سینماژورنال: در حالی که سعید سهیلی پیش از این از ساخت فیلمی با نام دوپهلوی “دلواپسان” خبر داده بود اما گویا مشکلاتی بر سر تولید این فیلم روی داده است.

به گزارش سینماژورنال این مشکلات باعث شده است که سهیلی قید ساخت این فیلم را زده و به سراغ پروژه دیگری برود.

فیلمنامه جدید سهیلی “دم کلفت” نام دارد و آن طور که سهیلی خبر داده بناست این فیلم در ادامه آثاری چون “گشت ارشاد” و “کلاشینکف” روایت شود.

سهیلی در این باره به “باشگاه خبرنگاران” گفته است: این فیلم ادامه «گشت ارشاد» و «کلاشینکف» یعنی یک کار اجتماعی و جوان با رگه‌های طنز است و تمام لوکیشنها و فیلمبرداری فیلم در تهران خواهد بود.

فیلمنامه را 20 روزه نوشته ام

سینماژورنال: آزاده نامداری در اولین تجربه سینمایی خود مشغول بازی در “نسیم” پرویز شهبازی است.

به گزارش سینماژورنال فارغ از ماجرای چادری بودن یا نبودن نامداری در این درام خیابانی یک نکته جالب درباره “نسیم” بازیگر زن اصلی آن است.

این بازیگر که همبازی زن نامداری در فیلم است ساغر قناعت نام دارد که از طریق تست بازیگری انتخاب شده است.

به تازگی تصویری از این بازیگر در برابر بازیگر اصلی مرد “نسیم” یعنی ساعد سهیلی در “صبا” منتشر شده است.

فیلمبرداری “نسیم” تا پایان هفته جاری ادامه دارد و بعد از پایان فیلمبرداری تدوین آن تحت نظر پرویز شهبازی انجام خواهد شد.

سینماژورنال: آزاده نامداری مجری زن تلویریون که اول بار سینماژورنال خبر از حضور وی بعنوان بازیگر فیلم “نسیم” داده بود این روزها در لوکیشنی حوالی زعفرانیه مشغول بازی در این فیلم است.

به گزارش سبنماژورنال در تازه ترین تصاویر منتشره از فیلم توسط “سینمافا” نامداری در کنار آذرخش فراهانی فرزند پسر بهزاد و برادر شقایق و گلشیفته دیده میشود.

ساعد سهیلی و ساغر قناعت، دو بازیگر دیگری هستند که در این نماها حضور دارند.

 علیرغم انتشار شایعاتی مبنی بر حضور بدون چادر آزاده نامداری، این بازیگر جوان در تمامی سکانس های زعفرانیه نیز چادر به سر دارد. فیلمبرداری این فیلم در روز 17 مرداد به پایان خواهد رسید.

یادآور می‌شود “نسیم ” داستان دختر و پسری است که در تهران گردی های خود با مشکلاتی روبرو می‌شوند. مسعود ردایی تهیه کنندگی فیلم را برعهده دارد.

آذرخش فراهانی و آزاده نامداری در پشت صحنه “نسیم”

سینماژورنال/مارتا ثنایی: در حالی که دو روز قبل سینماژورنال از حضور آزاده نامداری و ساعد سهیلی در فیلم تازه پرویز شهبازی یعنی “نسیم” خبر داده بود و برخی رسانه ها نیز این خبر را بدون ذکر منبع اصلی، شاخ و برگ دادند حالا سینماژورنال خبر یافته که یک اتفاق جالب دیگر هم در این پروژه سینمایی روی داده است.

این اتفاق عبارتست از حضور آذرخش فراهانی فرزند بهزاد و برادر کوچک شقایق و گلشیفته در یکی از نقشهای مکمل این فیلم.

چهارمین فراهانی، نوازنده گیتار باس است

به گزارش سینماژورنال آذرخش فراهانی که سابقه سالها فعالیت موسیقایی و نواختن گیتار باس دارد در این فیلم بناست نقش یک خواننده-موزیسین جوان را ایفا کند؛ موزیسینی که کاراکترش کاملا در کنار دو شخصیت اصلی زن داستان تعریف می شود.

آزاده نامداری دخترعمه این خواننده جوان است و کاراکتر اصلی “نسیم” که دختری است نوجوان و جسور بواسطه یک اتفاق دوستی عمیقی با این موزیسین پیدا می کند. این دختر نوجوان را چهره ای تازه از راه رسیده به نام ساغر قناعت ایفا می کند که از طریق برپایی تست بازیگری انتخاب شده است.

