سینماروزان: چهار ماه قبل بود که سینماروزان درباره حضور افرادی در آکادمی داوران که خودشان هم در جشن خانه سینما فیلم دارند هشدار داده بود و آن را مصداق غیرحرفه‌ای‌گری در روند داوریها و در نهایت ایجاد شک و شبهه نسبت به برگزیدگان دانسته بود.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان حالا با اعلام نام کاندیداها مشخص شده که هشدار چهار ماه قبل بیراه نبود و در بخشهای مختلف جشن نام افرادی به عنوان کاندیدا آمده است که خودشان داور هم بوده اند! هرچند یک علت این امر میتواند ردّ دعوت حضور در آکادمی داوریها از سوی برخی پیشکسوتان سینما باشد اما به هر حال برای جشنی که برگزارکنندگانشان مدام می‌خواهند از ویژگیهای آن بگویند این روند فقط به کاهش اعتبار منجر میشود.

سعید ملکان و محمود رضوی که نامشان در بین کاندیداهای بهترین فیلم به چشم میخورد خود به عنوان داور هم در آکادمی حضور داشته اند. عین این وضعیت برای محمدحسین مهدویان هم رخ داده که هم کاندیدای بهترین کارگردانی است و هم جزو داوران این بخش بوده است!!!

عباس شوقی و ایمان کرمیان که نامشان به عنوان کاندیداهای جلوه های ویژه «امکان مینا» و «ویلاییها» به چشم میخورد هر دو داور این بخش هم بوده‌اند.

نام امیررضا معتمدی و بهنام خاکسار در حالی به عنوان کاندیداهای جلوه های بصری دو فیلم «سینمانیمکت» و «اکسیدان» دیده میشود که هر دو در آکادمی داوران این بخش هم حضور داشته اند.

عباس بلوندی در حالی کاندیدای بهترین طراحی لباس برای «یتیم خانه ایران» است که در آکادمی داوری این بخش هم بوده است.

بهمن اردلان هم داور و هم کاندیدای صدابرداری برای «رگ خواب» است و  علیرضا علویان نیز هم داور و هم کاندیدای صدابرداری برای «من» است.

ستار اورکی کاندیدای موسیقی برای «ویلاییها» نیز در میان داوران آکادمی بوده است.

نام میثم مویینی آقازاده محمدرضا داور بخش تدوین نیز در بخش بهترین تدوین برای «دختر» به چشم میخورد.

فهرست کامل کاندیداهای جشن خانه سینما به شرح زیر است:

بهترین فیلم:
1- برادرم خسرو/ ​​سعید ملکان
2- دختر/ ​​​رضا میرکریمی
3- رگ خواب/ ​​حمید نعمت الله
4- فروشنده/ ​​​اصغر فرهادی
5- لانتوری/ ​​​رضا درمیشیان
6- ماجرای نیمروز /​​سید محمود رضوی
7- نفس/ ​​​محمدحسین قاسمی

بهترین کارگردانی:
1- رضا میرکریمی/ ​​دختر
2- حمید نعمت اله/ ​​رگ خواب
3- اصغر فرهادی/ ​​فروشنده
4- رضا درمیشیان/ ​​لانتوری
5- محمدحسین مهدویان/ ​ماجرای نیمروز

بهترین فیلمنامه:
1- پیمان قاسم خانی/ ​​خوب، بد، جلف
2- مهران کاشانی/ ​​دختر
3- معصومه بیات/ ​​رگ خواب
4- اصغر فرهادی/ ​​فروشنده
5- سهیل بیرقی/ ​​من

بهترین فیلمبرداری:
1- حمید خضوعی ابیانه/​دختر
2- فرشاد محمدی/ ​​رگ خواب
3- حسین جعفریان/ ​​فروشنده
4- هادی بهروز/ ​​ماجرای نیمروز
5- ساعد نیک ذات/ ​​نفس

بهترین تدوین:
1- مصطفی خرقه پوش/ ​برادرم خسرو
2- میثم موئینی/ ​​دختر
3- هایده صفی یاری/ ​​فروشنده
4- هایده صفی یاری/ ​​لانتوری
5- سپیده عبدالوهاب/ ​​متولد65

بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
1- سارا بهرامی/ ​​خانه ای در خیابان چهل و یکم
2- مریلا زارعی/ ​​دختر
3- پانته آ پناهی ها/ ​​لاک قرمز
4- بهنوش بختیاری/ ​​من
5- شبنم مقدمی/ ​​نفس
6- ثریا قاسمی/ ​​ویلایی ها

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
1- ناصر هاشمی/ ​​برادرم خسرو
2- فرید سجادی حسینی/ ​فروشنده
3- بهرام افشاری/ ​​لانتوری
4- هادی حجازی فر /​​ماجرای نیمروز
5- جواد عزتی/ ​​ماجرای نیمروز
6- احمد مهرانفر ​​/ماجرای نیمروز

بهترین بازیگر نقش اول زن:
1- لیلا حاتمی/ ​​رگ خواب
2- ترانه علیدوستی/ ​​فروشنده
3- پردیس احمدیه/ ​​لاک قرمز
4- پانته آ پناهی ها/ ​​نفس
5- رویا نونهالی/ ​​نیمه شب اتفاق افتاد

بهترین بازیگر نقش اول مرد:
1- فرهاد اصلانی/ ​​دختر
2- کوروش تهامی/ ​​رگ خواب
3- شهاب حسینی/ ​​فروشنده
4- نوید محمدزاده/ ​​لانتوری
5- حامد بهداد ​​/نیمه شب اتفاق افتاد

بهترین موسیقی:
1- کارن همایونفر /​​اروند
2- حامد ثابت/ ​​برادرم خسرو
3- فردین خلعتبری/ ​​سینما نیمکت
4- بهزاد عبدی/ ​​ناردون
5- ستار اورکی/ ​​ویلایی ها

طراحی صحنه:
1- کامیاب امین عشایری/ ​آباجان
2- شیوا رشیدیان/ ​​خانه ای در خیابان چهل و یکم
3- محسن شاه ابراهیمی/ ​دختر
4- کیوان مقدم/ ​​فروشنده
5- اصغر نژادایمانی/ ​​نفس

طراحی لباس:
1- مجید لیلاجی/ ​​زاپاس
2- آیدین ظریف/​​سیانور
3- سارا سمیعی/ ​​فروشنده
4- گلناز گلشن/ ​​لانتوری
5- اصغر نژادایمانی/ ​​نفس
6- عباس بلوندی/ ​​یتیم خانه ایران

صدابرداری:
1- محمود سماک باشی/ ​آشوب
2- جهانگیر میرشکاری/ ​تیک آف
3- بابک اردلان/ ​​رگ خواب
4- ناصر انتظاری/ ​​من
5- عباس رستگارپور/ ​​نفس
6- بهمن حیدری/ ​​یتیم خانه ایران

صداگذاری:
1- محمود موسی نژاد ​​اروند
2- بهمن اردلان ​​رگ خواب
3- علیرضا علویان ​​من
4- آرش قاسمی ​​نفس
5- امیر حسین قاسمی ​​ویلایی ها

چهره پردازی:
1- فاطمه کمالی، زهرا کمالی/​​سیانور
2- عبداله اسکندری، مهرداد میرکیانی/ ​لانتوری
3- محسن دارسنج/ ​​​ماجرای نیمروز
4- مهرداد میرکیانی/ ​​​نفس
5- داریوش صالحیان/ ​​​یتیم خانه ایران

جلوه های ویژه میدانی:
1- محسن روزبهانی/ ​​یتیم خانه ایران
2- داود رسولیان/ ​​ابوزینب
3- رضا ترکمان/ ​​سینما نیمکت
4- عباس شوقی/ ​​امکان مینا
5- ایمان کرمیان/ ​​ ویلایی ها
6- محسن روزبهانی/ ​​ماجرای نیمروز

جلوه های بصری:
1- محمد لطفعلی/ ​​آباجان
2- بهنام خاکسار/ ​​اکسیدان
3- سینا قویدل/ ​​رگ خواب
4- امیر رضا معتمدی/ ​​سینمانیمکت
5- فرید ناظر فصیحی/ ​​نفس

بهترین کارگردانی مستند:
1- حسن نقاشی ​​​ /  ​آثار عجم
2- فرناز جورابچیان و محمدرضا جورابچیان/ ​اعتراض وارد نیست
3- حجت طاهری/ ​​​​پرندگان در سایه
4- حامد سعادت/ ​​​​مردی که فسیل شد
5- مهدی قنواتی/ ​​​​همجا

بهترین فیلم مستند:
1- آوانتاژ/ ​​​​محمد کارت
2- پسران سندباد/ ​​​رضا حائری
3- زنانگی/ ​​​​محسن استاد علی
4- زیمل بلوچستان/ ​​​مازیار مشتاق گوهری
5- متهمین دایره بیستم/​​​ حسام اسلامی

بهترین فیلم کوتاه:
1- آرا /​​​یوسف کارگر
2- حیوان/ ​​​بهرام ارک و بهمن ارک
3- زونا/ ​​​طوفان نهان قدرتی
4- شب تولد/ ​​​امید شمس
5- وقت ناهار/ ​​علیرضا قاسمی

سینماروزان: نشست خبری جشن خانه سینما در حالی برگزار شد که در روزهای گذشته واگذاری دبیری فجر به مدیرعامل خانه سینما مهمترین شایعه مرتبط با این نهاد صنفی بود. اما مدیرعامل خانه سینما که در ماههای اخیر سیاهه مسئولیتهایش به عدد 11 رسیده از اساس این شایعه را زیر سوال برد و ادعا کرد که اساسا پیشنهادی به وی برای دبیری فجر صورت نگرفته است.

به گزارش سینماروزان شاهسواری البته پیشنهاد عجیبی را هم درباره جشنواره فجر طرح کرد و آن هم اینکه باید از حالت رقابتی خارچ شود اما از این نگفت که به این ترتیب فلسفه برگزاری جشنواره زیر سوال خواهد رفت و معتبرترین گردهمایی رقابتی سینمای ایران از دست خواهد رفت.

شاهسواری در ابتدای سخنان خود گفت: وقتی در میدان کار اجرایی هستیم باید هدف خود را مراقبت کنیم. من به عنوان مدیرعامل خانه سینما رییس اعضایمان نیستم بلکه وکیل آنها هستم. اختیار آنها به دست خودشان است و ما علاقه مندیم که صنوف بر اساس معیارهای تشخیصی خود فعالیتشان را سامان دهند البته تا جایی که با منافع سینما تقابل نداشته باشد.

وی افزود: برخی موقعیتهایی ایجاد می‌شود که ما پولی را برای چرخاندن فعالیت صنوف می‌گیریم که این موقعیت ها نباید حمل بر سودجویی شود. درباره جشن سینما نیز باید بگویم خوشحالم که جشن امسال روی پایه های تشکیل انجمن علوم و فنون به عنوان مظهر ارتقای کیفیت سینمای ایران آغاز به کار کرده است. کارهای جشن به صورت پاکیزه انجام می شود و باعث افتخار من است در دوره ای خدمتگزار خانه سینما و جشن آن هستم که ریاست آن بر عهده هارون یشایایی است و به لحاظ حرفه ای و حیثیتی لازم است از او تشکر کنم.

