سینماروزان/محمد شاکری: تازه‌ترین شفاف‌سازی سازمان سینمایی درباره فارابی مثل همیشه پر است از بودجه‌ریزی‌هایی اعجاب‌آور.

فارابی ۱.۶میلیارد از بودجه ۵.۸میلیاردی خود را صرف هزینه‌های جاری و پشتیبانی کرده.

فارابی بیش از ۳میلیارد(دقیقا ۳میلیارد و ۲۴۰میلیون) بودجه صرف نگارش فیلمنامه کرده.

محمدمهدی توحیدی‌مقدم مشهور به فرهاد توحیدی مشمول حمایت ۲۰۰میلیونی شده برای فیلمنامه “حضرت خدیجه(س)”. در کارنامه توحیدی فیلمنامه “مجردها” و “دنیا” به چشم می‌خورد.

محمدعلی نجفی رییس هیات مدیره خانه سینما مشمول حمایت ۱۵۰ میلیونی شده برای فیلمنامه “جمجمه جوان”.

نیما جاویدی صالح‌زاده که از نیروهای معتمد شورایی در مرکز گسترش است مشمول حمایت ۱۲۰میلیونی شده برای فیلمنامه “مرشد”.

حبیب والی‌نژاد از مدیران سالیان سازمان ارزشی اوج مشمول حمایت ۱۵۰میلیونی شده برای فیلمنامه “دومین روز پاییز”.

مرتضی اصفهانی مشاور برخی پروژه‌های سینمایی امنیتی سالیان اخیر مشمول حمایت ۱۵۰میلیونی شده برای فیلمنامه “فرار از زندان”. علی فرقانی نویسنده کمدی “مصادره” همکار او در این فیلمنامه است.

سیامک شایقی مرحوم هم مشمول حمایتی ۶۰میلیونی شده برای فیلمنامه “برادران افتخار”.

در میان پروژه‌های سینمایی مورد حمایت هم نام فبلم برگزیده فجر۳۹ می‌درخشد!! “یدو” حمایت ۲.۳۵۰ میلیاردی داشته.

مجید برزگر برای فیلم “بیرو” مشمول حمایتی بیش از ۲میلیارد شده است.

آزیتا موگویی برای “خط نجات” مشمول حمایت ۳.۲ میلیاردی شده.

در صدر ارقام حمایتی فارابی نام فیلمی از بهروز شعیبی به چشم می‌خورد. “بدون قرار قبلی” مشمول حمایت ۷میلیاردی شده!!!
این، فیلمیست که علیرضا رضاداد از مدیران سالیان سینما را به عنوان مدیر پروژه داشته.
محمود بابایی تهیه‌کننده “بدون قرار قبلی” سابقه ساخت فیلم انتخاباتی سعید جلیلی را داشته!
مدیر تولید پروژه امیر نشاط آقازاده محمد نشاط است. محمد نشاط تهیه‌کننده پروژه ارگانی “رنج و سرمستی” است که در دولت دوم احمدی‌نژاد با حمایت مرکز تولید شد ولی هنوز اکران نشده!!
نویسنده این پروژه ۷میلیاردی، فرهاد توحیدی است که در بخش فیلمنامه هم مشمول حمایت فارابی بوده.

برادران محمودی افغان با فیلم “مردن در آب مطهر” مشمول حمایت ۵۵۰میلیونی فارابی شده‌اند.

عباس آقازاده الیاس نادران هم برای “شادروان” مشمول حمایت ۱.۲۵۰میلیونی فارابی شده است.

غلامعلی رویین‌تن ازجمله افرادیست که هم به عنوان نویسنده و هم تهیه‌کننده مشمول حمایت فارابی بوده است.
رویین‌تن برای نگارش فیلمنامه شهیدهادی حمایت ۱۲۰میلیونی داشته و برای تولید فیلم “آی بی کلاه/بانک زده‌ها” مشمول حمایت نیم میلیاردی شده.

سی و هشتمین جشنواره جهانی فجر نیز هرچند امسال برگزار نشد ولی ۱.۱۲۸میلیارد بودجه از فارابی گرفته؟؟

فارابی ۳میلیارد برای برگزاری جشنواره کودک در دل کرونا هزینه کرده!! ۳۷۲میلیون از این ۳میلیارد صرف دستمزد دبیر و مدیران و… شده است! ۱۸۸میلیون صرف دستمزد نیروهای اجرایی شده یعنی بیش از نیم میلیارد فقط صرف دستمزد عوامل جشنواره کودک شده!

فارابی مثل همیشه برای انتشار مجله فیلم‌نگار هم هزینه کرده. البته انتشار کاغذی مجله تعطیل شده ولی فارابی برای انتشار نسخه دیجیتال ۴۰۵.۳ میلیون(نزدیک به نیم میلیارد) هزینه کرده!

برای ملاحظه فهرست مالی فارابی اینجا را ببینید.

سینماروزان/مجتبی اردشیری: در دورانی که یک مستندساز به‌خاطر فشار مالی ناشی از پرداخت اقساط، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد، شفاف سازی سازمان سینمایی حکایت دارد از صرف بیش از ۲۳میلیارد بودجه فقط برای سه ارگان سینماشهر، موزه سینما و هنروتجربه و تاسف‌بار اینکه بخشی چشمگیر از همین مبلغ( یعنی حدود ده میلیارد) هم صرف هزینه‌های جاری و پشتیبانی یعنی دستمزد مدیر و پرسنل و… شده است.

به گزارش سینماروزان و به نقل از روزنامه فرهیختگان، سال 99، برای تمامی اقشار جامعه سخت بود و برای اهالی سینما سخت‎تر. مشاغل مختلفی که سروکارشان با دولت بود، توانستند با حقوقی ماهیانه، به رتق‎وفتق امور خود بپردازند. آن دسته از مشاغلی که سندیکایی محسوب شده و تحت نظارت اتحادیه‎ای بودند، توانستند با حمایت‎های کج‎دارومریز صنف خود، تاحدودی این روزگار سخت را پشت‎سر بگذارند. در این میان اما خانواده 5 هزار نفره سینما، با وجود همین مقدار اندک اعضا، نتوانستند از یک کمک حداقلی بهره‎مند شوند تا امسال، به یکی از سخت‏ ترین سالیان زندگی خانواده سینمای ایران تبدیل شود.

در همین سال بود که پیشنهادهای مختلفی از سوی اعضا، به نهادهایی مانند فارابی، خانه سینما، وزارت ارشاد، سازمان سینمایی و… ارائه شد مبنی‎بر آنکه با تخصیص فلان بودجه خود، کمک ولو حداقلی به خانواده سینماگران اعطا شود اما متاسفانه تمامی این پیشنهادها به در بسته خورد تا در سال سخت سینمایی، نه‎تنها شاهد فقر مفرط هنرمندان باشیم بلکه تنی چند از آنها را نیز از دست بدهیم.

آخرین نمونه‎اش، «هوشنگ میرزایی»؛ سینماگر سرشناسی بود که به‎دلیل فشارهای مفرط یک بانک دولتی برای پرداخت اقساط خود، مجبور به برگزاری کارگاه‎های آموزشی در 7 شهر شد تا با دستمزد 5 میلیونی این کلاس‎ها بتواند بخشی از اقساط خود را بپردازد. در جریان همین کلاس‎های حضوری، وی به کرونا مبتلا شد و متاسفانه سینمای ایران یکی از حاذق‎ترین چهره‎های مستندساز خود را که در آثارش به ستایش زندگی می‎پرداخت، از دست داد.

