزتی بازی روانی داشته و الناز ملک هم کارش خوب بوده. با وجود فراز و فرودها محمدحسین مهدویان با “زخم کاری” در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان یک کارگردان است.

برای تماشای ویدئو اینجا را ببینید.

سینماروزان: دعوا بر سر نام است. فیلیمو می‌گوید نام فیلیمیوم تقلیدی از نام اوست و باعث گمراهی مخاطبان شده و فیلیمیوم می‌گوید مجوز از مراجع قانونی گرفته و نامش ترکیبی است از دو اسم عمومی. کدام یک درست می‌گویند و قانون حق را به چه کسی داده است؟

به گزارش عصرایران، ماهنامه پیوست در گزارشی به پرونده اختلاف بین دو پلتفرم پخش محتوای تصویری در فضای آنلاین یعنی فیلیمو و فیلیمیوم پرداخت و نوشت: دعوا بر سر نام است. فیلیمو می‌گوید نام فیلیمیوم تقلیدی از نام اوست و باعث گمراهی مخاطبان شده و فیلیمیوم می‌گوید مجوز از مراجع قانونی گرفته و نامش ترکیبی است از دو اسم عمومی. کدام یک درست می‌گویند و قانون حق را به چه کسی داده است؟

ابتدا به بررسی قوانین و مقررات موجود بپردازیم. در حقوق ایران سه عنوان داریم که ممکن است با بحث ما مرتبط باشد: علامت تجاری، نام تجاری و اسم تجارتی. اولی و دومی در قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶ (از این پس فقط خواهیم گفت قانون ثبت اختراعات) آمده و سومی در قانون تجارت مصوب ۱۳۱۱.

ما در اینجا از علامت تجاری صحبت نمی‌کنیم. ماده ۳۰ قانون ثبت اختراعات علامت تجاری را این‌طور تعریف کرده است: «علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.» بنابراین علامت تجاری همان Trademark یا به عبارتی لوگو است ولی بحث ما در اینجا مربوط به نام تجاری یا اسم تجارتی است.

اما فرق نام تجاری و اسم تجارتی چیست؟ این دو با هم تفاوتی ندارند. قانون تجارت اسم تجارتی را تعریف نکرده ولی از مقررات آن برمی‌آید که منظور قانون‌گذار همان نام تجاری باشد. البته که قانون تجارت مربوط به سال ۱۳۱۱ است و قانون ثبت اختراعات مربوط به سال ۱۳۸۶ و از این رو قاعدتاً مقررات قانون جدید که ۷۵ سال بعد نوشته شده، به‌روزتر است.

حالا به بررسی مقررات نام تجاری و اسم تجارتی می‌پردازیم. این هفت نکته را اگر دقیق بخوانید، کل ماجرا را درخواهید یافت. توضیح اینکه این متن ترکیب مقررات قانون ثبت اختراعات و قانون تجارت است:

۱. نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص‌کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.

۲. اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه (روش) استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت موسسه‌ای فراهم کند که اسم یا عنوان معرف آن است‌، نمی‌تواند به عنوان یک نام تجارتی به کار رود (مثلاً صاحب تجارتخانه که شریک در تجارتخانه ندارد نمی‌تواند اسمی برای تجارتخانه خود انتخاب کند که موهم (ایجادکننده توهم) وجود شریک باشد).

۳. در مورد الزامی بودن ثبت‌نام تجاری اختلاف وجود دارد ولی این قبیل نام‌ها حتی بدون ثبت‌، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می‌شوند.

۴. هرگونه استفاده از نام تجارتی از طرف اشخاص ثالث‌، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی‌، یا هرگونه استفاده از آنها که عرفاً باعث فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می‌شود.

۵. اسم تجارتی ثبت‌شده را هیچ شخص دیگری در همان محل نمی‌تواند اسم تجارتی خود قرار دهد ولو اینکه اسم تجارتی ثبت‌شده با اسم خانوادگی او یکی باشد.

۶. اسم تجارتی قابل انتقال است ولی هرگونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال موسسه یا بخشی از آن که با نام مزبور شناخته می‌شود، صورت پذیرد.

۷. (در صورت ثبت) مدت اعتبار ثبت اسم تجارتی پنج سال است.

قضاوت کارشناسانه حقوقی حق را به فیلیمو می‌دهد. چرا؟ چون اسم تجاری فیلیمیوم باعث فریب مخاطب یا مشتری می‌شود. به آن هفت نکته‌ای که در ابتدا گفتیم مراجعه کنید. در آنجا گفته شده:

کسی نمی‌تواند اسم تجاری‌ای انتخاب کند که موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت موسسه‌ای فراهم کند که اسم یا عنوان معرف آن است‌.

