سینماروزان: با وجود آن که اغلب آثار اکران نوروز  ولو به صورت حداقلی از تیزر تلویزیونی بهره می‌برند ولی #قدغن کاملا تحریم شده.

تاکنون حتی یک تیزر تلویزیونی #قدغن روی آنتن نرفته و مشخص نیست این تحریم تلویزیونی به چه دلیل است؟

برخی شنیده‌ها دلیل این تحریم را سوژه ملتهب و مضمون ممنوعه ای دانسته‌اند که #قدغن برپایه آن داستان پردازی می‌کند…

قدغن” تازه ترین محصول #پارسافیلم که از حضور #جواد_یساری خواننده خوش صدای چندنسل در کنار بازیگرانی مثل سام درخشانی، ساناز سعیدی، کریم امینی، علیرضا استادی، ونوس کانلی، رزا بیات، محمود جعفری و با حضور هنرمندانه افسانه چهره‌آزاد سود می‌برد در قالب اکران نوروز روی پرده رفته است.

“قدغن” به تهیه کنندگی حسين فرحبخش به کارگردانی مجید مافی ساخته شده است.

سینماروزان: افزایش اقبال به درام زندگینامه‌ای “عنکبوت” با وجود توقیف در مشهد و قم، ادامه دارد.

فیلم سینمایی «عنکبوت» در حالی با پخش #نمایش_گستران روی پرده رفت که دچار توقیف موضعی در برخی شهرها شده ولی اقبال از آن بالا بوده!

«عنکبوت» با بازی #محسن_تنابنده برداشتی آزاد دارد از زندگی سعید حنایی یکی از قاتلان زنجیره‌ای دهه هفتاد است در شهر مشهد چندین زن خیابانی را به قتل رساند.

محسن تنابنده، ساره بیات، شیرین یزدان بخش، ماهور الوند، گلنوش قهرمانی، علی باقری، مهدی حسینی نیا، جواد یحیوی، آتیه جاوید، مهدخت مولایی، سحر عبدالهی، حمیدرضا هدایتی راد، نیوشا علیپور، یوسف خسروی و با حضور فرید سجادی حسینی از جمله بازیگران «عنکبوت» هستند.

سینماروزان: کمدی تازه رضا عطاران با عنوان “زیرنظر” درحالی از چهارم دی ماه روی پرده رفته که هیچ کدام از سالن‌های حوزه فیلم را اکران نکرده‌اند.

نه سینماهای تهران حوزه و نه سینماهای شهرستان این نهاد این کمدی را در برنامه نمایش خود قرار نداده‌اند و این معنایی ندارد جز تحریم.

از آن سو تاکنون هیچ تیزر تلویزیونی از این کمدی هم روی آنتن تلویزیون نرفته است.

اینکه چرا حوزه هنری که خود زخم‌خورده توقیف فیلم ضدملکه “دیدن این فیلم جرم است” می‌باشد به‌دنبال توقیف یک کمدی رفته جای سوال است؟؟

محمد شایسته تهیه‌کننده “زیرنظر” که برای روی پرده فرستادن این فیلم مدتها انتظار کشید درباره تحریم حوزه به سینماروزان گفت: وقتی حوزه فیلم را حتی در سینماهای دورافتاده‌اش اکران نمی‌کند یعنی تحریم شده‌ایم.

شایسته در چرایی مشکل حوزه با “زیرنظر” گفت: هرچند با رایرنی به دنبال حل مشکل بوده‌ایم ولی گویا اساسا با کل فیلم مشکل دارند و نه سکانسهای خاص چون حتی یک سالن هم به “زیرنظر” نداده‌اند!

شایسته تاکید کرد: همان طور که به مدیران حوزه هم گفته‌ام حالا هم می‌گویم تحریم کار ظالمانه‌ایست که از آمریکا بر مردمان مظلوم اعمال می‌شود و از حوزه بر سینماگران مستقل و غیرمتصل!!

تهیه‌کننده “زیرنظر” درباره ممنوعیت پخش تیزر تلویزیونی فیلمش به سینماروزان اظهار داشت: تلویزیون تاکنون که به ما تیزر نداده و نمیدانم در روزهای آینده چه خواهد شد ولی تجربه می‌گوید وقتی در ابتدا تیزر نمی‌دهند اینکه در آینده نزدیک تیزر بدهند هم چندان ممکن نیست!!

سینماروزان: رسانه‌های اصولگرا بعد از تدبیر رییس دستگاه قضا درباره “خانه پدری” در یک هفته گذشته حملات خود را بر سیبل “سمفونی نهم” تنظیم کرده بودند و تا توانستند به انتقاد از این فانتزی مرگبار(!) پرداختند.

این حملات زودتر از حد تصور نتیجه خود را نشان داده چون سینماداران قم به سرعت فیلم را از پرده پایین کشیدند و بسیاری از شهرستانها هم سالنهای فیلم را کم کرده‌اند.

این توقیف در شرایطی رخ داده که برخی دلیل آن را نمایش ناتمام یک بوسه فرانسوی در فیلم دانسته‌اند و برخی نیز از تفاسیری گفته‌اند که از نمادهای ضددیکتاتوری فیلم متبادر شده.

محمدرضا هنرمند کارگردان “سمفونی نهم” در انتقاد از توقیف فیلمش در قم اظهار داشت: بعداز اینکه با تصمیم غیرقابل توجیه شورای صنفی نمایش، فیلم “سمفونی نهم” را با دو فیلم کمدی پر مخاطب “مطرب” و “چشم و گوش بسته” که اولی یک توقیف یک هفته ای هم داشت به نمایش گذاشتند ، تکلیف فیلم “سمفونی نهم” پیشاپیش معلوم شد. یک هفته بعد، درحالی‌که فیلم “سمفونی نهم” در زیر دست و پای این دو فیلم کمدی داشت به سختی نفس می کشید، خبر خوش از توقیف بیرون آمدن فیلم “خانه پدری” هم تیتر همه خبرگزاری ها شد و یک رقیب تازه نفس و تازه آزاد شده هم به جمع ما پیوست تا سهمی از ظرفیت محدود و نا چیز مخاطب سینما داشته باشد. حالا خبردار شدم به دلایلی که هنوز برایم روشن نیست فیلم “سمفونی نهم” را در شهر قم از پرده نمایش پایین کشیده اند. هردم از این سو و از آن سو بری می رسد !!

سینماروزان: پخش تلویزیونی فیلم سیاسی “آقای رییس جمهور” حدود بیست سال بعد از تولید و البته توقیف(!) حرف و حدیث‌های متعددی را در میان مخاطبان ایجاد کرده و اغلب هم از تلویزیون به‌خاطر رفع توقیف از فیلم به نیکی یاد کرده‌اند. یوسف مرادیان بازیگر اصلی این فیلم درباره بازتاب رفع توقیف تلویزیونی فیلم و روند ایفای نقش در آن حرف زده است.

*آیا فکر می کردید که “آقای رییس جمهور” به طور غیررسمی نزدیک بیست سال توقیف شود و در نهایت تلویزیون نسبت به عرضه گسترده آن اقدام کند؟

**همان زمان که قرار بود کار کلید بخورد طبیعتا صحبت‌هایی حول و حوش فیلمنامه و متن داستان وجود داشت ولی بی‌توجه به این حواشی چون متن کار را متفاوت دیدم بازی در فیلم را پذیرفتم. وقتی فیلمنامه به من پیشنهاد شد یک بار به‌طور کامل آن را خواندم و گفتم من نقش این خبرنگار را بازی خواهم کرد که بسیار ملموس مصور شده و هرچند فراز و نشیب‌هایی را متحمل می شود ولی در نهایت سعی می‌کند که به اصل خودش برگردد. این اتفاقی است که مطمئنا در جامعه، مشابه دارد و جزو حقایق جامعه است ولی بعد از ساخته شدن فیلم دیدیم که همچنان حق‌گویی تبعات دارد و فیلم در هاله.ای از ابهام سالها مسکوت ماند تا پخش تلویزیونی اخیر.

*خبرنگاری شغلی است که به معنای واقعی کلمه در سینما و تلویزیون حقش ادا نشده. برای ایفای خبرنگار همذات پندارانه “آقای رییس جمهور” از خبرنگار خاصی الهام گرفته بودید؟
** من همیشه در طول فعالیت بازیگری با بچه‌های مطبوعات، همکاری نزدیک داشته‌ام و به خاطر اینکه رابطه تنگاتنگی با این دوستان داشته‌ام، فضای جدی کار رسانه‌ای خیلی برایم بیگانه نبود. ضمن اینکه کسی داشت کار را می‌ساخت که خودش اهل رسانه بود و درک درستی از کاراکتر داشت. من با چشم و گوش باز نقش را بازی کردم و فکر می‌کنم مطلوب هم واقع شده.

