سینماژورنال: مسعود جعفری جوزانی کارگردان سینما که کمدی-سیاسی “ایران برگر” را در اکران نوروزی روی پرده داشت و البته فیلمش خیلی خوب هم فروخت در تازه ترین اظهاراتش طعنه هایی زده است به سیاسی بازی در خانه سینما.

به گزارش سینماژورنال جوزانی با اشاره به انتخابات خانه سینما و به دنبال آن انتخاب رضا میرکریمی به عنوان مدیرعامل این نهاد به “باشگاه خبرنگان جوان” گفت: خوشحالم که میرکریمی این سمت را پذیرفته، چون احساس می‌کنم شخص محترمی است. اما اگر بتواند از جریان‌های سیاسی محفلی خانه سینما فاصله بگیرد می‌تواند کار کند.

شاکله خانه سینما تغییر نکرده
جوزانی ادامه داد: چیزی که از نظر سیاسی احساس می‌شود این است که شاکله خانه سینما و کسانی که قدرت را در دست دارند تغییرات ماهوی نکرده است؛ یک جناح از دولت خلع شده و جناح دیگر متصدی این بخش شده‌اند و همچنان لابی‌ها پابرجاست.

قدرت چه در دست فتح‌الله خان باشد و چه امرالله خان، غلط است
وی اظهار داشت: قدرت چه در دست فتح‌الله خان باشد و چه امرالله خان، غلط است. ما امیدوار بودیم که یک نگاه جمع شمول به کسانی که زحمت‌کش سینما هستند، متوجه شود. چون اکثریت آن‌ها آنقدر مشکل دارند که از درد و دلشان یک کتاب می‌توان نوشت.

به مشکلات اهالی سینما و مسائل صنفی بپردازید
جوزانی خطاب به مدیران خانه سینما بیان کرد: امیدوارم به دنبال انداختن عکس یادگاری با کسانی که فقط به‌دنبال جمع کردن رای مردم هستند، نباشید. به مشکلات اهالی سینما و مسائل صنفی بپردازید و در عمل نشان دهید که متفاوت هستید.

تغییر در این حد بوده که خانه سینما از تعطیلی به بازگشایی رسیده
وی با انتقاد از اداره خانه سینما به روش قبل گفت: تابه‌حال که تغییری ندیدیم. تغییر در این حد بوده که خانه سینما از تعطیلی به بازگشایی رسیده و کسانی که در این دعوا شرکت داشتند، به‌عنوان فاتحان دولت جدید آنجا را به دست گرفتند.‌‌ همان‌طور که در دوره قبل روش{برخورد با خانه سینما} غلط بود در این دوره هم نادرست است. سینما متعلق به شخص و گروه خاصی نیست. بلکه متعلق به خانواده و اهالی سینما است.

جوزانی تصریح کرد: تا زمانی که این دوگانگی در سطح کلان برچیده نشود و تغییرات ماهوی در شورای صنوف اجرا نشود هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.

سینماژورنال: اعلام نام رضا میرکریمی به عنوان مدیرعامل جدید خانه سینما یقینا برای طرفداران سینمایی حسن روحانی غیرمنتظره بوده است.

به گزارش سینماژورنال این انتخاب را می توان کاملا در راستای سیاستهایی دانست که حلقه مرکزی خانه سینما را در جهت همراهی با نزدیکان شهردار تهران می چیند.

رضا میرکریمی فارغ از آن که همواره به عنوان مشاور نزدیک رییس فعلی سازمان سینمایی شناخته می شود از جمله چهره هایی است که همواره رابطه ای نزدیک با مدیران فرهنگی شهرداری تهران داشته است.

نزدیکی بیشتر به شهرداری+دلجویی از کانون کارگردانان

اینکه این کارگردان نزدیک به شهردار تهران به مدیرعاملی خانه سینما می رسد اصلی ترین پیامش این است که در رقابتهای انتخاباتی آتی احتمالا خانه سینما نقشی پررنگ در حمایت از کاندیداتوری چهره ای چون قالیباف خواهد داشت.

اگر به فهرست فعالیتهای سینمایی سازمان فرهنگی هنری شهرداری نگاهی بیندازیم نیز  بیش از هر چیز این نکته هویدا خواهد شد که این سازمان رابطه نزدیکی با سران حلقه مرکزی خانه سینما داشته است.