هرگونه استفاده از نام تجارتی از سوی اشخاص ثالث‌، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی‌، یا هرگونه استفاده از آنها که عرفاً باعث فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می‌شود.

و اسم تجارتی ثبت‌شده را هیچ شخص دیگری در همان محل نمی‌تواند اسم تجارتی خود قرار دهد ولو اینکه اسم تجارتی ثبت‌شده با اسم خانوادگی او یکی باشد.

این سه ماده صریح قوانین و مقررات کشور در این زمینه است و تکلیف کاملاً روشن است.

آرای قضایی هم در این زمینه وجود دارد. سال ۱۳۹۴ اختلافی حقوقی بین شرکت نفت سپاهان اصفهان و شرکت الوند سپاهان اصفهان پیش آمد. هر دوی این شرکت‌ها در یک حوزه فعالیت می‌کردند.

دادگاه تجدید نظر رأی داد که:

«نوع فعالیت و نام این شرکت‌ها جز در کلمات نفت و الوند مشابه است و طبیعی است مشابهت کلی در نام تجارتی و نوع فعالیت آنها موجبات گمراهی مشتریان دو شرکت را فراهم آورد و این امر منافی مواد ۵۷۸ قانون تجارت و… است.»

کمی قبل‌تر در سال ۱۳۸۳ شرکت نفت پارس شل و شرکت‌ بین‌المللی شل که آن زمان در ایران حضور داشت از شرکتی به نام شرکت بین‌المللی پرشین شل شکایت کردند. پرونده نهایتاً در دیوان عالی کشور بررسی شد و دیوان رأی داد که نام پرشین شل شبیه به پارس شل است و این نوع انتخاب نام خلاف قانون است.

بنابراین روشن است که در این پرونده حق با فیلیمو است.

رگولاتور شجاعت پذیرفتن خطای خود را ندارد؟؟؟

جواب ساترا در نوع خود از نظر حقوقی حیرت‌آور است و شاید به همین دلیل هم حذف شده. اولاً رگولاتور رسماً از حالت بی‌طرفی خارج شده و می‌گوید: «دلیل صدور بیانیه فیلیمو به بهانه صدور مجوز برای رسانه‌ای به نام فیلیمیوم و ارائه نسبت‌های ناروا به ساترا این است که سکوی دیگری به حریم منافع این بنگاه اقتصادی نزدیک شده.»

در بند بعدی ساترا گفته فیلیمو مالکیتی بر کلمه فیلم ندارد و اگر دو حرف به آن اضافه کرده، حق مالکانه روی آن دارد ولی کسی دیگر اگر چهار حرف اضافه کند، مالکیتی ندارد؟ باید از ساترا پرسید اگر کسی همین حالا یک رسانه صوتی و تصویری راه بیندازد و نام آن را «ساتراپ» که به معنای نگهبان شهر (قلمرو)، فرماندار یا استاندار یکی از بخش‌های شاهنشاهی هخامنشی بوده بگذارد، این نهاد به آن رسانه مجوز خواهد داد؟ رگولاتوری که متوجه نیست اضافه شدن دو حرف می‌تواند باعث تضییع حقوق کاربران شود دقیقاً در حال مقررات‌گذاری بر سر چیست؟

در بند بعدی ساترا فیلیمو را به مطالعه قوانین کشور توصیه کرده ولی درست بعد از آن نشان داده است که اطلاع کافی از قوانین کشور ندارد. چون گفته فرایند اختصاص دامنه اینترنتی و حل و فصل اختلافات از طریق مرکز ثبت دامنه کشوری ایران (ایرنیک) انجام می‌شود و موضوع شباهت فیلیمو و فیلیمیوم در آن مرکز مطرح نبوده و هر دو دامنه ثبت قانونی شده‌اند.

با این حال باید به ساترا یادآور شد که مرکز ایرنیک به صورت پیشینی در زمینه نام‌های تجاری ممانعتی از ثبت دامنه انجام نمی‌دهد و صرفاً حافظ برخی از اسامی عمومی و حاکمیتی مثل نام نهادها و شهرهاست و نه نام‌های تجاری و شرکت‌ها.

