سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: نزدیک به سه ماه پس از آن که یک سرایدار-مجسمه‌ساز افغان، از همراهی نوید محمدزاده و فرشته حسینی گفت، حالا نوید در صفحه اجتماعیش از ازدواج خود خبر داده.

به گزارش سینماروزان حدودا سه ماه پیش علیخان عبدالهی سرایدار افغان که به‌طور کاملا تجربی به مجسمه‌سازی روی آورده در برنامه تلویزیونی “محاکات”شبکه دوم سیما از مواجهه با نوید محمدزاده گفت.

این مجسمه ساز افغان درباره دیدار با نوید محمدزاده در محاکات گفت: روزی از روزها مشغول مجسمه‌سازی بودم که فرشته حسینی از هموطنان بازیگرم که گویا مشغول همکاری با نوید محمدزاده در سریال “قورباغه” بود، تماس گرفت و خواستار دیدار شد. وقتی فرشته حسینی به انبار مجسمه‌هایم آمد، یک جوان خوش برخورد هم همراهش بود که مدام قیمت مجسمه‌ها را میگرفت و هر قیمتی من میگفتم، کمی هم بیشتر حساب میکرد و درنهایت چندین مجسمه مرا با قیمتی بالا خرید و وعده حمایت برای راه‌اندازی یک کارگاه آموزشی داد!!

به محض پخش برنامه “محاکات”، صفحات اجتماعی پر شد از شایعات نامزدی نوید-فرشته به‌خصوص که در همان بحبوحه پیام تبریک تولدی هم از طرف نوید روانه فرشته حسینی شده بود که شایعات را قوت می‌بخشید‌.

حالا در آخرین روزهای تیرماه ۱۴۰۰ نوید محمدزاده با انتشار تصویری از دستان گره‌خورده یک زوج و تگ کردن فرشته حسینی، رسمی شدن همراهی خود و فرشته حسینی را اعلام کرده است.

نوید محمدزاده(متولد۱۳۶۵) و فرشته حسینی(متولد۱۳۷۶) نزدیک به دوازده سال اختلاف سن دارند و به لحاظ اصالت یکی کُرد و دیگری افغان است. هرچند نوید محمدزاده در سالهای اخیر و به خصوص بعد از “عصبانی نیستم” و “ابد…”، بسیار پرکار شده و کلی فیلم بازی کرده ولی فرشته حسینی هنوز چنان که باید در سینما رخ ننموده و بیش از هر چیز به خاطر همراهی با نوید در سریال “قورباغه” شناخته می‌شود.

سینماروزان: جمعی از مدیران سیمای استان‌ها ۲۹ تیر ماه از پشت صحنه سریال «راز ناتمام» بازدید کردند. این سریال را امین امانی می‌سازد و همسرش نگین معتضدی ازجمله بازیگران سریال است.

به گزارش سینماروزان، تصویربرداری سریال تلویزیونی «راز ناتمام» به کارگردانی امین امانی این روزها در لوکیشن بیمارستان عمل تهران در حال انجام است. تاکنون ۸۵ درصد از این سریال تاریخی مقابل دوربین رفته است و ظرف روزهای آتی گروه برای ادامه تصویربرداری به چند لوکیشن دیگر در تهران و کشور ارمنستان خواهند رفت.

صبح سه‌شنبه ۲۹ تیر ماه جمعی از مدیران سیما و مقامات دولتی از پشت صحنه این سریال بازدید کردند و با عوامل و بازیگران پروژه به گپ و گفت پرداختند. در این مراسم همچنین بخش‌هایی از این سریال و گریم برخی از شخصیت‌های تاریخی داستان برای اولین بار برای مدیران به نمایش گذاشته شد.

دکتر احمد علیرمضانی (مدیر صدا و سیمای کرمان)، فرشید شکیبا (قائم مقام سیمای استان‌ها)، اسرافیل علمداری (مدیر امور نمایشی مرکز سیمای استان‌ها) و دکترعلی زینی‌وند (استاندار کرمان) از جمله مهمانان حاضر در این مراسم بودند.

بهرام ابراهیمی، رامین راستاد، نگین معتضدی، مریم کاویانی، مهدی امینی‌خواه و فرهاد جم گروهی از بازیگران اصلی «راز ناتمام» هستند که در مراسم اخیر نیز حضور داشتند.

دیگر عوامل اصلي این پروژه تلویزیونی که به سفارش معاونت امور استان‌ها و مرکز کرمان تولید می‌شود عبارت هستند از: تهيه‌كننده: امين اماني، طراح و سرپرست نویسندگان: سیدجلال‌الدین دری، مشاور فيلمنامه: رحمان سيفي‌آزاد، مدير توليد: علیرضا یگانگی، مدير برنامه‌ريزي: میلاد آل‌احمدی، طراح گریم: محسن دارسنج، طراح صحنه و لباس: حمید بخشی، مدیر فیلمبرداری: محمد سجادیان، مدیر صدابرداری: جعفر علیان، جلوه‌های ویژه بصری: سیدهادی اسلامی، منشی صحنه: لیلا مربی، مدیر تدارکات: فردین آقایی، تدوین: حامد بردبار، عکاس: محسن بیده و مشاور رسانه‌ای: امين اعتمادي‌مجد.

سینماروزان: با تعطیلی کرونایی مجدد پایتخت، هنوز وضعیت تعطیلی سینماها به طور شفاف مشخص نشده و بلیت فروشی سینماها ادامه دارد.

به گزارش سینماروزان ستاد کرونا روز دوشنبه ۲۸ تیر اعلام کرد که سالن‌های سینما و تئاتر از سه‌شنبه ۲۹ تیر تا یکشنبه سوم مردادماه باید تعطیل شوند. این تعطیلی از سوی روابط عمومی ارشاد هم تایید شده ولی انجمن سینماداران، نظر دیگری دارد.

همایون امیرزاده، مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره تعطیلی سینماها و تئاترها در این بازه زمانی به خبرگزاری ایسنا گفت: دستورالعمل‌های ستاد ملی مقابله با کرونا جنبه عمومی دارد و این گونه نیست که برای اصناف گوناگون به شکل مجزا صادر شود. با توجه به تعطیلاتی که پیش رو داریم، فعالیت‌های فرهنگی و هنری و ازجمله فعالیت سینماها و تئاترها هم شامل این قاعده می‌‌شوند.

با این حال محمد قاصداشرفی رییس انجمن سینماداران کشور با رد تعطیلی سالن‌های سینما به صبا گفت: سینماها ظرف ۶ روز تعطیلی آینده، تعطیل نمی‌شوند، استاندار تهران نیز اعلام کرد که نیازی به تعطیلی سالن‌های سینما وجود ندارد و فقط باید پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند؛ ما هم پروتکل‌ها را رعایت می‌کنیم و هیچ مشکلی در سینما وجود ندارد و سینماها کماکان باز هستند.

اینکه بالاخره حق با کدام طرف است معلوم نیست ولی آنچه مشخص است اینکه سینماها همچنان باز هستند و مشغول بلیت‌فروشی برای فيلم‌هاي روی پرده ولی اینکه چرا سازمان سینمایی با رییسی مدعی شفافیت، درباره مساله تعطیلی یا عدم تعطیلی سینماها، شفاف‌سازی نمی‌کند، مشخص نیست؟؟

سینماروزان: یک کارگردان جوان تئاتر با انتقاد از بی‌توجهی‌هایی که نسبت به گروه‌های نمایشی صورت گرفته است، از چهره‌هایی همچون نوید محمدزاده و اشکان خطیبی خواست برای حمایت از تئاتر، رفتارهايي عملیاتی داشته باشند.

صدرا صباحی کارگردان تئاتر با اشاره به اعلام حمایت بعضی چهره‌های شناخته شده از تئاتر که در فضای مجازی مطرح شده است به خبرگزاری ایسنا گفت:  تک و توک افرادی همچون اشکان خطیبی و نوید محمدزاده هم با ژست حمایت از تئاتر، بیشتر برای خودشان محبوبیت می‌خرند درحالیکه این دوستان در این مدت حتی به تماشای آثار نمایشی روی صحنه نیامده‌اند!؟؟ ضمن اینکه شکل حمایت و اطلاع رسانی‌شان در صفحه شخصی، چندان کارساز نبود.