سینا حجازی بجای اخوی گلشیفته آواز می خواند

حضور آذرخش فراهانی در “نسیم” در شرایطی صورت می گیرد که پرویز شهبازی در اقدامی جالب و البته آشنایی‌زدایانه از سینا حجازی خواسته است که قطعات باکلام مربوط به آوازخوانی این خواننده را بسازد و به این ترتیب در نماهای مربوط به آوازخوانی، این صدای سینا حجازی است که شنیده خواهد شد.

سینا حجازی فرزند صدرالدین حجازی بازیگر سینما و تلویزیون از جمله موزیسینها و خوانندگان سالهای اخیر است که بواسطه سبک کاری خاص خود و البته ساخت قطعاتی در گونه موسیقی رگه شناخته می شود. او پیش از این در تیتراژ سریال “مسیر انحرافی” آوازخوانی کرده بود و حالا با “نسیم” کاری سینمایی را تجربه خواهد کرد.

داستان “نسیم” درباره چیست؟

به گزارش سینماژورنال هرچند گروه تولید “نسیم” از ابتدای پیش تولید سعی کردند داستانی درباره حضور یک سرباز آمریکایی در ایران را به عنوان خط اصلی قصه فیلم مطرح کردند اما گویا واقعیت داستانی فیلم چیز دیگری است.

شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که داستان “نسیم” درباره دختری نوجوان است که مشکلات سرراه زندگیش سبب می شود که از شهر کوچکشان خارج شده و برای پیمودن مسیری تازه به تهران بیاید.

این دختر نوجوان در تهران با موزیسینی روبرو میشود که در نوعی سرخوشی و بیخیالی سیر می کند و همین همراهی است که اتفاقات جالبی را رقم می زند. از آن سو ورود دخترعمه این موزیسین یعنی آزاده نامداری به ماجرا نیز شرایط تازه ای را شکل می دهد.

فیلمبرداری “نسیم” از اواخر اردیبهشت ماه آغاز شده و با وسواسی که شهبازی دارد حدودا دو ماهی کار تصویربرداری به مدیریت هومن بهمنش ادامه خواهد داشت.

آذرخش فراهانی(اولین نفر از راست) در کنار خواهر، مادر و پدرش

خواهر بازیگر “رسوایی” در تست بازیگری رد شد

یک نکته جالب دیگر درباره “نسیم” آن است که به هنگام برپایی تست انتخاب بازیگر برای نقش دخترک داستان تعدادی از فعالان سینما و تلویزیون خویشاوندان و آشنایان خود را برای تست به شهبازی معرفی کردند.

به گزارش سینماژورنال از جمله این چهره ها بازیگر “رسوایی” ده نمکی بود که خواهر کوچکترش را برای تست بازیگری به پرویز شهبازی معرفی کرد و شهبازی نیز بعد از انجام تست به صراحت و بی پرده پوشی از منطبق نبودن خواهر وی با کاراکتر اصلی فیلمش سخن گفت.

همسر مجری مرد تلویزیون و دختر یک مدیر سینمایی هم در تست شهبازی مردود شدند

به جز این یکی از مجریان مرد تلویزیون همسر خود را برای تست بازیگری به شهبازی معرفی کرده بود و یکی از مدیران رده بالای سینمایی نیز دختر خود را برای تست نزد شهبازی فرستادند.

البته این دو نفر با چراغ خاموش و بدون اینکه شهبازی درباره هویت واقعی بستگان آنها بداند و به روش غیرمستقیم قصد جلب نظر مثبت شهبازی برای تایید بستگان خویش را داشتند اما شهبازی با هوشمندی فراوان هر دو نفر را رد کرد!

سینماژورنال: مسعود کیمیایی در کنار داریوش مهرجویی تنها بازماندگان موج نوی سینمای ایران هستند که همچنان فیلم می‌سازند.

به گزارش سینماژورنال البته که در سالهای اخیر هم مهرجویی و هم کیمیایی فیلم به فیلم پسرفت کرده اند ولی باز هم عشق به سینما باعث شده به کار خود ادامه دهند.

این روزها در حالی که داریوش مهرجویی مترصد تأمین بودجه برای ساخت “سنتوری2” است کیمیایی سرگرم تازه ترین سناریویش “تنفس” است.

کیمیایی سرگرم دیالوگهای “تنفس”

پیش نویس اولیه “تنفس” نگارش شده است و کیمیایی این روزها مشغول نگارش دیالوگهای این فیلم است تا بتواند آن را هر چه سریعتر برای دریافت پروانه ساخت ارائه کند.