*به خاطر بازی در این فیلم اصلاح‌طلب‌ها و یا اصولگراها برخورد خاصی با شما نداشتند؟

**چرا اتفاقا با تهدیدات برخی تندروها مواجه شدم و حتی بارها بهم گفتند ترورت می‌کنیم و تهدید به مرگ شدم!!! من هم گفتم من فقط بازیگر هستم و یکی از الگوهای من خدا بیامرز مهدی فتحی بوده است که حتی در منتهی‌الیه مشکلات هم کمر خم نکرد و بنده هیچ کس نبود.

*دقیقا از سوی چه کسانی تهدید شدید؟
**ببینید دقیقا مشخص نبود کدام طرفی بودند و فقط می‌توانم بگویم تندروهایی بودند که به‌جای دیالوگ به دنبال حذف صدای مخالف بوده و هستند. علیرغم این تهدیدات همان موقع هم مثال آقای فتحی را زدم که بازیگر باید بازی کند و در برابر هیچ زورگویی سر خم نکند.

*پس خودت به مفاهیم “آقای رییس جمهور” اعتقاد کامل داشته‌ای؟

**اگر زمانی بخواهیم درباره بعضی از مسایل خیلی تخصصی و خیلی ریزبینانه برخورد کنیم، باید سراغ آن نویسنده و آن کارگردان و آن تفکر برویم که وقتی اینها را آوردی چه چیزی را می خواستی در آن زمان بگویی و منظور و نظرت چه بوده است؟ من فکر می‌کنم این منطقی‌تر است که به طور نسبی به فیلمنامه باور داشته باشیم. حرفه من ایجاب می‌کند هر شخص و شخصیتی را به درستی ایفا کنم. باید به کاراکتر نزدیک بود ولی این دلیل نمی شود من شخصی برخورد کنم و دارای یک تفکری باشم و صرفا از آن تبعیت کنم و تفکر شخصیم را کاملا وارد کار کنم. من یک بازیگرم و باید در نقش خود فرو روم. من خاطرم است که فیلمی به من پیشنهاد شد به اسم “ترمینال غرب” که در آن نقش شهیدمصطفی احمدی روشن را بازی کردم و برای آن کار از جشنواره عمار، جایزه نقش یک را گرفتم و خیلیها از کنار آن نقش گذشتند ولی خودم وقتی نقش را در فیلم نامه خواندم، دیدم چقدر نقش این آدم زیباست و این آدم تمام حرف و صحبتش در طول قصه، تکیه بر علم است. یعنی این بچه متکی به علم است و معتقد است یکی از جبهه‌هایی که می‌شود در آن جنگید، جبهه علم است و این برایم قشنگ بود. شخصیت این آدم از دنیایی صحبت می کند که چند قدم جلوتر است و به همین خاطر نقش را پذیرفتم. شخصیت اصلی “آقای رییس جمهور” هم ویژگیش این بود که به‌مانند همه آدم‌ها هم کار درست انجام می‌داد و هم کار نادرست و فی‌الواقع، تخت نبود.

*به نظر خودتان چرا آثار سیاسی صریح کمتر ساخته می‌شود؟

** فکر می کنم به خاطر همان جناح‌بندی‌های بی‌فایده است. ما به مرحله ای رسیده‌ایم که به جای اینکه بیاییم با هم تعامل کنیم و با هم بیندیشیم و با هم همفکری کنیم تا اهداف کشور محقق شود، نسبت به هم گارد داریم و حتی یک توییت انتقادی را برنمی‌تابیم چه برسد نقد در قالب فیلم و سریال. البته چه خوب شد که تلویزیون پیشقدم شد در رفع توقیف از یک فیلم سیاسی تمام‌عیار و یقین بدانید اگر تلویزیون با همین دست‌فرمان پیش برود یعنی در کنار عرضه فیلمهای سیاسی مهجور ثابت‌قدم باشد و کنارش از تهیه‌کنندگانی که به‌دنبال تولید چنین آثاری هستند حمایت کند، دیری نمی‌گذرد که ژانر سیاسی دوباره در این کشور پا می‌گیرد.

*…البته اگر افراطیون بگذارند؟

**ببینید، همین “آقای رییس جمهور” از تلویزیون پخش شد و کلی حرف و سخن طرح کرد که یکی هم بوده که در دو دهه قبل، مفاسد اقتصادی امروز را پیش‌بینی کرده. طبیعی است که باید اجازه داد که مخالفان چنین فیلمی هم حرف خود را بزنند و حتی فیلم و سریال خود را بسازند و اجازه پخش بگیرند. افراطیون هم باید قاعده بازی را بشناسند و به‌جای تلاش برای حذف فیلم و سریال مخالف، بکوشند با زبان هنر پاسخ دهند.

*حرف آخر؟

**گاهی در محیط های عمومی از من می پرسند که چرا کم کار می کنم؟ و چرا نیستم؟ من از تریبون شما به این عزیزان می گویم که من هر کاری که کار خوبی باشد را که با قلبم و روح و تفکراتم ارتباط برقرار کند، حتما انجام خواهم داد و کارهایی را که دوست ندارم و کارهایی را که احساس می کنم پیامی ندارند و حرفی برای گفتن ندارند و حتی سرگرم کننده هم نیستند، رد خواهم کرد. اینکه کاری در زمان خود توقیف شود و بیست سال بعد جریان ایجاد کند را ترجیح می‌دهم به کارهای سطحی و فاقد اثرگذاری. آهسته و پیوسته جلو می‌روم و مطمئنم خداوند برای من هم برنامه‌هایی دارد.

سینماروزان: در یکی دو ماه گذشته درز برخی اخبار غیررسمی درباره سریال خانگی «آقازاده» موجب واکنش‌هایی از سوی نویسنده و تهیه کننده سریال و ذکر توضیحاتی دوپهلو درباره محتوای ملتهب سریال گردید.

با این حال این توضیحات هم نه تنها از حجم شایعات حول سریال کم نکرد بلکه باعث شکل‌گیری حساسیت‌های بیشتری حول سریال و درونمایه آن شده؛ حساسیت‌هایی که هسته اصلی تولید را هم متحمل فشارها و ایجاد موانع جدی برای ادامه کار کرده.

از جمله این موانع به اعمال فشار از سوی برخی گروه‌های اقتصادی خاص برمی‌گردد که در روزهای گذشته از در اختیار قرار دادن لوکیشن‌هایشان به این پروژه سرباز زده‌اند و با بدقولی مشکلات مختلفی را برای تولید سریال در جهت تغییر مسیر داستان ایجاد کرده اند.

فشار برخی وزارتخانه‌های خاص و نامه‌نگاری‌های متعدد برای تغییر بخش‌هایی از خط اصلی داستان، از دیگر مشکلات شکل گرفته حول “آقازاده” است که افزایش حساسیت وزارت ارشاد و پیشنهاد برای حذف برخی از بخشها را نیز به دنبال داشته است.

یکی از عوامل پروژه که نخواست نامش اعلام شود فاش کرده به غیر از توصیه‌ برای اعمال تغییرات ده‌ها سکانس اصلی این سریال، کارشکنی‌هایی هم در روند تولید صورت گرفته و فی‌المثل برای یکی از سکانسهای خیلی مهم مرتبط با نمایش اتصالات ژن‌های خوب، به هلی‌کوپتری احتیاج بوده که علیرغم هماهنگی‌های قبلی، به پروژه نرسیده است.

از داستان «آقازاده» به طور رسمی چیزی منتشر نشده ولی آن طور که نویسنده و تهیه‌کننده‌اش حامد عنقا گفته با سریال تند و تیزی درباره پدیده «آقازاده»ها و فسادهایشان در ایران و بالاخص مفاسد اقتصادی‌شان روبرو هستیم.

فشارها فقط از بیرون نیست چون عنقا حتی از مجموعه‌ای که در آن مسئولیت دارد هم تحت فشار است. حامد عنقا مشاور هنری رییس هیات امنای دانشگاه آزاد است ولی به واسطه عنوان سریال که “آقازاده” است و حساسیتها و فشارهای موجود، رییس یکی از زیرمجموعه‌های این دانشگاه نیز از دراختیار قرار دادن لوکیشن به سریال سرباز زده!!

این اتفاقات در شرایطی رخ داده که هنوز پخش سریال شروع نشده چون با توجه به شمایلی که در قسمتهای ابتدایی از برخی آقازادگان خاص(!) و بخصوص ژن‌های خوب مشغول حال و حول در سینما و موسیقی، ارائه شده، هیچ بعید نیست «آقازاده»های مدنظر این سریال برای جلوگیری از افشای پشت پرده زندگی‌شان، اقداماتی موثرتر(!!) انجام دهند.

سینماروزان به دنبال آن بود که در گفتگو با تهیه کننده و کارگردان سریال درباره سرنوشت این سریال، شفاف‌سازی کند ولی هیچ کدام از این دو صحبت در شرایط فعلی را به صلاح سریال ندانستند و جز کلماتی مختصر در این باره حرف نزدند.

یکی از پرسشهای سینماروزان از کارگردان، شایعه پیشنهاد مشارکت یکی از سرمایه‌گذاران متمول فعال در سینما در پروژه “آقازاده” بود. بهرنگ توفیقی ضمن تایید این شایعه از پاسخ منفی به این سرمایه‌گذار بخاطر درخواست اعمال نظرات سوء در متن فیلمنامه خبر داد!

