سینماروزان: مراسم تشییع پیکر و خاکسپاری صدرالدین حجازی بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون در حالی برگزار شد که عدم حضور مدیران صنفی با انتقاد سینماگران حاضر در مراسم مواجه شد.

امیرحسین شریفی تهیه‌کننده سینما با لحنی تند خطاب به مدیران مدعی قیمومیت صنف سینما گفت: متاسفیم که هیچ کدام از روسای مدعی صنف سینما اینجا نیستند! آخر برای چه رها نمی کنید صنف سینما را وقتی حتی آن قدر معرفت ندارید که در مراسم خاکسپاری یک هنرمند مردمی حاضر شوید؟

وی ادامه داد: من با صدرا حجازی بیش از ۱۸ فیلم و سریال کارکردم و بر خودم واجب دانستم که بیایم و بگویم که صدرالدین حجازی بسیار انسان پاک و شریفی بود. ایشان که سر صحنه می‌آمد در کنار من مثل یک برادر، هم بازیگر بود و هم کمک می‌کرد به همه عوامل و خیلی راحت بازیگران جوان را آموزش میداد.

شریفی افزود: ما در سینما افرادی همچون صدرالدین حجازی کم داریم و جای خالی ایشان کاملا احساس می‌شود. ماه قبل به بهانه تولدش با صدرالدین حرف زدم، خیلی ناراحت بود، از مسئولین و مدیران بی معرفت صنف سینما هیچ کس سراغش را نگرفته بود و بدبختی اینجاست که بازیگران حرفه ای مثل صدرا حجازی را استفاده نمی‌کنند و به جایش می‌روند و نابازیگران را می‌آورند برای نقش‌های پا به سن گذاشته.

تهیه‌کننده “پری” و “ضیافت” اظهار داشت: رک و راست به همه همکاران هنرمندانم میگویم که هیچ مدیری به فکر هنرمندان نیست پس باید تا هستیم خودمان باید به خودمان توجه کنیم و به همدیگر برسیم.

مدیر آفاق‌فیلم خاطرنشان ساخت: صدرالدین حجازی در سینمای ایران بسیار مظلوم بود. مثل او کم نداشته و نداریم و افسوس که کلی مدیر بیکار و متمول داریم که از همین سینما جیب های خود را پر کرده اند ولی حتی آن قدر لوطی گری ندارند که موقع بیماری و مرگ سراغ هنرمندان بیایند. خجالت آور است که بعد از سی سال بودجه صنفی گرفتن، اهالی سینمای ایران حتی یک خانه بهداشت ندارد؟ مدیران صنفی فقط منتظرند که سینماگران بمیرند؟؟ اگر جز این بود این همه بی توجهی و کم لطفی در حق هنرمندان نمی دیدیم.

سینماروزان: این فیلمساز هیچ‌گاه بدون وضو پشت دوربین نرفت و همیشه در پشت صحنه نمازش را اول وقت می‌خواند و بدون آن که از بقیه بخواهد شبیه او شوند، بسیاری را شبیه خود کرد.

#امیرحسین_شریفی تهیه کننده فیلم سینمایی «شب دهم» در مراسم یادمان این فیلم در فارابی با بیان مطلب فوق گفت: خوشحالم که بعد از سی و یک سال برای تقدیر از فیلم سینمایی «شب دهم» به این مراسم دعوت شده‌ام. متاسفانه باید بگویم که طی این سال‌ها سینمای مذهبی فراموش شده و کار کردن در این سینما بسیار سخت و دشوار شده است.

وی ضمن تقدیر از جمال شورجه کارگردان #شب_دهم برای باز کردن راه او و بسیاری دیگر برای ورورد به سینمای دینی-ارزشی بیان کرد: حضور در کنار جمال شورجه در فیلم «شب دهم» برای من برکات بسیاری داشت و باعث حضور من در سینمایی شد که برای خودم قابل دفاع است. من افتخار داشتم که تهیه کننده این فیلم باشم و امیدوارم که دوباره بتوانم با جمال شورجه عزیز در جبهه فرهنگ وسینما فعالیت کرده و یک فیلم دیگر با او بسازم.

شریفی با تاکید بر اینکه امیدوارم مسئولان سینمایی، سینمای دفاع مقدس و مذهبی را فراموش نکرده و از فعالان این عرصه حمایت کنند، افزود: مقاومت و پشتکار جمال شورجه باعث ساخته شدن فیلم «شب دهم» شد. در آن دوران متحمل سختی‌های بسیاری برای ساخت این فیلم شدیم.

شریفی با تاکید بر وجهه مذهبی جمال شورجه گفت: باید بگویم که جمال شورجه هیچ‌گاه بدون وضو پشت دوربین نرفت و همیشه نماز اول وقت در پشت صحنه می‌خواند و بدون آن که از بقیه بخواهد شبیه او شوند، با سلوک نیک، بسیاری را شبیه خود کرد.

سینماروزان: يکی از نکات مهم و اساسی که داوران باید به آن توجه داشته باشند این است که باید براساس محتوای انقلابی بهترین ها را انتخاب کنند و به اسامی افراد و نهادهای تولیدکننده آثار بی توجه باشند و ارزیابی خود را براساس کیفیت محصول انجام دهند و نه عقبه تولید.

امیرحسین شریفی تهیه‌کننده باسابقه با بیان مطلب فوق به سینماپرس گفت: هر کسی که داور جشنواره چهلم فجر می‌شود باید در خدمت سینما باشد و نه در خدمت ارگانها. چهل سالگی سال بلوغ فکری جشنواره است؛ عنوان این جشنواره «فجر انقلاب» است و بی شک آثار حاضر در این رویداد باید همگی انقلابی و ارزشی باشند اما متأسفانه سال های متمادی است فیلم هایی در جشنواره فجر حضور دارند که به هیچ عنوان با انقلاب اسلامی همخوانی ندارند اما بعضاً شاهد بودیم به آن ها توجه ویژه شده و جایزه هم گرفته اند؛ از این رو امیدوارم امسال در دولت انقلابی سیزدهم آثار برگزیده جشنواره باید در شأن و تراز انقلاب اسلامی باشند و داوران بر اساس سیاست های فرهنگی کلان نظام اسلامی بهترین ها را برگزینند.

تهیه‌کننده “ضیافت” و “پری” ادامه داد: متأسفانه بارها دیده شده برخی نهادها و اسامی روی داوری داوران تأثیر می گذارند و یا از این طرف و آن طرف سفارش هایی می شود که مثلاً فلانی باید حتماً جایزه بگیرد. از سوی دیگر رفیق بازی در داوری ها بیداد می کند و در طول تمامی سال های برگزاری جشنواره شاهد این پدیده بوده ایم که بعید می دانم این روند اصلاح شود مگر آنکه مدیریت درستی وجود داشته باشد و داوران به درستی توجیه شوند که باید بر اساس چه معیارهایی بهترین آثار را برگزینند.

شریفی یادآور شد: انتظار ما این است که بعد از ۸ سال فاجعه بار در دولت آقای روحانی از امسال و با روی کار آمدن دولت سیزدهم شاهد تغییر و تحولات شگفت در حوزه فرهنگ و هنر به ویژه سینما باشیم و این اتفاق محقق نمی شود مگر آنکه مدیران سینمایی دغدغه جدی داشته باشند و مانع از استمرار وضعیت فاجعه بار در سینما شوند چرا که طی سال های اخیر ابتذال و لمپنیزم حرف اول و آخر در سینما را می زد.

تهیه‌کننده “سیب سرخ حوا” و “هور در آتش” تأکید کرد: درست است که آثار حاضر در چهلمین جشنواره فجر دستپخت و محصول دولت قبل است اما اگر این آثار با معیارهای انقلابی همسویی نداشته باشند به راحتی می توان هیچ اثری را به عنوان بهترین انتخاب نکرد و به راحتی اعلام کرد که هیچ فیلمی شایسته بهترین بودن را نداشته است!

این تهیه کننده افزود: من امیدوارم بحران محتوا در دولت جدید روندی اصلاحی داشته باشد و مدیران سینمایی از همین حالا به فکر باشند تا چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را بر اساس پارامترهای انقلابی و اسلامی برگزار کنند و از همین حالا به فکر تولید فیلم هایی ارزشمند و ناب برای نمایش در آن رویداد باشند.

سینماروزان: رحیم رحیمی‌پور از جمله سینماگران مومن و انقلابی به معنای واقعی کلمه بود و متاسفانه چون راستگو بود و مجیز هیچ مدیری را نگفت، بایکوت شد و دو دهه بیکار ماند. چرا رحیمی‌پور تا زنده بود، قدر ندید؟

امیرحسین شریفی تهیه‌کننده باسابقه که در تولید دو فیلم‌ “الماس بنفش” و “مستاجر” کنار رحیمی‌پور فقید بود، با بیان مطلب فوق گفت: رحیم را از دهه شصت شناختم یعنی همان زمان که زودتر از خیلی از مدعیان، فیلم دفاع مقدسی “زندان دوله‌تو” را ساخت و خیلی زود هم علایق مشترک، ما را به همکاری کشاند و چند فیلم کنار هم کار کردیم. متاسفم که رحیمی‌پور رفت چون در این یک‌دهه اخیر بسیار تلاش کرد که کار تازه‌ای کند و نتوانست.

این تهیه‌کننده ادامه داد: همین دو هفته پیش بود که رحیمی‌پور فیلمنامه سریالی انقلابی را برایم فرستاد. فیلمنامه را خواندم و دیدم هنوز همان نگاه متعالی به آدم‌های جنگ را در کار دارد و با همان خلق و خوی انسانی، به شخصیت پردازی پرداخته و بدون پرده‌دری‌های اخلاقی، داستانی جذاب روایت کرده. وقتی از او پرس و جو کردم که چرا چنین فیلمنامه‌ای را برای تولید دراختیار ارگان‌های مدعی حمایت از آثار ارزشی نمی‌گذارد، دلش خون بود که چون اهل ریاکاری نیست و مجیز مدیران را نمی‌گوید، هیچ حمایتی نمی‌بیند.

تهیه‌کننده “ضیافت” و “پری” با اشاره به تلاش‌های این کارگردان فقید برای کار در سینما و تلویزیون گفت: مدیران نهادهایی مثل فارابی و اوج و انجمن دفاع مقدس بگویند  برای امثال رحیمی‌پور چه کردند؟ مدیران فارابی خیلی وقت پیش او را بایکوت کردند چون بی تعارف آنها را نقد می‌کرد و نگاه غلط آنها به تولید فیلم‌های شبه‌هنری بی مخاطب را به چالش می‌کشید. از نظر رحیمی‌پور سینما بدون مخاطب معنا نداشت و برای همین بود که مدیران دهه شصت فارابی که اثرات تفکرات‌شان همچنان تا امروز باقیست  امثال این فیلمساز را طرد کردند.

