سينماروزان: محمدمهدي عسکرپور کارگرداني که در سالهاي اخير بيشتر از آن که به عنوان فيلمساز شناخته شود به واسطه مديرعاملي خانه سينما در ماههاي منتهي به انحلال مورد توجه قرار گرفت، چه در سينما چه در تلويزيون اغلب برايش فضاي کار فراهم بوده است.

به گزارش سينماروزان او چهار سال قبل فيلم سينمايي «مهمان داريم» را با حمايت حوزه هنري ساخت و دو سال قبل هم سريال «نفس گرم» را براي تلويزيون کارگرداني کرد. ايشان دو سال قبل با حمايت مرکز گسترش سينماي مستند و تجربي يک فيلم به نام «متولد65» را  هم توليد کرد ضمن اينکه سال قبل نيز با حمايت تصويرشهر فيلمي به نام «ماجان» را توليد کرد.

او که اخيرا نامش به عنوان گزينه اي براي دبيري جشنواره فجر هم شنيده شده به تازگي در نشست هنرمندان سينماي دفاع مقدس کم کاريهاي حوزه دفاع مقدس را با اين عبارات به چالش کشده است: هر ساله در حوزه فرهنگ و هنر با مشکلاتي رو به رو مي‌شويم که تکراري هستند. وقتي مسئولان فرهنگي کشورمان به فکر برنامه ريزي در زمينه فرهنگ و هنر مي‌افتند با يک مجموعه‌اي از مصوبات شعارگونه رو به رو مي‌شويم. اگر يکبار با دقت نگاهي به سينماي دفاع مقدس بيندازيم مي‌بنيم که بسياري از فيلمهاي دفاع مقدسي که امروز به آنها افتخار مي‌کنيم در شوراهاي فيلمسازي دفاع مقدس رد شده‌اند. به نظرم بايد فکري اساسي درباره سينماي دفاع مقدس صورت بگيرد و با دقت بيشتر حرکت کرد. دوست ندارم سينماي هاليوود را به عنوان الگو معرفي کنم؛ اما در بسياري از فيلمهاي هاليوودي آرمانها و عملشان يکي هستند. الويت فيلمسازي ما بايد آرمانهاي دفاع مقدس باشد که مي‌شوند امثال همت و باقري و باکري و غيره  ولي متاسفانه فکر به فکر ساخت فيلم درباره آقاي «ب.ز»، «س.ش» و «ه.ق» افتاده‌ايم.

از کارنامه خودتان بگویید

اگر فيلمسازي متعلق به بخش خصوصي که سابقه مديريت در دستگاههاي فرهنگي را نداشت چنين اظهاراتي را بيان ميکرد چندان تعجب آور نبود اما از عسکرپور که اغلب حمايتهاي ارگاني در توليد برايش فراهم بوده و البته سابقه مديريت در سازمانهايي مانند فارابی، صداوسیما و سازمان فرهنگي-هنري شهرداري را هم داشته چنين اظهاراتي بعيد بود.

عسکرپور اگر گمان ميکند در حوزه سينماي دفاع مقدس کم کاري کرده ايم و بايد درباره چهره هايي همچون همت و باکري و باقري فيلم بسازیم چرا خودش در بيش از سه دهه فعاليت سينمايي اش آستين بالا نزده و سراغ يکي از اين چهره ها نرفت؟؟؟ و به جايش ترجيح داده اغلب فيلمسازي و سريال سازي هاي محصور در لوکیشنهای بسته را در دستور کار قرار دهد؟؟؟

آيا نمي شد ایشان يکي از حمايتهاي اين چند ساله شان که از حوزه تا تصويرشهر و مرکز گسترش را دربرگرفته صرف ساخت آثاري کند که خودشان از کمبودش گلايه مي کنند؟

سینماروزان: گزارشی که هفته قبل درباره تعدد مسئولیتهای منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما و 6شغله بودن او منعکس کردیم خیلی زود با تذکری از جانب یک مخاطب دیگر درباره کامل نبودن فهرست مشاغل و 9شغله بودن او پی گرفته شد.(اینجا و اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان اما گویا این ماجرا همچنان ادامه دارد چون یک مخاطب دیگر سینماروزان در کامنتی از 2 مسئولیت دیگر مدیرعامل خانه سینما یکی عضو هیأت امنای موزه سینما و دیگری عضو هیأت مدیره موسسه هنرهای تصویری سوره یاد کرده است.

به این ترتیب فهرست 11 مسئولیت منوچهر شاهسواری به شرح زیر است:

–مدیرعاملی خانه سینما(۱)

–حضور در شورای صنفی نمایش(۲)

–عضویت در شورای صدور پروانه ساخت(۳)

–عضویت در هیأت مدیره صندوق اعتباری هنر(۴)

–عضویت در هیأت امنای مدرسه ملی سینما(۵)

–عضویت در هیأت امنای موسسه رسانه های تصویری(۶)

–عضویت در هیأت امنای بنیاد سینمایی فارابی(۷)

–عضویت در هیأت امنای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی(۸)

–عضو شورای تصویب فیلمنامه حوزه هنری(۹)

–عضویت در هیأت امنای موزه سینما(10)

–عضویت در هیأت مدیره موسسه هنرهای تصویری سوره(11)

سینماروزان: در حالی که حدودا یک هفته قبل در گزارشی پیرامون تعداد مشاغل مدیرعامل خانه سینما از «6شغله» بودن وی خبر دادیم(اینجا را بخوانید) حالا یکی از مخاطبان سینماروزان با نگارش یادداشتی از «9شغله» بودن وی خبر داده است.

به گزارش سینماروزان این مخاطب با اشاره به اینکه منوچهر شاهسواری علاوه بر 6 منصبی که در سینماروزان برشمرده شده سه مسئولیت دیگر هم به عنوان عضو در هیأت امنای فارابی، هیأت امنای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و شورای تصویب فیلمنامه حوزه هنری دارد از 9شغله بودن وی خبر داد.

به این ترتیب تمامی مناصب مدیرعامل خانه سینما به شرح زیر است:

–مدیرعاملی خانه سینما(۱)

–حضور در شورای صنفی نمایش(۲)

–عضویت در شورای صدور پروانه ساخت(۳)

–عضویت در هیأت مدیره صندوق اعتباری هنر(۴)

–عضویت در هیأت امنای مدرسه ملی سینما(۵)

–عضویت در هیأت امنای موسسه رسانه های تصویری(۶)

–عضویت در هیأت امنای بنیاد سینمایی فارابی(7)

–عضویت در هیأت امنای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی(8)

–عضو شورای تصویب فیلمنامه حوزه هنری(9)

سینماروزان: حواشی پیرامون توهین بهناز جعفری به یک خبرنگار(اینجا را بخوانید) همچنان ادامه دارد. بعد از ورود بی‌ربط رامبد جوان به ماجرا و تحقیر صفر کشکولی که با واکنش بازیگر دوم مواجه شد(اینجا را بخوانید) و پیشنهاد محمدصادق عابدینی از روزنامه نگاران حیطه سینما و تلویزیون که باید این توهین به شکل حقوقی پیگیری شود(اینجا را بخوانید) حالا رسانه مستقل «سینمامثبت» با اشاره به ضعف صنفی در حیطه رسانه که باعث عدم پیگیری چنین توهینهای سابقه‌داری- که از لیلا حاتمی گرفته تا مانی حقیقی و لیلا اوتادی را دربرمی‌گیرد- می‌شود، به طرح پرسشهایی قابل تأمل پرداخته است.