پرسش دیگر از توفیقی پیرامون ربط اعمال فشارهای وارده به سریال با شرکای سازمان‌هایی بود که در این سریال کنار تهیه‌کننده هستند. آیا همراهی برخی ارگانهای فیلم و سریال‌ساز به عنوان سرمایه گذاران این سریال اسباب اعمال فشار شده؟؟

توفیقی با ذکر آیه “یوم تبلی السرائر” ، پاسخگویی درباره این پرسش را به آینده محول کرد…

سینماروزان: در روزهای گذشته شاهد حملات برخی رسانه‌های اصولگرا به کمدی در آستانه اکران “مطرب” بودیم تا جایی که یکی از این خبرگزاریها، این فیلم را حاوی دروغ‌هایی علیه نظام دانسته و حتی مدعی گشت که همه حواشی اکران “خانه پدری” یک عملیات فریب بوده برای روی پرده فرستادن “مطرب”.(اینجا را بخوانید)

در شرایطی که هیچ کدام از مدیران سینمایی به ادعاهای این رسانه‌ها پاسخی نداده‌اند پخش‌کننده “مطرب” از تعلیق یک هفته‌ای اکران این فیلم خبر داده و البته سامانه جامع بلیت‌فروشی هم پیش‌فروش بلیتهای این کمدی را متوقف کرد.

فیلمیران پخش‌کننده “مطرب” ابتدای سال را با حواشی از پرده پایین آمدن “رحمان۱۴۰۰” به‌دلیل تفاوت با نسخه مجاز پشت سر گذاشت و نیمه دوم سال را هم با توقیف مجدد “خانه پدری” مواجه گشت!!

حالا و با تعلیق اکران “مطرب” که قرارداد اکرانش ثبت شده و تیزرهای تبلیغاتی موزون‌اش(!) هم از مدتها قبل منتشر شده بود به‌نظر می‌رسد فیلمیران کوشیده علاج واقعه را قبل از وقوع کند و پیش از آن که سرنوشت “رحمان…” و “خانه پدری” مجددا برایش رخ دهد با تعلیق اکران، مناقشات بعدی را عقب بیندازد.

اما این تعلیق یک هفته‌ای اکران چه خاصیتی خواهد داشت؟؟ آیا بناست در این یک هفته با مخالفان “مطرب” رایزنی شده و مشابه تجربه‌ای که برای “فروشنده” رخ داد به لطایف‌الحیلی نظر آنها نسبت به فیلم جلب شود؟؟؟
یا آن که اساسا این تعلیق یک هفته‌ای اکران مقدمه‌ایست برای توقیف طولانی مدت و چندماهه “مطرب” تا انتخابات مجلس برگزار شود و پس از آن و در فضایی آرام‌تر و دور از تنازعات سیاسی، فیلم روی پرده رود؟؟

سینماروزان/احمد محمداسماعیل: در سینمای ایران در دوره های مختلف با آثار توقیفی مختلفی مواجه بوده ایم ولی کم هستند فیلمهای جنگ یا دفاع مقدس که گرفتار توقیف شوند.

سینماروزان: بالاخره شش سال بعد از رونمایی اولیه “رستاخیز” و ماهها بعد از توقیف این فیلم عاشورایی، نسخه ای باکیفیت از فیلم با دوبله عربی از طریق سامانه یوتیوب منتشر شد.

اینکه چه کسی نسخه عربی فیلم را منتشر کرده و اینکه این انتشار چه سودی دارد مهمترین پرسش های پیرامون این اتفاق است.

روزنامه اصلاح طلب «اعتماد» به نقل از يك منبع آگاه مدعی شده است: سه نسخه فيلم «رستاخيز» با سه زبان انگليسي، فارسي و عربي در دو استوديو، يكي استوديو روشنا در ايران و ديگري استوديويي در لندن بوده و جز تهيه‌كننده اثر حتي يك فريم اين فيلم قابل دسترسي براي كسي نبوده است. با اين حال هنوز مشخص نيست كه آيا تهيه‌كننده اجازه انتشار آن را داده يا نه. و البته سوال مشخص ديگر اينكه سازندگان فيلم چرا بايد راضي به اين كار باشند؟

این رسانه اصلاح طلب ادامه داده است: اين اواخر تمام سهام‌داران فيلم – از بنياد سينمايي فارابي گرفته تا موسسه رسانه‌هاي تصويري، آكو آفالز و… – در كنار سرمايه‌گذار فيلم طي يك جمع‌بندي به اين نتيجه رسيده بودند كه نسخه عربي اين فيلم را در فضاي اينترنت نظير نت فليكس نمايش دهند كه نسخه غيرقانوني اين فيلم درفضاي اينترنت تمام برنامه‌هاي سرمايه‌گذاران وسهام‌داران را به هم ريخت.

«اعتماد» افزوده است: كپي‌رايت بين‌المللي«رستاخيز» ثبت شده است. به همين جهت مالك فيلم اگر بخواهد مي‌تواند طبق قوانين حقوقي و حق تكثيري كه دارد پيگيري كرده و از نشردهنده اين فيلم شكايت كند.

سینماروزان: توقیف “رحمان1400” بخاطر عدم اعمال اصلاحیه های ارشاد و روی پرده ماندن یک ماهه نسخه غیرمجاز صورت گرفت و در شرایطی که بسیاری انتظار داشتند سازندگان فیلم اعم از علی سرتیپی تهیه کننده، منوچهر هادی کارگردان و جواد نوروزبیگی مجری طرح،  مراتب عذرخواهی خود را به خاطر روی پرده فرستادن نسخه ای غیرمجاز اعلام کنند ولی نه تنها این اتفاق نیفتاده که شاهد موضع طلبکارانه سازندگان هم هستیم.

منوچهر هادی کارگردان “رحمان1400” در متنی اجتماعی در واکنش به توقیف نوشت: دومین فیلم پر فروش تاریخ سینما(؟؟!) بدون هیچ پاسخ قانع کننده ای توقیف شد که دو هفته قبل در شهر قم این اتفاق افتاده بود. ممنون از مدیران سینمایی که کاری از دستشان بر نمی آمد ولی تلاششان را کردند چون کلا در ارشاد کسی تصمیم گیرنده نیست و تصمیمات از جای دیگری گرفته می‌شود. ایشان فقط ابلاغ می‌کنند. هیچ گاه کسی برای فیلمش تشویق نمی‌شود ولی تنبیه چرا و توقیف چرا؟؟

به دنبال آن سازندگان “رحمان1400” هم در بیانیه ای آوردند: با توجه به توقیف فیلم «رحمان ۱۴۰۰» که بدون دلیل کافی صورت گرفت از وزیر محترم ارشاد تقاضا می‌کنیم که ورود پیدا کرده و در جلسه ای رفع ابهام کنند. ضمناً از کانون محترم کارگردانان و شورای عالی تهیه کنندگان درخواست می‌نمائیم بخاطر دفاع از سینما به بهانه این فیلم حمایت و اعتراض خود را اعلام کنند تا در آینده از این قبیل تصمیمات عجولانه که به ارشاد تحمیل میشود برای هیچ فیلمی گرفته نشود و «رحمان ۱۴۰۰» که با استقبال خوبی روبرو شده و توانسته در این شرایط جامعه، خنده را به صورت بینندگان بنشاند، بتواند به اکران قانونی خود ادامه دهد!!

پرسش اول منتج از ادعاهای منوچهر هادی آن است که اگر ارشاد تصمیم گیرنده نبود چگونه یک ماه با پروانه نمایش ارشاد نسخه غیرمجاز فیلمتان روی پرده ماند؟

پرسش دوم خطاب به هادی آن است که رک و راست بگوید آن “جای دیگر” کجاست و چرا دستور به توقیف فیلمش را داده؟؟
 

پرسش سوم آن است که منوچهر هادی چرا انتظار تشویق دارد؟ تشویق برای چه؟ برای روی پرده فرستادن فیلمی مغایر با نسخه مجاز که پر شده بود از مصادیق اروتیک؟

پرسش چهارم ناظر به بیانیه سازندگان فیلم است که توقیف را بدون دلایل کافی میدانند و از وزیر ارشاد تقاضای رفع ابهام میکنند!! وزیر از چه رفع ابهام کند؟ چگونگی اکران یک ماهه فیلمی متفاوت با نسخه مجاز؟ یعنی سازندگان هنوز درنیافته اند که بخاطر روی پرده فرستادن فیلمی مغایر با نسخه مجاز توقیف شده اند؟
 

پرسش پنجم درباره تقاضای سازندگان از همکاران مبنی بر حمایت از ایشان است؟ کارگردانان و تهیه کنندگان از چه حمایت کنند؟ بی قانونی صورت گرفته در نتیجه عدم اکران نسخه مجاز و جازنی با نسخه ای مملو از اشارات جنسی؟؟
 

سینماروزان: یک ماه بعد از اکران “رحمان 1400” و ساعاتی پس از آن که مدیرکل سینمای حرفه ای مدعی عدم تطابق نسخه اکران فیلم با نسخه مجازش شد، سازمان سینمایی خبر توقیف این فیلم را مخابره کرد.

