سینماروزان: حمید نعمت الله کارگردانی که سال قبل عاشقانه «رگ خواب» را روی پرده داشت و امسال هم فیلمی به نام «شعله ور» را در مسیر اکران دارد کمتر پیش آمده که به انتقاد از مشکلات موجود در سینمای ایران بپردازد با این حال این کارگردان که بیشترین سابقه همکاریش با تهیه کنندگانی مطبوع سیستم بوده در گفتگو با «نقد سینما» هم از حضور تهیه کنندگان بی ربط به سینما گلایه کرده و هم از مدیرانی که شرایط حضور چنین تهیه کنندگانی را در سینما فراهم میکنند.

نعمت الله که بیش از همه با محمدرضا شفیعی تهیه کننده مطبوع مدیران تلویزیون و سعید سعدی تهیه کننده مطبوع ارگانها و نهادهای مختلف از فارابی تا انجمن سینمای دفاع مقدس همکاری داشته درباره آفت حضور تهیه کنندگان بی ربط در سینمای ایران گفت: در سینمای ایران آدمهایی دارند کار میکنند که جایشان اینجا نیست؛ به ویژه در مورد تهیه‌کنندگان. اینها سرمایه‌گزارانی برای عرصه های مطمئن تر مثل ساختمان سازی، خرید و فروش دلار و انواع بیزنس های دیگر هستند که درصد اطمینان در آن خیلی بالاست و معمولا در آنها نیاز به ریسکهای پرخطر هست.

این کارگردان با اشاره به عیار کیفی پایین مدیران سینمایی گفت: مسئولان سینمایی ما متأسفانه آدمهای عوامی هستند. بندگان خدا یک دوره مدیر خط تولید سایپا و مدیرعامل ذوب آهن هستند و یک دوره هم منتقل میشوند به مدیریتهای فرهنگی و سینمایی. طبیعیست که متفکر نیستند و انتظاری هم از آنها نمیرود.

حمید نعمت الله با اشاره به رسوخ سیاسی بازی به سینمای ایران اظهار داشت: در سینما چیزهایی می بینیم که حقیقت ندارد. انگار همه داریم از واقعیت سوءاستفاده جناحی و حزبی می کنیم و هرچه به نفع ماست وجود دارد و هرچه به ضررمان است نمی‌بینیم. این اصرار به شدت عجیبی که در ایران روی دوقطبی اصلاح طلب-اصولگرا میشود به همه چیز کار دارد. سوال اینجاست که پس مردم ایران این وسط چه میشوند؟ و یک ملت و کشور با این جمعیت چگونه و تا کی باید معطل سوءاستفاده‌های این جریانها از واقعیت باشد؟

سینماروزان: سیامک انصاری بازیگری که این سالها به هسته اصلی آثار مهران مدیری بدل شده است این روزها با «ساعت 5 عصر» روی پرده است؛ فیلمی با حجم بالای سالن و سانس که درباره آن نظرات متفاوت و بعضا متناقضی وجود دارد.

به گزارش سینماروزان سیامک انصاری که پیشتر از او در آثاری مانند «بی پولی» یا «جرم» در نقشهای کوتاه ولی متفاوتی دیده ایم در «..5عصر» نقش اصلی است اما نه یک نقش اصلی متفاوت بلکه نقشی که بیشتر با نقش اش در «شبهای برره» مقایسه میشود.

انصاری در یکی از تازه ترین گفتگوهایش با اشاره به تأثیر بیزنس خانوادگی‌اش در روند بازیگری گفت: کار فرش شغل پدری من است. این شغل شاید به طور مستقیم تأثیری روی من نگذاشته باشد اما ارتباطم با آدمها در این حرفه قطعا تأثیرگذار است. رفت آمد به بازار خیلی موثر بوده که شخصیتهای مختلف را بشناسم و از آن در بازیگری استفاده کنم.

وی با اشاره به ارتباط موسیقی با بازیگری به «فیلم» اظهار داشت: اما چیزی که برایم خیلی موثر بوده این است که من بلدم یک ساز بزنم. نه به طور کامل ولی پیانو میزنم و دانستم ریتم موسیقی بسیار کمکم میکند بخصوص در دانستن ریتم بازیگری. این را خیلی تجربه کردم. بازیگر حتما باید از موسیقی و ریتم بداند و از رعایت ریتم در دیالوگ تا اکت.