“تنفس” درامی است که اعتیاد را دستمایه کار قرار داده است و کیمیایی کوشیده در آن به وجه سیاسی اعتیاد به مخدرهای جدید در جامعه توجه داشته باشد. بدین لحاظ میتوان این فیلم را مشابه “تیغ و ابریشم” دیگر اثر کیمیایی دانست.

کاراکتری نه چندان سرحال برای فریماه فرجامی

مسعود کیمیایی درنظر دارد که از فریماه فرجامی بازیگری که در سالهای اخیر اوضاع جسمی خوبی ندارد در یکی از نقشهای محوری فیلمش استفاده کند؛ نقشی که گفته میشود منطبق با حال و روز فرجامی نوشته شده است و کاملا معادل است با تصویر درهم شکسته ای که از این بازیگر دیده ایم.

به جز آن ساعد سهیلی بازیگری که در “متروپل” حضور داشت نیز به احتمال زیاد یکی از نقشهای فیلم را بازی خواهد کرد.

تیرماه “تنفس” کلید می خورد

به گزارش سینماژورنال هرچند پیشتر شنیده شده بود “تنفس” اردیبهشت ماه کلید میخود اما گویا بازنویسی فیلمنامه تا میانه اردیبهشت ادامه دارد و بعد از آن فیلمنامه برای دریافت پروانه ارائه شده و در نهایت تیرماه کار کلید خواهد خورد.

سینماژورنال/حـــامد مظفـــری: سعید سهیلی بعد از حواشی عجیب و غریبی که بواسطه ساخت “گشت ارشاد” متحمل شد بحای اینکه دست از فیلسازی بکشد خیلی زود نگارش “کلاشینکف” را آغاز کرده و البته چه در فیلمنامه و چه در اجرای اثر طعنه های تندی به لیدر جریانی انداخت که برای “گشت ارشاد” مشکل ساز شده بود.

به گزارش سینماژورنال بعد از اکران موفقیت آمیز “کلاشینکف” نیز سهیلی به سراغ نگارش تازه ترین فیلمنامه اش “دلواپسان” رفته است؛ فیلمنامه ای که نامش بیش از هر چیز مخاطب را به یاد تعبیری می اندازد که در تقابلات سیاسی دو جناح سیاسی حاشیه ساز این سالها، متولد شده است.

با دلواپسان سیاسی کاری ندارم

سهیلی درباره اینکه فیلمنامه تازه اش چقدر متاثر از فضای سیاسی سالهای اخیر است و بخصوص رقابتهایی که بعد از انتخابات 92 در عرصه سیاسی کشور وجود دارد به سینماژورنال گفت: هر فیلمنامه ای میتواند متاثر از شرایطی باشد که محل وقوع داستان است اما اگر منظورتان اشاره دارد به عنوان فیلم باید بگویم فیلمنامه تازه ام به دلواپسان سیاسی ربطی ندارد.

دلواپسیهای خودم نسبت به التهابات اجتماعی را به تصویر می کشم

وی ادامه می دهد: در این فیلمنامه بخشی از دلواپسیهای خودم نسبت به اوضاع و احوال اجتماعی و التهابات جامعه ایرانی را به تصویر درآورده ام. بنابراین دلواپسان” یک درام اجتماعی است و نه آن طور که برخی تصور می کنند سیاسی.

بازنویسی “دلواپسان” با همکاری یک جوان انجام میشود

سعید سهیلی با اشاره به اینکه مشغول بازنویسی فیلمنامه است بیان می دارد: نگارش نسخه ابتدایی فیلمنامه مدتی پیش به اتمام رسید و این روزها به همراه امیرمحمد خوارزمی بازنویسی فیلمنامه را انجام میدهم و سعی می کنیم نسخه ای به مراتب بهتر خلق شود.

این کارگردان درباره همکاری با یک جوان فیلمنامه نویس می افزاید: ایشان نگارش چند تلفیلم را انجام داده بودند و این تلفیلمها را در اختیار من گذاشتند و بعد از اینکه آنها را خواندم فهمیدم جوان مستعدی است که میتواند به من کمک کند. این شد که برای بازنویسی “دلواپسان” از او دعوت کردم.

آدمهای حاشیه نشین اجتماع محور “دلواپسان” اند

سعید سهیلی پیرامون طبقه اجتماعی که آدمهای “دلواپسان” را تشکیل می دهد به سینماژورنال می گوید: به مانند کارهای اخیرم در اینجا هم این آدمهای حاشیه نشین اجتماع هستند که محور داستان هستند. این آدمهای حاشیه ای داستان را پیش می برند و هرازگاه شخصیتهایی از طبقات دیگر هم وارد کار می شوند.