و در نهایت ساترا گفته بر اساس قانون، «رسانه‌هایی که متقاضی استفاده از علامت‌ تجاری (نمانام و…) هستند در زمان اخذ مجوز ملزم به ارائه مستندات ثبت علامت در مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور می‌باشند.» ولی ساترا ظاهراً متوجه نیست که در اینجا اساساً مساله علامت تجاری نیست بلکه نام تجاری است. از سوی دیگر تا این لحظه که این گزارش تهیه می‌شود در سایت روزنامه رسمی هیچ‌گونه نام تجاری‌ای به نام فیلیمیوم به نام شرکت پایا کیان پرهام که مالک فیلیمیوم است ثبت نشده. این موضوع ذهن‌ها را بیشتر به این سمت می‌برد که نام مزبور اساساً به دلیل شباهت به فیلیمو و گمراه‌کننده بودن امکان ثبت ندارد و از این رو این شرکت احتمالاً به دنبال ثبت آن هم نرفته است. حال سوال اینجاست رگولاتوری که بسیار هم خود را مدافع قانون نشان می‌دهد چطور حمایت از یک نام تجاری ثبت‌نشده یعنی فیلیمیوم را به یک نام تجاری ثبت‌شده و تحت حمایت قانون یعنی فیلیمو ترجیح داده است؟

سینماروزان: فیلیمو با همکاری سوینا (سینمای نابینایان)، نسخه توضیح‌دار فصل سوم سریال «زخم کاری» را برای نابینایان آماده کرده است.

نسخه ویژه نابینایان فصل سوم سریال «زخم کاری» جمعه ۱۲ مرداد ماه با صدای گلاره عباسی در فیلیمو منتشر می‌شود.

جواد عزتی، رعنا آزادی‌ ور، کامبیز دیرباز، الناز ملک، سید جواد هاشمی، مهراوه شریفی‌نیا، کیومرث مرادی، الهه حصاری و… بازیگرانی‌اند که در فصل سوم سریال محمدحسین مهدویان حضور دارند.

پیش از این نیز نسخه توضیح‌دار سریال‌های «دل»، «هم‌گناه»، «می‌خواهم زنده بمانم»، «زخم کاری ۱ و ۲»، «یاغی»، «جیران»، «رهایم کن»، «آکتور» و «حیثیت» ویژه نابینایان در فیلیمو منتشر شده است.

برای تماشای فیلم اینجا را ببینید.

سینماروزان: کیانوش عیاری کارگردانی که سال قبل کمدی “ویلای ساحلی” را روی پرده داشت در گفتگویی با برنامه “۳۵میلی متری” #فیلیمو با اجرای فریدون جیرانی و تهیه‌کنندگی احسان ظلی پور هم از طرح تازه خود برای ساخت یک فیلم تاریخی خبر داد و هم درباره وضعیت سریال توقیفی “۸۷متر” و هم …

کیانوش عیاری گفت: اگر شرایط فراهم باشد می‌خواهم فیلم “خر لنگ” را بسازم که اثری است تاریخی و داستان آن به صد و پنجاه سال قبل و زمان کشف اولین چاه نفت ایران در دوران قاجار در مسجدسلیمان بازمی‌گردد.

وی درباره بازیگران کار جدیدش گفت: بیست سال است به “خر لنگ” فکر میکنم و دلم می‌خواهد آن را بسازم. با سارا بهرامی و نوید محمدزاده دوست دارم کار کنم. بعد از کار با ریما رامین فر در “ویلای ساحلی” فهميدم دیگر نباید بدون ریما فیلم دیگری بسازم. حالا شاید او قبول نکند ولی حتما از او در “خر لنگ” استفاده میکنم.

به گزارش سینماروزان کیانوش عیاری درباره وضعیت سریال توقیفی “۸۷متر” گفت: خوشبختانه مشکلات حل شده و”۸۷متر” را احتمالا پلتفرم روبیکا پخش کند. مهران رجبی بازیگر بسیار خوبی است و اگر بگذارند “۸۷متر” پخش شود میبینید که چه بازی رئالیستی درجه یکی کرده. آتوسا انواریان بازیگر “۸۷متر” و “کاناپه” اگر در آمریکا بود، ستاره بود.

کیانوش عیاری درباره علاقه اش به بازیگران قبل انقلاب گفت: عاشق رضا بیک ایمان وردی هستم چون اعجوبه تاریخ سینمای ایران است و دلم میخواست اولین فیلم خود را با او بسازم اما او از ایران رفت و من هم ناگزیر به سمت بازیگران دیگری رفتم. عاشق دو فیلم “فرار از تله” و “پنجره” جلال مقدم هستم.