سازمان سینمایی متذکر شده است: بر اساس گزارشهای رسیده به اداره کل سینمای حرفه ای  معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی و بررسی بازرسان این اداره کل، تخلف فیلم «رحمان 1400» مبنی بر عدم حذف کامل برخی از صحنه های اعلامی از سوی شورای پروانه نمایش در برخی از سینماها محرز شد و با عنایت به مفاد ماده 18 آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم از ادامه اکران این فیلم جلوگیری بعمل آمد.

اینکه فیلم “رحمان 1400” یک ماه روی پرده بوده و کلی نقد بر محتوای زننده آن از سوی مخاطبان وارد شده و حتی مدیران حوزه نسخه ای سانسورشده از آن را اکران کرده اند و تازه پس از این یک ماه اکران بوده که بازرسان ارشاد متوجه حجم بالای نماهای اروتیک فیلم شده اند جای سوال دارد!

آیا توقیف “رحمان 1400” به دستور مستقیم ارشاد و بخاطر عدم سانسور نماهای ممیزی خورده بوده است یا به دلیل ورود نهادهای بالادستی به ماجرا و احیانا یک معامله سیاسی در سال انتخاباتی 98؟؟؟!!!

سینماروزان: اینکه یک ماه بعد از اکران کمدی “رحمان1400” و علیرغم اکران نسخه مجاز در سینماهای حوزه،  سازمان سینمایی ارشاد تازه متوجه تفاوت نسخه مجاز با نسخه اکران شده است یک طرف، اینکه بعد از برخاستن از بیخبری یک ماهه(!) به ناگاه بلیت فروشی فیلم برای چند روز متوقف شده، طرف دیگر!!

آیا توقف چندروزه بلیت فروشی فیلم، تمام مجازات صاحبان فیلمی است که نسخه ای غیرمجاز از فیلم خود را روی پرده فرستاده اند؛ نسخه ای که ورای کلی دیالوگهای اروتیک از ابتدا تا انتهایش، کاراکترهایش بارها و بارها با اشاره، آلت تناسلی مردانه، نثار هم میکنند؟؟

این توقف چندروزه اکران و سپس روی پرده فرستادن نسخه مجاز، مجازاتی قطعی برای تمام آنهایی است که نسخه ای غیرمجاز از فیلم را روی پرده می‌فرستند یا فقط فیلمهای یک پخش کننده خاص است که این گونه با رحمانیت اداره نظارت روبرو میشود؟؟

اگر دست اندرکاران تولید و پخش “رحمان 1400” بخاطر اکران نسخه ای مغایر نسخه مجاز تخلف کرده اند که باید مجازاتی برای صاحبان اثر تدارک دیده شود که دیگر کسی جرأت دور زدن ارشاد را پیدا نکند وگرنه توقف چندروزه بلیت فروشی فیلم و لابد آغاز بلیت فروشی بعد از چند روز، فقط دوپینگی است برای فیلمی که بلافاصله بعد از پایان تعطیلات افت فروشی چشمگیر داشته است.

بدیهی است که شائبه توقیف ولو یکی دو روزه فیلم هم چنان ضدتبلیغی را برایش فراهم میکند که بلافاصله بعد از اکران مجدد، دوپینگی در فروش برایش رقم خواهد خورد تا بتواند رکورد فروش 40میلیاردی “هزارپا” را بزند! جز این است؟؟

سینماروزان: در سالهای اخیر برخی از آثار پرمخاطب سینماهای کشور با محدودیت یا توقیف نمایش در سینماهای شهرداری روبرو شده اند؛ روالی که هرچند استارتش در زمان حضور محمدباقر قالیباف در شهرداری تهران زده شد اما به دوران محمدعلی نجفی و محمدعلی افشانی هم تسری یافته است.

سینماهای شهرداری تهران زیرمجموعه سازمان تصویرشهر است که مدیریت آن همچنان برعهده مدیری بازمانده از روزگار قالیباف است و همین مدیر بوده که در ماههای گذشته از نمایش فیلمهایی مثل «خالتور» و «دشمن زن» در سینماهای شهرداری جلوگیری به عمل آورد. به تازگی کمدی پرمخاطب «لازانیا» هم با ممنوعیت نمایش در سالنهای شهرداری مواجه شده است.

احمد احمدی تهیه کننده «لازانیا» در واکنش به این ممنوعیت نامه ای سرگشاده را به مدیرعامل تصویرشهر نوشته است.

متن این نامه را بخوانید:

جناب آقاي علي احمدي
مدير عامل محترم تصویرشهر
سلام عليكم

فيلم «لازانيا» به تهيه كنندگي اينجانب احمد احمدي كه با سرمايه بخش خصوصي، به شكلي كاملا مستقل توليد شده و در همين چند روز ابتداي اكران مورد استقبال گسترده مخاطب قرار گرفته هنوز فرصت نمايش در سينماهاي پرديس ملت و ساير سينماهاي زير مجموعه شهرداري تهران (به استثناي سينماي آزادي كه مالكيت آن بين حوزه هنري و شهرداري مشترك است) را نيافته و من متعجبم كه بر اساس كدام منطق و چرا اين فيلم كه مجوزهاي لازم را از وزارت ارشاد دريافت كرده و به عنوان اثري سالم و سرگرم كننده توجه خانواده ها را جلب كرده، مورد بي‌مهري شما قرار گرفته و گرفتار تبعيض شده. از آن بيشتر متعجبم و دلگير كه چرا جنابعالي و زير مجموعه شما پاسخگوي بنده و عوامل فيلم نيستند و تمام تلاش هاي من براي ارتباط با شما و دانستن دلايل اين بي عدالتي و حل مشكل ناكام مانده.

جناب احمدي!
اين رسمش نيست كه سينماهاي متعلق به بيت المال اسير اعمال سليقه شخصي شما شوند و ما را از حقوق حقه خود محروم كنيد. آنچه اختيار اداره آن به شما سپرده شده امانتي است كه نمي تواند و نبايد وسيله اعمال اغراض و سليقه شخصي شود. اين قابل قبول نيست كه شما فيلم هاي رفقا و نزديكان خود را كه بعد از «لازانيا» اكران شده اند را در سينماهاي متعلق به بيت المال، در بهترين شرايط نمايش دهيد و فيلم هاي مستقلي مثل «لازانيا» را در محاق قرار داده و مانع نمايش شان شويد.
اين بساط سانسور و حذف آمرانه و فراقانوني نه اخلاقي است و نه مشروعيتي دارد و از آن بدتر منش و رفتار متفرعنانه شما است كه حتي پاسخگوي عملكرد خود نيستيد.

آقاي احمدي!
من و امثال من با تحمل هزاران مشكل و مرارت و بدون حمايت و بري از هر نوع وابستگي و رانت، با پول حلال فيلم مي سازيم و روا نيست به هر دليل با اين حق كشي ها بخواهيد زمينه حذف و نابودي ما را فراهم كنيد. البته اين خيال باطلي است چرا كه ما حذف و نابود نمي شويم و بر عكس از پا نخواهيم نشست و در برابر ظلم و بي عدالتي هايي اين چنين سكوت نخواهيم كرد.
در حالي به بهانه ماه محرم و صفر از نمايش «لازانيا» خودداري مي كنيد كه همين الان در سينماهاي تحت تملك شهرداري تهران چند فيلم طنز، مثل «تهران، لوس آنجلس»، «هشتگ» و فيلم «ماه پيشوني» با صحنه هاي موزيكال و رقص و آواز بسيار در حال نمايش هستند كه تعدادي از آنها بعد از «لازانيا» اكران شده اند و حتي در مواردي كمتر از فيلم «لازانيا» مي فروشند و من مي خواهم بدانم چرا فرصت نمايش در اين سينماها از فيلم من سلب شده و چرا من به عنوان يك تهيه كننده مستقل از اين امكان محرومم. آيا امام حسين (ع) نمايش اين سه فيلم كمدي و مفرح، در ماه محرم را حلال دانسته اند و فقط نمايش «لازانيا» را گناه و حرام اعلام فرموده اند؟!
اين چه بساطي است كه از اجتهاد شخصي در امور ديني راه انداخته ايد و به نام امام حسين (ع) و محرم حق و ناحق مي كنيد، البته من معتقدم آن سه فيلم هم بايد اكران شوند و حق شان است همانطور كه «لازانيا» هم بايد اكران شود و از حق قانوني اش محروم نشود.

جناب آقاي احمدي!
قوياً معتقدم نمايش فيلم «لازانيا» در سينماهاي متعلق به عامه مردم و بيت المال، نه يك امتياز، كه حق مسلم من است و مي خواهم بدانم در حالي كه اين فيلم حتي در سينماهاي حوزه هنري هم نمايش داده مي شود بر چه اساس و منطقي توسط شما توقيف شده؟ مي خواهم بدانم به كدامين گناه مرا و فيلم مرا حذف كرده ايد.

