سینماژورنال: مهراوه شریفی نیا حاصل ازدواج محمدرضا شریفی نیا و آزیتا حاجیان هرچند بازیگری در سینما را از دوران کودکی و با فیلم پرمخاطب “سفر جادویی” شروع کرد اما در سالهای بعد چنان که باید نتوانست نقشهای درجه یکی را در سینما به دست آورد.

به گزارش سینماژورنال شریفی نیا اما در تلویزیون حضور فعالی داشت و فارغ از نتیجه نهایی کار در سریالهای مختلفی از “روز حسرت” و “ساعت شنی” تا “خداحافظ بچه” و “آشپزباشی” و این اواخر هم “کیمیا” حضور داشته است.

“کیمیا” با بازی مهراوه در نقش اصلی به واسطه گافهای فراوانی که چه در ساده انگاری روایت و چه در سطحی پنداشتن چهره پردازی داشت فراوان اسباب نقد را موجب شد.

مهراوه شریفی نیا در گفتگو با “تماشاگران امروز” فارغ از بحث درباره فعالیتهای هنری درباره بیزاری اش از سیاست سخن گفته و ریشه آن را هم زندانی بودن پدر و مادر خود در دوران کودکی وی دانسته است.

در کودکی من، بابا و مامان بابت سیاست در زندان بودند
بازیگر “معمای شاه” گفت: کلا من یک آدم سرخورده سیاسی هستم. در دوران کودکی من، بابا و مامان با سیاست درگیر بوده اند و بابتش چند سال زندان بوده اند. بعد اتفاقی که می افتد این است که انقلاب می کنی، فکر می کنی فلان می شود و نمی شود.

به گزارش سینماژورنال گویا اشاره مهراوه به زنداني شدن والدينش بابت سياست، نه سياست به مفهوم امروزي اش كه در معناي دهه شصتي آن است كه به عضويت والدينش در سازماني كه پس از درگيري هاي مسلحانه سالهاي ابتداي دهه شصت منافقين نام گرفتند، باز مي گردد.

 بازيگر سريالهاي متعدد تلويزيون ادامه داد: همه جای دنیا همین است. بخاطر همین رفتم تاریخ خواندم. ایده آلهای انقلاب که هیچ کجای دنیا پیاده نمی شود.

رای ندادم/از لیست امید هم فقط 3 نفر را می شناختم

مهراوه افزود: من نه آنقدر سواد سیاسی دارم، نه از پشت پرده خبر دارم و کلا از سیاست خوشم نمی آید. از آن لیست امید هم فقط 3 نفر را می شناختم.

جزو 50 درصد خاموش بودم
مهراوه شریفی نیا در پاسخ به این سوال که آیا بالاخره رای دادید بیان داشت: نه. به گزارش سینماژورنال مهراوه در پاسخ به اینکه جزو 50 درصد خاموش بودید اظهار داشت: بله…

حوصله صف ندارم
این بازیگر در چرایی این رای ندادن گفت: حوصله صف ندارم. یک بار سال 88 رای دادم. این بار شناختی نداشتم و فرصتی هم نبود که بروم شناخت پیدا کنم.

او ادامه داد: این دوره هم تا ساعت 6 بعدازظهر مردد بودم که بروم یا نه. شاید هم چون کسی اطرافم نبود تشویقم کند رای ندادم. بعد فکر کردم بروم فقط به خبرگان رای دهم.

سینماژورنال: فروش “کوچه بی‌نام” بعد از ۲۰ روز اکران در سینماهای کشور از مرز یک میلیارد و صد میلیون تومان گذشت تا معادلات اکران و فروش فیلم‌های سینمای ایران در فصل مرده اکران سالانه به هم بخورد و سینماداران و اهالی سینما به این بحث بیشتر از قبل توجه کنند که کیفیت فیلم‌ها تنها دلیل فروش گستره آن خواهد بود.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “خبرآنلاین” تبلیغات وسیع، زمان مناسب اکران و بسیاری از پارامترهای دیگر تنها درصد ناچیزی از میزان استقبال مخاطب سینما از فیلم‌ها خواهد بود.

منصور لشکری قوچانی تهیه کننده «کوچه بی‌نام» در این گفت‌و‌گو از عوامل استقبال چشمگیر و حیرت انگیز از این فیلم در سینما‌ها می‌گوید و البته فروش بالای فیلمش را شبیه به نتیجه انتخابات مجلس می داند.

چه اتفاقی افتاده که فیلم‌تان به این فروش فوق العاده رسیده؟
به نظر من اتفاقی که در فروش «کوچه بی‌نام» افتاده خیلی شبیه به انتخابات مجلس توسط مردم تهران است. از این نظر که مردم خیلی باشکوه در انتخابات شرکت کردند اما بعضی‌ها می‌گویند کار، کار خارجی هاست. در مورد فیلم ما هم برخی رسانه‌ها نوشتند آگهی‌های ماهواره‌ای عامل این فروش بوده اما کارمن تبلیغات است و می‌گویم تبلیغات ۱۱ فیلم در ماهواره پخش می‌شود که سه تای آن پرفروش شده یعنی «من سالوادور نیستم»، «درمدت معلوم» و «کوچه بی‌نام». حالا نمی‌دانم چرا فقط فروش فیلم ما را به این تبلیغات ربط می‌دهند.