مدیرعامل خانه سینما با اشاره به مساله شهدای مدافع حرم که مساله تجلیل از آنها در جشن سینمای ایران توسط برخی اهالی رسانه مطرح شد، بیان کرد: آنچه به حیثیت ما مربوط می شود متعلق به همه ما است و از دید سینما پنهان نمی ماند. مگر می شود جشن سینما را برگزار کنیم اما یادی از عزیزانی که جان خود را داده اند و دفاع کرده اند نباشیم؟ ما حتما امسال از آنها یاد می کنیم.

شاهسواری اظهار کرد: یکی از وظایف اهالی فرهنگ توجه دادن به مسایلی است که متعلق به همه است به همین دلیل مضمون جشن امسال «آب» است. ما فکر می کنیم وضعیت آب در کشور ما در شرایط خطرناکی است و باید درباره آن به یکدیگر هشدار دهیم و مخاطبان را از آن آگاه کنیم و نگرانی ها را درباره کمبود آب بیان کنیم.

مدیر عامل خانه سینما در پاسخ به سوالی درباره تعدد جشنهای خانه سینما گفت: برای اصنافی که خارج از شاخه های پانزده گانه هستند تقدیر درنظر گرفته شده وگرنه مثلا ما در جشن بزرگ سینمای ایران تندیس فیلم کوتاه می دهیم. در مورد مستند هم تندیس مستند کوتاه به کارگردان و تندیس مستند بلند به تهیه کننده داده می شود.

وی درباره سوالی درباره اینکه مدرسه ملی سینما و خانه سینما قرار است به صورت موازی در بحث آموزش عمل کنند، گفت: روزی که با هیات مدیره سابق جلسه ای داشتیم برای خودمان سه ماموریت اعلام کردم؛ اول بحث «مراقبت» که در آن بیمه، مهربانی، مراقبت از فیلم ها و تخصص های مختلف وجود دارد. دوم بحث «رونق» است یعنی در تولید و توزیع و نمایش باید رونق داشته باشیم. سوم «ارتقا» است که اگر به آن نرسیم رونق ما از بین می رود اگر بهتر از روز گذشته نباشیم نمی توانیم فعالیت کنیم.

مدیرعامل خانه سینما تاکید کرد: هیات رییسه ماموریت ویژه پیدا کرده است که از هر چه به امور کمی برمی گردد مراقبت شود. در این معادله هم توافقی با سازمان سینمایی و مدرسه ملی کردیم تا درباره امکاناتی و ابزاری که در مدرسه ملی است تفاهم کنیم تا ضرورت ها و نیازسنجی های لازم برای آموزش به خصوص در حوزه فناوری ها صورت گیرد. ما در بازاریابی مشکل جدی داریم و این موضوع باید مرتفع شود. مدرسه ملی سینما و ما دو بال ارتقای دانش در همه حوزه ها هستیم.

شاهسواری در بخش دیگری از صحبت های خود توضیح داد: ما قرار نیست جایگزین کسی در سینما شویم. منظور ما از سهم سینما از بازار جهانی این است که فیلمی قابل عرضه به جهان داشته باشیم نه اینکه در مارکتینگ دخالت کنیم.

وی تاکید کرد: من عضو هیأت رییسه آکادمی سینمای ایران نیستم و این آکادمی مستقل کار می کند. در ادامه باید بگویم محل برگزاری مراسم هایی از این دست یک بحران است و بی شک سینمای ایران لیاقت داشتن یک کاخ ثابت دارد. البته مکان برگزاری جشن مشخص است که به زودی اعلام می شود. همچنین باید بگویم هیچ کمک دولتی ویژه ای به غیر از تفاهمنامه حمایتی سازمان سینمایی که اول هر سال داریم، نداشته ایم و بودجه ای از جایی برای جشن دریافت نکرده ایم و اسپانسری هم نداشته ایم.

این تهیه کننده سینما توضیح داد: سینمای ایران به لحاظ زبانی و وارد شدن به بازار جهانی در موقعیت ویژه است. توسعه سینمای ایران بدون ایجاد فضای حرکت در عرصه بین الملل امکانپذیر نیست. ما به هر یک نفری که به گیشه سینما می رود احترام می گذاریم و باید بپذیریم هر فرد نیازها و سلیقه های متنوعی دارد و هر سینماگر می تواند به بخشی از سلیقه مخاطب جواب دهد.

منوچهر شاهسواری درباره سوالی مبنی بر اینکه او دبیر جشنواه سی و ششم فیلم فجر می شود؟ گفت: هیچ پیشنهادی در این حوزه به من نشده است. درباره جشنواره فجر در هیات رییسه آکادمی مفصل بحث کردیم و آکادمی بر این باور است که جشنواره باید از حالت رقابتی خارج و به مراسم تولید پایان سال تبدیل شود.

وی درباره جشنواره فیلم فجر بیان کرد: این جشنواره خدمات گرانبهایی به سینمای ما داده است اما باید تغییراتی در آن انجام شود و باید ضرورت های شکل گیری آن مورد بازبینی قرار گیرد. درباره جشنواره فجر در هیات رییسه آکادمی مفصل بحث کردیم و آکادمی بر این باور است که جشنواره باید از حالت رقابتی خارج و به مراسم تولید پایان سال تبدیل شود.

مدیرعامل خانه سینما تاکید کرد: ما نمی توانیم به دیگر جشنواره ها مثل جشنواره سینما حقیقت و جشنواره فیلم کوتاه بی توجه باشیم و باید ببینیم کجاها با یکدیگر هم پوشانی داریم. به هر حال ادامه شیوه قبلی جشنواره باعث رشد ما نمی شود و این را به عنوان نظر شخصی می گویم. ما از نظام مشورتی پرهیز نمی کنیم و هرکجا لازم باشد به دوستان مشورت می دهیم تا سینما را از حوزه خدمات به سمت صنعت ببریم.

وی ادامه داد: زمانی که شورای عالی تهیه کنندگان و یا کانون کارگردانان به مواردی اعتراض می کنند یعنی خانه سینما اعتراض کرده است. خانه سینما جدا از صنوف خود نیست و ما پشتیبان هر حرکت درست صنف ها در دفاع از حقوقشان هستیم.

مدیرعامل خانه سینما در پاسخ به اینکه به دلیل رابطه اش با سازمان سینمایی در قبال برخی رفتارها سکوت می کند، گفت: من به قاعده عربده کشی اعتقاد ندارم و فرهنگ و سینما تعامل های دو طرفه هستند. آیا شما معتقد هستید که باید با سازمان سینمایی روابط خوبی نداشته باشیم؟ فکر می کنم سینمای ایران برای پیشرفت باید همه تلاش خود را انجام دهد تا بخش خصوصی در سینمای ایران در تمام وجوه پیشرفت کند و برای این امر همه قوانین باید تغییر کند و تصدی گری دولت کم شود و برای این امر راه حل تعامل از تقابل بهتر است.

شاهسواری درباره حضورش در کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: من در مقام مدیرعاملی خانه سینما این دومین جلسه ای بود که به کمیسیون فرهنگی می رفتم. ما در بخشی از موضوعات مانند مالکیت معنوی و … نیازمند تغییر و انشای قوانین هستیم و برای این منظور باید با کمیسیون فرهنگی مجلس گفتگو داشته باشیم. در جلسه درباره اینکه کمیته مشترکی بین سینما و کمیسیون ایجاد شود صحبت کردیم و امیدوارم شکل و شمایل درست پیدا کند.

وی تاکید کرد: ما نیازمند همراهی دولت هستیم، این کار مشترک صنف، دولت و قوه مقننه است. یکی از بزرگترین ماموریت ها بردن لایحه نظام صنفی به مجلس است و از این جهت دچار مشکل هستیم، ما این کار را شروع و با سازمان سینمایی گفتگو کرده ایم.

شاهسواری درباره حمایت از جوانان نیز گفت: انجمن سینمای جوانان در این زمینه کار می کند و ما در تفاهمنامه خودمان با مدرسه ملی بندی برای کمک به جوانان آورده ایم.

سینماروزان: در فاصله کمی بیشتر از یک ماه تا برگزاری جشن خانه سینما و در حالی که در ظاهر تهیه کننده ای محجوب به نام هارون یشایایی دبیر جشن خانه سینما شده اتفاقاتی در روند داوریها در حال رخ دادن است مصداق کامل غیرحرفه ای گری.

فارغ از آن که در روالی بدوی، دی.وی.دی فیلمهای حاضر در رقابت در اختیار داوران قرار گرفته تا هر وقت فرصت کردند آثار را ببینند و به سنجش بپردازند، اتفاق غیرحرفه ای تر حضور افرادی در آکادمی داوران است که خودشان هم در جشن خانه سینما فیلم دارند!!!

از جمله این افراد محمود رضوی تهیه کننده فیلم 3ارگانی “ماجرای نیمروز” است که هم نامش در میان داوران است و هم با سه فیلم “ماجرای نیمروز”، “ساکن خیابان چهل و یکم” و “سیانور” در رقابت جشن خانه سینما حضور دارد!!!

همایون اسعدیان رییس هیات مدیره، محمدمهدی عسکرپور مدیرعامل روزگار انحلال، غلامرضا موسوی، تینا پاکروان و محمدحسین مهدویان از دیگر افرادی هستند که هم به عنوان داور آکادمی حضور دارند و هم خود به عنوان تهیه کننده یا کارگردان آثاری نظیر “یک روز بخصوص”، “متولد 65″، “خشکسالی و دروغ”، “نیمه شب اتفاق افتاد” و “ماجرای نیمروز” در رقابت جشن خانه سینما حاضرند!

آیا با چنین مصادیقی امکان داوریهای تخصصی و به دور از شائبه در جشن خانه سینما وجود دارد؟ هنوز هیات مدیره خانه سینما درباره این شائبه واکنشی نشان نداده است! آیا اعضای هیات مدیره پاسخی بر این شائبه دارند بخصوص که رییس شان هم در این مورد مصداق “رطب خورده” است…

لیست آثار نوزدهمین جشن خانه سینما

لیست آثار نوزدهمین جشن خانه سینما

سینماروزان: در بی‌رحمی سینما همین بس که در دهه 90 حتی از بسیاری از ستاره‌های دهه هفتادی سینما هم خبری نداریم. ذات سینما مانند ورزش عجین شده است با قهرمانان زنده و به بیان بهتر تا چهره‌ای حی و حاضر است مدام به او توجه می‌شود ولی امان از کهولت سن که خیلی زود مخاطبان را دچار فراموشی می‌کند.

سینماژورنال: این روزها اظهارنظرات متناقضی درباره رامبد جوان و نگار جواهریان شنیده می شود.

به گزارش سینماژورنال برخی رسانه‌ها در روزهای اخیر از جدایی نگار جواهریان و رامبد جوان خبر داده بودند و برخی دیگر نیز از برگزاری مراسم ازدواج آنها در یونان!

واقعیت چیست؟ این زوج از هم جدا شده اند یا در یونان مراسم عروسی خود را برگزار کرده اند؟

واقعیت این است که نگار و رامبد نه تنها جدا نشده اند بلکه طبق شنیده های سینماژورنال رابطه گرم و صمیمانه ای هم دارند اما از آنجایی که بنا داشتند برای ماه عسل به کشور یونان سفر کنند برای همین جلوی شایعاتی که مربوط به جدایی شان بود را هم نگرفتند!

رامبد و نگار چند روز قبل از عزیمت به ماه عسل یک جشن ازدواج خصوصی با حضور بستگان درجه یک گرفتند و البته اوقات خوش ماه عسل را در یونانگذراندند.

اما برای آن که سورپرایزی هم برای شایعه پراکنان درباره جدایی شان داشته باشند، درست یک روز قبل از برگزاری جشن خانه سینما به ایران بازگشتند و در کنار یکدیگر در جشن میدان مشق حاضر شدند.