آقاي احمدي!
سال ها فعاليت در سينماي ايران مرا صبور و البته پيگير احقاق حق خود كرده، آن ها كه مرا مي شناسند به بي حاشيه بودن من در عرصه حرفه اي شهادت مي دهند. من همواره تلاش كرده ام در فضايي آرام، سالم و به دور از جنجال و هياهو كار كنم، اما از من نخواهيد در برابر حق كشي و بي عدالتي سكوت كنم كه اين در مرام من نيست.

جناب احمدي!
صميمانه از شما مي خواهم به اين رفتار فراقانوني خود خاتمه داده و هر چه سريع تر امكان اكران «لازانيا» در پرديس ملت را فراهم كنيد. باور بفرماييد در غير اين صورت حق الناس بر گردن شما است و روزي بايد پاسخگوي اين ظلم آشكار و بي عدالتي محرز باشيد و البته مطمئن باشيد بنده نيز از پيگيري اين مساله دست بر نخواهم داشت و در صورت عدم حصول نتييجه ضمن اعلام به رسانه ها و خبرنگاران، در مقابل دفتر شما تحصن خواهم كرد.

سینماروزان: «خرگیوش» از جمله محصولات بخش خصوصی سینمای ایران است که در روندی بی دلیل با توقیف تلویزیونی روبرو شده و اجازه پخش تیزرهای تلویزیونیش لغو شده است.

به گزارش سینماروزان در سکوت دامنگیر خانه سینما که هیچ گاه در هنگامه چنین تبعیضهایی به انتقاد از مسببان نپرداخته جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما به عنوان قدیمی ترین صنف قانونی سینمای ایران با انتشار بیانیه ای سرگشاه به انتقاد از روند حاکم بر توقیف تلویزیونی «خرگیوش» در سال حمایت از کالای ایرانی پرداخته است.

متن بیانیه جامعه صنفی تهیه کنندگان را بخوانید:

خودسانسورى و اين همه آشفته حالى در سيما، عدم ثبات در تصميم گيرى ها، توليد قوانين لحظه اى و تصميم گيرى هاى آنى و شبانه به منظور  قلع و قمع سريال ها و برنامه هاى داراى مخاطب و اعمال سانسور مجدّد براى پخش تكرار برنامه ها همه و همه عاملى براى دفع مخاطب بيشتر  طى سالهاى عمر رسانه ملى بوده و خواهد بود!

اعمال تمام رفتارهايى كه موجب سلب اعتماد مردم از رسانه عريض و طويل سيما با ساختمانهاى گسترده و كاركنان كثيرش ميشود ، بى اختيار آدم را ياد بازى دولت و دلار و… مي اندازد كه هر دو حاصل عدم تدبير ،كارشناسى و اعمال سليقه شخصى به جاى قانون است ، به ما نشان ميدهد آسايش و آرامش در زندگى مردم و خصوصا سلايق شان اهميّت ندارد، مهم اين است رفتار و اعمال صدا و سيما تنها رضايت آن آقايان كه به نا حق در فلان مسند و فلان مركز به اصطلاح هنرى جلوس نموده حاصل شود.

در زمانى كه همه شعارها و رويكردها بر حمايت از كالاى ايرانيست و فيلم ايرانى «خرگيوش» تمام مجوزهاى لازم براى پخش تبليغات از رسانه ملى دريافت نموده معلوم نيست به ميل چه كسى به يك باره و بى دليل دستور توقف پخش تيزر آن داده ميشود و بزرگترين ضربه به اين فيلم ايرانى وارد ميشود؟ فيلمى كه تنها با سرمايه بخش خصوصى ساخته شده دچار بيشترين بى مهرى ميشود.

مگر نه اين است كه مقام معظم رهبری در پیام نوروزی‌شان امسال را به نام سال «حمایت از کالای ایرانی» معرفی کردند، نه يك كلمه كم و نه يك كلام بيشتر! كه هر نوع برداشت ازاين پيام تفسير به رأى مى باشد و بزرگ ترين ظلم به ايشان است كه هميشه بر تولید ملی و اقدام همه‌جانبه مسئولان در راستای حمایت از آن تاکید داشته اند! که در این راستا همه در این زمینه مسئولیت دارند و از آنجا که نگاه مسئولان بايد همواره به تولید ملی و سرمایه ایرانی باشد ، صدا و سيما در كجاى اين حركت بزرگ قرار دارد ؟ همراه ؟ يا مقابل !

اگر قرار است به رشد و توسعه اقتصادی دست یابیم باید به این اصول توجه کنیم؛ تولید ملی باید حمایت شود! تولیدکننده يك فيلم سينمايى باید با كمك رسانه و پخش تبليغات و تيزر به بازاریابی داخلی محصول خود دست يابد  و در پى آن مصرف‌کننده باید به حمایت از کالای ایرانی و تولید داخل توجه ویژه داشته باشد.

خواست همه ما اين است حداقل براى نمونه و برخلاف سالهاى گذشته يك بار همه با دقت نظر بيشترى به اين امر توجه داشته باشند و لطفاً مسئولين محترم برای یک بار هم که شده به شعار امسال با شعور کامل توجه داشته باشند و به معناى واقعى به آن عمل کنند، باید تولید ملی را عملا حمایت کنید تا اتفاقى نو صورت پذيرد پس با تجديدنظر در مورد  اين فيلم و ديگر فيلم هايى كه بدون دليل قانونى از پخش تبليغ محروم مانده اند قدمى در اين راه برداريد و از كالاى ايرانى حمايت كنيد. چراکه امروز تولید به حمایت در عرصه‌های مختلف از جمله تسهیل قوانین، دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌ها، نوسازی زیرساخت‌ها نیاز دارد که همه این اقدامات باید همزمان به اجرا دربیاید.

سینماروزان: توضیحات تصویرشهر در چرایی عدم اکران کمدی «خالتور» در پردیسهای شهرداری(اینجا و اینجا را بخوانید) با واکنش حسین فرحبخش تهیه‌کننده «خالتور» و از شرکای موسسه پویافیلم مواجه شد.

فرحبخش در گفتگویی صریح با به چالش کشیدن بخشهایی از ادعاهای طرح شده در جوابیه تصویرشهر، بی‌عدالتی علی احمدی مدیرعامل این موسسه در عدم توجه به خواسته مخاطبان و به خصوص مخاطبان جنوب شهری برای اکران «خالتور» در پردیسهای شهرداری را به چالش کشیده است.

متن گفته های فرحبخش را بخوانید:

امان از دروغ که گذرگاه گناهان دیگر است! مسلمان دروغ نمی‌‌ گوید. آقای علی احمدی! اگر مسلمانیم، دروغ نگوییم!

اینکه گفته‌اید به خاطر محرم و صفر در پردیسهای شهرداری کمدی اکران نمی‌کنید دروغ است چون الان که از صفر گذشته‌ایم باز هم فیلم «خالتور» را روی پرده نفرستاده‌اید در حالی که در این سالها داشته‌ایم کمدیهایی از دفترهای پخش خاص که در همین موعد هم در پردیس‌های شهرداری اکران شده‌اند.

اینکه گفته‌اید به دلیل محدودیت سالن‌هایتان که مثلا چهار سالن در پردیس ملت است نمی‌توانید فیلمهای بیشتری اکران کنید هم دروغ است چون شما با داشتن 4سالن تا سقف 8 فیلم را میتوانید اکران کنید. بماند که پردیسهای شهرداری در مجموع بیش از ده سالن دارند و این حق «خالتور» که لااقل 3 سالن در این پردیسها داشته باشد.

درباره اینکه گفته‌اید چرا در سینما عصرجدید فقط 5 فیلم روی پرده است قیاس مع الفارق کرده‌اید. سینما عصرجدید فقط 3 سالن دارد و طبق قانون در نهایت میتواند پنج تا شش فیلم اکران کند اما پردیس 4سالنه شهرداری که طبق قانون می‌تواند تا 8 فیلم را اکران کند و الویتش هم با اکران فیلمهای سرگروه‌دار است به راحتی فیلمهای پرمخاطب سرگروه‌دار مانند «خالتور» را کنار می‌گذارد.

بماند که سینما عصرجدید یک سینمای متعلق به بخش خصوصی است و مدیرانش اختیار این را دارند که چینش اکران را تعیین کنند اما شما چه؟ مگر پردیسهای شهرداری ملک پدری تان است؟ پردیسهای عمومی متعلق به عامه مردم است و شما صرفا یک کارمندید و نه مالک و باید شرایط استفاده صحیح از این پردیسها را فراهم آوری و لاغیر!