او با یادآوری حمایت نوید محمدزاده از بیست وسومین  جشنواره تئاتر دانشگاهی معتقد است:  ایشان بدون توجه کردن به آینده جشنواره تئاتر دانشگاهی و خطراتی که آن را تهدید می‌کند و بی‌اهمیت به سایر اجراهای روی صحنه و مشخصاً‌ اجراهای برآمده از دل همین جشنواره با حمایت مالی از جشنواره، برای خودش محبوبیت می‌خرد در حالیکه اگر حمایت از خروجی‌های این جشنواره دغدغه‌ی راستین ایشان باشد ، گزینه‌های راحت‌تر ، کم خرج‌تر و البته هزار برابر موثرتری وجود دارد که البته جنبه تبلیغاتی ندارند.

او به چهره‌های برآمده از تئاتر پیشنهاد داد: در این سرای بی‌کسی که کسی جز سنگ خود چیزی به سینه نمی‌زند، حس گوشت‌های قربانی عزادار اجرای جوانمرگ‌مان را داریم و با این همه همگی آدمیزادیم و زنده به امید. امید به اینکه لااقل پیشکسوتان و ستاره‌ها و مدیران دغدغه‌مند به جای پروپاگاندا یا لااقل در کنار پروپاگاندایشان واقعاً کاری هم برای گروه‌های در حال اجرا کنند.

سینماروزان: بحرانی شدن شیوع کرونا در کشور، مجددا منجر شده به تعطیلی ادارات و بسیاری از کسب و کارهای دیگر در مناطق قرمز.

به گزارش سینماروزان با تشدید وضعیت بحرانی کرونا در برخی از استان‌ها، ستاد کرونا دستور به تعطیلی یک هفته‌ای ادارات و صنوفی همچون سالن‌های سینما و تئاتر داد.

قرارگاه عملیاتی ستاد ملی مقابله با کرونا ضمن یادآوری مجدد محدودیت‌های اعمالی در خصوص اصناف و مشاغل بر اساس طرح جامع محدودیت‌ها و متناسب با رنگ بندی شهرهای مختلف کشور و در اجرای مصوبه ستاد ملی مقابله با کرونا با عنوان تشدید اعمال محدودیت‌ها در شهرهای قرمز تعطیلی مشاغل با نظارت اتاق اصناف به شرح ذیل را در همه شهرهای قرمز کشور در سراسر کشور، مورد تأکید قرار داده است.

رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌ها (به استثنای فعالیت‌های بیرون‌بر)، تالارهای پذیرایی، سالن‌های سینما و تئاتر، پاساژها و بازارهای سربسته، استخرهای سرپوشیده و باشگاه‌های بدن‌سازی، شهربازی‌ها و باغ وحش‌ها و نمایشگاه‌های عمومی و تخصصی ازجمله مراکزی هستند که باید تعطیل شوند.

به جز این بنا بر پیشنهاد قرارگاه عملیاتی و کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی کرونا و موافقت رئیس جمهور تمامی ادارات استان‌های تهران و البرز از سه‌شنبه ۲۹ تیر تا یکشنبه سوم مرداد تعطیل خواهد شد.

تعطیلی ادارات یک تفاوت عمده با تعطیلی صنوفی مثل سینما دارد. تعطیلی ادارات به قطع دستمزد پرسنل و مدیران منجر نخواهد شد و به تعطیلی می‌روند و در پایان ماه، حقوق می‌گیرند ولی تعطیلی گاه و بیگاه سینماها در یک سال و نیم قبل منجر به مشکلات اقتصادی فراوان سینماداران و درنتیجه آن تعدیل نیرو شده است. متاثر از این تعطیلی، بسیاری از اهالی متصل به سینما از فعالان پخش تا تولید نیز مشکلات اقتصادی متعددی را تجربه کرده‌اند.

عجیب است که هیچ کدام از پیک‌های کرونا نتوانسته جلوی عطش مدیران دولتی برای برگزاری جشنواره‌های بودجه‌خوار را بگیرد و در بدترین دوران کرونایی همچنان جشنواره‌های دولتی برگزار شده‌اند تا متصدیان، حسابی ارتزاق کنند ولی به سینماها که می‌رسند جز تعطیلی، چاره دیگری نمی‌یابند.

اینکه بخواهند با هر موج کرونا، صنوفی مثل سینما را تعطیل کنند جز افزودن بر گرفتاری‌های اقتصادی را موجب نمی‌شوند چراکه سینماگران حتی یک بیمه بیکاری مناسب چنین ایامی ندارند…

به نظر می‌رسد در ماههای آتی و به خصوص در دولت آینده برای حل مشکل کرونا باید راهی جز تعطیلی سینما را درنظر گرفت؛ به خصوص که با وارد شدن دلتاویروس، حتی اگر ۸۰ میلیون ایرانی را واکسن بزنند باز ممکن است شیوع دلتا دردسرساز شود.

سینماروزان: امیدوارم در دولت جدید دیگر در سینمای ایران شاهد هیچ نوع وعده و شعاری نباشیم و مدیران با دغدغه مندی پیگیر آن باشند تا نیازهای طبیعی جامعه سینما تأمین شود.

به گزارش سینماروزان سیدجمال ساداتیان تهیه‌کننده باسابقه سینما با بیان مطلب فوق به سینماپرس گفت: امیدوارم عملکرد مدیران جدید مثل سابق نباشد که سال ها برخی مدیران وعده می دادند ایران تا سال ۱۴۰۰ خود را به اقتصاد ژاپن می رساند اما حالا در عمل به پای اقتصاد افغانستان هم نرسیده ایم!

سیدجمال ساداتیان با اشاره به نیاز به چابک‌سازی ساختار دولتی سینما گفت: درصد غیرمفید بودن نهادهایی مثل بنیاد سینمایی فارابی بیشتر از مفید بودنش است! واقعاً در حال حاضر کارکرد بنیاد سینمایی فارابی مشخص نیست.

تهیه‌کننده “دایره زنگی” ادامه داد: زمانی این بنیاد برای ساخت فیلم ها تجهیزات می داد و یا با اعطای عادلانه وام به هر فیلمسازی که متقاضی تولید فیلم بود جریان پویایی را در سینما ایجاد کرده بود اما اکنون سالهای متمادی است که دیگر چنین کارهایی در بنیاد سینمایی فارابی صورت نمی گیرد و واقعاً مشخص نیست در این نهاد چه اتفاقی رخ می دهد.

تهیه کننده فیلم های سینمایی “متری شش و نیم” و “جامه دران” افزود: بنده شخصاً نمی توانم دلیل مشارکت بنیاد سینمایی فارابی در تولید برخی فیلم ها را متوجه شوم؛ به عقیده من بهتر است همه دست اندرکاران، سیاست گذاران و مدیران سینمایی تلاش کنند تا روز به روز اقتصاد سینما بزرگ‌تر شود و تهیه‌کنندگان برای تولید آثارشان تنها دست در جیب های خودشان داشته باشند!

وی سپس با بیان اینکه سرمایه گذاری نهادهای دولتی در فیلم ها باعث دخل و تصرف در قصه ها و از دست رفتن شاکله اصلی آثار می شود تصریح کرد: شراکت مالی نهادهای دولتی در تولید آثار سینمایی باعث می‌شود تا سینما از مسیر اصلی و طبیعی خود منحرف و دور شود؛ از این رو بنده امیدوارم با تدبیر و درایت مدیران سینمایی دولت جدید دیگر شاهد چنین اتفاقاتی در سینمای کشور نباشیم.

ساداتیان متذکر شد: بهتر است نهادهای دولتی به جای آنکه به فکر مشارکت و سرمایه گذاری برای تولید فیلمها باشند تدبیری برای توسعه بازار سینما و تبیین استراتژی برای پیشبرد سینما داشته باشند تا سینما بتواند پویاتر شده و گردش مالی مکفی داشته باشد و تهیه‌کنندگان بدون گردن کج کردن جلوی مدیران دولتی بتوانند مستقیماً از طریق بانک ها برای تولید آثارشان وام دریافت کنند.