شریفی افزود: رحیمی‌پور فیلمهایی مثل “زندان دوله تو” و “اتاق یک” را در کارنامه داشت که هر یک از آنها برای اینکه فیلمسازی تا آخر عمر بتواند مشمول حمایت باشد کافیست ولی چون او آدمی بود که به هیچ مدیری باج نداد، مدتها بیکار بود تا خبر فوتش را شنیدیم.

تهیه‌کننده “هور در آتش” گفت: برای من در تولید، شخصیت کارگردان خیلی مهم است و بارها تصمیم داشتم از او به عنوان کارگردان در یک پروژه انقلابی استفاده کنم ولی متاسفم که بگویم حتی اجازه ندادند او یک تله‌فیلم بسازد!!! اینکه چرا مدیران ارگان‌های مختلف در شعار، دم می‌زنند در حمایت از فیلمسازان انقلابی ولی در عمل آنها را به دفتر خود راه نمی‌دهند فقط ریشه دارد بر وارونگی فرهنگی. اگر مدیران فرهنگی بر سر کار بودند از امثال رحیمی‌پور بیشتر استفاده می‌شد و این طور نبود که تازه بعد از مرگ متوجه دستاوردهای آنها بشوند‌.

تهیه‌کننده “اشک سرما” خاطرنشان ساخت: متاسفم از مرگ رحیمی‌پور ولی خوشحالم از اینکه او تا لحظه مرگ پای آرمان‌هایش ایستاد و مجیز مدیر هیچ ارگانی را نگفت! واقعا موقعیت بلاهت‌باری است که مدیران نهادهای مثلا ارزشی متمول این مملکت از باز بودن درهای خود به سوی فرنگیونی مثل الیور استون و مل گیبسون می‌گویند و حتی کارمندان بی‌بی‌سی یا صدای آمریکا را به جشنواره‌ها یا شبکه‌های خود خود دعوت می‌کنند ولی فیلمسازان انقلابی مومن و مسلمان، کاملا منزوی شده‌اند.

شریفی ادامه داد: شاهد بودم که رحیمی‌پور برای دیدار با یک مدیر تلویزیون ساعتها پشت در اتاق او ماند و مدیر مربوطه که حالا آقازاده‌اش را کارگردان کرده، حتی به اندازه یک ربع به او فرصت نداد. رحیمی‌پور که فوت شد و رفت ولی هر مدیر باوجدان باید رحیمی‌پورهای زنده را دریابد.

این تهیه‌کننده بیان داشت: جمال شورجه دیگر کارگردان انقلابی است که در “شب دهم” با ایشان کار کردم. ایشان هم نزدیک به هشت سال در دولت قبل بیکار بود و نتوانست هیچ کدام از طرحهایش را به نتیجه برساند تا در نهایت گرفتار سکته مغزی شد و حالا که به شدت بیمار است،تازه برخی مدیران، یادشان افتاده به خانه اش بروند و با او سلفی بگیرند.

امیرحسین شریفی ابراز امیدواری کرد: از رحیمی‌پور و شورجه که گذشت،امیدواریم با حضور رییس تازه در سینما، مدیرانی در زیرمجموعه‌های سینمایی گمارده شوند که تاریخ سینمای انقلاب و سینماگران انقلابی را خیلی خوب بشناسند تا این طور نباشد که تازه بعد از مرگ رحیمی‌پورها،یادشان بیفتد چنین فیلمسازانی هم داشته‌ایم.

سینماروزان/امیرعباس صباغ: سینمای جنگ در سالهای اخیر محصول شاخصی ندیده و با وجود بریز و بپاش‌های ارگان‌ها و نهادها، متاسفانه به دلیل عدم استفاده از نیروهای زبده چه در نویسندگی و چه در کارگردانی و تولید، نتوانستند اثر ماندگاری خلق کنند.

امیرحسین شریفی تهیه‌کننده باسابقه با بیان مطلب فوق در برنامه سینمامعیار رادیوگفتگو اظهار داشت: سینمای جنگ گرفتار باندبازی شده و فقط یک باند هستند که بودجه هنگفت دراختیار قرار می‌گیرد.

تهیه‌کننده “سیب سرخ حوا” و “پری” تاکید کرد: مدیران تلویزیون چندان تمایلی به تولید سریالهای جنگی ندارند و گرفتار سریالهای آپارتمانی شده‌اند که با حداقل هزینه تولید شود ولی این سریالها نمی‌توانند در تاریخ بمانند.

این تهیه‌کننده درباره تجربیات خودش از ژانر جنگ گفت: “هور در آتش” را کاملا روی آب و با انبوه نماهای جنگی و داستان‌هایی واقعی از دل جنگ ساختیم با ۳۷۰ میلیون تومان ولی همان فیلم را الان با ۲۰میلیارد هم نمی‌شود ساخت!!

وی ادامه داد: “اشک سرما” را در داخل بایکوت کردند فقط به خاطر استفاده از گلشیفته فراهانی ولی در مدارس سینمایی اروپا به‌عنوان نمونه‌‌ای از نگاه انسانی به جنگ، مورد تجلیل قرار گرفت.

تهیه‌کننده “شب دهم” و “الماس بنفش” بیان داشت: اکنون هم می‌شود فیلم جنگی خوب با قصه رئالیستی با حدودا ۵ میلیارد و با بازیگران تئاتری ساخت وگرنه اگر بازیگر میلیاردی بیاورید معلوم است که زیر ۱۰میلیارد نمی‌شود فیلم ساخت.

شریفی ادامه داد: متاسفانه گرفتاری‌های اقتصادی موجب شده که همه به فکر جیب خود باشند و وقتی برای انتخاب بازیگر، سراغ همکاران می‌رویم همه دستمزدهای هنگفت می‌خواهند و همین می‌شود که قصه‌های خوب به تولید نمی‌رسند یا به تولید ناقص می‌رسند.

امیرحسین شریفی درباره مدیریت سینمایی ادوار مختلف گفت: همه چیز نسبی است و در زمان سیف‌الله داد و عزت‌الله ضرغامی امکان تولید کارهای باکیفیت، نسبتا فراهم‌تر بود؛ “آژانس شیشه‌ای” و “ضیافت” در دوران ضرغامی تولید شد و در دوران سیف‌الله داد هم بسیاری از فیلمسازان توانمند مثل بهرام بیضایی توانستند کار کنند ولی در دولت اعتدال چه اتفاقی افتاد جز برگزاری جشنواره‌های هزینه‌زا؟

این تهیه‌کننده ادامه داد: درباره انتخاب بهترین مدیران سینمایی نمی‌توان با قطعیت حرف زد ولی بدترین مدیران سینمایی مربوط به سالهای اخیر بودند چون متاسفانه پیشینه سینمایی نداشتند. مدیری که پیشینه نداشته باشد نمی‌تواند با سینماگران ارتباط بگیرد و مشکلات آنها را حل کند ولی مدیری که از اصحاب راستین سینما باشد قطعا می‌تواند بسیار بیشتر از هر مدیر دیگری مشکلات را رفع و رجوع کند.

وی افزود: انبوه مشکلات اقتصادی در سالهای اخیر گریبان،  اهالی سینما را گرفت و متاسفانه مدیران سینمایی هیج سیاست‌ورزی تازه‌ای نداشتند و عجبا که سبک مدیریت شان قبل و بعد از کرونا، تفاوت چندانی نداشت یعنی همچنان چاق کردن بخش دولتی سینما با برگزاری محفل و جشنواره و کارگروه و… ادامه پیدا کرد و در این میان، بیت‌المال بود که به باد رفت.

تهیه‌کننده “حجر بن عدی” و “روزهاي بیقراری” اظهار داشت: همین که سینماگران حتی در اولویت دریافت واکسن هم نبودند،  نشان دهنده عملکرد مدیرانی است که برای راه اندازی جشنواره‌های بی‌فایده و سفر به جشنواره های خارجی،  بودجه دارند ولی برای درمان هنرمندانی که حین حضور در صحنه،  کرونا گرفتند هیچ تمهیدی نیندیشیده و فقط نظاره‌گر اوضاع بودند.

شریفی تاکید کرد: مدیریت فقط سخنرانی و شعار دادن در مراسم تشییع هنرمندان نیست و اتفاقا بهترین مدیران آنهایی هستند که در شرایط بحرانی، برنامه‌هایی داشته باشند برای عبور دادن سینماگران از مشکلات ولی آنچه مدیران سینمایی این سالها نداشتند طرح و برنامه برای ارتقای اقتصاد سینما بود تا جایی که بسیاری از سینماگران بیکار شدند یا به مشاغل بی‌ربط، تن دادند. مدیران سینمایی حتی وام‌هایی که بابت تولید به سینماگران دادند را هم نبخشیده و در دل کرونا برای سینماگران، اخطار پرداخت وام فرستادند.

شریفی خطاب به رئیس جمهور جدید گفت: از سیدابراهیم رئیسی می‌خواهیم فردی را در مدیریت سینما بگذارد که گرفتار مدیریت سلیقه‌ای نباشد. سینما، مدیر سینمایی می‌خواهد که به چارچوب سینما پای‌بند باشد. مدیر سینما باید فضای کار برای تمام سینماگران را فراهم کند و نه اینکه فقط یک گعده بتوانند کار کنند و مابقی بیکار شوند.

وی ادامه داد: امیدوارم رئیس جمهور تازه،  یک سینماگر اصیل که درد اهالی سینما را بشناسد بر مصدر سینما قرار دهد تا لااقل گرفتاری‌ها قدری التیام یابد. رئیس تازه سینما قبل از هر کاری بیاید و اقدامات رفاهی سریع برای التیام زخمهای سینماگران انجام دهد و برای این منظور هم نیاز به بودجه ویژه نیست و فقط کافیست از بریز و بپاشهای زیرمجموعه‌های دولتی سینما کم کرد. مثلا از هزینه جاری ارگان‌های سینمایی که اغلب شان در یک سال اخیر دورکار بوده‌اند، کم کنند و آن را صرف کمک به معیشت سینماگران نمایند. مدیر جدید سینما بعد از حل مشکلات رفاهی سینماگران به دنبال توزیع تسهیلات تولید میان تمام سینماگران شایسته و نه فقط معدودی ویژه‌خوار باشد.

سینماروزان: فعلا تولید را تعطیل کرده‌ام چون نمی‌خواهم با تولید در دل کرونا، مسبب مرگ همکاران شوم.

