سینماژورنال: ماجرای حاشیه های تیتر جنجالی “یالثارات” که در کنار تصویر مهمانان جشن حافظ قرار داده شده بود همچنان ادامه دارد و تقریبا هفته ای نیست که در این باره حرف تازه ای نشنویم.

به گزارش سینماژورنال در این اوضاع روزنامه “شرق” در یادداشتی که به بهانه روز ملی سینما منتشر کرده است در کنار مرور برخی از مشکلات موجود در صنف سینمای ایران و  انتقاد از صرف هزینه گزاف برای بازسازی ساختمان خانه سینما و البته حضور بی مورد امثال حجت ا.. ایوبی و امیر حاج رضایی در فهرست داوران جشن خانه سینما از تهمتهایی گفته که “هفت” به سینما و فیلمها می زند.

عجیب است که این روزنامه در نوازش “هفت” از “یالثارات” به عنوان برادر کوچکتر “هفت” نام برده است.

متن کامل یادداشت “شرق” را بخوانید:

آیا تنش‌ها و بحران‌ها باز می‌گردد؟

خوش‌بین باشیم که امسال روز ملی سینما به‌آرامی پشت سر گذاشته شد و این اتفاق خوبی برای بسیاری از ماست که سال‌ها روزهای خاصي را پشت سر گذاشته بودیم و این نگرانی برایمان وجود دارد که اگر سال دیگر باز هم دولت تغییر کند، آیا تنش‌ها و بحران‌ها باز می‌گردد؟ می‌دانیم که برخی اتفاقات باید به صورت پایه‌ای شکل می‌گرفت تا برای سال‌های بعد با تغییر مدیریت و دولت دچار چالش و تنش نمی‌شد. برخی از کمبودها پشت سر گذاشته شد و البته به صورت ریشه‌ای حل نشد. این سؤال مطرح است که آیا این میزان علاقه به سینما و فروش بالا سال دیگر هم ادامه خواهد داشت یا خیر؟ آیا خانه سینما توانسته است مشکلات ساختاری خود را پشت سر بگذارد و تکلیف این را که یک نهاد صنفی است یا یک انجمن فرهنگی، مشخص کرده است؟

ساخت و ساز خانه سینما با هزینه گزاف چقدر ضروری است؟

نمی‌دانیم ساخت‌و‌سازی که در خانه شماره دو خانه سینما با هزینه گزاف انجام شد، چقدر ضروری است؟ نمی‌دانیم اگر هیأت‌مدیره خانه سینما به‌عنوان ضعیف‌ترین هیأت‌مدیره همه این سال‌ها شناخته شده است، در سال پیش‌رو و انتخابات آینده توان دارد در برابر برخی توقعات ایستادگی کند یا خیر؟ ماجرای دیدارهای مشایی با هیأت‌مدیره خانه سینما و انتظاراتش در سال ٨٨ را فراموش نکرده‌ایم که اگر هیأت‌مدیره‌ای قوی در آن زمان بر صندلی‌ها قرار نداشتند، چگونه مانند یک کشتی در دریای حوادث کج‌ومعوج می‌شد؛

هنوز “هفت” هست و برادر کوچکتری به نام “یالثارات”

اما به‌هرحال شاید بتوان با عینک خوش‌بینی به اتفاقات سینما نگاه کرد. روز ملی سینما با آرامش و جشن پشت سر گذاشته شد، فیلم «فروشنده» با رکورد فروش چهارمیلیاردی در کمتر از دو هفته بسیاری از رکوردهای فروش را در سینمای ایران جابه‌جا کرد، مردم مشتاقانه به سینما می‌روند و در روز ملی سینما با نیم‌بهاشدن بلیت و نمایش فیلم در فضاهای باز، بسیاری به تماشای آثار سینمایی نشستند.

بیمه تکمیلی سینماگران پیگیری می‌شود، فیلم‌ها می‌فروشد و خانه سینما برقرار است. جشن ملی سینما برگزار می‌شود و وزیر و رئیس در کنار چهره‌ها می‌نشینند یا به سراغ پیش‌کسوتان و آسیب‌دیدگان سینما مانند شمسی فضل‌الهی و اصغر شاهوردی و… می‌روند، میدان مشق نیز می‌شود محل برگزاری جشن خانه سینما. هرچند لحظات تاریکی نیز وجود دارد می‌بینیم که هنوز برنامه “هفت” هست و هزاران تهمتی که به سینما و فیلم‌ها می‌زند، برادر کوچک‌تری هم دارد مثل “یالثارات” که او نیز بر همین شیوه کارش را پیش می‌برد.

تعامل بی مورد برای حضور ایوبی در هیأت داوران

برای یک مسئله نظیر حضور‌نیافتن فیلم‌های هنر و تجربه در جشن خانه سینما، «هزار نفر» نامه امضا می‌کنند و البته در کلیت ماجرا تغییری نمی‌کند و در نهایت این آثار به مسابقه راه پیدا نمی‌کنند. هیأت‌مدیره خانه سینما در پایین‌ترین سطح تأثیر‌گذاری به فعالیتش ادامه می‌دهد و انگار فقط هست که باشد. داوران جشن خانه سینما در آخرین سالی که به شکل آکادمی فعالیت خود را ادامه می‌دهند، با تعامل گسترده و شاید هم بی‌مورد حجت‌الله ایوبی را داور می‌کند و هم امیر حاج‌رضایی و… .

همین چند وقت پیش بود که چند تهیه‌کننده و پخش‌کننده به علت نمایش تیزرهای فیلم‌شان از شبکه‌های جم دچار محرومیت شده‌‌اند. آن همه نام‌های تأثیرگذاری نظیر میرکریمی و سرتیپی یا مثلا وزیر ارشاد، سازندگان فیلم «رستاخیز» را به کیسه‌دوختن متهم می‌کند؛ اما خوبی‌اش این است که همه چیز را به‌سرعت می‌توان فراموش کرد و انگار راه‌هایی وجود دارد که همه چیز را فراموش کرد.

سینماژورنال: روز ملی سینما سبب ساز آن شده است که کارنامه مدیریتی مدیران سینمایی دولت یازدهم در آخرین سال حضورشان در این کرسی مورد تحلیل سینماگران مختلف قرار گیرد.

به گزارش سینماژورنال سعید سهیلی کارگردان و نویسنده سینما در خلال این تحلیل با بیان اینکه ایوبی نه تأثیر مثبتی به حال سینما داشته و نه تأثیر منفی، ایراد مهم وی را باندی عمل کردن دانسته است.

سعيد سهيلي نويسنده و كارگردان سينما كه در حال آماده كردن فيلم «گشت ارشاد 2» براي حضور در جشنواره فيلم فجر است، درباره عملكرد رئيس سازمان سينمايي به «جوان» مي‌گويد: شايد بشود گفت ايوبي تنها مسئول سينمايي است كه نه تا به حال با او ديدار داشته و نه گفت‌وگويي كرده‌ام و نه توانسته‌ام بشناسمش.

وی ادامه داد: عملكرد وي در سازمان سينمايي نيز به گونه‌اي بوده كه نه مي‌توان به آن 20 داد و نه طوري عمل كرده كه صفر بگيرد. نمي‌توان تأثير مثبتي را از ايوبي در سينما ديد و نكته منفي بزرگي هم نداشته است. حداقل براي سينما كاري نكرده است نه مثل آقاي شمقدري كه پدر سينما را درآورد.

این کارگردان که بیش از دو دهه است در سینمای ایران حضور دارد درباره ایرادات سیستم مدیریتی ایوبی بیان داشت: عيب ايوبي اين است كه خيلي باندي عمل مي‌كند و طيفي را پيش خودش جمع كرده و صرفاً با آنها كار مي‌كند و از آنها مشورت مي‌گيرد و به طيفي كه به وي نزديك نباشد نه كار مي‌دهد و نه اجازه حضور و مشورت مي‌دهد.

سعید سهیلی خاطرنشان ساخت: آمدن و رفتن ايوبي تأثيري روي سينما نداشته است چون جلوي توقيف فيلمي را نگرفته و خودش مي‌گويد آمده تا سينما را به آرامش برساند اما اين آرامش چيزي جز سكون و بي تحركي نيست.

سینماژورنال: حجت ا..  ایوبی رییس سازمان سینمایی که در مدت حضورش در سازمان سینمایی هیچ هدیه ویژه ای نه در روز سینما و نه در مناسبتهایی مانند نوروز برای بدنه سینماگران نداشته است در آخرین روز ملی سینمایی که حضورش به عنوان رییس سینما را می بیند هم آب پاکی را روی دست بدنه صنف سینما ریخت و از این گفت که خبر خوشی برای اهالی سینما ندارد.

به گزارش سینماژورنال ایوبی در آستانه روز ملی سینما وقتی مخاطب این پرسش “ایسنا” قرار گرفته که چه خبر خوشی برای اهالی سینما دارد به صراحت از این گفته که خبر خاصی ندارم.

ایوبی که چند روز قبل نیم‌بها بودن بلیت سینماها را در روز ملی سینما به عنوان خبری خوش برای مردم اعلام کرده بود در پاسخ به اینکه چه خبر خوشی برای اهالی سینما دارد، آن هم در شرایطی که همچنان اعتراض‌هایی نسبت به نبود امنیت شغلی وجود دارد و قرار بود صندوقی هم برای این موضوع در نظر گرفته شود؟ توضیح داد: به نظرم افزایش درصد سینماگرانی که در سینما مشغول کار هستند خود به تنهایی یک اتفاق خوب است، چون حتی آن‌هایی که با تردید به وضعیت سینما نگاه می‌کنند هم معتقدند که این روزها پیدا کردن بازیگر برای حضور در کاری سخت شده، چرا که بسیاری از آن‌ها مشغول کار  هستند. بنابراین این‌ها اتفاقات و خبرهای خوش پیوسته و دائمی است و خبر خاصی که الان بخواهم از آن به عنوان یک اقدام فوق‌العاده‌ای که در حال انجام است یاد کنم ندارم، اما کارهایی که خودم منتظرم زودتر ثمر بدهند و به آن‌ها امیدوار هستم دو پروژه‌ی مهم سینِما است.

وی درباره این پروژه ها بیان داشت: یکی از آن‌ها سینما سیار است که بخش‌های سخت‌افزاری آن به اتمام رسیده و این اتفاقی است که در بسیاری از کشورها در سطحی وسیع انجام می‌شود. البته ما آن را ابتدا به شکل مهندسی معکوس انجام دادیم، به صورتی که یک مدل چینی آن را در سفر خریداری کردم و به مهندسین خودمان دادیم تا کار را عملیاتی کنند. پروژه‌ی دیگر هم مجتمع‌های فرهنگی است که به سالن‌های سینمایی تجهیز می‌شوند.

⇐ وزارتخانه های دیگر مشکل صندوق بیمه بیکاری سینماگران را حل کنند!!!

ایوبی همچنین در بیانی عجیب در پاسخ به چرایی به نتیجه نرسیدن طرح صندوق بیمه بیکاری سینماگران از وزارتخانه هایی که جشنواره برگزار می کنند خواست بودجه هایشان را صرف این صندوق کنند!!!

وی در این باره اظهار کرد: فعلا پیگیری وضعیت صندوق در توان ما نیست. سال گذشته خیلی صادقانه گفتیم که آیین‌نامه‌ای را برای آن نوشتیم و آماده شده است، اما پول اولیه‌ای در حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان می‌خواهد که هنوز فراهم نشده است. با این حال ناامید نیستیم و امیدوارم لااقل وزارتخانه‌هایی که جشنواره‌های فیلم برگزار می‌کنند به جای این کار، پول آن را برای این صندوق در نظر بگیرند تا مشکل سلامت و درمانی سینماگران حل شود؛ البته خود ما هم تلاش می‌کنیم برای این کار تا جای ممکن هزینه‌هایمان را کم کنیم.

⇐ وقتی رطب خورده، منع رطب می کند

به گزارش سینماژورنال این بخش از سخنان ایوبی که می تواند کنایه ای باشد به جشنواره سلامت که اخیرا برگزار شد البته مصداق کامل “رطب خورده منع رطب چون کند” هست چون ایشان همواره یکی از مهمترین دستاوردهای مدیریتی خویش را جدایی بین الملل از فجر و برگزاری مستقل آن در قالب یک جشنواره اردیبهشتی می دانند که هزینه‌ای چند میلیاردی را بر دوش سازمان سینمایی گذاشت!

حالا اینکه چطور شده ایوبی فعالیتهایی مشابه مهمترین دستاورد خود را وقتی از وزارتخانه های دیگر سرمی‌زند زیر سوال می‌برد جای سوال دارد.

سینماژورنال/محمدصادق عابدینی: در فاصله چندماه باقي مانده به پايان كار كابينه دولت يازدهم، وزير ارشاد اين كابينه در شرايطي قرار دارد كه هم از سوي موافقان دولت و هم از طرف مخالفان دولت تحت فشار است و رئيس‌جمهور در سخنراني عمومي‌اش از وزير ارشاد انتقاد شديد كرد. علي جنتي روزهايي را پشت سر مي‌گذارد كه گويا هيچ‌كس دوستش ندارد!

وزير ارشاد و توقعات برآورده نشده
علي جنتي از جمله وزرايي بود كه بالاترين رأي را از مجلس گرفت و به كابينه راه يافت. در نظر هنرمندان طرفدار دولت كه در رقابت‌هاي انتخاباتي به حمايت از حسن روحاني پرداختند، علي جنتي مأموري بود كه بايد همه وعده‌هاي رئيس‌جمهور را در حوزه فرهنگ اجرايي كند؛ انتظاري كه شايد فراتر از اختيارات يك وزير بود و شايد هم وزير ارشاد نمي‌دانست چطور بايد آنها را برآورده كند؛ انتظاراتي از بازتر شدن فضاي فعاليت‌ها گرفته تا كم‌رنگ شدن يا حتي محو خطوط قرمز و مميزي‌ها در سينما، تئاتر، كتاب و حتي هنر‌هاي تجسمي. يكي از مديران سينمايي وزارت ارشاد در يك گپ دوستانه درباره توقعات برخي از اهالي سينما مي‌گويد: آنها طوري رفتار مي‌كنند كه انگار در كشور انقلاب شده نه انتخابات!