یکی از پرسشها از مدیرعامل خانه سینما طرح شده که از فرستادن پیام تبریک برای یک انتصاب در ارگانی مانند انجمن سینمای دفاع مقدس جا نمی ماند اما در برابر توهین یک عضو خانه سینما هیچ واکنشی نشان نمی دهد. پرسش دیگر از انجمن بازیگران خانه سینماست که روابط عمومیش حتی پیامهای تبریک بخاطر موفقیت بازیگران در محافل درجه چندم را برای رسانه ها ارسال کرده و انتظار دارد رسانه ها این پیامها را منتشر کنند اما در برابر توهین آشکار به اهالی رسانه بی تفاوت است. پرسشهای بعدی هم از صداوسیما و صنفی موسوم به منتقدان سینماست.

متن تحلیل «سینمامثبت» را بخوانید:

چهار روز از رفتار توهین آمیز دو بازیگر سینمای ایران نسبت به نمایندگان رسانه های گروهی می گذرد. نمایندگان رسانه ها دست به کار شده و کمپینی با عنوان «توهین به اهالی رسانه ممنوع» راه اندازی کرده اند تا حقوق معنوی لگد مال شده خود در این مرحله را احیا نمایند اما متاسفانه تاکنون نهادهای صنفی مرتبط با این مسئله نسبت به این توهین ها موضع گیری نکرده اند.

عدم وجود تشکیلات صنفی یکی از مهم ترین مشکلات خبرنگاران حوزه سینما و تلویزیون است. بخشی از این خبرنگاران عضو «انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی» هستند اما کفه این انجمن بیشتر به سمت «منتقدان» است تا خبرنگاران. این انجمن نیز به واسطه همکاری مشترک با اهالی سینما در رویدادهایی همچون: «جشن منتقدان» معمولا وارد موضوع های اینچنینی نمی شود.

نکته قابل تامل دیگر در این مسئله عدم اعلام موضع «انجمن بازیگران خانه سینما» است. انجمنی که حتی خبرهای دریافت جایزه بازیگران سینما از جشنواره های دست چندم سینمایی را نیز برای رسانه ها ارسال و تقاضای درج اخبار تبریک به این بازیگران را دارد، در این مسئله سکوت کرده است.

جالب تر اینکه حتی مدیرعامل خانه سینما نیز نسبت به این رفتار واکنش نشان نداده حال آنکه منوچهر شاهسواری پس از حضور هاشم میرزاخانی در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، پیام تبریک بلند بالایی برای او می فرستد و انتصاب وی را به مقام مدیریت عامل انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس تبریک عرض می کند و فرصت را جهت ادای احترام مغتنم می شمارد!

البته از نهادی صنفی مانند خانه سینما توقعی جز این نمی رود و این نهاد چندی پیش نیز در ماجرای شکایت یکی از کارگردان های مشهور سینمای ایران از دو رسانه مستقل ورود پیدا نکرد. خانه سینما در طول سال های اخیر ثابت کرده بیش از آنکه دغدغه مسائل و منافع صنفی را داشته باشد، تنها زمانی وارد میدان می شود که منافع افراد خاص و اعضای VIP آن به خطر می افتد!

چرا صدا و سیما سکوت کرد؟

نکته قابل تامل در این ماجرا سکوت روابط عمومی سازمان صدا و سیما است. رسانه ای که هر دو توهین توسط برنامه های آن صورت گرفته و بیشترین نیاز به تعامل با رسانه ها را دارد، نسبت به این ماجرا سکوت اختیار کرده است.

این وضعیت که نشان دهنده بی سر و سامانی صنف خبرنگاران سینمایی و تلویزیونی است؛ بیش از هرچیز ضرورت راه اندازی تشکیلات صنفی مستقلی را برای این صنف گوشزد می کند. صنفی که با استقلال کامل عمل کند و زیر بلیت و بیرق هیچ نهاد دیگری نباشد. والا با راه اندازی کمپین های اینچنینی در فضای مجازی آبی گرم نمی شود و افراد هتاک و فاقد تعادل روانی لازم برای حضور در مراسم های رسمی، حتما در جایی دیگر خود را محق می دانند تا عقده های فرو خورده خود را در قالب توهین به نمایندگان شریف و زحتمکش رسانه های گروهی جبران نمایند. سینما مثبت آماده است تا مقدمات تشکیل چنین صنفی را فراهم نماید.

سینماروزان: محسن امیریوسفی کارگردان فیلم توقیفی «آشغالهای دوست داشتنی» بعد از چهار بار تلاش ناکام برای حضور در جشنواره های مختلف فجر و البته محفلی موسوم به جشنواره جهانی فجر، به تازگی فرم حضور در جشنواره شهر که با حمایت شهرداری برگزار میشود را پر کرد.

به گزارش سینماروزان امیریوسفی با اعلام خبر این ثبت نام گفت: در این چهار سال همان کاری را کردم که «آشغالهای دوست داشتنی» میگوید! یعنی حفظ آرامش، ناامیدنشدن از گفتگو و آشتی، درک همه نگاه های مخالف و پرهیز از نگاه دوقطبی. با همین نگاه بود که فیلمم را در این چهار سال به جشنواره های خارجی ندادم و سعی کردم اولین نمایشش در ایران باشد. شاید بعد از این همه سال صبوری عدالتی در وزارت ارشاد وجود داشته باشد آن هم برای فیلمی که پروانه ساخت از وزارت ارشاد دارد و به تائید سازمان سینمائی کاملاً مطابق فیلمنامه ساخته شده است.

وی ادامه داد: امیدوارم همین آرامش را تا اکران فیلمم داشته باشم و خداوند مرا از خشم دور کند، خشمی که زائیده چهارسال محافظه کاری و بی عدالتی مدیران قبلی سازمان سینمائی است. مدیرانی که ارثیه شوم توقیفشان نصیب رئیس فعلی سازمان سینمائی شده است.

امیریوسفی خاطرنشان ساخت: خداوند سینمای ایران را از شر «کاسبان توقیف» محفوظ دارد و خانه سینما را از خواب بیدار کند، آمین!

سینماروزان: با احکام تازه ای که محمدمهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی در هفته گذشته صادر کرد منوچهر شاهسواری در کنار رضا میرکریمی به صدرنشینان دریافت حکم بدل شد.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان منوچهر شاهسواری که بعد از مدیرعاملی خانه سینما قید کار تولید را هم زده و همچنان آخرین فیلمش همان فیلم ارگانی «مزارشریف» است که با حمایت حوزه هنری تولید شد از سوی رییس سازمان سینمایی دو حکم گرفت؛ یکی برای حضور در هیأت امنای مدرسه ملی سینما و دیگری برای حضور در هیأت امنای موسسه رسانه های تصویری.

شاهسواری که به غیر از مدیرعاملی خانه سینما(1)، حضور در شورای صنفی نمایش(2) و عضویت در شورای صدور پروانه ساخت(3)  و عضویت در هیأت مدیره صندوق اعتباری هنر(4) را هم برعهده دارد با احکام جدیدش یعنی عضویت در هیأت امنای مدرسه ملی سینما(5) و هیأت امنای موسسه رسانه های تصویری(6) صاحب شش عنوان شغلی شده است که رکوردی است در نوع خودش.