وی می افزاید: در اینجا هم به مانند کارهای اخیرم رگه هایی از طنز در کار وجود دارد.

اردیبشهت ماه کار را کلید می زنیم

سهیلی که معمولا اغلب ساخته هایش با فروش معقولی در گیشه مواجه شده اند درباره زمان کلید زدن “دلواپسان” بیان می دارد: انشاا.. مصم هستیم که از اوایل اردیبهشت ماه و در لوکیشنهایی واقع در تهران کار را کلید بزنیم.

احتمالا ساعد سهیلی در این کار ایفای نقش نخواهد کرد

پرسش انتهایی سینماژورنال از سهیلی درباره تیم بازیگران کار است و اینکه آیا ساعد سهیلی هم به مانند آثار اخیر پدر در “دلواپسان” نقش محوری دارد. سهیلی می گوید: تا نسخه نهایی فیلمنامه آماده نشود نمی توانم درباره ترکیب بازیگران حدس بزنم اما این را میدانم که به احتمال زیاد ساعد سهیلی در اردیبهشت ماه مشغول کاری دیگر شده و برای همین در “دلواپسان” ایفای نقش نخواهد کرد.

سهیلی درباره حضور رفیق قدیمی اش ابوالفضل پورعرب در این کار می افزاید: باید ببینیم نقش مناسب ایشان در کار هست یا نه. شخصا دوست دارم ابوالفضل در این کار باشد.

سینماژورنال: همواره در بررسی ارزش و اهمیت بازیگران سینما، رقم فروش گیشه ای فیلمهایشان به عنوان پارامتری تعیین کننده به کار می‌رفته است.

به گزارش سینماژورنال در سینمای ایران نیز در دوره های مختلف بازیگرانی را داشته ایم که بواسطه نام خود مخاطب را به سینماها آورده اند.

هدی ایزدی روزنامه نگار باهوش و نکته سنج در گزارشی که آن را به “تماشاگران” ارائه کرده یک آمارگیری خوب درباره گیشه ای ترین بازیگران سال 93 ارائه کرده است.

جالب اینکه منطبق بر نتیجه این گزارش عطاران که سیمایش در تعریف استار نمی گنجد در طول یک سال توانسته 1 میلیارد و 600 میلون برای سینمای ایران عایدی داشته باشد و از آن سو رادان که بلحاظ چهره یک استار واقعیست 600 میلیون کمتر از عطاران سودآوری داشته است!

سینماژورنال متن کامل این گزارش را ارائه می کند:

شمردن جوجه ها در آخر پاییز

آخر سال، حکم آخر پاییز را دارد و شمردن جوجه ها؛ اگرچه سینمای ایران آنقدرها هم عریض و طویل نیست که شمردن جوجه هایش کار سختی باشد اما بد نیست در روزهای آخر اسفند 93، به حساب بازیگرها رسیدگی کنیم و ببینیم کدامیک توانسته اند در یک سال اخیر بیش از بقیه به نفع جیب سینمای ایران کار کنند.

واقعیت این است که در ایران نمی توان حساب و کتاب دقیقی از بازیگران پولساز و میزان تاثیرگذاری مالی شان در سینما، به دست داد. اما آنچه مسلم است، این است که فروش یک فیلم در گیشه، از متغیرهای زیادی پیروی می کند که یکی از مهم ترین آنها، بازیگر اصلی اثر روی پرده است. اگرچه نمی توان به طور دقیق درصد تاثیرگذاری حضور یک بازیگر در موفقیت گیشه ای یک فیلم را تعیین کرد اما این درصد به قدری هست که بتوان در رده 5 فاکتور اصلی گیشه موفق، نامش برد.

با این اوصاف در سال 93، پولسازترین بازیگرهای ایرانی چه کسانی بودند؟ کدام بازیگرها سهم بیشتری در موفقیت فیلم ها داشتند؟

پیش از خواندن، بدانید

در سال 1393، در گروه های سینمایی و اکران و نوبت های نمایش مختلف، 51 فیلم روی پرده رفته است. این تعداد فیلم شامل اکران های هنر و تجربه و حتی تک سانس ها در تک سالن ها هم می شود.