این سینماگر تأکید کرد: مدیران سینمایی باید به دور از کارهای روزمره سینمایی برای این اتفاقات نیکو برنامه‌ریزی کنند. مدیران سینمایی باید ببینند مردم به چه نوع فیلم هایی نیاز دارند، باید تدبیری برای توسعه زیرساخت‌های سینما داشته باشند و شرایط فیلمسازی را سهل و آسان کنند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی “آذر، شهدخت، پرویز و دیگران” و “برف روی کاج ها” در خاتمه این گفتگو افزود: امیدوارم در دولت جدید دیگر در سینمای ایران شاهد هیچ نوع عملکرد شعاری نباشیم و مدیران تازه با دغدغه‌مندی پیگیر آن باشند تا نیازهای طبیعی جامعه سینما تأمین شود. امیدوارم عملکرد مدیران جدید مثل سابق نباشد که سال ها برخی مدیران وعده می‌دادند ایران تا سال ۱۴۰۰ خود را به اقتصاد ژاپن می‌رساند اما حالا در عمل به پای اقتصاد افغانستان هم نرسیده ایم!

سینماروزان: داریوش مهرجویی که فيلم‌هايي نظیر “گاو”، “مهمان مامان”، “درخت گلابی”، “سارا” و “پری” را با تأثیرپذیری از آثار غلامحسین ساعدی، هوشنگ مرادی کرمانی، گلی ترقی، هنریک ایبسن و جروم دیوید سالینجر ساخته است در یک برنامه رادیویی، مدعی شد هیچ کدام از کارهایش را اقتباسی نمی‌داند!

به گزارش سینماروزان داریوش مهرجویی در  برنامه رادیویی “پرانتز باز” گفت: در حال حاضر ۹۹ درصد فیلم‌هایی که در دنیا ساخته می‌شود بر اساس یک رمان، قصه و مواردی از این دست است. این یک مساله عمومی است و یک چیز خاصی نیست، چرا که همه وقتی با من صحبت می‌کنند مدام می‌گویند که شما اقتباس کرده‌اید اما به این کار اقتباس نمی‌گویند و نام آن اقتباس نیست. اقتباس این است که ماجرا را مو به مو در تصویر تکرار کنی.

او در ادامه درباره سبک کاری خود در “گاو”، “لیلا”، “پری” و… عنوان کرد: به این کار اپروپریشن می‌گویند؛ این یک اصطلاح جدید است که تمام بزرگان سینما از گدار گرفته تا فلینی، حتی برگمان، بونوئل، هیچکاک، جان فورد و … داستان را از یک جایی گرفته که کارگردان یا آن سناریو را نوشته و یا اینکه آن را درست کرده‌است. من هم یکی از آن آدم‌هایی هستم که این کار را می‌کنم.

مهرجویی ادامه داد: همان طور که گفتم به این کار اقتباس نمی‌گویند و نام آن تصرف یا اپروپریشن است. یعنی تو از اثری خیلی خوشت می‌آید و می‌فهمی برای خودت است، آن را تصرف می‌کنی و هر طور که دلت بخواهد و به یک شکل دیگر در می‌آوری. در آثار من معمولاً آن قصه‌هایی که از کسان دیگر گرفته‌ام، تبدیل به یک داستان دیگر، یک فلسفه و یک فکر دیگر شده، این مسائل مهم است که شما ببینید چطور می‌شود این کار را کرد و این دو را با هم تلفیق کرد.

مهرجویی با اشاره به فیلم “پری” که برداشتی از دو داستان سلینجر است، گفت: برای مثال سلینجر می‌توانسته این ۲ قصه را ترکیب کند و یک رمان از آن درآورد، من هم ۲ قصه را گرفته‌ام و در یک فضای دیگر، یک جای دیگر و یک جور دیگر، آن را تبدیل به یک اثر هنری جدید کرده‌ام. بنابراین این یک اثر دیگر است. در حال حاضر مد شده که منتقدان ما مدام از واژه اقتباس استفاده می‌کنند اما این اقتباس نیست؛ این کار من تصرف و یک کار مرسوم است.

به گزارش سینماروزان در ادامه با اشاره به اینکه مهرجویی جزو کسانی است که بیشترین استفاده از اقتباس یا به‌نوعی تصرف را داشته، این پرسش را خطاب به او مطرح شد که آیا این مساله از علاقه به ادبیات و یا از تسلط به ادبیات می‌آمده است؟

مهرجویی هم گفت: من از جوانی و نوجوانی ادبیات دنیا و کشورها را دنبال می‌کردم. رمان‌ها را از یک کتاب فروشی که سر کوچه ما بود کرایه می‌کردم و می‌خواندم. به مطالعه ادامه دادم، زمانی که در خارج از کشور بودم، به تمام رمان‌ها و کتاب‌های فلسفی که به زبان انگلیسی و فرانسه بود تسلط داشتم، همه را خوانده بودم و می‌دانستم که چه هست. بعضی داستان‌ها یک ساختار و کاراکترهایی دارند که به ایران می‌خورد. مثل «خانه عروسک» که به فیلم «سارا» تبدیل شد و یا داستان فرنی اند زوئی از سالینجر و یک داستان دیگر به نام مارماهی که من این‌ها را با هم ترکیب و تبدیل به یک داستان، فکر و موقعیت جدید به نام “پری” کردم.

مهرجویی همچنین در پاسخ به این سوال که کدامیک از این تصرف‌ها توانسته دست کم برای او راضی کننده باشد، گفت: فکر می‌کنم «پری» خیلی ورزیده است و داستان قوی و قشنگی از آن در آمده‌است. «سارا» هم همینطور بود که استقبال زیادی از آن شد، چند باری هم آن را در تلویزیون پخش کردند و یک کتاب هم راجع به آن نوشته‌ام!

سینماروزان/حسام ناظری: شورای صنفی نمایش در تازه‌ترین جلسه خود، باز دستور اکران سه فیلم‌ جدید را داد و دلیلی را هم ارائه کرد درباره چرایی عدم اجرای مصوبه قبلی خود.

به گزارش سینماروزان در جلسه اخیر شورا قرار شد فیلمهای «قصه عشق پدرم» ساخته محمدرضا ورزی و «مدیترانه‌» ساخته هادی حاجتمند و «سیاه‌باز»
از چهارشنبه ۳۰ تیر روی پرده بیایند.

شورای صنفی نمایش دلیل تاخیر در اکران برخی از فیلم‌ها از جمله «سیاه باز»، «مورچه خوار» و «زد و بند» که بنا بود هفته قبل اکران شوند را به شرایط کرونایی سینماها نسبت داد در حالی که علیرغم موج پنجم کرونا، سینماها نه تنها تعطیل نشده‌اند که همچنان به کار خود ادامه می‌دهند.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: کن۲۰۲۱ هم به انتها رسید و باز هم اصغر فرهادی به نخل طلا نرسید.

به‌گزارش سینماروزان البته که اصغر فرهادی که با فیلم‌ “قهرمان” در این جشنواره حاضر بود، جایزه‌ای از این جشنواره نصیبش شد ولی یک جایزه اشتراکی.

“قهرمان” اصغر فرهادی جایزه گراندپریکس را به‌طور مشترک با فیلم “کوپه شماره شش”یوهو کاسمنن گرفت؛ فیلمی که محصول مشترک فنلاند، روسیه، آلمان و استونی است.

اینکه نام روسیه که در این سالها همواره به‌عنوان متحد استراتژیک نظام مطرح بوده، یک پای فیلمی است که در جایزه گراندپریکس کن با فرهادی اشتراک دارد، یک طرف، اینکه جایزه اشتراکی را کارگردان متبوع دلواپسان داخلی(الیور استون) داده، طرف دیگر.

الیور استون -که همسر اولش لبنانی بوده، آقازاده‌ای با نام شان‌علی دارد که در ابتدای دهه نود مهمان ویژه همایش هالیوودیسم ارزشیون بود- ازجمله فیلمسازان محبوب محافظه‌کاران داخلی است و آرایش اغلب مورد پسند این طیف بوده است.