اگر بدانیم شاهسواری که کارنامه لاغری هم در تهیه‌کنندگی دارد پیش از حضور در قامت مدیرعاملی خانه سینما این همه شغل نداشته است این پرسش به ذهن خطور می‌کند که آیا مدیرعاملی نهادی صنفی مانند خانه سینما که ده‌ها مشکل ریز و درشت پیش‌روی اعضایش است مجالی شده برای افزایش دایره مشاغل ایشان؟ این پرسش را هیأت مدیره خانه سینما باید پاسخ دهد.

از این گذشته شاهسواری چگونه خواهد توانست در آن واحد به هر 6 مسئولیتش برسد و برنامه زمان‌بندی هفتگیش را چطور تنظیم خواهد کرد که بتواند فرصت تأمل و اندیشیدن برای بهبود امور هر 6 حیطه ای که در آن فعالیت میکند را داشته باشد؟

این را هم که کنار بگذاریم از شنیده‌های مرتبط با پیشنهاد ریاست بر جشن خانه سینما و دبیری جشنواره فیلم فجر نمی‌توانیم بگذریم.

آیا اگر این پیشنهادات به شاهسواری صورت گیرد با این همه مشغله‌ای که دارد دبیری جشنواره فجر و ریاست بر جشن خانه سینما را خواهد پذیرفت؟ و بر فرض پذیرش برنامه زمان‌بندی‌اش برای آن که همه این مسئولیتها را به درستی و در کمال صحت انجام دهد چیست؟

سینماروزان: وقتی محمدرضا هنرمند بعد از یک دهه و نیم بیکاری در سینما به عنوان داور جشنواره سی و پنجم فجر معرفی شد فکرش را هم نمی کرد که انتخابهای او و دیگر همکارانش در هیأت داوران در اعلام فهرست کاندیداها و بعد برخی جوایز با انتقادات شدید مخاطبان روبرو شد.

به گزارش سینماروزان هنرمند که در یکی دو سال اخیر به دنبال فراهم آوردن شرایط تولید فیلمی به نام «خرمگس» بوده و به نتیجه نرسیده در بخشی از گفتگویی تفصیلی که با «شرق» داشته یکی از دلایل رونق این سالهای سینما را بستن خانه سینما دانسته است.

محمدرضا هنرمند که از جمله برآمدگان از حوزه هنری است می گوید: بسته‌شدن خانه سینما و تلاش گسترده جامعه سینمایی برای بازگشایی آن باعث شد سینما یکی از موضوعات قابل بحث و مورد توجه عموم مردم و مسئولان شود چون اساسا مردم ما کنجکاو هستند، حتی اگر موضوعی كه برایش به سختی کندوکاو می‌کنند، کوچک‌ترین ارتباطی با زندگی‌شان نداشته باشد.

کارگردان «مرد عوضی» و «مومیایی3» ادامه می دهد: به خاطر دارم در آن دوران همه‌جا صحبت از خانه سینما و کنجکاوی برای یافتن علت بسته‌شدن آن بود. از داخل تاکسی‌ها تا مطب دکترها، تقریبا همه جا موضوع صحبت شده بود. به نظر من این اتفاق به طور ناخواسته، باعث شد سینما منزلت و احترام تازه‌ای در میان اقشار مختلف جامعه پیدا کند.

سینماروزان: به حاشیه رفتن فعالیتهای صنفی در خانه سینما سالهاست که از سوی بدنه صنف هشدار داده میشود ولی حلقه بالادستی این نهاد صنفی این هشدارها را جدی نمی گیرد و در امتداد چنین روندی است که یک روز مرضیه برومند از واگذاری یک ساختمان از سوی شهرداری به این نهاد می گوید(اینجا را بخوانید) و روز دیگر حمید فرخ نژاد از تبدیل شدن هنرمندان به کالاهایی برای همراهی با شهردار در مراسمی خاص.(اینجا را بخوانید)

سعید سهیلی هم در اعتراض به انفعال خانه سینما در ماجرای قاچاق «گشت2» کارتهای صنفی اش را در برابر دوربین آتش زد(اینجا را بخوانید) تا بیش از پیش مشکلات این نهاد صنفی به چشم آید.

به تازگی هم انجمن مستندسازان در اعتراض به اجبار برای ثبت صنف فرهنگی شان در وزارت کار به عنوان صنف کارگری تصمیم به برگزاری تجمع اعتراضی مقابل خانه سینما گرفته اند.

ارد زند رئیس انجمن مستندسازان با اعلام این خبر به «ایلنا» گفت: ما در خانه سینما اتاقی نداریم و کلید را از ما گرفته‌اند و حتی کارهای روزمره اعضا مانند برگزاری جلسه را نمی‌توانیم در اتاق انجام دهیم و تجمع ما هم به همین دلیل است تا اگر بخواهیم مجمعی برگزار کنیم اتاق و سالن در اختیار ما بگذارند.

او در پاسخ به این سوال که چرا خانه‌سینما اقدام به بستن اتاق کرده است، گفت: خانه سینما می‌گوید طبق اساسنامه چون هم انجمن و هم‌ صنف داریم لذا تنها به یکی از آنها اجازه حضور در خانه سینما داده می‌شود. اما صحبت ما این است که اساساً انجمن‌های صنفی می‌بایست در جایی مستقر باشند که وزارت کار تعیین می‌کند. امروز انجمن‌های بسیاری داریم که رسمیت یافته‌اند. مدیریت این انجمن‌ها در این چندین سال برعهده وزارت ارشاد بوده و حالا چطور می‌خواهند انجمن‌های فرهنگی را کنار بگذارند و انجمن‌های صنفی را جایگزین کنند. از نگاه من انجمنی باید انتخاب شود که رسمیتش را از وزارت ارشاد گرفته است و اعتراض ما به خانه سینما نیز بر سر همین مسئله است.

رئیس انجمن مستندسازان گفت: اگر تا سه‌شنبه به خواسته‌ ما که پس گرفتن اتاق و به رسمیت شناختن انجمن مستندسازان است، توجهی نشود، اعضای این انجمن سه‌شنبه در خانه سینما تجمع خواهند کرد.

سینماروزان: بالاخره و بعد از یک هفته ای که از ماجرای به آتش کشیده شدن کارت کانون کارگردانان و کارت صنفی خانه سینما توسط سعید سهیلی در واکنش به انفعال خانه سینما در ماجرای قاچاق «گشت2» می گذشت(اینجا را بخوانید) کانون کارگردانان به این اتفاق واکنش نشان داد.

به گزارش سینماروزان البته این واکنش به ماجرای قاچاق «گشت2» بازنمی گردد و کانون کارگردانان ترجیح داده بیخیال ماجرای قاچاق بخاطر به آتش کشیده شدن کارت کانون کارگردانان با معلق کردن عضویت سعید سهیلی در این صنف او را ادب کند!!

چرایی به آتش کشیده شدن یک کارت صنفی می توانست زمینه ای باشد برای دیالوگ طرفین و رسیدن به پاسخ این پرسش که چرا سهیلی بعد از سالها حضور در کانون کارگردانان کارت این صنف را آتش زده است. کافی بود طرفین مقابل هم بنشینند و ببینند کانون کارگردانان در قبال دردسرهایی که سهیلی به هنگام نمایش نیمه کاره «گشت ارشاد» و سپس توقیفش و اخیرا هم قاچاق «گشت2» که پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران هم شده متحمل شد چقدر با این کارگردان همراهی داشته است.