جالب اینجاست که سال 99، اگرچه برای سینماگران و خانواده هنر، سال تنگدستی و فقر بود اما آمارها نشان می‎دهد که تخصیص بودجه به نهادهای سینمایی، چندان با انقباض مواجه نبوده است. سازمان سینمایی در ادامه سیاستی که عنوان «شفافیت» روی آن گذاشته، جداولی منتشر کرده از هزینه‎کرد 11 ماهه موزه سینما، سینماشهر و هنروتجربه. بودجه‎هایی که با توجه به تعطیلی نیمی از سال، اگرچه در مقایسه با سال گذشته دچار افت معناداری شده اما برای سال کرونازده امسال، فراتر از آنچه تصور می‎شود، تخمین زده می‎شوند. بودجه‎ای که می‎شد بخشی از آن را به سینماگران و هنرمندان اختصاص داد تا این عزیزان که شمارشان چندان زیاد هم نیست، لااقل نزد خانواده‎هایشان این‎چنین شرمنده نباشند. در ادامه نگاهی خواهیم انداخت به گردش مالی 11 ماهه این 3 نهاد سینمایی.

موزه سینما: بیش از 4.5 میلیاردتومان

موزه سینما، یکی از اماکنی است که در دولت «حسن روحانی» توانست دوباره روی پای خودش بایستد و به‎عنوان یک سینما–موزه به فعالیت خود ادامه دهد. این سینما 3 سالن دارد و بابت بازدید از موزه نیز باید بلیت تهیه شود. بنابراین بخشی از درآمدهای موزه سینما از محل فروش بلیت‎های سینما و موزه تامین می‎شود.

فارغ از این میزان بودجه، سازمان سینمایی برای 11 ماه نخست امسال موزه سینما، بیش از 4 میلیارد و 500 میلیون تومان بودجه اختصاص داده است. رقمی که بیش از 80درصد آن صرف حقوق و مزایای قانونی و بیمه نیروی انسانی آن شده است یعنی از 4 میلیارد و 500 میلیون تومان، چیزی حدود 3 میلیارد و 760 میلیون تومان صرف 11 ماه حقوق و بیمه پرسنل شده که رقم چشمگیر و قابل‎تاملی است.

مابقی هزینه‎ها، ناچیز هستند مثلا 173 میلیون تومان برای کمک به گسترش فعالیت‎های فرهنگی و ارتقای کیفیت خدمات موزه‎ای، 96 میلیون تومان برای کمک به تکمیل پروژه تاریخ شفاهی سینمای ایران و تکمیل آرشیو موزه، 101 میلیون تومان برای کمک به بزرگداشت و معرفی پیشکسوتان سینمای ایران، 365 میلیون تومان برای نگهداری مجموعه ساختمان و تاسیسات موزه و سینما، 27 میلیون تومان برای کمک به اجرای نشست‎های فرهنگی سینما و 14 میلیون تومان هم برای کمک به تبادل آثار و مدارک سینمایی با سایر موزه‎ها و حضور در مجامع داخلی و بین‎المللی.

درحالی‎که گمان برده می‎شد که بیشتر هزینه‎های یک نهاد فرهنگی مانند موزه، خرج فرهنگ‎سازی و گسترش نگاه فرهنگی از سوی این نهاد شود اما در کمال تعجب، کمتر از 20درصد صرف این مهم شده است و بالغ‎بر 80درصد بودجه در سالی که حدود نیمی از آن تعطیل بود، به حقوق و مزایای پرسنل اختصاص یافته است.

در کنار این اتفاق، آن 20درصدی که خرج زیرساخت‎ها شده نیز با گشاده‌دستی در پرداخت دستمزدها همراه بوده است، به‎طوری‎که اگر دستمزدها را از این 20درصد کم کنیم، متوجه می‎شویم که کمتر از 10درصد بودجه صرف کلیت فرهنگ و زیرشاخه‎های آن شده است.  به‎عنوان مثال از 20درصد بودجه باقی‎مانده، بیش از 65 میلیون تومان صرف هزینه‎های آب، برق، گاز و تلفن این مجموعه شده، بیش از 64 میلیون تومان خرج انتظامات و خدمات حفاظت، حدود 42 میلیون تومان صرف اجرای پروتکل‎‏های بهداشتی پیشگیری از شیوع بیماری کووید-19، بیش از 37 میلیون تومان خرج حضور نیروهای خدمات، اجرایی و فنی پاره‎وقت در برنامه‎های ویژه و… شده است.

هنر و تجربه؛ بیش از یک میلیارد و 800 میلیون تومان

در سالی که سینماهای پایتخت بیش از 7 ماه تعطیل بودند و سینماهای شهرستان‎ها نیز به همین اندازه یا تعطیل بودند و یا ترجیح دادند اصلا نمایش فیلمی نداشته باشند، سازمان سینمایی بیش از یک میلیارد و 811 میلیون تومان برای حمایت از اکران فیلم‎های هنروتجربه طی 11 ماهه ابتدایی امسال کمک کرده است. هرچند مبلغ تفاهمنامه 3 میلیارد و 81 میلیون تومان بود اما مشخص نیست که سازمان سینمایی بر چه مبنا و الگویی، وقتی سینماها بیش از 7 ماه تعطیل بودند، بیش از 60درصد مبلغ تفاهمنامه را طی 11 ماه متقبل شده و حتما برای ماه پایانی سال نیز درصدی از آن را محقق می‎کند.

قطعا آن بخشی از تخصیص بودجه که به ساخت فیلم و حمایت از فیلمسازان جوان این حوزه اختصاص پیدا کرده، مایه دلگرمی و سربلندی است اما با نگاهی به ریزهزینه‎های هنروتجربه متوجه ابعاد مختلف آن می‎شویم.

یکی از اصلی‎ترین هزینه‎های هنروتجربه، اجاره‎بهایی است که در قالب توافقنامه، به برخی سینماها اختصاص پیدا می‎کند. مثلا از یک میلیارد و 811 میلیون تومان کمک سازمان سینمایی، حدود یک‎سوم آن به 5 سینما رسیده است. به نحوی که حدود 23 میلیون تومان به سینما سپیده، حدود 61 میلیون تومان به پردیس کورش، بیش از 83 میلیون تومان به موزه سینما، حدود 350 میلیون تومان به خانه هنرمندان و بیش از 53 میلیون تومان به سینما هویزه مشهد اختصاص پیدا کرده است جالب آنکه اکثر این سینماها دولتی بوده و درواقع این سینماهای دولتی، علی‎رغم تخصیص بودجه‎های کلان دولتی، باز هم از بودجه‎های دولتی نهادهای دیگری مانند هنروتجربه سهم‎خواهی کرده و یک‎سوم بودجه این نهاد را در اختیار می‎گیرند. این، همان ساختار اقتصادی معیوبی است که طی سال‎ها برای هنروتجربه به‎عنوان یکی از دستاوردهایی که در دولت روحانی قوام یافت، اعمال می‎شود.

می‎بینید بودجه این نهاد به جای آنکه صرف حمایت از فیلمسازان جوان و زیرساخت‎های این نوع سینما شود، در چه جاهای دیگری صرف می‎شود.
جالب آنکه طبق جدولی که سازمان سینمایی منتشر کرده، به 20 فیلم اکران‎شده امسال، مبلغ یک میلیون تومان به‎عنوان کمک‎هزینه اختصاص یافته است. یعنی 20 میلیون از بودجه یک میلیارد و 811 میلیون تومانی برای حمایت از اکران 20 فیلم! در ادامه البته با فهرستی از 33 فیلم مواجه هستیم که از یک تا 13 میلیون و 500 هزارتومان، کمک‎هزینه دریافت کرده‎اند که مجموع این کمک‎ها، حدود 204 میلیون تومان می‎شود که با اختصاص 20 میلیون کمک بالا، سرجمع 224 میلیون تومان به کمتر از 40 فیلم اکران‎شده در گروه هنروتجربه کمک شده که خود موید تمامی حرف‎ها و نکات قابل‎تامل است.

بیش از 238 میلیون تومان هم کمک به اکران عمومی این آثار شده که این مبلغ هم صرف ارسال و دریافت هارد فیلم‎ها، فضای مجازی و مشاور رسانه‎ای و تیزر 60 ثانیه‌ای و پوستر فیلم‎‌ها شده است.