همه انتظار‌ها در حالي بود كه در كميسيون فرهنگي مجلس اكثريت با اصولگرايان بود و آنها اقدامات جنتي را رصد مي‌كردند و در مقابل هر اظهار نظر خارج از عرف وزير به سختي واكنش نشان مي‌دادند. جنتي در همان ماه‌هاي اول تصدي پست وزارت ارشاد دولت يازدهم متوجه شد كه نبايد به صراحت درباره برخي از موضوعات كه از نظر شرعي داراي حرمت است، صحبت كند و چند بار مجبور شد، صحبت‌هاي خود را در مواجهه با تيغ انتقادات تعديل كند. صحبت از آوازخواني بانوان موضوعي بود كه داشت براي جنتي سنگين تمام مي‌شد.

جنتي همچنين وارد موضوع مميزي كتاب شد، اما بر عكس چيزي كه تصور مي‌كرد، تدبير وي درباره واگذاري مميزي به مؤسسات انتشاراتي به جاي آنكه با استقبال روبه‌رو شود با واكنش منفي همراه با ترس ناشران خصوصي روبه‌رو شد. در اين بين دكتر روحاني هم بر دامن زدن به توقعات از وزير و ورود بيشتر جنتي به حوزه‌هاي حاشيه‌دار بي‌تأثير نبود، از اولين ديدار رئيس‌جمهور با هنرمندان در 18 دي‌ماه سال 92 تا آخرين ديدار آنها در 12 تيرماه امسال كه هنرمندان مهمان ضيافت افطار رئيس‌جمهور شدند، هميشه رئيس‌جمهور خود را چهره‌اي مدافع هنرمندان معرفي كرده است و از وزير ارشاد خواسته تا بيشتر به توقعات هنرمندان بپردازد. نمونه اين اظهارات را در ديدار 18 دي‌ماه شاهد بوديم كه دكتر روحاني حتي كارت زرد مجلس به جنتي را مسخره كرد و گفت: «وزير باز هم كارت زرد بگيرد. اين دولت به تمام تعهدات و قول‌هايي كه در دوران انتخابات به مردم داده است، عمل خواهد كرد؛ كارت زرد براي اين دولت نگراني نيست. به امثال آقاي جنتي‌ به عنوان مدافع از حقوق هنرمندان و آزادي افتخار مي‌كنيم.»

وزير ارشاد و كم كاري‌هاي انجام شده
اولين نشانه‌هاي نارضايتي رهبر انقلاب از عملكرد فرهنگي دولت يازدهم، زماني خودنمايي كرد كه ايشان برخلاف سنت هرساله بازديد از نمايشگاه كتاب تهران، در سال 93 حضور در نمايشگاه را تحريم كردند. اين تحريم امسال نيز رخ داد و رهبري ترجيح دادند به نمايشگاه كتاب نروند. انتقاد‌هاي رهبر انقلاب نسبت به اوضاع فرهنگي البته به دولتي كه علي جنتي وزير ارشاد آن است، منحصر نيست، ولي حجم انتقاد‌ها و هشدار‌ها در اين دوره بسيار بيشتر از دوره‌هاي قبل شده است تا جايي كه رهبري در ديدار نمايندگان منتخب ملت در مجلس دهم كه به مناسبت آغاز به كار مجلس برگزار شد به صراحت از تعبير «ولنگاري فرهنگي» استفاده كردند.

مقام معظم رهبري در اين ديدار خطاب به حضار گفتند: «برادران عزيز، خواهران عزيز! در مسئله‌ فرهنگ، بنده احساس يك ولنگاري مي‌كنم؛ در دستگاه‌هاي فرهنگي -اعم از دستگاه‌هاي دولتي و غيردولتي- يك نوع ولنگاري و بي‌اهتمامي در امر فرهنگ وجود دارد؛ چه در توليدِ كالاي فرهنگي مفيد كه كوتاهي مي‌كنيم، چه در جلوگيري از توليد كالاي فرهنگي مضر كه كوتاهي مي‌كنيم.» رهبر انقلاب در ديدار با شعرا در ماه رمضان نيز از وزير ارشاد انتقاد كردند، مصطفي محدثي خراساني كه در اين جلسه حضور داشته است، مي‌گويد: ايشان به صراحت رو به وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي كردند و در حضور رئيس حوزه هنري كشور گفتند از اجاق اينها براي شعر آبي گرم نمي‌شود و از آنها خواستند به جاي كارهاي پراكنده‌اي كه مي‌كنند، توانشان را صرف حمايت از مجموعه‌هايي كنند كه در كشور به صورت هدفمند و مؤثر وارد كار شده‌اند.
به غير از اين انتقاد‌هاي مستقيم، رهبر انقلاب بارها درباره نفوذ فرهنگي دشمن هشدار داده‌اند كه در آنها نسبت به غفلت مسئولان نقد‌هايي بيان شده است. اما خواسته‌های جناحی و ضدارزشی هم از جنتی کم نبوده است.

تقاضاهای بی‌شمار ضدارزشی از جنتی
در اين ميان سينماگران اصلاح‌طلب هم پس از محقق‌نشدن خواسته‌هاي جناحي‌شان لب به انتقاد از وزير ارشاد گشودند.
احمدرضا درويش، كارگردان «رستاخيز» درباره مديريت فرهنگي دولت مي‌گويد: من كما‌في‌السابق سكوت مي‌كنم و نظاره‌گر صحنه عجيب‌وغريبي از لحظه‌هايي هستم كه مديريت فرهنگي كشور در دولت تدبير و اميد ايجاد كرده است. وقتي پروژه‌اي به محكمه كشيده است، زبان و فضاي ارتباط وجود ندارد و داور بايد در اين باره قضاوت كند. نويد محمدزاده كه جايزه بهترين بازيگر مكمل مرد را از جشنواره فجر به دست آورد با لحني صريح از وزير ارشاد انتقاد مي‌كند: «آقاي روحاني رأي جوان‌ها را به دست آوردي، اما وزيري كه انتخاب كردي بدترين انتخاب بود. من از آقاي جنتي ناراحتم.»
باران كوثري نيز نااميدانه عنوان مي‌كند: «به عنوان كسي كه هم به اين دولت رأي دادم و هم تا جايي كه توانستم برايش رأي جمع كردم، سخنم اين است كه مطالبات ما را برآورده كنند. اينكه مي‌گويند تحت‌فشارند هم توجيه مناسبي نيست. شما خودتان مي‌دانستيد كه تحت فشاريد؛ چه فشار سياسي چه فشار اقتصادي. قطعاً به اين فشارها آگاه بوديد و بعد پيشقدم شده‌ايد براي كانديداتوري پس بايد به مطالبات ما پاسخ گوييد.»

وزير ارشاد و اين ماه‌هاي باقي مانده
تا دوره آتي انتخابات رياست جمهوري چند ماه بيشتر باقي نمانده است. وزير ارشاد مانند ساير وزراي كابينه بايد عملكردش را به نوعي ارتقا دهد تا احتمالاً اگر دكتر روحاني خود را براي دوره بعدي نيز نامزد انتخابات كرد بتواند در حوزه فرهنگ نيز كارنامه‌اي قابل قبول ارائه دهد. تا امروز كه به غيرمصاحبه‌هاي انتقادي و نوشتن نامه‌هاي سرگشاده هنرمندان به رئيس‌جمهور كه پر از نقد و نظر درباره عملكرد فرهنگي دولت است، دكتر روحاني عملاً داشته فرهنگي براي نشان دادن موفقيت در كارنامه چهارساله دولتش ندارد. اين روزها حتي بازيگران دست چندم، شاعران ناشناخته و نويسندگان گمنام هم به انتقاد از دولت مي‌پردازند. در قضيه كنسرت‌ها هم وزير ارشاد باعث خشم رئيس‌جمهور شده است، اما جنتي براي اينكه بتواند براي اين چند ماه كارنامه‌اي در خور باقيات صالحات داشته باشد، بايد مسائلي را حتماً مد نظر قرار دهد. ابتدا اينكه شايد بين باقيات صالحات و داشتن وزارت دولت بعدي در صورت پيروزي مجدد دكتر روحاني شايد يكي را بايد انتخاب كند! البته شايد! دوم اينكه حمايت نزديك به چهار سال از يك طيف خاص از هنرمندان نه‌تنها باعث نشد جنتي محبوب‌ترين وزير كابينه شود، بلكه همان كساني كه جنتي براي آنها نقش پشتيبان را ايفا كرد، امروز لب به انتقاد از وي گشوده‌اند پس مي‌توان در اين چند ماه باقي مانده به آن طيف از هنرمندان كه بي‌مهري دولت را تحمل كرده‌اند، نگاه مهربانانه‌اي كرد.

تقويت جناح مؤمن انقلابي از خواسته‌هاي رهبر معظم انقلاب حداقل در حوزه فرهنگ و توسط وزارت ارشاد تا به امروز انجام نشده يا بسيار ضعيف بوده و اين چند ماه فرصتي است كه بتوان اين خواسته را تا حدي عملي كرد. زير‌ساخت‌هاي فرهنگي چه در بحث سخت افزاري و چه در حوزه نرم‌افزاري دچار ضعف‌هاي زيادي است، شايد عمر وزارت علي جنتي آنقدر طولاني نباشد كه كار‌هاي عمراني در حوزه سخت‌افزاري و ايجاد فضاهاي جديد فرهنگي به نتيجه كامل برسد، اما برنامه‌ريزي و شروع عمليات عمراني را مي‌توان در همين دولت انجام داد. جنتي بايد در اين ماه‌هاي آخر بر سرعت فعاليت‌ها بيفزايد، اگر بتواند اعتبارات بيشتري براي فرهنگ جذب كند و توليدات فرهنگي و هنري را از نظر كمي و كيفي افزايش دهد، بهتر است وزير در اين ماه‌هاي باقي مانده كمتر حرف بزند و بيشتر عمل كند. آنچه باعث خواهد شد تا از اين وزير در تاريخ نامي به نيكي برده شود، عملكرد وي خواهد بود و گرنه نسب جنتي حتي اگر به صديق‌ترين يار انقلاب نيز برسد، باز هم آنچه در افكار عمومي باقي خواهد بود، كاري است كه وزير به يادگار از خود باقي خواهد گذاشت.

علی جنتی

سینماژورنال: اكران «رستاخيز» احمدرضا درويش به سنجشی برای میزان تعارضات مدیریت فرهنگی دولت تدبیر بدل شده است.

به گزارش سینماژورنال در حالی که بعد از هویدا شدن ماجرای شکایت دست اندرکاران فیلم از ارشاد بخاطر توقیف یک فیلم مجوزدار،  علی جنتی ضمن انتقاد از دست اندرکاران فیلم لازمه اکران این فیلم را قرار دادن هاله نور بر چهره ابوالفضل عباس(ع) دانسته بود، به تازگی حجت ا.. ایوبی ادعا کرده این فیلم بدون نیاز به هاله نور می تواند اکران شود.

جنتی گفته بود: بيشتر مراجع محترم و علما و برخي شخصيت‌هاي ديني و مذهبي تاكيدشان اين بود كه بايد چهره مبارك حضرت ابوالفضل العباس (ع) پوشانده شود كه ما هم چند ماه پيش به عوامل اين فيلم اعلام و حتي راهكار هم ارايه داديم كه روي چهره مبارك آن حضرت افكت نور بزنند ولي متاسفانه آنها نه‌تنها اين كار را نكردند بلكه اقدام به شكايت كردند.

با این حال حجت ا.. ایوبی رییس سازمان سینمایی در بخشي از توضيحات خود درباره مشكل اكران «رستاخيز» مدعي شده سازمان سينمايي و وزارت ارشاد علاقه‌مند هستند نسخه اصلي فيلم روي پرده برود.

ایوبی با اشاره به صدور حکم دیوان عدالت اداری علیه ارشاد به “مهر” گفته است: نگاه مثبت قوه قضاييه به ما كمك مي‌كند كه فيلم را بدون محو چهره ذوات مقدسه نمايش دهيم. وزير محترم ارشاد هم در شرايط پيش‌آمده موافقت اصولي براي اين اثر را دارند. اميدوارم كه بتوانيم كاري كنيم كه محرم و صفر امسال سينماي ايران نيز با نمايش اين فيلم شريف و فرهنگي و شيعي چهره‌اي عاشورايي‌تر به خود بگيرد!!

ایوبی: رأی دیوان عدالت اداری خوب است

عجیب تر از این تناقض آنجاست که برخلاف ناراحتی علی جنتی از شکایت عوامل “رستاخیز” به دیوان عدالت اداری، ایوبی با دیدی مثبت به رأی دیوان عدالت اداری نگریسته و گفته است: ما به عنوان بخشي از دولت تحت يك سري الزامات كه مي‌دانيد و نمي‌خواهم باز كنم، به‌ناگزير تصميمي را گرفتيم. حالا رأي ديوان عدالت اداري مي‌گويد آن تصميم در مورد جلوگيري از ادامه اكران از نظر حقوقي اشكال داشت و به نفع شاكي، يعني تهيه‌كننده «رستاخيز» راي بدوي داد. ما هم همين را مي‌گفتيم. براي سينما و تثبيت حقوق سينماگران هم اين راي به اعتقاد من خوب است.

ايوبي راي ديوان عدالت اداري را براي فيلم «رستاخيز» به نفع سينماي ايران مي‌داند و مي‌گويد: ما به عنوان شخص يا حتي سازمان و دستگاه مهم نيستيم. مهم‌تر از ما «قانون» است كه بايد بر همه عرصه‌ها از جمله عرصه فرهنگ و سينما حاكم باشد و همه از دولت تا ديگران بايد از آن تبعيت كنند. اين راي اگرچه ظاهرش عليه ما است ولي چون كاشف از بطن حقوق سينماگران و ما است، به نفع ما هم است يعني ما به عنوان دولت يا بخشي از دولت از محتوا و مفاد اين راي بهره مند مي‌شويم.