اما چنین دیالوگی شکل نمی گیرد و به جایش این کانون که نماینده اش در انتخابات هیأت رییسه همایون اسعدیان کارگردان «یک روز بخصوص» فیلم شکست خورده اکران نوروزی بود که با رأی حداقلی وارد هیأت رییسه شد، عضویت سهیلی را در این کانون لغو می کند و آتش زدن کارت خانه سینما را «شنیع» و دور از شأن اعضای این کانون می داند!

این کانون البته پاسخی به این پرسش نمی‌دهد که آیا دور از شأن اعضای این صنف نیست که کمترین حمایت را به هنگام توقیف و ایجاد مشکل بر سر اکران آثارشان حتی با وجود دریافت مجوزهای رسمی ارشاد نمی بینند؟ این کانون پاسخی به این پرسش هم نمی‌دهد که آیا بی‌تفاوتی حلقه مرکزی یک صنف به زیرپا رفتن حقوق اعضایش در ماجرایی مثل قاچاق آشکار آثارشان دور از شأن نیست؟

سینماروزان به حلقه مرکزی کانون کارگردانان پیشنهاد می دهد در کنار درس ادب دادن به یک کارگردان ناراضی درباره دستاوردهای خود در حمایت از حقوق پایمال شده اعضایش و بخصوص آنها که فیلمهایشان با داشتن پروانه نمایش توقیف شده یا در نمایش شان خلل ایجاد شده هم توضیح دهد.

سینماروزان: حدودا یک سال پیش و زمانی که مبلغ یک میلیارد بودجه عمرانی از سوی شهردار به رضا میرکریمی مدیرعامل وقت خانه سینما اهدا شد فارغ از طرح این پرسش که خرج این بودجه برای بازسازی ملکی استیجاری به نام خانه سینما1 اقدامی عبث است نسبت به ریشه های سیاسی چنین کمکهایی هشدار دادیم.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان برای همین وقتی 4 روز قبل مرضیه برومند کارگردان سرشناس سینما و تلویزیون در گفتگویی که با یک رسانه اصلاح طلب داشت با اشاره به برخی فعالیتهای شهردار تهران از ساختمانی گفته بود که از سوی شهرداری به خانه سینما واگذار شد چندان متعجب نشدیم. مرضیه برومند گفت:  آقای قالیباف ساختمان شماره دو خانه سينما در خيابان وصال را در اختيار اين تشكل گذاشت و تمام مخارج اداري و دفتري‌اش را هم تامين مي‌كند.(اینجا را بخوانید)

حالا و بعد از انتشار نسخه ای قاچاق از فیلم «گشت2» آن هم در شرایطی که فیلم تقریبا اکران رسمیش را پایان داده است و بعد از آن که سعید سهیلی در انتقاد نسبت به انفعال خانه سینما نسبت به این قاچاق کارتهای صنفیش را آتش زد(اینجا را بخوانید) حمید فرخ نژاد بازیگر و تهیه کننده «گشت2» به بخشی دیگر از مراودات خانه سینما و شهرداری اشاره کرده است؛ مراوداتی که باز هم بیش از گذشته مدیریت نهادی صنفی را زیر سوال می برد. نهادی که به جای تکیه بر بدنه اعضایش به سادگی ابزار دست سیاسیون شده است.

فرخ نژاد در متنی اجتماعی نوشته است: تصاويري ديدم كه در آن سعيد سهيلي جلوي دوربين كارت عضويتش در خانه سينما و كانون كارگردانان رو آتش زد و خلاص. ياد آن روزي افتادم كه در اوج درگيري با عوامل جرياني هدايت شده در تلويزيون بودم كه كمر به انهدام سينماي اين مملكت به هر نحو بسته بودند، از خانه سينما با من تماس گرفتند، خوشحال شدم كه براي پشتيباني و حمايت توسط خانه سينما تلفن زده شده، در كمال ناباوري دوست عزيزي كه زنگ زده بود گفت آقاي شهردار قرار است يك مركز تجاري را در ميدان وليعصر افتتاح كنند و احتياج به چند چهره داريم كه كنار ايشان باشند! عملا نگاه خانه معظم سينما به ما سياهي لشكرهاي مجلس آرا و تزييني است. به سعيد سهيلي حق مي دهم و متاسفم براي خودمان كه عادت كرديم فقط زماني لب به اعتراض بگشاييم كه مشكلي براي خودمان پيش بيايد و در بقيه موارد مشكل سايرين به ما ارتباطي ندارد. آن روز كه براي باز شدن اين نهاد صنفي عزيز فرياد ميزديم فكر نميكردم، شرح وظيفه اش به مراسم كفن و دفن هنرمندان محدود شود. خداوند به مديران خانه سينما اين نهاد مدافع حقوق سينماگران توفيق مضاعف عنايت كند كه اگه نبودند واقعا خيلي بد ميشد و ممكن بود حاصل دسترنج و اموال سينماگران در روز روشن به يغما برود و هيچ امنيتي در حرفه وجود نداشته باشد. خدا را شكر كه هستيد و مدافع حقوق سينماگرانيد.

سینماروزان: محمدمهدی عسکرپور سینماگری که در سالهای اخیر و برای تولید آثاری همچون «مهمان داریم» و «ماجان» حمایت ارگانهایی همچون حوزه هنری و تصویرشهر را داشته و برای تولید سریال «نفس گرم» هم حضور گرم نماینده ستاد انتخاباتی شهردار را به عنوان تهیه کننده کنار خود داشت شش سالی می شود که به عنوان نماینده ایران در «فیاپف» یا فدراسیون جهانی تهیه کنندگان حضور دارد.

به گزارش سینماروزان در جریان برگزاری جشنواره کن امسال و حین برگزاری مجمع فیاپف باز هم محمدمهدی عسکرپور به عنوان نماینده ایران حضور داشت و تلاشهایی را ترتیب داد برای ثبت جشنواره ای کاملا دولتی موسوم به جهانی فجر در این تشکل!

فارغ از آن که بخش عمده فعالیت عسکرپور کارگردانی بوده و نه تهیه کنندگی و اینکه او نماینده صنف تهیه کنندگان است جای تعجب دارد، عدم ارائه گزارش کارکرد و البته ثبت جشنواره ای که متصدی آن دولت است و نه شخص حقیقی در فیاپف، از دیگر نقدهایی است که به وی وارد است.

سیدضیاء هاشمی تهیه کننده پیشکسوت و رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران با اشاره به این مسأله به «فارس» گفت: زمانی که مدیرعامل خانه سینما بودم تلاش کردیم تا جمهوری اسلامی ایران را به عضویت فدراسیون انجمن‌های تهیه‌کنندگان فیلم درآوریم و علیرضا رئیسیان تمام ماموریت خود را به عنوان نماینده خانه سینما به درستی در جشنواره کن آن سال انجام داد. بعد از اتمام دوره مدیریت من در خانه سینما،  مدیریت جدید خانه سینما تصمیم گرفت یکی از  کارگردانان را به عنوان نماینده  ایران در فیاپف معرفی کند، اشکالی هم ندارد اما  شروع اشکال از این جاست که در این شش سال نماینده ایران در فیاپف  یک گزارش در اختیار شورایعالی تهیه‌کنندگان  ارائه ندادند!!