این زوج بازیگر که سال گذشته “پریدن از ارتفاع کم” را به عنوان بازیگران مقابل، روی پرده داشتند، یک فیلم آماده اکران به نام “نگار” هم دارند که رامبد آن را کارگردانی کرده و نگار هم نقش اصلی آن است.

رامبد جوان و نگار جواهریان/طرح از مجید گنجی

سینماژورنال: نشست خبری هجدهمین جشن خانه سینما در حالی برگزار شد که منوچهر شاهسواری مدیر عامل خانه سینما در این نشست  از توافق با سامانه “فیلمنت” برای تصویربرداری اختصاصی جشن سینمای ایران و پخش با حداقل فاصله زمانی مراسم خبر داد.

به گزارش سینماژورنال کمال تبریزی دبیر جشن نیز چند روز قبل از برگزاری این جشن اعلام کرد که اين براى اولين بار است كه يك رسانه “فیلمنت” حق پخش تصویری جشن سينماى ايران را خريده و قرار است به شكل انحصارى آن را روى فضاى مجازى قرار دهد.

هر چند این اقدام خانه سینما و واگذاری انحصاری ویدئو به “فیلمنت” اعتراض برخی دیگر از سامانه های ویدئویی را برانگیخت(اینجا را بخوانید) اما مسئولان خانه سینما و دبیر این جشن در قبال این اعتراضات تنها سکوت کردند تا اینکه روز جشن فرارسید و گروه تصویر و تولید “فیلمنت” برای ضبط اختصاصی این مراسم به میدان مشق رفتند.

اینجا بود که به یک باره ورق برگشت و مسئولان خانه سینما و این جشن بدون توجه به قراردادی که با “فیلمنت” داشتند به همه سامانه های ویدیویی قانونی و غیرقانونی اجازه ورود به مراسم را دادند؛ این اقدام به منزله لغو یکطرفه توافق و قرارداد با سامانه “فیلمنت” بود.

هم منوچهر شاهسواری و هم کمال تبریزی در قبال اتفاق مذکور سکوت پیشه کردند و حاضر به توضیح اتفاق رخ داده دقایقی قبل از آغاز جشن نشدند.

عدم توجه به متن قرارداد باعث دلخوری مخاطبان شد

اما از آن سو محمد صراف مدیر عامل موسسه فرهنگی آئینه جادو صاحب سامانه “فیلمنت” در گفتگو با سینماژورنال درخصوص وضعیت پیش آمده  گفت: “فیلمنت” از مدتها قبل از برگزاری جشن خانه سینما و در حالی که فضا برای ارائه پیشنهاد از سوی تمامی سامانه های ویدیوی درخواستی باز بود توانست موافقت مقامات خانه سینما در خصوص ضبط و پخش انحصاری جشن خانه‌ سینما و حواشی آن را جلب کرده و بعد از عقد قرارداد این مسأله به طور رسمی در نشست خبری جشن خانه‌ سینما اعلام شد.

وی ادامه داد: با این حال دقایقی قبل از آغاز جشن و در شرایطی که مخاطبان “فیلمنت” منتظر بودند تا ما به وعده‌مان عمل کنیم و جشن خانه‌ سینما را از سامانه‌ “فیلمنت” با حداقل تأخیر روی خط بفرستیم متاسفانه به دلیل عدم اهتمام به متن قرارداد از سوی برگزارکنندگان جشن خانه‌ سینما، ماجرا به ترتیب دیگری رقم خورد.

پخش آنلاین می توانست اتفاق مثبتی باشد

مدیر “فیلمنت” با اشاره به اینکه پخش آنلاین و با حداقل تأخیر مراسم از “فیلمنت” می توانست بدعتی باشد هم برای جشن خانه سینما و هم برای مخاطبان فضای مجازی خاطرنشان ساخت: هدف اصلی ما حمایت قانونی از سینما است. دایره مخاطبان ما در سامانه‌ “فیلمنت” بیش از 2.5 میلیون نفر است و پوشش جشن خانه‌ سینما به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جشن‌های سینمایی کشور، برای مخاطب علاقه‌مند به سینما می‌توانست اتفاق مثبتی باشد. علاوه بر این که در دنیا برای پخش جشن‌های این‌چنینی استاندارهایی وجود دارد و ما به‌عنوان “فیلمنت” سعی داشتیم برای اولین بار طبق استاندارهای جهانی جشن خانه‌ سینما را پوشش دهیم اما متأسفانه بی دلیل منطقی جلوی این اتفاق گرفته شد.

هدف اصلی خود را دنبال می کنیم

صراف خاطرنشان ساخت: پوشش حرفه‌ای جشن‌هایی از این دست باعث می‌شود تا از حواشی، اتفاق‌های ناگوار و فشارهایی که بر سینما ویا نهادهای فرهنگی وارد می‌شود، جلوگیری شود؛ چرا که با ورود بدون مدیریت رسانه های مختلف، این رسانه های غیرقانونی هستند که به این جشن‌ها راه پیدا می کنند و شرایط را طوری که نیست جلوه می دهند یعنی شبیه همان اتفاقی که در جریان تصویرسازی یکی از جشنهای اخیر صورت گرفت.
مدیر موسسه آئینه جادو با بیان اینکه اتفاقاتی از این دست باعث نخواهد شد که “فیلمنت” هدف اصلی خود که حضور فعال در محافل سینمایی و پوشش تصویری آنهاست را فراموش کند بیان داشت: ما نه تنها به دنبال انحصار نیستیم بلکه همه سامانه های علاقمند را دعوت می کنیم به فعالیت قانونی و از مدیران هم می خواهیم که براساس کیفیت کار سامانه ها به انتخاب بهترین ها برای پوشش مراسم خود دست زنند اما این را هم برنمی‌تابیم که مدیری با سامانه ای قرارداد داشته باشد اما در آستانه جشن زیر قرارداد بزند.

محمد صراف

سینماژورنال: ماجرای حاشیه های تیتر جنجالی “یالثارات” که در کنار تصویر مهمانان جشن حافظ قرار داده شده بود همچنان ادامه دارد و تقریبا هفته ای نیست که در این باره حرف تازه ای نشنویم.

به گزارش سینماژورنال در این اوضاع روزنامه “شرق” در یادداشتی که به بهانه روز ملی سینما منتشر کرده است در کنار مرور برخی از مشکلات موجود در صنف سینمای ایران و  انتقاد از صرف هزینه گزاف برای بازسازی ساختمان خانه سینما و البته حضور بی مورد امثال حجت ا.. ایوبی و امیر حاج رضایی در فهرست داوران جشن خانه سینما از تهمتهایی گفته که “هفت” به سینما و فیلمها می زند.

عجیب است که این روزنامه در نوازش “هفت” از “یالثارات” به عنوان برادر کوچکتر “هفت” نام برده است.

متن کامل یادداشت “شرق” را بخوانید:

آیا تنش‌ها و بحران‌ها باز می‌گردد؟

خوش‌بین باشیم که امسال روز ملی سینما به‌آرامی پشت سر گذاشته شد و این اتفاق خوبی برای بسیاری از ماست که سال‌ها روزهای خاصي را پشت سر گذاشته بودیم و این نگرانی برایمان وجود دارد که اگر سال دیگر باز هم دولت تغییر کند، آیا تنش‌ها و بحران‌ها باز می‌گردد؟ می‌دانیم که برخی اتفاقات باید به صورت پایه‌ای شکل می‌گرفت تا برای سال‌های بعد با تغییر مدیریت و دولت دچار چالش و تنش نمی‌شد. برخی از کمبودها پشت سر گذاشته شد و البته به صورت ریشه‌ای حل نشد. این سؤال مطرح است که آیا این میزان علاقه به سینما و فروش بالا سال دیگر هم ادامه خواهد داشت یا خیر؟ آیا خانه سینما توانسته است مشکلات ساختاری خود را پشت سر بگذارد و تکلیف این را که یک نهاد صنفی است یا یک انجمن فرهنگی، مشخص کرده است؟

ساخت و ساز خانه سینما با هزینه گزاف چقدر ضروری است؟

نمی‌دانیم ساخت‌و‌سازی که در خانه شماره دو خانه سینما با هزینه گزاف انجام شد، چقدر ضروری است؟ نمی‌دانیم اگر هیأت‌مدیره خانه سینما به‌عنوان ضعیف‌ترین هیأت‌مدیره همه این سال‌ها شناخته شده است، در سال پیش‌رو و انتخابات آینده توان دارد در برابر برخی توقعات ایستادگی کند یا خیر؟ ماجرای دیدارهای مشایی با هیأت‌مدیره خانه سینما و انتظاراتش در سال ٨٨ را فراموش نکرده‌ایم که اگر هیأت‌مدیره‌ای قوی در آن زمان بر صندلی‌ها قرار نداشتند، چگونه مانند یک کشتی در دریای حوادث کج‌ومعوج می‌شد؛

هنوز “هفت” هست و برادر کوچکتری به نام “یالثارات”

اما به‌هرحال شاید بتوان با عینک خوش‌بینی به اتفاقات سینما نگاه کرد. روز ملی سینما با آرامش و جشن پشت سر گذاشته شد، فیلم «فروشنده» با رکورد فروش چهارمیلیاردی در کمتر از دو هفته بسیاری از رکوردهای فروش را در سینمای ایران جابه‌جا کرد، مردم مشتاقانه به سینما می‌روند و در روز ملی سینما با نیم‌بهاشدن بلیت و نمایش فیلم در فضاهای باز، بسیاری به تماشای آثار سینمایی نشستند.

بیمه تکمیلی سینماگران پیگیری می‌شود، فیلم‌ها می‌فروشد و خانه سینما برقرار است. جشن ملی سینما برگزار می‌شود و وزیر و رئیس در کنار چهره‌ها می‌نشینند یا به سراغ پیش‌کسوتان و آسیب‌دیدگان سینما مانند شمسی فضل‌الهی و اصغر شاهوردی و… می‌روند، میدان مشق نیز می‌شود محل برگزاری جشن خانه سینما. هرچند لحظات تاریکی نیز وجود دارد می‌بینیم که هنوز برنامه “هفت” هست و هزاران تهمتی که به سینما و فیلم‌ها می‌زند، برادر کوچک‌تری هم دارد مثل “یالثارات” که او نیز بر همین شیوه کارش را پیش می‌برد.

تعامل بی مورد برای حضور ایوبی در هیأت داوران

برای یک مسئله نظیر حضور‌نیافتن فیلم‌های هنر و تجربه در جشن خانه سینما، «هزار نفر» نامه امضا می‌کنند و البته در کلیت ماجرا تغییری نمی‌کند و در نهایت این آثار به مسابقه راه پیدا نمی‌کنند. هیأت‌مدیره خانه سینما در پایین‌ترین سطح تأثیر‌گذاری به فعالیتش ادامه می‌دهد و انگار فقط هست که باشد. داوران جشن خانه سینما در آخرین سالی که به شکل آکادمی فعالیت خود را ادامه می‌دهند، با تعامل گسترده و شاید هم بی‌مورد حجت‌الله ایوبی را داور می‌کند و هم امیر حاج‌رضایی و… .