جنتی: اصلا چنین چیزی نیست

نگاه ظاهرا مثبت ایوبی به شکایت دست اندرکاران “رستاخیز” به دیوان عدالت اداری در حالی است که جنتی با گلایه از این امر گفته بود: این فیلم هم مانند برخی فیلم های دیگری است که به آنها اصلاحیه می زنیم. روی برخی از فیلم ها دهها اصلاحیه اعمال می شود و سازندگانشان هم هیچ مشکلی ندارند. آقایان می گویند شورا مجوز داده بود و بعد از آنکه مجوز داده شده در چند سینما اکران شده و شما آن را لغو کرده اید. ادعای خسارتشان در مورد این ماجرا است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به سئوال درباره ملزم شدن وزارت ارشاد توسط قوه قضائیه به پرداخت خسارت به سازندگان فیلم «رستاخیز» گفت: نه، اصلا چنین چیزی نیست. بحث ۴۰ میلیارد تومان در میان نیست. ۵۷ درصد از بودجه این فیلم با مشارکت کسانی تامین شده که اصلا دنبال برگشت پولشان نیستند. ۳۵ درصد آنها خیرین کویتی هستند که بنده خودم یکی از کسانی بودم که بیشترین تلاش را کردم تا آنها را برای اسپانسر برای این فیلم دعوت کنم. ۲۲ درصد از هزینه فیلم هم توسط خیری در داخل کشور تامین شده است حالا تیم سازنده بدنبال چه چیزی از باقی این ۵۷ درصد هستند. به نظر می رسد بیشتر بدنبال مسائل مادی موضوع هستند تا مسائل معنوی.

سینماژورنال: هر چه بیشتر به ماههای پایانی حضور حجت‌ا.. ایوبی در سازمان سینمایی نزدیک می شویم بیشتر از گذشته اظهارنظرات شتابزده ایشان را شاهدیم؛ اظهارنظراتی که نوعی اغراق برای بالا بردن بیلان کاری در آن به چشم می‌خورد.

به گزارش سینماژورنال همین ده روز قبل بود که ایوبی در یزد تقسیم بندی عجیبی را درباره سینما مطرح کرد و اینکه این روزها سینمای دنیا به دو بخش سینمای هالیوود و سینمای ایران بخش بندی می‌شود.(اینجا را بخوانید)

ایشان به تازگی در حاشیه مراسم افتتاح پروژه‌های هفته دولت در سرعین هم اظهاراتی به شدت هیجانی درباره اقبال مخاطبان به سینماها بیان کرده است.

ایوبی گفته‌ است: سینمای ایران هم اکنون در حال رقابت با سینمای جهان است و در آستانه 100 میلیاردی شدن بوده و تولیدات در حوزه سینما و فیلم دو برابر شده و مردم تا صبح در صف سینما هستند که این امر اتفاقی مهم در عرصه سینما، هنر و فرهنگ کشور است.

ایوبی خاطرنشان ساخته است: در سالهای گذشته اهالی فرهنگ و هنر یا خانه‌نشین بودند یا غبار ناامیدی بر چهره آنها نشسته بود و یا کشور را ترک می‌کردند اما بعد از این سال‌ها هنرمندان 370 بار پرچم ایران را در جشنواره‌های مختلف جهانی به اهتزار در می‌آورند.

⇓⇓⇓

رقابت در کدام نقطه از دنیا؟

به گزارش سینماژورنال اینکه ایوبی گفته سینمای ایران در حال رقابت با سینمای جهان است همان قدر سوررئال است که ادعای ایشان درباره تقسیم بندی سینما به دو نوع هالیوودی و ایرانی. بد نبود ایوبی از این می گفت که در کدام نقطه از دنیا به طور همزمان اکران گسترده فیلمهای ایرانی و جهانی را داریم که بتوان گفت سینمای ایران در حال رقابت با جهان است.

درباره حضور 370 باره در جشنواره های جهانی همین بس که در شرایطی که تعداد جشنواره های الف سینمای دنیا به 20 جشنواره هم نمی رسد آماردهی درباره موفقیت در 370 جشنواره دنیا، چیزی جز شوخی نیست.

اینکه جناب ایوبی از حضور شب تا صبح مخاطبان در صف سینما گفته اند هم کمترین محلی از اعراب ندارد. سازوکار رزرو اینترنتی بلیت نه تنها باعث شده که مدتها صفی را جلوی سینماها شاهد نباشیم بلکه درباره نمایش شب تا صبح فیلم در سینماها هم فقط یک بار و در مورد فیلمی به نام “من سالوادور نیستم” آن هم در تعطیلات نوروز این اتفاق افتاد.

آیا “سالوادور…” که چنین رکوردی زده محصول سیاستهای سینمایی ایوبی و همکاران است؟ هرگز. این، فیلمی است محصول بخش خصوصی سینمای ایران که در اوج پخش تیزرهای سینمایی از یک شبکه ماهواره ای خاص(!) توانست رکوردی بالا را در فروش به جا بگذارد.

سینماژورنال: در حالی که در روز گذشته تعدادی از سینماگران به دلیل پخش تیرزهای آثارشان از شبکه ماهواره ای جم با حکم ممنوع الکاری دادستانی مواجه شدند(اینجا و اینجا را بخوانید) رییس سازمان سینمایی با نگارش یادداشتی این مسأله را “سوءتفاهم” دانست و از حل زودهنگام آن خبر داد.

به گزارش سینماژورنال حجت‌الله ایوبی که طی هفته های اخیر در مقابل حواشی رخ داده برای سینماگران از جمله توهین هفته نامه “یالثارات” به هنرمندان جشن حافظ و تحریم “لانتوری” توسط حوزه هنری ترجیح داده بود سکوت کند درباره حکم ممنوع الکاری سینماگران چنین نوشت: سینمای ایران به عنوان پرچمدار موفق مقابله با تهاجم فرهنگی غرب و نماد جلوگیری از نفوذ، شایسته تقدیر است. یقین دارم که این حکم قوه محترم قضاییه با گفت‌وگو حل خواهد شد. سینمای ملی و پرطرفدار ایران هیچ نیازی به کمک شبکه‌های غیر ملی ندارد. اینکه شبکه‌های بیرون از کشور سوار بر موج موفقیت و محبوبیت سینمای ما می‌شوند ارتباطی به سینماگران ندارد.

وی ادامه داد: یقین دارم با روشن شدن این مسائل به ویژه نقش بی‌بدیل سینماگران ایرانی در تقویت ارزش‌های دینی و ایرانی و اسلامی هر 3 قوه و همه دلسوزان کشور، سینمای پر افتخار و سینماگران جهادگرمان را مورد ستایش قرار خواهد داد و به وظیفه الهی و ملی خود در تقویت این دستاورد بزرگ انقلاب اسلامی عمل خواهند کرد.

ایوبی در انتهای گفتگوی خود آورد: بنابراین مطمئنم این سوء تفاهم به زودی حل و نگرانی‌ها برطرف خواهد شد.

سینماژورنال: باران کوثری بازیگری است که در این سالها همواره و در انتخابات مختلف به عنوان هوادار جریان اصلاحات عرض اندام کرده است و البته که جریان سیاسی اصلاحات نیز همواره به قدر کفایت از این بازیگر به نفع خود استفاده کرده است.

به گزارش سینماژورنال کوثری که در انتخابات 92 جزو هواداران حسن روحانی بود در فاصله کمتر از یک سال مانده به انتخابات ریاست جمهوری در گفتگو با فریدون جیرانی در “فیلمنت” به گلایه از سیاستهای فرهنگی دولت و البته لیست امیدی پرداخته که با حمایت هنرمندان به مجلس راه پیدا کرد اما حتی برای حضور در کمیسیون فرهنگی رغبتی از خود نشان نداد.

باران کوثری درباره اوضاع و احوال سیاسی جامعه می گوید: شرایط بهتر شده است اما باز به بن بستهایی می خوریم که فکر می کنیم چقدر می توانی امیدوار باشیم به آینده. وقتی لیست امید که مقدار زیادی از آرایش را به واسطه اهالی فرهنگ و هنر به دست آورده در انتخابات کمیسیونها کمترین علاقه ای برای حضور در کمیسیون فرهنگی نشان نمی دهد واقعا چگونه می شود درباره آنها فکر کرد؟

اگر حمایت اهالی فرهنگ نبود این مقدار رأی برای لیست امید متصور نبود

وی ادامه می دهد: این یک واقعیت است که اگر حمایت اهالی فرهنگ نبود این مقدار رأی برای لیست امید متصور نبود و هیچ کس نمی تواند این را کتمان کند اما وقتی آنها برای حضور در کمیسیون فرهنگی پیشقدم نمی شوند تا باز هم کمیسیون فرهنگی بدل شود به همان چرخه ای که برخی فیلمها اکران نشوند و برخی هم نتوانند کار کنند، این چه معنایی دارد؟ آنها چه فکری می کنند نسبت به من و امثال من؟ حتی توضیح هم نمی دهند که چرا کاندیدا نشده اند؟ این به من برمی خورد و باعث می شود به این فکر بیفتم که آیا اصلا کسی به فرهنگ فکر می کند؟

باران کوثری با اشاره به فیلم توقیفی اش و کم کاری سازمان سینمایی در تسهیل شرایط اکران این فیلم بیان می دارد: آیا کسی در ارشاد هست که پیگیری کند چرا “عصبانی نیستم” هنوز اکران نشده است؟ خب خیلی راحت از همان ابتدا بگویند اهل فرهنگی که از ما حمایت می کنید بدانید که فرهنگ در الویت نیست.

اینکه می گویند تحت فشارند توجیهی برای فرار از پاسخگویی نیست

باران کوثری این روزها “لانتوری” را روی پرده دارد که فروش فوق العاده ای دارد و نوروز هم “کوچه بی نام” را روی پرده داشت که آن هم جزو پروفروشهای سینما بود. به گزارش سینماژورنال باران کوثری در بخشی از گفتگوی خود با اشاره به اوضاع بغرنج اهالی فرهنگ خطاب به مدیران دولت یازدهم اظهار می دارد: به عنوان کسی که هم به این دولت رأی دادم و هم تا جایی که توانستم برایش رأی جمع کردم سخنم این است که مطالبات ما را برآورده کنند. اینکه می گویند تحت فشارند هم توجیه مناسبی نیست. شما خودتان می دانستید که تحت فشارید؛ چه فشار سیاسی چه فشار اقتصادی. قطعا به این فشارها آگاه بودید و بعد پیشقدم شده اید برای کاندیداتوری پس باید به مطالبات ما پاسخ گویید.

باران کوثری درباره مطالبات خود نیز چنین می گوید: اصلی ترین مطالبه من این است؛ یک فیلم اکران نشده به نام “عصبانی نیستم” را به عنوان بازیگر دارم. فیلمی که هم پروانه ساخت دارد و هم پرونه نمایش اما به دلیل فشار از جانب کسانی که در ارشاد نیستند این فیلم را اکران نکردند. چرا؟

اگر بیضایی مطمئن باشد به فضای امن برای فعالیت چرا برنگردد

وی ادامه می دهد: مطالبه دوم ام حمایت از فیلمسازان است. از مادر خودم شروع می کنم که آن قدر خسته شده که نمی خواهد فیلم بسازد. اگر رخشان نمی تواند فیلم بسازد، اگر بیضایی نتواند برگردد فیلم بسازد و اگر تقوایی نتواند فیلم بسازد پس دیگر چه فرقی هست میان این دولت و دولت قبل. اگر بیضایی مطمئن باشد فضای امنی فراهم است برای فعالیت چرا برنگردد؟

خانه سینما باید جوانان را جذب کند

باران کوثری مطالبه خود از خانه سینما را نیز با مکثی چنین بیان می کند: خانه سینما باید کاری کند که جوانترها جذب آن شده و مسئولیتها را در دست بگیرند بلکه اتفاقات بهتری بیفتد.

سینماژورنال: ماجرای انتشار فیشهای حقوقی نجومی مدیران دولتی وقتی به سینما کشیده شد هرچند به انتشار فیشهای حقوقی هیچ کدام از مدیران سینمایی فعلی منجر نشد اما بروز اتهاماتی که از سوی رییس سازمان سینمایی به برخی مدیران سابق صورت گرفت سبب ساز آن شد که برخی از مدیران سابق سینمایی به انتشار تصاویری از جزییات دریافتی های خود دست زنند.

به گزارش سینماژورنال اما این پایان ماجرا نبود چون انتشار تصویر نامه ای داخلی از سوی رسانه‌ای شبه‌اصولگرا که در آن اتهاماتی مالی نصیب دو مدیر سابق سینمایی و از جمله محمدرضا عباسیان شده بود سبب ساز آن گشت که عباسیان در بیانیه ای تفصیلی هم اتهامات وارده را به چالش بکشد و هم اینکه جزییات حقوقی خود را اعلام کند.

انتشار بیانیه عباسیان اما کمترین واکنشی از سوی سازمان سینمایی را موجب نشد تا مشخص شود آنچه او گفته دور از واقعیت نبوده است.

عباسیان که سابقه دبیری جشنواره فیلم فجر و مدیریت بر موسسه رسانه های تصویری را در کارنامه دارد اما از پا ننشسته و حالا با نگارش نامه ای خطاب به رییس دولت یازدهم و شاهد مثال آوردن از جملات رییس جمهور در گفتگوی اخیرش با رسانه ملی، از وی خواسته است در برابر اتهاماتی که به وی صادر شده واکنش نشان دهد.