حالا و با قرارگیری میرکریمی در رأس خانه سینما از یک طرف این پیوند به مراتب قوی تر خواهد شد و از طرف دیگر دلجویی خواهد شد از کانون کارگردانان که نماینده اش در انتخابات اخیر هیات مدیره خانه سینما رأی نیاورده بود.

آیا با آمدن میرکریمی بدنه صنوف اوضاع بهتری را تجربه خواهند کرد؟

اما این رفت و آمدهای سیاسی را که کنار بگذاریم اگر بخواهیم براساس تمرکز بر شالوده اهداف خانه سینما که توجه به فعالیتهای صنفی است بسنجیم انتخاب میرکریمی نمی تواند نشانگر تحولات تازه و رفتارهای نوینی در توجه به بدنه صنوف باشد.

میرکریمی جزو نزدیکان محمدمهدی عسکرپور مدیرعامل سالیان قبل خانه سینماست و در نتیجه یک دلیل انتخاب او می تواند این باشد که مدیرعامل قبلی خانه سینما علیرغم عدم حضور در این جایگاه همچنان ترجیح میدهد معادلات خانه سینما را با حضور افراد نزدیک به خود بچیند و البته این چینشها هم احتمالا در امتداد سیاستهایی خواهد بود که در سالهای گذشته در خانه سینما رواج داشته است.

سینماژورنال/حـــامد مظفـــری: در فضای سیاست زده ای که در آن زندگی می‌کنیم یافتن چهره های هنری که مستقل رفتار کرده و مستقل سخنان خویش را به زبان آورند کار دشواری شده است.

بده بستانهای اقتصادی که میان بخشی از جامعه هنری ما و جناحهای سیاسی وجود دارد از یک سو و جهل بخشهایی از بدنه جامعه هنری نسبت به اغراض سیاسی‌بازان باعث شده اغلب هنرمندان ما در گفتگوهای خویش حتی آشکارترین واقعیات را هم نادیده گرفته و از کنارش به سادگی رد شوند مبادا به فلان گروه سیاسی بربخورد یا به بهمان گروه سیاسی باج داده شود.

در این اوضاع اینکه بازیگری توانمند به نام فرهاد اصلانی داریم که تا حد ممکن سعی میکند گفتار خویش را از کانال منطق و نه آلودگی به جریانات سیاسی عبور دهد جای خوشحالی دارد.

در نقد فرقی میان میرکریمی و طالبی نیست

فرهاد اصلانی در تازه ترین گفتگویش نیز سعی کرده بی آلودگی به سیاسی بازی نظر شخصی خود را درباره اتفاقات سینمایی سالهای اخیر بیان کند.

شاید برای همین باشد که در گفته های وی هم نقد رضا میرکریمی وجود دارد و هم انتقاد از محمدرضا عباسیان. هم دلایلش برای بازی نکردن در “قلاده های طلا” منطقی به نظر می رسد و هم عقیده اش درباره رعب و وحشتی که سخنان حاتمی کیا بر جشنواره سی و دوم پدید آورد.

البته که اصلانی آن قدر استقلال دارد که وقتی دلیل اش درباره بازی نکردن در فیلم ابوالقاسم طالبی که مساعد نبودن زمینه برای تولید فیلمها با زاویه دیدهای مختلف درباره یک اتفاق است را بیان می کند بلحاظ شخصیتی طالبی را زیر سوال نمی برد و او را انسانی شریف قلمداد می کند.

اصلانی همان قدر که به انتقاد از افراطیونی می پردازد که باعث از پرده پایین کشیده شدن “خصوصی” شدند همان قدر هم از رییس سازمان سینمایی سابق بواسطه تحمل فشارها به نیکی یاد می کند.

اصلانی همان قدر که از بازار رانتی فیلمهای برآمده از مدیریت سابق که جشنواره سی و یکم را اشغال کرده بودند گلایه می کند همان قدر هم از مدیریت فعلی بخاطر عدم ایستادگی بر مجوزهایی که می دهد گله دارد.