اما قبول دارید که تبلیغت ماهواره‌ای هم تاثیر داشته؟
ببینید. تبلیغات یعنی اطلاع رسانی. اطلاع رسانی می‌تواند از طریق روزنامه یا بخش‌های دیگر هم انجام شود و بیننده را به سمت فیلم سوق بدهد اما اگر فیلم بد باشد بازخوردش هم بد خواهد بود. مخاطب زمانی به سینما می‌رود که از فیلم جواب گرفته باشد و هیچ کس به سینما نمی‌رود تا فیلم بد ببیند. شما ببینید وقتی ۹۸ درصد مخاطبان فیلم “کوچه بی‌نام” از این فیلم راضی هستند نمی‌توانیم بگوئیم تنها این عامل (تبلیغات ماهواره‌ای) باعث فروش بالایش شده. من می‌گویم خیلی از عوامل تاثیر دارد و یکی از آن‌ها همین تبلیغات و اطلاع رسانی است.

تبلیغات داخلی فیلم شما در شهر و تلویزیون چطور بوده؟ آن هم تاثیری داشته؟
من از شهرداری، مخابرات و صدا وسیما دلگیرم. شهرداری حتی یک بیلبورد به ما نداد و مخابرات هم می‌توانست با پیامک به ما کمک کند که نکرد. البته ما از تبلیغات فیلم در مترو و اتوبوس‌های شهری نتایج خوبی گرفتیم. به نظر من تبلیغات روی اتوبوس‌های شهری خیلی اثر گذار است. ما یک ماه جلو‌تر از اکران فیلم این کار را شروع کردیم و در حالی که خیلی‌ها می‌گفتند به فروش فیلمتان لطمه می‌زند من اعتقاد داشتم که برعکس، می‌تواند خیلی کمک کند.

پس حداقل اتوبوسرانی برای تبلیغات به شما کمک کرده؟
آن را که پولش را دادم. کمک شهرداری و مخابرات و صدا و سیما می‌توانست تاثیر زیادی بگذارد. حالا یکی کمک می‌کند و یکی دیگر نه. این اتفاقی هم که در ماهواره رخ داد محدود به فیلم ما نمی‌شود. ۱۱ فیلم آنونس‌شان در ماهواره پخش می‌شود اما یا آنونس‌ها ضعیف است یا دلیل دیگری دارد که برخی از این فیلم‌ها نمی‌فروشد.

برخی کار‌شناسان سینمایی هم معتقدند تبلیغات گسترده شبکه‌های ماهواره‌ای که چند ماهی است باب شده در ‌‌نهایت ۲۰ درصد به فروش بیشتر فیلم کمک می‌کند و این کیفیت خود فیلم است که می‌تواند مخاطب بیشتر را به سالن‌ها بکشاند.
بله، همه جا فیلم حرف اول را می‌زند. مردم از طریق اطلاع رسانی و تبلیغات متوجه اکران یک فیلم می‌شوند اما بعد از آن خودشان فیلم را تبلیغ می‌کنند. مثلا در فیلم‌های موفق اکران و در آنونس‌هایی که از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش می‌شود از صحنه رقص بازیگران مشهور استفاده شده و برخی معتقدند این‌ها باعث فروش می‌شود اما در درجه اول کیفیت خود فیلم است که می‌فروشد هر چند بدون تبلیغات و اطلاع رسانی هم نمی‌شود. در مورد «کوچه بی‌نام» تبلیغات دهان به دهان و چهره به چهره بسیار عالی بوده. من خودم به فضای مجازی اعتقاد بسیاری دارم و می‌بینم که در این فضا چقدر هنرمندان درباره فیلم خوب گفته‌اند. یا مثلا می‌بینم بازیگری که خودش در فیلم حضور ندارد می‌آید کنار باران کوثری در سینما آزادی و برای فیلم تبلیغ می‌کند.

الان چند روز از اکران فیلمتان می‌گذرد و تا اینجا چقدر فروخته؟
ما از ۲۳ بهمن فیلم را اکران کردیم و الان فروش کلی فیلم به یک میلیارد و دویست میلیون تومان رسیده.

چند تا سالن دارید؟
در کل کشور ۵۰ تا.

با این حساب حتما از ۲ میلیارد تومان عبور می‌کنید و شاید از ۳ میلیارد هم رد شوید.
ببینید من می‌گویم در درجه اول اگر خدا بخواهد که یک فیلم بفروشد می‌فروشد. من این را با تمام قدرت می‌گویم چون چندین سال است که در سینما کار می‌کنم و ۳۰ سال تجربه کار تبلیغاتی دارم. ما بعضا یک محصولی را با وسعت و هزینه زیاد تبلیغ می‌کردیم اما جواب نمی‌گرفیتم اما محصول دیگر با تبلیغات کم، فروش بسیار خوبی پیدا می‌کرد. از نظر علمی و منطقی وجود یکسری پارامتر‌ها برای فروش بیشتر موثر است و نمی‌توان کتمانش کرد اما قبل از عقل و دو دو تا چهار تا یک انرژی بزرگ به نام خواست خداوند هست و من در ۳۰ سال تبلیغ محصولات متوجه شدم اگر خداوند بخواهد می‌شود و اگر نخواهد نه. یعنی در ایران پارامترهای علمی و منطقی همیشه جوابگو نیست و نمی‌توانیم بر اساس آن‌ها یک فعالیت را تجزیه و تحلیل کنیم.