سیامک انصاری ادامه داد: طیف دوستانم متنوع و عجیب هستند و با افراد مختلفی دوست هستم؛ از فوق تخصص یک رشته پزشکی تا یک آدم خیلی شر. این برایم خیلی موثر بوده است. از وسایل نقیله عمومی خیلی استفاده میکنم.

انصاری با اشاره به یکی از سکانسهای سریال خانگی «قهوه تلخ» افزود: یکی از عجیب ترین صحنه هایی که توی مترو داشتیم در «قهوه تلخ» بود. یک روز همه با لباسهای قدیمی «قهوه تلخ» به طور همزمان و دسته جمعی وارد ایستگاه متروی قیطریه شدیم. البته هماهنگ نکرده بودیم اما قرار هم نبود همه با هم برویم. این باعث شد برخی مسافران قلبشان گرفت که اینها کی هستند؟

سینماروزان: بهمن هاشمی گوینده و مجری تلویزیون که به همراه دخترش «صبا» در برنامه «فرمول یک» علی ضیاء حاضر شده بود، در کنار صحبت درباره خود و برخوردهایش با مخاطبان و البته گافهایی که داده است درباره علایقش به بازیگری و اینکه بنا بود در «بی پولی» نقش باجناق بهرام رادان را بازی کند حرف زد.

به گزارش سینماروزان هاشمی  در ابتدای سخنانش گفت: من اکبر میرهاشمی هستم ملقب به بهمن هاشمی. ابتدای  دهه ۷۰ که وارد تلویزیون شدم، دوره اجرا ندیده بودم و در تلویزیون هم خودم بودم. نادانسته اجرا کردم و اینگونه جلو آمدم.

این مجری تصریح کرد: من نگذاشتم بین مردم و تلویزیون فاصله ای باشد و صمیمیت برایم مهم بود. شاید دلیل اینکه حالا کمرنگ هستم همین صمیمیت زیاد است.

هاشمی درباره طیف گسترده دوستانش گفت: دوستان زیادی دارم و همه را به یک اندازه دوست دارم و بین فقیر و متمول فرقی نمی گذارم. هرکسی به من می گوید بزن بغل با تو عکس بگیرم می ایستم و عکس می گیرم. البته ممکن است گاهی نشده و کسی رنجیده باشد که عذرخواهی می کنم.

گفتم نمی شود اسم باجناق بهرام رادان، بهمن هاشمی باشد!؟

وی درباره تجربه بازیگری گفت: پیشنهاد بازیگری داشته ام. مثلا در فیلم «قلقلک» گزارشگر فوتبال بودم و در «پایتخت» نقش مجری مسابقه را ایفا می کردم. دوست دارم نقش هایی بازی کنم که خودم باشم. برای فیلم «بی پولی» هم از طرف هدایت فیلم برای نقش باجناق بهرام رادان پیشنهاد داشتم اما وقتی گفتند اسم این شخصیت فتح الله است، گفتم نمی شود اسم کاراکتر بهمن هاشمی باشد!؟ گفتند اسم او در فیلمنامه این است و ما ضبط کرده ایم و نمی شود. این شد که در آن فیلم بازی نکردم و نقش به رضا رشیدپور رسید.

 ضیاء در این بخش از هاشمی خواست نظرش را درباره دیگر هاشمی های معروف بگوید که او مهدی هاشمی را عزیز دلم و بهترین بازیگر سینما توصیف کرد اما سیدمهدی هاشمی سرپرست وزارت کشور در دولت نهم، علی هاشمی وزنه بردار، علی هاشمی فرمانده جنگ و سیدضیاء هاشمی استاد دانشگاه را نمی شناخت.

وی در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: مرا با مرتضی حسینی اشتباه می گیرند. ۱۰۰روز با هم در کیش اجرا داشتیم و فکر نمی کردم رابطه مان اینقدر صمیمانه باشد. چون من مجری پرحرفی هستم اجرا در کنار من سخت است.