مگر امکان دارد در بیشتر از ده سالن شهرداری هیچ ظرفیتی برای اکران «خالتور» نباشد؟ چرا «خالتور» را علیرغم داشتن بیش از ده سالن در پردیسهای شهرداری اکران نمی‌کنید؟ جز اینکه مشکل شخصی دارید با موسسه تولیدکننده فیلم که پویافیلم باشد؟؟ اگر این طور است چرا رسما اعلام نمی‌کنید با پویافیلم مشکل دارید؟

آقای احمدی! شما موظفید که طبق آیین نامه شورای اکران،  فیلمهای سرگروه دار را در الویت نمایش قرار دهید که نمی دهید. چرا؟

وجه ناراحت کننده ماجرا می دانید کجاست؟ آنجا که مدیران پردیسهای راگا و تماشا و رازی، طالب اکران فیلمهای پرمخاطب مانند «خالتور»ند ولی چون فیلم محصول پویافیلم است اجازه نمایش آن را نمی دهید؟؟

آقای احمدی! قبول کنید که سوءمدیریت‌تان باعث عدم پویایی و بازدهی مکفی پردیسهای شهرداری شده! نمی‌گویم شما توانایی خاصی ندارید؛ چرا! شما می‌توانید به آنجا که از آن شروع کرده‌اید برگردید و در حوزه کار تدارکات و مداحی کنید؟؟ و در کارتان موفق باشید اما سینماداری کار شما نیست! متأسفانه نه تجربه داری و نه دنبال تعامل سازنده با سینماگران حرفه ای برای کسب تجربه هستید.

آقای احمدی! درباره اینکه گفته اید در محرم و صفر هم نباید فیلم کمدی اکران شود هم رفتار قانونی نمی‌بینیم چون حتی شورای اکران هم فقط درباره حرمت‌گذاری دهه اول محرم سخن گفته است و اینکه شما چگونه مجوز اکران شورای صنفی نمایش را وتو می کنید جای سوال دارد.
به هنگام اکران «آس و پاس» هم به شما گفتم وقتی شورای اکران مجوز نمایش داده و حتی حوزه هنری فیلم را اکران می کند چطور است که شما حاکم شرع شده ای و دستورات قانونی را وتو می کنید؟

یادم می آید در تماسی تلفنی وقتی از آموزه های شهیدمطهری برایتان گفتم حتی درباره این آموزه‌ها هم شک و تردید وارد ساختید و گفتید ایشان را قبول ندارم؟؟! بله! آدمیان آزادند حتی با ظاهرالصلاح‌ترین شمایل(!) آرای عالمی همچون مطهری را هم قبول نداشته باشند اما فردی که مطهری را قبول ندارد نباید در جمهوری اسلامی مسئولیت داشته باشد.

آخر با کدام تحصیلات؟ با کدام تجربه تئوری برای اکران صادر می‌کنید؟ هر که نداند ما می‌دانیم که زمانی امور تدارکات حوزه علمیه چیذر به شما سپرده شده بود و به ناگاه با حضور شهردار سابق، از مدیریت سینما سربرآوردی؟! ایرادی هم ندارد اما حالا که سینمادار شدی حداقل کاری که باید بکنی این است که شرایط اکران عادلانه را فراهم کنی آن هم با مشورت گرفتن از باتجربه‌های این صنف!

ناراحت کننده است که مخاطبان جنوب شهر مدام گلایه می کنند که چرا «خالتور» در مناطقی مانند یافت آباد اکران نمی شود و این اعتراض را به گوش مدیران پردیسهایتان هم رسانده اند. اما دریغ از ذره ای توجه حتی اگر به قیمت خالی ماندن سالنهایتان و ضرردهی پردیسهایتان منجر شود. واقعا شما چه کاره‌اید که مردم شریف جنوب شهر که بانی انقلاب اسلامی هستند را از تماشای فیلمی پرمخاطب و کاملا مجاز محروم می‌کنید؟

آقای احمدی! ای کاش در مدت زمانی که وارد سینما شدید می آموختید و رشد می‌کردید! مافوق تان هم کلی انتقاد شنید و توجه نکرد و در نهایت رفت که رفت!

محمدعلی نجفی شهردار تهران آدمی است که ردی از تحجر در افکارش وجود ندارد و بر همین مبنا شما هم عنقریب خواهی رفت ولی ای کاش در این روزهای آخر و به خصوص بعد از بازپس بگیری سوله مدیریت بحران از برنامه متبوعتان «خندوانه»، به عدالت پناه می‌بردید و خاطره ای خوش برای مخاطبان جنوب شهر به جای می گذاشتی ولی زهی خیال باطل!!

واقعیت اینکه امید داشتیم با تعامل، اندکی کمک کنیم به رونق پردیسهای شهرداری که نشد چون علاقه به انتقاد سازنده وجود نداشت. ختم کلام اینکه در سینماداری که موفق نبودید؛ آرزو می کنم بعد از این به حرفه هایی که در آن تجربه دارید مثلا تدارکات و مداحی(؟؟) ورود کنید تا هم در کارتان موفق باشید و هم بانی خیر باشید و نه بی عدالتی. آرزو می‌کنم در تدارکات و مداحی موفق ظاهر شوید و به عدالت و راستی پناه ببرید که سرمایه آخرت است.

سینماروزان: ممانعت از اکران کمدی پرفروش «خالتور» در پردیسهای شهرداری که در روزهای گذشته بازتابهای مختلف در رسانه‌های مستقل داشت با واکنش تصویرشهر مواجه شد.

به گزارش سینماروزان روابط عمومی تصویرشهر بدون اشاره به اینکه الویت اکران در پردیسها با آثار دارای سرگروه است عدم اکران «خالتور» فیلم گروه قدس در پردیسهای شهرداری را محدودیت سالن دانسته است در شرایطی که پردیسهای مختلف شهرداری از ملت تا راگا و رازی و تماشا روی هم نزدیک به 11 سالن دارند ولی در هیچ کدام از این سالنها «خالتور» نمایش داده نشده است.

متن کامل جوابیه تصویرشهر را بخوانید:

موسسه تصویر شهر در دو سال گذشته تلاش کرده است که کاملا براساس قواعد و قوانینی که توسط سازمان سینمایی تنظیم می‌شود، عمل کند. بر همین اساس، در این مدت همه فیلم‌هایی که رسانه‌ها بر اکران نشدن آن در تعدادی سینما انتقاد داشتند، در سینماهای شهرداری تهران به نمایش درآمدند که البته این موضوع گاهی با انتقادات جدی نیز روبرو می‌شد. در عین حال موسسه وظیفه خود می‌داند که در اکران از سازمان سینمایی کشور تبعیت کند.

آغاز اکران فیلم سینمایی موزیکال «خالتور» در آستانه اربعین حسینی (ع) بود که به استناد مصاحبه سخنگوی محترم شورای صنفی نمایش با یکی از خبرگزاری‌ها، برنامه‌ریزی این موضوع، از دست شورا خارج شده بود. ضمن اینکه عدم اکران فیلم‌های کمدی در دو ماه محرم و صفر، دستورالعمل معاون محترم نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی است. پس از ماه صفر نیز، بلافاصله چندین فیلم جدید با نظر شورای صنفی نمایش روی پرده رفت که فیلم‌هایی پرمخاطب بودند و تعداد سینمای بسیار کمتری نسبت به «خالتور» در اختیار داشتند.

نکته مهم آنکه، اکنون همزمان حدود 15 فیلم (بدون احتساب فیلم‌های گروه هنر و تجربه) روی پرده سینماهاست. پردیس ملت تنها 4 سالن سینما با محدودیت قانونی نمایش 7 فیلم، پردیس تماشا و راگا با 3 سالن سینما و محدودیت قانونی نمایش 5 فیلم و سینما رازی با یک سالن و محدودیت قانونی نمایش یک فیلم روبروست. بدیهی است که سینماهای این موسسه ظرفیت اکران همزمان تمام فیلم‌ها را ندارد!

نکته مهم‌تر آنکه، بر اساس اطلاعات موجود روی سایت سینماتیکت، فیلم سینمایی «خالتور» در حدود 90 سینما در حال اکران است، در حالیکه «خفگی» با 25 سینما کمتر نسبت به این فیلم در جایگاه دوم است و فیلم‌های دیگر نیز تعداد سینمای بسیار کمتری در اختیار دارند. آیا باید تمام ظرفیت سینمای کشور در اختیار فیلم سینمایی «خالتور» قرار بگیرد و آیا سینمای عصرجدید که متعلق به تهیه‌کننده محترم «خالتور» است، می‌تواند تمامی فیلم‌های روی پرده را به صورت همزمان نمایش دهد که از سینماهای دیگر چنین انتظاری دارد؟ و یا اینکه آیا اساسا اکران 4 فیلم در سینما عصر جدید و عدم اکران 11 فیلم دیگر، به معنای تحریم این فیلم‌ها از سوی تهیه‌کننده محترم فیلم سینمایی «خالتور» است؟

سینماروزان: ماجرای حاشیه های پیرامون نسخه اکران «خانه دختر»شهرام شاه حسینی همچنان ادامه دارد.

به گزارش سینماروزان حتی اگر تولیدکنندگان به صراحت از ممیزی نهایتا دو دقیقه ای فیلم بگویند اما الکن بودن است که به زعم برخی مخاطبان پاشنه آشیل «خانه دختر» شده است؛ الکن بودنی که برخلاف تصور بسیاری از مخاطبان امروزی در نسخه جشنواره فیلم هم وجود داشت و اصلا همین بود که اسباب شکل گیری سوءتفاهمات مضمونی درباره فیلم شد.

