محمود شهریاری در گفتگویی تفصیلی اظهار داشت⇐برای خودم تأسف می‌خورم که ۳۱ سال برای تلویزیونی انرژی گذاشتم که اجرای برنامه‌هایش را به بازیگران می‌سپارد!!/بیکاری در میان بازیگران شیوع یافته و همین باعث شده که برای کسب درآمد به سمت اجرا بیایند!!/امثال بنیامین وقتی نمی‌توانند کنسرتهایشان را پر کنند به فکر اجرا می‌افتند!!/گلزار با حمایت از علی فروغی، از طرفدارانش کم کرد!/تلویزیون در ماه رمضانی که گره خورده با بحرانهای اقتصادی، باید مردم را شاد کند نه اینکه حالشان را خراب کند/برادر هاشمی رفسنجانی مرا ممنوع‌التصویر کرد ولی بهترین مدیر تلویزیون، خودش بود!!
سینماروزان/هنگامه ملکی: محمدرضا گلزار، پژمان بازغی، علی انصاریان، جواد رضویان، کامران تفتی، امیرحسین رستمی و حالا بنیامین بهادری نام فوتبالیست‌ها و بازیگرانی است که در سال‌های اخیر مجری تلویزیون شده‌اند. این حضور برای آنها هم نفع مادی دارد و هم شهرت بیشتر و تلویزیون هم به دنبال بازگرداندن مخاطب است.
به گزارش سینماروزان و به نقل از «ایرناپلاس» چند روز به آغاز ماه رمضان نمانده بود که خبر از پخش برنامه‌ای با عنوان «ماه ماه» با اجرای بنیامین بهادری، خواننده پاپ منتشر شد. این برنامه که به‌نوعی جایگزین برنامه دم افطار شبکه سوم یعنی «ماه عسل» معرفی شد، بار دیگر بحث حضور سلبریتی‌ها را در حوزه اجرا مطرح کرد. البته در اولین شب و دو ساعت مانده به اجرای بنیامین، به دستور مرتضی میرباقری، معاون سیما، برنامه «ماه ماه» از کنداکتور شبکه سه خارج شد. در حالی که رسانه‌ها یک هفته قبل این خبر را منتشر کرده بودند، انگار معاون سیما دقیقاً دو ساعت مانده به پخش، از این موضوع مطلع شده است.
حضور فوتبالیست‌ها و بازیگران به‌جای مجریان دو سه سالی است که باب شده و البته اکثر این حضور‌ها با حاشیه‌هایی همراه بوده است. پیش از این نیز حضور محمدرضا گلزار در شبکه سه و مسائل مالی آن برنامه خبرساز شده بود.
در ماه رمضان امسال، جواد رضویان بازیگر طنز سینما و تلویزیون، به‌جای کاظم احمدزاده اجرای برنامه «جشن رمضان» را برعهده گرفته است. در حالی که هنوز حذف عادل فردوسی پور، برای مخاطب جوان تلویزیون حل نشده و از طرفی مجریان باسواد و مسلطی مانند علی درستکار مجبور شده‌اند در شبکه‌های رادیویی برنامه اجرا کنند، تلویزیون آنتن و بودجه خود را در اختیار سلبریتی‌ها قرار داده است به این امید که چند نفر بیشتر پای جعبه جادو بنشینند.
محمود شهریاری مجری باسابقه و ممنوع‌التصویر صداوسیما در گفت‌وگو با «ایرناپلاس» با اعلام اینکه نمی‌دانم چرا بودجه و پول سازمان را با این انتخاب‌ها هدر می‌دهند؟ به انتقاد از این مسأله پرداخت.
این مجری با‌تجربه برنامه‌های تلویزیونی که مدتی است به دلیل ممنوعیت فعالیت در رسانه ملی حضور ندارد، گفت: من به‌شدت مخالف هستم که بازیگران و خوانندگان در تلویزیون برنامه اجرا کنند. البته تقصیر هنرمندان نیست، بلکه مدیران ما مقصر هستند. مثل اینکه مدیران ما کارشان را بلد نیستند که این اتفاق‌ها می‌افتد. چرا با وجود مجری‌های حرفه‌ای، یک آدم تازه‌وارد را که در این زمینه هیچ تجربه‌ای ندارد، برای اجرای برنامه‌ها انتخاب می‌کنند؟ بسیاری از همین مدیران هنگام دریافت بودجه به مجلس اعتراض می‌کنند که بودجه ما کم است و آن را بیشتر کنید. پس چرا با این کار‌ها بودجه و پول سازمان را هدر می‌دهند. این همه از منابع مالی مردم استفاده می‌کنند و برنامه‌های سطح پایین به مردم ارائه می‌دهند. همه مخاطبانی که در عرض سال‌ها یکی‌یکی به شبکه‌ها پیوسته‌اند را پراکنده کردند. در حال حاضر تلویزیون واقعاً به یک رسانه بدون مخاطبی تبدیل شده است. واقعاً نمی‌دانم چرا این انتخاب‌ها را می‌کنند و هدفشان چیست؟ مثل این است که هدفی وجود ندارد یا هدف خودشان را گم کرده‌اند.