در میان این 51 فیلم، 10 فیلم هستند که بالاترین رده های جدول فروش را به خود اختصاص داده اند که به این ترتیبند: «شهر موش ها 2»، «آتش بس 2»، «طبقه حساس»، «معراجی ها»، «شیار 143»، «رد کارپت»، «خط ویژه»، «کلاشینکف»، «چ» و «آنچه مردان درباره زنان نمی دانند»؛ در این رده بندی، صدر جدول از آن «شهر موش ها 2» با رقم فروش کل 9 میلیارد و 453 میلیون تومان است. فیلمی که هیچ ستاره ای ندارد جز تعدادی عروسک و البته کوله باری از نوستالژی. بنابراین در محاسبات برای پولسازترین بازیگرهای سینمای ایران، صدر جدول فروش، نادیده گرفته خواهد شد.

لازم به ذکر است آمار ارائه شده از سیستم مکانیزه فروش سینماها  دریافت شده است. بدیهی است برای چنین گزارشی، میزان فروش کل یک فیلم در کشور، تعداد فیلم های روی پرده هر بازیگر و نقش بازیگر در فیلم به عنوان چهره اصلی یا مکمل در نظر گرفته شده است.

به همین دلیل سهم بازیگر در میزان فروش را 20 درصد از رقم کل فروش درنظر گرفته ایم در صورتی که نقش اصلی فیلم بر عهده اش بوده. همچنین سهم بازیگر از تاثیر روی فروش در صورت ایفای نقش فرعی، 10 درصد احتساب شده تا پولسازترین بازیگران سال 1393 مشخص شوند.

ضمن اینکه بازیگرانی در این گزارش مد نظر هستند که حداقل یکی از فیلم های اکران شده شان، جزو ده تای اول پرفروش سال باشد و همچنین در ده تا فیلم پرفروش سال، یکی از نقش های اصلی را ایفا کرده باشند.

1- رضا عطاران: حدود یک میلیارد و 600 میلیون

او سال 93 را خیلی خوب شروع کرد. «طبقه حساس» اثر کمال تبریزی که از اواخر اسفند 92 به عنوان گل سرسبد اکران نوروزی روی پرده رفت، عطاران را در مقام بازیگر اصلی اش داشت. فیلمی که 20 هفته روی پرده بود و در نهایت به فروش کشوری 3 میلیارد و 984 میلیون تومانی رسید و با همین رقم در رده سوم پرفروش های سال جای گرفت. اما این تازه آغاز راه عطاران در اکران بود. 5 تیرماه فیلم «رد کارپت» با بازی و کارگردانی او روی پرده رفت و 11 هفته هم در سینماها باقی ماند و دو میلیارد و 783 میلیون تومان فروخت و در رده ششم جدول پرفورش ها نشست. هنوز اکران «رد کارپت» به نیمه نرسیده بود که در میانه تابستان فیلم «کلاشینکف» به کارگردانی سعید سهیلی و البته روی پرده رفت. این فیلم هم طی 38 روز اکرانش، یک میلیارد و 896 میلیون تومان فروخت. اگر سهم 20 درصدی برای فروش هر کدام دو فیلم اول (که عطاران نقش اصلی را در آنها ایفا کرده) را از آن رضا عطاران بدانیم، رقمی حدود 800 میلیون تومان برای «طبقه حساس»، حدود 600 میلیون برای «رد کارپت» (فراموش نکنیم که تنها بازیگر و کارگردان این اثر خود عطاران بوده و در نتیجه سهم 20 درصدی از این فیلم، تقریبا بی انصافی است) به دست می آید. از سوی دیگر با توجه به نقش کوتاه و فرعی او در «کلاشینکف» سهم او از فروش را 10 درصد در نظر می گیریم و رقم حدود 200میلیون برای «کلاشینکف» به پای عطاران نوشته می شود. جمع این ارقام به یک میلیارد و 600 میلیون می رسد. عطاران، با احتساب سهم 20 درصدی، حدود 2 میلیارد سود مالی برای سینما داشته است. عطاران در سال 93 همین سه فیلم را روی پرده داشته که هر سه، در رده یک تا ده جدول پرفروش ها قرار گرفته اند. بازیگری که به علت حذف و اضافات، در جشنواره فجر همین سال، هیچ کدام از فیلم هایش به نمایش درنیامد.

2- محمدرضا شریفی نیا: حدود یک میلیارد و 100 میلیون

شریفی نیا هم در جدول فروش، دو فیلم لژنشین دارد. یکی «معراجی ها» و دیگری «آنچه مردان درباره زنان نمی دانند»؛ فیلم «معراجی ها» با رقم 3 میلیارد و 881 میلیون رده چهارم جدول فروش سال را به خود اختصاص داده و فیلم «آنچه مردان درباره زنان نمی دانند» رقم فروش یک میلیارد و 354 میلیونی اش، آن را در رده دهم جدول فروش نشاند. شریفی نیا در هر دو فیلم، نقش اصلی را ایفا کرده و سهمش از هر کدام 20 درصد احتساب می شود. 20 درصد فیلم اول حدود 800 میلیون و 20 درصد فیلم دوم حدود 280 میلیون می شود که جمع آنها رقمی حدود یک میلیارد و 100 میلیون است.