فرهادی در کن علیه تندروی و تندروان حرف زده بود ولی درنهایت جایزه‌ اشتراکی خود را از فیلمسازی گرفت که بیشتر محبوب تندروان داخلی است.

فیلم “کوپه شماره شش” که شریک‌ اصغر در جایزه بود فیلمی است درباره همراهی یک زن و مرد در یک کوپه قطار؛ زن فنلاندی است و ازقضا مرد، روس است.‌ زن، عشق باستان‌شناسی است و مرد روس، دائم‌الخمر، ضدزن ولی بسان اغلب آثار این چنینی خیلی زود این دو به هم نزدیک می‌شوند…

نخل طلای کن۲۰۲۱ را فیلم‌ “تیتان” گرفت محصول فرانسه و بلژیک. جولیا داکورنائو، فیلمساز زن فرانسوی که پیشتر فیلم “خام” را با مضمون آدم‌خواری ساخته بود، سازنده “تیتان” است.

“تیتان” درباره یک قاتل سریالی زن(الکسیا) است که در کودکی صفحه‌ای از تیتانیوم در جمجمه‌اش قرار داده شده! این قاتل سریالی- که گرفتار تمایلات غیرمتعارف به خودروهای فلزی است و از بدنش، سیالی شبیه نفت ترشح می‌شود- با سوزنی بافتنی که میان موهایش است هر آن که قصد نزدیکی متعارف با وی دارد را به درک واصل می‌کند!! پس از انجام یکی از قتلها، الکسیا مجبور به فرار به منطقه‌ای دوردست شده و با آتش‌نشانی میانسال با نام وینسنت آشنا می‌گردد بی‌خبر از آن که وینسنت درواقع پدرش است…

جایزه بهترین کارگردانی کن به لئوس کاراکس رسید برای فیلم “آنت” محصول فرانسه، آلمان و بلژیک. این فیلم که اوج و حضیض رابطه عاشقانه میان یک کمدین و یک خواننده اپرای موفق را روایت می‌کند که تولد دخترشان، آنها را در مسیری تازه قرار می‌دهد.

جایزه بهترین فیلمنامه کن به ریوسوکی هاماگوچی رسید برای فیلم “راننده خودروی من باش” محصول ژاپن. این فیلم برآمده از داستان کوتاهیست از هاراکی موراکامی از مجموعه داستان کوتاه او به نام “زنان بدون مردان”. “راننده خودروی من باش” روایت مردی است به نام یوسوکی کافوکو که همسر نمایشنامه‌نویس خود را به طور ناگهانی از دست داده است. او که تلاش می کند نمایشنامه ای از همسرش را در جشنواره تئاتر هیروشیما کارگردانی کند با یوسوکی یک زن جوان منزوی که به تازگی به عنوان راننده او گماشته شده است، آشنا می‌شود.

‍ فهرست برندگان کن۲۰۲۱ به شرح زیر است:

–نخل طلا: تیتان(Titane) ساخته جولیا داکورنائو/محصول فرانسه و بلژیک

–نخل افتخاری: مارکو بلوکیو کارگردان ایتالیایی

–بهترین کارگردان: لئوس کاراکس برای فیلم “آنت” (Annette) محصول فرانسه، آلمان و بلژیک

–بهترین فیلمنامه: ریوسوکی هاماگوچی و اوی تاکاماسا به خاطر فیلم ”راننده خودروی من باش”Drive My Car” محصول ژاپن

–بهترین بازیگر زن: رناته رینسوه برای ایفای نقش در فیلم “بدترین آدم جهان” (The Worst Person in the World) به کارگردانی یواخیم تری‌یر محصول نروژ

–بهترین بازیگر مرد: کلب لندری جونز هنرپیشه آمریکایی به خاطر نقش نیترام در فیلم “نیترام” (Nitram) به کارگردانی جاستین کورزل (Justin Kurzel) محصول استرالیا

–جایزه ویژه هیئت داوران به طور مشترک به “زانوی اَحَد” (Ahed’s Knee) ساخته نداو لاپید محصول اسرائیل و “خاطره” (Memoria)  ساخته اپیچاتپونگ ویراستاکول محصول تایلند

–جایزه گراندپریکس: (به طور مشترک) “قهرمان”اصغر فرهادی و “کوپه شماره شش”(Compartment No.six) ساخته یوهو کاسمنن محصول فنلاند، آلمان، روسیه و استونی

–دوربین طلایی (فیلم اول): “مورینا” (Murina) ساخته آنتونتا کوشیانوویچ محصول کرواسی

— فیلم کوتاه: “تمام کلاغ‌های دنیا” (Tous les corbeaux du monde) ساخته تانگ یی محصول هنگ‌کنگ

سینماروزان: طرح ادعاهایی درباره رسوخ جاسوسان سفارتهای اروپایی در سینما و شبکه خانگی با واکنش کارگردانی مواجه شد‌ که در آخرین فیلم سینمایی خود با نام “مزارشریف” به رسوایی سبعیت طالبان در حمله به کنسولگری ایران در افغانستان پرداخته بود‌.

به گزارش سینماروزان حسن برزیده با اشاره به خط و ربطهای ایجادشده پس از انتخابات، به خبرگزاری ایسنا گفت: امروز می‌بینیم که برخی‌، هم در حوزه فرهنگ و هنر و هم در بخش‌های دیگر بدجور خط و نشان می‌کشند. چند روز پیش دیدم اطلاعیه‌ای داده بودند مبنی براینکه آقای رئیسی باید به شدت با هنرمندانی که وابسته و نفوذی هستند برخورد کند.

کارگردان “دکل” ادامه داد: خود ِ این عبارات بسیار خطرناک و تلخ است چون اگر یک دادگاه باشد و ثابت کند که مثلاً حسن برزیده از سفارت انگلستان خط می‌گیرد خیلی هم خوب است و ما هم استقبال می‌کنیم که پیگیری کنند تا جاسوس و وابسته مشخص شوند، اما وقتی قرار است همینطوری به آدم‌ها اَنگ و اتهام زده شود تا با این خشونت حذف شوند شرایط بدی می‌تواند به وجود آید و امیدوارم آقای رئیسی فریب این افراد را نخورد.

وی ادامه داد: من شخصا مطمئن هستم نفوذی‌ای که برخی می‌گویند وجود دارد و در آن شکی ندارم، حتی در دستگاه‌های اطلاعاتی هم نفوذی هست و قطعا در حوزه فرهنگ و هنر هم جاسوسان نفوذی پیدا می‌شود، اما اگر نفوذی وجود دارد، آیا یکی از وظایفش این نیست که آدم‌های درست و حسابی و دلسوز و فهیم را حذف کند؟ 

کارگردان “پرواز خاموش” گفت: من یادم می آید زمان جنگ (عراق و ایران)، اسرائیل گفت ایران با ما ارتباط دارد و از ما اسلحه می‌خرد. امام گفتند این‌ها بَحر نجاست هستند و می‌خواهند خود را یک جوری به ما وصل کنند که نجس شویم. حالا هم حکایت این طور است، یعنی اگر جاسوسانی وجود داشته باشند – که از نظر من وجود دارند – سعی می‌کنند اولین کاری که انجام می‌دهند این باشد که آدم‌های دلسوز و باهوش و کسانی که می‌توانند مچ آن‌ نفوذی‌های واقعی را بگیرند حذف کنند و بهترین روش هم این است که آن‌ها را متهم به جاسوسی و نفوذی بودن بکنند یا برچسب بزنند که آن‌ها قصد دارند مملکت و حکومت را از بین ببرند. جوی که اخیرا برخی دوستان تندرو درست می‌کنند – دوستانی که سوابق و تجارب‌شان هم مشخص کرده چقدر از نگاه فرهنگی تهی هستند – بسیار خطرناک است.