رویا تیموریان بازیگری که در آستانه 60 سالگی قرار دارد در «خانه دختر» قطبی منفی را ایفا کرده که مهیب بودن شخصیتش نمود بیرونی دارد. تیموریان ایفاگر مادرشوهری است که قصد دارد عروس آینده اش را مجبور به آزمایش دوشیزگی کند و همین است که تراژدی را شکل می‌دهد، در گفتگویی که با «جامعه» داشته با تأکید بر آن که بخش عمده سانسورهای نسخه اکران «خانه دختر» مربوط به بازی وی بوده اینکه مخاطب متوجه سانسور شده را مزیت دانسته است.

رویا تیموریان درباره نقطه نظر برخی مخاطبان که از الکن بودن نسخه اکران «خانه دختر» گفته‌اند اظهار داشت: صحنه‏ های من خیلی حذف شده و مشکل سر همان سکانس‌هاست. بحثی که قصد شروع آن را داریم خیلی ریشه‌ای‌ است و مواردی است که بلاهای بسیاری در رابطه با آن سر من آمده است؛ از توقیف فیلم «زادبوم» که 10 سال در توقیف بود و پس از آنکه رفع توقیف شد یک بخش‌هایی از آن رفت و به شکل بسیار ناقص اکران شد. من در آن زمان خواهش کردم و در مطبوعات هم صحبت کردم که فیلم را ممنوع کنید زیرا به این صورت احترام عوامل و سازندگان فیلم حفظ خواهد شد. متأسفانه فیلمی که به نظرم بسیار شریف و انسانی بود قیمه قیمه شد و سوخت؛ ما از این فیلم‌ها کم نداریم. «خانه دختر» نیز دچار همین مشکل است، فیلم «شیفتگی» من توقیف است و به بایگانی رفته و بهانه‌هایی برای آن تراشیده می‌شود که اصلا عاقلانه نیستند. تکلیف ما با سینما مشخص نیست. عده‌ای می‌توانند و عده‌ای نمی‏توانند. به هر حال باید فهمید که ما محرم هستیم یا نیستیم؟

تیموریان با اشاره به سوءتفاهمات گریبانگیر «خانه دختر» از زمان حضور در جشنواره فجر و بعدتر به هنگام توقیف بیان داشت: همیشه این ترس و نگرانی وجود دارد که شاید مربوط به فضای سیاسی کشورمان باشد که هر چیزی- حتی رنگ – می‌تواند معنای سیاسی داشته باشد. برای خود من اتفاق افتاده که در روزی به‌خصوص با یک روسری بیرون آمدم و گفتند که طرفدار فلان شیوه هستی؟ و من هیچ چیز نمی‌دانستم! گفتم به خدا اگر می‌دانستم، اصلا چنین چیزی نیست. یعنی به دلیل پیچیدگی‌ که در روابط، سیاست، اقتصاد و اجتماع به وجود آمده است به قدری دچار سوء‌تفاهم هستیم که هرچیزی یک معنا برای ما دارد، به نظرم باید همه‌چیز را ساده‌تر نگاه کرد.

تیموریان ادامه داد: این فیلم هم بعد از سه سال به این شکل روی پرده رفت. این موضوع الکن بودن، تنها نظر شما نیست خیلی‏ها این را مطرح می‏کنند. من دوباره فیلم «خانه دختر» را ندیدم چون دلم نمی‌خواست ببینم. می‌دانستم چه بلایی سر آن خواهد آمد، می‏دانستم که فیلم نامفهوم می‌شود. مسئولان بخش کوتاه‌کردن فیلم قطعا خوشحال هستند که چیزهایی را حفظ کرده‌اند و نگهبان بوده ‏اند، بخش تولید فیلم هم قطعا ناراحت هستند چون فیلم معنای خود را ندارد.

این بازیگر با اشاره به حذفیات مرتبط با کاراکتر مهیب خودش در «خانه دختر» اظهار داشت: من به عنوان بازیگر این فیلم، نقش کوتاه و لحظاتی را بازی کرده‌ام که در زمان مونتاژ مورد بحث بود، فیلم را در جشنواره دیدم فکر می‌کنم آن چیزی که هدفم بود و برایش سعی کرده بودم در مدت‌زمان کوتاه اتفاق افتاده بود، اما از همان صحنه‌های کوتاه دو بخش دیگر نیز حذف شد. من را برای صدای فیلم خواستند و رفتم، چون این بخش درآمده بود و باید صدایی را اضافه می‌کردم.

تیموریان ضمن همدلی با تولیدکنندگان «خانه دختر» گفت: تهیه‌کننده حق دارد که به هر شکل شده کار را اکران کند، زیرا سرمایه‌گذاری کرده و سرمایه‌اش سه سال خوابیده است. اگر این کار را نمی‌کرد نمی‌توانست برای موقعیت‌ها و فیلم‌های دیگر سرمایه‌گذار باشد. خب سینمای ما هم تقریبا خصوصی شده و تهیه‌کنندگان و کارگردانان حرفه و حرف‏شان این است که کار خود را انجام دهند، بنابراین مجبور هستند در جاهایی کوتاه بیایند، اما از یک جهت خیلی خوب است که تماشاچی و مخاطب خاص کاملا متوجه می‌شود که فیلم سانسور شده است. من حرفم این نیست که نقشم در فیلم کوتاه شده، با اصل کوتاه کردن فیلم و سانسور آن مسئله دارم. به نظرم این اتفاق مسئله‌ای است که ما را آزار می‌دهد نه تعداد سکانس و پلان‌هایی که بازیگر درآن حضور دارد.

این بازیگر 58 ساله که چندین بار آثارش طعم توقیف و رفع توقیف را چشیده اند ادامه داد: نمی‌دانم این اتفاق تا چه زمانی ادامه دارد، اما به نظرم به عنوان کسی که چند کار کردم و توقیف شدند بعد از رفع توقیف، دعا می‏کردم کاش از توقیف درنمی‌آمدند، حداقل احترام ما حفظ می‏شد. سعی می‌کنم به نوعی خود را قانع کنم، اما ممکن است خیلی‌ها ظرفیت من را نداشته باشند. اینگونه می‌شود که این شبهه پدید می‌آید که چرا باید تلاش کنم؟ یک متن را به من می‌دهند و حفظ می‌کنم و جلوی دوربین می‌روم، اینها یا درمی‌آورند یا نمی‌گذارند، این می‌شود که سینما یا هنرهای دیگری که داریم خنثی و صرفا سرگرم‌کننده هستند. من اعتقاد دارم بخشی از هنر و سینما، سرگرمی است و بخشی از آن حرف‌هایی است که شما قصد زدن آن را دارید. این‌گونه می‏شود که آدم کم‌کم با ضعیف شدن انگیزه روبه‌رو می‌شود، من که مقاومت کردم و سعی می‌کنم درست حرکت کنم، اما همه قرار نیست ظرفیت من را داشته باشند.

سینماروزان: اکران نسخه تعدیل شده «خانه دختر» سه سال بعد از تولید علیرغم اقبال بالای مخاطبان شائبه هایی را هم شکل داده درباره گنگی فیلم به دلیل سانسور بالای آن.

به گزارش سینماروزان برخی از سانسور ده دقیقه ای «خانه دختر» گفته اند و برخی از سانسور 20دقیقه ای اما تهیه کننده مدعیست این فیلم برای دریافت پروانه نمایش فقط 2دقیقه حذفی داشته است.

محمد شایسته تهیه کننده «خانه دختر» به «ایسنا» بیان کرد: به هنگام رونمایی در جشنواره و همین طور نمایش‌هایی که «خانه دختر» خارج از کشور در سوئد یا جشنواره‌هایی همچون توکیو داشت، نسخه ۷۹ دقیقه‌ای نمایش داده شد اما پس از آن برای اکران عمومی دو دقیقه از فیلم سانسور شد بنابراین ۱۰ یا ۲۰ دقیقه حذفی که درباره‌ی این فیلم مطرح می‌شود، صحت ندارد.

وی بیان کرد: حذف این دو دقیقه هم به داستان اولیه فیلم صدمه نزده و در واقع در این بخش، سوء تفاهمی را که پیش آمده بود برطرف کردیم.

شایسته همچنین خاطرنشان کرد: فیلم «خانه دختر» اصولا در همان نسخه‌ای که در جشنواره فیلم فجر هم اکران شد این خاصیت را داشت که پس از پایان فیلم، تماشاگر در یک لحظه نمی‌توانست متوجه شود که موضوع چیست و او را با خود درگیر می‌کرد. در واقع پس از تمام شدن فیلم، تماشاگر به همه ابعاد فیلم فکر می‌کند و الان هم همین شرایط در فیلم وجود دارد.