آن قدر گفتم شبکه دو، شبکه تو، شبکه پنج را هم دو معرفی کردم

این مجری در پاسخ به اینکه آیا تا به حال سوتی داده گفت: سوتی زیاد داده ام. اسم ها را اشتباه گفته ام، حتی شماره شبکه را هم همینطور، مثلا آن قدر شبکه دو را تکرار کرده بودم که یک بار گفتم شبکه دو، شبکه پنج.

هاشمی در پایان سخنانش گفت: مردم با فشردن یک دکمه می توانند ما را از خانه هایشان بیرون کنند اما ممنونیم که ما را به خانه هایشان راه می دهند.

پدری مهربان که اگر عصبانی شود…

صبا دختر این مجری که به همراه پدرش آمده بود، نیز در سخنانی گفت: پدرم خیلی مهربان است اما اگر عصبانی شود دیگر نمی‌شود به چشم های بادامی اش نگاه کرد.

وی در پایان با بیان اینکه دوست دارد مجری شود اما تلاشی برای این موضوع نکرده است، یادآور شد: با پدر نمی شود به سینما رفت. او آنقدر جنب و جوش دارد که نمی تواند ۲ ساعت در سینما بنشیند.

سینماروزان: محمد(تونی) زرین دست کارگردان 82 ساله ایرانی و برادر بزرگتر علیرضا زرین دست هشتم آذرماه درگذشت.

به گزارش سینماروزان آخرین فیلم تونی “قفس طلایی” شش سال قبل تولید شد که البته در اکران توجهی جلب نکرد.

محمد زرین‌دست زاده ۱۳۱۳ در تبریز هنرمند ایرانی مقیم آمریکا بود.

زرین‌دست فارغ‌التحصیل رشته سینما از دانشگاه کالیفرنیادر یوسی‌ال‌ای لس‌آنجلس بود.

وی فعالیت هنری را با تئاتر آغاز کرد و از اواخر دهه چهل کار بازیگری و کارگردانی در سینما را آغاز کرد.

زرین دست تا اوایل دهه پنجاه آثاری نظیر “وسوسه شیطان”، “جاده تبهکاران” “شکوه قهرمان”، “فاتحین صحرا” و “شهر آفتاب” را ساخت و پس از آن تا میانه دهه هشتاد که فیلمی به نام “سرگیجه” را ساخت فعالیت سینمایی خاصی در داخل نداشت.

محمد زرین دست

سینماژورنال: عباس غزالی بازیگر جوان سینما و تلویزیون این روزها فیلمی به نام “دلبری” را روی پرده دارد.

به گزارش سینماژورنال “دلبری” به دلیل ریتم کند و بالا بودن حجم دیالوگ به جای اکت، مورد توجه مخاطبان قرار نگرفته و کم فروش ترین فیلم سینماهاست.

غزالی در خلال گفتگوی خود با “وطن امروز” به ماجرای چگونگی انتخابش برای سریال “وضعیت سفید” و البته حضور در “یوسف پیامبر” اشاراتی داشته است.

نعمت ا.. اعتراف کرد

این بازیگر با اشاره به اختلاف نظری که حمید نعمت ا.. کارگردان و هادی مقدم دوست نویسنده “وضعیت سفید” درباره حضور وی در این سریال داشته‌اند از اعتراف نعمت ا.. چنین می گوید: در اواسط «وضعیت سفید» هنگامی که نقش من کاملا جا افتاده بود، حمید نعمت‌ا..، من و هادی مقدم‌دوست را به کناری کشید و مثلثی 3 نفره تشکیل داد و نزد من اعترافی کرد که در زمان پیش‌تولید سریال با وجودی که انتخاب آقای نعمت‌الله بودم، آقای مقدم‌دوست مخالفت می‌کرد و بازیگر دیگری را پیشنهاد می‌کرد.

وی ادامه می دهد: آقای نعمت‌الله آنجا از هادی مقدم‌دوست پرسید نظرش درباره بازی من تغییر کرده یا نه؟ و آقای مقدم‌دوست گفت من دیگر در این مساله کم آوردم و اشتباه کرده بودم!