او افزود: بعضی وقت‌ها این دوستان به ما می‌گفتند که ما با هم اختلاف سلیقه داریم، ولی من معتقدم اتفاقاً اختلاف “عقیده” داریم؛ یعنی ما یک چیز می‌گوییم و آن‌ها یک چیز دیگر. من خود را مسلمان و آدم معتقدی می‌دانم اما اسلام آن‌ها را نمی‌شناسم. انگار اسلام آن‌ها فقط امکانی برای حکومت کردن است و حقیقتی نیست که بتوان پشت آن ایستاد. بنابراین خیلی دلم می‌خواهد که امیدوار باشم تجارب تلخ گذشته درسی باشد تا دولت جدید مراقبت و از این آدم‌ها دوری کند. امیدوارم آقای رئیسی افراد مناسبی را در عرصه فرهنگ برسر کار بگذارد تا میان فیلمسازان وحدت ایجاد شود و در این اوضاع سخت بتوانند کار کنند.

سینماروزان/مسعود احمدی: تیزر فیلم کوتاه “جیرجیر” در حالی رونمایی شده که تداعی‌گر رونمایی از ظهور یک‌ خون‌آشام مونث ایرانی است؟

به گزارش سینماروزان “جیرجیر” (squeak) یکی از متفاوت‌ترین فیلمهای کوتاه ایران است که با لحظاتی پر از التهاب و هیجان به تولید رسیده است.

این فیلم که به‌صورت سکانس پلان جنجالی ۶دقیقه‌ای کارگردانی شده، روایتی ناب از عشق و قضاوت است.

در خلاصه داستان نمادین این فیلم‌ چنین آمده:
حتی اگر هرگز بار دیگر تو را نبینم
احتیاج دارم بدانم که جایی
در این شهر ِکثیف ِترسناک
در گوشه ای از این جهنم سیاه
تو هستی و مرا دوست داری…

فهرست عوامل “جیرجیر” به شرح زیر است:

تهیه کننده،نویسنده و کارگردان: امیرعباس جعفرزاده/مشاور و دستیار کارگردان: محمد اکبری/مدیر تصویربرداری: حسین تقدسی/مدیر صدابرداری: علی شفیعی/طراح صحنه و لباس: شهاب شریفی/منشی صحنه و برنامه ریز: شکوفه سلیمانی/طراح چهره پردازی و گریم: محیا اکبری/تدوین و اصلاح رنگ: مجید رستگار/فیلمبردار پشت صحنه: آتیشا حضرتی/عکاس: مسعود توفیقی/دستیار دوم کارگردان: عسل سالمی/روابط عمومی و هماهنگی: سپیده اردستانی/مدیر تدارکات: کاظم جمیل آذر/بازیگران: رضا گرجی، سپیده اردستانی، امیر ملکی، فرید سلطان آبادی، امیرحسین نسیمی، حامد خرم آبادی، سروش صادقی، آیسان اسماعیلی، محمد اکبری و احمد جعفر زاده

برای تماشای تیزر “جیرجیر” اینجا را ببینید.

سینماروزان/حسام ناظری: کمدی “دینامیت” به‌عنوان تازه فیلم اکران شده، بعد از دو هفته اکران فروش خود را به نزدیکی ۳.۵میلیارد رسانده است.

به گزارش سینماروزان فیلم “خورشید” بعد از نزدیک چهار ماه اکران فقط کمی بیش از ۱.۵میلیارد فروخته و به دنبال آن “هفته ای یک بار…” کمی کمتر از چهار ماه به نزدیکی ۱.۵میلیارد رسیده.

“تکخال” که در اکران آنلاین، میلیاردی شده به اکران سینماهای خود هم ادامه می‌دهد.

آمار کامل فروش سینماهای ایران تا ابتدای جمعه ۲۵ تیر ۱۴۰۰ به شرح زیر است:

(تمام ارقام به تومان است)

–دینامیت ۳میلیارد و ۳۰۰میلیون(۱۵روز/۲۵۰سالن)

–خورشید ۱میلیارد و ۵۰۰میلیون(۱۲۱روز/۲۴۰سالن)

–هفته ای یک بار آدم باش ۱میلیارد و ۳۴۰میلیون(۱۱۴روز/۲۵۰سالن)

–تکخال ۱میلیارد و ۶۰میلیون(۱۱۴روز/۲۰۰سالن)

–خون شد ۲۱۵ میلیون(۱۱۴روز/۱۵۰سالن)

–لاله ۱۰۵میلیون(۱۱۴ روز/۱۲۰سالن)

سینماروزان/مسعود احمدی: علیرغم دستور شورای صنفی نمایش برای اکران سه فیلم جدید از ۲۳ خرداد، هیچ فیلمی روی پرده نرفت.

به گزارش سینماروزان شورای صنفی نمایش از دو هفته قبل دستور اکران “زدوبند”داوود نوروزی و فیلمی با نام “سیاه باز” را برای نمایش از ۲۳ خرداد صادر کرده بود ولی هیچ کدام از این دو فیلم روی پرده نرفتند.

شورای صنفی نمایش همین هفته دستور اکران کمدی “مورچه خور”شاهد احمدلو برای نمایش از ۲۳ خرداد را صادر کرده بود ولی این فیلم هم اکران نشد.

اینکه چرا علیرغم دستور شورا، فيلم‌ها تن به اکران نمی‌دهند، مشخص نیست؟ صاحبان آثار گمان دارند مثلا با یک هفته تعلیق، واکسیناسیون به سرانجام رسیده و سینماها به روال عادی برمی‌گردند و فیلم‌های آنان از شکست حتمی نجات خواهند یافت یا آن که اساسا برنامه‌ای برای اکران وجود نداشته؟ اینکه آیا این تعویق اکران با برخورد شورا مواجه خواهد شد یا نه نیز نامعلوم است؟؟

با وضع فعلی، اکران سینماها با فیلم‌های نوروز و همراهی “دینامیت” ادامه خواهد یافت تا هفته بعد که به غیر از سه فیلم مذکور، فیلم “قصه عشق پدرم”محمدرضا ورزی نیز اکران خواهد شد.

سینماروزان/حامد مظفری: شباهت قابی از امیر جدیدی در “قهرمان” با قابی از شهاب حسینی در  “جدایی…” ، اتفاقی است؟

شباهت افعال و گفتار آمیخته به نوعی پوپولیسم اصغر فرهادی در کن۲۰۲۱ با حرفهایش در کن ۲۰۱۸ یا اظهاراتش در جشن خانه سینما۸۹ یا  تحریم اسکار۲۰۱۷ اتفاقی است؟ اینجا علیه ترامپ و تندروان، آنجا هم علیه تندروان، ترامپ و تندروی.

شباهت خط داستانی “قهرمان” با “جدایی…” و “درباره الی” اتفاقی است؟ اینجا مردی گرفتار در بحران که آویزان میان اخلاق و خودکامگی است و آنجا هم مردان یا زنانی مستاصل میان ماده و معنا؟

عطش بی‌نخل ماندن پس از چهار بار حضور در کن، موجب این همه شباهت شده؟ با چه تمهیدی؟ با رونویسی از دست خود، متلک به تندروها و تشبث به مرغ سحر شجریان؟ او که آقازاده شجریان بود برای شبکه خانگی تحت مجوز ساترای صداوسیما می‌خواند، پس اپوزیسیون‌نمایی با صدای آن مرحوم چرا؟؟؟ آن هم در کدام جشنواره‌‌؟ جشنواره‌ای که از مدعای دوست‌دختری فوتبالیست مرحوم تا شوگرمامی اخیرا مزدوج با برند برنج و آقازادگان کارمند رسمی رسانه ملی، در آن همزمان خرامان و استوری می‌کنند.

به دو قاب ابتدایی برگردیم؛ مردان اصغر هر دو خشمگین و عقیم در تغییر آرا به سمت خود؛ در  “جدایی…” این یک سرباز جوان مرد(نماینده سیستم) و یک بانوی محجبه (به‌عنوان نماینده سنت) بود که در برابر شهاب حسینی قرار داشت. در “قهرمان” چه کسانی مانع امیر جدیدی هستند؟ همگی لباس شخصی، یکی با گیسوانی کافه‌ای، یکی در شمایل گولاخ‌های پر شده در فیلم‌های لمپنی این سالها و دو دیگر نیز، با هویتی غریب‌آشنا. اینجا تنها نماینده زنان، نه روبرو که به پشت کاراکتر رجعت کرده.