تهیه کننده «عروس»، «روز فرشته» و «شوکران» ادامه داد: البته ممکن است گزارش به هیات مدیره خانه سینما ارائه شده باشد اما این اهالی سینما از جمله تهیه‌کنندگان از حضور شش ساله ایران در فیاپف هیچ اطلاعی ندارند. ما فقط مطلع می شویم نماینده ایران در فیاپف  عضو هیات اجرائی و نایب رییس (درحوزه آسیا) انتخاب شده است اما چه فعالیتی کردیم؟ یا  این حضور چه دستاوردی و چه اثراتی برای سینمای ایران دارد؟ اساسنامه را توضیح بدهند که متاسفانه هیچ چیزی ندیدیم.

وی ادامه داد:  بارها خواستیم نماینده معرفی شده به فیاپف از سوی خانه سینما تهیه کننده باشد و شورایعالی تهیه‌کنندگان این نماینده را معرفی کند.  زیرا فرد معرفی شده باید ایده ها و خواسته های سندیکای تهیه‌کنندگان را به سندیکای جهانی ارائه دهد.  ما نمی دانیم نماینده ای که داریم چه فعالیتی کرده  هیچ گزارش مکتوب و شفاهی وجود ندارد. به همین دلیل تنها  می توانیم بگوییم یک سری سفر انجام شده و از سفرها بی اطلاع هستیم. اگر گزارشی به خانه سینما ارائه شده احتمالاً بایگانی شده زیرا ربطی به  مجموعه هیات مدیره خانه سینما  ندارد.

رئیس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان گفت: چرا  گزارش ‌ها منتشر نمی شود یا به صنوف ارائه نشده است، سوالی است که در میان تهیه‌کنندگان مطرح است.  از نظر ما در این شش سال  هیچ اتفاقی نه مثبت و نه منفی صورت نگرفته است  و شورایعالی تهیه‌کنندگان از همه قضایا بی اطلاع است.

هاشمی در ادامه گفت: در شورایعالی مطرح شد که معرفی نماینده را خانه سینما به شورایعالی واگذار کند اما همه هزینه ها را باید شورایعالی تقبل می‌کرد که به توافق نرسیدیم.  این بودجه باید توسط خانه سینما پرداخت بشود اما تهیه کننده باید در این انجمن جهانی حضور داشته باشد  تا  موظف به ارائه  گزارش باشد. چنانچه گزارش سال موثر نبود تصمیم به تعویض نماینده گرفته شود.

وی در پاسخ به این سوال که در حال حاضر نماینده فیاپف را خانه سینما معرفی می کند گفت:  بله نماینده را خانه سینما معرفی می کند زیرا این نهاد عضو فیاپف است و  اشکالی هم از این جهت نمی بینیم اما باید نماینده از طرف شورایعالی تهیه کنندگان معرفی بشود که این اتفاق نیافتاده است.

هاشمی درباره بررسی استقلال جشنوارها جهانی در فیاپف گفت: اصولا شورایعالی تهیه کنندگان با جدا بودن جشنواره جهانی از جشنواره فیلم فجر موافق نیست. جشنواره دولتی است و ارتباطی به خانه سینما و صنوف ندارد. شورایعالی تهیه کنندگان و خانه سینما اگر مستقلا قصد برگزاری جشنواره دارند آن امر دیگری است. ثبت شدن یا نشدن جشنواره جهانی فجر  الان مورد توافق تهیه‌کنندگان  نیست. هرگاه  بخش خصوصی قصد داشت جشنواره مستقل برگزار کند باید به فیاپف اعلام و درجه بندی شود. جشنواره دولتی معانی خاصی دارد، جشنواره فجر نباید جابجا شود و  درجه بندی جشنواره‌ای که دولت برگزار می‌کند مفهوم چندانی نخواهد داشت.

سینماروزان: انتشار نسخه ای قاچاق از کمدی «گشت2» دو ماه بعد از اکران و در حالی که فیلم نزدیک به 20 میلیارد فروخته با انتقاد فراوان سعید سهیلی موجب شد و این کارگردان که انتظار داشت در مسیر مبارزه با قاچاقچیان خانه سینما حامی او باشد با گلایه از انفعال خانه سینما، کارتهای صنفی اش را آتش زد.

به گزارش سینماروزان سهیلی با طعنه به مدیرعامل خانه سینما که بعد از عذرخواهی وزیر ارشاد بخاطر توهین به هنرمندان برای او پیام تقدیر فرستاده اند از این گلایه کرده که چرا حلقه بالادستی صنف سینما به فکر بدنه اش نیست.

در امتداد این گلایه سهیلی هم کارت کانون کارگردانان را سوزاند و هم کارت خانه سینما را.

آتش زدن کارت کانون در شرایطیست که چندی قبل همایون اسعدیان رییس این کانون آن را قدرتمندترین صنف خانه سینما دانسته و در مقابل علی قائم مقامی هم ادعای وی را از بیخ و بن تکذیب کرد.(اینجا را بخوانید)

برای دیدن فیلم آتش زدن کارتهای کانون و خانه سینما توسط سعید سهیلی اینجا را ببینید.

سینماروزان: وقتی سه هفته پیشتر از عدم رغبت برخی سینماگران سرشناس برای ساخت فیلم تبلیغاتی کاندیداهای اعتدال نوشتیم یک دلیل این امر را امتیازاتی دانستیم که از سوی شهردار تهران نصیب آنها شده است.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان بعدتر و پس از آن که دیدیم برخی سینماگران مانند محمدمهدی عسکرپور تازه بعد از انصراف شهردار از حضور در انتخابات، به موضع گیری انتخاباتی روی آوردند(اینجا را بخوانید) آن فرض ابتدایی پررنگتر شد.

به تازگی مرضیه برومند کارگردانی که آخرین بار فیلم عروسکی «شهر موشها2» را روی پرده داشت در گفتگو با «اعتماد» در کنار برخی انتظاراتش از دولت دوازدهم از حمایت قالیباف از خانه سینما و خانه عروسک سخن گفته است.

برومند گفته است: شخصا از ديدن چهره‌اي كه آقاي قاليباف در مناظره‌ها از خود نشان داد، متاسف شدم اما ايشان در كنار تمام اشتباه‌ها و خطاهايش، حركت‌هايي مثبت هم انجام داده كه نمي‌توان ناديده گرفت مثل اينكه به گروه‌هاي هنري كمك كرد تا انجمن‌هاي‌شان را راه‌اندازي كنند. ساختمان شماره دو خانه سينما در خيابان وصال را در اختيار اين تشكل گذاشت و تمام مخارج اداري و دفتري‌اش را هم تامين مي‌كند. مي‌دانم برخي از دوستان تصور مي‌كنند اين سخنان را به خاطر اين مي‌گويم كه شهرداري مكان خانه عروسك را در اختيار ما قرار داده است اما واقعا مي‌خواستم بگويم آقاي شهردار شما را به خدا همين خانه عروسك هم مال خودتان!