عیاری افزود: البته در برهه ای میخواستم با فردین و ناصر کار کنم ولی نشد. سراغ فردین رفتم و میخواستم داستان زندگی دخترکی شمالی را بسازم که عاشق فردین است ولی وقتی فردین پیر را می بیند غش می‌کند و کارش به بیمارستان می‌کشد‌. میخواستم بسازم ولی فردین فوت کرد.

کیانوش عیاری درباره دلایل اصلی ایجاد مشکل برای “خانه پدری” بیان داشت: اگر “کَل حسن” فیلم “خانه پدری”-که دخترش را به قتل میرساند- بجای قالی‌فروشی، شغلی مثل آپاراتچی یا لوکوموتیوران تهران-شهرری داشت دیگر مشکلی نبود؟ چون کل حسن بازاری و در کار قالی بود می‌گفتند فیلمت ضداسلام است ولی واقعا این طور نبود.  با یکی از دیالوگهای فیلم هم مشکل داشتند و آنجا که دختر قبل از قتل -توسط پدر- به پدر میگوید: “تو که نماز میخوانی جواب خدا را چه می‌دهی؟” به شدت با این دیالوگ مشکل داشتند و سرآخر هم دیدیم که با وجود پروانه نمایش، چگونه فیلم را خیلی زود از پرده پایین کشیدند؟

عیاری تاکید کرد: تقریبا در همه فیلم‌هایم با مشکل ممیزی مواجه بودم. محمد بهشتی-مدیر دهه شصت فارابی- اجازه ساخت “آن سوی آتش” را نداد و گفت دردسر می‌شود. من هم فیلمنامه را از او گرفتم و ساعاتی بعد در حال بالا رفتن از پله های ساختمان ۱۳ طبقه تلویزیون بودم که فرید حاج کریم خان زند مدیر آن زمان گروه فیلم و سریال مرا دید و گفت می‌خواهم با تو کار کنم‌. من هم بلافاصله همان طرح “آن سوی آتش” را ارائه دادم و او گفت پس‌فردا بیا جلسه برآورد. من خندیدم و گفتم پس‌فردا روز اول عید نوروز است ولی او گفت من تمام اعضای شورا را به خط میکنم و واقعا هم این کار را کرد. بعد از ساخت “آن سوی آتش” نیز فرید حاج کریم خان عاشق فیلم شد ولی مدیرانی دیگر علیه فیلم شدند.

وی گفت: البته ساخت آن سوی آتش را به خاطر درخواست یک همکار عقب انداختم. سیامک شایقی میخواست فیلمی با حال و هوای جنوب-احتمالا “جهیزیه برای رباب”؟- بسازد و از من خواست این فیلم را نسازم تا او فیلمش را زودتر بسازد و من هم قبول کردم!

عیاری ادامه داد: بعد از فیلم “آن سوی آتش”، حدود نوزده طرح مختلف به فارابی ارائه دادم ولی همه را رد کردند. من در آن روزها به شدت گرفتاری مالی داشتم، روزی در خیابان راه می رفتم که دستی به شانه ام خورد و گفت: “من یونس صباحی مدیر تولید هدایت فیلم هستم! بیا و روز باشکوه را برای هدایت فیلم بساز.” من هم قبول کردم و رفتم و “روز باشکوه” را ساختم و آنجا بود که به سختی تن دادم ملکه ایران(فرح/گوهر خیراندیش) را با روسری نشان دهم.

عیاری درباره تولید “دو نیمه سیب” گفت: حدود ۳۶۵ روز حوزه هنری مرا معطل کرد که “دو نیمه سیب” را برایشان بسازم و سرآخر گفتند ممکن نیست! حسین خندان(دستیار کارگردان) به من گفت یوسف صمدزاده(مدیر آرازفیلم) می‌خواهد با تو کار کند و در کافه نادری با او و شریکش دیدار کردم. آنها چند وام از بانک صادرات ارومیه گرفته بودند برای فیلمنامه های مورد تایید فارابی که همه شکست خورده بودند پس خواستند که روی این فیلم سرمایه گذاری کنند.معصومیت ظاهری صمدزاده باعث شد بپذیرم و البته فروش فیلم چنان بود که سرمایه شان برگشت و سود هم کردند.