متن کامل نامه عباسیان را بخوانید:

بنام خدا

جناب آقای دکترروحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با عرض سلام و ادب

اینجانب محمدرضا عباسیان، با سابقه نزدیک به 25 سال فعالیت فرهنگی و مشخصاً مستندسازی در کانونهای بحرانی جهان اسلام، از افغانستان و تاجیکستان و پاکستان تا قره باغ و عراق و کردستان و لبنان و بوسنی و کوزوو هستم. از فیلمهای شاخصم میتوانم از مستند “قانا”  نام ببرم. ضد‌صهیونیستی ترین مستند ایرانی که در جشنواره های معتبر ایرانی و بین المللی حضور داشته و جوایز متعددی کسب کرده است.
چند سالی هم در حوزه فرهنگ مسئولیتهایی اشته ام از جمله دبیری جشنواره فیلم فجر.
غرض از نگارش این نامه و تصدیع اوقات حضرتعالی فراز های پایانی فرمایشاتتان در مصاحبه اخیر با صدا و سیما به بهانه پایان سومین سال ریاست جمهوریتان است. آنجا که فرمودید: «در روایتی از پیامبر (ص) که حدیث قدسی است می فرمایند خداوند گفت اگر کسی به مومنی اهانت کند فقط حارب الله یعنی اعلان جنگ به خدا داده است، آن وقت در جامعه ما به چه راحتی! وقتی هم کسی را می خواهیم متهم کنیم و بعد بگوییم که به صراحت نگفتیم، می گوییم شنیده شده است، می گویند، گفته شده است، با این کلمات مجهول که به نظر من از بار گناه و فساد اخلاقی کم نمی‌کند.»
آقای ایوبی، معاون سینمایی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت شما چندی پیش در اقدامی با انگیزه نامعلوم تهمت بزرگی به من روا داشته که با بهره گیری از فضای رسانه ای در اختیارشان حیثیت و آبروی شخصی، خانوادگی و حرفه ای من را از بین برده اند. ایشان با انتشار گزارشی کذب که با تنها چند دقیقه بررسی محتوای آن میتوانستند به غیر واقعی بودنش پی ببرند من را متهم کرده اند که در طول 34 ماه مدیریتم در وزارت ارشاد بیش از یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان حقوق و مزایا وحق ماموریت دریافت کرده ام در حالیکه دریافتی واقعی من تنها حدود سیصد میلیون تومان بوده است، یعنی نزدیک به یک میلیارد و یکصد میلیون کمتر از ادعای کذب ایشان می باشد.
جناب رئیس جمهور! آبروی شخصی، خانوادگی و حرفه ای که من طی 25 سال کار صادقانه کسب کردم با یک تهمت ناروای آقای ایوبی و همکارانشان که نمیدانم ناشی از چه غرض ورزی است و در ادامه بازنشر گسترده و میلیونی رسانه ای به باد رفته است.
در فراز دیگری از همان مصاحبه تان فرموده اید: «واقعا باید کاری کنیم که اگر کسی سخن ناروایی گفت، اخلاق را زیر پاگذاشت، حیثیت فردی را از بین برد، خود او منزوی شود. اگر ما کاری در جامعه کردیم که هتاکان منزوی شوند و گوش شنوایی برای سخنان دروغ و ناروای آنها و هتاکی آنها نباشد ما به هدف بلندمان رسیده ایم.  شاید در این زمینه خود من و دولت من هم باید کار بیشتری انجام بدهیم.»
به مصداق همین فرمایشتان و به تدبیری که وعده اش را داده بودید از شما میخواهم به ظلمی که به من روا شده رسیدگی کنید. آقای رئیس جمهور، شما شروع کننده برخورد با هتاکان و تهمت زنندگان باشید. به فرموده تان اولین کسی باشید که یک هتاک را منزوی می کنید، باشد که درس عبرتی باشد برای دیگران.
به تدبیرتان امید دارم.
با تقدیم احترام
محمدرضا عباسیان

محمدرضا عباسیان

سینماژورنال: نشست خبری یازدهم مردادماه حسین نوش آبادی وزیر ارشاد به مانند همیشه تیترهای خاص خود را داشت.

به گزارش سینماژورنال فارغ از توقیف “یالثارات” که در این نشست به طور رسمی از زبان سخنگو اعلام شد(اینجا را بخوانید) حسین نوش آبادی نکاتی را هم درباره ماجرای حذف دریافت مجوز از اماکن برای برگزاری کنسرت، وضعیت اکران فیلم اخیر کاهانی و البته جشن حافظ بیان کرد.

ایوبی پاسخگوی وضعیت اکران فیلم کاهانی است

نوش آبادی در بخشی از نشست درباره وضعیت اکران فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» گفت: در مورد فیلم سینمایی «پنجاه کیلو آلبالو» این موضوع مطرح شد که چرا وزیر ارشاد این مسئله را مطرح کردند، در حالی که وزیر ارشاد باید در مورد این مسئله پاسخگو باشند و این مهم از حقوق ایشان است؛ اما در مورد «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» چیزی نشنیدم و  ایوبی باید در این مورد پاسخگو باشند.

جشن حافظ ربطی به ارشاد ندارد

وی با بیان اینکه جشن حافظ ارتباطی به وزارت ارشاد ندارد در خصوص حضور علی جنتی در کمیسیون فرهنگی برای برگزاری این جشن گفت: مسئله کمی بزرگ شد، این جشن هر ساله برگزار می شود و ارتباطی با ارشاد ندارد و فقط از یکی از محوطه های تحت پوشش ما استفاده شد و مستقیما ربطی به ارشاد نداشته و یک جشن صنفی است.

نوش آبادی تصریح کرد: این اتفاقات در فضای سینما متداول است و در سطح جامعه هم وجود دارد و اظهارنظری که مبنی بر حضور وزیر بر مجلس بود، شخصی بوده؛ چرا که ربطی به وزیر ارشاد ندارد، چون ارشاد متولی برگزاری این جشن نبود.

برگزاری کنسرت بدون حضور نیروی انتظامی غیرممکن است

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر نقش نیروی انتظامی در برگزاری کنسرت ها گفت: ما با نیروی انتظامی مشکلی نداریم، اما برخی با خبرهایی که زدند باعث شدند حرف و سخن زیاد شود و مطمئنا بدون حضور نیروی انتظامی برگزار کردن کنسرت ها امکان پذیر نیست، این مصوبه جدید ماده قانونی است که در دولت های قبل بود و فقط اصلاح شد. آیین نامه های داخلی دولت بعد از تصویب به رییس مجلس داده می شود و اگر ایشان خلافی در قانون بییند به دولت برمی گرداند و دلایلش را می گویند، کجای این کار غیرقانونی است که برخی می گویند دلایلش را بگوید.

سینماژورنال: در روزهای گذشته و در امتداد روند فیش گیت که با انتشار فیشهای نجومی برخی مدیران دولتی آغاز شده بود حجت ا.. ایوبی رییس سازمان سینمایی دولت یازدهم از آمادگی شفاهی خود برای انتشار فیشهای حقوقی مدیران فعلی سازمان خبر داد.(اینجا را بخوانید)

به دنبال وی جواد شمقدی مدیر قبلی سازمان در گفتگو با رسانه متبوع خودش از حقوق ماهیانه ۳ تا ۴ میلیونی خود خبر داد. (اینجا را بخوانید) این مسأله با واکنش ایوبی مواجه شد که نه از طریق رسانه ای رسمی که از طریق کانال تلگرامی اتهامات مالی میلیاردی را روانه مدیران قبلی سینما کرد؛ البته که این اتهامات بدون نام بردن از شخص خاصی بود.

این پاتک ایوبی با واکنش شمقدری روبرو شد که این بار با انتشار تصویر فیشهای حقوقی اش از رقم دریافتی حقوق ۳ تا ۴ میلیونی اش به صورت مستند تصویرسازی کرد.(اینجا را بخوانید)

در مقابل اما ایوبی هیچ فیش حقوقی از خود یا مدیرانش منتشر نکرد ولی یک سایت شبه‌اصولگرا تصویر نامه ای داخلی از حراست به رییس سازمان سینمایی را منتشر کرد که در آن ادعا شده بود دو مدیر سازمان سینمایی سابق یعنی محمدرضا عباسیان و عباس اسدالهی دریافتی های بالا داشته اند.(اینجا را بخوانید)

انتشار این نامه زودتر از حد تصور با واکنش عباسیان مواجه شد که در یادداشتی کوتاه ارقام دریافتی منسوب شده به خود را زیر سوال برد و سپس در جوابیه‌ای تفصیلی و همراه با انتشار تصویر فیشهای حقوقی خویش، تمامی ادعاهای ذکر شده را به چالش کشید.(اینجا و اینجا را بخوانید)

تناقض مدیری که از علاقه خود برای پایان دادن می گوید

حالا ایوبی مجددا وارد گود شده و این بار نه از طریق کانال تلگرامی که در گفتگو با سایت اطلاع رسانی دولت، بدون اینکه پاسخی بدهد بر چگونگی انتشار یک نامه درون سازمانی از طریق یک رسانه شبه‌اصولگرا سعی کرده با تکیه بر سیاست‌ورزی که درس آن را خوانده و با اشاره به اینکه ماجرای فیش گیت یک عملیات ایذایی و ردگم کنی بوده، از علاقه خود برای پایان یافتن به این روند سخن بگوبد.

اما تناقض گفته های این مدیر جایی است که برخلاف ادعایش درباره علاقمندی به پایان یافتن ماجرا ادعای تازه ای را طرح کرده درباره گم شدن 36 ساعته یکی از معاونهای سابق سینمایی.

آنونس برنامه آینده؟

ایوبی بدون آن که پاسخگوی شبهه های عباسیان باشد متأثر از شیوه‌ “بگم بگم” که منتسب به دولت سابق بود و امثال ایوبی سخت بر آن می تازیدند حالا خود با به‎راه انداختن بگم بگم منکراتی، احتمالا آنونس و تیزر برنامه آینده را که این بار افشاگری اخلاقی است در متن گفتگویش آورده است که بازی ادامه پیدا نکند و شکایتی که عباسیان به نمایندگی از مسئولین پیشین سینما وعده آن را داده بود انجام نگیرد. به نظر می رسد این شیوه تقاضای غیرمستقیم از طرف مقابل است که قید ماجرای فیشها را زده و از در مصالحه برآید.

ضمن باقی ماندن این پرسش که چرا ایوبی برای خاتمه ماجرا برای یک بار هم که شده  فیش حقوقی خود و همکارانش در سازمان سینمایی را منتشر نمی کند، باید منتظر ماند و دید نامه درون سازمانی که منتسب است به ادعای فقدان 36 ساعته یک معاون سابق در کدامیک از رسانه های شبه‌اصولگرا منتشر خواهد شد.

متن گفتگوی پایگاه اطلاع رسانی دولت با ایوبی را بخوانید:

ایوبی از اولین مدیرانی بود که حقوق خود را اعلام کرد، با این حال می‎گوید او و مدیرانش تلاش کردند در دام جنگ زرگری کسانی که دوست دارند آرامش سینما را از بین ببرند نیفتند.

ایوبی با بیان این که در سازمان‎های دولتی ارقام فیش‎های حقوقی کاملا مشخص است و انتشار فیش‎های حقوقی هیچ چیز را روشن نمی‎کند، تصریح کرد: به غیر از مواردی که از قانون نظام پرداخت هماهنگ، مستثنی شده‎اند امکان تخلف وجود ندارد و آن چیزی که مهم است و زمینه سوء استفاده را فراهم می‎کند، پرداخت‎های غیرقانونی و پاداش‎های نامتعارف است که باید بررسی شود. دیوان محاسبات در تمام سازمان‎ها نماینده دارد، سازمان بازرسی نظارت می‎کند و پرداخت‎ها را بررسی می‎کنند، حتی آقای وزیر هم نمی‎تواند حقوق امثال بنده را بیشتر از آن چیزی که در قانون مشخص شده است افزایش دهد؛ من عضو هیات علمی هستم، پایه حقوقم را از دانشگاه می‎گیرم و مابقی را وزارت ارشاد پرداخت می‎کند.

او افزود: اما من معتقدم اصل ماجرای فیش‎گیت یک جنگ روانی انتخاباتی برای کند کردن شتاب حرکت دولت و ایجاد جو سوءتفاهم علیه دولت بود. دستور صریح مقام معظم رهبری و برخورد صادقانه رئیس محترم جمهوری به نظرم اتفاق خوب و مثبت این رویداد بود. ضمن اینکه مدیران فعلی براساس روندها و مقرراتی که از دولت‎های پیش برجای مانده این پرداخت‎ها را انجام داده‎اند. پس باید به جای متهم کردن افراد و مدیران روندها را اصلاح کرد. و البته در اصلاح مقررات باید عدالت را رعایت کرد. به هر حال مدیر متخصص و شایسته و با تجربه هم طبیعی است که باید زندگی‎اش مطابق شئوناتش تامین شود. اگر بنا بر شایسته سالاری است هزینه این شایسته سالاری هم باید با عدالت و انصاف پرداخته شود. در غیر این صورت دولت از مدیران توانا تهی خواهد شد.

وی با تاکید بر اینکه باید روندها اصلاح شود گفت: من از اینکه در جریان این فیش‎بازار سیاسی، نام برخی افراد دست‎کم در حوزه سینمایی بر سر زبان‎ها افتاد به هیچ وجه راضی نیستم و امیدوارم این ماجرا به سرعت خاتمه یابد.

رییس سازمان سینمایی با اشاره به ناپدید شدن 36 ساعته یکی از معاون‎های سازمان در دوره قبلی گفت: مجموعه ای از رخدادهای تلخ در دوره گذشته که من نمی‎خواهم بدان ورود کنم دیوار اعتماد بین اهالی سینما و مدیریت نظام را به کلی فروریخت. کسانی متاسفانه در ورطه فسادهای مالی و اخلاقی افتادند که پیوسته از مفاهیم ارزشمند و دین هزینه کردند و کار را بر مدیران متدین و ارزش‎گرای واقعی سخت کردند. اصول‎گرایان و انقلابی‎های متدین واقعا باید مدعیان اصلی این مدیران باشند. آنها به نام انقلاب و ارزش‎ها آمدند و این همه رویدادهای تلخ را رقم زدند.