کوچه بی نام

شما خودتان فکر می‌کردید «کوچه بی‌نام» اینطوری بفروشد؟
به هیچ وجه. چیزی که اتفاق افتاد خیلی شبیه به نتیجه انتخابات مجلس در تهران بود. فکر می‌کنم تمام افرادی که در انتخابات شرکت کردند و حتی خود کاندیدا‌ها هم نمی‌توانستند این نتیجه را پیش بینی کننند. هر چند خود من دوست داشتم آقای مطهری نفر اول تهران بشوند. من هر وقت دیدم، آقای مطهری فیلم‌ها را با دقت بسیار تماشا کردند از جمله خط ویژه و عصر یخبندان. من خودم از ایشان پرسیدم و ایشان هم به راحتی پاسخ دادند و از آنجا فهمیدم که فیلم‌ها را با دقت نگاه می‌کنند. امیدوارم آقای مطهری رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شود.

فکر می‌کنید مجلس جدید می‌تواند مشکلات سینما را کم کند؟
در درجه اول باید بگویم که مشکل اصلی کشور ما فرهنگ است نه اقتصاد هر چند مشکلات اقتصادی هم مردم را خیلی اذیت می‌کند. من می‌گویم ما کشور ثروتمندی داریم منتهی این ثروت به صورت ناعادلانه بین مردم توزیع شده است. این مساله هم به فرهنگ جاری در کشور ارتباط پیدا می‌کند وگرنه عده‌ای نمی‌توانند با سوء استفاده به اوج ثروت برسند و عده‌ای در فقر باشند. نمی‌خواهم از بحث فیلم دور شوم. باز هم می‌گویم نتیجه انتخابات تهران بسیار شگفت انگیز بود. در مورد «کوچه بی‌نام» هم نمی‌توانم دروغ بگویم. برای خودم هم غیر قابل باور بود. من روز ۲۳ بهمن یعنی روز اول اکران داشتم به افرادی که مشغول چسباندن پوستر فیلم در سینما آزادی بودند کمک می‌کردم. آن روز پیش خودم گفتم اگر در سئانس اول ۵ نفر هم بیایند خوب است و از سئانس چهارم و پنجم استقبال مردم شروع می‌شود اما در همان سئانس اول سالن پر شد و سئانس دوم که ساعت ۲ بعد از ظهر بود کل صندلی‌ها اینترنتی فروش رفت.

این میزان از فروش وقتی حیرات انگیز و جالب خواهد شد که می‌دانیم زمان بعد از جشنواره تا عید نوروز زمان مرده اکران است اما فروش «کوچه بی‌نام» معادلات این دوره زمانی را برهم زد.
دقیقا همین طور است. این زمان، زمان مرده سینماست. دقیقا مثل انتخابات مجلس. زمانی که خیلی‌ها فکرش را نمی‌کردند مرده‌ترین جریان یک بار دیگر در معرض آزمایش قرار گرفت و اصلاح طلبان توسط مردم وارد مجلس شدند تا به مردم کمک کنند و مشکلات مملکت حل شود. حالا اینطور نیست که مردم حتما آن‌ها را قبول دارند بلکه خدا این فرصت را به آن‌ها داده تا معضلات مردم را حل کنند. حالا یا از این مرحله روسفید بیرون می‌آیند یا این نوبت را هم از دست می‌دهند و تا ۳۰-۲۰ سال دیگر در هیچ جایی نخواهند بود. به نظرم اگر نتوانند مشکلات مردم را حل کنند دیگر هیچ کجا نخواهند بود. این را هم بگویم که مردم ایران همیشه در بزنگاه‌های تاریخی ذوق زده‌مان می‌کنند و کارهای شگفت انگیز انجام می‌دهند. همین مردم به علاوه هنرمندان بودند که باعث شدند این کار (کوچه بی‌نام) دیده شود وگرنه در جشنواره به این فیلم ظلم شد، نوبت اکرانش عقب افتاد، در جشنواره فجر حتی اجازه حضور به این فیلم ندادند اما از طرف هنرمندان دیده شد و دهان به دهان درباره‌اش گفتند تا به این موفقیت برسد.

گفتید در جشنواره فجر به این فیلم ظلم شد اما وقتی باران کوثری سیمرغ بهترین بازیگر زن را برده یعنی فیلم دیده شده.
آن جایزه غیر قابل انکار بود. یعنی سال قبل یا باران کوثری باید سیمرغ می‌گرفت یا مهتاب کرامتی (برای عصر یخبندان). واقعا بازی‌های این دو نفر را نمی‌شد نادیده گرفت اما خود فیلم چه در بخش کارگردانی چه در فیلمنامه دیده نشد و حتی جزو کاندیدا‌ها هم نبود. البته من یاد گرفتم وقتی مورد ظلم واقع شدم هم خوشبین باشم وبگویم حتما دلیلش سلیقه داوران بوده است. من امسال هم فیلم «هفت ماهگی» را در جشنواره داشتم. از «بادیگارد» هم خیلی لذت بردم ومعتقدم به فیلم حاتمی کیا ظلم کردند که نتیجه این اشتباهات به ضرر سینمای ایران خواهد شد.