تفاوت چیست؟ اینجا دیگر مرز ظاهری سیستم و سنت پاک شده! محافظه‌کاری که افزایش یابد، دیگر جرات همان خط‌کشی‌های ظاهری که تندروان را برآشوبد، نیست؟
مگر آن که گمان کنیم اصغر به‌دنبال القای این باور است که هرکه با هر ظاهری می‌تواند نماینده‌ای باشد بر سیستمی که اجازه جلو رفتن را از آزادگان می‌گیرد؟

این تلقی نیز بیش از بکر بودن یادآور پرسروصداترین فیلمنامه ساخته نشده بهرام بیضایی یعنی “لبه پرتگاه” است. آنجا پروا نیازی(یک هنرپیشه) گرفتار دسیسه‌هایی سیستماتیک از دوست و آشنا می‌شد و تا لبه پرتگاه پیش می‌رفت. قبل‌تر نیز بیضایی در “اتفاق‌ خودش نمی‌افتد” و “مجلس‌شبیه…” و حتی خیلی خیلی قبل‌تر در “اشغال” و “رگبار” و “…لیلا دختر ادریس” ، این سیکل موانع ساختارهای توتالیتر دربرابر قهرمانان دگرگونه را روایت کرده بود و البته رهایی را در گروِ نوعی ایستادگی تا حد ممکن می‌دانست.

آن طغیان، در محصولات اصغر با نوعی انفعال موسوم به پایان باز- که البته مطلوب سیستم هم هست-تاخت زده شده. تاختی که چندی جوایز ریز و درشت را به ارمغان آورده و کلی کپی‌کار شکل داده ولی کنش برای رفع و رجوع گرفتاری‌های سیستماتیک را چطور؟ مروری بر تغییر و تحولات ذهنی جامعه از دولت  احمدی‌نژاد که اسکار اول اصغر به ارمغان آمد تا دولت روحانی که اسکار دوم اصغر استحصال شد تا دولت رییسی که لابد نماینده ایرانی اسکار باز اصغر خواهد بود، می‌تواند پاسخی نسبی دهد بر این پرسش.

ورای پاسخ این پرسش، امیدواریم مشابه‌سازی‌های اصغر جواب دهد و نخل طلا را هم بگیرد بلکه نقطه عطفی شود بر کارنامه‌اش و تغییر تقعری که منجر گردد به بستن پایان در فیلم بعدی.

سینماروزان: گویا آقازادگی در محافل اروپایی هم رسوخ کرده و بعد از حضور آثار جعفر پناهی در جشنواره‌های آن‌طرفی، حالا آقازاده‌اش پناه پناهی با فیلم “جاده خاکی” در کن۲۰۲۱ حضور دارد.

به گزارش سینماروزان فیلم پناه پناهی، فرزند جعفر پناهی در بخش دو هفته کارگردانان کن حاضر است. او پس از همکاری با پدرش در فیلم «سه‌رخ»، خود به‌طور مستقل با فیلم «جاده خاکی» برای دریافت «دوربین طلایی» رقابت می‌کند.

فیلم «جاده خاکی» از تمام ویژگی‌ها و مشخصه‌ها و نشانه‌های فیلم‌های جشنواره‌ای ایرانی در سی سال اخیر برخوردار است؛ ویژگی‌هایی از به تصویر کشیدن یک خودرو و سرنشینانش در مسیر یک جاده، شکاف و فاصله خانوادگی و ارجاعاتی به وضعیت فرهنگی و اجتماعی کشور در طول سال‌های اخیر.

البته این فیلم شاهد همراهی چندی خواننده لس‌آنجلسی هم هست؛ «سوغاتی» هایده دده‌بالا، «دیار» شهرام شب‌پره و «شب زده» ابراهیم حامدی ازجمله قطعاتی هستند که در سکانس‌های مختلف فیلم گنجانده شده.

امین سیمیار در این فیلم در نقش مرد جوانی ظاهر شده که در حال راندن خودروی حامل برادر نوجوان عصبی خود (رایان سرلک)، مادر پریشان‌حال خویش (پانته‌آ پناهی‌ها) و پدری با پای شکسته(حسن معجونی) و سگ به‌شدت بیمارشان«جسی»، از میان مزارع و زمین‌های مفروش به درخت‌های پسته به سمت مرز ایران با ترکیه است.

دلایل این سفر برای بیننده مبهم نگه داشته شده؛ این استراتژی است که در روایت داستان، با توجه به اینکه برادر جوان‌تر نمی‌تواند جلوی زبانش را بگیرد و امکان دارد مقصد سفر خانواده را فاش کند، به‌خوبی توجیه
شده است.

پایان‌بندی فیلم «جاده خاکی» نیز متاثر از پایان‌بندی‌های مرسوم در فیلم‌های جشنواره‌ای ایرانی است. پناه پناهی همچنین از به‌کار‌گیری عناصر متداول در آثار جشنواره‌ای ابایی ندارد؛ ازجمله این عناصر می‌توان به پیانوی نقاشی شده روی قالب گچ پای پدر خانواده اشاره کرد که فرزند کوچک‌تر با آن موسیقی فرامتنی (موسیقی برون‌داستانی یا غیرحکایت‌گر) فیلم را می‌نوازد.

در سکانس پایانی فیلم نیز به ناگاه تپه‌ای به‌طور کامل پوشیده شده از چمن بدل به کهکشانی پرستاره و بی‌انتها می‌شود. این صحنه با فیلمبرداری از بالا و زوم روی صحرا به تصویر کشیده شده تا شاید جنبه نمادگرایی فیلم را ارتقا دهد…

سینماروزان/علی مزروعی: شاید برای خیلی‌ها باورش سخت باشد، شهیدمرتضی آوینی که در سالهای بعد از شهادتش مدام در رسانه ملی تحسین شده، زمانی نه چندان دور و در دوران حیاتش، دچار ممنوعیت صدا و تصویر در این رسانه بود.

به گزارش سینماروزان مستند «خنجر و شقایق» در اوایل شروع جنگ بوسنی به کوشش تیمی از بچه‌های حوزه هنری همچون نادر طالب‌زاده، حسین بهزاد و رضا برجی و با نریشن‌های مرتضی آوینی تولید شد ولی در ابتدا از رسانه ملی پخش نشد.

رضا برجی در چرایی توقیف مستند “خنجر و شقایق” به روزنامه فرهیختگان گفت: مستند “خنجر و شقایق” به این دلیل پخش نمی‌شد که صدا و تصویر آقای آوینی در صداوسیما ممنوع بود، به خاطر همین قسمت‌هایی از فیلم را که نریشن نداشت به‌عنوان گزارش خبرنگاران اعزامی صداوسیما به بوسنی پخش کردند!

برجی ادامه داد: این دعوای میان مدیران وقت سازمان و آوینی از قبل بود؛ مثلا من خودم در یک حادثه در کردستان قاطرم افتاد داخل آب و عکاس‌های همراه من با تصور اینکه من در آب افتادم و کشته شده‌ام، فاتحه خواندند و رفتند و من سه روز بعد درحالی‌که باتری دوربین را گم کرده بودم، زنده برگشتم و به من می‌گفتند تو باید پول باتری را بدهی.

این مستندساز افزود: در آن زمان یک رقابت کاذبی شکل گرفت و بعضی‌ پیغام می‌گذاشتند و در آن با خطاب قرار دادن آقامرتضی با لقب «کامی» به ایشان اهانت می‌کردند!! الان هم همچنان برخی فیلم‌هایی می‌سازند در معرفی آقامرتضی که واقعا فاجعه است.

برجی بیان داشت: ما برای تولید مستند “خنجر و شقایق” خیلی سختی کشیدیم ولی صداوسیما چهار قسمت از ده قسمتی را که به آنها داده شد، کات زدند و به اسم خودشان منتشر کردند که این منجر به عصبانیت ما شده بود و بعد مسائل و مشکلاتی که در زمان جنگ گاهی عامدانه از طرف سازمان برای بچه‌ها پیش آمده بود، تلنبار شده بود و این اتفاقی که برای این مستند رقم خورد مثل یک جرقه‌ای بود که باعث ترکیدن آن عصبانیت‌ها و ناراحتی‌های تلنبارشده، شد.