ایوبی افزود: من همچنان معتقدم که ماجرای فیش‎ها عملیات ایذایی، رد گم‎کنی و کاملا سیاسی بود و امیدوارم دومینوی مچ‎گیری به گونه ای نباشد که اعتماد مردم را از کلیت نظام سلب کند.

سینماژورنال: در روزهای بعد از حذف سیدضیاءالدین دری عضو صریح اللهجه شورای پروانه نمایش از این شورا چندین بار تصمیم گرفتیم که با وی گپی زده و از اصلی ترین دلایل حذفش بپرسیم.

به گزارش سینماژونال با این حال دری همواره سعی کرد با لطایف الحیلی از صحبت صریح درباره دلایل حذف از شورا بگریزد.

تازه ترین تماس سینماژورنال با این کارگردان پیشکسوت اما با بیان طنازانه وی همراه بود. دری وقتی این پرسش سینماژورنال را شنید که اصلی ترین دلیل حذفش از شورای پروانه نمایش چه بوده است اظهار داشت: این روزها عروس‌دار شده‌ام و از همیشه خوشحالترم!

علنی کردن شورا فقط یک ایراد داشت

 درّى از بابت اينکه در تدارك مقدمات برگزاری مراسم ازدواج پسرش است با لحنی شوخ طبعانه ادامه داد: طى سال ٦٢ تا امروز يعنى ٣٣ سال بارها اعضاى شوراى نمايش در حين خدمت دولت ها تغيير كرده اند و هيچ كس هم مطلع نشده بود. آقاى ايوبى براى اولين بار اعضاى شورا را علنى ساخت؛ اين اقدام بسيار خوب بود و هست از حيث شفاف سازى حوزه مديريت سينما اما يك اشكال هم داشت كه بايد تجربه مى شد و آن مراجعه خبرنگاران كه برخی از آنها حرفه‌ای و برخی كم‌تجربه و جوان هستند به اعضاى شورا بود.

کارگردان سریالهایی نظیر “کلاه پهلوی” و “کیف انگلیسی” ادامه داد: همان موقع من از آقاى محمد احسانى خواهش كردم كه يك سخنگوى موجه و مسلط براى معاونت نظارت تعيين كند كه ارباب جرايد جهت كسب اخبار به او مراجعه كنند و سراغ اعضاى شورا نيايند، وی پذیرفت اما شلوغى امور مانع از اجراى آن شد. از همان اولين هفته شروع كار شورا به محض خروج از ارشاد بين راه منزل، صاحبان فيلمها به من زنگ مى‌زدند و خواستار نتيجه فيلم شان بودند و خبرنگاران تماس می گرفتند آمار صدور پروانه نمایش را می خواستند.

تنها اعضای پاسخگوی شورا ما بودیم

این کارگردان خاطرنشان ساخت: به جز من و محمدحسین لطيفى و البته تا حدودى مجید رضابالا بقیه اعضای شورای پروانه نمایش به دلایل مختلف پاسخگو نبودند؛ یا به دلیل سینماگر نبودن کسی شماره‌ای از آنها نداشت و یا خودشان جوابگوی تماسهای متفرقه نبودند. با این حال به عنوان سینماگری که سالها در سینما فعالیت کرده بودم و می دانستم که پاسخگویی حق تهيه كننده‌ای است که نگران فيلمش است سعی می کردم با حوصله و آرامش پاسخگوی پرسشها باشم. در برخورد با خبرنگاران هم پاسخگویی کاملا لازم بود چون کمک می کرد به جلوگیری از گسترش شایعات بی اساس.

سیدضیاءالدین دری تأکید کرد: اين روند براى فيلم هايى كه مشكل مميزى پيدا مى كردند با شدت بيشتر ادامه مى يافت و منِ اسير شده مدام سعى مى‌كردم تا در گفتگوهایم به نحوى شرايط را آرام سازم! اشكال در اين بود كه من يك فيلمساز بودم و صحيح نبود با خبرنگاران تندى و يا كم محلى كنم…

به گمانم اگر ظریف از کابینه حذف می‌شد این قدر جنجالی نمی شد

کارگردان آثاری نظیر “سینما سینماست” و “لژیون” با اشاره با طبیعی قلمداد کردن حذفش از شورای پروانه نمایش در قیاس با ده ها اتفاق ریز و درشتی که روزانه در سطح کشور به وقوع می‌پیوندد به سینماژورنال گفت: حالا اتفاقى عجيب رخ نداده است. مدتي بوديم و ديگر نيستيم. چقدر اين موضوع مهم شده ؟ گمانم اگر آقاى ظريف از كابينه حذف مى شدند اين اندازه جنجال بر انگيز نمى‌شد.

وی تأکید کرد: نكند ما از اهميت كارى كه مى كرديم غافل بوديم؟ مردم مشكل زندگى و معيشت دارند، اگر كسى پول آب يا برق و گازش كمى عقب بيافتد دولت بى رحمانه آب و برق و گازش را قطع ميكند ، حالا رسانه ها همه را رها كرده اند و طوري وانمود  ميكنند انگار اين اتفاق از موضوعات مهم مملکتی است…

سیدضیاءالدین دری

سینماژورنال: ماجرای فیش‌گیت و انتشار فیشهای حقوقی مدیران دولتی که با انتشار فیشهای نجومی برخی مدیران دولت یازدهم آغاز شده بود خیلی زود دامن مدیران سینمایی را هم گرفت.

به گزارش سینماژورنال بعد از آن که حجت ا.. ایوبی رییس سازمان سینمایی دولت یازدهم از آمادگی شفاهی خود برای انتشار فیشهای حقوقی مدیران فعلی سازمان خبر داد جواد شمقدی مدیر قبلی سازمان در گفتگو با رسانه متبوع خودش از حقوق ماهیانه 3 تا 4 میلیونی خود خبر داد. این مسأله با واکنش ایوبی مواجه شد که نه از طریق رسانه ای رسمی که از طریق کانال تلگرامی اتهامات مالی میلیاردی را روانه مدیران قبلی سینما کرد؛ البته که این اتهامات بدون نام بردن از شخص خاصی بود.

این پاتک ایوبی با واکنش شمقدری روبرو شد که این بار با انتشار تصویر فیشهای حقوقی اش از رقم دریافتی حقوق 3 تا 4 میلیونی اش به صورت مستند تصویرسازی کرد.

در مقابل اما ایوبی هیچ فیش حقوقی از خود یا مدیرانش منتشر نکرد ولی یک سایت اصولگرا به نام “تابناک” تصویر نامه ای داخلی از سازمان سینمایی را منتشر کرد که در آن ادعا شده بود دو مدیر سازمان سینمایی سابق یعنی محمدرضا عباسیان و عباس اسدالهی دریافتی های بالا داشته اند.(اینجا را بخوانید)

انتشار این نامه زودتر از حد تصور با واکنش عباسیان مواجه شد که در یادداشتی کوتاه ارقام دریافتی منسوب شده به خود را زیر سوال برد.(اینجا را بخوانید) حالا هم جوابیه تفصیلی محمدرضا عباسیان به سینماژورنال رسیده است که بی کم و کاست منتشر می شود:

این همه دروغ زاییده چیست؟

به نام خدا

آقای ایوبی تمام گزارش منتشر شده یک میلیارد و یکصد میلیون تومان بیش از واقعیت است!؟ اینهمه دروغ، زاییده چیست؟! حداقل یک‌بار گزارش سراسر کذب را ورق می‌زدید که اینچنین آبرویتان نرود!

سایت تابناک روز گذشته و طی خبری با تیتر هیجان انگیز «رمزگشایی از ماجرای 1469986947 تومان دریافتی آقای مدیرعامل+اسناد » در ادامه پروژه به اصطلاح افشاگری که حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی کشور در روز یکشنبه و یادداشت تلگرامی مبهمش کلید زد، با انتشار گزارش محرمانه رضا بشردوست مدیر وقت حراست سازمان سینمایی به اصطلاح افشاگری دریافت مبلغ یک میلیارد و چهارصد و شصت و نه میلیون نهصد هشتاد و شش هزار و نهصد و چهل و هفت تومانی من در طول 34 ماه مدیریت عاملی موسسه رسانه های تصویری پرداخت.

 1

(موارد علامتگذاری شده با خط قرمز در متن گزارش کذب میباشند)

این سوال که چگونه تابناک به گزارش محرمانه یک اداره کل حراست دسترسی پیدا کرده و اصلا آیا اجازه انتشار این اسناد را داشته یا خیر را طرح نمی کنم اما از آنجا که این گزارش مملو از اشکالات بسیار ساده و بدیهی است سوال مهم اینجاست چگونه نه مسئولین سازمان سینمایی که این اسناد را منتشر کرده اند یکبار نگاهی به آن نینداخته اند و نه مسئولین سایت تابناک پیش از انتشار.

بر خلاف ادعای این گزارش کل دریافتی تمام دریافتی‌های شخص بنده از محل حقوق و مزایا، حق ماموریت‌ها و پاداش‌ها یک میلیارد  ویکصد میلیون تومان پایین‌تر است.

گزارش منتشر شده در سایت تابناک دقیقاً  یک میلیارد و نود و پنج میلیون و نهصد شصت و هشت هزار و چهل و نه تومان خطا دارد اما چگونه چنین خطای فاحشی ممکن است؟!!

(موارد علامتگذاری شده با خط قرمز در متن گزارش کذب میباشند)

کل 700 میلیون جمع صفحه 2 میبایست از حساب ادعایی آقای ایوبی خارج شود چرا که اولاً همه این اعداد و جمعش دروغ و کذب است و دوماً همه حق ماموریتهای بنده (البته باز هم به اشتباه) در صفحات 3 تا 5 یکبار دیگر محاسبه شده است.

جذاب ترین بخش این گزارش برگه شماره 2 است که بر اساس تاکید آقای بشردوست در برگه شماره 1 این برگه حق ماموریت های من است. اما همه حق ماموریت‌های من یکبار دیگر درصفحات 3 تا 5 محاسبه شده است که البته هم اینجا و هم آنجا به اشتباه قید شده است. اما این برگه بندهایی حاوی بندهای کاملا دروغ و البته خنده دار است. اگر یک بچه دبستانی هم این گزارش را تهیه میکرد چنین اشتباهاتی مرتکب نمیشد.

1- جمع مبلغ این صفحه بر اساس مبلغ حق ماموریت و نرخ متوسط ارز در آن سالها معادل 933 روز ماموریت خارج از کشور است در حالیکه من جمعاً حدود 1000 روز مدیر عامل موسسه رسانه های تصویری بوده ام!!

2- بنده ماموریتی به تاجیکستان و بنگلادش نداشته ام.

3- از جذاب ترین و سوال برانگیزترین بخشهای این صفحه از گزارش ردیف 8 با نام آلمان با حق ماموریت 133 میلیون تومانی و ردیف 19 فرانسه با رقم 447 میلیونی است. هرچه اسناد مالی موسسه در سالهای حضورم را بررسی کردم نتوانستم بفهمم این اعداد از حاصل جمع چه عددهایی بوجود امده است. حتی با سرجمع سفر همه افراد اعزامی و هنرمندان اعزامی به مناسبتهای مختلف به این دو کشور و حتی هزینه های اجاره غرفه در بازارهای فیلم این دو کشور نیز فاصله دارد. چطور می‌شود من 580 میلیون تومان فقط حق ماموریت به آلمان و فرانسه گرفته باشم؟!!!!

4- رقم جذاب و بازهم گیج کننده این صفحه ردیف 10 بندرعباس- ابوموسی به مبلغ 19 میلیون تومان است!!!! سند این رقم را در اسناد هزینه پیدا کردم. این مبلغ مجموع هزینه سفر هیئت هنرمندان و مدیران به جزیره ابوموسی برای برگزاری اختتامیه نخستین جشنواره فیلم ویدئویی یاس میباشد، نه دریافتی حق ماموریت شخص من!!!!!

5- ازآنجا که کل این صفحه می‌بایست از محاسبه حذف شود چرا که تکرار می‌کنم حق ماموریت‌های شخص من در صفحات بعد آمده و این ارقام همگی دروغ و اشتباه و ترکیبی از مجموعه حق ماموریت افراد و هزینه های جاری میباشد به بندهای دیگر نمی‌پردازم.

(موارد علامتگذاری شده با خط قرمز در متن گزارش کذب میباشند)

صفحه 3 در ابتدا مجموعه حقوق دریافتی من را ارائه کرده است،حقوق دریافتی من در 8 ماه سال 89 میانگین سه میلیون پانصد هزارتومان بوده است، در سال 90 چهار میلیون دویست هزار تومان، در سال 91 چهار میلیون و هفتصد هزار تومان و در دو ماه سال 92 پنج میلیون سیصد هزار تومان و در این بخش نیز تنظیم کنندگان مجموع حقوق دریافتی من را حدود 25 میلیون تومان بیشتر زده اند.

تصویر فیش‌های حقوقی من در سه سال

(موارد علامتگذاری شده با خط قرمز در متن گزارش کذب میباشند)

اما در ادامه صفحه 2 و صفحات 3 و 4 مجموعه ای از ارقام به عنوان دریافتی شخصی من قید شده که غالباً دروغ و یا غلط میباشند.

1- در مورد حق ماموریت‌های خارج از کشور و موارد ذکر شده در این 3 صفحه باید گفت اصولاً  حق ماموریتها از سه بخش تشکیل می‌شود هزینه هتل، هزینه خورد و خوراک و حق ماموریت که این اعداد در گزارش و در احکام ماموریت یک‌جا قید شده در حالیکه حداقل نیمی از این هزینه‌ها بابت هزینه اقامت و خورد و خوراک من مامور جزو پرداختی های من محسوب نمی‌شود.

کل حق ماموریت من در 34 ماه مدیرعاملی موسسه مبلغ یکصد و شش میلیون و هفتصد و نه هزار ششصد و پنجاه و چهار تومان می‌باشد که با کسر هزینه هتل و هزینه خورد و خوراک قید شده در آیین نامه سفرهای خارجی کارکنان دولت که در موسسات سازمان سینمایی هم مشابه آن عمل می‌شود این رقم به حدود 60 میلیون تومان کاهش میابد.

