احمد(امیرعباس ربیعی)؛ تسویه حساب!؟
سینماروزان/روح‌الله حسینی:
+شمایل درشت و شبیه به واقع احمد کاظمی با بازی تینو صالحی.
-تلاس برای ترکیب رئال با سی جی آی در آن نماهای ابتدایی؛ نماهای زلزله و فرود هواپیما قدری تصنعی شده علی الخصوص شکاف زمین.
-سانتی مانتال؟ نشاندن عروس و داماد در پشت وانت زلزله‌زده‌ها
+لحن مستندنمای عواقب آوار بم می‌تواند نقطه قوتی برایش باشد و اگر تلاش می‌شد داستان‌ها را قوام بخشد آن لحن، جذاب‌تر هم می‌شد. +نماهای مستندوار خوب از عمق فاجعه و پشتیبانی لجستیکی کامل هوانیروز ارتش از تولید که خودش نقطه قوت است.
+نقدِ صحیح بی نظمی و ناهماهنگی ساختارهای ایرانی حین بحران!
-رفتار کاریکاتوری آن برنامه ریز کنار دست احمد که تیپ کامل است. بناست با منفی بافی، قطب منفی باشد کنار احمد کاظمی؟ قطب منفی قدرتمند نیست که تعارض و درام میسازد؟ اینجا اصلا قطبی شکل نمی‌گیرد و بیشتر به شوخی شبیه است.
+ورود به زندگی مردمان زلزله زده با ایجاد داستانک های فرعی؛ نیاز به توسعه بیشتر داشت این ورود و البته افزایش جذابیت داستانک ها.
-مرگ باسمه ای داماد! آن همه اصرار بی دلیل برای همراهی با عروس چیست وقتی هواپیما فقط باید مجروحین را ببرد؟ ایضا آن قرارگیری کودک جلوی هواپیما ؟ برای افزودن بر بار تراژدی؟ تراژدی بدون منطق؟
-آن درگیری های لفظی برنامه‌ریز دولتی با طلبه طرفدار احمد؟ متلک پرانی‌های متعدد حواله احمد و یارانش؟ می‌خواهد یادآور آژانس شیشه ای باشد؟ آن حرافی های خنده دار و کودکانه برنامه‌ریزی واقعا اصل همراهی او با احمد را زیر سوال نمی برد؟ او که جنس احمد را می‌شناسد اصلا چرا تن داده به این سفر؟
-ایجاد تضاد میان دولت و احمد بدجوری بیرون می‌زند. به همان رشادت می‌پرداخت بهتر نبود؟ آن دگردیسی یکباره برنامه‌ریز دولتی هم که کار را بدتر می‌کند. قهرمان که نباید همه را مجاب کند، او با نگاه عملیاتی است که می‌تواند کار را به بار برساند.
+در دکوپاژ هنوز به بلوغ نرسیده اما بهتر از دو فیلم قبلی است ولی -ضربه اصلی را از درام متزلزل که پر از تکه و طعنه و نیش خود می‌خورد. اینکه از همان ابتدا و از زبان پزشک می‌خواهد مشکل را احمد بداند و در مقابل احمد را فداکار و در سکوت معرفی کند، بزنگاه نمی‌سازد.
-جوک؟ کول کردن پیرمرد توسط برنامه‌ریز در حالی که میگوید اگر مرا در تلویزیون دیدی بگو سوار دکتر مملکت شدم!
-آن همه نیش و کنایه به دولت وقت-دولت دوم اصلاحات-بیش از حد رنگ و بوی سیاسی به ماجرا نمیدهد؟ تسویه حساب؟ قرار است از رشادت ها بگوییم و سنگ اندازی ها را نشان دهیم ولی چرا این همه کنایه های سطحی به دولت وقت؟ این شکل انتقاد را در برنامه های مناظره محور نمی‌توان دنبال کرد؟ تازه منتج از پسامهسا که مناظره‌ها با حضور اصلاح طلبان پیش می‌رود.
-چرا شوخی با علم؟ اصلا برنامه‌ریزی که قبولش ندارند چرا باید همراه شود با احمد؟ نمیشد فردی همسو به کار گرفته شود؟
دیالوگ:
مشکل من اینه که باکری ندارم!