این مستندساز تاکید کرد: بچه‌های اورجینال روایت فتح کسانی بودند که در جنگ حضور داشتند، بعد از آن دیگر، کسانی آمدند که جنگ را ندیده بودند. اما مرتضی بود و در جنگ حضور داشت. 

رضا برجی درباره روند ساخت “خنجر و شقایق” گفت: اولین گروهی بودیم که به بوسنی رفتیم و اولین دوربینی بود که وارد شهر ویسوکو و موستار می‌شد. و صحنه‌هایی مثل اذان گفتن و گریه شوق مردم برای ورود ایرانی‌ها را توانستیم ضبط کنیم که در هیچ رسانه دیگری پخش نمی‌شد. بعد از خنجر و شقایق هم تیم‌های دیگری رفتند و تصاویری گرفتند که البته از آن حالت تازگی و طبیعی بودن خارج شده بود، در خنجر و شقایق مردم خودشان بودند و یک انعکاس واقعی از رفتار و صحبت‌های مردم نشان داده شد. یک‌جا در مستند هست که من داخل ماشین دارم یک آوازی را به زبان افغانستانی می‌خوانم و راننده که فارسی بلد نیست، سعی می‌کند با من همخوانی کند و اشک می‌ریزد که دوربین روی آینه جلوی ماشین زوم می‌کند و چشم‌های گریان راننده را نشان می‌دهد و آقامرتضی اینجا یک نریشن خوبی با این مضمون می‌گوید که آیا ما می‌توانستیم کار دیگری جز این چیزی که الان داریم، انجام دهیم یا به‌عنوان یک مثال دیگر وقتی ما رفتیم دیدیم قبل از ما عکس امام را خیلی از مردم داشتند، متعجب شدیم؛ چون هم ما و هم بچه‌های نظامی که اولین‌بار همراه‌مان بودند، به بوسنی رفته بودیم و بعدا با گروهی از ترک‌های مقیم آلمان برخورد کردیم و آنها گفتند زمانی که ما آمدیم مردم با ما ارتباط برقرار نمی‌کردند، برای همین عکس‌های امام را در آلمان چاپ کردیم و با خودمان آوردیم و وقتی مردم دیدند ما از طرفدار‌های امام خمینی هستیم دیگر با ما همکاری می‌کردند.

برجی ادامه داد: همچنین حضور ایرانی‌ها برای اولین‌بار سبب امیدبخشی به مردم و نظامی‌های بوسنی شد و در خنجر و شقایق این مباحث ملموس بود. از طرفی نقش مرتضی آوینی را نمی‌شود نادیده گرفت که خودش به‌طور جدی با خواندن نریشن در متن مستند قرار گرفته بود، به‌طوری‌که بعد‌ها خیلی‌ها فکر می‌کردند او هم با ما در سفر بوسنی بوده و برخی به ما می‌گفتند از خاطرات‌تان با شهید آوینی در سفر بوسنی هم بگویید، درحالی‌که شهید آوینی در بوسنی حضور نداشت. ما آنجا برای اینکه ناراحتی برای مردم اهل‌سنت به وجود نیاید، از مهر استفاده نمی‌کردیم و صرفا جهت اینکه از محل سجده‌مان مطمئن شویم دستمال کاغذی استفاده می‌کردیم و بوسنیایی‌ها هم به تقلید از ما همین کار را انجام می‌دادند. زمانی که وضو می‌گرفتیم، می‌دیدم که آنها هم مشابه ما وضو می‌گرفتند و وقتی می‌پرسیدیم مگر شما اهل‌سنت نیستید؟ می‌گفتند هرکاری که ایرانی‌ها انجام می‌دهند همان درست است. یا بعضی‌ها به تقلید از ما دست باز نماز می‌خواندند و ده‌ها مورد این‌طوری پیش آمده بود که نشان‌دهنده این بود که تا چه حد مردم بوسنی متاثر از ایرانی‌ها هستند. و این را ما در هیچ کشور دیگری ندیدیم و اینها چیز‌هایی بود که تصاویر ضبط‌شده ما در بوسنی را خیلی خاص می‌کرد.

رضا برجی با انتقاد از سیاستمدارانی که نتوانستند رابطه حسنه دو ملت ایران و بوسنی را حفظ کنند، اظهار داشت: یکی از اتفاقات بدی که در کاهش علاقه، موثر بوده است اینکه در سفر مردم دو کشور که مدت‌ها به‌صورت لغو روادید صورت می‌گرفت، ما ویزا را اجباری کردیم و این رفت‌وآمد‌ها کاهش پیدا کرد که بالطبع این کاهش رفت‌وآمد‌ها به‌مرور زمان از آن شدت علاقه هم کم کرد. ولی همچنان این علاقه البته با شدت کمتر وجود دارد و مردم به این گزاره معتقد هستند که اگر ایران نبود کشوری به نام بوسنی نیز وجود نداشت و در مصاحبه‌هایی که با مردم می‌شود از یک بستنی‌فروش تا شخص رئیس‌جمهور بوسنی به آن اذعان می‌کنند که البته دقیقا همین‌طور بود و ورود بچه‌های ایرانی در آنجا رزمنده‌های بوسنی را از حالت پدافندی به آفندی برد.

سینماروزان: غلامرضا فرجی که از اواخر دهه ۶۰ عهده‌دار مسئولیت پخش و اکران سازمان سینمایی حوزه هنری بود، با فرارسیدن موعد بازنشستگی جای خود را به سیدعلی طباطبایی نژاد داد.

به گزارش سینماروزان غلامرضا فرجی برادر محمدرضا فرجی(معاون نظارت بر نمایش سازمان سینمایی) است. غلامرضا فرجی در حالی از حوزه هنری بازنشسته شده که آقازاده‌اش امیر فرجی به‌عنوان مدیر امور سینمایی استان تهران موسسه بهمن سبز حوزه مشغول فعالیت است!

سیدمصطفی حسینی مدیرعامل موسسه «بهمن سبز» حوزه هنری، طی حکمی سیدعلی طباطبائی‌نژاد از فعالان سینمایی را به سمت معاون پخش و اکران «بهمن سبز» منصوب کرد.

غلامرضا فرجی از مؤسسان و پیشکسوتان پخش و اکران حوزه هنری، از سال ۱۳۶۷ در این جایگاه فعالیت داشت. به زودی طی مراسمی با حضور مدیران سینمایی از بیش از ۳۰ سال خدمت خالصانه وی تجلیل به عمل خواهد آمد.

سیدعلی طباطبائی‌نژاد فارغ التحصیل مقطع کارشناسی کارگردانی و کارشناسی ارشد تهیه کنندگی از دانشگاه صداوسیماست. وی در بیش از ۱۰ سال فعالیت خود در عرصه فرهنگ و هنر، مدیریت تبلیغات سازمان سینمایی حوزه هنری، مدیریت سامانه فروش بلیت سینما «گیشه ۷»، تبلیغات پخش «بهمن سبز» و تبلیغات «باشگاه فیلم سوره» را برعهده داشته است. طباطبایی‌نژاد در مقام مدیر تبلیغات و مشاور پخش در آثار متعدد سینمایی، سریال، انیمیشن و فیلم کوتاه در سینما و تلویزیون حضور داشته است. وی همچنین سابقه تهیه‌کنندگی، کارگردانی و مجری طرحی آثار مختلفی را برای صداوسیما و حوزه هنری در کارنامه خود دارد.