سینماروزان: اظهارات وزیر ارشاد در روز رأی گیری انتخابات96 در طعنه به دیدار ابراهیم رییسی-امیر تتلو با این عبارت «به این کاندیدای عزیز میگویم اگر نیاز به هنرمند داشتید به من میگفتید برایتان چند هنرمند میفرستادم» زودتر از همه با انتقاد رسانه‌های مستقل و سپس برخی سینماگران نظیر مسعود جعفری جوزانی، کیومرث پوراحمد و رضا کیانیان مواجه شد.

به گزارش سینماروزان این انتقادات موجب آن شد که وزیر ارشاد یک روز بعد از اظهاراتش و البته بعد از اعلام نتایج نهایی انتخابات با انتشار ویدیویی به عذرخواهی از هنرمندان بپردازد.(اینجا را بخوانید)

با این حال خانه سینما به عنوان تنها نهاد صنفی سینمای ایران در برابر این اتفاق موضعی کاملا انفعالی داشت؛ در شرایطی که تصور می شود این نهاد زودتر از همه به انتقاد از توهین به هنرمندان بپردازد اما ساعتها بعد از اظهارنظر وزیر هیچ واکنشی از سوی این نهاد صادر نشد و در نهایت تازه بعد از عذرخواهی وزیر بود که این نهاد با انتشار بیانیه ای به این ماجرا واکنش داد و آن هم نه واکنش صریح که واکنشی حامیانه نسبت به وزیر و با این مقدمه که «با آنچه که از مرام و اخلاق در شما می شناسیم یقین داشتیم که در گفتگوی منتشر شده، هیچ قصدی بابت طعنه و توهین به جامعه محترم فرهنگی-هنری کشور نداشته اید»!!!

متن بیانیه خانه سینما را بخوانید:

جناب آقای دکتر صالحی امیری
وزیر ارجمند فرهنگ و ارشاد اسلامی

سلام
گذر از هیاهوهای کاذب و استقرار در این شادمانی ملی و همدلی تاریخی، بر همه ما واجب است.
با آنچه که از مرام و اخلاق در شما می شناسیم یقین داشتیم که در گفتگوی منتشر شده، هیچ قصدی بابت طعنه و توهین به جامعه محترم فرهنگی-هنری کشور نداشته اید، اما بپذیرید که سوءتفاهم به وجودآمده می توانست در روند ارتباط ساختارمند میان اهالی فرهنگ و هنر با حضرتعالی خلل ایجاد کند.
شکر و سپاس که با نشر پوزش صمیمانه شما، یک بار دیگر بر سعه صدر و باور به گفتمان فرهنگی دولت تدبیر و امید، مهر تائید زده شد.
هیچ یک از ما مصون از خطا و اشتباه نیستیم؛ آنان که روش پوزش خواهی را برمی گزینند، یقیناً در گسترش مکارم اخلاقی، سربلند می مانند.

منوچهر شاهسواری – مدیرعامل خانه سینما

سینماروزان: از همان زمان برگزاری انتخابات هیأت مدیره خانه سینما و اینکه همایون اسعدیان که از جمله گزینه‌های نزدیک به مدیرعامل خانه سینما بود با رأی حداقلی و به عنوان نفر ششم وارد هیأت مدیره شد و بعدتر با تأخیر و با ذکر عبارت «تعاملی بسیار مطلوب» به عنوان رییس هیأت مدیره انتخاب شد(اینجا و اینجا را بخوانید) می‌شد حدس زد که برخلاف ادوار گذشته که حلقه ای معدود برای کلیت صنف تصمیم می‌گیرند در هیأت مدیره جدید این تضارب نسبی آراست که وجود خواهد داشت.

به گزارش سینماروزان یکی از تازه ترین نمونه تضارب آرا در هیأت مدیره خانه سینما در تقابل لفظی شکل گرفته که میان همایون اسعدیان و یکی از اعضای هیأت مدیره یعنی علی قائم مقامی رخ داده است.

اسعدیان در گفتگویی تفصیلی که با «خبرآنلاین» داشته بر اهمیت کانون کارگردانان به عنوان قدرتمندترین صنف سینما تأکید کرده و از این گفته که هیأت مدیره خانه سینما در انتخابات از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهد کرد اما قائم مقامی که سخنگوی هیأت مدیره هم هست در گفتگو با «فارس» نظرات اسعدیان را کاملا نقض کرده است.

همایون اسعدیان گفته است: کانون کارگردانان همواره قدرتمندترین صنف خانه سینما بوده و خواهد بود، چه زمانی که آقای رئیسیان بودند، چه دوره‌ای که خانم بنی اعتماد بودند، چه دوره‌ای که من رئیس کانون بودم و چه زمان کمال تبریزی. باور ما با احترام به تمام صنوف خانه سینما این است که کانون کارگردانان به دلیل جایگاه کارگردان همیشه قدرت داشته است. شورای عالی تهیه‌کنندگان به لحاظ اقتصادی صنف قدرتمند خانه سینماست و کانون کارگردانان به دلیل نگاه فرهنگی که اساسا به سینما دارد همیشه از این زاویه در بالاترین جایگاه قرار داشته است.

اسعدیان درباره انتخابات گفته است: به عنوان هیئت مدیره و مدیرعامل خانه سینما و نهاد صنفی خانه سینما به هیچ عنوان از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهیم کرد.

علی قائم‌مقامی اما در واکنش به اسعدیان اعلام کرده است: نظرات مطرح شده توسط اسعدیان در ارتباط با صنوف خانه سینما و انتخابات که در یکی از خبرگزاری‌ها دیروز منتشر شده نظر رسمی هیات مدیره خانه سینما نیست و نظر شخصی ایشان است.  نظر رسمی خانه سینما از طریق سخنگو یا سایت رسمی خانه سینما اعلام می‌شود.

چه کسی درست می گوید؟؟؟

اما میان قائم مقامی و اسعدیان کدامیک درست می گوید؟

آیا واقعا آن طور که اسعدیان ادعا کرده کانون کارگردانان قدرتمندترین صنف خانه سینماست؟ اگر این طور بوده چرا در مجمع اخیر خانه سینما نماینده کانون کارگردانان که همایون اسعدیان باشد در میان 7 نفر راه یافته به هیأت مدیره به لحاظ آمار رأی در ردیف ششم یعنی یکی مانده به آخر قرار داشت؟؟؟

از آن سو اینکه اسعدیان گفته خانه سینما از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهد کرد چقدر در راستاست با تلاشهای برخی از سینماگران نزدیک ایشان نظیر مازیار میری مجری طرح فیلم کم فروش «یک روز بخصوص» در حمایت از حسن روحانی و حتی جمع آوری امضاهای تلگرامی برای حمایت از این کاندیدا؟

سینماروزان: علی قائم‌مقامی مدیر تولید باسابقه سینمای ایران که سابقه تهیه کنندگی هم دارد یکی از چند سینماگری بود که برای حضور در انتخابات شورای شهر کاندیدا شده بود و حالا و منطبق با نتایج تأیید صلاحیتها گویا او مهمترین سینماگری است که صلاحیتش برای حضور در شورای شهر تأیید شده است.

به گزارش سینماروزان قائم‌مقامی که مدیریت تولید آثاری همچون «نسل سوخته»، «آژانس شیشه ای»، «شب یلدا»، «چ»، «به رنگ ارغوان» و «رستاخیز» را در کارنامه دارد در انتخابات اخیر خانه سینما یکی از کاندیداهایی بود که توانست وارد هیأت مدیره شود و البته به عنوان سخنگوی هیأت مدیره انتخاب شود.