سینماشهر، بیش از 17 میلیاردتومان

یکی از اتفاق‎های خوبی که امسال قرار بود توسط سینماشهر اجرایی شود، بحث حمایت از ارتقای فنی تولیدات سینمایی در حوزه سی‌جی‌آی و صدا بود که قرار بود حدود 2 میلیارد و 400 میلیون تومان به این هدف اختصاص پیدا کند که متاسفانه این اتفاق رخ نداد و عملا این حوزه هیچ حمایتی را از جانب سینماشهر طی 11 ماه ابتدایی امسال به خود ندید.

سینماشهر طی 11 ماه ابتدایی امسال، بیش از 3 میلیارد و 400 میلیون تومان را به حمایت از ساخت 48 سالن جدید در 5 استان اختصاص داد که اگرچه این قبیل حمایت‎ها، بسیار حرفه‎‌ای و در قالب کمک بلاعوض بوده اما ایراد کار به محدود بودن گستره جغرافیایی این کمک‌ها بوده است. از این 5 استان، یکی تهران بوده که 36 سالن از 48 سالن را دربرمی‎گیرد و به‎عبارتی، عمده بودجه و کمک‎ها باز هم روی پایتخت متمرکز شده و دیگر استان‎ها بهره‎ای از این کمک‎های بلاعوض نبرده‎اند.

همچنین سینماشهر، حدود 5 میلیارد و 600 میلیون تومان را هم برای حمایت از بازسازی سینماهای قدیمی در 12 استان صرف کرد که این کمک‎ها نیز به‎صورت بلاعوض بوده و کمتر از نیمی از استان‎های کشور را پوشش داده است. البته که با نگاهی به فهرست سینماهای مشمول حمایت متوجه می‎شویم که عمده این سینماها دولتی بوده و سینماهای خصوصی درصد بسیار پایینی از این حمایت‎ها را به خود اختصاص داده‎اند که این مهم نیز جای تامل دارد.

سینماشهر حدود یک میلیارد و 187 میلیون تومان را به حمایت از ارتقای وضعیت نمایش سینماهای فعال اختصاص داده است. این اتفاق فرخنده، متاسفانه تنها در 5 استان رخ داده. جالب آنکه تهران هم یکی از این استان‎هاست و جالب‎تر آنکه در این فهرست، نامی از پردیس‎های مدرن نظیر آزادی، چارسو و آستارا به چشم می‎خورد. درحالی‎که بسیاری از سینماهای تهران، به شکلی جدی و ضروری، نیازمند بودجه‎ای برای ارتقای وضعیت نمایش خود هستند، مشخص نیست با چه فرآیند کارشناسی، این کمک‎ها در اختیار این 3 پردیس مدرن شده است. میزان کمک هم قابل‎توجه است. مثلا سینماشهر برای سینما عصرجدید، 8 میلیون و 600 هزار تومان کمک درنظر گرفت و برای آستارا، حدود 199 میلیون تومان.

سینماشهر برای حمایت از احداث پردیس‎های سینمایی امید در شهرهای فاقد سالن سینما، تنها 221 میلیون تومان درنظر گرفت، درحالی‎که سقف اعتبار درنظرگرفته‎شده برای این بخش، 12 میلیاردتومان بود. این 221 میلیون تومان هم تنها به دو شهر قرچک و اندیمشک اختصاص پیدا کرد.

سینماشهر برای پشتیبانی از سمفا، بیش از یک میلیارد و 100 میلیون تومان اختصاص داده است. این درحالی است که سقف اعتبار این بخش، یک میلیارد و 250 میلیون تومان بوده که طی 11 ماه نخست، بیش از یک میلیارد و 100 میلیون آن محقق شده و احتمالا مابقی مبلغ برای ماه پایانی سال محقق می‎شود. حال آنکه سمفا، عملا کارکرد چندانی در سال کنونی که از آن رونمایی شد، نداشته و هنوز بسیاری از سینماگران بر این باور هستند که این سامانه هنوز به آن شکل اجرایی مطلوب خود نرسیده است. بنابراین اینکه بیش از یک میلیارد و 100 میلیون تومان تنها از جانب سینماشهر به این سامانه تزریق شده، علامت سوال‎های بسیاری دارد. جالب است که این رقم به‎صورت بلاعوض و به‎دلیل خدمات پشتیبانی سینماها اختصاص یافته که با توجه به ناکارآمدی این سامانه در معدود خدمات محوله به آن، شدت تعجب از بابت اختصاص این میزان مبلغ را بیشتر می‎کند.

سینماشهر همچنین مبلغ 300 میلیون تومان را برای کمک به تبدیل سالن مجتمع‎های فرهنگی استان‎ها به سالن سینما اختصاص داده که این مهم نیز تنها در 2 استان کرمان و سیستان‎وبلوچستان محقق شده و مانند بندهای دیگر کمک‎های اعطایی این نهاد، مشمول استان‎های بیشتر نشده است.

این موسسه بیش از 147 میلیون تومان نیز برای حمایت از نگهداری و تامین قطعات یدکی سینماها هزینه کرده که با توجه به تحریم و افزایش قیمت ارز، رشدی چندبرابری را تجربه کرده‎اند و اصلا برخی سینماها به‎دلیل عدم‎تامین این قطعات، نتوانسته‎اند سینمای خود را امسال در مدار نمایش قرار دهند. متاسفانه این اتفاق خوشایند نیز تنها در استان تهران و برای 3 سینما صورت پذیرفته که 2 سینما از این 3 سینما، جزء پردیس‎های برخوردار و مدرن هستند. از این 147 میلیون و 300 هزارتومان، تنها 8 میلیون و 600 هزارتومانش به تئاتر گلریز رسید و حدود 139 میلیون تومانش هم به دو پردیس مگامال و زندگی!

سینماشهر طی 11 ماه ابتدایی امسال، حدود یک میلیارد و 600 میلیون تومان را به حمایت از آماده‎سازی و اکران فیلم‎های سینمایی اختصاص داده است. قرار بود این اتفاق امسال برای 80 فیلم رخ دهد که محدودیت‎های کرونایی و بسته بودن سینماها و البته کاهش تولیدات سینمایی، این رقم را به 30 فیلم تقلیل داد. با نگاهی به این 30 فیلم مشخص می‎شود که تنها چندفیلم متعلق به اکران 99 بوده‎اند و مابقی مربوط به فیلم‎های اکران سال گذشته هستند مانند رحمان 1400، تولدت مبارک، خداحافظ دختر شیرازی، معکوس، اژدر و… . این موسسه برای اکران «شنای پروانه» 300 میلیون تومان و برای اکران «خوب، بد، جلف» 285 میلیون تومان درنظر گرفت. همچنین 169 میلیون تومان به‎صورت بلاعوض به انجمن سینماداران برای خرید ماسک اعطا کرد.

این موسسه در سالی که موضوع قاچاق فیلم‎ها با توجه به تعدد اکران‎های اینترنتی و گسترش وی‎اودی‎ها به اوج خود رسیده، مبلغ 127 میلیون تومان را بابت هزینه‎های ستاد صیانت پرداخت کرده که دقیقا مشخص نیست این کمیته چه اتفاقی را برای سال پرقاچاق امسال رقم زده است.

در بند آخر هزینه‎های سینماشهر نیز «هزینه‎‏های پشتیبانی» دیده می‎شود که رقم خیره‎کننده 3 میلیارد و 570 میلیون تومان را به خود می‎بیند. یعنی از 17 میلیارد و 255 میلیون تومان هزینه سینماشهر، 3 میلیارد و 570 میلیون تومان آن صرف «هزینه‎های پشتیبانی» شده که در جدول منتشره نیز پیوستی مقابل آن دیده نمی‎شود و مشخص نیست چه اموری در ذیل این پشتیبانی قرار گرفته‎اند که حدود یک‎پنجم بودجه سالیانه را به خود اختصاص داده‌اند!