3- میترا حجار: حدود یک میلیارد و 100 میلیون تومان

حجار هم مثل شریفی نیا، دو فیلم روی پرده داشته که هر دو جزو ده تای اول سال به لحاظ فروش بوده اند. حجار در «آتش بس 2»، نقش اصلی را ایفا کرده. فیلمی که در جدول فروش دوم است و به رقم 4 میلیارد و 343 میلیون دست پیدا کرده است. 20 درصد این رقم چیزی حدود 880 میلیون تومان می شود. از سوی دیگر او در «خط ویژه» که فروش یک میلیارد و 964 میلیونی داشته و در رده هفتم پروفروش ترین های سال قرار گرفته است، یکی از نقش های مکمل را بازی کرده. 10 درصد از این رقم، حدود 200 میلیون می شود. حجار هم مانند شریفی نیا، رقمی حدود یک میلیارد و 100 میلیون تومان برای سینما گردش مالی داشته است.

4- بهرام رادان: حدود یک میلیارد

رادان در سال 93، دو فیلم را به عنوان نقش اصلی روی پرده داشته است. «آتش بس 2» و «تراژدی»؛ فیلم تهمینه میلانی حدود 90 روز روی پرده بود و توانست به رقم فروش کل 4 میلیارد و 343 میلیون دست پیدا کند و در جدول فروش سالیانه، در رده دوم و بعد از «شهر موش ها 2» قرار بگیرد. اما فیلم دیگر رادان، «تراژدی»، که اولین ساخته آزیتا موگویی به حساب می آید، چندان در گیشه ندرخشید و به رقم فروش کل حدود 320 میلیون تومانی رسید. با احتساب 20 درصد فروش «آتش بس 2»، به رقم حدود 880 میلیون تومان می رسیم. همچنین 20 درصد «تراژدی» نیز رقمی حدود 65 میلیون تومان می شود که جمع این دو حدود یک میلیارد را رقم می زند. بهرام رادان با فرمولی که تماشاگران در نظر گرفته حدود یک میلیارد به سینمای ایران کمک کرده و البته از میان دو اثر روی پرده اش، یکی در رده ده تای اول پرفورش سال قرار گرفته است.

5- اکبر عبدی: حدود 950 میلیون تومان

عبدی در میان ده فیلم پرفروش سال، فیلم «معراجی ها» ساخته مسعود ده نمکی را دارد که در رده چهارم جدول فروش نشسته و سه میلیارد و 881 میلیون تومان فروش داشته است. عبدی یکی از نقش های اصلی این کار را بازی کرده که با احتساب 20 درصد، 800 میلیون می شود. اکبر عبدی غیر از «معراجی ها» دو فیلم «خواب زده ها» و «مذاکرات مستقیم آقای عبدی» را هم در سال 93 روی پرده نمایش داشته است. فیلم «خواب زده ها» با رقم یک میلیارد و 273 میلیون در رده یازدهم جدول فروش قرار گرفته است و عبدی در آن نقشی فرعی دارد. 10 درصد از این رقم حدود 130 میلیون می شود. عبدی همچنین نقش اصلی «مذاکرات مستقیم آقای عبدی» را بازی کرده. فیلمی که حدود 14 میلیون تومان فروش داشته است و سهم 20 درصدی عبدی، حدود 3 میلیون تومان می شود. جمع کل این رقم ها به حدود 950 میلیون تومان می رسد.

6- مریلا زارعی: حدود 800 میلیون

زارعی در سالی که گذشت دو فیلم روی پرده داشت که هر دو در ده تا فیلم اول جدول فروش جای دارند. او با بازی در نقش اصلی فیلم «شیار 143» و بازی در نقشی فرعی در «چ» توانست در فیلم هایی حضور داشته باشد که پرفروش بودند. «شیار 143» با 13 هفته نمایش به رقم فروش کل دو میلیارد و 843 میلیون تومان رسید که اگر تنها 20 درصد این فروش را پای مریلا زارعی بگذاریم به رقم حدود 600 میلیون تومان می رسیم. فیلم «چ» هم به فروش یک میلیارد و 675 میلیونی رسید و از آنجا که زارعی، نقش فرعی در این فیلم ایفا می کرد، سهم ده درصدی او حدود 170 میلیون می شود. جمع این دو رقمی حدود 800 میلیون را به دست می دهد.