در بخشی از حکم مدیرعامل «بهمن سبز» خطاب به طباطبائی‌نژاد آمده است:
امید است با درک ظرایف این جایگاه و با تکیه بر نظر کارشناسان مجرب و تجارب گذشتگان، در دوران تازه به سمت اتخاد رویکرد تحولی همراه با تقویت نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف در راستای تبدیل شدن پخش بهمن سبز به رهبر پخش محتوای سینمایی در کشور، توسعه بسترهای متنوع پخش مطابق با فراوانی مخاطبان حوزه هنری انقلاب اسلامی با محوریت خانواده و کودک، شکستن کلیشه‌های مرسوم ارتباطی و تلاش برای گسترش دایره تعامل اثربخش با اهالی سینما در راستای اهداف حوزه هنری، شناسایی، رشد و هدایت سرمایه‌های انسانی جوان و متخصص مرتبط با موضوع پخش و اکران سینما، و تقویت منابع درآمدی حاصل از فعالیت‌های پخش و اکران حرکت کنید.

سینماروزان/نوشین مجلسی: در دورانی که مجریان بسیاری از تاک‌شوها (اعم از سیاسی تا هنری و ورزشی) سعی دارند خودشان را بی‌طرف جا بزنند، مجری شناخته‌شده‌ترین برنامه شبکه افق از انقلابی بودن گفته و اینکه امکان ندارد بتوانید برنامه‌ای بی‌طرف پیدا کرد!

به گزارش سینماروزان، امیرحسین ثابتی مجری برنامه “جهان آرا” به روزنامه جام‌جم گفت: من کلا قائل به بی‌طرف بودن در رسانه نیستم چون معتقدم در فضای سیاسی که ما داریم بی‌طرفی امکان‌پذیر نیست.

ثابتی ادامه داد: امکان ندارد بتوانید بگویید یک برنامه بی‌طرف است و مجری بی‌طرف دارد. البته ما سعی می‌کنیم در این برنامه طرفدار حزب و جناح نباشیم. به نظرم این دو مورد با همدیگر قابل جمع است. گاهی می‌بینیم یک برنامه یا یک مجری رفتار حزبی و جناحی دارد. یعنی می‌گوید هر اتفاقی که در حزب و باند من افتاد، خوب است و هر چه نقطه مقابلش باشد بد است. ما سعی می‌کنیم چنین نباشیم.

مجری افق افزود: آنچه تلاش داریم باشیم و شاید یکی از نقاط تمایز «جهان‌آرا» باشد این است که از گفتمان انقلاب دفاع کنیم و هیچ ابایی هم نداریم از این‌که افرادی بگویند دارید از این مساله طرفداری می‌کنید. ما افتخار می‌کنیم از گفتمان انقلاب دفاع کنیم.

ثابتی با اشاره به حضور افرادی از طیف مقابل اصولگرایی در “جهان آرا” بیان داشت: افرادی به برنامه آمدند که کارنامه و سابقه آنها نشان می‎دهد با انقلاب و مجموعه جمهوری اسلامی فاصله بیشتری نسبت به افراد دیگر دارند. ما همیشه سعی کردیم با این آدم‌ها برنامه‌های چالشی داشته باشیم. خیلی صریح، انتقادی و به اصطلاح رک و پوست‌کنده با آنها حرف بزنیم. بعضی وقت‌ها مهمان ما شخصی است که مواضع و سابقه‌‌اش نشان می‌دهد بیش از این‌که با انقلاب زوایه داشته باشد، بیشتر تبیین‌کننده یکسری مسائل بوده است.

مجری “جهان آرا” تاکید کرد: ما بیشتر از آن که بخواهیم شو اجرا کنیم و همه را راضی نگه داریم تا ما را تحسین کنند، برای مخاطب خاص، جوان موثر و عمدتا انقلابی خودمان محتوایی تولید می‌کنیم که به دردش بخورد. اگر این محتوا در قالب گفت‌وگوی چالشی است در این قالب به مخاطب ارائه می‌دهیم و اگر نیاز به گفت‌وگوی تبیینی باشد، بیشتر با مهمان همراهی می‌شود تا حرفش بهتر منعقد شود.

سینماروزان/علی زادمهر: فیلم «ابر بارانش گرفته» چهارمین ساخته مجید برزگر در ادامه حضورهای بین المللی خود به عنوان نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه فیلم های بلند جشنواره فیلم دوربان در آفریقای جنوبی به رقابت می پردازد.

به گزارش سینماروزان ، چهل و دومین جشنواره فیلم دوربان آفریقای جنوبی از تاریخ 22 جولای تا اول اوت (31 تیر تا 10 مرداد) برگزار می شود و فیلم «ابر بارانش گرفته» چهارمین ساخته ی مجید برزگر در ادامه حضورهای بین المللی خود به عنوان نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه فیلم های بلند این رویداد سینمایی به رقابت می پردازد.

“ابر بارانش گرفته” فیلمی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی مجید برزگر و نویسندگی آرمان خوانساریان و مجید برزگر محصول 1398 است که در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر رونمایی شد و نازنین احمدی برای بازی در این فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را دریافت کرد.

داستان فیلم درباره سارا پرستار ۳۵ ساله ای است که به بیمارانش کمک می‌کند تا آرام شوند. حتی آنها که امیدی به زنده ماندنشان نیست…

جشنواره بین‌المللی فیلم‌ «دوربان» قدیمی‌ترین و بزرگترین جشنواره فیلم در منطقه جنوب آفریقا به شمار می‌رود که برای اولین بار در سال ۱۹۷۹ در کشور آفریقای جنوبی با هدف ایجاد تعامل بین سینمای این کشور با سینمای جهان و در جهت پیشرفت این صنعت در آفریقای جنوبی برگزار شد.

علاوه بر نمایش فیلم در این رویداد سینمایی، برگزاری ورک شاپ، بازار بین‌المللی فیلم، سمینارهای تخصصی صنعت سینما، کارگاه‌های فیلمسازی و … از برنامه‌های دیگر این جشنواره می‌باشد.

پخش جهانی فیلم ابر بارانش گرفته برعهده ی کمپانی آلمانی “مدیا لونا” ست.

عوامل این فیلم عبارتند از :
تهیه کننده و کارگردان: مجید برزگر. نویسندگان: مجید برزگر. آرمان خوانساریان. مدیر فیلمبرداری: مسعود امینی تیرانی. طراح صحنه و لباس: لیلا نقدی پری. صدابردار، طراح صدا و صداگذار: ایرج شهزادی. تدوین: حمیدرضا برزگر. طراح چهره پردازی: الهام صالحی. برنامه ریز و مدیر تولید: علی درخشنده.جانشین تهیه کننده و مجری طرح: مهدی برزگر. دستیار اول کارگردان: چاووش هنرآموز. منشی صحنه: مریم شقاقی. عکاس: حمید جانی پور. مدیر روابط عمومی : علی زادمهر ،جلوه های ویژه بصری: محمد ثانی فر. جلوه های ویژه میدانی: آرش بیگ آقا. مدیر تدارکات: سعید میرزایی. فیلم پشت صحنه: محمد امین اسدی.
بازیگران: نازنین احمدی. علیرضا ثانی فر. مزدک میرعابدینی. ارشیا نیک بین.محمدرضا مالکی.کاوه هادی مقدم.سورن مناساکانیان.منصوره ایزد پناه. پریسا بهپوری. ناهید حدادی.رامین محمدیان.محمود کیان. پریسا خواجه دهی.سالار دریامج.یحیی حقیقت خواه.نهال موسوی.سعید میرزایی.شهین کاظمی. جمال سادات. رها تقوایی.علی موسوی نژاد.حمید امیدوار

سینماروزان/مسعود احمدی: شورای صنفی نمایش در تازه‌ترین جلسه خود قرارداد اکران فیلم سینمایی «قصه عشق پدرم» به کارگردانی محمدرضا ورزی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شریفی‌نیا را ثبت کرد.
این فیلم از ۳۰ تیرماه به سینماها می‌آید.

به گزارش سینماروزان شورای صنفی نمایش همچنین مقرر کرد فیلم سینمایی «مورچه‌خور» به کارگردانی شاهد احمدلو و تهیه‌کنندگی کیان بابائیان، فیلم “زدوبند” ساخته داوود نوروزی و “سیاه باز” از ۲۳ تیرماه اکران شوند.

در این جلسه شورا مقرر شد فیلم سینمایی «پوست» ساخته برادران ارک و به تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح که داستانی مرتبط با اجنه دارد، از ابتدای محرم روی پرده برود.