آنچه از عملکرد امسال سینماشهر مشخص است آنکه تیترها و عناوین، عمدتا فاخر و در مسیر ریل‎گذاری حرفه‎ای سینمای ایران قرار دارند اما نکته آنجاست که حجم این کمک‎ها، حتی یک‎سوم استان‎های کشور را دربرنمی‎گیرد. بسیاری از این کمک‎ها همچنان به‎سمت پایتخت سرازیر می‎شوند و مهم‎تر از آن اینکه حجم کمک‎های دریافتی سینماهای دولتی و پردیس‎های مدرن، به‎مراتب بیشتر از سینماهای خصوصی و تک‎سالنه و دوسالنه است. اینها ابهامات و نقصان‎هایی است که باید برای عملکرد سال آینده این موسسه مهم درنظر گرفته شود.

جمع‎بندی آنکه همان‎گونه که مشاهده شد، با توجه به آنکه طی 11 ماه ابتدایی امسال، فیلم‎های چندانی اکران نشد و بحث تولید هم با رکود معناداری مواجه بود، همین میزان تخصیص بودجه به این 3 نهاد، حکم ریخت‎وپاش‎هایی را دارد که جامعه سینمایی و اهالی کم‎تعداد آن را نسبت به مدیریت این جریان، دلسرد می‎کند. اینکه هنرمند سرشناس این مملکت به‎خاطر پرداخت اقساط معوقه خود تحت‎فشار قرار می‎گیرد و به همین دلیل جانش را از دست می‎دهد، به شکلی ناخواسته اذهان را روبه‎روی این بودجه‎های میلیاردی قرار می‎دهد که چرا در سالی که سینماها تعطیل بودند و تولیدی رقم نخورد، باید چنین هزینه‏هایی صرف اموری شوند که حداقل برای سال سیاه 99، الزام چندانی به اجرایی شدن آنها احساس نمی‎شد.

اینها سوالاتی است که مدیران رده بالای سینمایی در خلأ عدم حمایت‎های ولو حداقلی خود، باید به آن پاسخ دهند وگرنه مرور زمان آن را تبدیل به یکی از سیاه‎ترین نقاط پرونده کاری این عزیزان می‌کند.

سینماروزان: طبق آمار منتشره سازمان سینمایی، درآمد جشنواره فیلم کوتاه تهران از بلیت‌فروشی، کمتر از ۵۰میلیون تومان بوده است!!

از مجموع بلیت‌های صادر شده توسط سایت سینماتیکت برای سانس‌های نمایش سی‌و‌ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، 9440 بلیت در مجموع به مبلغ 472،000،000 ریال (معادل ۴۷.۲میلیون تومان) ‌فروش رفته است!

باز طبق آمار رسمی منتشره توسط سازمان سینمایی، بودجه‌ای بالغ بر ۲میلیارد و ۴۰۰میلیون تومان برای برگزاری جشنواره کوتاه منظور شده است.

با یک حساب و کتاب ساده مشخص میشود فقط نزدیک به ۲درصد از بودجه مصروفه برای جشنواره کوتاه، از بلیت‌فروشی بازگشته است! این معنایی دارد جز ضرر اقتصادی هنگفت این جشنواره؟؟

اشتباه نشود؛ درباره یک جشنواره محلی با ردیف بودجه اندک حرف نمی‌زنیم بلکه روبروی‌مان جشنواره‌ایست که پسوند بین‌المللی را به نامش چسبانده‌اند و برگزارکنندگان، مدام پز انبوه مخاطبان جشنواره را داده‌اند.

کدام جشنواره بین‌المللی و به‌زعم برگزارکنندگان پرمخاطب جهانی را سراغ دارید که آمار بلیت‌فروشی‌اش حدود دو درصد هزینه مصروفه باشد؟؟؟

سینماروزان: شفاف‌سازی سازمان سینمایی درباره عملکرد مالی هفت ماهه ابتدای سال فارابی فارغ از شگفتی‌هایی مانند هزینه پشتیبانی ۸.۵میلیاردی و صرف بودجه‌ای بیش از ۵میلیارد برای جشنواره کودک، عجایبی همچون هزینه‌کرد حدود نیم میلیاردی برای عوامل اجرایی جشنواره کودک و هزینه نزدیک به ۴۰۰میلیونی برای ستاد خبری جشنواره کودک را هم به دنبال داشت.

روابط عمومی جشنواره کودک به جای آن که به سمت شفاف سازی کامل برود و ریزهزینه‌ای آن ۵میلیارد و خرده ای و بهره‌مندان از آن را دهد یا چگونگی خرج حدود نیم میلیارد برای عوامل اجرایی را شرح دهد، جوابیه‌ای ۵بندی داده و فقط ریز برخی هزینه‌های ستاد خبری را منتشر نموده.

شگفتی بزرگ این جوابیه، پاراگراف نهایی‌اش است که در آن آمده: سیاست شفاف‌سازی فرصتی برای نقد و بررسی منصفانه توسط افکار عمومی است و نه برخوردها و تسویه‌حساب‌هایی که یا مستقیماً از اغراض سیاسی می‌آید و یا از حسادت‌ها و اغراض شخصی؛ و البته که این نوع برخوردها هزینه محتمل هرگونه شفافیت و تنویر افکار عمومی است و بنیاد سینمایی فارابی و مسئولان سازمان سینمایی، آماده پرداخت چنین بهایی، در ازای «نهادینه شدن سیاست شفاف‌سازی در همه‌ نهادهای فرهنگی» بوده‌اند و خواهند بود.

سوال آنجاست که روابط عمومی کودک چرا به‌جای پاسخگویی ساده و سرراست به چند سوال ساده و روشنگری درباره برخورداران از بودجه هنگفت جشنواره، خود را کنار فارابی و سازمان سینمایی قرار داده و این طور وانمود کرده که سخنگوی فارابی و سازمان است؟؟

مگر بنیاد سینمایی فارابی، روابط عمومی مستقل ندارد و مگر روابط عمومی کودک همان روابط عمومی فارابی است؟؟

مگر سازمان سینمایی روابط عمومی مستقل ندارد و آیا سخنگویی روابط عمومی سازمان هم به روابط عمومی کودک واگذار شده که در بند پایانی جوابیه جشنواره کودک، به‌جای روسای سازمان هم اظهارنظر شده؟؟؟

برخی دیگر از شگفتی‌های جوابیه روابط عمومی کودک را مرور خواهیم کرد:

–۶۳.۵میلیون برای مستندسازی تصویری جشنواره هزینه شده!!

–۴۷میلیون برای انتشار گزارش در رسانه‌های بین‌الملل خرج شده!! کجای دنیا جشنواره‌ای معتبر پیدا می‌کنید که برای انتشار گزارش در رسانه‌های خارجی به آنها پول دهد؟ بماند که اساسا مشخص نیست درنتیجه این هزینه‌کرد کدام فضاسازی در رسانه‌های معتبر جهانی حول این جشنواره ایجاد شده!؟

–۲۹.۴میلیون برای بولتن مجازی هزینه شده و در عین حال ۱۱.۷میلیون برای عکس‌های بولتن هزینه شده!! مگر بخش عکس بولتن نباید با همان هزینه بولتن اداره شود؟؟

متن کامل جوابیه روابط عمومی کودک را اینجا ببینید.

سینماروزان: در تازه‌ترین شفاف‌سازی سازمان سینمایی حسین انتظامی، عملکرد مالی هفت ماه ابتدایی امسال بنیاد سینمایی فارابی منتشر شده است؛ عملکردی که به مانند همیشه پر است از عجایب.