2- در ردیفهای 1و2 صفحه3 گزارش و ردیفهای 3 و 8 و 11 و 12 و 15 و 20 و 24 و 26 و 27 و 31 و 34  و37  و39 صفحه 4 گزارش و ردیف‌های 3 و 5 و 12 و 14 و 15 و 21 صفحه 5 ارقامی به عنوان پول بلیط  ماموریت‌های خارجی من آورده شده که هیچ ارتباطی به دریافتی های شخص من در هیچکدام از قالب‌های حقوق و مزایا و پاداش و حق ماموریت نمی گنجد و بعنوان دریافتی بنده کذب محض است!!!

3- در ردیف 37 صفحه 4 هزینه مامورین لس آنجلس آمریکا قید شده که بنده تا کنون هیچ سفری به آمریکا نداشته ام!!!!

4- پاداش‌های شش ماهه پرسنل، عیدی پرسنل و یا بازخرید پرسنل قید شده در ردیفهای 5 و 17 و 19 و 21 و 40 صفحه 4 و ردیف‌های 7 و 8 و 10 صفحه 5 مربوط به همه کارکنان حوزه مدیرعامل و نه شخص مدیر عامل بوده است.

(موارد علامتگذاری شده با خط قرمز در متن گزارش کذب میباشند)

5- از بخش‌های جذاب این سه صفحه گزارش می‌توان به رقم 87/040/000 ریال معادل 4000 یورو بعنوان تتمه هزینه طراحی و اجرای غرفه کن فرانسه در ردیف 32 صفحه 4 اشاره کرد که طبیعتاً ارتباطی به دریافتی شخصی من نداشته است!!!!

6- همچنین ردیف 41 صفحه 4 مربوط به هرینه ثبت نام بازار فیلم میپ به مبلغ 24/539/100 میباشد که بازهم به حقوق شخصی من ارتباطی ندارد.

7- در ردیف 1 صفحه 5 مبلغ 1500 دلار معادل 041/818/ 18 ریال بابت هزینه زیرنویس فیلمها در هفته فیلم لیتوانی به حساب حقوق و درآمد من گذاشته شده است؟!!!!!

8- هزینه ضیافت شام افتتاحیه هفته فیلم لهستان به مبلغ 2000 یورو و معادل 78/609/840 ریال طبق ردیف 4 صفحه 5 نیز ارتباطی به دریافتی های شخصی من ندارد.

9- ردیفهای 14 و 18 صفحه 5 نیز مربوط به ماموریت جشنواره کن سال 92 میباشد که با توجه به استعفای من در پایان اردیبهشت ماه سال 92 این ماموریت انجام نگرفته و هزینه ای بابت آن به من پرداخت نشده است.

10- از ردیف 20 صفحه 5 به بعد مربوط به زمانی است که بنده استعفاء داده و دیگر مدیرعامل موسسه رسانه های تصویری نبوده ام پس اضافه کاریهای قید شده در ردیفهای 23 و 27 این صفحه جمعاً به مبلغ 23/959/121 ریال ارتباطی به من ندارد و قاعدتاً مربوط به مدیرعامل وقت است.

همچنین براساس ردیف 29 هزینه اهداء آی پد و لب تاب به مدیرعامل دربهمن ماه 92 یعنی 9 ماه پس از استعفای بنده ارتباطی به من ندارد یا پاداشها عیدی و بازخرید پرسنل ذکر شده در ردیفهای 30 و 31 و 32 در اسفندماه 92 و در زمان مدیرعاملی حسین مسافر آستانه هم به من ربطی ندارد.

11- اما یکی از خنده دارترین یا به تعبیری گریه دارترین بخشهای این گزارش فروش حقوق فیلمهای ویدئویی به تهیه کنندگی من به آقای مسافر آستانه مدیرعامل وقت در اسفند 92 به مبلغ 240 میلیون تومان میباشد که این رقم هم جزو دریافتی های یک میلیارد و چهارصد و شصت میلیون تومانی من در زمان مدیرعاملی موسسه آمده است در حالیکه 10 نامه از همکاری من با موسسه گذشته و این قرارداد در زمان ریاست آقای ایوبی صورت گرفته است.

در مجموع با حذف کامل صفحه 2 گزارش که علاوه بر آنکه کذب محض است، حق ماموریتهای خارجی من بطور کامل در صفحات 3 تا5 آمده و احذف دروغها و پرداختهای نامربوط به من و اصلاح اعداد غلط  این گزارش جمعاً دارای نزدیک به 1 میلیارد و یکصد میلیون تومان (دقیقاً 1/959/684/941 ریال) دروغ، سند سازی، نشر اکاذیب، تهمت و افتراء و بی حیثیت کردن آبروی یک فرد میباشد.

اما ذکر چند نکته بسیار مهم:

الف- سایت تابناک در کنار انتشار این گزارش به چرایی سفرهای خارجی من پرداخته که در این مجال و به طور خلاصه بگویم در آنزمان مسئولیت بین الملل سینمای ایران به موسسه رسانه های تصویری واگذار شده بود و این سفرها در راستای پیگیری اهداف سازمان سینمایی در عرصه بین الملل بوده که توضیح مفصل آن به فرصتی بیشتر نیاز داشته و چنانچه سایت تابناک علاقه مند باشد در فرصتی دیگر و بطور مفصل درباره اهداف و نتایج عملکرد بین الملل موسسه رسانه های تصویری در دوره خود و مقایسه آن با عملکرد دولت فعلی در همین زمینه خواهم پرداخت.

ب- موسسه رسانه های تصویری علاوه بر ماموریت ذاتی خود یعنی شبکه نمایش خانگی نیابت از موسسه امور جشنواره ها و بین الملل را داشت و برگزاری دوجشنواره موفق 30 و 31 فجر یکی به دبیری برادر عزیزم محمد خزایی و دیگری به دبیری من و برگزاری یکدوره جشنواره فیلم ویدئویی یاس بخشی از دستاوردهایش بوده است. همچنین مسئولیت ستاد مبارزه با عرضه غیرمجاز محصولات فرهنگی و هنری برعهده این موسسه بود.

ج- موسسه رسانه های تصویری در سال 88 یک میلیارد زیانده بوده این رقم در سال 89 که من نیمه آن به موسسه پیوست به پانصد میلیون زیان کاهش پیدا کرد. اما به فضل خدا و تلاش همکاران در سال 90 موفق به کسب در آمد هشت میلیارد و سیصد میلیون تومانی و در سال 91 درآمد هشت میلیارد و پانصد میلیون تومانی شد. امری که در سال 92 تنها 10 ماه بعد از ترک بنده به زیان 5/1 میلیارد تومانی و سال بعد از آن به زیان 4 میلیاردی رسید!

و اما چند سوال:

الف- چرا ریاست سازمان سینمایی این زمان را برای این به اصطلاح افشاگری دروغ انتخاب کرده در حالیکه تاریخ نامه محرمانه مدیرکل حراست سازمان سینمایی 23/4/94 است، آیا به دستورالعمل سران دولت برای فرافکنی #فیش_گیت دولت یازدهم عمل کرده یا فرار ایوبی از بحران سوءمدیریت مفرط خود در سازمان سینمایی است؟!!!!

ب- چطور می‌شود نه مدیر وقت حراست سازمان سینمایی در زمان تنظیم گزارش و نه رئیس سازمان سینمایی در زمان ارائه این گزارش هیچ توجهی به جزییاتش نکرده اند که حداقل بندهای واضح هزینه های اجرایی یا تکرار مکررات هفتصد میلیون تومانی آن را حذف کنند. آیا کینه، حرص، عصبیت، بی برنامگی، سوء مدیریت اینچنین چشم انسان‌ها را کور میکند؟!!!!!

ج- آقای ایوبی قول داده بود فیش حقوقی مدیران دولتش را همزمان با اعلام فیشهای حقوقی مدیران دولت قبل منتشر کند. آیا به قول خود عمل میکند؟ آیا فیشهای مدیران سازمان سینمایی در دولت یازدهم هم با همین سطح از جعل و دروغ منتشر خواهد شد؟!!!!!!

سینماژورنال: پس از تغییر و تحول و انتصاب اعضای جدید، نخستین جلسه شورای بازبینی فیلمهای سینمایی در محل سازمان برگزارشد.

به گزارش سینماژورنال نکته هویدای این اولین جلسه شورای پروانه نمایش جدید غیبت رسول صدرعاملی کارگردان ایرانی در آن بود؛ گویا صدرعاملی به دلیل مسافرتی به خارج از کشور در شورا حضور نیافت.

به این ترتیب نخستین جلسه شورای پروانه نمایش فقط با حضور یک سینماگر حرفه ای که فرشته طائرپور تهیه کننده سینما باشد برگزار شد.

در اين جلسه حجت الله ايوبي با تقديراز تلاش هاي خوب اعضاي پيشين شورا از اعضاي جديد براي پذيرش اين مسوليت مهم تشكر و براي ايشان آرزوي موفقيت كردند.

در ادامه ضمن معارفه اعضاي جديد و اهداي احكام صادره  از سوي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي توسط حجت الله ایوبی به افراد، نقطه نظرات و ديدگاه هاي اعضاء مطرح و بحث و تبادل نظر شد.

رئیس سازمان سینمایی در این جلسه تاکید کرد شورای بازبینی تنها مرجع اصلی قضاوت است و همه باید به تصمیمات شورا احترام بگذارند.

سینماژورنال: در فاصله کمتر از یک سال مانده تا انتخابات ریاست جمهوری و چند هفته بعد از انتشار فیشهای حقوقی چند صد میلیونی برخی مدیران دولتی که موجب شد برخی از چهره های مدیریتی دیگر برای افشای پاکدستی به صورت داوطلبانه فیشهای خویش را منتشر کنند، بالاخره اولین فیش حقوقی یک مدیر سینمایی هم منتشر شد.

به گزارش سینماژورنال البته این فیش مربوط به مدیران فعلی سینما نیست بلکه جواد شمقدری رییس قبلی سازمان سینمایی فیش حقوقی خود را منتشر کرده است.

اقدام به انتشار فیش حقوقی از سوی شمقدری در حالی بود که چند روز قبل حجت ا.. ایوبی در یادداشتی تلگرامی یک سری اتهامات مبهم مالی را درباره مدیران قبلی سینما مطرح کرده بود و البته بدون انتشار تصویر فیش حقوقی اش، رقم پایه آن را اعلام کرده بود.(اینجا را بخوانید)

حالا شمقدری هم فیش حقوقی اش را برای انتشار در اختیار خبرگزاری متبوعش “سینماپرس” قرار داده است و هم به صراحت از پیگیری حقوقی اتهام زنندگان به خود خبر داده است. باید دید واکنش ایوبی به این انتشار فیش چیست و آیا او نیز تصویر فیش حقوقی خود را منتشر خواهد کرد؟

فیش حقوقی منتشر شده جواد شمقدری برای دو ماه سال ۹۲ است که بر اساس آن میانگین دریافتی وی حدود دومیلیون و ششصد هزار تومان می‌شود؛ این امر در حالی که ایوبی در یادداشت تلگرامی خود تنها پایه حقوق خود را چهار میلیون و هشتصد عنوان کرده است که بعضا مبلغ فیش حقوقی تا بیش از دو برابر پایه حقوق می شود.

همانند کودتای ترکیه

شمقدری با اشاره به اتهامات مطرح شده علیه دوران مدیریت وی گفت: این گونه دروغ پرانی ها همانند کودتای نافرجام ترکیه است که تنها ساعاتی کافی است که میزان سست بودن و دروغ بودن آن به خوبی بر همگان ثابت شود. جای بسی تاسف است که یک مدیر دولتی چه راحت اتهامات بی پایه و اساس را آن هم بعد از سه سال نشستن بر کرسی مدیریتش،  بر بدنه مدیریت پیش از خود وارد می کند. این نمونه از دروغ گویی برای من جای بسی تعجب دارد. همه اسناد و مدارک و امکانات و ارتباطات مدیریتی سه سال است دست ایشان است و حالا یک سری اتهامات مبهم وارد می سازند که قطعا کذب است.

وی ادامه داد: این آقایان در شش ماه اول نشستن بر کرسی مدیریت سینما تا آنجا که می توانستند اسناد بی پایه و اساس جور کردن و علیه مدیران سابق پرونده سازی کردن، ولی همه آنها به علت بی پایه و اساس بودن به جایی نرسید و حالا مجبورند به چنین حربه های سخیفی روی بیاورند. اگر اینها حرف راست برنند باید شک کرد.
رییس سازمان سینمایی دولت دهم درباره اتهامات وارد شده مبنی بر گم شدن صدهزار دلار و یا پاداش میلیاردی مورد ادعای رییس فعلی سازمان سینمایی افزود: این موارد کذب است و احتمالا برای سرپوش گذاشتن بر سوء مدیریت خودشان چنین ادعاهایی نمودند. هرکس کوچکترین تجربه اجرایی داشته باشد می داند که امکان گم شدن مبلغ در ساختارهای اداری و مالی وجود ندارد. حتما برای آن پرداخت کننده و دریافت کننده و مسیر پرداخت وجود دارد. اینگونه ادعاها صرفا به آن جهت است که بر ناتوانی خود در مدیریت منابع مالی سرپوش بگذارند.

فیش حقوقی منتشر شده شمقدری

چنین ادعاهایی قطعا دروغ و کذب است

شمقدری افزود: مبلغ ادعایی به عنوان پاداش برای مدیری که دو سال و ده ماه مدیریت داشته نیز همینطوری درهم ادعا شده و قطعا کذب محض است. متاسفانه دروغ گویی در این دولت برای رهایی از فشارهای رسانه ای عادت شده است. معلوم نیست این مبلغ را از کجا آورده اند و همین طوری ادعا شده پاداش است! بنده با تمام مدیران ستادی شرط کرده بودم حقوقشان حدود پنج میلیون بیشتر نباشد و پاداش هایی که آن هم می بایست به تصویب هیات مدیره موسسات می رسید، در پایان هر سال از یک میلیون تا حداکثر بیست میلیون بود و چنین ادعاهایی قطعا دروغ و کذب است.