الگویی برای آنها که از انحصاری شدن مسیر پیشرفت می نالند

خوشحالیم که در سینمای ایران هنوز هم چهره های ارزنده ای هستند چون فرهاد اصلانی که با آزادگی و مستقل سخن می گویند. فرهاد اصلانی می تواند الگویی باشد برای بسیاری از جوانان و نوجوانان ما که مرتب از منحصر شدن راه پیشرفت در وابستگی به این و آن می نالند!

فرهاد اصلانی نمونه ای است که روی پای خود ایستاده و بالا آمده! او به کسی باج نمی دهد و انتظاری هم ندارد که کسی برایش نوشابه باز کند. اصلانی نه به “آقای شین” طعنه می زند و نه برای “آقای الف” خوش رقصی می کند.

او واقعیت را با حداقل سانسور به گوش مخاطب می رساند و به نظر می رسد برای سینمایی که در همه سالهای حیاتش از سیاسی بازی لطمه دیده همین واقعیت گرایی و پرهیز از غلتیدن به دامن جناحهاست که کارآمد خواهد بود.

این پیشنهاد را فانتزی فرض نکنید

تنها نهاد صنفی سینمای ایران برای حل مشکلاتی که در همه این سالها بواسطه سیاسی کاری هیات رییسه اش رخ داده چاره ای ندارد جز پای بندی به اصولی که اصلانی و اصلانی‌ها به آن پای بندند.

یک پیشنهاد می تواند این باشد بجای آن چند نام تکراری که در هفته اخیر درباره مدیرعاملی شان بر خانه سینما شایعه پراکنی شد یک بار هم از چهره ای مستقل مثل فرهاد اصلانی برای مدیریت برای این نهاد صنفی استفاده شود.

البته که چنین پیشنهادی برای اذهان درگیر در سنتهای هزاران بار تکرار شده به مانند تماشای سری فیلمهای “هری پاتر” یا “ارباب حلقه ها” کاملا فانتزی و برآمده از تخیل به نظر می رسد اما آزمودن رویایی تجربه نشده و در تئوری، منطقی، به مراتب سودمندتر از تجربه متدی است که ده ها بار پیموده شده و در عمل به بن بست رسیده است.

سینماژورنال: اعضای سیزدهمین دوره  هیات مدیره خانه سینما در دومین نشست خود در صبح روز دوشنبه هجدهم اسفندماه پس از گفتگو و تبادل نظر به اتفاق آرا  ابراهیم مختاری را به عنوان رئیس هیات مدیره معرفی کردند.

محمدرضا موئینی به عنوان نایب رئیس، آتیلا پسیانی به عنوان سخنگو و کامران ملکی نیز به عنوان دبیر هیات مدیره خانه سینما انتخاب شدند.

این نشست با حضور همه اعضای هیات مدیره و بازرس خانه سینما و با دعوت از اعضای علی البدل جهت شرکت در جلسه برگزار شد.

طیف مقابل عسکرپور

به گزارش سینماژورنال انتخاب ابراهیم مختاری به عنوان رییس هیات مدیره از آن جهت اهمیت دارد که وی از طیف نزدیک به فرهاد توحیدی به شمار می‌رود.

طیفی که در نقطه مقابل طیف عسکرپور قرار دارد و همین طیف بوده که در روزهای اخیر رایزنیهایی را برای حضور علیرضا رضاداد به عنوان مدیرعامل خانه سینما انجام داده اند.

و حالا رضاداد وارد می شود….

به نظر می رسد با حضور ابراهیم مختاری به عنوان رییس هیات مدیره همه چیز در جهت حضور دبیر جشنواره فیلم فجر به عنوان رییس خانه سینما پیش برود بخصوص که محمدرضا موئینی هم در طیف نزدیک به توحیدی قرار دارد.

طبیعی است که سازمان سینمایی هم از حضور یکی از مدیران زیرمجموعه خود به عنوان مدیرعامل پرحاشیه ترین نهاد صنفی کشور استقبال خواهد کرد.

با این اوصاف همین روزهاست که علیرضا رضاداد دبیر 55 ساله جشنواره فیلم فجر و تهیه کننده پروژه صدمیلیاردی “محمد(ص)” مجیدی به عنوان مدیرعامل خانه سینما معرفی شود.