کیانوش عیاری با اشاره به درخشش حسن رضایی در فیلم‌های “شبح کژدم” و “آبادانیها” گفت: جهانگیر الماسی بازیگر خوبی بود و می‌توانست ستاره شود و او با حسن رضایی زوج خوبی شدند.حسن رضایی برای “شبح کژدم” گزینه اصلی جایزه یوزپلنگ طلایی لوکارنو بود و حتی گفتند او را به جشنواره برسانید ولی متاسفانه رئیس هیات داوران که ایتالیایی بود گیر داده بود به یک بازیگر ایتالیایی و درنهایت اصلا آن سال جایزه بازیگری ندادند‌‌ و ای کاش حسن رضایی آن جایزه را می‌گرفت بلکه جریانی تازه برای خودش و برای جامعه بازیگری ایران رقم بخورد.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: رئالیتی‌شو «کارمانی» که با شعار «تماشای این برنامه به سود شماست» از ۸ خرداد ماه در فیلیمو منتشر شده، با گذشت هفت قسمت حدود ۸۰ میلیارد تومان سرمایه برای طرح‌های ارائه شده، جذب کرد که میانگین زمان جذب سرمایه کمتر از 24 ساعت بوده است.

گزارش منتشرشده درباره وضعیت طرح‌های ارائه و بررسی شده در برنامه «کارمانی» حاکی است تا کنون ۱۴۳۹ نفر به میزان ۷۶ میلیارد تومان برای این طرح‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند. از ۷ طرح منتخب در برنامه، حمایت از ۶ طرح به طور کامل انجام شده است؛ اتفاقی که با شگفتی کارشناسان اقتصادی همراه بوده است. طرح‌های مورد حمایت مردم در این سرمایه‌گذاری در حوزه‌های متنوعی، چون «فناوری شیمی، نساجی، بازرگانی پزشکی، مشاوره مالی، فراوری الیاف اکریلیک، توسعه نیروگاه خورشیدی، تولید کاتالیست و…» بوده است.

در متفاوت‌ترین برنامه این روزهای شبکه نمایش خانگی که به صورت هفتگی از «فیلیمو» پخش می‌شود، کسب‌وکارهایی که واجد شرایط تامین مالی جمعی هستند، بعد از ارزیابی‌های فنی و نظارت‌های دقیق و اخذ مجوز شرکت فرابورس ایران، بر روی سکوی تامین مالی جمعی کارن‌کراد قرار می‌گیرند و به دنبال آن فرصت سرمایه‌گذاری برای مخاطبان برنامه امکان‌پذیر خواهد شد. کسب‌وکارها طرح خود را حداکثر در یک بازه یک‌ساله به اجرا درآورده و مشارکت‌کنندگان را با مدل مشارکت در درآمد، در سود خود سهیم می‌کنند.

استقبال گسترده مخاطبان فیلیمو در تامین سرمایه طرح‌های ارائه شده در «کارمانی» نشاندهنده اعتماد مردم و ظرفیت قابل تامل این پتلفرم برای عبور از سرگرمی‌سازی و نگاه جدی به حوزه‌های دیگر برنامه‌سازی و مشارکت‌های مردمی است.

سینماروزان: «گل یا پوچ» عنوان جدیدترین مجموعه فیلیمو است که پخش آن از ۷ مرداد آغاز می‌شود.

«گل یا پوچ» با اجرای مهران مدیری در قالب یک بازی جذاب، به کارگردانی نیک یوسفی و تهیه‌کنندگی علی اسدزاده، قرار است میزبان چهره‎‌های مختلف شود، چهره‌‌هایی که این بازی نام‌آشنا را با شمائل تازه‌ای برای مخاطبان اجرا می‌کنند.

در طول هر قسمت چند گروه با هم به رقابت می‌پردازند و با این بازی و تکنیک‌هایی که هر کدام دارند، تصویر تازه‌ای از بازی گل یا پوچ را ارائه می‌دهند.

از عوامل اصلی این مجموعه که از یکشنبه ۷ مرداد از فیلیمو پخش می‌شود، ‌می‌توان به مجری طرح:محمد اسدزاده، مدیر هنری: فرید ناظرفصیحی، طراحی و ترکیب صدا: علیرضا علویان، تدوین: نرگس صمیمی، کارگردان تلویزیونی: محمدرضا درخشان، طراح صحنه و دکور: سهیل دانش اشراقی، مدیر تولید: حسن صفری، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: پوپک مظفری، موسیقی: بهنام راد و طراح لباس: گلاره دربندی اشاره کرد. پوستر اصلی «گل یا پوچ» نیز توسط مجید کاشانی طراحی شده است.