در سیاهه مالی فارابی رقمی معادل ۱۸میلیارد و ۷۰۰میلیون برای حمایت از فیلمهای فاخر مصوب شده!! اگر میخواهید بدانید فاخرها کدامند باید به فیلمهایی مثل “غلامرضا تختی” و “رد خون” اشاره کنیم که اولی حمایت ۳.۹میلیاردی و دومی حمایت ۲.۲میلیاردی را گرفته‌اند و تکلیفشان در اکران عمومی هم که روشن است.

حامد حسینی ۱میلیارد و ۵۰۴میلیون برای پروژه‌ای فاخر(!) به نام “بی‌تار” گرفته به جهت مشارکت ۶۰درصدی. “بی‌تار” به کارگردانی جمیل رستمی ساخته میشود که سالها بود فیلمی نساخته بود؛ جالب است که تنها تجربه اکران شده حامد حسینی هم فیلم ۳ارگانی “سرو زیر آب” بود که گیشه موفقی نداشت.

علی عطشانی برای کمدی فاخر “سلفی با دموکراسی” مشمول حمایت ۹۰۰میلیونی فارابی شده؛ به جهت مشارکت ۲۵درصدی.

“رمانتیسیسم عماد و طوبی” به تهیه کنندگی مهدی صباغ‌زاده دیگر پروژه فاخر فارابی است که ۵۷۵میلیون حمایت داشته.

به مانند ادوار گذشته، فارابی رقمی هنگفت معادل ۸‌.۵میلیارد را هم برای پشتیبانی بودجه گرفته!!

فارابی رقمی معادل ۵میلیارد و ۳۵۰میلیون را برای حمایت از برگزاری جشنواره کودک هزینه کرده است و ۵میلیارد هم برای حمایت از جشنواره موسوم به جهانی فجر هزینه کرده.

در ریزهزینه‌ای جشنواره کودک به شگفتی‌های فراوانی می‌رسیم و ازجمله صرف ۲۹۵میلیون برای انتشار کاتالوگ و پوستر، ۹۲میلیون برای آگهی و تبلیغات، ۳۴۸.۹میلیون برای ستاد خبری، ۲۵۵.۹میلیون برای تولید برنامه تلویزیونی که همین چندقلم رویهم به عددی حدود ۷۰۰میلیون(دقیقا ۶۹۶.۸میلیون) می‌رسد!!
اینها تازه به جز هزینه‌هایی مثل ۴۸۴.۷میلیون برای عوامل اجرایی جشنواره است!!!

فارابی برای برپایی چتر و حضور فعالان بین‌الملل در جشنواره کن بیش از نیم میلیارد(۵۷۷میلیون) هزینه کرده؛ آن هم در حالی که در سالهای اخیر هیچ فیلم تولید داخل در بخش‌های اصلی این جشنواره حضور نداشته!

فارابی ۵۵۰میلیون هزینه کرده برای حمایت از تولید پدیده‌ای با عنوان “وب سری”!!

بهروز افخمی، نیکی کریمی و علی مصفا از جمله سینماگران سرشناسی هستند که حمایت‌های مالی فارابی را در قالب وام داشته‌اند. افخمی حمایت ۴۰۰میلیونی برای “کاغذ شطرنجی”، نیکی حمایت ۳۰۰میلیونی برای “آتابای” و مصفا حمایت ۳۰۰میلیونی برای “ناتنی‌ها”.

برای مطالعه ریزعملکرد مالی هفت ماه ابتدایی۹۸ فارابی اینجا را ببینید.

سینماروزان: در بودجه پیشنهادی دولت برای سال۹۹ که به تازگی به مجلس ارائه شد، نزدیک به ۷۴۴میلیارد بودجه(دقیقا ۷۴۳/۹۲۴/۰۰۰/۰۰۰ تومان) برای وزارت ارشاد درنظر گرفته شده است که از این رقم ۲۱۰میلیاردش(نزدیک به سی درصد) به سازمان سینمایی می‌رسد.

عجبا که دولت در بخش بیمه تکمیلی هنرمندان و کمک به صندوق اعتباری هنر برای بیمه تکمیلی درمان هنرمندان نیز بیش از ۹۰ میلیارد تومان(۹۰/۳۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تومان) درنظر گرفته است؛ این درحالیست که کیفیت خدمات‌دهی بیمه تکمیلی درمان هنرمندان در ماههای اخیر به‌شدت با انتقاد اهالی هنر مواجه شده و به خواسته اولیه هنرمندان که انتشار فهرست مراکز درمانی طرف قرارداد است پاسخی شفاف نداده‌اند.

از بودجه ۲۱۰میلیاردی سازمان سینمایی ۱۷میلیارد در بخش حمایت از جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر درنظر گرفته است.

در بخش حمایت از هنر تجربه و اکران فیلم‌های خاص ۲میلیارد تومان در نظر گرفته شده!

در بخش کمک به تشکیلات و نهادهای صنفی(خانه سینما و فارابی و مرکز گسترش و انجمن سینمای جوان) و موزه سینما ۱۵میلیارد تومان، در بخش کمک به گسترش سینمای ملی(که عنوانی کلی است) ۱۳۳میلیارد تومان پیش‌بینی شده!!

برای تولید فیلم فاخر ۲۵میلیارد تومان پیش‌بینی شده است. ردیف بودجه برای فیلم فاخر بیش از هر چیز یادآور دولت دوم احمدی‌نژاد است که بودجه‌های میلیاردی صرف تولید یک سری آثار فاخر شد.

برای تولید مشترک سینمایی با دیگر کشورها، ۲میلیارد در نظر گرفته شده است.

برای حمایت از سایر رویدادهای سینمایی نیز ۱۱میلیارد تومان پیش‌بینی شده است.

با خرج ارقام بالا از بودجه ۲۱۰میلیاردی، نزدیک به ۳۸میلیارد برای سازمان باقی می‌ماند که مشخص نیست چگونه هزینه خواهد شد؟؟

سینماروزان: شفاف سازی مالی حسین انتظامی در باب زیرمجموعه های سازمان سینمایی، برخی حفره های مدیریت دولتی سینما در این چهل سال را به خوبی عیان میکند. از جمله این حفره ها بودجه های کلانیست که در زیرمجموعه های سازمان تحت عنوان “هزینه پشتیبانی” خرج میشود.

در تازه ترین دوره شفاف سازی و فقط برای سه زیرمجموعه سازمان سینمایی هزینه پشتیبانی به نزدیکی 15میلیارد رسیده که رقمی هنگفت است!

طبق آخرین شفاف سازی سازمان سینمایی در بنیاد سینمایی فارابی، 6 میلیارد و 393میلیون صرف پشتیبانی شده است. در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، 4میلیارد صرف پشتیبانی شده و در انجمن سینمای جوان هم 3میلیارد و 200میلیون صرف هزینه های جاری و پشتیبانی شده است.

اینکه با این بودجه های میلیاردی پشتیبانی که همه ساله در سازمانهای زیرمجموعه مدیریت دولتی سینما هزینه میشود، چه‌ها که میشود کرد بماند! آنچه الان مهم است اینکه این بودجه های پشتیبانی دقیقا کجا خرج میشود؟؟ آیا در جداول بعدی شفاف‌سازی، این پرسش، پاسخ داده خواهد شد؟؟ 

سینماروزان: تازه ترین شفاف سازی سازمان سینمایی درباره فارابی حکایت دارد از صرف نزدیک به 8میلیارد(دقیقا 7میلیارد و 620میلیون) از سوی فارابی برای حمایت از تولید فقط 6 فیلم که پسوند “فاخر” بدانها داده شده است.

بخش عمده این 8میلیارد به دو فیلم “غلامرضا تختی” و “ماجرای نیمروز2: رد خون” رسیده.

“غلامرضا تختی” نزدیک به 4میلیارد(دقیقا 3.9میلیارد) حمایت گرفته برای شراکت 50 درصدی فارابی در این فیلم!! در ارزش این شراکت همین بس که علیرغم کلی حمایت و تخصیص اکران نوروز، فروش “تختی” در اکران به 2میلیارد هم نرسید.