سینماژورنال/محمدصادق عابدینی: انتخابات هيئت‌مديره خانه سينما كه شامگاه روز 11 اسفند برگزار شد، مي‌تواند باب جديدي را در تاريخ فعاليت‌هاي صنفي سينماگران باز كند.

انتخاباتي كه در آن دو صنف قدرتمند از حضور در هيئت‌مديره محروم شدند و در موضع‌گيري‌هاي غيررسمي خود، هيئت‌مديره جديد را ضعيف و ناتوان عنوان مي‌كنند.

حال با شروع مهلت 45 روزه هيئت‌مديره جديد براي انتخاب رئيس و نايب‌رئيس خانه سينما، تكليف مدير عامل اين نهاد صنفي نيز به زودي مشخص خواهد شد.

انتخاباتی با شکست کارگردانان و تهیه کنندگان
انتخابات روز 11 اسفند در حالي برگزار شد كه ابوالحسن داودي به عنوان نماينده صنف كارگردانان سينما و عليرضا داودنژاد نماينده صنف تهيه‌كنندگان سينما، با رأي‌هاي بسيار پايين‌تر از حد تصور از حضور در هيئت‌مديره خانه سينما باز ماندند.

با توجه به اينكه تهيه‌كنندگان و كارگردانان سينما به دليل اينكه بيش از ساير صنوف در معرض توجه رسانه‌ها هستند و از حقوق مالي و معنوي سينما بيش از سايرين بهره مي‌برند، اين گمان وجود دارد كه نبود آنها بر آينده خانه سينما تأثيرگذار باشد.

برخي از رسانه‌ها نيز با اشاره به سابقه فعاليت‌هاي صنفي داودي و داودنژاد عدم‌رأي آوردن آنها را تعجب‌بر‌انگيز عنوان مي‌كنند؟ آيا اين عدم‌رأي‌گيري را بايد به دليل آزادي برگرفته از دموكراسي دانست يا اينكه قرار است اين هيئت‌مديره، تصميماتي را بگيرند كه حضور كارگردانان و تهيه‌كنندگان مانعي براي انجام آنها باشد؟!

مهم‌ترين تصميمي كه هيئت‌مديره خواهد گرفت انتخاب مدير عامل خواهد بود؛ مدير عاملي كه از هم‌اكنون نام برخي از افراد صاحب نفوذ سينما براي تصدي آن به گوش مي‌رسد.

  مدير، مدير مي‌ماند؟!
محمدمهدي عسكرپور مدير عامل فعلي خانه سينما كسي است كه در دوره گذشته رياست سازمان سينمايي براي اينكه خانه سينما منحل نشود با خيلي‌ها در افتاد و از اساسنامه نيم‌بند و پرايراد خانه سينما دفاع كرد و در مقابل رئيس وقت سازمان سينماي ايستاد.

جواد شمقدري نمايندگان جديدي براي صنوف اعلام و زمينه را براي ايجاد خانه سينما2 ايجاد كرده بود اما با پايان گرفتن عمر دولت دهم، با همكاري عسكرپور و توحيدي سرپا شد و از ابتدا بناي كار را به همكاري با سازمان سينمايي گذاشت.

حجت‌الله ايوبي نيز در تعامل كامل با خانه سينما، اولين جلسه مطبوعاتي خود را در سالن سيف‌الله داد خانه سينما برگزار كرد. عسكرپور در اين مدت بار‌ها بر عدم‌تمايل خود به باقي ماندن در پست مدير عاملي تأكيد كرده است.

آخرين اظهارنظر وي درباره نماندن در اين پست نيز بعد از انتخابات 11 اسفند بود. با وجود اينكه عسكرپور خود را بي‌ميل به ماندن عنوان مي‌كند، يكي از كساني كه هنوز نامش براي مدير عاملي شنيده مي‌شود، شخص مدير فعلي است.

   دبير، مدير مي‌شود؟!
عليرضا رضاداد، گزينه‌اي است كه گفته مي‌شود از سوي سازمان سينمايي براي تصدي مدير عاملي خانه سينما در نظر گرفته شده است. با آنكه خانه سينما مجمعي صنفي و غيردولتي به‌شمار مي‌رود اما روابط سينمايي و مقبوليت رضاداد را نمي‌توان ناديده گرفت. رضاداد ركورددار دبيري جشنواره فيلم فجر پس از سيدمحمد بهشتي است. وي بعد از مدتي دوري از دبيري جشنواره از سوي ايوبي مسئوليت دبيري جشنواره را برعهده گرفت و امسال دومين سال پياپي بود كه اجراي جشنواره فيلم فجر را در دست داشت.