به گزارش سینماروزان امیرحسین شریفی تهیه‌کننده باسابقه با بیان مطلب فوق به صبا اظهار کرد: دو فیلمنامه آماده ساخت دارم که یکی سینمایی و دیگری سریالی تلویزیونی است، اما به دلیل شرایط کرونا فعلاً ترجیحم این است هیچیک از آنها را جلوی دوربین نبرم، چون دوست ندارم در کاری که تولید آن برعهده من است حتی یکی از همکارانم درگیر بیماری کرونا شود و خدای نکرده مسبب مرگ همکاران شوم.

تهیه‌کننده آثاری همچون “سیب سرخ حوا”، “ضیافت” و “پری” افزود: باور من این است که رعایت پروتکل‌های بهداشتی در سینما و تلویزیون بسیار سخت‌تر از بسیاری از مشاغل است. برای مثال جلوی دوربین، بازیگران نمی‌توانند ماسک بزنند و در این اوضاع حرف زدن از رعایت پروتکل‌ها، شوخی است. همین موضوع باعث شده در این چند وقت ما دوستان بسیاری را از دست دهیم در همین راستا از همه همکارانم تقاضا می‌کنم جان انسان‌ها را به منافع مادی ترجیح دهند.

تهیه‌کننده “اشک سرما” و “هور در آتش” تاکید کرد: البته درک می‌کنم برخی از هنرمندان مجبور هستند به واسطه نیاز مادی در شرایط کرونایی کار کنند، اما دولت می‌تواند با حمایت‌هایی که از این دست هنرمندان به عمل می‌آورد آسیب‌های اینچنینی را به حداقل‌ برساند. دولت اگر از هنرمندان حمایت می‌کرد، اهالی هنر مجبور نبودند در دل کرونا، درگیر حضور در آثار نمایشی شوند!

شریفی تاکید کرد: چرا هنرمندان ما باید به دلیل حضور در آثار نمایشی در شرایط کرونایی، قربانی شوند؟ این بی مهری‌ها در‌حالیست که رییس جمهور در زمان انتخابات قول‌های فراوانی برای حمایت از هنرمندان داده بود که تقریبا به هیچ یک از آنها عمل نشد.

سینماروزان: در روزهایی که به خاطر شیوع کرونا حتی بازگشایی مجدد سینماها هم رونقی به گیشه‌ها نداده و فیلمهای روی پرده تقریبا شکست‌خورده هستند اینکه برخی از مدیران به‌دنبال برگزاری جشنواره و جشن هستند واقعا حکایت دارد از فاصله بعید آنها با بدنه سینما.

امیرحسین شریفی تهیه‌کننده سینمای ایران با بیان مطلب فوق به جوان گفت: وقتی شرایط جنگی است که کسی نباید به فکر برگزاری جشن باشد و الان هم کل کشور درگیر جنگ با کرونا است و سینمای ایران هم به همین ترتیب ضربات اقتصادی جبران‌ناپذیری از کرونا خورده است و سینماگران هم در این غائله به شدت بی‌پناه بوده‌اند.

تهیه‌کننده “اشک سرما” و “هور در آتش” ادامه داد: آیا مساله امروز سینمای ایران امکان برگزاری جشنواره‌هاست یا بیکاری مضاعف و وضعیت معیشتی خراب اهالی سینما؟؟ اینکه برخی مدیران و دست‌اندرکاران در همین شرایط کرونایی هم پیرامون چگونگی برگزاری جشن و جشنواره در دل کرونا حرف می‌زنند بیانگر این است که در جای گرم و نرم لمیده‌اند و هیچ خبری ندارند از حال و روز قاطبه سینماگران.

این تهیه‌کننده قدیمی با اشاره به حمایتهایی که شامل حال صنوف غیرفرهنگی شده اظهار داشت: واقعا بی‌پناه‌تر از صنف فرهنگ و هنر نداریم چون حتی وقتی بناست به آنها وامی بابت شرایط کرونایی دهند باز این وام را هم نه قرض‌الحسنه بلکه با گرفتن بهره، می‌دهند. یعنی یک سینماگر که نه بیمه بیکاری دارد و نه امنیت شغلی نباید الان که کرونا بیچاره‌اش کرده یک وام قرض‌الحسنه بگیرد؟؟ آخر زشت نیست بابت ۱۶میلیون وام از اهالی فرهنگ بهره ۱۲درصدی می‌گیرند؟؟

تهیه‌کننده “پری” و “ضیافت” تاکید کرد: این همه تعلل در حمایت از سینماگران چه معنا دارد؟ مگر این همه سال که جشنواره برگزار کردیم و میلیاردها تومان هزینه شد چه دستاوردی برای سینمای‌مان داشتیم که حالا اگر یک سال جشنواره برگزار نشود، آن دستاوردها از بین برود؟

شریفی افزود: بعد از این همه سال برگزاری جشنواره حتی یک بازار امن و مناسب برای فیلمهایمان در کشورهای همسایه پیدا نکردیم ولی باز حتی در اوضاع نابهنجار ناشی از کرونا اصرار داریم بر برگزاری جشنواره‌های بی‌فایده.

تهیه‌کننده “سیب سرخ حوا” با مخاطب قرار دادن مدیران سینمایی بیان داشت: به نظرم روسای سینما با یک‌ تصمیم عاجل و ضربتی، تا اطلاع ثانوی جلوی برگزاری جشن‌ها و جشنواره‌ها را گرفته و ضمن رایزنی با سازمان برنامه و بودجه، دستور اکید دهند که بودجه این گونه محافل به طور مستقیم صرف کمک به سینماگران شود. روزبروز بر آمار سینماگران بیکار و منزوی افزوده می‌شود و با میلیاردهایی که صرف جشنواره‌های بی‌حاصل می‌گردد قادریم بسیاری از آنها را از انزوا برهانیم.

سینماروزان: علیرغم آن که بعد از نزدیک به چهارماه تعطیلی کرونایی سینماها، بالاخره سینماها باز شده‌اند و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی پذیرای مخاطبان هستند ولی همچنان گاه و بیگاه شایعاتی شکل می‌گیرد درباره تعطیلی مجدد سینماها به‌دلیل افزایش شیوع کرونا؛ در این اوضاع اکران آنلاین هم که بنا بود مجالی باشد برای جبران ضرر و زیان کرونایی سینما به‌دلیل قاچاق مجازی به جایی نرسیده.

امیرحسین شریفی و مرتضی شایسته دو تن از تهیه‌کنندگان سینما و مدیران آفاق‌فیلم و هدایت‌فیلم در گفتگو با رادیوایران نظرات خود را درباره مسائل فوق بیان کرده‌اند.

امیرحسین شریفی در برنامه “کافه هنر”رادیو ایران گفت: ما حدودا ۵هزار سینماگر داریم که با تعطیلی سینماها و خوابیدن تولید، زندگیشان به هم می‌ریزد. آنها که بر تنور تعطیلی مجدد سینما می‌دهند ابتدا فکری کنند به حال خرج زندگی این سینماگران.

تهیه‌کننده “ضیافت” و “پری” ادامه داد: چطور است تمام کافه‌ها و رستوران‌ها و مجتمع‌های خرید و هایپرمارکت‌ها با انبوه جمعیت بازند ولی سینماها باید بسته شوند؟ چطور است اتاق سیگار فرودگاه‌ها با انبوه مشتاقان، باز است ولی سینماها باید بسته شوند؟؟ چگونه است که یک مرکز خرید موبایل در مرکز پایتخت که درحالت عادی هم پر از آلودگی بود باز است ولی سینماها باید بسته شوند؟

این تهیه‌کننده افزود: آنها که به فکر تعطیلی مجدد سینماها هستند، قبل از هر چیز به فکر تامین خرج زندگی سینماگران باشند. در چهار ماه تعطیلی سینما جز یک سبدکالای حداقلی که به گونه‌ای توهین‌آمیز در یافت‌آباد توزیع شد چه چیزی به سینماگران دادند؟؟ آنها که بنای تعطیلی سینماها را دارند چرا به دنبال تعطیلی نهادهای بودجه‌خوار سینمایی نیستند؟ نمی‌شود که سالن سینما به‌عنوان حلقه اصلی ارتباط با مخاطب تعطیل باشد و ارگانهایی که به‌نام سینما، بودجه‌های میلیاردی می‌گیرند همچنان باز باشند.

تهیه‌کننده “اشک سرما” و “هور در آتش” تاکید کرد: سینماها درحالت عادی هم جزو اماکن با تراکم بالا نبودند و خیلی که هنر کنند نصف ظرفیتشان پر شود. تازه اغلب پردیس‌های سینمایی خیلی تمیزتر از پاساژ‌ها و مجتمعهای تجاری‌اند پس آنها که دنبال تعطیلی سینما هستند قصدشان کمک به کاهش کرونا نیست!!

امیرحسین شریفی درباره اثرات اکران‌آنلاین گفت: تا وقتی قاچاق هست اکران آنلاین به نتیجه نمیرسد و قاچاق هم به نتیجه نمیرسد جز پیوستن ایران به کپی‌رایت!! وقتی بلافاصله بعد از شروع اکران آنلاین، فیلمها از کانالهای تلگرامی و شبکه‌های ماهواره‌ای سربرمی‌آورند معلوم است که اکران آنلاین به سوددهی نمی‌رسد.

مرتضی شایسته تهیه‌کننده سینما با تایید حرفهای شریفی در “کافه هنر”رادیو ایران گفت: تا کپی‌رایت حل نشود مشکل قاچاق فرهنگی حل نخواهد شد و عجبا که وقتی با یکی از وزرا درباره این ماجرا گپ زدیم فرمودند که فعلا صلاح نیست کپی‌رایت را به رسمیت بشناسیم و کار به جایی رسیده که انگاری در حال تولید فیلم برای شبکه‌های ماهواره‌ای هستیم.

تهیه‌کننده “مادر” و “بوتیک” ادامه داد: البته در شرایط فعلی هم اگر وزارت ارتباطات پای کار بیاید و دستگاه قضا هم حمایت کند میشود تا حد زیادی جلوی قاچاق را گرفت ولی مساله قاچاق هم بسان بسیاری دیگر از مسائل سینمای ایران از تشتت تهیه‌کنندگان سود برده است.

این تهیه‌کننده افزود: نمی‌دانم چرا مشکل اتحاد تهیه‌کنندگان حل نمی‌شود و مذاکرات اتحاد بیشتر از مذاکرات آمریکا-ویتنام زمان برده است ولی شخصا از اتحاد استقبال می‌کنم و همواره به سمت یکی شدن تهیه‌کنندگان حرکت می‌نمایم.