سینماروزان/محمد شاکری: یکی از نقاط سریال «زخم‌کاری»، تلاش برای شخصیت‌پردازی پیچیده و چندوجهی زنان داستان است. این زنان، صرفاً در نقش‌های کلیشه‌ای و تک‌بعدی ظاهر نمی‌شوند، بلکه دارای ویژگی‌ها و انگیزه‌های مختلفی هستند که آن‌ها را به شخصیت‌هایی واقعی و قابل‌باور تبدیل می‌کند.
با این حال، در برخی موارد، شاهد شخصیت‌پردازی ضعیف و کلیشه‌ای از زنان داستان هستیم. به عنوان مثال، در شخصیت‌پردازی شیدا، شاهد نوعی کلیشه از زن مطیع و فرمانبردار هستیم که در نهایت، برای رسیدن به اهداف خود، به فریب و نیرنگ متوسل می‌شود.
حضور زنان در «زخم‌کاری» تصویری از زنانی را به نمایش می‌گذارد که در حال گذار از سنت به مدرنیته هستند. این زنان، در دنیایی مردسالار زندگی می‌کنند و برای رسیدن به جایگاه و هویت خود، باید با چالش‌های مختلفی روبرو شوند.
«زخم‌کاری» با به تصویر کشیدن این چالش‌ها، به مخاطبان خود کمک می‌کند تا نگاهی عمیق‌تر به جایگاه زنان در جامعه داشته باشند و به این نکته پی ببرند که زنان، موجوداتی ضعیف و وابسته نیستند، بلکه انسان‌هایی قوی و توانمند هستند که می‌توانند برای رسیدن به اهداف خود تلاش کنند و سرنوشت خود را رقم بزنند.
در قسمت پنجم سریال زخم کاری ۳ حضور دختری از طبقه فرودست جامعه که با انگیزه نزدیک شدن به پدرش بعد از گذشت سه دهه به دیدار او می‌شتابد معادلات سریال را عوض کرده است. انسیه دختر مخفی شده طلوعی از زنی صیغه‌ای است که سال‌ها دور از پدر و در زمان فوت مادرش تنها زندگی کرده است. حالا با دخالت‌های مالک و رساندن آدرس پدر انسیه او به دنبال پدرش می‌رود. اگرچه به نظر می‌رسد ورود انسیه با خواست و انگیزه‌های فرامتنی مالک صورت گرفته است اما کماکان باید منتظر یک زن با انگیزه‌های فردی باشیم که سعی خواهد کرد سهم خود را از این بازی بزرگ بگیرد. کاری که پانته‌آ با ورود به داستان در فصل سوم سعی می‌کند برای خودش ایجاد کند و از سوی دیگر سیما به واسطه مرگ عزیزانش انگیزه انتقام از طلوعی را در سر می‌پروراند. حالا با ورود انسیه باز هم داستان زخم کاری حول شخصیت آدم‌ها و زنانی می‌گذرد که هر کدام با انگیزه‌ها و سرنوشت‌های مختلف به جنگ با یکدیگر می‌روند.
حضور این زنان در «زخم‌کاری» نشان‌دهنده تحولی در نگاه به جایگاه زنان در سریال‌های ایرانی است. زنانی که دیگر صرفاً در نقش‌های فرعی و حاشیه‌ای ظاهر نمی‌شوند، بلکه در متن داستان قرار می‌گیرند و نقش محوری در پیشبرد روایت ایفا می‌کنند.
انسیه طلوعی، با انگیزه‌های شخصی و میل به انتقام از پدری که او را رها کرده، به داستانی پرفراز و نشیب تبدیل می‌شود. او با چالش‌هایی مانند طمع اطرافیان، دشمنی رقبای پدر و تردیدهای درونی خود روبرو است و باید برای یافتن جایگاه خود در این دنیای بی‌رحم تلاش کند.
هنوز مشخص نیست که سرنوشت انسیه در ادامه داستان «زخم‌کاری» چه خواهد شد. اما حضور او در این سریال، بدون شک به جذابیت و پیچیدگی داستان می‌افزاید و مخاطبان را به دنبال سرنوشت این زن جسور و سرکش نگه می‌دارد.
«زخم‌کاری» با به تصویر کشیدن زنان در ابعاد مختلف شخصیتی، تصویری واقعی‌تر از جامعه ارائه می‌دهد و به این نکته می‌پردازد که زنان در دنیای مردسالار، با وجود چالش‌ها و محدودیت‌ها، می‌توانند برای رسیدن به اهداف خود تلاش کنند و سرنوشت خود را رقم بزنند.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: پرفروش‌ترین فیلم اجتماعی امسال، در شبکه نمایش خانگی اکران می‌شود.

فیلم سینمایی«بی‌بدن» به کارگردانی مرتضی علیزاده بعد از فروش حدود ۵۰ میلیارد تومانی با پخش شایسته فیلم، حالا به صورت اختصاصی در فیلیمو اکران می‌شود.