در “یوسف پیامبر” یکی از برادران یوسف بودم

عباس غزالی درباره حضورش در سریال “یوسف پیامبر” هم بیان می دارد: در سریال «یوسف(ع)» جزو یکی از برادران یوسف بودم که او را به چاه انداختند. در 11 قسمت اول آن سریال همراه با یوسف در نقش یکی از برادران نوجوانش بازی می‌کردم و به دلیل سن کم من و گریم خاص آن دوران خیلی‌ها مرا نمی‌شناختند و برخی هم با اطلاع از این مساله تعجب می‌کنند که من در این سریال هم بازی کردم.

این بازیگر خاطرنشان می سازد: آن زمان دستیاران ایشان انتخاب بازیگران فرعی را انجام می‌دادند و من جزو آخرین بازیگرانی بودم که به عنوان یکی از برادران یوسف انتخاب شدم. مساله مهم برایم این بود که همه افراد درگیر با پروژه از عوامل پشت صحنه تا بازیگران و حتی آقای سلحشور یک نوع غذا می‌خوردیم و این شرایط در آن کار برای من نوجوان خیلی ویژه بود و تاثیر آن دوران در وجودم مانده است.

عباس غزالی در نمایی از “وضعیت سفید”

سینماژورنال: لیلا حاتمی بازیگر زنی که امسال “در دنیای تو ساعت چند است؟” و “دوران عاشقی” را روی پرده داشت هفت سال بعد از همکاری با حمید نعمت ا.. در “بی پولی” بار دیگر مقابل دوربین این کارگردان قرار می گیرد.

به گزارش سینماژورنال فیلم تازه حمید نعمت ا.. که پروانه ساخت آن به تازگی به تهیه کنندگی خود نعمت ا.. صادر شد “مینا” نام دارد.

بنا به اطلاعات ارائه شده در “سینما” پیش تولید این فیلم با نام موقت “مینا” حدود دو هفته ای است که آغاز شده و طبق برنامه ریزی انجام شده تا پایان ماه ادامه دارد.

نعمت الله پروانه ساخت این فیلم را به تازگی از اداره نظارت و ارزشیابی وزارت ارشاد دریافت کرده است؛ فیلمی که نمت الله خود تهیه کنندگی آن را برعهده دارد.

لیلا حاتمی تنها بازیگر قطعی این فیلم است تا بعد از “بی پولی” دومین همکاری اش با حمید نعمت الله شکل بگیرد.

فیلمی کم بازیگر و متمرکز بر اوج و فرود ارتباط یک زوج

البته نقشی که حاتمی در این فیلم بازی می کند کاملا متفاوت از نقش اش در فیلم “بی پولی” است؛ نقش اصلی زن فیلم که نام کاراکترش “مینا” است. این دومین فیلم لیلا حاتمی بعد از “من” از ابتدای امسال تاکنون است.

فیلم تازه نعمت الله فیلمی کم بازیگر است که هنوز بقیه بازیگران آن انتخاب نشده اند.

فيلم “مینا” یک فیلم اجتماعی است این فیلم به رابطه یک زن و مرد می پردازد که در این ارتباط اوج و فرودهای زیادی را مشاهده خواهیم کرد.

حمید نعمت الله تاکنون عوامل پشت دوربین فیلمش را انتخاب کرده و قصد دارد با تکمیل فهرست بازیگران، “مینا” را 5 آذر ماه کلید بزند.

فیلمی که به گفته نعمت الله قطعا نام آن تغییر خواهد کرد. با توجه به فرصت اندک باقی مانده تا جشنواره فجر، مراحل فنی فیلم همزمان با شروع فیلمبرداری آغاز می شود. قرار است تدوین فیلم را مهدی سعدی انجام دهد.

سینماژورنال: حواشی عجیبی که به واسطه شوخی با جامعه پزشکی در سریال “در حاشیه” مهران مدیری همزمان با فیلمبرداری آن آغاز شده بود همچنان ادامه دارد.

به گزارش سینماژورنال با این حال معاونت سیما تا اینجای کار به حمایت از این سریال پرداخته است و سعی کرده است بی توجه به این حاشیه ها، شرایط پخش بدون سانسور سریال را فراهم کند.