مرتضی شایسته تاکید کرد: انشقاق تهیه‌کنندگان آفات مختلفی را موجب شده که یکی از آنها گسترش قاچاق است و یکی دیگر افزایش دستمزد بی‌ضابطه بازیگران. اگر تهیه‌کنندگان به اتحاد برسند خیلی از مشکلات سینما در کوتاه‌ترین زمان ممکن حل خواهد شد.

سینماروزان: کیفیت پایین سریالهای تلویزیونی هفته‌های اخیر و کشدار بودن سریالهایی که خط داستانی‌شان نهایتا برای یک مینی‌سریال است، تلویزیون را در یکی از ضعیف‌ترین دوران خود قرار داده و عجیب‌تر آن که صاحبان سریالهای ضعیف و کشدار کنونی، همچنان درگیر تولید سریالهای تازه‌اند!!!

امیرحسین شریفی تهیه کننده باسابقه و مدیر موسسه آفاق‌فیلم در خصوص کیفیت سریالهای اخیر تلویزیون به سینماپرس گفت: متأسفانه امسال هم همچون چند سال اخیر ما شاهد تولید یک سری سریال هایی بودیم که از ضعف شدید ساختار و محتوا رنج می بردند و نتوانستند انبوه مخاطبان را پای تلویزیون بنشانند؛ بنده معتقدم سریالهای ضعیف رسانه ملی مردم را به سمت تماشای سریالهای مستهجن و مبتذل شبکه های ماهواره ای سوق داده است و این مسأله ای بسیار خطرناک است.

تهیه کننده “پری” و “ضیافت” افزود: من نمی‌دانم مدیران رسانه ملی با کدام تدبیر و درایتی پول های بیت المال را این چنین به آتش می کشند و سریالهایی تولید می کنند که عاری از هر جذابیتی هستند؟

وی ادامه داد: امروزه بخش عمده ای از مردم به سمت تماشای سریال های شبکه های ماهواره ای فارسی زبان نظیر «جم» روی آورده اند و میزان مخاطبان شبکه های ماهواره ای به مراتب از میزان مخاطبان رسانه ملی بیشتر شده است. متأسفانه حتی برخی افراد مومن و معتقد هم به سمت تماشای سریال های ماهواره ای روی آورده اند و این مطلب بسیار دردآور است چرا که این سریال ها سرشار از بدآموزی هستند و جامعه و بنیان خانواده را به سمت انحطاط و تباهی می کشانند.

شریفی در بخش دیگری از این گفتگو خطاب به مدیران رسانه ملی اظهار داشت: آقایان شما باید توجه داشته باشید که تنها در حال فرصت سوزی هستید! شما بیش از این نباید اجازه بدهید که فرصت ها از دست بروند. به جای اینکه تولید سریالهای تلویزیونی را به دوستان و آشنایان تان بسپارید تا فجایعی به اسم سریال تحویل مردم بدهند تدبیری اندیشه کرده و از نیروهای خبره و کاربلدی که سال ها است امکان حضور در رسانه ملی برایشان فراهم نبوده دعوت کنید تا برای تلویزیون سریال های خوب و جذاب تولید کنند.

این سینماگر یادآور شد: ساختن سریال خوب زمان کافی نیاز دارد؛ دقت بالا می خواهد؛ درام قوی نیاز دارد؛ فیلمنامه قوی می خواهد. باید دوباره چاره ای کرد تا همانطور که چند دهه قبل مردم با ذوق و شوق منتظر شروع سریال‌ها بودند و آثار را با لذت می‌دیدند، مجدداً به سمت تماشای سریال ها گرایش پیدا کنند. زمانی بود که برای همین تلویزیون امثال علی حاتمی سریال می‌ساختند و زمانی دیگر ما در تلویزیون سریال هایی مانند سریال‌های جذاب رضا عطاران، حسن فتحی و… را داشتیم که سوژه هایی عالی، فیلمنامه ای با دقت و ساختاری قوی داشتند ولی حالا چه؟ حتی امثال رضا عطاران و حسن فتحی هم نمی‌توانند در تلویزیون کار کنند. چرا؟

تهیه کننده فیلم های سینمایی «اشک سرما» و «سیب سرخ حوا» متذکر شد: اینکه یک عده آدم آمدند و می‌خواهند تنها خودشان و خودی های شان در تلویزیون کار کنند اتفاق تلخی است؛ این مسأله ناراحت کننده است که مدیران با خودی های شان کار می کنند و نمی گذارند کسانی که حرفه ای هستند در تلویزیون فعالیتی داشته باشند.

شریفی در خاتمه اظهاراتش افزود: مدیران در همه جا شعار جوانگرایی می دهند اما هیچ خبری از جوانگرایی وجود ندارد. آنها به جوانان اعتماد نمی‌کنند مگر آن که جوانان ژن خوب باشند و این بسیار حیف است. اگر دست از باندبازی برداشته شود و بگذارند جوانان باذوق و خوش قریحه وارد میدان تولید شوند قطعاً به نفع تلویزیون خواهد بود.

سینماروزان: ورود بی‌ضابطه صاحبان سرمایه‌های هنگفت به سینما و شبکه خانگی و متعاقب آن صدور کارت تهیه‌کنندگی برای برخی از افراد گمنام در این سال‌ها مدام تکرار شده ولی هنوز از سوی مدیران سینمایی راهکاری برای برخورد با آن اتخاذ نشده است.

امیرحسین شریفی تهیه‌کننده باتجربه سینما با بیان مطلب بالا و با اشاره به لزوم ضابطه‌مند کردن ورود سرمایه به این عرصه به «جوان» گفت: تولید مستقل محصولات هنری به شدت دشوار شده و متأسفانه ارگان‌های دولتی هم به جای تخصیص تسهیلات براساس ضابطه همچنان بر پایه روابط امور خود را پی می‌گیرند. حرفه‌ای‌ترین سینماگران هم باید رابطه داشته باشند تا کارشان پیش برود و حتی در تخصیص جوایز اغلب جشنواره‌ها هم همین است. در نتیجه این وضعیت انزوا و دلسردی بسیاری از تهیه‌کنندگان حرفه‌ای را شاهدیم.

تهیه‌کننده آثاری نظیر «هور در آتش» و «اشک سرما» ادامه داد: دولت باید امکانات تولید را براساس پیشینه سینماگران توزیع کند ولی این اتفاق نمی‌افتد و در مقابل یکسری نوکیسه را می‌بینیم که با بریز و بپاش وارد سینما می‌شوند و کارت تهیه‌کنندگی هم می‌گیرند ولی بعد از مدتی در دادگاه‌های اقتصادی رؤیت می‌شوند! این جماعت هزینه‌های تولید را هم با بریز و بپاش بالا برده‌اند و متأسفانه همچنان قوانین محکمی برای برخورد با آن‌ها وجود ندارد.

این تهیه‌کننده خاطرنشان ساخت: وظیفه دولت است که از تولیدات مؤثر فرهنگی- هنری حمایت کند و بودجه‌هایی را که مربوط به فرهنگ است در اختیار سینماگران باتجربه بگذارد و از آن‌ها کار خوب و ماندگار بخواهد ولی خیلی از تهیه‌کننده‌های حرفه‌ای خوب داریم که الان متأسفانه منزوی و خانه‌نشین هستند. چرا باید این طور باشد؟

شریفی که سابقه تولید برخی آثار ماندگار کارگردانانی شاخص نظیر «ضیافت» مسعود کیمیایی و «پری» داریوش مهرجویی را در کارنامه دارد، تأکید کرد: به جای آنکه سینماگران حرفه‌ای زمام سینما را در دست داشته باشند آقازاده و داماد فلان سیاستمدار تهیه‌کننده شده و برادرزاده بهمان مدیر مشغول اداره بین‌الملل سینما و ارسال فیلم به اسکار است؟! در همین اوضاع است که به ناگاه سرمایه‌گذارانی ظهور می‌کنند که چندین فیلم اکران‌نشده دارند و باز ارشاد به آنها پروانه ساخت می‌دهد که فیلم جدید بسازند!

امیرحسین شریفی تأکید کرد: مدام درباره رویکرد مخاطبان به رسانه‌های بیگانه هشدار می‌دهیم ولی یک بار از مدیران فرهنگی نمی‌پرسیم چرا کاری کرده‌اند که حرفه‌ای‌ها بیکار شوند و آقازادگان بی‌سواد و صاحبان پول‌های مشکوک وارد سینما شده و روزبه‌روز هم پروارتر شوند.

شریفی با نقد نگاه مدیرانی که از بررسی صلاحیت سرمایه‌گذاران مشکوک سر باز زده‌اند، اظهار داشت: رؤسای خدوم(!) سینما می‌گویند پیگیری فساد‌های اقتصادی برعهده قوه قضائیه است. بله کاملاً درست است ولی بررسی صلاحیت آن‌ها که پروانه تهیه‌کنندگی می‌گیرند بر عهده کیست؟ بررسی رزومه سرمایه‌گذاران مشکوک فعال در سینما بر عهده کیست؟ اینکه برخی سرمایه‌گذاران فعال در سینما در دادگاه‌های مفاسد اقتصادی محکوم شوند آبروی سینما را برده و مدیران سینما منفعلانه مشغول راه‌اندازی شورا و کمیته هستند!

تهیه‌کننده «سیب سرخ حوا» با تأکید بر لزوم به کارگیری متخصصان در تولید محصولات سینمایی گفت: چرا از ماجرای «ب. ز» و «م. ه. ر» و «ح. ه» و «الف. د» درس نمی‌گیرند و همچنان برای سارقان بیت‌المال فرش قرمز پهن می‌کنند که به سینما بیایند و قواعد را به هم زنند؟ وقتی پیشکسوتانی کارکشته در تولید داریم چرا نباید ازشان استفاده کرد؟ مدیران سینمایی باید با اتخاذ تصمیمات ضربتی روند تولید در سینما را کاملاً قاعده‌مند کنند و اجازه ندهند سینما و شبکه خانگی به محل جولان سرمایه‌های مشکوک بدل شود.

سینماروزان: سریال “روزهای بیقراری2”  افتخار دریافت سه تندیس در مراسم افتتاحیه دهمین دوره بازارچه نیکوکاری فیاض بخش استان خراسان رضوی-مشهد مقدس را به دست آورد.