“ماجرای نیمروز2: رد خون” نیز بازای فقط 25درصد شراکت بیش از 2میلیارد(دقیقا 2.2میلیارد) از فارابی گرفته است. جالب اینکه پیشتر مدام بر تولید “رد خون” با حمایت“آی گپ” تأکید میشد و حالا معلوم شده فارابی هم حمایت حسابی از فیلم داشته. “آی گپ” پیام رسانیست متعلق به «توسعه فناوری‌های هوشمند کیان ایرانیان»؛ شرکتی که سهامداران آن متشکل از گروه سرمایه‌گذاری نور دنا (متعلق به همراه اول)، گروه داده‌پردازی بانک پارسیان(منسوب به ایران خودرو) و شرکت تابان آتی داده پرداز هستند.

عجیب آن جاست که “ماجرای نیمروز2” بابت مشارکت 25 درصدی فارابی(!) بیش از 2میلیارد گرفته ولی “سمفونی نهم” بابت همین مقدار شراکت فارابی فقط کمی بیش از یک میلیارد(دقیقا 1.125میلیارد) از فارابی گرفته است. کارشناس تعیین ارزش درصد فیلمها در فارابی کیست؟؟؟

دیگر فیلمهایی که با پسوند “فاخر” حائز حمایت فارابی بوده اند عبارتند از:

— “سرزمین بود و نبود” متعلق به همایون اسعدیان رییس هیأت مدیره خانه سینما که بابت طراحی تولید(!؟) حمایت 225میلیونی فارابی را داشته است.

–“افسانه نیست” متعلق به محمد میرهادی حمایت 100میلیونی فارابی را فقط برای تحقیق و نگارش(!) داشته است.

–“کتیبه آخر” متعلق به سهیل موفق فقط برای تحقیق و نگارش حمایت 70میلیونی فارابی را داشته است.

سینماروزان: سریال عاشورایی “مختارنامه” بار دیگر از آغاز محرم از چند شبکه مختلف تلویزیونی روی آنتن رفته است و همین بهانه ای شده برای رسانه رسمی سازمان صداوسیما که اطلاعاتی درباره روند تولید این مجموعه ارائه کند.

سینماروزان: همین امروز صبح بود که حسین انتظامی یکی از آثار شفاف سازی مالی زیرمجموعه ها را منطقی شدن هزینه های پشتیبانی دانست و همین امروز عصر بود که شفاف سازی عملکرد مالی چهار ماه ابتدای سال فارابی توسط سازمان سینمایی مخاطبان را مواجه کرد با صرف هزینه 4.9میلیاردی فقط برای پشتیبانی!!!

بله، در سیاهه عملکرد مالی فارابی ذکر شده که نزدیک به 5میلیارد فقط برای پشتیبانی در این نهاد هزینه میشود و همچنان مشخص نیست پشتیبانی از چه اشخاص یا اشیایی؟؟!!

فارابی نزدیک به 3میلیارد صرف کمک به جشنواره کودکی کرده که بلیت فروشی آن بنا بر اظهارات علیرضا تابش که دبیرش است فقط کمی بیش از 68 میلیون بوده!!

فارابی بیش از 200میلیون(224میلیون) صرف کمک به انتشار چهار شماره از مجله “فیلم نگار” کرده! در روزگار غلبه فضای مجازی این هزینه برای انتشار مجله کاغذی بدون مشخص بودن سوددهی مالی چه فایده ای دارد؟؟

فارابی در مجموع بیش از نیم میلیارد(657میلیون) هزینه صرف کرده برای حضور در جشنواره کن.  بیش از نیمی از این رقم(344میلیون) فقط صرف شده برای سفر هفت نفر به کن. این هفت نفر چه کسانی هستند؟؟ رائد فریدزاده، امیر اسفندیاری، فرزاد اژدری، تندیس طباطبایی، حامد سلیمان زاده، سکینه رستم خانی و مهسا فریبا.

دو نفر اول در حلقه مدیریت سینما حضور داشته اند ونفر سوم از کارگردانان متبوع فارابی است. آیا کسی میداند چهار نفر دیگر بر چه اساس مهمان فارابی در سفر به کن بوده اند؟؟

این همه هزینه های فارابی برای سفر به خارج نبوده چون طبق شفاف سازی سازمان معلوم شده که این نهاد برای حضور افرادی مختلف نظیر رسول صدرعاملی، مازیار میری، حسین نمازی، کامیار محسنین و…به جشنواره های مختلف از روسیه تا چین هم هزینه های مختلفی را متحمل شده!

حتی یکی مثل مهدی یزدانی مدیر موسسه رسانه های تصویری هم برای سفر به جشنواره شانگهای کمک هزینه دریافت کرده!!!

اما برسیم به سینماگرانی که بخاطر تولید یا تحقیق و نگارش فیلمنامه مورد حمایت فارابی بوده اند.

شهرام مسلخی کارگردان فیلم شکست خورده در گیشه “عاشقها ایستاده میمیرند” مشمول حمایت 630میلیونی فارابی شده برای فیلمی با نام “پدران”.

محمد پیرهادی تهیه کننده فیلم شکست خورده در اکران “روباه” رویهم مشمول حمایت 610میلیونی فارابی شده. 600میلیون برای “مهران” و 10میلیون برای “افسانه نیست”.

ابوالفضل جلیلی که به قول خودش هیچ کدام از فیلمهایش مجوز اکران در داخل را نیافته تسهیلات 500میلیونی فارابی را داشته برای “مسیر معکوس”.

امیرشهاب رضویان همراه با بانویی به نام الهام رسول اف نزدیک به 450میلیون حمایت داشته برای “قلعه عشق”!

غلامرضا موسوی از شرکای موسسه فیلمیران قرارداد 300میلیونی با فارابی داشته برای “بازیوو”. رسول صدرعاملی و علی سرتیپی دیگر شرکای فیلمیران هم قراردادی 38میلیونی(!!) داشته اند برای “سونامی” متعلق به آقازاده صدرعاملی.

وحید نیکخواه آزاد که پیشتر هم برای فیلم شکست خورده “یک کیلو و 21گرم” حمایت خوبی از فارابی

گرفته بود باز مشمول حمایتهای فارابی شده به مبلغ 280میلیون برای “سوم شخص غایب”.

رهبر قنبری از دیگر فیلمسازان مورد حمایت سالیان فارابی باز هم مورد حمایت واقع شده. این بار 250میلیون برای “نسترنهای وحشی”.

فارابی از پخش سه فیلم فیلم “پاستاریونی”، “غلامرضا…” و “پیشونی سفید2” هم حمایت مالی داشته! اینکه چرا در میان انبوه تولیدات سینمایی فقط پخش این سه فیلم برای فارابی مهم بوده مشخص نشده؟؟

فهرست کامل عملکرد مالی فارابی در چهار ماه ابتدایی 98 را اینجا  ببینید.

سینماروزان: شفاف سازی مالی حسین انتظامی به جشنواره موسوم به جهانی فجر رسیده و صورت مالی هزینه های صرف شده در این جشنواره منتشر شد.

نگاهی کلی به این صورت مالی حکایت دارد از صرف هزینه ای نزدیک به 9.5میلیاردی برای فقط دوره اخیر این جشنواره. این هزینه بالا در شرایطی صورت گرفته که این جشنواره فقط کمی بیش از 200میلیون بلیت فروشی داشته است!! جالب است که سهم برندگان از این هزینه 9.5میلیاردی فقط 201میلیون جایزه بوده است!!!

در این جشنواره بیش از یک میلیارد(دقیقا 1میلیارد و 153میلیون) صرف اقامت مهمانان در دو هتل فردوسی و پرشیا شده!

نزدیک به یک میلیارد(999میلیون) به عوامل اجرایی رسیده!!

