یک رسانه مستقل فاش کرد⇐برگزاری جلسه مخفیانه رییس سازمان سینمایی با رسانه‌های خاص⇔پرسش اول: چرا جلسه مخفیانه؟/پرسش دوم: چرا نام رسانه‌های حاضر در این جلسه آشکار نیست؟/پرسش سوم: آیا مخفیانه بودن جلسه با دستور حیدریان انجام شده یا اقدام خودسرانه متصدی روابط عمومی بوده؟
سینماروزان: در روزگار حضور حجت‌الله ایوبی رییس معزول سازمان سینمایی شنیدن خبرهایی پیرامون برگزاری جلسات مخفیانه با برخی اهالی رسانه چندان عجیب نبود به هر حال ایوبی بعد از تغییر و تحول در روابط عمومی اش پذیرای نیرویی در این بخش بود که حتی برای مراسم روز خبرنگار هم فقط رسانه هایی خاص را دعوت می‌کرد(!!) و طبیعتا در جریان برگزاری جلسه با رییس هم همان رسانه‌های خاص و اغلب مدیحه‌سرا بودند که مهمان می‌شدند تا مبادا کلمه ای در نقد سیاستها سخن گویند.
به گزارش سینماروزان حدود چهار ماه بعد از روی کار آمدن محمدمهدی حیدریان در سازمان سینمایی اینکه مجددا یکی از رسانه های مستقل سینمایی خبری منتشر کند درباره برگزاری جلسه مخفیانه میان رییس سازمان سینمایی خیلی عجیب است چون حیدریان مدیر تازه از راه رسیده ای نیست که درباره حواشی پدید آمده از برگزاری این جلسات نداند و از آن دست مدیرانی هم نبوده که از برگزاری نشست آشکار واهمه داشته باشد.
پس ماجرا چیست؟ آیا این متصدی روابط عمومی سازمان بوده که این نشست را به طور مخفیانه ترتیب داده و بدون هماهنگی با حیدریان؟ توجیه این متصدی برای برگزاری نشست محرمانه چه بوده؟ آیا از رسانه‌های شفاف‌ساز واهمه داشتند؟ و از همه مهمتر چرا در این جلسه مخفیانه هیچ نماینده ای از رسانه های مستقل وجود نداشته؟
خیلی خوب است سازمان سینمایی حتما پاسخهای مستدلی به این پرسشها دهد و استدلالهای مخفی برگزار کردن چنین جلساتی را یک بار برای همیشه منتشر کند تا تکلیف بر همگان معلوم گردد.
متن گزارش رسانه «سینمامخاطب» درباره این جلسه را بخوانید:
محمدمهدی حیدریان به تازگی جلسه‌ای را با برخی از رسانه ها برگزار کرده و از آنها خواسته در جهت حل معضل فیلمهای توقیفی، دردسرهای هنروتجربه و واگذاری جشنواره فجر به خانه سینما با وی همدلی داشته باشند.
بخش عمده رسانه‌های حاضر در نشست رسانه های سیاسی از نوع تندرویش بوده‌اند و به مانند رویه‌ای که پیشتر از سوی رییس معزول در پیش گرفته شده بود، در این جلسه خبری از رسانه‌های مستقل و معتدل نبوده است!
چرایی این امر مشخص نیست اما گویا محافظه‌کاری بیش از حد روابط عمومی سازمان موجب این رفتار دهه شصتی شده است.