این تقدیرها از امیرحسین شریفی تهیه کننده سریال “روزهای بیقراری2″، سارا صوفیانی و صفا آقاجانی بازیگران این مجموعه به خاطر پرداختن به موضوع خیریه و کودکان بی سرپرست در دهمین دوره از بازارچه نیکوکاری آسایشگاه فیاض بخش مشهد با حضور بیش از ده هزار نفر از شرکت کنندگان و خیرین بزرگ کشور در این مراسم انجام پذیرفت.

شریفی پس از دریافت تندیس از دست هیئت مدیره و مدیرعامل این مرکز اعلام کرد: این تندیس از تمام تندیس هایی که تاکنون در تمام جشنواره داخلی و خارجی دریافت نموده ام ارزشمندتر است چون این تقدیر بدون هیچ رابطه و سفارش و باند بازی توسط این عزیزان خیر به بنده اهدا می‌شود. مرکزی که ۵۵۰ نفر افراد معلول، بی سرپرست و کم توان را زیر پوشش خود دارد و دهها نخبه از این آسایشگاه تاکنون به درجات عالی دکترا و هنرهای نمایشی و نقاشی را یافته اند.

سارا صوفیانی بازیگر گفت: خوشحالم از این که توانستم در این مجموعه  نقش یک مددکار خیریه و خادم آقا علی بن موسی الرضا(ع) را ایفا کنم و این تندیس برای من با ارزش ترین هدیه از جانب خداوند متعال و این عزیزان می‌باشد.

صفا آقاجانی دیگر بازیگر سریال بیان داشت: تا آقای شریفی به من اطلاع دادند من با سر به اینجا آمدم و این که در برابر این جمع کثیر از خوبان که روبروی ما قرار دارند این تندیس را دریافت کردم افتخار من است.

در پایان امیرحسین شریفی گفت: خدا را شاکر هستم که توانستیم اين سریال را كه يكي از توليدات مركز آذربايجان شرقي مي باشد در دو شهر تبریز و مشهد در حمایت و تشویق مردم از عزیزان بي سرپرست به تصوير بکشیم و در آخر بنده هم از هیئت امنا ، هم مدیر عامل و هم روابط عمومی این مرکز تشکر و قدردانی میکنم.

سینماروزان: حدودا یک ماه قبل بود که برای اولین بار در سینماروزان از راه افتادن کار گروه تشکیل صنف یکپارچه تهیه کنندگان و حضور دوازده تهیه کننده سرشناس به ریاست سیدضیاء هاشمی برای تدوین آئین نامه صنف یکپارچه نوشتیم.(اینجا را بخوانید)

سینماروزان: با تغییر کنداکتور شبکه دوم سیما، فصل دوم مجموعه «روزهای بیقراری» با یک روز تأخیر روی آنتن خواهد رفت.

«روزهای بیقراری2» از یکشنبه هجدهم فروردین ماه به طور مداوم هر شب رأس 21.30 از شبکه دوم سیما روی آنتن خواهد رفت.

سارا صوفیانی بازیگر اصلی این مجموعه در کنار مجید واشقاني و فخرالدین صدیق‌شریف، مهتاج نجومي،كاظم هژيرآزاد،صفا آقاجاني و با حضور افسانه بایگان و با هنرمندي حميدرضا آذرنگ از جمله بازیگرانی بوده‌اند که در این مجموعه حضور داشته‌اند.همچنین تعدادی از بازیگران بومی شهرهای تبریز و مشهد در «روزهای بیقراری۲» ایفای نقش داشته اند.

«روزهای بیقراری۲» به سفارش معاونت سیمای استانها و مرکز صداوسیمای آذربایجان شرقی(تبریز) تولید می‌شود. سیدجلال‌الدین محمدیان خواننده‌ای که بیش از همه به خاطر قطعه «مردان خدا» اشتهار یافته اجرای تیتراژ «روزهای بیقراری2» را برعهده داشته است.

«روزهای بیقراری2» با داستانی در امتداد فصل اول توسط کاظم معصومی به تهیه کنندگی امیرحسین شریفی ساخته شده است.

در خلاصه داستان «روزهای بیقراری۲» آمده است: سارا که از همسر سابقش جدا شده، در پي هويت خود ناچار به سفري طولاني مي‌شود. يك فرش نفيس دوره مشروطه تنها سندي است كه او را به مقصود برساند…

فهرست کامل عوامل تولید «روزهای بیقراری۲» بدین شرح است:

تهیه کننده: امیرحسین شریفی/کارگردان: کاظم معصومی/نویسنده: شعله شریعتی/مديران فیلمبرداری: غلامرضا آزادی،ميلاد پرتويي/مدير صدابرداري: بهمن حيدري/مدیر تولید: جعفر صمدی/ مدیر برنامه ریزی:حمید شوریده/طراح چهره پردازي:محمد قمي/تدوين: پرهام وفايي /طراح صحنه: کیوان ذوالفقاری/موسیقی متن: سعید ذهنی/نوازندگان: ناصر رحیمی(فلوت-فلوت باس)،علی جعفری‌پویان(ویولن)،میثم مروستی(ویولن)،فیروز ویسانلو(گیتار)،مجید مولانیا(تار-سه تار-دیوان)،سعید ذهنی(پیانو)/ضبط و میکس موسیقی: بابک ارجمند(استودیو شهر صدای پارسیان)و (استودیو تونیک)/خواننده و آهنگساز تیتراژ پایانی: سیدجلال‌الدین محمدیان/گروه موسيقى تيتراژ پاياني: كمانچه و سازهاى الكترونيك و تنظيم(فرشاد رستمى)، گارمون و پيانو(فريناز حاتمى‌فر)، ضبط صدا،ميكس و مسترينگ(نويد شاه‌بيگى)، ركورد:استوديو آرشاوير/دستياران كارگردان:مينا زرپور،امير رضايي،افشين كرم رضايي / منشي صحنه:حميدرضا حيدري/دستياران چهره پردازي:شيرين زواري،هادي لطفي،محمد اعرابي،داوود فتحي/دستياران صدابرداري:سياوش عطاخاني،مرتضي محمدپور/دستيار اول فيلم بردار:علي كرمي /گروه فيلمبرداري:مجيد مهربان،مجتبي مهربان،پارسا صحرايي /مدير امور مالي: اصغر تيموري مقدم/مدير صحنه: مهران محمديان/دستيار صحنه:همايون كاشاني/دستيار لباس: طلا مظفری، سمانه عباسي/امور دفتري: سميرا كلانتري/پشتيباني فني: جمشيد قدرتي /سينه موبيل: اكبر اسماعيلي/مسئول برق:كريم جانبخش /تدارکات: رسول عابدي،احمد بيات،محمد عبادالهي،رضا جهان آور،مرتضي كاري،ابوالفضل موسوي،فرهاد محمدپور/پذيرايي :تهيه غذاي صابري /ترابري: امير كاظم لو، روح الله كريمي، مجيدجبارزاده ، ابراهيم فراهاني، مهدي صدر، محمدرضا بهرامي،امير پارسا/تبلیغات و اطلاع‌رسانی: گروه مدیاژورنال

سینماروزان: با پایان ساخت موسیقی تیتراژ پایانی فصل دوم مجموعه «روزهای بیقراری»، این سریال ملودرام در کنداکتور پخش از شبکه دوم سیما قرار گرفت.

«روزهای بیقراری2» از هفدهم فروردین ماه به طور مداوم هر شب رأس 21.30 از شبکه دوم سیما روی آنتن خواهد رفت.

«روزهای بیقراری2» با داستانی در امتداد فصل اول توسط کاظم معصومی به تهیه کنندگی امیرحسین شریفی ساخته شده است.

سیدجلال‌الدین محمدیان خواننده‌ای صدامخملی که بیش از همه به خاطر قطعه «مردان خدا» اشتهار یافته بعد از ده سال سکوت، با ساخت و اجرای تیتراژ پایانی این سریال ملودرام به عرصه خوانندگی بازگشته است. در بخشی از ترانه تیتراژ پایانی «روزهای بیقراری2» آمده: زلال مهربونیت، همیشه تو صدامه/خورشید گرم دستات، هنوز رو شونه‌هامه/چشمای من دنبال جای پاته/روزهای بیقراری آینه نگاته…

سارا صوفیانی بازیگر اصلی این مجموعه در کنار مجید واشقاني و فخرالدین صدیق‌شریف، مهتاج نجومي ،كاظم هژيرآزاد،صفا آقاجاني و با حضور افسانه بایگان و با هنرمندي حميدرضا آذرنگ از جمله بازیگرانی بوده‌اند که در این مجموعه حضور داشته‌اند.

همچنین تعدادی از بازیگران بومی شهرهای تبریز و مشهد در «روزهای بیقراری۲» ایفای نقش داشته اند.

«روزهای بیقراری۲» به سفارش معاونت سیمای استانها و مرکز صداوسیمای آذربایجان شرقی(تبریز) تولید می‌شود.

در خلاصه داستان «روزهای بیقراری۲» آمده است: سارا که از همسر سابقش جدا شده، در پي هويت خود ناچار به سفري طولاني مي‌شود. يك فرش نفيس دوره مشروطه تنها سندي است كه او را به مقصود برساند…

فهرست کامل عوامل تولید «روزهای بیقراری۲» بدین شرح است:
تهیه کننده: امیرحسین شریفی/کارگردان: کاظم معصومی/نویسنده: شعله شریعتی/مديران فیلمبرداری: غلامرضا آزادی،ميلاد پرتويي/مدير صدابرداري: بهمن حيدري/مدیر تولید: جعفر صمدی/ مدیر برنامه ریزی:حمید شوریده/طراح چهره پردازي:محمد قمي/تدوين: پرهام وفايي /طراح صحنه: کیوان ذوالفقاری/موسیقی متن: سعید ذهنی/نوازندگان: ناصر رحیمی(فلوت-فلوت باس)،علی جعفری‌پویان(ویولن)،میثم مروستی(ویولن)،فیروز ویسانلو(گیتار)،مجید مولانیا(تار-سه تار-دیوان)،سعید ذهنی(پیانو)/ضبط و میکس موسیقی: بابک ارجمند(استودیو شهر صدای پارسیان)و (استودیو تونیک)/خواننده و آهنگساز تیتراژ پایانی: سیدجلال‌الدین محمدیان/گروه موسيقى تيتراژ پاياني: كمانچه و سازهاى الكترونيك و تنظيم(فرشاد رستمى)، گارمون و پيانو(فريناز حاتمى‌فر)، ضبط صدا ، ميكس و مسترينگ(نويد شاه‌بيگى)، ركورد: استوديو آرشاوير/دستياران كارگردان:مينا زرپور،امير رضايي ،افشين كرم رضايي / منشي صحنه:حميدرضا حيدري/دستياران چهره پردازي:شيرين زواري،هادي لطفي،محمد اعرابي،داوود فتحي/دستياران صدابرداري:سياوش عطاخاني،مرتضي محمدپور/دستيار اول فيلم بردار:علي كرمي /گروه فيلمبرداري:مجيد مهربان،مجتبي مهربان،پارسا صحرايي /مدير امور مالي: اصغر تيموري مقدم/مدير صحنه: مهران محمديان/دستيار صحنه:همايون كاشاني/دستيار لباس: طلا مظفری، سمانه عباسي/امور دفتري: سميرا كلانتري/پشتيباني فني: جمشيد قدرتي /سينه موبيل: اكبر اسماعيلي/مسئول برق:كريم جانبخش /تدارکات: رسول عابدي،احمد بيات،محمد عبادالهي،رضا جهان آور،مرتضي كاري،ابوالفضل موسوي،فرهاد محمدپور/پذيرايي :تهيه غذاي صابري /ترابري: امير كاظم لو، روح الله كريمي، مجيدجبارزاده ، ابراهيم فراهاني، مهدي صدر، محمدرضا بهرامي،امير پارسا/تبلیغات و اطلاع‌رسانی: گروه مدیاژورنال

سینماروزان: اولین فیلم دراماتیک ضدداعش تاریخ سینما با عنوان “آوازهای سرزمین من” پنج سال پیش با ترکیب مایه های عاشقانه و نقد تکفیری گری توسط عباس رافعی به تهیه کنندگی امیرحسین شریفی تولید شد.