همین چند وقت پیش بود که چند تهیه‌کننده و پخش‌کننده به علت نمایش تیزرهای فیلم‌شان از شبکه‌های جم دچار محرومیت شده‌‌اند. آن همه نام‌های تأثیرگذاری نظیر میرکریمی و سرتیپی یا مثلا وزیر ارشاد، سازندگان فیلم «رستاخیز» را به کیسه‌دوختن متهم می‌کند؛ اما خوبی‌اش این است که همه چیز را به‌سرعت می‌توان فراموش کرد و انگار راه‌هایی وجود دارد که همه چیز را فراموش کرد.

سینماژورنال: از همان ترکتازی “ابد…” در فهرست نامزدیهای جشن خانه سینما کاملا واضح بود که بنا نیست هیچ بدعتی در تخصیص جوایز نهایی جشن صورت گیرد و درست به مانند جشنواره فجر اینجا هم فیلم “ابد…” که حمایتهای تولیدکننده سریال “شهرزاد” را پشت خود داشت بناست پیشتاز نهایی باشد.

به گزارش سینماژورنال این اتفاق با تخصیص 7 جایزه و از جمله جایزه کارگردانی به “ابد…” هویدا گشت و از آن سو اعطای جایزه بهترین فیلم به “ایستاده در غبار” یک همپوشانی دیگر بود میان آرای هیات داوران جشنواره فجر با آکادمی(!) خانه سینما.

باز هم منطبق با وضعیت نامزدیها، فهرست نهایی جوایز با بایکوت کامل آثار فیلمسازانی مواجه بود مانند علیرضا رییسیان و علی ملاقلی پور که به هنگام نامزدی، نام آثارشان در بخشهای فرعی به چشم می خورد اما صراحت کلام اینها در نقد سیاستگذاریهای صنف کاری کرد که در نهایت حتی زحمات عوامل محصولاتشان هم نادیده گرفته شود.

فهرست کامل برگزیدگان جشن خانه سینمای 95 را بخوانید:

–فیلم: ایستاده در غبار/حبیب والی نژاد

–کارگردانی: سعید روستایی/ابد…

–فیلمنامه ارژینال: سعید روستایی/ابد…

–فیلمنامه اقتباسی: حمیدرضا قطبی و ناهد طباطبایی/جامه دران

–بازیگر زن: باران کوثری/کوچه بی نام

–بازیگر مرد: پیمان معادی/ابد…

–بازیگر زن مکمل: فرشته صدرعرفایی/کوچه بی نام

–بازیگر مرد مکمل: نوید محمدزاده/ابد…

–فیلمبردار: هومن بهمنش/اژدها وارد میشود

–تدوین: بهرام دهقانی/ابد…

–موسیقی متن: کارن همایونفر/بادیگارد

–جلوه های ویژه بصری: هادی اسلامی/بادیگارد

–جلوه های ویژه میدانی: ایمان کریمیان/ ایستاده در غبار

–طراح صحنه: امیرحسین قدسی/اژدها…

–صدابرداری: امین میرشکاری/ابد…

–صداگذاری: آرش قاسمی/خشم و هیاهو

–طراح لباس: غزاله معتمد/ابد…

–چهره پردازی: شهرام خلج/ایستاده در غبار

–عکس: محمد بدرلو/اعترافات ذهن خطرناک من

–انیمیشن: شاهزاده روم

سینماژورنال: حجت ا..  ایوبی رییس سازمان سینمایی که در مدت حضورش در سازمان سینمایی هیچ هدیه ویژه ای نه در روز سینما و نه در مناسبتهایی مانند نوروز برای بدنه سینماگران نداشته است در آخرین روز ملی سینمایی که حضورش به عنوان رییس سینما را می بیند هم آب پاکی را روی دست بدنه صنف سینما ریخت و از این گفت که خبر خوشی برای اهالی سینما ندارد.

به گزارش سینماژورنال ایوبی در آستانه روز ملی سینما وقتی مخاطب این پرسش “ایسنا” قرار گرفته که چه خبر خوشی برای اهالی سینما دارد به صراحت از این گفته که خبر خاصی ندارم.

ایوبی که چند روز قبل نیم‌بها بودن بلیت سینماها را در روز ملی سینما به عنوان خبری خوش برای مردم اعلام کرده بود در پاسخ به اینکه چه خبر خوشی برای اهالی سینما دارد، آن هم در شرایطی که همچنان اعتراض‌هایی نسبت به نبود امنیت شغلی وجود دارد و قرار بود صندوقی هم برای این موضوع در نظر گرفته شود؟ توضیح داد: به نظرم افزایش درصد سینماگرانی که در سینما مشغول کار هستند خود به تنهایی یک اتفاق خوب است، چون حتی آن‌هایی که با تردید به وضعیت سینما نگاه می‌کنند هم معتقدند که این روزها پیدا کردن بازیگر برای حضور در کاری سخت شده، چرا که بسیاری از آن‌ها مشغول کار  هستند. بنابراین این‌ها اتفاقات و خبرهای خوش پیوسته و دائمی است و خبر خاصی که الان بخواهم از آن به عنوان یک اقدام فوق‌العاده‌ای که در حال انجام است یاد کنم ندارم، اما کارهایی که خودم منتظرم زودتر ثمر بدهند و به آن‌ها امیدوار هستم دو پروژه‌ی مهم سینِما است.

وی درباره این پروژه ها بیان داشت: یکی از آن‌ها سینما سیار است که بخش‌های سخت‌افزاری آن به اتمام رسیده و این اتفاقی است که در بسیاری از کشورها در سطحی وسیع انجام می‌شود. البته ما آن را ابتدا به شکل مهندسی معکوس انجام دادیم، به صورتی که یک مدل چینی آن را در سفر خریداری کردم و به مهندسین خودمان دادیم تا کار را عملیاتی کنند. پروژه‌ی دیگر هم مجتمع‌های فرهنگی است که به سالن‌های سینمایی تجهیز می‌شوند.

⇐ وزارتخانه های دیگر مشکل صندوق بیمه بیکاری سینماگران را حل کنند!!!

ایوبی همچنین در بیانی عجیب در پاسخ به چرایی به نتیجه نرسیدن طرح صندوق بیمه بیکاری سینماگران از وزارتخانه هایی که جشنواره برگزار می کنند خواست بودجه هایشان را صرف این صندوق کنند!!!

وی در این باره اظهار کرد: فعلا پیگیری وضعیت صندوق در توان ما نیست. سال گذشته خیلی صادقانه گفتیم که آیین‌نامه‌ای را برای آن نوشتیم و آماده شده است، اما پول اولیه‌ای در حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان می‌خواهد که هنوز فراهم نشده است. با این حال ناامید نیستیم و امیدوارم لااقل وزارتخانه‌هایی که جشنواره‌های فیلم برگزار می‌کنند به جای این کار، پول آن را برای این صندوق در نظر بگیرند تا مشکل سلامت و درمانی سینماگران حل شود؛ البته خود ما هم تلاش می‌کنیم برای این کار تا جای ممکن هزینه‌هایمان را کم کنیم.

⇐ وقتی رطب خورده، منع رطب می کند

به گزارش سینماژورنال این بخش از سخنان ایوبی که می تواند کنایه ای باشد به جشنواره سلامت که اخیرا برگزار شد البته مصداق کامل “رطب خورده منع رطب چون کند” هست چون ایشان همواره یکی از مهمترین دستاوردهای مدیریتی خویش را جدایی بین الملل از فجر و برگزاری مستقل آن در قالب یک جشنواره اردیبهشتی می دانند که هزینه‌ای چند میلیاردی را بر دوش سازمان سینمایی گذاشت!

حالا اینکه چطور شده ایوبی فعالیتهایی مشابه مهمترین دستاورد خود را وقتی از وزارتخانه های دیگر سرمی‌زند زیر سوال می‌برد جای سوال دارد.

سینماژورنال: در میان نامهایی که بناست بزرگداشت آنها در جشن خانه سینمای امسال برگزار شود نام یک سینمادار قدیمی به نام محمد خادم هم به چشم می خورد؛ سینماداری که البته سالهاست بازنشسته شده است.

به گزارش سینماژورنال اینکه در جشن خانه سینما شرایطی برای تقدیر از سینماداران که مستقیم ترین کانال عرضه آثار سینمایی به مخاطبان به شمار می روند فراهم شده خیلی هم خوب است اما…

اما نکته حضور فرزند این سینمادار در هیأت مدیره خانه سینماست که باعث می‌شود این حس به مخاطب دست دهد که نکند لابی فرزند بوده که باعث شده بزرگداشتی برای پدر برگزار شود.

محمد خادم فرزندی دارد به نام مهدی خادم که به واسطه عضویت در انجمنی موسوم به مدیران سالنهای سینمایی چنان رشدی کرده که به عضویت در هیأت مدیره خانه سینما رسیده است!!

حالا همزمان با حضور فرزند در هیأت مدیره خانه سینما، بزرگداشت پدر هم در جشن خانه سینما برگزار می‌شود. اینکه جایگاه فرزند چه تأثیری داشته بر برگزاری بزرگداشت برای پدر را دست اندرکاران جشن خانه سینما باید پاسخ دهند.

مهدی خادم در کنار ابراهیم مختاری

سینماژورنال: معرفی نامزدهای نهایی جشن خانه سینما باز هم همراه بود با پرسشهایی بر سر اینکه این نامزدها چقدر می توانند برآمده از جریان حرفه ای سینمای ایران باشند؟

به گزارش سینماژورنال قرارگیری «ابد و یک روز» در رأس تعداد نامزدیها با لحاظ این واقعیت که این همان فیلمی است که داوران جشنواره فیلم فجر هم حسابی آن را تحسین کرده بودند وقتی مقارن شد با بایکوت تقریبی آثار کارگردانانی نظیر علیرضا رییسیان و علی ملاقلی پور ، بیش از پیش این ظن را تقویت کرد که در جشن خانه سینما جایی برای منتقدان این نهاد نیست.

امثال رییسیان و ملاقلی‌پور که در ماههای اخیر مرتب کم‌کاری های صنفی خانه سینما را گوشزد کرده بودند بایکوت شدند و فیلم آخر کیومرث پوراحمد هم کاملا مهجور واقع شدتا فضا باز شود برای فیلمهایی مانند «دو»، «بهمن» و «گینس» که علیرغم کیفیت زیر حد متوسط اما به واسطه عقبه تولیدکنندگان در جمع نامزدها قرار گرفته اند.

جشن خانه سینما برای توجه به سینمای حرفه ای به راه افتاد

علیرضا رییسیان کارگردان سینما با اشاره به اینکه جشن خانه سینما بنا بوده مجالی باشد برای توجه به فیلمهای حرفه ای سینمای ایران به «صبح نو» گفت: در سینمای ایران هم بخش مسابقه جشنواره فجر را داریم که نگاه خاص خود را به سینما دارد و هم مسابقه فیلم اولیها را و اخیرا هم گروهی راه افتاده به نام هنروتجربه که البته وارد جشنواره هم شده است و الگویش هم نوعی سینمای هنری خاص است. جشن خانه سینما اما برای این راه افتاد که به سینمای حرفه ای یا main stream که دربرگیرنده جریان اصلی سینمای ایران است توجه کند و اصلا بنا بر این نبود که نوعی سینمای خاص و تجربه گرا یا سینمای کاملا تجاری در این چارچوب قرار گیرد.

وی خاطرنشان ساخت: جشن خانه سینما هدفش برگزیدن فعالان بخش حرفه ای سینما بود در جهت تقویت استانداردهای سینما در همه رشته ها آن هم از میان فیلمهایی که در طول سال اکران می شوند. اینکه حالا می بینیم چینش کاندیداها به همان سمتی می رود که پیشتر جشنواره فجر رفته چه معنایی دارد؟

هدف: حذف سینماگران منتقد!