«بی‌بدن» به تهیه‌کنندگی سیدمصطفی احمدی که فیلمنامه آن توسط کاظم دانشی نوشته شده، فیلمی جنایی است که از یک پرونده قضایی مهم الهام گرفته. داستان فیلم با تغییراتی به یک پرونده معروف جنایی دهه ۹۰ اشاره دارد؛ پرونده قتل غ.ش به دست الف.عین که چندین بار تا مرحله اجرای حکم رفت و برگشت و یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های چند سال اخیر ایران بود. «بی‌بدن» نیز با دستمایه قرار دادن این پرونده، سراغ شخصیت‌ها می‌رود و ما را با ابعاد مختلف یک حکم آشنا می‌کند.

این فیلم با فروش حدود ۵۰ میلیارد تومانی، عنوان پرفروش‌ترین اثر اجتماعی امسال را به خود اختصاص داده و چهارشنبه، ۲۷ تیرماه ساعت ۲۰ در فیلیمو عرضه می‌شود.

در خلاصه داستان «بی‎‌بدن» که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر نامزد دو بخش بهترین فیلم و بهترین کارگردان اول شد، آمده است: مینو به دنبال قاتل دخترش ارغوان است. او در این مسیر با پسر جوانی به نام سروش آشنا می‌شود که رازهایی در مورد ارغوان دارد. مینو و سروش با هم تلاش می‌کنند تا به حقیقت ماجرا پی ببرند… .

الناز شاکردوست، سروش صحت، گلاره عباسی، نوید پورفرج، پژمان جمشیدی و مینا وحید بازیگران این فیلم هستند که از چهارشنبه شب به صورت آنلاین در فیلیمو اکران می‌شود.

برای تماشای ویدیو، اینجا را ببينيد.

سینماروزان/مصطفی قاسمیان: حجم محتوای جدید فیلیمو به بعضی شبکه‌های تلویزیون نزدیک شد.

طی ۳ هفته اخیر، پلتفرم فیلیمو در همه روزهای هفته، سریال یا برنامه غیرنمایشی جدید و اختصاصی داشته و علاوه بر این‌ها، برنامه‌هایی را نیز به صورت مشترک با پلتفرم فیلم‌نت پخش کرده؛ محصولاتی که نه صرفا سرگرم‌کننده، بلکه متنوع و در حوزه‌های گوناگون است.
مثلا «پسر دلفینی» سریالی کودکانه است، «کارمانی» رئالیتی‌شوی اقتصادی و «سپنج» گفت‌وگوهای فرهنگی نخبه‌پسند.

اگرچه از نظر کیفی یا محتوایی، به بسیاری از محصولات این پلتفرم، نقد وارد است و بعضی مانند «قطب شمال» کیفیت چندان بالایی ندارند، ولی احتمالا می‌توان این ادعا را با اطمینان مطرح کرد که محتوای در حال پخش در فیلیمو و رقبای اینترنتی آن، از آنجا که بر اساس قواعد بازار تولید شده، با ذائقه تماشاگر نمایش خانگی مطابقت می‌کند و برای این مخاطب، جذابیت نسبی دارد.

این حجم بالای محتوای جدید، فیلیمو را به عنوان نخستین تلویزیون خصوصی کشور که البته امکان پخش از طریق آنتن ندارد و تنها می‌تواند اینترنتی باشد، نشان می‌دهد. این در حالی است که بعضی از شبکه‌های سیما با وجود بودجه هنگفت رسانه ملی، شاید هرروز هفته محتوایی دارای حداقل کیفیت تماشا نداشته باشند و حالا پلتفرم‌ها بیش از هر زمان دیگر، توان رقابت با آنان را دارند.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: در خلق هر اثر تصویری، شکل‌گیری فضای بصری مناسب از مهم‌ترین عواملی است که می‌تواند یک سریال را تبدیل به اثری موفق یا عکس آن کند.

نمونه این اتفاق را می‌توان در سریال «زخم کاری ۳» به صورت ملموسی حس کرد. فصل سوم این سریال جدا از قصه یا هر ویژگی دیگری، با بهره‌گیری از تکنیک‌های بصری و قاب‌بندی‌های خلاقانه، توانسته است یک تجربه تماشایی جدید و جذاب را برای مخاطبان به ارمغان بیاورد.