قطعا حق پیگیری حقوقی و قضایی بر علیه منتشر کنندگان اینگونه مطالب برای بنده محفوظ است
شمقدری در زمینه حقوق ۴۳ میلیون تومانی منسب به وی در برخی سایتها و شبکه های مجازی نیز گفت: واقعا جای تاسف است که یک مدیر چگونه با دروغ گویی و ابهام آفرینی زمینه سازی گسترش شایعه ای بی پایه و اساس می شود.  جالب است آمده اند رقم بی پایه مورد ادعای آقای ایوبی را بر مدتی که وی گفته تقسیم کرده اند و شده ۴۳ میلیون و آن را به بنده منتسب کرده اند. همه چیز بر باد هوا! دروغ بزرگی است که منتشر کنندگان آن باید در درگاه الهی پاسخ گو باشند. قطعا حق پیگیری حقوقی و قضایی بر علیه منتشر کنندگان اینگونه مطالب برای بنده محفوظ است. برای روشن شدن این موضوع بنده فیش حقوقی دو ماه از آخرین سال حضورم در سازمان سینمایی را در اختیار رسانه ها گذاشته ام. باشد که خود مردم قضاوت کنند.

سینماژورنال: در هفته های گذشته انتشار فیشهای چندصدمیلیونی برخی مدیران دولت یازدهم، جواد شمقدری رییس سابق سازمان سینمایی را وارد گود کرد که با اعلام دریافت حقوق ماهانه 3 تا 4 میلیونی از مدیران فعلی سازمان سینمایی بخواهد فیشهای خود را منتشر کنند.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال حالا ایوبی رییس فعلی سازمان سینمایی در یادداشتی که شکل و شمایل یک بیانیه دارد رقم حقوق دریافتی اش را اعلام کرده بدون اینکه تصویری از فیش حقوقی اش منتشر کند.

ایوبی البته که در این یادداشت هم به مانند همیشه از صفهای طولانی مردم در برابر سینماها به لطف مدیریت خود گفته است؛ البته نگفته که این صف های طولانی جلوی کدام سینما و برای دیدن کدام فیلم بسته می شوند تا اهالی رسانه هم نسبت به ضبط تصاویر این صفها مبادرت کنند!!!

متن یادداشت ایوبی را بخوانید:

ایستگاههای پرشمار قطار سیاست در سرزمین فرهنگ بازهم انتخاباتی دیگر در راه است و چه خوب که ما می توانیم به خودمان ببالیم که انتخابات داریم. مردم سالاری دینی داریم. حالا که آب از آسیابهای بهارستان افتاده و تکلیف کرسی های ریاست و غیر ریاست هم روشن شد. ناخودآگاه ذهنها می رود به سوی سال 96. سال پایان یک دوره از یک دولت. دولتی که می کوشد پیام آور امید باشد در عرصه های داخلی و خارجی. اتفاقا همین امید را باید نشانه گرفت. پس باید سراغ آن جاههایی رفت که نسیم امید در آنجاها وزیدن گرفته.
واین است فلسفه ماجراهای این روزهای سینما. سینمایی که سرپاست. پیش می رود. قلمروهای از دست رفته اش را فتح می کند. سینمایی که مخاطب دارد. سینمایی که می فروشد. سینمایی که سرمایه اصلی اش یعنی مردم را باز می یابد. صفهای طولانی در برابر سینماها همان اندازه که برای دوستداران فرهنگ وهنر این سرزمین و برای علاقه مندان به نظام جمهوری اسلامی ایران یک خبر خوب است، می تواند خبری ناخوشایند برای آنهایی باشد که پرهستند از کینه نسبت به مردم ونظام. می تازند از سرخشم با تیرهای آشکار و پنهان. مفاهیم ارزشمند، می شود دستاویزی برای تسویه حسابهای سیاسی.
گوشهای ناشنوایی که نشنید فریادهای برخاسته از دل و جان پیر دیر و رهبر هشیار را درباره «شبیخون فرهنگی»،« تهاجم فرهنگی» و«ناتوی فرهنگی». اینک به بهانه «ولنگاری فرهنگی» می تازد بیرحمانه بر مدیران امین و پاکدست و با غیرت سینمای ایران. آنها که این همه فریاد را در روزگاری که زور در بازو و زر در ترازو داشتند نشنیدند، امروز دایه های مهربانتر از مادر شده اند. فیش حقوقی می خواهند.
در این فیش بازار سیاسی که راه افتاده کمی هم خودمان را به جای مردمی بگذاریم که در اوج سختی ها با این خبرها بمباران می شوند. و آن وقت ما انتظار داریم به دولت و نظام اعتماد کنند. به این دوستان می گویم نگران نباشید.خیالتان راحت در سازمان سینمایی هیچ مدیری در دو سال و ده ماه ( یک میلیارد و چهارصد شصت و نه میلیون و نه صد و هشتاد وشش هزار و نه صد و چهل و هفت تومان) نمی گیرد ( تقسیم بر هزار کنید می شود معادل دلاری).
از پاداش های چند ده میلیونی خبری نیست. اینجا دیگر به بهانه خرید تجهیزات سینمایی از اروپا صدهزار دلار گم نمی شود. بدون گذر از هیچ شورا و فیلتری به شخصیت های حقیقی و حقوقی دوست و زحمتکش پولهای بی حساب و کتاب چندصدمیلیونی و میلیاردی داده نمی شود. ( به رغم همه فشارها هنوز منتشر نشده ولی …).
هیچ سایت خبری با هزینه دولت برای برای شخصی سازی در روزمبادا تاسیس نمی شود. اینجا همه چیز روشن است. این چند کلمه هم اگر نبود درخواست صریح دوستان گفته نمی شد.
ماجرای شیرین فیش ها ادامه دارد. قطار سیاست راه افتاده. از بخت بدِ اهالی فرهنگ، قطار سیاست که دراین سرزمین چندان هم خالی نمی رود، ایستگاههای پرشماری در سرزمین فرهنگ و هنر و بویژه سینما دارد. حالا در این فیش بازارسیاست بگذارید فیش حقوقی رئیس سازمان سینمایی را همه بدانند. حقوق پایه دانشیار دانشگاه تهران + 48.627.224 ریال ( چهارمیلیون و هشتصد و … تومان بدون کسورات) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این می شود فیش حقوقی رئیس سازمان سینمایی.
بگذریم انتخابات 96 در پیش است. قطار سیاست ایستگاههای پرشماری در عرصه فرهنگ و هنر و بویژه سینما دارد. سینماگران اما هوشیارند. دست رقیبان سینما را خوانده اند. فریب این فیش بازیها و رجز خوانی ها را نمی خورند. با آرامش دستاوردهایشان را پاس می دارند. سینما به پیش می رود. موفقیتهای سینماگران در ایران و جهان ادامه خواهد داشت.

سینماژورنال: یادداشت اخیر حجت ا.. ایوبی درباره پیگیری ماجرای کم کاری برخی پزشکان دخیل در روند درمان عباس کیارستمی(اینجا را بخوانید) با واکنش صریح بهمن کیارستمی فرزند این کارگردان مواجه شده است.

به گزارش سینماژورنال بهمن کیارستمی متنی را نوشته و در آن به نکاتی درباره روند درمان پدرش و درگذشت وی اشاره کرده است و البته به انتقاد از رییس سازمان سینمایی پرداخته که گویا در یادداشتش بخشهایی از ماجرای منتهی به مرگ کیارستمی را روایت نکرده است.

متن یادداشت بهمن کیارستمی را بخوانید:

جای یک سکانس طولانی را خالی می بینم
جناب آقای ایوبی! با سلام! خواندن یادداشت دقیق و مستند شما باعث دلگرمی است و خوشحالم که شما وقایع فروردین ماه را همان طور که بودند دقیق به خاطر سپردید و عینا بازگو کردید. هرچند به نیمه متن که میرسم جای یک سکانس طولانی را خالی می بینم و از خواندن این جمله که «تصمیم به سفر اما ناگهانی بود» متعجب می شوم. صندلی ناگهان تغییر نکرد.

پس از اقدامات کارساز وزیر محترم بهداشت تا تصمیم به سفر حدود سه ماه طول کشید. سه ماهی که اگر آن را ضرب در بیماری کنید نمی دانم چند سال می شود. اما در این سه ماه چه گذشت؟ پس از کنترل عفونت در نیمه فروردین چه برنامه ای برای ادامه روند درمان اندیشیده شد و چه اقدامات موثری برای کنترل بیماری انجام شد؟

در گزارشی که اخیرا از سوی وزارت بهداشت منتشر شده سخنگوی این وزارتخانه روند رسیدگی به پرونده پزشکی مرحوم کیارستمی را تشریح کرده و پاسخ پرسش های بالا را این گونه داده: «وزیر بهداشت شش مرتبه به عیادت کیارستمی رفت و معاون درمان دانشگاه نیز ده ها بار وی را ملاقات کرد و به طور مستمر بر نحوه روند درمانی ایشان نظارت داشت.» باقی بندهای این گزارش هم از همین دست هستند و اطمینان دارم اگر امروز از سخنگوی بیمارستان جم هم بخواهیم گزارشی بر روند درمان کیارستمی در این بیمارستان بنویسند تفاوت چندانی با این گزارش نخواهد داشت و پر خواهد بود از بندهایی مشتمل بر زحمات شبانه روزی پرسنل بیمارستان.

اما آنچه من از اولین عیادت دکتر هاشمی در اردیبهشت ماه در منزل به یاد دارم، به من اطمینان داد که نظارتی بر روند درمان وجود ندارد. جناب وزیر حتما به خاطر دارند که از دیدن وضع عمومی کیارستمی شگفت زده شدند و گفتند ما انتظار داشتیم که امروز شما را سرپا و مشغول فعالیت هنری ببینیم نه بر بستر بیماری. ایشان همان روز به هیات همراه دستورات لازم را دادند تا در بهبود حال عمومی ایشان بکوشند. اما حال عمومی روز به روز بدتر شد و اگر دل دیدن آخرین تصویری را که از ملاقات وزیر محترم با مرحوم کیارستمی موجود است دارید منظورم را متوجه می شوید و می توانید تصور کنید که در آن سه ماه چه گذشت. حمله میکروب ها به قلب سینمای ایران هنوز ادامه داشت. وضعیت هشدار پشت وضعیت هشدار. بی اشتهایی و تنگی نفس، عدم تحرک، عفونتهای پیاپی، آبسه های مستمر و کم خونی مزمن که در نهایت به یک شوک سپتیک مجدد منجر شد عزم ما را در اعزام ایشان جزم کرد.

عباس کیارستمی در بستر و تصویر “سپیدبرفی” پشت سرش

جز جایگزینی تصویر پشت سر پدر توصیه ای نشنیدم
امروز تصویری دیدم که به این متن ضمیمه اش می کنم و یادآور تنها توصیه ای است که بنده در طول آن سه ماه از تیم وزارتخانه شنیدم. در اتاقی که مرحوم پدرم در آن دوران بیماری را سپری می کرد عکسی به دیوار بود از مجموعه «سپید برفی» او، منظره ای سپید و برفی که توصیه شد با منظره ای رنگی از کوهسار یا آبشار جایگزین شود تا در روحیه بیمار تاثیر مثبتی بگذارد.

بنده جز این، توصیه ای نشنیدم اما می دانم که به پرستار هم توصیه هایی درباره مارک بگ ایلئوستومی شد. دیگر ما بودیم و همان پزشک معالجی که امروز لیست بلند بالایی از اتهاماتش منتشر شده و البته پزشک مشاوری که از دوستان معتمد خانوادگی بود و اگر نبود مرحوم کیارستمی تا تیرماه هم دوام نمی آورد.

برخلاف سازمان سینمایی در وزارت بهداشت همه پشت هم اند و هوای هم را دارند

آقای ایوبی، اگر بپرسید چطور قصورات پزشک معالجی که تا آخرین روز بر روند درمان نظارت داشت و تا پای آمبولانس هوایی عازم پاریس حاضر بود، تا امروز پوشیده ماند و صلاح دیده شد که خود او به عنوان پزشک معالج بماند و جایگزین نشود، خواهم گفت به دلیل تفاوت فاحشی که میان نظام پزشکی ما با نظام سینمایی ما وجود دارد.

اساس کار نظام پزشکی ما بر «معرفت» است و اولین اولویت آن حفظ آبروی همکاران و بدنه نظام آن است. آنجا همه پشت هم اند و هوای هم را دارند. حتی اگر دست جراحی بلرزد و خطایی رخ دهد باید برای حفظ جان بیمار و حفظ آبروی طبیب به یک میزان کوشید.

اما چرا وزارت بهداشت ترجیح داده امروز پرده از اسرار بیاندازد و تند تند و حتی بدون طرح شکایت، جلسه برگزار کند و پزشک معالج را به عنوان متهم ردیف اول معرفی کند؟

چون کار بالا گرفته و تا خونی ریخته نشود و کسی دراز نشود قائله ختم نمی شود. خلاصه اول کار را یک خودی خراب کرده و آخر کار را هم یک غیر خودی. اول و آخر را هم که شما با واژه «ناگهان» به هم دوخته اید و جامپ کات زده اید، اما اگر خواستید تصویری از آن سکانس طولانی حذف شده را ببینید به آرشیو ما مراجعه کنید، مستندات آن سه ماه موجود است. مستنداتی که داوری این پرونده را سهل تر می کنند.

سینماژورنال: درگذشت عباس کیارستمی و ایجاد شائبه هایی درباره کم کاری مدیران سینمایی و البته برخی پزشکان برای درمان این کارگردان سرشناس ایرانی سبب ساز آن شده است که حجت ا.. ایوبی با نگارش یادداشتی به زعم خود بکوشد از این شائبه ها رهایی یابد.