کارگردان «چهل سالگی»، «ریحانه» و «ایستگاه متروک» در پاسخ به این پرسش که چقدر از نادیده گرفتن برخی از فیلمسازان از جمله خودش در جشن خانه سینما ناشی از حاکمیت یکدست این نهاد و تلاش برای خاموش کردن سینماگرانی است که منتقد سیاستهای نادرست سران صنف هستند اظهار داشت: زمانی که جشن خانه سینما به راه افتاد هدفش جذب تمامی سینماگران حرفه ای بود حتی آنها که خانه سینما را نقد می کردند اما رفته رفته مسیر مدیریتی به سمتی رفته که حالا هدف بر حذف سینماگران مستقل و در عین حال منتقد است.

وی با اشاره به رویکرد خودش نسبت به جشن امسال اظهار داشت: وقتی کمال تبریزی از من دعوت کرد که در جشن خانه سینما شرکت کنم با حسن نیت پذیرفتم و فرض کردم که جریان گزینش‌ها در جهت جذب حرفه‌ای‌هاست اما در عمل اتفاق دیگری افتاد. البته در شرایطی که هنوز بحثهای ابتدایی مانند ارجحیت فیلمسازی 35 میلیمتری به فیلمسازی دیجیتال در حلقه بالادستی چنین نهادی وجود دارد اینکه انتظار داشته باشیم در گزینشها به محصول نگاه کنند و نه صاحب اثر، انتظار بیجایی است.

علیرضا رییسیان و شهاب حسینی در پشت صحنه “دوران عاشقی”

جناح گرایی بر خانه سینما سایه انداخته

علیرضا رییسیان که آخرین ساخته اش «دوران عاشقی» پرفروش‌ترین ملودرام 94 بود و البته در جشنواره فجر نامزد دریافت ده جایزه بود درباره اینکه خروجی جشن خانه سینما چقدر در هماهنگی است با ادعاهایی که گردانندگان پیرامون مزایای آکادمی برگزار شدن گزینشها گفته اند به «صبح نو» بیان داشت: فلسفه آکادمیک که تعداد نیست. به وجود آمدن آکادمی برای بالا بردن کیفیت داوری است و وقتی این کیفیت به دلایلی خاص لحاظ نمی شود چه تفاوتی می کند که داوری آکادمیک باشد یا شورایی.

رییسیان وقتی مخاطب این پرسش قرار گرفت که چقدر از بی توجهی به خودش در جشن خانه سینما را نتیجه انتقاداتش به سازوکار حاکم بر خانه سینما می داند گفت: من درباره نهادی صحبت کرده ام که به سینماگران تعلق دارد و البته ضعفهای مدیریتی آن را بازگو کرده و می کنم برای بهبود اوضاع. بر سر نقد مديريت منفى صنف تاكنون من و ديگران هزينه‌هاى زيادى داده‌ایم و انتظار پروژه‌هاى تخريبى بيشترى هم در مورد خودم دارم ولی باز هم اصرار دارم که نقدهایم ریشه ای است و نگران آینده این نهاد صنفی هستم. من جوايزم را از جشنواره هاى ديگر و البته مهمتر گرفته‌ام ولى آيا ناديده گرفتن همكارانم و تنبيه آنها بخاطر نقدهای صریح من كار درستى است؟

وی خاطرنشان ساخت: وقتی اهداف سیاسی-جناحی جایگزین اصول اولیه کار صنفی می شود نتیجه اش هم می شود همین که کارکرد صنفی که شاکله راه اندازی صنف است از بین می رود و جناح‌گرایی است که بر همه چیز حتی توزیع کاندیداها سایه می اندازد.

سینماژورنال: انتشار بیانیه ای در چرایی عدم راهیابی فیلمهای ویدیویی هنروتجربه به جشن خانه سینما،
سبب ساز آن شده که سعید اسدی کارگردان سینمای ایران که نامش پای این بیانیه آمده از امضای آن ابراز بی اطلاعی کند.

به گزارش سینماژورنال سعید اسدی با اشاره به اینکه ماههاست خارج از ایران به سر می برد و روحش از این بیانیه بی خبر است به سینماژورنال گفت: من كاملأ از اين جريان بي خبرم، و نظر خاص خود را راجع به هنر و تجربه دارم، اگر چه معتقدم سازوکار گزینش در جشنواره فجر و جشن خانه سينما به شدت زیر سوال است و منطبق بر ساختاری تو در تو.

رای گیری مجدد انجام دادند تا “آواز قو” کاندیدا نباشد

وی با اشاره به تجربیات خودش ادامه داد: مگر نبود “آواز قو” كه در جشن خانه سينما كانديدای شش جايزه شده بود اما برای نادیده گرفتنش به رأي گيري مجدد روی آوردند كه در نتیجه اش “آواز قو” کاندیدا نباشد مگر در یک رشته آن هم بازیگری! و بعد هم دانشگاهي و “دوست” ديرينه… كه رئيس جشن بود به من زنگ زد و گفت: ” عمو جان ببخشيد “!!!

حتی احمد پژمان را هم نادیده گرفتند

اسدی خاطرنشان ساخت: مگر نبود “عشق گمشده” ي من كه هم در جشنواره و هم در جشن كانديد بود ولي کاملا نادیده گرفته شد چون سازنده اش مستقل بود و نه منسوب به محفلی خاص؛ ولي همین فیلم در سپتامبر ٢٠٠٠ در بين 36 فيلم اروپايي و ژاپني وچيني و… مشعل طلايي براي بهترين فيلم و همينطور جايزه بهترين موسيقي متن (احمد پژمان) را در فستيوال پيونگ يانگ برد! اما دوستان در ایران حتی احمد پژمان را نادیده گرفتند. خب اسم اين ها را مي گذاریم جشن و جشنواره یا صرفا محفلی برای دورهم بودن خودیها؟؟

سینماژورنال: نامزدهای نهایی جشن خانه سینما در حالی معرفی شدند که به مانند جشنواره فیلم فجر “ابد و یک روز” پیشتاز است؛ آن هم با نامزدی در ده رشته.

به گزارش سینماژورنال “کوچه بی نام” هاتف علیمردانی و “جامه دران” حمیدرضا قطبی هر دو با نامزدی در 8 رشته، “بادیگارد” با نامزدی در 6 رشته، “ناهید” و “اژدها وارد میشود” با نامزدی در 5 رشته از دیگر فیلمهایی هستند که شانس بالایی در فهرست نهایی جوایز جشن خانه سینما دارد.

در فهرست نامزدهای بهترین فیلم جشن خانه سینما نیز به غیر از “ابد…”، “ناهید”، “کوچه بی نام”، “ایستاده در غبار” و “چهارشنبه 19 اردیبهشت” هم دیده می شوند.

سهم اندک منتقدان سیاستگذاری‌ها در نامزدیها

از آن سو فیلمهای کارگردانانی مانند علیرضا رییسیان و علی ملاقلی پور  یعنی “دوران عاشقی” و “قندون جهیزیه” فقط در یک رشته نامزد شده اند. به نظر می رسد این مسأله بیش از هر چیز ناشی باشد از انتقادات تند و تیزی که این دو کارگردان در ماههای اخیر به سیاستگذاریهای خاص هیأت مدیره خانه سینما داشته اند و از بی توجهی به بدنه صنف گلایه ها داشته‌اند.

کیومرث پوراحمد که امسال “کفشهایم کو” را روی پرده داشت دیگر کارگردانی است که نامش فقط در یک رشته میان نامزدها دیده می شود.

این تعداد اندک نامزدی را بگذارید کنار نامزدی فیلمی زیر حد متوسط به نام “دو” به تهیه کنندگی و بازی پرویز پرستویی در 4 رشته و از جمله بهترین فیلمنامه اقتباسی(!!!) تا مشخص شود که چقدر عقبه صاحبان اثر در تعداد نامزدیها می تواند موثر باشد.

فهرست نامزدهای جشن خانه سینما به شرح زیر است:

نامزدهای بهترین فیلم

۱- بیژن امکانیان/ناهید
۲- علی جلیلوند – محمد حسین لطیفی/چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت
۳- منصور لشکری قوچانی/ کوچه بی نام
۴- سعید ملکان/ ابد و یک روز
۵- حبیب الله والی نژاد/ ایستاده در غبار

نامزدهای بهترین کارگردانی

۱- آیدا پناهنده/ ناهید
۲- وحید جلیلوند/چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت
۳- ابراهیم حاتمی کیا/بادیگارد
۴- سعید روستایی/ ابد و یک روز
۵- محمد حسین مهدویان/ ایستاده در غبار

نامزدهای بهترین فیلمنامه اقتباسی

۱- یدالله صمدی-حسین مهکام /پدر آن دیگری
۲- حمیدرضا قطبی/جامه دران
۳- سهیلا گلستانی/دو

نامزدهای بهترین فیلمنامه

۱- محسن امیر یوسفی/ خواب تلخ
۲- آیدا پناهنده – ارسلان امیری/ ناهید
۳- مانی حقیقی/ اژدها وارد می شود
۴- سعید روستایی/ ابد و یک روز
۵- اصغر عبداللهی/خداحافظی طولانی

نامزدهای بهترین نقش اول مرد

۱- سعید آقاخانی/خداحافظی طولانی
۲- فرهاد اصلانی/ کوچه بی نام
۳- هادی حجازی/ ایستاده در غبار
۴- سیامک صفری/ اعترافات ذهن خطرناک من
۵- پیمان معادی/ ابد و یک روز

نامزدهای نقش اول زن

۱- سحر احمدپور/چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت
۲- ساره بیات/ناهید
۳- نگار جواهریان/قندون جهزیه
۴- باران کوثری/جامه دران
۵- باران کوثری/ کوچه بی نام

نامزدهای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

۱- برزو ارجمند/چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت
۲- علی باقری/اژدها وارد می شود
۳- پوریا رحیمی/احتمال باران اسیدی
۴- محسن کیایی/بارکد
۵- نوید محمد زاده /ابد و یک روز

نامزدهای بهترین نقش مکمل زن

۱- پانته آ بهرام/کوچه بی نام
۲- سحر دولتشاهی/شکاف
۳- سوگل خلیق/ دو
۴- فرشته صدر عرفایی/ کوچه بی نام
۵- مریم کاظمی/جامه دران