درباره اکران نوروز و ترکیب فیلم‌های این بازه زمانی مهم چه نظری دارید؟
به نظرم شورای صنفی نمایش فقط نوروز را نبیند و کل سال را در نظر بگیرد. یعنی برای کل سال و در طول ۱۲ ماه فیلم بچیند و فیلم‌های خوب را در کل سال توزیع کند. ما قطعا امسال خیلی بیشتر از پارسال فیلم خوب خواهیم داشت و نیازمند برنامه ریزی بهتر برای اکران هستیم. برخی می‌گویند می‌توانیم ۳۰ درصد در فروش فیلم‌ها رشد کنیم اما من معتقدم می‌توانیم در سال آینده ۱۰۰ درصد فروش بهتری داشته باشیم. البته کار برنامه ریزی واقعا سخت است اما در شورای صنفی مثل خیلی دیگر از بخش‌ها رانت و آشوب وجود دارد و نمی‌توانم منکرش شویم. با این حال معتقدم مشکل اصلی سینمای ایران نداشتن سالن به اندازه کافی است. اگر سالن به اندازه کافی باشد فیلم‌های خوب در هر زمانی از سال اکرانشان فروش خوبی خواهند داشت. توقعی که از مجلس جدید می‌رود این است که در ضوابط و قوانین بودجه برای ارشاد شرح وظایف ساختن سینما برای مردم در سراسر کشور را در نظر بگیرند تا مردم فیلم‌هایی که دوست دارند را در سینما‌ها ببینند. از سوی دیگر بحث فروش اینترنتی فیلم هم باید جدی شود. شما می‌گوئید فیلم کوچه بی‌نام را ندیده‌اید اما اگر نخواهید ۸ هزار تومان پول بلیت سینما را بدهید می‌توانید فیلم را با قیمت پائین‌تر دانلود کنید و در خانه ببینید. واقعا خیلی از افراد فرصت سینما رفتن ندارند یا دسترسی به سینما ندارند و برای این دسته می‌توان از طریق اینترنت فیلم‌ها را به فروش رساند. هر چند فیلم دیدن در سینما لذت خاص خودش را دارد اما فروش اینترنتی بخصوص برای مخاطبان خارج از کشور می‌تواند در آمد خوبی برای سینمای کشور به همراه داشته باشد که البته باید کنترل شود و زیرساخت‌هایش وجود داشته باشد. معتقدم سیستم VOD می‌تواند در این زمینه خیلی کمک کند…

اما ظاهرا فقط یک افتتاحیه فرمالیته در این سیستم داشته‌ایم زیرساخت‌هایش درست نشده؟
درست است و امیدوارم این اتفاق بیافتد. از طرفی از خدا می‌خواهم صدا و سیما مشکلاتش با ارشاد را کنار بگذارد و با سینما آشتی کند. شما ببینید که در طول عید نوروز پیش رو ۱۰۰ فیلم سینمایی جدید از تلویزیون پخش خواهد شد که کمتر از ۱۰ تای آن ایرانی است. این اتفاق در سال‌های گذشته رخ داده اما واقعا دوری صدا و سیما از سینما خیلی بد است. من برای شبکه آی فیلم مجموعه گپ را می‌ساختم که در آن به زندگی بازیگران می‌پرداخیتم و می‌خواستیم نشان دهیم بازیگران هم انسان‌های معمولی هستند و شادی و غم‌هایشان مثل بقیه مردم است. این برنامه برای کشورهای عربی هم پخش می‌شد و به ما پیشنهاد شد از چند بازیگر خارجی عرب زبان هم استفاده کنیم. برای همین سراغ یکی از بهترین بازیگران عرب کشورهای اسلامی رفتیم تا روی زندگی او کار کنیم اما با صراحت به شما می‌گویم بد‌ترین بازیگر سینمای ما به لحاظ تحصیلات، رفتار اجتماعی، رفتار سیاسی و هر مساله دیگری بهتر از بهترین بازیگر عرب زبان خارجی بود. تازه آن هم بازیگری که ادعای کارهای اخلاقی و نیکوری دارد و خیلی هم معروف شده. آنجا بود که متوجه شدم باید قدر بازیگران خودمان را بداینم و به سینمای خودمان بیشتر توجه کنیم. به نظرم آنهایی که قدر این سینما را نمی‌دانند و مدام دنبال این هستند که لت و پارش کنند باید یاد بگیرند نه با ضعف‌های همدیگر بلکه با نقاط قوت هم زندگی کنند.

سینماژورنال: مهناز افشار بازیگر سینما با انتشار یادداشتی هفت بندی به شهروندان پیشنهاد حمایت از اصلاح طلبان را در انتخابات مجلس داده است.

به گزارش سینماژورنال این بازیگر با بیان اینکه  آنچه جریان‌های تندرو در طول ده سال گذشته بر کشور تحمیل کردند بسیار سنگین و غیرقابل محاسبه است تحلیل شخصی اش را این دانسته که شرکت در انتخابات با حضور حداکثری و رای دادن به لیست تایید شده جریان اصلاحات در تهران و سایر استان‌ها و شهرستان‌ها برای جلوگیری از ادامه حضور تندروها کار بهتری است.