با این حال علیرغم اکرانهای جشنواره ای خارج از کشور این فیلم و تحسین بابت تمرکز فیلم بر وفاق ادیان، این فیلم هنوز نتوانسته در داخل اکران شود.

در این اوضاع اینکه یک مقام عراقی به دنبال کمک ایران برای ساخت فیلمی با مضمون مبارزه مردمی با داعش است عجیب به نظر میرسد!!! تولید فیلم ضدداعش برای نمایش درکجا؟؟

وزير فرهنگ عراق در ديدار سفير و رايزن فرهنگي ايران در بغداد گفت: سينماي عراق به دنبال آن است تا فیلم سینمایی با موضوع الحشد‌الشعبی(بسیج مردمی برای مبارزه با داعش) با همکاری و مشارکت ایرانیان تولید شود.

ایرج مسجدی، سفیر و حجت‌الاسلام غلامرضا اباذری، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بغداد با وزیر فرهنگ و گردشگری و آثار باستانی عراق دیدار كردند.

در اين ديدار درخصوص تقویت همکاری‌های فیمابین دو کشور گفت‌وگو شد.

در این دیدار عبدالامیر الحمدانی، وزیر فرهنگ و گردشگری عراق نیز گفت: ایران در راه مبارزه با داعش در عراق خون داده است و ما کمک‌ها و مساعدت‌های ایران را فراموش نمی‌کنیم و می‌خواهیم فیلم سینمایی مشترکی با موضوع الحشد‌الشعبی با همکاری و مشارکت ایرانیان تولید شود.

تولید فیلم با نقد داعش و تکفیری گری خیلی هم خوب است ولی آیا بهتر نیست وزیر فرهنگ عراق ابتدا به فکر اکران “آوازها…” و دیگر فیلمهای ضدداعش ایرانی در کشورش باشد و سپس برای تولید محصولی تازه به دنبال شریک در ایران بگردد؟؟

سینماروزان: بحث درباره ورود پولهای مشکوک به سینمای ایران مدتها پیش از سوی رسانه های مستقل مطرح شد و بعدتر برخی رسانه های  سیاسی نیز به زعم خود بدان پرداختند و البته کار به جایی رسیده که برخی از جماعت شبه‌روشنفکری که پیشتر، این مباحث را حاشیه‌ای میدانستند و بر نقدنویسی کلاسیک اصرار میورزیدند(!!) اخیرا در شبکه های اجتماعی منادی شفاف سازی درباره ورود پولهای آلوده به سینما شده اند!!

مصطفی محمودی از منتقدان باسابقه سینمای ایران بحث ورود پولهای مشکوک به سینما را زمینه ای کرد برای بحث در تازه ترین برنامه «دست به نقد» که از «رادیوفرهنگ» روی آنتن رفت و در این بحث در کنار حامد مظفری روزنامه‌نگار و مدیرمسئول رسانه مستقل «سینماروزان»، امیرحسین شریفی تهیه کننده پیشکسوت سینمای ایران و صاحب آثاری همچون «پری»، «ضیافت»، «اشک سرما» و «سیب سرخ حوا» نیز حضور داشت.

حامد مظفری مدیرمسئول «سینماروزان» درباره ریشه های ورود سرمایه های مشکوک به سینمای ایران گفت: اواخر دهه هشتاد بود که با ورود آشکار سرمایه های هنگفت مشکوک به سینما مواجه شدیم؛ سرمایه‌گذاری که بیزنسی غیرمرتبط با فرهنگ داشت و سرانجام خیلی تراژیکی پیدا کرد، یعنی حکم اعدامش همین چند ماه پیش صادر شد، وارد سینما شد. ایشان شراکتی با یکی از تهیه‌کننده های قدیمی سینما و تلویزیون راه انداخت و با راه اندازی یک دفتر فیلمسازی، چند فیلم تولید کرد و جالب اینکه این اتفاق خیلی هم آشکار بود و ایشان خیلی آسوده خاطر از حضور در سینما حرف میزد ولی به هرحال آن بریز و بپاش و هزینه های هنگفتی که ایشان صرف تولید فیلمها کرد در کانون توجه رسانه‌ها قرار گرفت.

مظفری ادامه داد: امتداد این بریز و بپاشهای به شبکه خانگی رسید یعنی یک سری سرمایه گذارانی که پولشان مشکوک بود، شروع کردند و یک روند سریال سازی پرهزینه راه انداختند و مورد سوال رسانه های مستقل قرار گرفتند ولی پاسخ مشخصی داده نشد تا این سرمایه‌گذاران از زندان سردرآوردند و اخیرا هم که فهرست سوءاستفاده هایشان اعلام شد.

مدیرمسئول «سینماروزان» با اشاره به انتقادات بدنه سینماگران از ظهور سرمایه گذاران مشکوک بیان داشت: امسال با فوران حرف، حدیث، پرسش و سوال در این باره روبرو بودیم و در نهایت کانون کارگردانان به عنوان یک نهاد صنفی ترجیح داد سکوت را کنار بگذارد و حرف بزند و بعد دیدیم که جامعه صنفی تهیه کنندگان و تهیه کنندگان نسبتا مستقل تر، سعی کردند که بی پرواتر راجع به این موضوع صحبت کنند. الان که جشنواره فجر را هم در پیش داریم، مسلما همه چیز آشکار شد چون وقتی فهرست فیلمهای بخش مسابقه آمد دیدیم که یکی از همین سرمایه داران نورس که در یک بازه زمانی چند ماهه هفت فیلم تولید کرده وخودش هم هدفش را فقط و فقط عشق به سینما دانسته، سه فیلم در بخش مسابقه دارد؛ دو فیلم اصلی و یک فیلم رزرو. این قضیه نشان می دهد که این ماجرا تمام نشده است و ادامه دارد.

مصطفی محمودی مجری «دست به نقد» با بیان اینکه سینما در مجموع بیزنس پرسودی نیست درباره چرایی حضور سرمایه های مشکوک به سینما پرسید و حامد مظفری چنین پاسخ داد: به هرحال از دیرباز سینما یک هنر-صنعت جذاب بوده است و مورد توجه خیلی ازسرمایه گذارها بوده، یعنی از همان ابتدای انقلاب اسلامی و در دهه شصت هم یک سری سرمایه گذار داشتیم که وارد سینما شدند. مثلا طرف تاجر چای بود ولی سینما را دوست داشت و با یک کارگردان ارتباطات خاصی برقرار می کرد و یا با یک بازیگری وارد رابطه می شد و یکی، دو فیلم تولید میکرد و عمدتا هم شکست می خورد؛ زیرا هدف اصلی، همان ارتباط‌گیری با بازیگران بود ولی در سالهای اخیر سرمایه‌گذاران جدید مقداری هوشمندانه‌تر عمل کردند یعنی همان بحث اکران و بازگشت سرمایه را جدی‌تر گرفتند و حتی دفتر پخش اجاره کرده که فیلمهایشان از منظر اقتصادی هم به یک سوددهی نسبی برسد تا حداقل بخشی از پرسشهای مرتبط با شکست در تولید، کاور شود ولی باز سوال اصلی این است، چرا برخی از این تهیه کننده ها و سرمایه گذاران نورس می توانند در یک بازه زمانی چهار، پنج پروژه را روی غلطک بیندازند ولی تهیه کننده های قدیمی ما، حتی تجاری ترین تهیه کننده ها نمی توانند چنین کاری کنند؟

مظفری ادامه داد: حتی قدیمی ترین دفتر پخش یا دفتر تولیدی که مرتب کمدی تولید کرده و فقط و فقط برای مخاطب عام کار کرده و نگاهش هم به جشنواره نبوده است، نمی تواند سالی بیشتر از یک یا دو فیلم تولید کند ولی اینها به راحتی می آیند سالی چهار، پنج تا فیلم برای سینما و حتی کنار آن یک یا دو سریال برای شبکه خانگی تولید می کنند و همچنان علیرغم این هجمه ها به کارشان ادامه می دهند. از آن طرف نهادهای بالا دستی سینمای ما نیز هیچ واکنشی در این باره از خود نشان نمیدهند مثلا بالاترین منصب نظارتی سینما می آید و می گوید این مسأله به ما ربطی ندارد.

مدیرمسئول «سینماروزان» درباره ارتباط انشقاق صنف تهیه کنندگان با ورود سرمایه های مشکوک به سینما بیان داشت: اگر صنف یکپارچه تهیه‌کنندگان شکل می گرفت، خیلی راحت می شد این ماجرا را جمع و جور کرد. یکی از دلایلی که این صنف واحد شکل نمی گیرد، منفعت گرایی تهیه کنندگانی است که شریک همین سرمایه گذارهای نورس شدند و در همین چند سالی که اینها وارد شدند، این جماعت توانستند به سود هنگفتی برسند. محمدمهدی حیدریان رییس قبلی سازمان سینمایی بسیار تلاش کرد که تهیه کننده ها را یکپارچه کند ولی یکی از این صنوف که ارتباط خیلی نزدیکی داشت با همین سرمایه گذارهای مشکوک، سد راه شد تا اینکه آقای حیدریان رفت و در نهایت، صنوف تهیه کنندگی یکپارچه نشدند.