مديريتي كه با اعتراض شديد عبدالرضا كاهاني روبه‌رو شد و كارگردان «استراحت مطلق» رضاداد را متهم به فريبكاري كرد. رضاداد مدير مقتدري در سينما به‌شمار مي‌رود؛ كسي كه گفته مي‌شود حتي گزينه رياست بر سازمان سينمايي نيز مي‌تواند باشد! احتمال مديرعاملي رضاداد يكي از دلايلي است كه منتقدان انتخابات 11 اسفند براي ضعيف خواندن هيئت‌مديره عنوان مي‌كنند. به اعتقاد منتقدان اين هيئت‌مديره مي‌خواهد نقش جاده صاف‌كن و بله قربان‌گو را در مقابل رئيس مقتدر سينما ايفا كند.

سینماژورنال: فرهاد توحیدی از جمله سران خانه سینماست که در همه روزهای تعطیلی این نهاد و سپس راه اندازی آن کاملا همسو با محمدمهدی عسکرپور پیش می رفت.

توحیدی در تازه ترین گفتگویش که با فرانک آرتا در “شرق” انجام شده نکاتی را درباره وضعیت انتخابات هیات مدیره جدید خانه سینما بیان کرده و البته این انتخابات را مطلوب ارزیابی کرده است.

به گزارش سینماژورنال توحیدی می گوید:«من نتیجه انتخابات خانه سینما را مطلوب ارزیابی و تصور می‌کنم اگر مدیرعامل شایسته‌ای انتخاب شود، به‌نفع جامعه اصناف خانه سینما عمل خواهد کرد.»

تمام انتخاب شدگان شایستگی دارند

او در برابر این پرسش که برخی‌ها شایستگی‌های افراد انتخاب‌شده را زیر سوال بردند، توضیح داد: «هریک از این عزیزان که انتخاب شده‌اند، هم به‌لحاظ صنفی و هم از نقطه‌نظر هنری شایستگی دارند و همچنین جزو بهترین‌های صنف خودشان هستند. مثلا تا امروز کسی را می‌شناسید همچون ابراهیم مختاری که مقالات و یادداشت‌های عالمانه‌ای درباره ضرورت وجودی صنف نوشته باشد. قطعا کمتر کسی پیدا می‌شود که اینگونه دغدغه‌های خود را بیان کند. همین‌طور آقایان مویینی و پسیانی که هرکدام زحمات زیادی برای صنف خودشان کشیده‌اند.»

من عضو ساده خانه سینما هستم

توحیدی در ادامه افزود: «البته به نظرم میان ٢١نامزد معرفی‌شده در مجمع‌عمومی، اگر افراد دیگری انتخاب می‌شدند، باز هم شایستگی لازم را داشتند. چون بنده به‌عنوان عضو ساده خانه سینما معتقدم قطع‌نظر از اینکه ما هرکدام نسبت به اصناف چه احساسی داریم، باید بپذیریم که مجمع‌عمومی فصل‌الخطاب است و باید به نظر جمع احترام بگذاریم.»

شورش بردگان در خانه سینما؟

به گزارش سینماژورنال رییس قبلی هیات‌مدیره خانه سینما درباره این تعبیر که برخی از نتیجه این انتخابات به عنوان «شورش‌بردگان» یاد کردند، گفت: «از نظر من تعبیر زننده‌ای است. برخی با بیان این جملات، نگاهی متفرعنانه و از بالا دارند که اصلا درست نیست. همه می‌دانیم که سینما کاری جمعی است و کسی بر دیگری برتری ندارد. آن هم در سینمای ایران که فاصله‌ها فوق‌العاده اندک است.»