از دیدار با رییس دفتر احمدی نژاد تا مومن خواندن وی و…

سینماژورنال اینکه تک تک شهروندان حق اظهار نظرات سیاسی خویش را داشته باشند محترم می شمارد و خوشحال است که بازیگران سینمای ایران هم با صراحت درباره ایده های سیاسی خویش حرف می زنند اما…

اما نکته اینجاست که مهناز افشار منهای نسبت خانوادگی کاملا محکم با معاون مطبوعاتی محمود احمدی نژاد و مشاور حوزه امور زنان وي، كه هر چقدر هم بخواهد آن را بي اهميت قلمداد كند باز هم چيزي نيست كه بتوان آن را ناديده انگاشت، خود در زمان حضور احمدی نژاد در ریاست جمهوری  مورد حمایت شديد یارغار احمدی نژاد یعنی اسفندیار رحیم مشایی قرار داشت اما حالا دستاورد ده سال گذشته که هشت سال آن متعلق به احمدی‌نژاد بوده را زیر سوال برده است!

افشار نه تنها از بازیگرانی بود که در بهمن 88 در دفتر ریاست جمهوری با مشایی دیدار کرد بلکه در بهار 90 و در جریان سفر حج عمره اش كه از سوي مشايي که آن زمان رییس دفتر رییس جمهور بود، ترتيب اين سفر داده شد نیز اظهار نظري درباره یارغار احمدی نژاد بيان كرد كه اگر از خاطر مردم و خود ايشان رفته باشد از خاطره ي گوگل و ياهو پاك نشده؛ ايشان  مشایی را یكی از مومن ترین و روشن ترین افرادی قلمداد كرد که وی در عمرش دیده است.

این بازیگر در همین سال به عنوان چهره سال زن سینمای ایران، برگزیده مجله ای شد که چهره برگزیده فرهنگی آن رحیم مشایی بود. جالب آن که این بازیگر برخلاف مجری باهوشی چون عادل فردوسی پور که قید دریافت جایزه از این مجله را زد، به مراسم اهدای جایزه رفت و با تشویق مشایی هم روبرو شد. این مجله همان مجله ای بود که با سردبیری مدیر برنامه یکی از بازیگران مرد سينما و البته باز حمایت مادي و معنوي یارغار احمدی نژاد منتشر می شد.

ای کاش پیش از اظهارنظر به عقبه خود می نگریستیم

ازدواج مهناز افشار با یاسین رامین این نزدیکی را بیشتر کرد. همسر افشار فرزند محمدعلی رامین و سوسن صفاوردی است که هر دو در حلقه مدیران احمدی نژاد قرار داشتند.

رامین معاونت مطبوعاتی دولت دهم بود و صفاوردی نیز مشاور حوزه بانوان این دولت. یاسین رامین هم مشاور سازمان هلال احمر همین دولت بود.

حال نزديكي افشار به حلقه مشايي و شخص وي كه همان موقع زبانزد عام و خاص سينمايي ها بود چقدر در آشنايي وي با یاسین رامین موثر بوده مهم نیست چون امر ازدواج در هر صورت و شكل آن پسنديده است اما…

اما اینکه افشار حالا خود بعد اين دوران كاملاً نزديك با مشايي از کارنامه ده سال گذشته که 8 سالش از آن احمدی نژاد و همراهانی چون رامین و صفاوردی بوده ابراز ناراحتی کند و عصبي است از آن طنزهاي غريب روزگار است كه فقط در جايي چون ايران كه نان به نرخ روز خورها و ابن الوقت ها گمان مي كنند مردم حافظه تاريخي ندارند رخ مي دهد، موقعيتي كه از كميك بودن به نوعی ابزورد رسيده است.

سینماژورنال: در آستانه انتخابات مجلس قرار داریم و فضای اجتماعی کشور هم کم و بیش متأثر از انتخابات است؛ از تلویزیون گرفته تا رسانه های کاغذی و سایبری مطالبی مرتبط با انتخابات دارند.

به گزارش سینماژورنال امسال در کنار آن دسته از سینماگرانی که به مانند همه انتخابات این سالها دنباله روی لیستهای سیاسی شده اند برخی سینماگران نیز خود آستین بالا زده اند و وارد گود انتخابات شده‌اند.

البته که این ورود شخصی به عرصه انتخابات شاید یک دلیلش این بوده که سینمای ایران در همه این سالها از طریق همراهی با کاندیداهای سیاسی نتوانسته چنان که باید مشکلات صنفی خود را حل کند.

 در میان سینماگرانی که کاندیدای انتخابات مجلس شده اند، هم بازیگر دیده می‌شود، هم مدیر تولید، هم کارگردان، هم تهیه کننده و هم مدیر سینمایی.

چهار کاندیدای سینمایی

محمود عزیزی، مهرداد فرید، علی قائم مقامی، حبیب ا.. کاسه ساز و ابراهیم داروغه زاده از جمله کاندیداهای سینمایی انتخابات مجلس هستند.

محمود عزیزی بازیگری است که نقش خاطره انگیزش در “لیلی با من است” همچنان در یاد مخاطبان است.

علی قائم مقامی مدیر تولید آثاری چون “چ” و “به رنگ ارغوان” بوده است که امسال هم به عنوان تهیه کننده “کفشهایم کو” را در جشنواره فجر داشت.

حبیب ا.. کاسه ساز را بیشتر به عنوان تهیه کننده دو قسمت ابتدایی فیلمهای میلیاردی “اخراجیها” می شناسیم.