حامد مظفری ادامه داد: معلوم و مشخص است اگر تهیه کننده ها یکپارچه شوند، کافی است که یک آیین‌نامه منسجم داشته باشند که به راحتی هر کسی نتواند حتی به عنوان سرمایه گذار ورود پیدا کند و یا حداقل اگر ورود پیدا کرد، برود و از کانال تهیه کنندهای قدیمی که حداقل یک کارنامه شاخص و مناسبی برای تولید و یا پخش دارند و امتحانشان را پس داده اند، این سرمایه را وارد سینما کنند.

مصطفی محمودی در ادامه بحث در چرایی انفعال مدیران سینمایی در ماجرای ورود سرمایه های مشکوک پرسید و حامد مظفری در واکنش به ایشان اظهار داشت: سازمان سینمایی ما در چند سال اخیر بسیار سعی میکند بی اصطکاک و بی هرگونه تنش نسبت به اتفاقات روز، فقط مدیریت را ادامه دهد. مثلا با اینکه پروانه نمایش فلان فیلم صادر شده از ترس انتقاد چند نفر، حتی به صورت محدود هم فیلم را اکران نمی کنند و کار به جایی می رسد که کارگردان فیلم به نشست جشنواره فجر میرود و در فضایی بی ربط به انتقاد از وضعیت فیلمش میپردازد. وقتی مدیریت سینما، ضعیف و از مشاوران خبره خالی می‌شود، معلوم است که نمی تواند به‌موقع و به‌لحظه، اعلان موضع کند.

حامد مظفری ادامه داد: نه تنها مدیران سینمایی نتوانستند اسباب اتحاد صنف تهیه کنندگان را اجرایی کنند بلکه همان منفعت گرایی مانع از اتحاد تهیه کنندگان، موجب شد صنف پخش کنندگان هم دوتکه شود یعنی شرکای همان سرمایه گذاران مشکوک با اینکه در اقلیت بودند، رفتند و یک صنف جدید پخش هم ثبت کردند و مدام سعی می کنند بیانیه بدهند و مصاحبه کنند تا بتوانند خودشان را به رسمیت بشناسانند!! آن انشقاقی که به تهیه کننده ها ضربه زد، اکنون به بحث پخش ضربه می‌زند و اگر بازهم شاهد انفعال سازمان سینمایی باشیم و سازمان سینمایی ورود نکند از آن بیست و چند شرکت پخش فعال ظرف پنج سال آینده، بیست شرکت کلا بیکار می‌شوند و فقط شرکای همان سرمایه گذاران مشکوک هستند که امکان ادامه فعالیت خواهند داشت. این شرکا برای پیشبرد خویش حتی به اجاره دفاتر پخشی که سالها بود خاک میخوردند مبادرت کردند و البته با هزینه های بالایی که صرف تبلیغات کرده اند، آمار فروش خویش را هم بالا برده اند. درنظر بگیرید که پرفروشترین فیلمهای این سینما در حالت عادی 100 میلیون هم هزینه تبلیغات نمیکنند ولی شرکای یکی از همین سرمایه گذاران مشکوک هفتصد میلیون، فقط پول تبلیغات یک فیلم را داده است. بدیهی است که آن بخش خصوصی که دستش توی جیب خودش است نمی تواند با این سرمایه ها رقابت کند و ناچار باید حذف شود.

در ادامه بحث برنامه «دست به نقد» امیرحسین شریفی تهیه کننده قدیمی سینمای ایران پاسخگوی سوالات مصطفی محمودی بود. محمودی از شریفی پرسید که چرا در سینمای ایران عزمی برای برخورد با سرمایه گذاران مشکوک وجود ندارد و شریفی این چنین پاسخ داد: در سینمای ایران باندی حکمفرما شده است و آن باند هم به صورت مافیایی، افرادی را وارد سینما کرده اند و با پول های ناپاک، فیلمهایی ساخته میشود و دستمزدهایی به بازیگران داده می شود که نظم سینما را به هم زده است. متاسفانه متولی سینما که وزارت فرهنگ و ارشاد است تاکنون هیچگونه برخوردی با این ماجرا نکرده است.

شریفی با اشاره به چندشاخه شدن صنف تهیه کنندگان و آسیبهای ناشی از آن گفت: متاسفانه درسینمای ایران در حال حاضر تشکل واحد نداریم و تهیه کنندگان چهارشاخه شده‌اند و اخیرا هم یک شاخه جعلی(!؟) اضافه شده است!! با این حال من در کنار بدنه تهیه کنندگان قدیمی مشغول تهیه یک اساسنامه هستیم که تهیه کنندگان سینمای ایران بیایند و زیر یک چتر و آن قدرت سابق را پیدا کنند. اگر صنف واحد شکل گیرد لااقل نیمی از فساد ناشی از ورود سرمایه های مشکوک از بیان خواهد رفت.

امیرحسین شریفی افزود: اخیرا سرمایه گذاری وارد سینما شده که ظرف چند ماه شش تا هفت فیلم را تولید کرده!! پول این تولیدات کجاست؟ پولهایی است که معلوم نیست این پولها ریشه اش کجاست. ممکن است مال آن شخص هم نباشد و فقط یک رابط باشد و وقتی تجسس می کنیم می بینیم که او یک رابط و پشت سرش افرادی دیگر هستند با اهدافی که شاید سیاسی باشد!!

شریفی تأکید کرد: من امیدوارم صنف و افرادی که در سینمای ایران واقعا کار میکنند برای مقابله با این مافیا همه با هم متحد شوند. خانه سینما باید پیشتاز اتحاد شود و مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره اش خیلی زود تکلیف خود را با سرمایه گذاران مشکوک مشخص کنند. تاسف آور است که تاکنون اغلب مدیران دولتی-صنفی مسأله را از گردن خودشان باز کرده اند و در نتیجه حق آدمهایی که زحمتکش سینما بوده اند خورده شده! تعدادی در این وسط پولهای گنده میگیرند چون همراه همان باند مافیایی هستند. بازیگرانی داریم که میلیاردی میگیرند و بازیگری لنگ ماهی دومیلیون است و بهش نقش نمیدهد. مدیران صنفی-دولتی باید کمک کنند و نگذارند این پول های ناپاک وارد سینمای ایران شود. تا سینما همان روال عادی اش را طی کند و به قول معروف آن ویترین سینمای ایران روشن باشد و ما فیلم های خوب درسینمای ایران ببینیم و نه اینکه گروهی با فیلم هایی که با سلیقه خودشان میسازند بر فضا مستولی شوند.

شریفی ادامه داد: بنده اولین فیلم ضد داعش سینمای ایران به نام «آوازهای سرزمین من» را ساخته ام که از کلی جشنواره خارجی هم جایزه گرفته و فیلم پروانه نمایش هم گرفته است ولی فرصت اکران فیلم را نمیدهد. چرا؟ چون به نقد سرمایه گذاران مشکوک پرداخته ام و به مافیای سینمای ایران حمله کرده ام. اما من و امثال من که در سینما کم هم نیستند مبارزه با این مافیا را ادامه میدهیم و در نهایت هم پیروز خواهیم شد چون حق بر باطل پیروز است.

در ادامه بحث درباره ورود پولهای آلوده به سینما، مصطفی محمودی پیرامون عاقبت سینمای ایران تحت تأثیر این سرمایه های مشکوک پرسید و حامد مظفری پاسخ داد: اگر قرار است انفعالی که تا حالا در مدیریت سینمایی وجود داشته ادامه پیدا کند، یقینا خیلی مفید فایده‌ تر نخواهد بود که سازمان سینمایی منحل شود؟؟؟ و گروه اقلیتی که از تولید تا پخش و سالنهای سینما را در اختیار گرفته‌اند، مدیریت سینما را برعهده گیرند و به دنبال آن همه اهالی سینما از تولیدکننده تا کارگردان، پخش کننده و بازیگر، کارمند همین اقلیت شوند و به آنها حقوق ماهیانه هم بدهند؟؟؟ به این ترتیب شاید خیلی از مشکلات جانبی حل شود و ما مواجه نباشیم با سینماگر پیشکسوتی که بعد از سالها فعالیت، لنگ یک وام یک میلیونی است!!! اگر انفعال سازمان سینمایی ادامه پیدا کند در نهایت یک «اقلیت مافیایی» از تولید تا اکران را در اختیار گرفته و مابقی باید بروند سماق بمکند!! اگر سازمان سینمایی نمیتواند عدالت را در سینما برقرار کند، بهتر نیست سازمان منحل شده و بدنه سینماگران از تهیه‌کننده تا کارگردان به طور رسمی به کارمندی همین «اقلیت مافیایی» درآیند!؟؟

حامد مظفری خطاب به حسین انتظامی سرپرست تازه سینما ادامه داد:  واقعا حسین انتظامی باید تکلیف را مشخص کند بخصوص که ایشان تا پایان دوره اش وقت زیادی ندارد. کافی است ایشان رسانه ها را رصد کند و ببیند آن بدنه تهیه کننده قدیمی چه می گویند و همین که براساس نظرات بدنه استخوان خردکرده برنامه هایشان را بچیند خیلی از مشکلات حل میشود.

مظفری افزود: آنچه تاکنون درباره برخورد با سرمایه های مشکوک دیده ایم نوعی انفعال است مثلا معاون نظارت توییت میزند و می گوید تحقیق درباره ریشه های سرمایه گذاران ربطی به ما ندارد ولی نمی گوید چرا به هنگام صدور پروانه ساخت به طور شفاف، از تهیه کنندگان نمیخواهند که هویت سرمایه گذاران خود را مشخص کند. همین یک کارساده را اگر معاونت نظارت انجام میداد، ما میگفتیم دارد یک اتفاقی میفتد ولی به این اتفاق نمی افتد و موجودیت مدیریت سینما زیر سوال میرود.

مدیرمسئول «سینماروزان» ادامه داد: به هر حال وظیفه مدیریت سینمایی چیست؟ اگر درباره بحث کمک به معیشت سینماگران باشد که سازمان میگوید به من ربطی ندارد و اگر بحث کنترل سرمایه های آلوده باشد باز میگوید به ما ربطی ندارد. پس چه چیز به سازمان سینمایی ربط دارد؟  اینکه بودجه ای هر سال بیاید و صرف یک سری جشنواره و همایش و پژوهش و مدرسه و… شود؟؟

حامد مظفری در پاسخ به پرسش مصطفی محمودی مجری «دست به نقد» درباره وظیفه خانه سینما در برخورد با این ماجرا گفت: خانه سینما باید بیش از هر چیزی بر بهبود اوضاع معیشتی اصرار ورزد. همان مشکلات معیشتی را اگر بتواند حل کند خیلی از مشکلات دیگر حل میشود ولی متأسفانه این اتفاق نیفتاده و اخیرا شنیده ایم که خانه سینما در موضوع بیمه کردن اعضاء دچار مشکل شده است و در ماههای اخیر بخش عمده ای از واجدان شرایط بیمه ای خانه سینما نتوانسته اند بیمه شوند!