صنف خانه سینما در وزارت کار به ثبت برسد که دولت نتواند آن را منحل کند

توحیدی در پاسخ به این پرسش که یکی از دغدغه‌های هیات‌مدیره پیشین خانه، ثبت قانونی اصناف خانه سینما در وزارت کار و نه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود و آیا به نظر شما هیات‌مدیره جدید این مساله را پیگیری خواهد کرد، اظهار کرد: «دوستانی همچون محمدرضا مویینی که در ترکیب فعلی هم حضور دارند، پروژه ثبت قانونی را همچنان طی می‌کنند. چون این مساله دغدغه‌ها همه آنهاست و فکر نمی‌کنم از این نظر با هیات‌مدیره قبلی دچار زاویه شوند. چون همان‌طور که می‌دانید ثبت اصناف خانه سینما در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیاز به معرفی مدیرمسوول و هیات موسس دایمی دارد که اصلا مناسب اصناف نیست. درحالی که صنف باید در وزارت کار به ثبت برسد که درآن صورت دولت قانونا نمی‌تواند آن را منحل کند و از آنجا که مومن از یک‌جا، دو بار گزیده نمی‌شود، دوستان این مساله را مدنظر دارند. آن‌چه مسلم است اینکه خرد جمعی و کار صنفی منسجم در خانه سینما کارگشا خواهد بود.»

عسکرپور تمایلی به مدیرعاملی ندارد

به گزارش سینماژورنال وی همچنین درباره ابقای محمدمهدی عسگرپور، مدیرعامل قبلی خانه سینما، عنوان کرد: «آقای عسگرپور استعفا کرده‌اند. منتها از آنجا که اسامی مدیرعامل و رییس هیات‌مدیره جدید خانه سینما باید از طریق آگهی رسمی در روزنامه‌ها اعلام و بعد امضای هردو به بانک اعلام شود، به زمان نیاز است و از آن‌جا که نباید کار خانه سینما معلق بماند، آقای عسگرپور تا زمان انتخاب مدیرعامل جدید به کارشان ادامه می‌دهند، وگرنه ایشان تمایلی به ادامه حضور در پست مدیرعاملی ندارند.»

سینماژورنال: آناهید آباد از جمله چهره های باسابقه سینمای ایران است.

چهره ای که در نزدیک به سه دهه فعالیت در سینما به عنوان دستیار کارگردان در کنار اغلب چهره های مطرح سینما از بیضایی گرفته تا داوودنژاد و واروژ کریم‌مسیحی فعالیت داشته است.

آباد که در مجمع عمومی خانه سینما به عنوان نماینده صنف دستیاران کارگردانان کاندیدای انتخابات شد از راهیابی به هیات مدیره خانه سینما بازماند اما نکته جالب شعارهای انتخاباتی این چهره بود که کنجکاومان کرد به سراغش رفته و درباره نقش انتخابات در آینده خانه سینما از او بپرسیم.

شعار انتخاباتی آناهید آباد این بود: تلاش در جهت امنیت شغلی، راه اندازی صندوق بیکاری، اعطای حقوق بازنشستگی و ارائه تسهیلات کافی برای خدمات درمانی.

خانه سینما در جهت نهادینه شدن فعالیتهای صنفی حرکت کند

آناهید آباد درباره اینکه هیات مدیره جدید را چطور ارزیابی می کند به سینماژورنال گفت: فعالیتهای خانه سینما باید مستقل از هیات مدیره پیش برود آن هم در جهت نهادینه شدن فعالیتهای صنفی سینمایی.

وی ادامه داد: خانه سینما زیرساختی دارد که نتیجه انتخابات قطعا اختلالی در روند فرآیند صنفی آن ایجاد نخواهد کرد. زیرساخت خانه سینما تلاش در جهت بهبود اوضاع صنفی است و هیات مدیره جدید هم باید در همین جهت حرکت کند.

هنوز که هنوز است حرفه سینما، کُد مشاغل ندارد

اینکه آباد می گوید فعالیت خانه سینما مستقل از تغییر هیات مدیره پیش خواهد رفت این پرسش را فرارو می گذارد که با این حساب اصلا چه نیاز به برگزاری انتخابات است. آباد در پاسخ به این پرسش به سینماژورنال گفت: منظورم این است که اهداف صنفی خانه سینما اهدافی مشخص است که هر هیات مدیره ای که می آید می بایست در جهت نیل به این اهداف حرکت کند. هیات مدیره جدید هم باید در حل مشکلات صنفی خانه سینما پیشقدم شود.