نامزدهای بهترین فیلمبرداری

۱- هومن بهمنش/بهمن

۲- هومن بهمنش/اژدها وارد می شود

۳- علیرضا زرین دست/کفش هایم کو؟

۴- پیمان شادمانفر /اعترافات ذهن خطرناک من

۵- پیمان شادمانفر/ خشم و هیاهو

۶- مرتضی قیدی/ ناهید

نامزدهای بهترین تدوین

۱- امیر ادیب پرور/کوچه بی نام

۲- ژیلا ایپکچی/خداحافظی طولانی

۳- حسن حسن دوست/جامه دران

۴- مهدی حسینی وند/بادیگارد

۵- بهرام دهقانی/ابد و یک روز

۶- هایده صفی یاری/اژدها وارد می شود

نامزدهای بهترین موسیقی فیلم

۱- سعید انصاری/جامه دران

۲- ستار اورکی/دوران عاشقی

۳- حامد ثابت/ بهمن

۴- بهزاد عبدی/مزار شریف

۵-کارن همایون فر /بادیگارد

نامزدهای بهترین طراحی صحنه

۱- حجت اشتری/بارکد

۲- ایرج رامین فر / احتمال باران اسیدی

۳- امیرحسین قدسی/ اژدها وارد می شود

۴-کیوان مقدم/ دو

۵- محسن نصرالهی/ ابد و یک روز

نامزدهای بهترین طراحی لباس

۱- حجت اشتری / بارکد

۲- رعنا امیری/خشم و هیاهو

۳- سارا سمیعی/دو

۴- بابک کریمی/جامه دران

۵- غزاله معتمد/ابد و یک روز

نامزدهای بهترین چهره پردازی

۱- ایمان امیدواری/ کوچه بی نام

۲- شهرام خلج/ ایستاده در غبار

۳- محسن دارسنج/ بارکد

۴- سعید ملکان/ابد و یک روز

۵- مهین نویدی/ ۳۶۰ درجه

نامزدهای بهترین جلوه های بصری

۱- هادی اسلامی/ بادیگارد

۲- جواد مطوری/مرگ ماهی

۳- جواد مطوری/بهمن

۴- امیررضا معتمدی/ مزار شریف

نامزدهای بهترین جلوه های ویژه میدانی

۱- آرش آقابیگ/بهمن

۲- اصغر پورهاجریان/۳۶۰ درجه

۳- محسن روزبهانی/ بادیگارد

۴- ایمان کرمیان/ایستاده در غبار

۵- عظیم محمدی/عاشق ها ایستاده می میرند

نامزدهای بهترین صداگذاری و میکس

۱- علیرضا علویان/بادیگارد

۲- علیرضا علویان/ ابد و یک روز

۳- آرش قاسمی/خشم و هیاهو

۴- امیرحسین قاسمی/جامه دران

۵- محمود موسوی نژاد/کوچه بی نام

نامزدهای بهترین صدابرداری

۱- حسین بشاش/خشم و هیاهو

۲- حسن زاهدی / گینس

۳- امین میرشکاری/ ابد ویک روز

۴- زنده یاد یدالله نجفی/جامه دران

۵- امیر نوبخت/عادت نمی کنیم

سینماژورنال: عدم راهیابی آثاری فاقد پروانه نمایش سینمایی به داوری جشن خانه سینما باعث نوعی تقابل میان مدیران گروه دولتی هنروتجربه با مدیران برگزاری جشن خانه سینما شده است.

به گزارش سینماژورنال امیرحسین علم الهدی رییس گروه دولتی هنروتجربه بی توجه به اینکه بخشی از آثار این گروه با پروانه ویدیویی ساخته شده و بدین لحاظ می توانند در جشنواره فیلمهای ویدیویی یاس داوری شوند به گلایه از بی توجهی جشن خانه سینما به این فیلمهای ویدیویی پرداخته است!

این گلایه با واکنش غلامرضا موسوی از تهیه کنندگان سینمای ایران که سابقه سالها فعالیت روزنامه نگاری هم داشته است مواجه شده است که در گفتگو با “اعتماد” با طعنه ای به مدیران هنروتجربه آنها را شبیه به کسانی دانسته است که می خواهند با حرفهای عوامانه نقش منجی سینما را بازی کنند!

بايد تفاوتي ميان سينماگران حرفه‌اي و غيرحرفه‌اي وجود داشته باشد

موسوی که یکی از اعضای شورای سیاستگذاری جشن خانه سینماست ارزيابي فيلم‌هاي داراي پروانه نمايش عمومي در جشن خانه سينما را يك سنت مي‌داند و معتقد است اين تصميم مربوط به امسال نيست و اگر سال‌هاي گذشته اين قانون رعايت نمي‌شده، اشتباه بوده است.

او با اشاره به اعتراض علم‌الهدي به اين تصميم گفت: «بايد تفاوتي ميان سينماگران حرفه‌اي و غيرحرفه‌اي وجود داشته باشد. سينماگراني كه مي‌توانند پروانه نمايش عمومي بگيرند و آنهايي كه پروانه نمايش آثارشان محدود است.»

اگر به فکر هنروتجربه هستند فیلمهای سرگروه دار را مجددا اکران نکنند
موسوي اين اتفاق را مساله عجيبي نمي‌داند و تلاش مي‌كند گروه هنر و تجربه و دبير آن را متوجه نواقص موجود در اين گروه سينمايي كند. مشكلاتي كه اين روزها به چشم برخي از سينماگران نيز آمده است و اكران همزمان برخي فيلم‌هاي روي پرده در سالن‌هاي محدود اين گروه سينمايي چندان به مذاق‌شان خوش نيامده است: «آقاي علم الهدي اگر به فكر فيلم‌هاي گروه هنر و تجربه هستند، لطف كنند فيلم‌هايي كه به صورت گسترده در سينماها اكران مي‌شوند، در اين گروه اكران نكنند. با اين كار به فيلم‌هاي هنر و تجربه ظلم مي‌شود. مثلا همين حالا فيلم سينمايي «لانتوري» كه هم تجربي و هم هنري و فيلم بسيار خوبي است، با وجود داشتن ٢٦ سالن براي اكران چرا بايد در سالن‌هاي محدود گروه هنر و تجربه هم اكران شود؟»

بعضي آدم‌ها مي‌خواهند نقش منجي را در سينماي ايران بازي كنند
موسوي در پايان به اين مساله اشاره كرد كه گروه هنر و تجربه يك گروه سينمايي كاملا تخصصي است كه همه مسائل مربوط به آن بايد به صورت تخصصي دنبال شود. او همچنين تاكيد كرد: «بعضي آدم‌ها مي‌خواهند نقش منجي را در سينماي ايران بازي كنند اما برخي حرف‌ها عوامانه است و گفتنش سبب راه افتادن بحث‌هاي عوامانه مي‌شود.

سینماژورنال: دبیر سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در حکمی مرتضی رزاق کریمی را به عنوان مسوول بخش مستند سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر منصوب کرد.

به گزارش سینماژورنال در حکم محمد حیدری آمده است:

جناب آقای مرتضی رزاق کریمی

اگر بپذیریم که سینما آینه تمام نمای فرهنگ و هویت یک جامعه است ، سینمای مستند حساس ترین و شفاف ترین بخش این آینه برای انعکاس واقعیت ها به حساب می آید. چنین بخش پر اهمیتی از جشنواره فیلم فجر نیازمند تجربیات ارزشمند حضرتعالی در این حوزه  است. به همین سبب طی این حکم مسوولیت بخش مستند جشنواره سی و چهارم فیلم فجر به جنابعالی سپرده می شود. از خداوند متعال توفیق روز افزون را برای شما خواستارم.

سوابق مرتضی رزاق کریمی

مرتضی رزاق کریمی متولد ۱۳۴۲ دانش آموخته رشته اقتصاد است . وی از سال ۱۳۷۱ با تاسيس دگا فيلم تهيه وتوليد فيلم‌های مستند و داستان مختلف در ايران ، همكار در توليدات مستند با كشورهای اروپای به ویژه اتریش را آغاز كرد.

حضور در هیات داوری بخش مستند هشتمين دوره جشن خانه سينما، هيات انتخاب جشنواره بين المللی فيلم كوتاه تهران ، عضویت در هیات داوری اولین دوره جایزه بزرگ شهید آوینی ،عضویت در هیات داوری بخش مستند و بخش سینمایی یازدهمین دوره جشن خانه سینما، عضویت در هیات انتخاب نخستین دوره جشنواره مستند سینما حقیقت، عضویت در هیات انتخاب فیلم ایرانی آکادمی اسکار، معاون فرهنگی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، عضو پژوهشکده سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عضو هیات انتخاب بخش سینمای ایران در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجراز جمله فعالیت های فرهنگی وی است.

وی تهیه کنندگی آثار مستند و سینمایی همچون مجموعه ۵ قسمتی خاطراتی برای تمام فصول، مجموعه ۲۸ قسمتی خانواده در ایران با ۱۰ کارگردان از سه نسل سینمــای ایــران ، سفــر به شرق ناشناخته به کارگردانی ولفگانگ تالر ، سفرنامــه تاورنــیه (تولید مشترک با سوئیس) به کارگردانی فیلیپ نیکوله  ، مستند «کریستین» ، مستند «لاله و لادن» ، یاد و یادگــار، این زن حرف نمی زند ، چه کسی امیـر را کشت ، حس پنهـان بر عهده داشته است.  همچنین برخی از فيلم‌های توليد شده درجشنواره‌های داخلی و بين المللی (فجر، رشد، يادگار، صدا و سيما، ونكوور، مارسی، آمستردام ، کن و برخی ديگر) حاضر و جوايز و تقديرنامه‌هايی دريافت کرده اند.

سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به دبیری محمد حیدری ۱۲ تا ۲۲ بهمن برگزار می شود.

سینماژورنال: منیژه حکمت تهیه کننده و کارگردان سینما در یادداشتی با انتقاد از آن‌چه بی‌توجهی به فیلم «شهر موشها2» در جشن سینمای ایران توصیف کرده، به این جشن پرداخت.

به گزارش سینماژورنال تهیه کننده «شهرموشها2» در یادداشتش با عنوان «آقایان، حافظه‌تان را از دست داده‌اید؟» که برای انتشار به “ایسنا” سپرده شده، به برخی ویژگیهای اثرش اشاره کرده و به گلایه از بی توجهی جشنهای روز ملی سینما و البته جشن خانه سینما به این فیلم پرداخته است.

سینماژورنال متن کامل یادداشت حکمت را ارائه می دهد:

هفته گذشته بدنه‌ی سینما مملکت تمام هم و غم خود را گذاشت تا روز ملی سینما را جشن بگیرند و از فعالان این عرصه که طی سال گذشته برای هنر پرمخاطب سینما زحمت کشیده‌اند، قدردانی کند. سنت پسندیده‌ای که هر سال بیلان بزرگی برای سازمان سینمایی و خانه سینما و نهادهای مشابه به همراه دارد. انواع و اقسام مراسمی که گزارشی مبسوط و پرطمطراق از پوشش رسانه‌ای و فعالیت‌های گروه‌های اجرایی ثمره‌ی آن است، گزارش‌هایی که بودجه می‌آورد و امتیاز و غیره.

اما واقعا مهمترین اتفاق سینمای ایران طی سال گذشته چه بود؟ آیا جز این بود که مناسبات اقتصادی سینمای ایران به‌واسطه اکران یک فیلم تحول پیدا کرد؟ جز این بود که اکران «شهرموشها» افق‌هایی را برای اقتصاد سینمای ایران ترسیم کرد که تهیه‌کنندگان و مدیرانش تا پیش از آن تصورش را هم نداشتند؟ آیا جز این بود که فیلمی در ژانر سینمای کودک توانست رکوردهایی را ثبت کند که حالا حالاها توان دست یافتنش نه در بخش خصوصی بلکه در تولیدات حمایتی سینمای ایران هم سخت امکان‌پذیر است؟

شکی نیست که فرآیند تعاملی مخاطب – فیلم در سینمای ایران پس از اکران «شهرموشها» وارد فصل تازه‌ای شد. استفاده خلاق و استراتژیک و هدفمند از روش‌های روز مارکتینگ، روابط‌عمومی و تبلیغات در پروژه شهرموشها نشان داد که سینما نیز در مملکت ما می‌تواند به‌مانند هر محصول دیگری با شناخت بازار، برنامه‌ریزی درست تبلیغاتی و مدیریت کسب‌وکار همراه شود که حاصل آن موفقیت در بازار هدف خواهد بود.