ابراهیم داروغه‌زاده هم از جمله مدیران سینمایی کشور است که مدیریت موسسه رسانه های تصویری و مدیرعاملی موسسسه تصویرشهر را برعهده داشته است.

سه دکتر و دو فوق لیسانس

از میان این 5 نفر، 3 نفر دکتر هستند!

محمود عزیزی دکترای تئاتر از فرانسه دارد، داروغه زاده دکترای پزشکی است و کاسه ساز هم دکترای هنر.

آن دو کاندیدای دیگر یعنی مهرداد فرید و علی قائم مقامی نیز مدرک کارشناسی ارشد دارند.

باید منتظر ماند و دید کدامیک از این 3 دکتر و آن 2 فوق لیسانس خواهد توانست به مجلس راه پیدا کند؟

سینماژورنال: سوسن صفاوردي همسر محمدعلي رامين و مادر شوهر مهناز افشار که برای شرکت در انتخابات مجلس ثبت نام کرده بود رد صلاحیت شد.

به گزارش سینماژورنال صفاوردی امیدوار بود که بعد از رد ابتدایی در بازبینی مجدد صلاحیتش تایید شود اما این اتفاق نیفتاد و در دقيقه نود صلاحيتش براي شركت در انتخابات رد شد.

وی كه از اين موضوع به شدت دلگير است براي هوادارانش يك متن نوشت و در بخشي از آن آورد:  پس از فراز ونشيب چند هفته در مسير فرمانداري و شوراي نگهبان بالاخره امروز مشخص شد كه اينجانب به استناد ماده ٢٨ مبني بر عدم التزام عملي به اسلام مجاز به شركت در انتخابات نيستم!!!

وی در ادامه متن خود در قیاسی مع الفارق و سخن گفتن از منصور حلاج(!) نوشت: آفت سياست زدگي دين همين است!!! وقتي دين سياسي ميشود، قالب ميسازد و هر كه در اين قالب قرار نگيرد ،حذف ميشود. از علي تا حسين و حلاج ها، قالب ها، قرباني گرفتند!!!

معاون محمود احمدی نژاد

به گزارش سینماژورنال بد نیست بدانید سوسن صفاوردی مادرشوهر مهناز افشار در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد معاون هماهنگی و همکاری بین‌الملل مرکز امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری بود.

همسر وی محمدعلی رامین نیز در دولت احمدی نژاد مدتی به عنوان معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد فعالیت می کرد.

سوسن صفاوردی

سینماژورنال: در حالی که از میان اهالی سینما چهره هایی چون مهرداد فرید، محمود عزیزی، حبیب ا.. کاسه ساز و ابراهیم داروغه زاده برای شرکت در انتخابات مجلس کاندیدا شده اند اما یک نام‌خانوادگی سلحشور هم در میان لیست ائتلاف اصلاح طلبان مجلس دیده می شود.

به گزارش سینماژورنال از آنجا که در سینما و تلویزیون ایران هم کارگردانی به نام فرج ا.. سلحشور داریم که نقطه نظراتش در امور گوناگون همواره جنجالی بوده است کنجکاو شدیم که ببینم سلحشوری که در لیست ائتلاف اصلاح طلبان آمده کیست.

این کاندیدا پروانه سلحشور نام دارد که بعید است نسبت خانوادگی با فرج ا.. سلحشور داشته باشد. بخصوص که نام خانوادگی کامل وی سلحشوری است و در رسانه های اصلاح طلب به اشتباه سلحشور آمده است.

پروانه سلحشوری متولد مسجدسلیمان و مدرس دانشگاه آزاد تهران است.

البته که این بانو برای انتخابات نه از محل تولدش که از تهران کاندیدا شده است. پروانه سلحشوری همسر برات قبادیان از اساتید دانشگاه تربیت مدرس است.

نام سلحشوری در لیست سی نفره ائتلاف اصلاح طلبان و حامیان دولت آمده است؛ لیستی که در صدر آن نام محمدرضا عارف و علی مطهری دیده می شود.

پروانه سلحشوری

سینماژورنال: بعد از محمود عزیزی و حبیب ا.. کاسه ساز(اینجا و اینجا را بخوانید) حالا خبر رسیده که مهرداد فرید نویسنده و کارگردان سینمای ایران که سابقه مطبوعاتی هم دارد نیز کاندیدای نمایندگی مجلس شده است.

به گزارش سینماژورنال فرید که فارغ التحصیل علوم ارتباطات است و در کارنامه اش ساخت 5 فیلم مختلف را دارد و نامش در فهرست ائتلاف اصلاح طلبان آمده، در گفتگو با سینماژورنال اصلی ترین دلیل اش برای ورود به مجلس را فقدان وجود نماینده ای می داند که بتواند نماینده واقعی اهالی هنر باشد.

فکر می کنم که می شود از ظرفیت نمایندگی مجلس استفاده کرد
فرید با اشاره به اینکه اگر فکر می کرد نمی شود از ظرفیت حضور در مجلس استفاده کرد اصلا ثبت نام نمی کرد به سینماژورنال می گوید: اتفاقا فکر می کنم که می شود از ظرفیت نمایندگی مجلس استفاده کرد و البته که اصلی ترین برنامه ام در صورت ورود به مجلس این است که نمایندگی اهالی فرهنگ و هنر را در مجلس برعهده داشته باشیم. اهالی فرهنگ و هنر ما سالهاست از فقدان نماینده ای که بتواند واقعا حقوق قانونی آنها را پیگیری کند رنج برده اند و من اگر وارد مجلس شوم سعی خواهم کرد نماینده واقعی همین طیف باشم.