دستیار کارگردان “مصائب شیرین” در توصیف مشکلات صنفی اعضای خانه سینما بیان داشت: هنوز که هنوز است حرفه سینما، کُد مشاغل ندارد و حالا حساب کنید که چقدر فاصله داریم تا تبدیل شدن به نهاد صنفی ایده‌آل. شخصا آرزویم است که روزی حرفه سینما نیز در دایره مشاغل دارای کد شود و این آرزو محقق نمی شود مگر از طریق فعالیت صنفی مستمر.

امنیت شغلی یک کارگر فصلی شیلات بهتر از کل سینماست

وی ادامه داد: خانه سینما باید یک مسیر طولانی طی کند تا به یک صنف قوی بدل شود. راحتتان کنم الان امنیت شغلی و معیشتی یک کارگر شیلات به مراتب بهتر از کل خانه سینما و حتی کل سینماست. آن هم نه کارگر رسمی شیلات که کارگر فصلی آن.

دولتمردان به سینما افتخار میکنند اما هنوز مشکلات بیمه ای سینماگران حل نشده

آباد خاطرنشان ساخت: در تمامی دولتها همواره افتخارات سینما باعث افتخار دولتمردان می شود و البته که در اسکاری که سینمای ایران گرفت نیز بسیاری شریک شدند اما اعضای تنها نهاد صنفی همین سینما که نهایتا 5 هزار عضو دارد هنوز مشکلات ابتدایی بیمه اعضا حل نشده است.

از سال 70 عضو خانه سینما هستم اما هنوز بیمه نشده ام!

مدیر تولید “خیابانهای آرام” با اشاره به اینکه خودش از اوایل دهه هفتاد عضو خانه سینماست اما هنوز بیمه تامین اجتماعی ندارد بیان داشت: از همان سالهای ابتدایی دهه 70 عضو خانه سینما بوده اما به خاطر محدودیتی که در بیمه سالانه اعضا وجود داشت هر سال جای خودم را به دیگران می دادم و هنوز هم بیمه تامین اجتماعی نیستم. البته مانند من هم در خانه سینما کم نیستند.

وی افزود: برای همین فکر میکنم اولین کاری که هیات مدیره جدید باید پیگیری کند همین تلاش برای دریافت تسهیلات بیمه برای اعضای خانه سینماست. در کنار آن مساله بیمه تکمیلی هم واقعا باید به سازوکار منسجمی برسد.

آباد تاکید کرد: الان نیروهای پاره وقت شرکتهای خصوصی هم خیلی راحت از تسهیلات بیمه تکمیلی استفاده می کنند اما سینماگران برای این موضوع هنوز مشکل دارند.

اگر اصغر فرهادی هم از پروژه ای اخراج شود دستش به جایی بند نیست

این سینماگر باسابقه خاطرنشان ساخت: الان اگر یک کارگر ساده به استخدام جایی درآید و بعد از گذشت 92 روز بخواهند او را اخراج کنند قانون از او حمایت خواهد کرد اما در سینمای ما اگر اصغر فرهادی هم از پروژه ای اخراج شود دستش به جایی بند نیست. دلیل این مساله هم مشکلات حقوقی است که در مسیر کددار شدن حرفه سینما وجود دارد.

باید فارغ از دیدگاههای سیاسی کار صنفی را پیگیری کنیم

آباد با اشاره به اینکه درگیری در سیاست و وابستگی به جناحهای سیاسی آفت کار صنفی است به سینماژورنال گفت: هر کدام از ما به عنوان یک شهروند مستقل آرای سیاسی خودمان را داریم اما وقتی بناست درگیر یک کار صنفی شویم بهتر است آرای سیاسی را کنار گذاشته و مستقلا حرکت کنیم. یک پدر هم ممکن است به یک حزب سیاسی تعلق خاطر داشته باشد اما آیا این پدر می تواند وقتی وارد خانه می شود به فرزندی که مخالف خودش فکر می کند کم توجهی کند مطمئنا نه. آنها که وارد هیات مدیره خانه سینما میشوند هم باید تلاش کنند فارغ از نگاههای سیاسی به اعضای صنوف نگاه کنند.