این تاثیرگذاری به حدی بود که گردانندگان جشنواره فجر را مجبور کرد تا جایزه‌ای برای تلاش بی‌مانند تیم روابط عمومی و تبلیغات «شهرموشها» طراحی و به جمع سیمرغ‌های بلورین اضافه کنند. اهدای سیمرغ بلورین بهترین مدیریت تبلیغات و اطلاع‌رسانی و پنج دیپلم افتخار به این تیم موید عملکرد خیره‌کننده‌ی بی‌چون و چرای گروه روابط عمومی و تبلیغات «شهرموشها» بود. سوال اساسی اینجاست، اگر این جایزه سال گذشته به عملکرد تبلیغاتی «شهرموشها» اختصاص یافته، امسال چه کسی چنین کارنامه‌ای دارد که این جایزه را از آن خود کند؟

موفقیت «شهر موشها» حاصل تلاش گروه بزرگی از نیروهای جوان خلاق و کارشناس در حوزه روابط‌عمومی، تبلیغات، مارکتینگ و مدیریت کسب و کار بود که قریب به دوسال همگام با تیم تولید فیلم فعالیت کردند. فعالیتی که نه تنها ثمره‌اش ثبت یک رکورد سخت‌ دست‌یافتنی بود بلکه کارگاهی بود برای همه سینماگران تا بیاموزند چطور تولیدات خود را در چارچوب تکنیک‌های نوین مارکتینگ و تبلیغات قرار دهند. تلاشی که ثمره آن تغییر مرز تصورات اقتصادی برای یک پروژه سینمایی بود. کشاندن هزاران نفر از مردمی که سالی به دوازده ماه روی صندلی سینما نمی‌نشینند به سینماها. بودند افرادی که بیش از ۵ سال بود پا به سینما نگذاشته بودند اما برای تماشای شهرموشها در صف‌های طویل تهیه بلیت ایستادند. سینماهای بسیاری در شهرستان‌های دور به واسطه این اکران فیلم زنده شد. سینماهایی که گرد و خاک تعطیلی‌شان به این سادگی‌ها پاک نمی‌شد. بیش از هزار نفر در کنار اکران فیلم مشغول به کار شدند. از تولیدکنندگان عروسک و اسباب‌بازی و لوازم التحریر گرفته تا فروشندگان آنها. از ستادهای پخش و تبلیغات فیلم در شهرستان‌ها گرفته تا خرده فروش‌هایی که در سالن‌های انتظار چراغ دکه‌هایشان را دوباره روشن کردند. آیا همه اینها را نمی‌توان مصداقی برای مهمترین اتفاق سینمای ایران دانست؟

اما کجای جشن‌های روز ملی سینما نامی از شهر موشها برده شد؟ کجای آمارها و موفقیت‌های سینمای ایران در سال ۹۳ اشاره‌ای به تاثیرگذاری شهرموشها شد؟ کدامیک از اعضای تیم شهرموشها به این‌دست مراسم دعوت شدند؟ در کدام سخنرانی مسوولان و متولیان سینمای ایران اشاره‌ای به نقش فیلم سینمایی شهرموشها در تغییر معیارهای اقتصادی سینمای ایران شد؟

انصاف را فراموش کرده‌ایم یا منافعی در خطر است که باید تیم‌های مستقلی که خود را به جریان‌های چپ و راست سینما نمی‌بندد، حذف شوند. آیا سینما ملک شخصی افراد خاصی است که درش فقط برای عزیزدردانه‌هایش باز میشود؟

خانم‌ها و آقایانی که بر مصدر سینما نشسته‌اید و تعیین تکلیف می‌کنید، اگر حافظه‌تان ضعیف است، اگر مناسبات دست‌و پایتان را بسته‌ است، اگر منافع‌تان به خطر می‌افتد، بدانید که سینمایی که شما از آن دم می‌زنید، اگر در سالی که گذشت نفس تازه‌ای کشید، به واسطه زحمت گروهی بود که مهمان سینما بودند. حافظه‌تان کمک نمی‌کند؟ از کودک‌تان بپرسید در سال‌های گذشته کدام بار رغبت کرده به سینما برود و از شما خواسته او را برای تماشای فیلمی ایرانی (عروسکی و مختص کودک و نوجوان) به سینما ببرید؟

سینماژورنال: دو روز بعد از برگزاری جشن خانه سینما همچنان حواشی مرتبط با این جشن ادامه دارد.

به گزارش سینماژورنال در کنار انتقادات وارده به نحوه انتخاب برترین ها، نوع برگزاری جشن و ساماندهی اجرای آن نیز از جمله مواردی است که مورد انتقاد قرار گرفته است.

روزنامه “شهروند” ارگان رسمی سازمان هلال احمر در گزارشی کاملا انتقادی به جشن هفدهم خانه سینما تاخته است.

در این گزارش که به قلم محمدصادق شایسته نگاشته شده است نکات جالبی درباره مشکلات برگزاری جشن ذکر شده است.

سینماژورنال متن کامل این گزارش را ارائه می‌دهد:

٤‌سال از آخرین‌باری که عمارت مسعودیه میزبان اهالی مختلف صنوف خانه سینما بود گذشته بود که در این ٤‌سال اتفاقات و حاشیه‌هایی زیادی برای خانه سینما به وجود آمد و حتی باعث تعطیلی ٢ساله آن شد. با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، وزارت ارشاد در نخستین اقدام قفل «خانه سینما» را باز کرد تا همان ابتدا اتفاق فرهنگی مهمی در دولت یازدهم رخ دهد، اتفاقی که تا امروز هم به قول رضا میرکریمی، مدیرعامل فعلی خانه سینما مهم‌ترین کاری است که در وزارتخانه علی جنتی در حوزه فرهنگ انجام شده است.

پس از بازگشایی مجدد، قرار بود شانزدهمین دوره جشن «خانه سینما» برگزار شود که اعلام شد به دلیل مشکلات مالی با روشی متفاوت این جشن برگزار خواهد شد و جوایز برنده‌ها توسط چهره‌های سرشناس سینمای ایران در اقصی‌نقاط شهر به دستشان رسید، بعد هم فیلم این اتفاق تدوین و در روز ملی سینما در برج میلاد برای اهالی سینما و اصحاب رسانه پخش شد.

اما امسال و در هفدهمین دوره برگزاری این جشنواره، قرار بود همه چیز به حالت شکوهمند قبلی‌اش بازگردد. همایون اسعدیان، دبیر جشنواره شد و مازیار میری، مدیر اجرایی. عمارت مسعودیه هم بار دیگر میزبانی برگزاری جشن را به عهده گرفت. ظاهرا همه چیز برای برگزاری یک جشن درست و حسابی و در شأن سینمای ایران و اهالی‌اش آماده بود، اما جمعه‌شب برخلاف تصور و درحالی‌که فیلم «چند متر مکعب عشق» به کارگردانی جمشید محمودی جوایز را درو کرد و «قصه‌ها» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد با وجود نامزدی در هشت رشته هیچ تندیسی به دست نیاورد، یکی از بی‌نظم‌ترین، پرایرادترین و کم‌هیجان‌ترین جشن‌های چند ‌سال اخیر سینمای ایران برگزار شد؛ جشنی که به جز حضور چهره‌های سرشناس از هرگونه ویژگی خاص دیگری تهی بود.

وقتی غیرسینمایی‌ها جولان دادند
رضا میرکریمی، مدیرعامل خانه سینما قبل از اهدای جایزه بهترین فیلم روی صحنه می‌آید و می‌گوید خدا را شکر که هیچ صندلی‌ای خالی نیست و ٤‌هزار نفر در جشن خانه سینما حضور دارند. مشکل اول جشن امسال از همین جا شروع می‌شود. در همه جای دنیا این‌گونه جشن‌ها با معیارهای خاصی برای انتخاب مدعوین برگزار می‌شود. جدا از نحوه صندلی‌چیدن‌های مراسم که آن را بیشتر شبیه جشن‌های تلویزیونی کرده بود، حضور گسترده مردمی که بین آنها و خانه سینما هیچ ارتباطی نمی‌شد پیدا کرد، از نکات عجیب جشن هفدهم بود. بسیاری از چهره‌های سرشناس سینما و رسانه که به دلیل ترافیک بالای میدان بهارستان و نبود جای پارک خودرو کمی دیرتر به مراسم رسیدند، در اوج بی‌نظمی، صندلی‌های پرت چیده‌شده در انتهای محل برگزاری مراسم نصیب‌شان شد، درحالی‌که چهره‌هایی ناشناس با خانواده و بچه‌های کوچک‌شان در ردیف‌های میانی و حتی جلو قرار داشتند.

فروش کارت دعوت به مردم عادی!

جدا از این مسأله، کلی کارت دعوت برای مدعوین صادر شده بود که عملا وجودشان بی‌فایده بود چرا که در جلوی در عمارت مسعودیه این کارت دعوت‌ها با قیمت‌های جالبی به مردم عادی فروخته می‌شد و از یک ساعتی به بعد دیگر هر کسی هم که از خیابان اکباتان و ملت عبور می‌کرد و کنجکاو می‌شد که داخل عمارت مسعودیه چه خبر است، بی‌هیچ مشکلی وارد آن می‌شد. درحالی‌که جشن خصوصی «حافظ» با جذب اسپانسر قادر به در اختیار گرفتن تالار وزارت کشور است یا تالار وحدت چندین‌بار میزبان افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فجر بوده و این مسأله باعث وجود نظم قابل قبولی در اجرای این مراسم‌ها می‌شد، این‌که برگزارکنندگان جشنواره دقیقا چه هدفی از برگزاری جشن در عمارت مسعودیه آن هم با این اندازه بی‌نظمی داشته‌اند، خود جای سوال دارد.

از اجرای بد تا لو رفتن نام برنده‌ها
نحوه برگزاری جشن هم تا دلتان بخواهد ایراد و اشکال اساسی داشت. از انتخاب احسان کرمی به‌عنوان مجری بگیرید تا اشکالات عجیب و غریب فنی. احسان کرمی بدون تردید یکی از بدترین شب‌های خود را در زمینه اجرا گذراند. این مجری جوان که اتفاقا سابقه بدی هم در اجرای مراسم ندارد، با استرس و تپق‌های مکرر عجیبی کار را آغاز کرد. کرمی تلاش زیادی داشت تا به سبک جشن‌هایی از این دست در سراسر جهان با اجرایی که کمی طنازی و شوخی در آن وجود داشته باشد، مراسم را جلو ببرد اما شوخی‌های کرمی جز در موارد معدود هیچ نشاطی برای میهمانان ایجاد نکرد و جذابیتی نداشت.

شوخیهایی که مهمانان نمی دانستند در قبال آن چه واکنشی نشان دهند

عدم واکنش‌های مثبت به شوخی‌های کرمی، او را در موقعیت سختی قرار داد و به دلیل فشار وارده هرازچندگاهی شوخی‌هایی می‌کرد که حتی خود میهمانان هم نمی‌دانستند در قبال آن چه واکنشی نشان دهند و شاید اگر حرکات موزون پرویز شاهین‌خو در شب جشن تولد ١٠٠سالگی‌اش نبود و رامبد جوان هم از نحوه برگزاری جشن شاکی نشده بود تا به همراه فاطمه معتمدآریا کمی شیطنت‌های مخصوص خودش را انجام دهد، می‌توانستیم لقب بی‌هیجان‌ترین جشن سینمایی ایران را به این دوره بدهیم.