816میلیون سهم دبیر و مشاوران و مدیرانش شده بدون آن که مشخص باشد چقدر دبیر گرفته و چقدر هر کدام از مدیران و مشاوران؟؟

در سیاهه مالی این جشنواره مشخص شده که حتی برای پخش برنامه از سه شبکه تلویزیونی(2 و 4 و 5) که وظیفه ذاتی شان خبررسانی است هم حدود 235میلیون هزینه شده است!

از همه شگفت انگیزتر هزینه ای 142میلیونی است که صرف ارائه خدمات به اسپانسرها شده است!

فهرست کامل هزینه ای جشنواره مذکور را اینجا ببینید.

سینماروزان: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فهرستی از کمکهای مالی خود به اشخاص حقیقی و حقوقی در سال 97 را منتشر کرده است.

محمدرضا شجریان خواننده ای که برخی سعی در تصویرسازی ایشان به عنوان اپوزیسیون دارند به عنوان شخصی حقیقی 100میلیون ناقابل از وزارت ارشاد جمهوری اسلامی بابت فعالیت فرهنگی گرفته است.

اسماعیل آذر مجری سلسله برنامه “مشاعره”تلویزیون 300 میلیون از وزارت ارشاد دریافت کرده است.

نادر خادم طریقت کارگردان فیلم شکست خورده “خاطره”( با بازی مهناز افشار و پژمان بازغی) برای فعالیت فرهنگی عایدی 200 میلیونی از ارشاد داشته است!

برطبق آمار ارائه شده از سوی ارشاد موسسه ای با نام نشرآوران در مجموع نزدیک به 2میلیارد و 434 میلیون تومان در سال 97 از ارشاد دریافت کرده است. میخواهید بدانید مدیرعامل این موسسه کیست؟ مهران عباسی انارکی که اخیرا به عنوان مدیر موزه سینما منصوب شده!

وزارت ارشاد در سال97 نزدیک به 4میلیارد به معاونت مطبوعاتی داده بابت کمک به نشریات! رقمی چشمگیر که وابستگی نشریات رانتی را بیشتر میکند.

صندوق اعتباری هنر نیز در مجموع دریافتی 28میلیاردی از ارشاد داشته است! رقمی هنگفت که میشد با آن خیلی کارها برای اهالی هنر کرد. این طور نیست؟؟

جالب است که سهم موسسه هنرمندان پیشکسوت- که لابد باید کل هنرمندان پیشکسوت این مرز و بوم را شامل شود- از بودجه های حمایتی ارشاد فقط 700 میلیون بوده است!!!

فهرست کامل کمکهای وزارت ارشاد به اشخاص حقیقی و حقوقی را اینجا و اینجا ببینید.

سینماروزان: موتور شفاف سازی سازمان سینمایی همچنان روشن است و در تازه ترین مورد فهرست ریزهزینه های هنروتجربه در سال جاری منتشر شده است.

برطبق این فهرست مشخص میشود که هنروتجربه فقط در سال جاری بیش از 4 میلیارد هزینه دارد. آیا حتی نیمی از این هزینه با بلیت فروشی بازمیگردد؟؟

طبق فهرست هزینه ای منتشره از سوی سازمان مشخص شده که در هنروتجربه فقط بیش از 800میلیون صرف پشتیبانی شده!! پشتیبانی از چه افراد یا اشیایی؟؟؟ مشخص نشده.

در هنروتجربه 400 میلیون برای انتشار نشریه ای صرف شده که مشخص نیست چقدر تکفروشی دارد و در روزگار فراگیری فضای مجازی اصلا چه نیازی هست به وجودش؟؟؟ یعنی نمیتوان کل اخبار و اطلاعات هنروتجربه را در یک پیج یا کانال یا سایت جامع با حداقل هزینه ارائه داد؟؟

در هنروتجربه 150میلیون برای انتشار برنامه اکران صرف شده!!! باز در دوران فراگیری فضای مجازی چرا باید چنین هزینه هنگفتی صرف انتشار برنامه اکران شود مشخص نیست!؟

در میان ریزهزینه ای هنروتجربه با صرف 140 میلیون برای محتوای سایت و نشر اخبار هم مواجهیم. یعنی سران هنروتجربه برای نشر اخبارشان هم پول میدهند؟؟؟

فهرست کامل هزینه ای هنروتجربه را اینجا ببینید.

سینماروزان: حسین انتظامی هیچ کار که برای سینما نکرده باشد اینکه شفاف سازی مالی زیرمجموعه ها را تداوم بخشیده میتواند میراثی نیک از وی برای آیندگان باشد. البته منوط به آن که این شفاف سازیها ناقص نماند و خیلی زود به شفاف سازی دستمزد و حق مأموریت و حق مشاوره و حق جلسه بالادستیهای سازمان هم برسد.

برگی تازه از شفاف سازی حسین انتظامی مربوط به بودجه های پژوهشی سازمان است که نتایج جالبی را پیش رو میگذارد.

علیرضا قاسم خان که به دلیل بازنشستگی از مدیریت موزه سینما کنار گذاشته شد برای پژوهشی با عنوان “مطالعه تحلیلی سینمای ایران” قرارداد 300 میلیونی بسته است!

شهاب اسفندیاری مدیر دانشکده صداوسیما بابت پژوهشی با عنوان “صورت بندی و تبیین سینمای دینی” همراه با محمدحسین نواب قراردادی 190 میلیونی شامل حالش شده!!

مدرسه ملی سینما به مدیریت روح الله حسینی قراردادی 202میلیونی داشته بابت حمایت از پایان نامه های دانشجویی که اصلا مشخص نیست این رقم صرف کدام پایان نامه ها شده؟؟؟

مصطفی آل احمد کارگردانی با یک فیلم بلند هنروتجربه ای در کارنامه قراردادی 140میلیونی داشته بابت “نوشتن در حرکت…”!!!

با شهرام جعفری نژاد مدیر مجله تعطیل شده “صنعت سینما نیز  دو قرارداد رویهم به مبلغ 90 میلیون منعقد شده. یک قرارداد 55میلیونی برای “طراحی اطلس سینماهای کشور” و دیگری برای پژوهش “استانداردهای لازم برای زیرساختهای سینمای ایران”.

فهرست کامل برخورداران از بودجه های پژوهشی سازمان را اینجا ببینید.

سینماروزان: شفاف سازی حسین انتظامی بالاخره به گروه دولتی هنروتجربه هم رسید. گروهی که زمانی بنا شد تا باری از دوش دولت بردارد ولی بعد از شش سال جز سالنهای کم و بیش خلوت و بودجه خواری مداوم خروجی مشهودی نداشته!!

انتشار ریزهزینه ای هنروتجربه در سال 97 مشخص ساخته که مدیران این گروه فقط نزدیک به یک میلیارد(955میلیون) خرج پشتیبانی کرده اند!!! به عبارتی ماهانه 80 میلیون در این گروه خرج پشتیبانی میشود!! پشتیبانی از چه و که را ما نمیدانیم ولی بعید میدانیم حتی پولدارترین موسسه پخش فیلم ایران حتی به اندازه نصف این رقم هزینه پشتیبانی داشته باشد!!

این همه دستاورد(!) هنروتجربه نیست چون روسای این گروه بیش از نیم میلیارد(563میلیون) صرف انتشار مجله ای کرده اند که اصلا مشخص نیست ماهیانه چقدر تکفروشی دارد؟؟

مدیران هنروتجربه 823میلیون صرف اطلاع رسانی و تبلیغات کرده و 307 میلیون صرف آیین دیدار کرده اند! این دو هزینه رویهم بیش از یک میلیارد میشود!!!

یک سوال مهم این است گروهی که هزینه پشتیبانیش میلیاردیست در طول سال چند فیلم دارد که فروش اش معادل همین هزینه پشتیبانی شود؟

برای آشنایی با دیگر دستاوردهای هنروتجربه(!!) اینجا را ببینید.