مظفری در پایان اظهاراتش بیان داشت: باید امیدوار بود حسین انتظامی سرپرست فعلی سازمان سینمایی کشور که در مسئولیتهای قبلی که در وزارت ارشاد داشتند بسیار اصرار داشتند بر شفاف سازی  و جریان آزاد  اطلاعات، دراین زمینه ورود کند و با حمایت از اتحاد تهیه کنندگان برنامه‌ای جامع بچیند برای مقابله با ورود سرمایه های مشکوک به سینما.

سینماروزان: فیلمبرداری فصل دوم مجموعه «روزهای بیقراری» به پایان رسید. این مجموعه تلویزیونی ملودرام به تهیه کنندگی امیرحسین شریفی و کارگردانی کاظم معصومی در لوکیشنهایی متنوع از تهران تا تبریز و مشهد فیلمبرداری شده است.

تدوین «روزهای بیقراری۲» که همزمان با فیلمبرداری توسط پرهام وفایی آغاز شده بود همچنان ادامه دارد تا این مجموعه برای پخش آماده شود.

سارا صوفیانی بازیگر اصلی این مجموعه در کنار مجید واشقاني و فخرالدین صدیق‌شریف، مهتاج نجومي ،كاظم هژيرآزاد،صفا آقاجاني و با حضور افسانه بایگان و با هنرمندي حميدرضا آذرنگ از جمله بازیگرانی بوده‌اند که در این مجموعه حضور داشته اند.

همچنین تعدادی از بازیگران بومی شهرهای تبریز و مشهد در «روزهای بیقراری۲» ایفای نقش داشته اند.

«روزهای بیقراری۲» به سفارش معاونت سیمای استانها و مرکز صداوسیمای آذربایجان شرقی(تبریز) تولید می‌شود.

در خلاصه داستان «روزهای بیقراری۲» آمده است: سارا که از همسر سابقش جدا شده، در پي هويت خود ناچار به سفري طولاني مي‌شود. يك فرش نفيس دوره مشروطه تنها سندي است كه او را به مقصود برساند…

فهرست کامل عوامل تولید «روزهای بیقراری۲» بدین شرح است:
تهیه کننده: امیرحسین شریفی/کارگردان: کاظم معصومی/نویسنده: شعله شریعتی/مديران فیلمبرداری: غلامرضا آزادی،ميلاد پرتويي/مدير صدابرداري: بهمن حيدري/مدیر تولید: جعفر صمدی/ مدیر برنامه ریزی:حمید شوریده/طراح چهره پردازي:محمد قمي/تدوين: پرهام وفايي /طراح صحنه: کیوان ذوالفقاری/دستياران كارگردان :مينا زرپور،امير رضايي ،افشين كرم رضايي / منشي صحنه:حميدرضا حيدري/دستياران چهره پردازي:شيرين زواري ،هادي لطفي ،محمد اعرابي ،داوود فتحي/دستياران صدابرداري:سياوش عطاخاني ،مرتضي محمدپور/دستيار اول فيلم بردار:علي كرمي /گروه فيلمبرداري:مجيد مهربان،مجتبي مهربان،پارسا صحرايي /مدير امور مالي: اصغر تيموري مقدم/مدير صحنه: مهران محمديان/دستيار صحنه:همايون كاشاني/دستيار لباس: طلا مظفری، سمانه عباسي/امور دفتري: سميرا كلانتري/پشتيباني فني: جمشيد قدرتي /سينه موبيل: اكبر اسماعيلي/مسئول برق:كريم جانبخش /تدارکات:رسول عابدي،احمد بيات،محمد عبادالهي،رضا جهان آور،مرتضي كاري،ابوالفضل موسوي،فرهاد محمدپور/پذيرايي :تهيه غذاي صابري /ترابري: امير كاظم لو، روح الله كريمي، مجيدجبارزاده ، ابراهيم فراهاني، مهدي صدر، محمدرضا بهرامي،امير پارسا/تبلیغات و اطلاع‌رسانی: گروه مدیاژورنال

روزهای بیقراری2

روزهای بیقراری2

سینماروزان: با وجود توصیه‌های اکید محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی برای یکپارچه شدن صنف تهیه‌کنندگان نه فقط اقدام عملیاتی شفافی برای یکی شدن صورت نگرفته بلکه عده‌ای محدود از حذف‌شدگان از شورای مرکزی انجمن تهیه‌کنندگان مستقل سینمای ایران اقدام به راه اندازی صنفی تازه کرده‌اند!!

البته که این عده با همان نام «انجمن تهیه کنندگان مستقل سینمای ایران» به دنبال ثبت صنف در وزارت کار(!!!) بوده و حتی برای اثبات قانونی بودن خود به دنبال برگزاری انتخابات هم هستند؛ روندی که با انتقاد تهیه کنندگان حاضر در صنف مواجه شده است.

امیرحسین شریفی سخنگو و از اعضای شورای مرکزی تهیه کنندگان مستقل با زیر سوال بردن رفتارهای این عده چندنفری گفت: انجمن کارفرمایی شرکتها و تهیه کنندگان مستقل سینمای ایران هم شورای مرکزی دارد و هم اعضای آن مشخص هستند و در این اوضاع اینکه در روالی کاملا غیرقانونی نام صنف را سرقت کرده و با همین نام به دنبال راه اندازی محفلی شخصی هستند، نامش کار صنفی نیست!

این تهیه کننده ادامه داد: خنده‌دارتر این است که 9 نفر آدم دور هم جمع شده‌اند و به دنبال ثبت صنف تهیه‌کنندگان مستقل در وزارت کار هستند!!! سوال این است وقتی حیدریان تاکید دارد بر یکپارچگی تهیه کنندگان چرا باید صنف تازه راه بیفتد؟؟ اگر بنا بر انشقاق تهیه کنندگان است که شورای مرکزی قانونی انجمن می‌بایست برای ثبت در وزارت کار اقدام کند نه آنهایی که از شورای مرکزی حذف شده اند. آیا این اقلیت، حیدریان را هم قبول ندارند؟؟؟

تهیه کننده «ضیافت» و «اشک سرما» افزود: آقایان از چه می‌ترسند؟ از یکدست شدن تهیه کنندگان و جلوگیری از رسوخ فساد و ممانعت از ورود پولشویان و چندارگانیها به سینما؟؟ اگر نیت‌شان خیر بود صبر می‌کردند تهیه‌کنندگان یکپارچه شوند و انتخابات سراسری بگذارند و آن گاه در انتخابات سراسری شرکت کنند و ببینند چه جایگاهی در بدنه صنف دارند.

سینماروزان: محمدمهدی حیدریان آخرین روزهای حضور در سازمان سینمایی را میگذراند و به خاطر قانون منع به کارگیری بازنشستگان باید سازمان را ترک کند و شنیده ها حکایت دارد از جایگزینی حسین انتظامی معاون سابق مطبوعات به جای وی.

به گزارش سینماروزان درباره این تغییر و تحول حرف و حدیث فراوان است و هر کس به نوبه خود به این تغییر مینگرد اما امیرحسین شریفی از سینماگران پیشکسوت سینمای ایران اعتقاد دارد که هر فردی به جای حیدریان بیاید تفاوت چندانی در وضعیت سینماگران نخواهد کرد چون همان طور که با تغییر حجت ایوبی رییس قبلی سینما در دولت اعتدال اتفاقی نیفتاد حالا با تغییر حیدریان هم اتفاق کلانی رخ نخواهد داد.

 امیرحسین شریفی تهیه کننده سینما و تلویزیون در رابطه با انتظارات سینماگران از مدیریت سینمای کشور به «سینماپرس» گفت: تا این دولت سر کار هست وضعیت سینما همین گونه خواهد بود و با تغییر مدیران اتفاق مثبتی در سینما رخ نخواهد داد و برای سینما و سینماگران هیچ فرقی نمی کند چه کسی در راس سازمان سینمایی باشد.

تهیه کننده فیلم سینمایی «اشک سرما» افزود: برای بنده هیچ تردیدی نیست که رییس بعدی سازمان سینمایی باز هم رفیق آقایان رضاداد و شاهسواری است! واقعیت سینمای ما این است که افراد تغییر اساسی پیدا نمی کنند و تنها از جایی به جای دیگر منتقل می‌شوند؛ تردیدی نیست که تا زمانی که این دولت در رأس کار هست همین افراد و دوستان و آشنایان شان در پست های کلیدی جا به جا میشوند و هیچ اتفاق خوب و سازنده ای هم در سینما رخ نمی دهد!

وی ادامه داد: اینها همگی دار و دسته یکدیگر هستند و تنها هدفشان این است که منافع یکدیگر را تضمین کنند و بس! از این رو برای سینماگران بخت برگشته ای که مدتهاست با مشکلات متعدد در حال دست و پنجه نرم کردن هستند رفتن این و آمدن آن هیچ فرقی نمی کند، چرا که سینماگران تنها و تنها خواستار حضور افرادی هستند که دردی از آن ها درمان کنند!

تهیه کننده فیلم سینمایی «ضیافت» خاطرنشان کرد: اما با این همه انسان با امید زنده است و من امیدوارم مدیر بعدی که می آید دست از رفیق بازی و دوست و آشنا بازی بردارد و افراد حرفه ای را به کار بگیرد که فکری به حال معیشت و وضعیت بد معیشتی اهالی سینمای کشور کند. این اتفاق بسیار تلخ و ناگوار است که بسیاری از اهالی حرفه ای و کاربلد و پیشکسوت سینما در حرفه ها و رشته های گوناگون مدت ها است در بیکاری مطلق و وضعیت بد معیشتی زندگی می کنند و هیچ مدیری هم تدبیری برای برون رفت این سینماگران از این اوضاع ناخوشایند ندارد!

شریفی تأکید کرد: بدنه سینمای ایران در مسیر نابودی و اضمحلال است؛ تنها تعداد اندکی از افراد که وابسته هستند مشغول کار و فعالیت هستند و رسماً فضا برای حضور بسیاری از حرفه ای های سینما فراهم نیست و این ها نکاتی اساسی است که باید به آن ها رسیدگی جدی و فوری شود.