این کارگردان که تولید کمدی هایی چون “از ما بهترون” و “زنها شگفت انگیزند” را در کارنامه دارد ادامه می‌دهد: خیلی از برنامه های زمین مانده مربوط به اهالی هنر را می توان در مجلس پیگیری کرد بخصوص که یکی از اصلی ترین کارکردهای مجلس مشارکت نمایندگان در تدوین قانون بودجه است و اگر نماینده واقعی اهالی هنر در مجلس باشد می توان در این بخش کمکهای زیادی به اهالی هنر کرد تا گره های اقتصادی صنف سینمای ایران باز شود. از آن طرف مبارزه با قاچاق کالاهای فرهنگی که همچنان بدنه سینما و موسیقی از آن رنج می برد دیگر مشکلی است که می توان با طرح قوانین کارا در جهت رفع آن گام برداشت.

با افخمی هم‌نظر نیستم

وقتی به مهرداد فرید درباره حضور بهروز افخمی می گوییم که او نیز مانند وی به عنوان نماینده اصلاح طلبان وارد مجلس ششم شد اما در نهایت نتوانست کار چندانی برای اهالی سینما انجام دهد و البته خودش نیز تلویحا به اینکه حضورش در مجلس مفید نبوده اشاره کرد این کارگردان 50 ساله بیان می دارد: اگر من با بهروز افخمی هم نظر بودم اصلا برای شرکت در انتخابات مجلس ثبت نام نمی کردم. امید دارم که می شود از طریق مجلس برای بهبود امور کاری انجام داد و این پتانسیل هم وجود دارد و من سعی می کنم کاری انجام دهم و البته که مأیوس نیستم.

تشویق اهالی صنف، غیررسمی بوده

اینکه آیا اهالی سینمای ایران مهرداد فرید را به عنوان نماینده صنف خود برگزیده اند سوال بعدی سینماژورنال از فرید بود که وی در پاسخ به آن گفت: من در صنف تهیه کنندگان حضور دارم و فعال هستم و البته همواره نقش جدی در این صنف داشته ام و دوستانی که در این صنف هستند از حضور من در انتخابات حمایت کرده اند و تشویق آنها شامل حال من شده است که این مسیر را با جدیت ادامه دهم. البته تا اینجای کار تشویقهای شان شکل غیررسمی داشته است و چیزی به صورت رسمی اعلام نشده است.

هر چه تعداد هنرمندان مجلس بیشتر باشد بهتر است

کارگردان آثاری چون “بیتابی بیتا” و “همخانه” درباره اینکه آیا با دیگر اهالی سینمایی که نامزد انتخابات مجلس شده اند ائتلاف نخواهد کرد به سینماژورنال گفت: من عضو گروه و حزب و دسته خاصی نیستم که به دنبال ائتلاف باشم اما فکر می کنم هر چه تعداد هنرمندان حاضر در مجلس بیشتر باشد در نهایت بهتر است چون باعث می شود پیشبرد امور مربوط به هنرمندان به جای یک نفر از طریق چند نفر پیگیری شود.

نمایندگی برایم الوبت دارد نسبت به فیلمسازی

آخرین سوال سینماژورنال از مهرداد فرید این است که اگر به مجلس راه یابد فیلمسازی را کنار خواهد گذاشت یا نه بخصوص که دوره نمایندگی 4 ساله است و ممکن است در این 4 سال نتواند فیلم بسازد وی پاسخ می دهد: فیلمسازی را به طور كامل  کنار نخواهم گذاشت چون فیلمسازم و فیلمساز باقی خواهم ماند اما اگر نماینده شوم قطعا نمایندگی برایم الویت دارد.

مهرداد فرید

سینماژورنال: «انتخابات مجلس» مهم‌ترين دغدغه اين روزهاي بهمن فرمان‌آرا است؛ کارگردانی که آخرین ساخته اش “دلم میخواد” همچنان توقیف است.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “اعتماد” از سينما مي‌پرسم و جشنواره فجر و توجه‌ها به اخبار و احوالات سينمايي. اما جوابي كه كارگردان قديمي و كهنه‌كار سينما مي‌دهد، بسيار دور از فضاي كاري‌اش است.

بهمن فرمان‌آرا، اين روزها به انتخابات مجلس فكر مي‌كند و رايي كه مي‌خواهد بدهد. معتقد است كه سينما هميشه هست و بالا و پايين‌هايش همانقدر هميشگي، اما انتخابات مجلس هرچهارسال يك‌بار اتفاق مي‌افتد و همين يكي از فرصت‌ها براي راي دادن است و راه دموكراسي. مي‌گويد: « دغدغه من انتخابات است.

من هميشه راي داده‌ام
من هميشه راي داده‌ام و هميشه اين راي را به عنوان مهم‌ترين سهمم براي رسيدن به دموكراسي دانسته‌ام. دلم مي‌خواهد با علاقه و انگيزه راي بدهم و بدانم كه فرصت انتخاب دارم، اما حالا براي اينكه با علاقه و اميد راي بدهم، سوال‌هايي در ذهن دارم. بايد اعتماد كنم و نمي‌دانم چطور جناحي با زيادخواهي مي‌خواهد همه سهم را از انتخابات داشته باشد و بقيه را حذف كند.