قائم‌مقامی که به همراه کیومرث پوراحمد کارگردان سینما و تلویزیون برای ثبت نام در انتخابات به فرمانداری رفته بود در زمره سینماگرانی قرار دارد که سعی کرده مشی مستقل خود را در سینما حفظ کند و حتی هدف حضورش در هیأت مدیره خانه سینما را هم نه آلودگی به سیاسی‌بازی که کمک به بهبود اوضاع صنف قلمداد کرده اما رفت و آمدهای او به مجمع تشخیص مصلحت نظام باعث شده برخی این گمانه را طرح کنند که او در انتخابات شورای شهر به سمت اصلاح طلبان متمایل خواهد شد.

قائم‌مقامی هنوز درباره اینکه آیا به صورت مستقل کاندیدای انتخابات خواهد شد یا در لیست احزاب سیاسی قرار خواهد گرفت چیزی نگفته است و در سوی مقابل هنوز مشخص نیست موضع هیأت مدیره خانه سینما و در مرتبه ای مهمتر بدنه خانه سینما نسبت به این کاندیداتوری چه خواهد بود؟

سینماروزان: اکران نوروزی سینماها همچنان ادامه دارد و در کنار صدرنشینی «خوب بد جلف» و «گشت2» دو فیلم «آباجان» و «یک روز بخصوص» هم به قعرنشینان جدول فروش بدل شده اند.

به گزارش سینماروزان قرارگیری «آباجان» در انتهای جدول فروش با این پرسش رسانه فرهنگی «فرهنگ نیوز» مواجه شده است که به طرح این پرسش پرداخته که چطور میشود فیلمی در جشنواره و براساس آرای مردمی منتج از خانه سینما در زمره سه فیلم مردمی باشد اما در بهترین موعد سال که اکران نوروز است می رود جزو دو فیلم پایین جدول؟

«فرهنگ نیوز» نوشته است: فیلم «آباجان» هم بالاخره و بعد از یک ماهی که از اکرانش گذشته توانسته به کمک تیزرهای فراوانی که دارد فروش خود را از رقم یک میلیارد بگذراند که برای فیلمی که یکی از سه برگزیده آرای مردمی فجر بود کمی عجیب است.

این رسانه ادامه داده است: عجیب از این نظر که چطور می شود فیلمی مانند «خوب بد جلف» که همراه با «آباجان» در زمره سه فیلم مردمی جشنواره بود نزدیک به 13 برابر «آباجان» فروخته و فیلمی دیگر مانند «گشت2» که اصلا در فهرست آرای مردمی جشنواره نبود بیشتر از 11 برابر «آباجان» فروخته است اما «آباجان» در انتهای جدول فروش جا خوش کرده است؟

«فرهنگ نیوز» با اشاره به خانه سینما به عنوان مدیر محاسبه آرای مردمی جشنواره خاطرنشان ساخته است: این آمار فروش را کنار حرف و حدیثهایی که سینماگران درباره مدیریت آرای مردمی جشنواره توسط خانه سینما مطرح کرده بودند قرار دهیم احتمالا باید به این سمت برویم که آیا آرای مردمی خانه سینما منهای رأیهایی که مخاطبان به صندوق می‌ریزند نوعی نظارت هم دارد که به آرای برخی فیلمها جهت داده است؟ آیا همین باعث شده فیلمی که یکی از سه فیلم مردمی جشنواره است در قعر جدول فروش جای گیرد؟

سینماروزان: کمتر پیش آمده آنها که سالهاست ریاست صنوف مختلف خانه سینما را به خود اختصاص داده اند در کنار نقدهای دیگران، نقدی هم بر ساختاری داشته باشند که خود یکی از سیاستگذاران مهم آن بوده اند.

به گزارش سینماروزان امین تارخ بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون که سالهاست ریاست بر انجمن بازیگران خانه سینما را برعهده دارد اما در تازه ترین گفتگویش که در برنامه «چشم شب روشن» محمد صالح علاء انجام شد ضمن تشبیه خانه سینما به کانون بازنشستگان از انزوای بخش عمده اعضای صنف خودش گفت.

امین تارخ اظهار داشت: ما نیازمند کار فرهنگی و صنفی به صورت توامان هستیم. مثلا جلسات هفتگی یا ماهیانه ای وجود داشته باشد که در آنها درباره اخلاق حرفه ای صحبت شود تا به مرور کسی به خود اجازه ندهد چنین صحبتی کند. اما اکنون ما صاحب خانه سینمایی هستیم که مثل کانون بازنشستگان است و فعالیتهای فرهنگی آنچنانی در آن اتفاق نمی افتد، بنابراین نمی شود چنین توقعی داشت.

بازیگر «سرب» و «مادر» خاطرنشان ساخت: تعداد کمی از مجموعه بازیگران تا آخر عمرشان بازیگر می‌مانند. چرا که بسیاری از بازیگران بعد از مدتی درخشیدن روی صحنه، پیشنهادات کمتری دریافت می‌کنند و دچار بازنشستگی زودرس و گوشه‌نشین می‌شوند.

وی ادامه داد: ما در انجمن بازیگران بیش از ۵۰۰ عضو داریم، اما ۳۰۰، ۴۰۰ نفر آنها مستمری‌بگیر و منزوی هستند و نمی‌شود گفت بازیگری شغل پردرآمد و از نظر مالی خاص است. در سینمای دنیا هم همینطور است و افرادی چون وودی آلن که تا این سن به کارشان ادامه بدهند و موفق باشند کم هستند.

سینماروزان: در شرایطی که بسیاری از آثار با پتانسیل فروش بالا در انتظار این بودند که نوروز روی پرده بروند قرارگیری نام «یک روز بخصوص» فیلم همایون اسعدیان رییس شورای صنفی نمایش در فهرست اکران نوروزی بسیاری را دچار این سوءظن کرد که ریاست بر شورا باعث شده فیلم در نوروز روی پرده برود.

به گزارش سینماروزان این اکران نوروزی اما مطابق با پیش بینی رسانه های مستقل برای «یک روز بخصوص» خوب نبود چون کیفیت مضمونی نه چندان قابل قبول فیلم که با انتقاد مخاطبان جشنواره هم روبرو بود باعث شد فیلم به قعرنشین جدول فروش نوروزی بدل شود آن هم در شرایطی که رسانه ملی برای پخش تیزرهای این فیلم سنگ تمام گذاشت.

در روزهای پایانی اکران «یک روز بخصوص» همایون اسعدیان که علاوه بر کارگردانی و تهیه کنندگی و ریاست بر شورای صنفی نمایش اخیرا به عنوان نفر ششم وارد هیأت مدیره خانه سینما هم شده و به ریاست هیأت مدیره هم رسید و به این واسطه باید به شدت پرمشغله باشد، در گفتگویی با «ایلنا» شرکت داشته و در بخشی از آن با اشاره به پایین بودن فروش فیلمش بر این امر تأکید کرده که در فروش بالای فیلمها در نوروز95 این شبکه ماهواره ای جم بوده که فرصت خوبی را برای تبلیغات فراهم کرده است.

اسعدیان گفت: از فروش فیلمم راضی نیستم؛ تصور من از فروش 10 میلیاردی نبود اما انتظار یک فروش متوسط را داشتم اما واقعیت این است که به جز فیلم «گشت ارشاد2» بقیه فیلم‌ها فروش خوبی نداشته‌اند.