از جمله بازیگران محوری این سریال سیامک انصاری رفیق سالیان مهران مدیری است.

انصاری در گفتگویی با بهناز شیربانی در “شرق” علاوه بر صحبت درباره سبک بازیگریش مختصری هم درباره حاشیه های گریبانگیر “در حاشیه” سخن گفته است.

انصاری فقط با یک جمله طعنه ای زده است به بخشی از جامعه پزشکی که بدون دیدن سریال درباره آن قضاوت کرده اند و این جمله هم به نقل از پزشکی است که گفته “آنقدر این سریال بیخود است که حتی یک قسمتش را هم ندیده!”

سینماژورنال متن کامل گفتگوی سیامک انصاری را ارائه می دهد:

فکر می‌کردید سریال «در حاشیه» این‌قدر جریان‌ساز شود و نظرات موافق و مخالف بسیاری داشته باشد؟
فکر نمی‌کردم مردم این‌قدر سریال را دوست داشته باشند و از آن استقبال کنند، اما تصور می‌کردم حواشی به دنبال داشته باشد. در حقیقت در این سریال ما افرادی را با حرفه پزشکی می‌بینیم که بسیار فانتزی تصویر شده‌اند، با این پیش‌شرط که از حرفه خاصی صحبت می‌کنیم. با وجود نظرات مختلف درباره سریال، اما اتفاق خوشحال‌کننده در مورد «در حاشیه» این است که بین مخاطبان جایش را پیدا کرده و خیلی‌ها مجموعه را دنبال می‌کنند.
جالب است که مدتی قبل شنیدم خانم دکتری در اعتراض به این سریال گفته بود «آنقدر این سریال بی‌خود است که حتی یک قسمت از آن را هم ندیدم!» اصلا مگر امکان دارد که کسی سریال را ندیده و می‌داند که بی‌خود است! به هر حال تمام تلاش ما این بود که مردم چند دقیقه‌ای با این سریال اوقات مفرحی را سپری کنند.
«هومن صحرایی»که شما نقش آن را ایفا می‌کنید، شخصیت مهمی در این سریال محسوب می‌شود و به نوعی نقش پزشک مثبت سریال را ایفا می‌کنید که می‌تواند نماینده بخش زیادی از پزشکان این جامعه باشد. نظرتان درباره شخصیت‌پردازی این نقش چیست؟
«هومن صحرایی» یک شخصیت فانتزی است. او تخصصی در این بیمارستان دارد و در رشته‌ای تحصیل کرده که شاید از بین میلیارد‌ها نفر یک نفر پیدا شود که درگیر چنین بیماری‌ای باشد. به نظر من، اگر مخاطبان این سریال به دقت آن را نگاه کرده باشند جایی برای دلخوری نیست، این‌قدر همه چیز در این مجموعه حالت طنز و لطیفه دارد که به راحتی می‌توان متوجه شد که تلاشی است برای اینکه مردم چند دقیقه‌ای را شاد باشند و تفریح کنند. این سریال چیزی بیش از این نیست. «هومن صحرایی» هم در این سریال ویژگی‌های خاص خودش را دارد، اینکه به هر حال صاحب تخصصی است که نمی‌تواند از آن استفاده کند و بعد ناچار می‌شود کتاب‌هایش را حراج کند و از طرف دیگر شیطنت‌های خاص خودش را هم دارد. اساسا شخصیتی است که عمق عجیب و غریبی ندارد. البته مقصودم از این حرف این نیست که شخصیت‌پردازی نشده؛ در واقع شخصیت به گونه‌ای طراحی شده که مناسب یک مجموعه ٩٠ قسمتی است با تمام ویژگی‌های شخصیتی که در سریال می‌بینید.