سینماروزان: جدول کلی برنامه و بودجه سال 98 سازمان سینمایی اعلام شد.

به گزارش سینماروزان در صدر زیرمجموعه های بودجه گیر سازمان سینمایی، فارابی و سینماشهر با بودجه هایی بیش از 60 و 40 میلیارد قرار دارند.

به دنبال اینها مرکز گسترش و انجمن سینمای جوان با بودجه هایی بیش از 20میلیاردی قرار گرفته اند. خانه سینما با حمایتی 5.5 میلیاردی از دیگر نهادهای بودجه گیر سازمان است.

جالب است که در سیاهه تقسیم بودجه سازمان 13.8میلیارد هزینه فقط برای کارکنان سازمان پیش بینی شده است. 8.29 میلیارد بودجه برای جبران خدمات کارکنان که لابد همان حقوق و مزایاست و 5.5میلیارد کمک رفاهی به کارکنان.

به گزارش سینماروزان فهرست کلی بودجه هایی که در سال 98 نصیب زیرمجموعه های سازمان سینمایی میشود به شرح زیر است:

–فارابی(60.2میلیارد بودجه +8.5میلیارد هزینه پشتیبانی)

–سینماشهر(42.5میلیارد بودجه+3.46میلیارد هزینه پشتیبانی)

–مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی(22.6میلیارد بودجه+4میلیارد هزینه پشتیبانی)

–انجمن سینمای جوانان(21.9میلیارد بودجه)

–کارکنان سازمان(8.29میلیارد بودجه خدمات+5.5میلیارد کمک رفاهی)

–خانه سینما(5.5میلیارد بودجه)

ریز بودجه ای سازمان در سال 98 را اینجا ببینید.

سینماروزان: در دورانی که مدیران رسانه ملی کمبود محصولات نمایشی موثر و فرورفتن در انبوهی از برنامه های گفتگومحور و مسابقه های استیج-نمای متصل به ستاره-چیز-مربع را ناشی از کمبود بودجه میدانند مجلس شورای اسلامی به کمک رسانه ملی آمد.

به گزارش سینماروزان نمایندگان مجلس در تازه ترین جلسه خود مقرر کردند که در سال آینده از محل صندوق توسعه ارزی 150 میلیون یورو یعنی مبلغی حدود 2250 میلیارد تومان به صداوسیما تعلق بگیرد.

طبق تصویب نمایندگان، سازمان صدا و سیما در اجرای ماده ۹۳ قانون برنامه ششم و عرضه برنامه‌های تولیدی، پویا نمایی، مستند، فیلم و سریال تا سقف ۱۵۰ میلیون یورو معادل2250 میلیارد تومان دریافت خواهد کرد.

در تصویبیه نمایندگان مجلس بر تخصیص این بودجه در تولید توأمان فیلم و سریال-برنامه های تولیدی تأکید شده و بر این اساس مشخص نیست مدیران سازمان این بودجه هنگفت را صرف روی غلتک انداختن پروژه هایی مانند “سلمان فارسی” و “موسی” خواهند کرد یا باز آن را صرف امتداد تولید مسابقه های استیج-نما یا تاک شوهای وراجانه میکنند؟؟

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: تقاضای پی در پی رسانه های مستقل مبنی بر شفاف سازی مالی در موسسات و ارگانهای دولتی سینما سبب ساز آن شد که ابتدا فارابی و بعد موسسه رسانه های تصویری و سرآخر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی درباره حمایتهای مالی سالیان اخیر خود فهرستهای جداگانه ای را منتشر کنند و در کنار اینها دبیران جشنواره های فجر و اخیرا کودک هم رقم بودجه خود را اعلام کنند.

در این بین مرکز گسترش فقط فهرست حمایتهایی که از محصولات داستانی داشته را منتشر کرد(!) و در شرایطی که تصور میشد به خاطر پسوند «مستند» این مرکز هم که شده باید فهرست کامل حمایت از مستندسازان هم منتشر شود اما هنوز مرکز گسترش نه در این باره شفاف سازی انجام داده و نه درباره بودجه سالهای اخیر جشنواره سینماحقیقت.

اگر سخنان هفته های اخیر عباس صالحی وزیر ارشاد را پیگیری کرده باشید حتما دیده اید که ایشان مدام بر شفاف سازی مالی تمامی زیرمجموعه ها و معاونتها تأکید کرده اند و قطعا مدیر مرکز گسترش هم باید به ندای وزیر ارشاد مبنی بر شفاف سازی پای بند باشد.

مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی باید در وهله اول فهرست کمکهایی که در دولت اعتدال به تولید مستند اختصاص یافته و همچنین بودجه جشنواره سینماحقیقت را منتشر کند تا پرسشهای مبنی بر تخصیص حمایتهای چندصدمیلیونی از برخی از مستندهای خاص(!) پاسخی منطقی بیابد. به دنبال آن نیز میتوان فهرست کمکهای مرکز به مستندسازان در دولتهای قبل هم منتشر گردد تا فرصت مقایسه عملکرد مدیران برای اهالی رسانه و پژوهشگران حیطه سینما فراهم شود.

سینماروزان: هرچند در سالهای اخیر و در فصل گرم سال زاینده رود که یکی از پایه های زندگی بخشی شهر اصفهان است به خشکی گراییده اما چاه جشنواره کودک همچنان برای دست اندرکاران آن، آب و نان و شاید هم کباب(؟!) را یکجا دارد!!!

علیرضا رضاداد دبیر جشنواره کودک در خلال گفتگویی تفصیلی با «ایسنا» از بودجه 6میلیاردی جشنواره کودک در سال گذشته خبر داده و تأکید کرده که امسال هم چنین رقمی صرف جشنواره خواهد شد!! رضاداد گفت: سال گذشته بودجه جشنواره کودک 6 میلیارد تومان بود… برای امسال با آنکه حداقل ۳۰ درصد هزینه ها افزایش پیدا کرده اما بودجه تخصیصی به جشنواره ثابت مانده و ما بدون آنکه از فعالیتها کم کنیم  تلاش می کنیم با همان بودجه کارها را پیش ببریم!!

در درشتی بودجه 6میلیاردی جشنواره کودک همین بس که بودجه مهمترین جشنواره وطنی که ملی فجر باشد در آخرین دوره برگزاری حدود 5میلیارد بوده است؛ آن هم در شرایطی که بخشی از آن بودجه از طریق بلیت فروشی به مخاطبان پوشش داده شد اما جشنواره کودک که در این سالها نه به رونق اکران کودک کمک کرده و نه حتی ارتقای سینمای کودک را موجب شده 6میلیارد بودجه دارد.

اینکه این 6میلیارد بودجه دقیقا صرف چه میشود و چه بخشی از آن دستمزد دست اندرکاران برگزاری و تیم اجرایی جشنواره میشود مشخص نیست. آنچه هویداست اینکه حتی برگزیدگان سالهای اخیر این جشنواره هم نتوانسته‌اند سهمی قابل توجه از اکران سینماهای ایران داشته باشند مگر آن که حمایتهای ارگانی سفت و سخت پشتشان باشد.

درنظر بگیرید که یکی از آثار تحسین شده سالیان اخیر همین جشنواره با نام «پینوکیو، عاموسردار و رییسعلی» در اکران96 فروشش به 50میلیون هم نرسید و از آن سو بسیاری از آثاری که با حمایت فارابی و به منظور نمایش در این جشنواره تولید شدند اصلا رنگ اکران ندیدند!

در این اوضاع و احوال هزینه کردن 6میلیارد برای این جشنواره برای رسیدن به کدام دستاورد صورت می گیرد؟؟

اگر با همین میلیاردها یک پردیس ویژه سینمای کودک تأسیس میشد تا سازندگان آثار کودک پتانسیلی حداقلی برای اکران داشته باشند اثرگذارتر و ماناتر نبود؟