7- ساعد سهیلی: حدود 600 میلیون تومان

او نقش اصلی فیلم پدرش یعنی «کلاشینکف» را بر عهده داشت. فیلمی که با رقم یک میلیارد و 896 میلیون تومان در رده هشتم جدول فروش قرار گرفت. 20 درصد از این سهم حدود 400 میلیون می شود. اما این تنها فیلم امسال ساعد نبوده است. او همچنین فیلم های «متروپل»، «چند متر مکعب عشق» و «همه چیز برای فروش» را هم در اکران سال 93 داشته است. او در دو فیلم «متروپل» با فروش 473 میلیون تومانی و «همه چیز برای فروش» با رقم 76 میلیون تومانی، نقش فرعی دارد. 10 درصد فیلم اول حدود 60 میلیون و 10 درصد فیلم دوم حدود 8 میلیون تومان می شود. ساعد در فیلم «چند متر مکعب عشق» یکی از نقش های اصلی را بازی کرده است. فروش این فیلم، حدود 650 میلیون تومان بوده است و البته اکرانش هنوز ادامه دارد. 20 درصد این رقم (که طبیعتا بیشتر هم خواهد شد) 130 میلیون تومان می شود. جمع کل سهم درصدهای فروش فلیم های ساعد، حدود 600 میلیون تومان می شود.

8- فریبرز عرب نیا: حدود 350 میلیون تومان

عرب نیا از سال 89 که با «پرتقال خونی» به سینم آمد، چند سالی از سینما دور بود تا اینکه فیلم پر سر و صدای «چ» به نمایش درآمد. او نقش اصلی فیلم ابراهیم حاتمی کیا را بر عهده دارد. نقش شهید چمران که یکی از مهم ترین نقش های سال های اخیر سینمای ایران بوده است. این فیلم در اکران به رقم یک میلیارد و 675 میلیون تومان رسید و در رده نهم پرفروش های سال قرار گرفت. سهم 20 درصدی عرب نیا به عنوان نقش اصلی این فیلم حدود 350 میلیون تومان می شود. این رقم با توجه به غیبت چند ساله عرب نیا و همچنین تک فیلمه بودنش در نمایش های سال 93، رقم چشمگیری به نظر می رسد.

اولین پرسشی که بعد از تماشای “رخ دیوانه” ابوالحسن داوودی به ذهن خطور میکند این است که آیا همین نسخه به نمایش درآمده در کاخ جشنواره بوده که در سینماهای مردمی با اقبال مخاطبان روبرو شده یا فیلم دو نسخه داشته که نسخه ای دیگر از آن در سینماهای مردمی اکران شده است.

سینماژورنال/حـــامد مظفـــری: مخاطبان درام غیرخطی “تقاطع” انتظارات بالایی از “رخ دیوانه” داشتند بخصوص که از روز ابتدایی جشنواره تا به امروز مرتب بر نام این فیلم به عنوان اثر مردمی جشنواره تاکید شده بود با این حال اسفناک است که بگوییم ابوالحسن داوودی حتی از خودش هم جامانده است. انگار بیکاری 5 ساله این فیلمساز که به دلیل توقیف “زادبوم” ایجاد شده بود بدجوری باعث عقب ماندن وی از سینمای روز شده است و همین می شود که برخورد مخاطب با “رخ دیوانه” دقیقا برخوردی باشد که در برخورد با سریالهای پلیسی محمدرضا آهنج یا ملودرامهای حسین سهیلی زاده روی می دهد.

داوودی بلحاظ ایده اولیه یا همان پیش نویسی که زمینه خلق اثر شده دست روی مضمون خوبی گذاشته است؛ جریان دوستیهای اینترنتی و گروههای شکل گرفته در فضای مجازی که وقتی از این فضا خارج شده و به فضای بیرونی می رسد تناقضات فراوانی را رقم می زند.

اما این ایده اولیه از یک طرف به شدت قابل پیش بینی و دور از خرق عادت توسعه یافته و از طرف دیگر اجرای اپیزودیک‌وار آن که در نسخه فعلی پر است از راشهای اضافی باعث شده “رخ دیوانه” تقریبا از نیمه به بعد خسته کننده شود.