نمي‌گويم كه راي من و آدمي كه به او راي مي‌دهم، حتما بايد وارد مجلس شود. اما دوست دارم آدم‌هايي كه قبلا در فهرستم بودند، آدم‌هايي كه چهاردوره نماينده بودند، هم در فهرست باشند و من بتوانم از ميان آنها انتخاب كنم. حالا اينكه آنها انتخاب شوند يا نه، ديگر به انتخابات و راي همه برمي‌گردد.»

انتخابات براي فرمان‌آرا مهم است

انتخابات براي فرمان‌آرا مهم است؛ هميشه مهم بوده، از اين اهميت مي‌پرسم و جواب مي‌گيرم: «ما يك حق انتخاب داريم و همين مهم است. من مخالف قهر كردن هستم، مخالف ناديده گرفتن اين حق و راي ندادن.» كارگردان قديمي، معتقد است كه «قهركردن و از ماجراها خود را بيرون كشيدن، راه‌حل يك جامعه سالم و دموكراسي‌خواه نيست.»

آدم‌هايي پدر و پدربزرگ خود را آورده بودند تا به كانديداهاي مورد نظر آنها راي دهند
معتقد است كه بايد راي داد و بايد شنيده شد: «سال‌ها پيش، وقتي به انتخابات شوراهاي شهر مردم بي‌اعتنا شدند، در همان مراكز راي‌گيري، ديدم كه آدم‌هايي پدر و پدربزرگ خود را آورده بودند تا به كانديداهاي مورد نظر آنها راي دهند. وقتي عده‌اي از انتخابات كنار بكشند، نخواهند راي بدهند يا اصلا به لزوم راي دادن خود فكر نكنند، اين را درنظر نمي‌گيرند كه عده‌اي ديگر، هميشه راي مي‌دهند و از اين نبودن به نفع خود استفاده مي‌كنند.ما يك حق راي داريم و بايد از اين حق استفاده كنيم.»

مهم استفاده از «راي» است

برنده و بازنده انتخابات، براي بهمن فرمان‌آرا در راي دادن و دغدغه‌اي به نام «انتخابات» چندان مهم نيست. مهم استفاده از «راي» است و اينكه از فرصت قانوني و حق شهروندي خود استفاده كند، همين است كه جملات آخر درباره اين دغدغه مهم را با اين تاكيد، تمام مي‌كند: «برنده شدن يا نشدن مهم نيست، اما اينكه من از قبل بدانم كه كانديداي مورد نظرم حذف نشده و مي‌توانم به او راي بدهم، مهم است. من راي مي‌دهم و نتيجه به راي همگاني بستگي دارد.»

سینماژورنال: فریدون جیرانی کارگردان و نویسنده سرشناس سینما و تلویزیون ایران بعد از سالها که کار مطبوعاتی را کنار گذاشته بود از اواخر شهریورماه امسال مجددا درگیر کار روزنامه نگاری شده و به عنوان سردبیر، روزنامه “سینما” را منتشر می‌کند؛ روزنامه ای که یکی از چهره های توانمند عرصه مطبوعات سینمایی یعنی مینا اکبری رییس شورای نویسندگان آن است.

به گزارش سینماژورنال درباره اهداف راه اندازی این روزنامه سینمایی در حالی که یکی از صفحات آن به حوزه های سیاست و اقتصاد اختصاص دارد(!) شنیده هایی طرح شده مبنی بر آن که در نزدیکی انتخابات مجلس این روزنامه تبدیل خواهد شد به رسانه یکی از جناح‌های حاضر در انتخابات.

حالا گفته های فریدون جیرانی در نمایشگاه مطبوعات هم بیش از پیش این ظن را تقویت می کند. جیرانی که آخرین تجربه کارگردانیش “تعبیر وارونه یک رویا” بود در تازه ترین گفتگوی خویش برنامه های فیلمسازیش را موکول کرده است به بعد از عید نوروز و آیا این معنایی دارد چز انتظار برای نتیجه انتخابات مجلس؟

قطعا تا عید نوروز فیلم نخواهم ساخت

فریدون جیرانی در نمایشگاه مطبوعات به “ایسنا” گفته است: قطعا تا عید نوروز فیلم نخواهم ساخت ولی بعد از عید نمی‌دانم چطور می‌شود. باید فضا و شرایط ر ا ببینیم. به هرحال میل به فیلمسازی با توجه به آماری که در بخش فیلمسازی وجود دارد، زیاد است اما این میل به فیلمسازی نشان‌دهنده رشد سینما نیست.

طبیعی است که یکی از معانی که از دو واژه “فضا” و “شرایط” که در خلال گفته های جیرانی وجود دارد متبادر می شود فضا و شرایط سیاسی است!

آخرین ساخته سینمایی جیرانی کمدی “خواب زده ها” بود که دو سال قبل ساخته شد و علیرغم فروش قابل قبول موردتوجه منتقدان قرار نگرفت.

پیش از “خواب زده ها” اما جیرانی یک ملودرام ملتهب به نام “من مادر هستم” را ساخته بود که علیرغم تحریم حوزه هنری، توجه همزمان مخاطبان و منتقدان را موجب شده بود.