سیامک انصاری عموما شخصیت کت و شلوار‌پوشیده و عصا قورت‌داده سریال‌های مدیری است؛ شخصیتی که ممکن است در ظاهر در آثار مختلف به هم شبیه باشد اما عملا با تنوع و رنگ‌آمیزی در هر اثر نسبت به اثر دیگر بسیار متفاوت ظاهر می‌شود. از چه راهی به شمایل مورد نظرتان در کار می‌رسید؟
قطعا اگر این‌طور است که شما می‌گویید یک بخش از آن به من برمی‌گردد و آدم‌هایی که اطرافم هستند. هر چند برخی خلاف نظر شما را دارند و معتقدند من خود را تکرار می‌کنم. به آنها هم حق می‌دهم که چنین تصوری داشته باشند. حتی خاطرم هست مهراب قاسم‌خانی در صفحه مجازی‌اش مطلبی راجع به من نوشته بود و کسی کامنتی زیر آن گذاشته بود که «آقای قاسم‌خانی چرا بی‌خود این آدم را گنده می‌کنی؟ به دوربین نگاه‌کردن که بازیگری نیست و هزار حرف دیگر…» این نظر، برایم جالب بود. طبعا سال‌هاست که من در این حرفه فعالیت می‌کنم و خواه ناخواه تجربه‌هایی به دست آورده‌ام. بازیگری هم به این راحتی نیست. هر چند مردم آزاد هستند نظراتشان را بازگو کنند، اما ما با کسی سر جنگ نداریم. برخی شیوه بازی من را دوست دارند و برخی دیگر نه. کسی هم مثل شما فکر می‌کند که بازی‌های من شبیه هم نیست، هر چند خودم هم همین حس را دارم و سعی کرده‌ام بازی‌هایم در آثار مختلف با تغییراتی همراه باشد. منتها نقشی که در هر سریال یا فیلم به من سپرده می‌شود توسط تیم نویسندگان نوشته می‌شود و بخش زیادی از شخصیت‌پردازی در متن وجود دارد و بخش دیگر به بازیگران دیگری که همبازی من هستند هم برمی‌گردد. ارتباط من با همکارانم و کاری که در آن حضور دارم هر کدام شکل و شمایل متفاوتی به نقش می‌دهد. بعید می‌دانم کیانوش استقرارزاده «شب‌های برره» به لحاظ شخصیت‌پردازی و بازی شبیه نیما زند کریمی «قهوه تلخ» باشد.
«در حاشیه» توانست بار دیگر گروه بازیگران طنزی را که کارهای موفقی از آنها، سالیان قبل از رسانه ملی پخش می‌شد و مردم با آن خاطره دارند، دور هم جمع کند. حضور شما، مهران غفوریان، محمدرضا هدایتی، جواد رضویان و البته مهران مدیری مقابل دوربین بیش از یک تیم موفق، کمی نوستالژیک هم به نظر می‌رسد…
بله، من این ترکیب را دوست و تعلق خاطر خاصی به آن دارم. همان‌طور که گفتید مردم پیش‌زمینه ذهنی نسبت به این گروه دارند و اینکه در این سال‌ها با هم همکاری داشتیم؛ اینکه همه در یک سریال دورهم جمع شویم اتفاق بسیار خوب و شیرینی است، به‌خصوص حضور مهران غفوریان که همیشه از کارکردن با او لذت می‌برم.
البته اتفاق دیگری هم در این سریال رخ داده، اینکه این گروه خوشحال است. از نظر من این مهم‌ترین اتفاق چند سال اخیر برای ماست. تجربه به من ثابت کرده هر کاری که پشت صحنه آن برای خودمان خوب نبوده و به نوعی سخت گذشته است، در نهایت کار هم درست از آب درنیامده و دقیقا هر کاری که پشت صحنه جذابی داشته و همه ما حس خوبی داشته‌ایم دقیقا اثر مثبت داشته و این حس به مردم هم منتقل شده است.