از آن طرف به علت اشکالات فنی، کلیپ‌های مخصوص معرفی نامزدها فرصت پخش شدن پیدا نکرد و به این ترتیب هنرمندانی که جوایز را اهدا می‌کردند تنها به خواندن نام برنده‌ها اکتفا می‌کردند که این هم در نوع خودش تجربه بدیع و بی‌سابقه‌ای بود!

حتی در زمینه صدا هم مراسم با مشکلات متعددی مواجه شد و در طول ٣ ساعت برگزاری مراسم تنها صدای مجری شنیده می‌شد و دریغ از یک قطعه موسیقی در طول مراسم.

همه نام برندگان را می دانستند

یکی دیگر از نکات تاسف‌برانگیز هم لو رفتن اسامی برندگان بود. درحالی‌که همه جای دنیا اسامی برندگان برای حفظ جذابیت برنامه تحت تدابیر شدید امنیتی نگهداری می‌شود، برخی خبرگزاری‌ها تنها چند دقیقه پس از آغاز مراسم، فهرست برندگان جشنواره را رسانه‌ای کردند و درحالی‌که هنوز بخش اهدای جوایز آغاز نشده بود، همه نام برندگان را می‌دانستند!

اتفاقی که فقط در سینمای ایران می‌تواند رخ دهد. در طول جشن چهره‌هایی چون فرشته طائرپور و رضا میرکریمی این اشکالات را طبیعی دانسته و به اسعدیان و میری خسته نباشید گفتند، اما این دلجویی روسای خانه سینما هم نمی‌تواند باعث شود تا برگزاری هفدهمین دوره جشن خانه سینما را یکی از ضعیف‌ترین دوره‌ها تا امروز ندانیم.

سینماژورنال: یکه تازی دو برادر به نامهای جمشید و نوید محمودی در داوری جشن خانه سینما و اهدای چندین جایزه به محصول این دو برادر یعنی “چند متر مکعب عشق”(اینجا را بخوانید) سبب ساز آن شده که برخی رسانه ها که چشم امید به موفقیت “قصه ها” در این جشن داشتند کمی شگفت زده شوند.

به گزارش سینماژورنال از جمله این رسانه ها “شرق” است که شگفتی خود درباره عدم حضور “قصه ها” در فهرست نهایی جوایز جشن خانه سینما را با کیومرث پوراحمد در میان گذاشته است و وی نیز همسو با این رسانه درباره روند رأی گیری در جشن خانه سینما سحن گفته است.

سینماژورنال متن کامل گفتگوی پوراحمد را ارائه می دهد:

 در جشن خانه سینما، اکثر جوایز به فیلم «چندمترمکعب عشق» داده شد. به‌نظر شما، پررنگ‌شدن یک فیلم در جشن و نادیده‌گرفته‌شدن فیلم‌های دیگری مثل «قصه‌ها» منصفانه بود؟ 
واقعیت این است که من فیلم «چندمترمکعب عشق» را ندیده‌ام و نمی‌دانم مستحق این‌همه جایزه هست یا نه، اما «ماهی و گربه» را هشت‌بار، «پرویز» را هم هشت‌بار و «قصه‌ها» را شش‌بار در سینما و دوبار قبل از اکران که دیده‌ام! نمی‌توانم تصور کنم «چندمترمکعب عشق»، خیلی برتر از این فیلم‌ها بوده. چنین اتفاقی نشان می‌دهد که ٤٠ نفر داور، فقط رأی داده‌اند، بی‌هیچ ‌بحث و چالشی. خب رأی را هرکسی می‌تواند بدهد ولی برای داوری یک جایزه، چهارنفر آدم سروزبان‌دار اهل تحلیل دلسوز متعهد، باید بحث ایجاد کنند و افراد را درگیر آرایشان کنند. داوری یعنی به‌نتیجه‌رساندن آرا. در چنین اتفاقی نه‌فقط داوران، که آقای اسعدیان و میری و میرکریمی هم نقش دارند. اینکه همه فقط رأی‌هایشان را بدهند، اسمش دموکراسی نیست. یعنی داوران یک جشن نباید خط‌مشی داشته باشند؟ یا دبیر جشن نباید به داوران هشدار بدهد و آنها را متوجه دیگر فیلم‌ها کند؟ خاطرم هست یک‌سالی داور جشنواره فجر بودم، یکی از فیلم‌ها که به‌نظر می‌رسید باید سروصدا کند، به‌نظر ما داوران فیلم بی‌ارزشی بود. جمال امید که آن زمان دست‌اندرکار جشنواره بود، به ما هشدار داد که این فیلم بین مردم رأی اول را آورده و از ما خواست لااقل در دو، سه رشته کاندیدش کنیم تا بین رأی ما و مردم شکاف عمیقی نباشد. به‌هرحال، گاهی لازم است مثلا دبیر دخالت کند چون این آرا و نتیجه نهایی، برای آینده سینمای ما مهم است. فقط کنارایستادن و رأی‌شمردن که دموکراسی نیست. نتیجه، هدایت‌کردن می‌خواهد. با یکی از داوران که حرف می‌زدم می‌گفت خودمان شوکه شده‌ایم که «چندمترمکعب عشق» این‌همه جایزه برده. در داوری نباید جو‌گیر شد.
 خاطرتان هست که در دوره‌های قبلی هم چنین اتفاقی افتاده باشد؟ 
دوره‌ای که خودم دبیر بودم، داوری یک‌مرحله‌ای بود و ما از آرا راضی بودیم. زمان سیف‌الله داد که داوری دومرحله‌ای بود، داور بودم و یادم هست که این‌طور نبود که ما در جایگاه داور فقط رأی بدهیم. دیگر داوران بر یک فیلم اصرار داشتند و من احساس می‌کردم این‌طوری همه جوایز به سمت آن فیلم می‌رود و فیلم «سرزمین خورشید» که فیلم قابلی است، اصلا دیده نمی‌شود. سر این موضوع بحث درانداختم و دیگران را درگیر بحث کردم و بیش از همه یادم هست با ملک‌جهان خزاعی چالش داشتم. درواقع آن زمان، این‌طور نبود که فقط رأی بدهیم.
 در فجر چطور؟ این یک‌صدایی داوران تجربه شده بود؟ 
سالی که «آژانس شیشه‌ای» در فجر بود، همه آرا به سمت این فیلم رفت. بعد از جشنواره، جمشید اکرمی که به ایران آمده بود را دیدم و او گفت این دیگر رأی و داوری نبود، صدور مانیفست سیاسی بود. حرفش را که شنیدم، احساس کردم راست می‌گوید، ما جوگیر شده بودیم. همه هم‌نظر بودیم و اصلا چالشی هم به وجود نیامد. یک دوره دیگر هم در داوری فجر، من، جوزانی، منوچهر محمدی، بابک بیات و… داور بودیم و سر فیلم «به همین سادگی» و «آواز گنجشک‌ها» چالش‌های بسیاری داشتیم. درواقع آخرین مرحله داوری، صدور رأی است. بحث و هشدار در آن مهم است. برگزار‌کنندگان هم، مسئول انتخاب‌ها هستند.
 در یک کلام بگویید به نظر شما چه می‌شود که یک فیلم اکثر جوایز را می‌گیرد و فیلم‌های دیگری که مستحق بودند، هیچ جایزه‌ای نمی‌گیرند؟ 
این شاید ناشی از جوگیرشدن داوران است والا چطور ممکن است تماشاگری مثل من که مدت‌هاست سینمای ایران را دنبال نمی‌کند و حتی حاضر نیست یک‌بار هم فیلمی را در سالن سینما ببیند، چون موبایل‌های روشن مردم آزارش می‌دهد، آن‌وقت «پرویز» و «ماهی و گربه» و «قصه‌ها» را بارها در سالن می‌بیند و داوران، اصلا این فیلم‌ها را در انتخاب‌هایشان نمی‌بینند؟ منظورم این است که این فیلم‌ها آن‌قدر اثرگذار بوده‌اند که یک تماشاگر را کنجکاو کنند بارها ببیندشان. چطور می‌شود فیلم دیگری اکران شده باشد و همان تماشاگر، حتی ندیده باشدش و فیلم این‌قدر مهم باشد، ولی در زمان اکران آن‌قدر تأثیر نداشته باشد که تماشاگری که سینما را دنبال نمی‌کند کنجکاو کند تا حداقل یک‌بار آن را ببیند. در این اتفاق، نحوه رأی‌دادن و جهت‌دهی برگزار‌کنندگان را مؤثر می‌دانم. سالی که خسرو شکیبایی برای «اتوبوس شب» کاندیدا شد، برای فیلمی دیگر هم نامزد شد. من تعجب کرده بودم چطور برای آن فیلم هم نامزد شده. چون هم آن فیلم، فیلم بدی بود و هم خسرو در آن فیلم خوب نبود. نهایتا برای «اتوبوس شب» جایزه گرفت ولی همان موقع فکر کردم، واقعا آنهایی که داورند چه درکی از بازیگری دارند؟ و بر چه اساسی کاندیدا انتخاب می‌کنند.
ببینید ٤٠ داور، نهایتا در رشته‌های مختلف، «چندمترمکعب عشق» را برگزیده‌اند. اگر از این ٤٠نفر، چهار نفر هم اهل تحلیل و بحث بودند، حتما امکانش را داشتند که بحث ایجاد کنند. باید دید آنها اهل تحلیل نبودند یا امکانش را نداشتند؟ اگر امکانش را نداشتند که اشکال از برگزارکنندگان است و اگر امکان داشته‌اند و بحث نکرده‌اند، که خب حتما ناآگاه و کم‌اطلاع بوده‌اند یا اینکه تشتت و بی‌اعتمادی بالایی بین داوران بوده و امکان بحث‌کردن ایجاد نمی‌شده. به نظرم اشکال اساسی در فرمول و نحوه رأی‌گیری است.

سینماژورنال: با جایزه ای که مریلا زارعی از هفدهمین جشن خانه سینما برای “شیار143” نرگس آبیار گرفت جمع جوایزش رسمی اش برای این فیلم به عدد 5 رسید.

به گزارش سینماژورنال سیکل موفقیتهای زارعی برای بازی در این فیلم از جشنواره سی و دوم فیلم فجر و دریافت سیمرغ بهترین بازیگر زن آغاز شد.

به دنبال آن نیز در اغلب جشن و جشنواره های داخلی که “شیار143” حاضر بود از جشنواره مقاومت تا جشن انجمن منتقدان مریلا برنده جایزه بهترین بازیگری شد.

از آن طرف در جشنواره آسیاپاسیفیک استرالیا نیز زارعی چنین موفقیتی را تجربه کرد و جمعه شب نیز با دریافت تندیس بهترین بازیگری جشن خانه سینما این سیکل پایان یافت.

سکوت ابتدایی…

این موفقیت بی سابقه برای زارعی در شرایطی رخ داد که در موقعیتی ابزورد نام “شیار143” در فهرست اولیه فیلمهایی که برای بخش مسابقه جشنواره سی و دوم معرفی شده بودند، نبود و البته در آن موقعیت زمانی زارعی کاملا در سکوت به سر برد.

با این حال در نهایت فیلم به بخش مسابقه وارد شد و البته نمایش در کاخ جشنواره ورق را به سود صاحبان اثر برگرداند.

ماهی سیاهی که مورد توجه قرار نگرفت

زارعی بعد از “شیار143” در فیلمی به نام “ماهی سیاه کوچولو” بازی کرد که سال قبل در جشنواره به نمایش درآمد اما نه تنها مورد توجه مخاطبان قرار نگرفت که منتقدان هم اثر را پایین تر از استانداردهای مدیوم سینما دانستند.