وی ادامه داد: هرچند ما امسال فرصت خوبی مانند شبکه جم را نداشتیم و سال گذشته تبلیغات بسیاری که این شبکه از فیلم‌های سینمایی پخش کرد باعث شد تا فیلم‌ها به فروش خوبی برسند. البته تلویزیون امسال بسیار بهتر از پارسال تیزرها را پخش کرد اما همین تعداد نیز بسیار ناچیز بود. با این وضعیت من نگران وضعیت آینده اکران فیلم‌ها هستم البته بعضی فیلم‌ها همچون «نهنگ عنبر2» و یا «ساعت 5 عصر» که آثار کمدی هستند قطعاً فروش خوبی خواهند داشت و نیازی به تبلیغ نیز ندارد.

این کارگردان خاطرنشان ساخت: قبل از این وقتی به من گفتند که قرار است فیلم «یک روز به خصوص» در عید اکران شود می‌دانستم که این اکران ریسک است. امروز وضعیت ما از لحاظ تبلیغات خیلی بد است و حتی به من گفتند که تبلیغ فیلمت را به جم بده و از طرف دیگر من به چوب دو سرطلا تبدیل شدم، ازطرفی می‌گویند که چون رئیس شورای صنفی نمایش است فیلمش را در عید اکران کرده و از طرفی دیگر به دلیل جایگاه شغلی و کاری که دارم نمی‌توانم تبلیغ فیلمم را به شبکه جم بدهم!!!

اسعدیان که رایت ویدیویی فیلمش پیش از رونمایی در جشنواره توسط حوزه هنری خریداری شده با گفتاری متناقض بیان داشت: متاسفانه ما در سینمای ایران تمام نگاهمان به گیشه است و هیچ کدام از راه‌های دیگری همچون اکران بین‌المللی، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون نمی‌تواند درآمدهای خوبی برای فیلم کسب کند و همین امروز اگر تلویزیون تیزرهای ما را رایگان پخش نکند ما اصلاً نمی‌توانیم هزینه تبلیغات تلویزیونی را بپردازیم.

سینماروزان/حامد مظفری: اینکه رضا میرکریمی دبیر جشنواره‌ای موسوم به جهانی فجر به تازگی در نشستی با برخی از فعالان سینمای ایران کوشید گزارش عملکرد خود را به صنف سینما ارائه کند اتفاق مثبتی است بخصوص اگر با نگاهی به تصاویر مستمعان دبیر، چهره های شناخته شده سینما هم دیده شوند.

پرسش اما بر سر محتویات گزارش‌دهی دبیر  است. پاره ای سوالات مهم و جدی درباره برگزاری جداگانه بین‌الملل فجر از همان آغاز جدایی به دستور مدیر معزول سینما تا به امروز وجود دارد که نمی‌دانیم آیا میرکریمی درباره آنها هم به صنف گزارش داده یا نه.

یکی از جدی ترین پرسشها درباره بودجه ای است که صرف برگزاری جداگانه این جشنواره می گردد. در آخرین آمار منتج از احتساب بودجه سال 96 رقمی 5.8 میلیاردی برای برگزاری این جشنواره تقاضا شده بود.(اینجا را بخوانید) آیا میرکریمی درباره اینکه در این دو سالی که دبیر شده چند میلیارد بودجه در اختیارش بوده توضیحی داده؟

اگر درنظر بگیریم که در سالیان قبل هم با اختلافی یک تا دو میلیاردی همین بودجه میلیاردی برای برگزاری بین الملل هزینه شده پرسش  بعدی درباره چگونگی این هزینه کرد است.  این نزدیک به 6 میلیارد بودجه صرف چه شده است؟ پاسخ به این پرسش در شرایطی که بخشی مهم از بدنه سینمای ایران به دلیل رکود اقتصادی لنگ وامهای چندمیلیونی هستند و برخی از آنها به مانند خویشاوند نزدیک میرکریمی به دلیل بیکاری و کم کاری به شبکه های ماهواره ای پناه می برند، بیش از هر زمان دیگر لازم است.

حداقل امکان زیرساختی که می بایست برای برگزاری این جشنواره فراهم می شد ایجاد زیرساخت مکانی لازم برای برگزاری اش بود. آیا در سه سال برگزاری که دو سالش هم میرکریمی دبیر بوده تلاش شده که لااقل بخشی از آن بودجه چندمیلیاردی صرف احداث یک پردیس ویژه برگزاری جشنواره شود؟ در عمل که چنین رخ نداده و امسال هم جشنواره در یکی از پردیسهای شهرداری یعنی چارسو برگزار خواهد شد. چرا لااقل نیمی از بودجه صرف ایجاد چنین مکانی نشد؟ حالا حتی اگر بپذیریم که دوستان قادر نبوده اند که به احداث چنین مکانی اقدام کنند چرا با بازسازی این همه سینمای مستعمل رهاشده در شهر و تبدیل آنها به کاخ رسمی جشنواره، یادگاری نیک از خود به جای نگذاشتند؟

پرسش سوم درباره خروجی جشنواره و اثرگذاری نه حالا بین المللی که فقط منطقه ای آن است. آیا بین الملل فجر در سالهای جدایی از بخش اصلی توانسته ردپایی هرچند کمرنگ در سینمای منطقه برجای گذارد؟ مثلا آیا برگزیدگان این جشنواره توانسته اند مجالی بیابند برای اکرانهایی ولو کوتاه مدت در همین کشورهایی که هنگام برگزاری جشنواره، مهمانان خود را به جشنواره گسیل می‌دارند؟ وقتی می بینیم حتی در مناسبات سینمای اکران داخلی هم خروجی چنین جشنواره ای اهمیت چندانی در اقبال مخاطبان به آثار ندارد آیا نباید نسبت به هزینه کرد میلیاردی آن دچار سوءتفاهم شویم؟

پرسش چهارم درباره اثرگذاری جشنواره در بازار برندینگ و تبلیغات است. جشنواره فیلم فجر هیچ که نداشته باشد همواره به واسطه گستره مخاطبانی که به سمت آن می آیند با حضور اسپانسرهایی مواجه میشود که شرایط تأمین بخشی از بودجه جشنواره را فراهم میکنند. بین‌الملل فجر چطور؟ آیا این جشنواره توانسته در این سه سال اسپانسرهایی پیدا کند که نه تمام بودجه که مثلا یک دهم بودجه میلیاردی آن را تأمین کنند؟

پرسش پنجم درباره تیم سی نفره مدیران و معاونان و مشاوران دبیر جشنواره است. فارغ از پرسشهای کلیدی درباره چگونگی حقوق‌بگیری این تیم، سال گذشته درباره حضور آقازاده میرکریمی در قامت مدیر پشتیبانی جشنواره پرسش شد و انتظار این بود که پاسخی شفاف داده شود به چرایی حضور آقازاده ای بدون رزومه موثر در حیطه جشنواره ها در سمت مدیر میانی یک جشنواره!(اینجا را بخوانید) اما نه تنها پاسخی دریافت نشد و امسال نیز و در جلسه گزارش دهی به مدیر معزول سینما باز هم آقازاده حضور داشت. آیا میرکریمی درباره میزان دریافتی مدیران که آقازاده اش هم یکی از آنان است به صنف توضیح داده است؟