به گزارش سینماژورنال در این یادداشت که به جای انتشار رسمی از کانال روابط عمومی سازمان سینمایی در کانال تلگرامی ایوبی منتشر شده ایوبی سعی کرده با خواندن کیارستمی به نام “عباس آقا” از نزدیکی خود با وی بگوید و البته از تلاشهای فراوانش برای درمان وی.

متن کامل این یادداشت را بخوانید:

مطمئن باشید هیچ کس کوتاه نمی آید

روزسوم فروردین در سفر نوروزی بودم. سیف الله صمدیان تماس گرفت. سیف الله همیشه از عباس آقا خبری داشت. این بار اما بر خلاف همیشه خوش خبر نبود. خیلی آرام و با احتیاط می گفت عباس آقای کسالتی دارد و در بیمارستان جم بستری است. او آهسته  از رازی پرده بر می داشت. دریافتم که خبر بیماری عباس آقا قرار است کاملا محرمانه بماند.

روز چهارم فروردین از فرودگاه یک راست به بیمارستان رفتم. بیمارستانها در روزهای تعطیلات نوروزی اما به شدت خلوت است. بیمارستان جم هم از این قاعده جدا نیست.  یکراست به بخش وی آپی منتقل شدم. عباس آقا سرحال بود. برایم از عملش گفت و اینکه حالش خوبِ خوب است. یکی از پزشکها آمد و از کارهای انجام شده گزارش داد. برای اولین بار در چهره کیارستمی می شد نگرانی را دید. البته نگرانی و نه ترس. یکی از پرکارترین هنرمندان جهان نگران کارهایش بود.

چه خوب بود این خبر

از عکاسی هایش گفت و از کارهایی که مدتی پیش با هم در منزلش دیده بودیم. به عنوان خبر خوش مژده داد که فلیم تازه اش پایان یافت. بی تردید گفت حتمن به جشنواره جهانی می رسد. برایم خبر بسیار خوبی بود. سال گذشته تجلیل از او در نخستین جشنواره جهانی فجر  انجام شده بود. پارسال هنگامی که در پردیس سینمایی ملت در سالنی که پر بود از مشتاقانش روی سن رفت به شوخی گفت: « نمی دانم باید گله کنم یا تشکر» . می گفت «سالهاست که چنین صحنه هایی در ایران برایش اتفاق نیفتاده و عادت به این صحنه ها ندارد». اما خلاصه او پس از سالها در ایران رفته بودی روی سن. در میان تشویق دوستدارانش در خانه پدری. و بعدها می گفت چقدر این نکوداشت در خانه شیرین است. حالا قرار بود این صحنه دوباره تکرار شود. و چه خوب بود این خبر. قرار شد هفته بعدتر پیش از پایان تعطیلات نوروزی در چیذر با هم این فیلم را ببینیم. از کار چین اش گفت و نگران بود. می گفت چینی ها خیلی به این پروژه دل بستند.

می گفت بی درنگ سراغ کارهای ناتماش خواهد رفت. حس عجیبی بود. عشق به زندگی. اما زندگی برای او یعنی آفرینش. یعنی کار. یعنی رنگ و فرم. یعنی تصویر. یعنی دیدن. خوشحال شدم وامیدوار. گزارش پزشکان و اطرافیان پر بود از امید. همه چیز به خوبی و خوشی پیش می رفت. بازهم به من یادآوری شد این حقِ طبیعی هر شهروند، که نخواهد بیماریش را کسی بداند . ومن صد البته این حق را برای همه به رسمیت می شناسم.

فردای آن روز باید به سفر می رفتم. هیچ جای دلواپسی برای به هم زدن برنامه ها نبود. می رفتم که روز 12 فررودین برگردم به تهران و بروم به چیذر برای دیدن فیلم تازه عباس کیارستمی. خبر آماده شدن فیلم عباس آقا را نمی توانستم از دبیر بلند پرواز و با پشتکار جشنواره جهانی فجر پنهان کنم. به او نوید دادم  حضور ارزشمند کیارستمی را در دومین جشنواره جهانی فجر.

خبرها خیلی بد بود
از سیف الله صمدیان و بهمن کیارستمی هم خبر بدی نرسید. روز دوازدهم فروردین اما دیدارمان باز هم در بیمارستان جم بود. اما این بار در اوج ناامیدی. چند نفری از بستگان در شگفتی و حیرت در لابی بیمارستان جمع بودند. کیارستمی بیهوش و ظاهرا در کما بود. خبرها خیلی بد بود. دیگر جای درنگ نبود. شب از نیمه گذشته بود.

به وزیر فرهنگ جناب آقای جنتی خبر دادم. بیدرنگ دست بکار شد. احساس کردم کار از کار گذشته. پزشکها ناامید بودند. عفونت بیرحمانه پیش می رفت. حمله میکربها به قلب سینمای ایران بی امان ادامه داشت. تنها عشق به زندگی بود که می توانست موج بیماری و مرگ را پس بزند. آقای جنتی هرجوری بود دکتر هاشمی را پیدا کرد. کمی بعد خبر داد که تیم پزشکی در راه است.

تیم توانای دکتر هاشمی چون فرشته نجات ساعتی پس از نیمه آن شب غمگین از راه رسیدند. سید رضا میرکریمی را هم خبر کردم.  خانم حکمت هم با دکترایازی قائم مقام وزیر بهداشت در تماس بود.  تیم اعزامی به سرعت خودش را رساند. خبر  دیگر پخش شده بود. تیم وزارت بهداشت با سرعت وارد شدند و اوضاع را سر و سامان دادند. پس از دوسه ساعت پایین آمدند و گزارشی از کارها دادند.

آنها با مهارت توانسته بودند روزنه ای از امید به زندگی بگشایند. گفتند  اگر عباس آقای 48 ساعت مقاومت کند امکان برگشتش به زندگی هست. دو روزی که سخت و سنگین گذشت. دکتر هاشمی شخصا معالجات را برعهده گرفت. پس از دو روز تلاش بی وقفه ورق برگشت. از آن روز تا سفر به پاریس شش بار وزیر بهداشت بر بالین  بزرگ مرد سینمای ایران حاضر شد. وزیر فرهنگ و وزیر بهداشت پیوسته در تماس بودند. تصمیم به سفر اما ناگهانی بود. اگر چه نظر گروه پزشکان جز این بود ولی به همان سادگی که ازخود عباس آقا شنیدیم این تغییر صندلی انجام شد.  صندلی تغییر کرد. اما تغییری که برای ما باختی بزرگ در پی داشت.

جامعه پزشکی بیش از همه بر نخواهد تافت گناه نابخشودنی بی تفاوتی را
به جزئیات بیشتر ورود نمی کنم. به عنوان دوست و دوستدار عباس آقای کیارستمی از پی گیری  وزیر فرهنگ و تلاش بی وقفه  وزیر بهداشت سپاسگزارم. آنها از لحظه ای که خبر دارشدند از هیچ کوششی فروگذار نکردند.

کیارستمی رفت. ولی آنچه که این روزها دیدیم سراسر شکوه بود. برنامه های بدرقه از فرودگاه تا کانون، تا لواسان گویی همه و همه آنگونه بود که او می خواست. کیارستمی مرد ادب و احترام بود. به احترام او و به احترام وقار و متانتش با همان ادب و احترام پی می گیریم پرونده پزشکی اش را. و ادای احترام می کنیم به هزاران هزار پزشکی که در جای جای ایران بزرگ زندگی می آفرینند. پزشکانی که هنرمندانه چون عباس کیارستمی مردم را، زندگی را، امید را و لبخند را دوست دارند. و صد البته جامعه پزشکی بیش از همه بر نخواهد تافت گناه نابخشودنی بی تفاوتی را.

و یقین دارم جامعه پرتلاش پزشکی هم مانند همه ما بلکه بیشتر در انتظارند تا بدانند که حقیقت چیست؟ هیچ کس کوتاه نخواهد آمد. این خواست مردم و فرمان دولت است.   اطمینان می دهم که هیچ کس کوتاه نخواهد آمد. مطمئن باشیم. و صبوری کنیم..

سینماژورنال: حدودا سه هفته قبل و در بحبوحه داغ بودن ماجرای انتشار فیشهای حقوقی نجومی مدیران دولتی، رییس سازمان سینمایی از آمادگی خود برای انتشار فیشهای حقوقی خود و همکارانش سخن گفت.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال حجت ا.. ایوبی در حاشیه جلسه امضای تفاهمنامه سه جانبه میان «تهیه کنندگان سینما-شرکتهای عرضه کننده سامانه ویدیوی درخواستی-موسسه رسانه های تصویری» گفت: ما آمادگی داریم فیش‌های حقوقی مدیران فعلی و قبلی را منتشر کنیم هرچند این کار‌ها را خیلی درست نمی‌دانیم اما اگر این کار را بکنیم شما‌ها متحیر می‌شوید.

البته که در تمام این سه هفته هیچ خروجی عملگرایانه از ادعای ایوبی را ندیدیم و هیچ فیش حقوقی مربوط به مدیران سینمایی منتشر نشد. حالا جواد شمقدری رییس قبلی سازمان سینمایی در گفتگو با “سراج24” پاسخگوی طعنه ایوبی درباره فیش حقوقی مدیران قبلی بوده است.

متن گفته های شمقدری را بخوانید:

آقای ایوبی در گفته ای کنایه آمیز عنوان داشتند که می توانند فیش‌ های حقوقی خود را به همراه فیش مدیران گذشته سینمایی منتشر کنند و بیان کردند که با انتشار این فیش ها و در مقام مقایسه، تعجب همگان از میزان حقوق دریافتی فاصله مند مدیران فعلی نسبت به مدیران دولت قبل رخ می دهد!

این کار را بکنند و تنها در حد حرف و شعار باقی نماند! درباره حقوق مدیران سینمایی دولت قبل بلوف می زنند، چرا که حقوق ماهیانه بنده در آن دوران متوسط در حدود ۳ تا ۴ میلیون تومان بود که فیش های آن هم موجود می باشد. از این جهت به مدیران سینمایی اعلام می کنم که فیش های خود را هم نشان دهند که مشخص شود چقدر می گیرند و به پاداش های خود هم اشاره کنند.

پس شما رضایت خود را از اعلام همزمان فیش حقوقی خود در دولت گذشته به همراه فیش حقوقی مدیران فعلی سازمان سینمایی اعلام می کنید؟

بله، باید شفاف سازی شود. البته به احتمال زیاد رقم های نجومی موسسات بانکی و نفتی در حوزه فرهنگ و سینما وجود نخواهد داشت اما بهتر است برای جلوگیری از هر گونه برداشت های نامناسب حقوق مدیران و رئیس سازمان سینمایی اعلام شود و قبل از ورود نهادهای نظارتی خودشان در جهت پاسخ به مطالبه عمومی پیشقدم شوند.

سینماژورنال: از حدود دو ماه پیش که وزیر ارشاد به انتقاد از شورای پروانه نمایش بخاطر صدور مجوز نمایش “50 کیلو آلبالو” پرداخته بود پیش بینی می شد که اعضای این شورا دستخوش تغییر شوند.

به گزارش سینماژورنال عدم تشکیل جلسات شورای پروانه نمایش در دو هفته اخیر و البته طرح حدس و گمانهایی درباره حذف سیدضیاءالدین دری و محمدحسین لطیفی دو عضو کارگردان این شورا سبب ساز این شد که رییس سازمان سینمایی مجبور شود در جلسه ای که مربوط به مدرسه ملی سینما بود به شفاف سازی در این باره بپردازد.

ایوبی در مدرسه ملی سینما قبل از هر چیز پاسخگوی پرسشی در این باره بود و به “ایلنا” گفت: خبر اسامی اعضاء شورای جدید پروانه نمایش سینمایی صبح فردا (سه  شنبه 22 تیرماه) به صورت رسمی توسط سازمان سینمایی اعلام می‌شود.

وی در پاسخ به این سوال که آیا این تغییرات علت خاصی دارد گفت: ما به دنبال چرخش نخبگان هستیم. به همین دلیل تغییرات در شورای پروانه نمایش فقط مربوط به یک نفر یا دو نفر نیست و بیشتر اعضاء تغییر می کند.

رییس سازمان سینمایی با اشاره به خبری که درباره تغییر ضیاءالدین دری و محمد حسین لطیفی منتشر شده است گفت: حضور در شورای پروانه نمایش وقت زیادی می‌خواهد و من از این دو نفر بسیار متشکرم که در شورا حضور داشتند.

ایوبی افزود: قرار بود تغییرات پروانه نمایش بعد از جشنواره فیلم فجر انجام شود اما به دلیل مسایل کاری که به وجود آمد و همچنین اکران نوروزی کمی به تعویق افتاد اما ما از ابتدا تصمیم داشتیم که بعد از دو سال این اعضاء تغییر کند ضمن آن که برخی اعضا شورا حضورشان کمرنگ و کم فروغ شده بود.

وی ادامه داد: من شورای پروانه نمایش را بسیار مهم می دانم و معتقدم جلسات باید با حضور همه اعضاء برگزار شود.

ایوبی در پاسخ به اینکه آیا تغییر لطیفی و دری و سایر اعضاء شورا به دلیل اظهار نظر آنها درباره فیلم اخیر کاهانی بوده است گفت: اطمینان قلبی می دهم که این تغییرات هیچ ارتباطی به فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» ساخت عبدالرضا کاهانی ندارد و تغییرات نیز بیشتر است.

وی ادامه داد: من این فیلم را ندیده ام و مانند سایر فیلم ها نیز هرگز داوطلب  نمی شوم که فیلم را ببینند زیرا به شورای پروانه نمایش اطمینان دارم اما اگر شورا از من بخواهد می روم که فیلمی را که آنها پیشنهاد دادند می بینم.

رییس سازمان سینمایی همچنین در پاسخ به سوال دیگری درباره آخرین وضعیت فیلم “رستاخیز” گفت: به شدت تلاش داریم که این فیلم اکران شود حتی سه روز پیش هم جلساتی داشتیم و به دنبال حل مشکلات و اکران این فیلم هستیم.