تجربه‌هایی که برای شما چندان خوشایند نبوده، محصول شبکه نمایش خانگی است؟
بیشتر شبکه نمایش بوده، ما هیچ وقت بازخورد‌هایی از شکل سریال‌های «در حاشیه»، «مرد هزارچهره» و «شب‌های برره» را در شبکه نمایش خانگی تجربه نکرده‌ایم. البته تا حدی «قهوه تلخ» این حس را برای ما داشت، چون اساسا از نظر من این محصول با سایر محصولات شبکه نمایش خانگی قابل مقایسه نیست. «قهوه تلخ» متأسفانه هم خود ما، هم باقی همکاران و دوستان ما را متوهم کرد. خود ما از فروش این سریال و استقبال مردم کاملا حیرت کرده بودیم که مگر می‌شود چنین فروشی در شبکه نمایش خانگی داشت؟ نه اینکه این آمار کاذب باشد، اتفاقا آمار واقعی‌ای بود و ما هم از این اتفاق بسیار خوشحال بودیم. اما منظورم از متوهم‌شدن همکاران این است که سایر همکاران در شبکه نمایش خانگی نیز تصور کردند، می‌توان به این آمار فروش رسید. در صورتی که به نظر من این اتفاق دیگر تکرار نخواهد شد.
تصور می‌کنم شیوه بازی شما در آثار کمدی، گونه‌ای سخت از بازیگری است که اساسا هیچ‌گاه مخاطب را وادار به خندیدن نمی‌کنید و عکس‌العمل‌های شما مخاطب را غافلگیر می‌کند و عمده‌ترین دلیل محبوبیت شما هم این شیوه بازی است. باز هم به همان صحبت قبلی‌ام برمی‌گردم که طبق همین الگو است که هر کار شما با دیگری متفاوت است؟
به هر حال ماجرای عجیبی است که بخواهید بین این‌همه شخصیت کمدی، جدی بازی کنید. سال‌ها فعالیت من در حوزه کارهای کمدی ثابت کرده است که هیچ‌گاه دوست نداشته‌ام «اکت کمدی» را من انجام بدهم. من «ری‌اکشن کمدی» دارم. این شیوه بازی است که طی ١٢سال تمرین کردم و اصولا به کارهای کمدی بازیگر مقابلم عکس‌العمل نشان می‌دهم.
حضور شما در تلویزیون و سینما به واسطه بازی در آثار جدی بوده. خصوصا همکاری با زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور در مقام بازیگر و دستیار. اما به نظر می‌رسد به مرور بازی در آثار کمدی برایتان جدی‌تر شد و طی سال‌های اخیر، جدا از چند فیلم معدود از قبیل «جرم»، «خانوم» و «دعوت» که نقشی جدی‌ در آنها ایفا کردید، انتخاب‌هایتان بیشتر کمدی بوده. دلیل این انتخاب صرفا علاقه‌مندی است؟
شاید بیشتر این روح من است که به این کار نیاز دارد؛ اینکه ناخودآگاه کار کمدی انتخاب می‌کنم. نه اینکه دوست نداشته باشم در نقش‌های جدی بازی کنم، اما فکر می‌کنم علاقه من به آثار کمدی است که عموما به انتخاب اصلی‌ام بدل شده.
 طی این سال‌ها بیشتر با مهران مدیری همکاری کرده‌اید، تا آنجا که در سریالی مثل «قهوه تلخ» که زمان فیلمبرداری طولانی هم داشت، حضور داشتید؛ در حالی که قطعا باید به پیشنهادهای دیگر جواب منفی می‌دادید و کنار این گروه می‌ماندید. به نظر می‌رسد بعد از ١٢سال کار با مهران مدیری به سلیقه مشترکی هم رسیده‌اید که به‌راحتی حرف همدیگر را متوجه می‌شوید… .