یکی از ویژگی‌های بارز «زخم کاری ۳» تحولی است که در ساختار بصری و دکوپاژ سریال دیده می‌شود. در این فصل بر خلاف فصل قبل، شاهد قاب‌بندی‌های دوربین و دکوپاژی هستیم که تازگی در آن موج می‌زند. یکی از  این موارد  استفاده از قاب‌بندی‌های عمودی در بسیاری از سکانس‌ها است؛ نکته‌ای که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت. این نوع قاب‌بندی که کم‌تر در قالب ساخت سریال‌ها دیده می‌شود، توانسته جلوه‌ای جالب توجه به صحنه‌های سریال ببخشد.

قاب‌بندی‌های عمودی، با ایجاد حس نزدیکی و ارتباط بیشتر بین بیننده و کاراکترها، نه تنها به جذابیت بصری سریال افزوده‌اند بلکه توانسته‌اند تنش‌ها و احساسات موجود در داستان را به شکلی عمیق‌تر و موثرتر به مخاطب منتقل کنند.چرا که این ذات چنین تصاویری است که در صورت استفاده مناسب از آن می‌تواند کشش بصری لازم را در بیننده ایجاد کند.

این سبک قاب‌بندی، بی‌شک یادآور ساختار فصل اول «زخم کاری» است که خود تجربه‌ای موفق برای گروه مهدویان محسوب می‌شود.

در فصل اول نیز، تیم تولید با بهره‌گیری از تکنیک‌های بصری خاص و دکوپاژ خلاقانه، توانستند هویت بصری را برای سریال ایجاد کنند که مورد استقبال مخاطبان و منتقدان قرار گرفت. این تجربه، اکنون در فصل سوم نیز به شکلی تکرار شده است. استفاده از قاب‌بندی‌های عمودی در این فصل، نه تنها یادآور آن تجربه است، بلکه نشان از رشد و پیشرفت تیم تولید در بهره‌گیری از تکنیک‌های بصری جدید دارد.

در فصل سوم «زخم کاری»، دکوپاژ هوشمندانه‌ای به چشم می‌خورد که توانسته است به شکل‌گیری فضاهای دراماتیک و پرتنش کمک شایانی کند. این دکوپاژ، با بهره‌گیری از زوایا و قاب‌بندی‌های غیرمتعارف، به تأثیرگذاری و دیدنی شدن صحنه‌ها افزوده است، همچنین توجه به جزئیات در هر صحنه، استفاده از نورپردازی‌های مناسب و خلق فضاسازی‌هایی که هرچه بیشتر به کمک انتقال قصه پر خشم و انتقام «زخم کاری» می‌آید نیز، همگی از جمله ویژگی‌هایی هستند که در فصل سوم این سریال به چشم می‌خورند و نشان از دقت تیم تولید آن دارند.

محمدحسین مهدویان و تیمش در «زخم کاری ۳»، فارغ از فراز و نشیب قصه و نقدهایی که از این حیث به مجموعه وارد است، توانسته‌اند یک اثر هنری و زیباشناسانه خلق کنند که در حوزه تصویربرداری سریال‌های ایرانی بی‌نظیر است. این سریال با بهره‌گیری از این تکنیک‌ها، توانسته است هویتی بصری متفاوت و به یادماندنی را شکل دهد که بدون شک به یکی از نقاط قوت و جذابیت‌های اصلی آن تبدیل شده است. در نهایت، «زخم کاری ۳» نه تنها از نظر داستانی و محتوایی، بلکه از نظر بصری نیز تجربه‌ای تازه را به مخاطبان خود ارائه می‌دهد که نشان از اهمیت این موضوع یعنی پرداخت اصولی به دکوپاژ، رنگ و نور دارد.

سینماروزان: فصل اول رئالیتی‌شوی جوکر۲؛ «داستان دوباره نخند‌ها» به زودی منتشر می‌شود.

در حالی که فصل اول رئالیتی شو «جوکر» با پنج قسمت و دو فینال پخش و با استقبال مخاطبان روبرو شد، تیم سازنده، تصمیم به ساخت فصل دوم جوکر گرفت و قرار است مردم را در طبقه بیست و یک، شگفت زده کند.

رئالیتی شوی جوکر کاری‌ست از احسان علیخانی و گروهش در «استودیو قرن جدید» که به صورت اختصاصی برای پخش در پلتفرم «فیلیمو» در حال تولید است و به زودی در روز‌های چهارشنبه، هشت صبح منتشر خواهد شد.

بعد از موفقیت فصل اول #جوکر بسیاری از مخاطبان درخواست تولید فصل دوم آن را داشتند ولی سازندگان تصمیم گرفتند با یک فاصله زمانی به سمت تولید فصل دوم بروند تا ایده هایی تازه ارائه شود و حالا هم در طبقه بیست و یکم یک سازه‌ی رویایی به ملاقات مخاطبان می‌آیند.