شهریاری در پاسخ به این پرسش که آیا تلویزیون با انتخاب این سلبریتی‌ها به جذب مخاطبان مقطعی راضی شده است، بیان کرد: بله، این مخاطبان مقطعی هستند. ممکن است هواداران بنیامین بهادری روز اول، دوم و سوم بنشینند و برنامه را ببینند. ولی بعد از مدتی خواننده‌ای که به دلیل صدایش او را دوست داشتند با اجرای نه‌چندان خوب از چشم مردم و طرفدارانش می‌افتد؛ به عبارت دیگر طرفداران خود را در حرفه اصلی‌اش هم از دست می‌دهد. این اتفاق واقعاً نادرست است. مجریان برای داشتن اجرا‌های خوب، دوره‌های مختلفی مانند سخنوری و تنفس می‌بینند و زبان بدن یاد می‌گیرند. کسی که نمی‌تواند چهار جمله در کنسرتش بگوید، چگونه ممکن است یک‌دفعه برنامه‌ای را اجرا کند؟ من برای مدیرانمان تأسف می‌خورم که این دیدگاه را دارند. برای خودم تأسف می‌خورم که 31 سال در سازمانی عمر و انرژی گذاشتم که چنین تصوری بر آن حاکم شده است.
این مجری باسابقه تلویزیونی درباره دلایل پذیرفتن اجرا توسط سلبریتی‌ها با وجود هجمه‌های بسیاری که از سمت رسانه‌ها به آنها می‌شود، گفت: سریال‌سازی در صداوسیما و در مقایسه با سال‌های گذشته خیلی کم شده است. تولید فیلم‌های سینمایی محدود شده و یک عده‌ای بیکار شدند. این افراد برای اینکه دوباره دیده شوند و فراموش نشوند این اقدامات را انجام می‌دهند که به ضررشان هم تمام می‌شود. محمدرضا گلزار دوست من است، واقعاً او را دوست دارم، اما با حمایتی که از علی فروغی در جشنواره جام‌جم کرد و در مقابل عادل فردوسیپور ایستاد، باعث شد این اتفاق به ضررش تمام شود و مورد ناسزای مردم قرار گیرد و حتی از طرفدارانش هم کم شد. این‌ها را باید آسیب‌شناسی کرد. این هنرمندان باید مشاورانی داشته باشند که سره و ناسره را برایشان مشخص کنند و آنها را در جریان بگذارند که این اجرا‌ها به ضررشان تمام می‌شود. متأسفانه به دلیل مسائل مالی، دیده شدن یا چون به فراموشی سپرده شده‌اند، به این اقدامات دست می‌زنند که زدن تیر خلاص به خودشان است. بنیامین خیلی وقت است که کنسرتی برگزار نکرده است. برای اینکه نمی‌تواند سالن را پُر کند. وقتی می‌بینند به فراموشی سپرده می‌شوند، می‌خواهند از این طریق دوباره دیده شوند، ولی مطمئن باشند که به ضررشان تمام می‌شود.
وی در پاسخ به این پرسش که کدام یک از مدیران تلویزیونی در این سال‌های فعالیت شما تحلیل علمی درستی از اجرا داشته است، بیان کرد: با توجه به اینکه اولین ممنوع‌التصویری من در زمان محمد هاشمی برادر هاشمی رفسنجانی، رئیس وقت سازمان صداوسیما صورت گرفت، اما وقتی ایشان را با جمیع جهات و با مدیران بعدی مانند آقایان لاریجانی، ضرغامی، سرافراز و در حال حاضر هم آقای علی‌عسگری مقایسه می‌کنم، هاشمی موفق‌ترین و بهترین مدیر بوده است. در آن زمان که انقلاب شده بود و شرایط انتقال قدرت در حال شکل‌گیری بود، آقای هاشمی بسیار خوب مدیریت کرد و عملکردش نسبت به بقیه بهتر بود.
شهریاری با اعلام اینکه برنامه‌های افطار ماه رمضان به‌جای اینکه مردم را مانند دیگر کشور‌های اسلامی در هنگام افطار شاد کنند، از احساسات رقیق شده آنها سوءاستفاده می‌کنند، افزود: مردم به دلیل تأمین معیشتشان دچار گرفتاری و دردسر‌های بسیار هستند، پس دیگر لازم نیست ما آنها را به گریه وادار کنیم. تلویزیون در ماه رمضانی که گره خورده با بحرانهای اقتصادی، باید مردم را شاد کند نه اینکه حالشان را خراب کند. خیلی ناپسند است که از احساسات مردم که به دلیل روزه‌داری دم افطار رقیق شده است، سوءاستفاده شود و آنها را به گریه و غم وادار کنیم. غمگین شدن در این شرایط چه نفعی برای ما و مملکت دارد؟ باید تلویزیون با برنامه‌های شادش آثار مخرب اقتصادی و مشکلات مردم را خنثی کند نه اینکه آنها را تشدید کند.