زمزمه های نالان عزت ا.. انتظامی در بیستمین سال درگذشت علی حاتمی
سینماروزان: علی حاتمی ۱۵ آذر ۱۳۷۵ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان درگذشت. در مراسم ختم او در مسجد الغدیر تهران مردم زیادی آمده بودند، به‌طوری‌که مسجد سه‌بار خالی و پر شد تا فقط مراجعه‌کنندگان لختی فاتحه‌ای بخوانند و بروند.
به گزارش سینماروزان و به نقل از “شرق” خیلی‌ها درباره او گفتند و نوشتند…، اما به نظر می‌رسد که او همچنان زنده است. پیکر علی حاتمی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد. بر روی سنگ مزار او یکی از ماندگارترین دیالوگ‌های فیلم «حاجی‌واشنگتن» نقش بسته: «آیین چراغ خاموشی نیست».
عزت‌الله انتظامی که همکاری درخشان و ستودنی با حاتمی در “حاجی واشنگتن” داشت، این روزها در منزل با بیماری خود سر می‌کند. از لابه‌لای صدای نالان و نفس‌های بریده‌اش وقتی نام علی حاتمی را می‌شنود، لختی مکث می‌کند و زیر لب زمزمه‌کنان می‌گوید: «حیف…. صد حیف… علی را زود از دست دادیم… علی بزرگ بود… علی رفیق بود… . چقدر خاطرات خوبی با او دارم… . خیلی دلتنگ علی هستم…».
مدتی بعد سکوتی طولانی میان ما حاکم می‌شود. وقتی به او می‌گویم که امروز ٢٠ سال از مرگ علی حاتمی گذشته، اظهار می دارد: «چقدر زمان زود می‌گذره!… چقدر زود دیر میشه… . اگر دست قضا اجازه می‌داد، ادبیات نمایشی ما خیلی بیشتر از اینها می‌توانست از علی بیاموزد… حیف». دیگر نمی‌تواند به حرف‌زدن ادامه دهد. قطره اشکی از چشمانش سرازیر می‌شود و با خود می‌گوید: «علی خدا تو را رحمت کند...»