همان‌طور که گفتید، در بسیاری از مواقع، فیلمبرداری برخی از سریال‌ها زمان زیادی می‌برد و به‌نوعی سال ما را پر می‌کند. شاید دراین‌میان سر کار دیگری هم حاضر شوم و به پیشنهاد دوستانی که به من لطف دارند، جواب مثبت دهم، مثل فیلم «دعوت» یا «بی‌پولی» که مابین تصویر‌برداری سریال زمانی پیش آمد که بتوانم در پروژه دیگری حضور داشته باشم. حتی بعد از «بی‌پولی» هم چندین‌بار قرار بود با حمید نعمت‌الله کار کنم که متأسفانه به‌دلیل همین طولانی‌شدن سریال‌ها اتفاق نیفتاد، چراکه عاشق کارکردن با حمید نعمت‌الله هستم و امیدوارم فرصتی پیش بیاید که بازهم با هم همکاری کنیم. درنهایت اینکه کارکردن با مهران مدیری همیشه برایم لذت‌بخش است و از آن استقبال می‌کنم.
متأسفانه اتفاقی که در سال‌های اخیر در تلویزیون ما کمی مغفول مانده، تولید اندک آثار کمدی است و قطعا ویژه‌ترین این آثار که در ذهن مردم ماندگار شده، متعلق به آثار مهران مدیری است. تصور می‌کنم خلأ ناشی از ساخت چنین آثاری، باعث می‌شود فاصله مردم با دیدن سریال و فیلم‌های کمدی بیشتر و در نهایت مهم‌ترین کارکرد کمدی که نقد است، به فراموشی سپرده شود. درنهایت مثل اتفاقی که شاهدش هستیم، هر نقدی در سریال‌های طنز با سوءتفاهم همراه باشد. تا چه حد با این تلقی موافق هستید؟
شما به‌عنوان یک مخاطب با فیلم سینمایی «دو صفر هفت» کاملا ارتباط برقرار می‌کنید و آن را به‌عنوان یک ژانر پلیسی- جاسوسی می‌پذیرید. اما امکان ندارد سریال «فرندز» را بتوانند با دوبله فارسی به خورد ما ایرانی‌ها بدهند؛ منظورم این است که کمدی بیش از هرچیز به فرهنگ عامه مردم هر کشور برمی‌گردد. تصور می‌کنم مردم هر کشوری دوست دارند کمدین‌های کشور خودشان را ببینند. مقصودم در نوع سریال‌دیدن است نه فیلم‌های کمدی. همان‌طور که گفتم، کمدی از فرهنگ نشأت می‌گیرد؛ اتفاقی که شما باید درباره آن پیش‌زمینه ذهنی داشته باشید. موضوع دیگر این است که فکر می‌کنم باید چندگروه به‌طور مرتب با تشکیل یک‌سری کارگاه یا اتاق فکر، روی سوژه‌های مختلفی کار کنند تا تولید سریال‌های طنز در تلویزیون ما مرتب جریان داشته باشد. اینکه کسی کار کند و تا مدتی خبری از ساخت سریال طنز در رسانه ملی نباشد، درست نیست.
خاستگاه شما تلویزیون است و کارهای اولتان را با تلویزیون آغاز کردید و چندسالی بود که از این مدیوم دور بودید. در بازگشت به تلویزیون، حال‌وروز این رسانه را چطور ارزیابی می‌کنید؟
قطعا تأثیر تلویزیون چیز دیگری است. هرچقدر در مدیومی مثل شبکه نمایش خانگی کار کنید و کارتان فروش فوق‌العاده‌ای هم داشته باشد، اما در تلویزیون احساس می‌کنید کار مهم‌تری انجام می‌دهید.
در مدت پخش سریال با مردم در ارتباط بودید و نظراتشان را شنیدید؟
خدا را شکر که بازخوردهای این سریال خوب است. مردم سریال را دوست دارند و با آن ارتباط برقرار کرده‌اند. چندوقت پیش بود که برای خرید به سوپرمارکتی رفتم و دیدم اکثر مشتریان سرشان به سمت تلویزیونی است که «در حاشیه» را پخش می‌کند و سرگرم دیدن سریال هستند. این لذت‌بخش‌ترین اتفاقی است که می‌توان دید.
برخی معتقدند «در حاشیه» با سایر کارهای مهران مدیری فاصله دارد و به یک تعبیر، سریالی تکرار است. نظر شما چیست؟
اکثر کسانی که با من در ارتباط بودند، معتقدند «در حاشیه» از قسمت اول مخاطبش را درگیر کرد. اما این را هم در نظر داشته باشید که ما برای سلیقه چندمیلیون خانوار کار می‌کنیم. قطعا نمی‌توان همه را راضی کرد و همه شما را دوست داشته باشند و هرشب شما را نگاه کنند. اما همان‌طور که گفتم، نظرات مردم بسیار امیدوار‌کننده و مثبت است