او با تأکید بر اینکه «اگر اصلاحاتی که به فیلم وارد شده بود بیشتر از مدت زمان دو دقیقه را دربرمی‌گرفت، اصلا راضی به اکران فیلم نمی‌شدم» گفت: در حال حاضر هم استقبال خوبی از «خانه دختر» صورت گرفته و در تهران ۱۵ سینما و در شهرهای دیگر ۴۶ سینما را در اختیار داریم که این تعداد در شهرهای دیگر به مرور افزایش خواهد یافت.

سینماروزان: در دورانی که معاون تازه نظارت سعی زیادی کرده که مشکل برخی از فیلمهای توقیفی و بلاتکلیف را حل کرده و اولین از این مجموعه با نام «خانه دختر» به تازگی روی پرده رفته و اقبال به آن هم مثبت بوده وضعیت نمایش فیلمی به نام «خرس» شش سال بعد از تولید همچنان نامعلوم است.

به گزارش سینماروزان «خرس» به کارگردانی خسرو معصومی و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی داستان رزمنده ای را روایت میکرد که بعد از سالها اسارت وقتی به محل زندگی خود در شمال کشور برمیگردد همسر خود را در عقد مردی دیگر می بیند و همین است که روندی تراژیک برای درام خلق می کند.

خسرو معصومی با گلایه از بلاتکلیفی «خرس» به «ایسنا» گفت: من به عنوان کارگردان فیلم به اعضای شورای پروانه نمایش نامه‌ای نوشته‌ام تا فیلم را دوباره بررسی کنند، اما مسئله اینجاست که وقتی فیلم تهیه‌کننده ندارد به نظر می‌رسد کسی هم دغدغه‌ای برای بررسی آن نخواهد داشت. تهیه‌کننده این فیلم -جواد نوروزبیگی- «خرس» را به موسسه رسانه‌های تصویری فروخته و الان دیگر فیلم تهیه‌کننده ندارد. دوستان وقتی از مسائل مالی خیال‌شان راحت شد، پیگیری‌ دیگری برای اکران فیلم نکردند. الان هم این اثر در اختیار موسسه رسانه‌های تصویری است که آن هم زیرمجموعه وزارت ارشاد است و معلوم است که پیگیری ویژه‌ای برای اکران آن انجام نمی‌شود.

معصومی با اشاره به اینکه بالاخره روزی این مسائل می‌گذرد و فیلم اکران می‌شود و آن‌هایی که مانع درست کرده بودند می‌بینند که «خرس» مسئله‌ای برای نمایش نداشت و با تعریضهایی که مشخص نیست به علیرضا سجادپور برمیگردد یا مهدی عظیمی میرآبادی گفت: باعث تأسف است که این فیلم در زمان مدیر نظارتی پروانه نمایش نگرفت که خودش مسئله‌های زیاد دارد و به دلایل واهی جوی علیه فیلم ایجاد کردند تا مجوز نمایش آن صادر نشود. عده‌ای با عنوان اینکه «خرس» مسئله‌ای شرعی دارد مشکلاتی را بوجود آوردند، در حالی که این فیلم اصلا مسئله شرعی ندارد، عده‌ دیگری هم می‌گفتند این فیلم ضد جنگ است، در حالی که برای من سوال است که مگر شما طرفدار جنگ هستید که چنین مسئله‌ای را مطرح می‌کنید؟

کارگردان «تابو» و «باد در علفزار می‌پیچد» با اشاره به اینکه اصلاحاتی به فیلم وارد شده است، توضیح داد: فیلم «خرس» براساس فیلمنامه تصویب شده در وزارت ارشاد و کاملا منطبق بر فیلمنامه ساخته شد، اما وقتی در یک جمع خصوصی به نمایش درآمد گفتند همان فیلمنامه مصوب را تغییراتی دهید و ما هم بخش‌هایی از فیلم را اصلاح کردیم، بعد هم به جشنواره فجر رفت و دو جایزه کسب کرد. بعد هم در فستیوال شانگهای نمایش داده شد و جایزه اول را برنده شد. همان زمان رئیس وقت سازمان سینمایی،جواد شمقدری اعلام کرده بود که به زودی پروانه نمایش «خرس» صادر می‌شود و من هنوز مصاحبه او را دارم اما بعد از آن دیگر مشخص نشد که اصلا کی به کی هست!

معصومی با بیان اینکه هیچ رضایتی به فروش فیلم‌اش به موسسه رسانه‌های تصویری نداشته است، گفت: تهیه‌کننده فیلم، نامه‌ای به رییس وقت سازمان سینمایی نوشته بود و او هم نامه دیگری به موسسه رسانه‌های تصویری زد که فیلم در ازای پرداخت مبلغی خریداری شود اما از آن روز تا به حال دیگر هیچ خبری از فیلم «خرس» نیست و نمی‌دانم چه پیگیری‌ای برای آن در وزارت ارشاد انجام می‌شود.

سینماروزان: ایرج طهماسب که در کنار حمید جبلی یکی از خالقان اصلی مجموعه «کلاه قرمزی» است هرچند امسال به دلیل عدم توافق مالی تهیه کننده با صداوسیما نتوانست شاهد عرضه «کلاه قرمزی96» در تلویزیون باشد اما به جایش در عرصه نشر فعال شده و مجموعه داستانی به نام «سه قصه» را از طریق نشرچشمه به بازار عرضه کرده است.

به گزارش سینماروزان «سه قصه» برخلاف نامش شامل چهار داستان «بالشی پُر از پرِ سفید»، «خروس سفید»(فصل اول، فصل دوم، فصل سوم)، «ماه بر پیشانی» و «سرگذشت فنچ ها» از نوشته های ایرج طهماسب است و دلیل اصلی اینکه 4 داستان در کتاب قرار داده شده محک آنهایی است که واقعا کتاب را خوانده اند نه آن که به خواندن روی جلد اکتفا کرده اند!

ایرج طهماسب درباره چرایی آمدن به سمت و سوی نویسندگی به «چهلچراغ» گفت: نوشتن دغدغه من است. مسأله من است و با اینهایی که چاپ کردم مسأله دارم یعنی چیز سبکی نیست و فقط برای یک مرحله خاص نیست

طهاسب با طعنه به دیگر بازیگران یا کارگردانانی که در سالهای اخیر به انتشار نوشته هایشان در قالب کتاب پرداخته‌اند بیان داشت: اکثرا خاطره نویس هستند!!! در صورتی که کدام یک از داستانهای «سه قصه» شبیه من است؟ فرض بگیریم اسمم را از روی این کتابها بردارم و یک اسمهای دیگری بگذاریم روی قصه ها. کدام شان به من نزدیکتر است؟

«آقای مجری» مجموعه «کلاه قرمزی» درباره لذت نوشتن اظهار داشت: من با نوشتن آرامش پیدا کردم. با نقاشی هم خیلی آرامش می گیریم. نقاشی هم می کنم و قرار بود نمایشگاه بگذارم. هرآنچه که مربوط به هنرهای نمایشی باشد مرا آرام میکند و برایم لذت بخش است.

«سه قصه»طهماسب علیرغم آن که توسط علاقمندان ادبیات مورد توجه قرار گرفته اما عجیب آنجاست که بعد از چاپ سوم، توقیف شده است. به گزارش سینماروزان ایرج طهماسب درباره اینکه بالاخره این گرفتاری چطور حل خواهد شد گفت: دارند مکاتبه میکنند که حل شود. ناشر که نشرچشمه باشد با آن اداره نظارت دارد صحبت می کند. به من یک چیزهایی گفتند ولی چون سخیف بود فکر میکنم که گفتنش بی مزه است. یعنی نه در شأن وزارت ارشاد است و نه در شأن ناشر. اصلا راجع بهش صحبت نکنیم بهتر است ولی فکر میکنم مسأله قابل حل است.

طهماسب 58 ساله پیرامون اینکه همه او را به خاطر «کلاه قرمزی» می شناسند و نقش آن در نویسندگی اظهار داشت: گفتم این را بدهم بیرون که همه بدانند این آقا که با یک عروسک حرف میزند فقط با یک عروسک حرف نمیزند. بلکه خیلی مسیرها را رفته و خیلی چیزها را یاد گرفته است. مثلا در دیالوگ نویسی ما خیلی ساده هرچه از دهانمان درمی آید می نویسیم در صورتی که دیالوگ نویسی دنیای بسیار بزرگیست که آدم باید کشفش کند.

این هنرمند با گلایه از اینکه فیلمنامه نویسی را یک گونه ادبی نمی دانند اظهار داشت: من می نویسم اما چون بیشتر کار تصویر میکنم هر چه که می‌آید تبدیل به فیلمنامه میشود. فیلمنامه را هم متأسفانه در ایران جدی نمی گیرند یعنی هیچ کس فیلمنامه را یک اثر ادبی نمی داند و بررسی اش نمیکند… الان شما که کتاب می نویسید ماندگار میشود اما فیلمنامه این طور نیست. باید کسانی پیدا شوند و فیلمنامه ها را به عنوان گونه ادبی بررسی کنند تا مشخص شود اینها هم چیزهای جالبی است و نه تنها سرسری نوشته نشده که کاملا با دقت نوشته شد.

سه قصه-ایرج طهماسب