اجرای نادرست مفهوم رکب زدن

مفهومی با نام “دست بالای دست بسیار است” که در بسیاری از آثار مختلف سینمای جهان از آثار جنایی گرفته تا حتی ملودرامها، با رَکَب زدن های متوالی کاراکترها به یکدیگر روایت میشود اگر اجرای درستی داشته باشد حتما میتواند زمینه ساز بروز هیجان های فراوان به مخاطب و البته تعقیب فیلم توسط مخاطب شود. همین ساخته اخیر وودی آلن با عنوان “جادوی مهتاب” نیز به واسطه ماجرای رکب زدن دو دوست به یکدیگر است که قابل تحمل می شود.

ای کاش این ورود و خروج شخصیت هوشمندانه تر بود

اما مشکل اینجاست که “رخ دیوانه” داوودی بلحاظ اجرا گافهایی دارد که نبض فیلم را می گیرد. مهمترین گاف در خلق بدمنی شکل میگیرد که بناست از چند جوان که درگیر یک ماجرای قتل شده اند اخاذی کند. این بدمن دقیقا از جایی وارد داستان می شود که یکی از جوانان از داستان بیرون می رود.

طبیعی است که وقتی درست لحظاتی بعد از غیبت این جوان، ماجرای اخاذی آغاز میشود، اولین ظنّی که مخاطب نسبت به هویت این اخاذ پیدا میکند همان جوانی است که از ماجرا خارج شده! از آن بدتر اینکه نقش این جوان را ساعد سهیلی بازی میکند که صدایش برای مخاطب آشناست حتی وقتی بناست با تغییر صدا، خود را شخصیتی موهوم جابزند که شاهد ماجرای قتل بوده!

دعوت به تماشای بازیهایی که لو می رود

گاف دوم “رخ دیوانه” در لحن روایی آدمهایی است که به شدت رفتار و گفتارشان قابل پیش بینی است. کافی است یک ربع فیلم دیده شود تا حدس بزنیم همه به نوعی در حال بازی کردن و به اصطلاح سرکار گذاشتن یکدیگرند. نامگذاری اپیزودهای فیلم به نام “بازی” نیز حدس مخاطب را به یقین نزدیکتر می کند و البته که در ادامه نیز با هویدا شدن تصمیماتی که کاراکترها برای رکب زدن به یکدیگر گرفته اند تا پایان اثر هم قابل پیش بینی است.

تیپهای “تقاطع” اینجا هم هستند

گاف بعدی فیلم داوودی تیپهایی هستند که درست از “تقاطع” به “رخ دیوانه” پا گذاشته اند. بیژن امکانیان همان پدر نگران و مغموم “تقاطع” است که اینجا هم با فرزند جوانش مشکل دارد. جوانانی که در مرکزیت قصه قرار گرفته اند از پیروز تا غزل و حتی ماندانا نیز کاملا شباهت دارند با جوانان سطحی گرای “تقاطع”؛ جوانانی که انگار کاری جز بطالت ندارند و همین که به قولی سر یکدیگر را بتراشند برایشان کافی است! درباره تیپ مادران خطاکار فیلم که به مانند زنان بدنام فیلمفارسیها هستند هم چیزی نگوییم بهتر است.

از یارانه 45 هزارتومانی تا رهن 35 میلیونی

این گافها را که بگذاریم کنار طعنه های سطحی سیاسی-اجتماعی که در فیلم وجود دارند و از یارانه 45 هزار تومانی گرفته تا قیمت رهن 35 میلیونی خانه ای 50 متری در پامنار را شامل میشود، فقط و فقط افسوس میخوریم بابت تلف شدن یکی از فیلمسازان نسل دوم سینمای ایران. گویا متوقف شدن جوشش هنری فیلمسازان نسل اول از کیمیایی گرفته تا مهرجویی حالا به نسل دوم رسیده و به امثال ابوالحسن داوودی نیز امیدی نیست.

آیا “رخ دیوانه” نسخه دومی هم دارد؟

البته که بعد از تماشای درامهایی به شدت منسجمتر نظیر “خانه دختر” و “عصر یخبندان” و سانسهای اضافه “ایران برگر” در سنیماهای مردمی این پرسش هم به ذهن خطور می کند که آیا “رخ دیوانه” میتواند بهترین فیلم مردمی جشنواره باشد؟

با کیفیتی که از نسخه ارائه شده در کاخ جشنواره دیده ایم بعید است مخاطبان به آن رأی مثبت داده باشند. شاید هم نسخه های متفاوتی از فیلم در سینماهای مختلف اکران میشود و آرای مثبت به نسخه ای داده شده که در کاخ جشنواره به نمایش درنیامد.