سینماژورنال: همه ساله به انتهای سال که می رسیم و در روزهای نخستین سال جدید رسانه های مختلف به بررسی آماری موفق ترین فیلمها و کارگردانان در گیشه می پردازند و به این طریق می کوشند بیلانی ارائه دهند از وضعیت اکران در سینمای ایران.

به گزارش سینماژورنال با این حال کمتر پیش آمده که رسانه ای بیلانی هم درباره کیفیت کار مدیران روابط عمومی و مشاوران رسانه ای پروژه های مختلف سینمایی اکران شده در یک سال بدهد.

خبرگزاری “نسیم” اما در بدعتی جالب در بخشی از گزارشی که پیرامون پرفروش ترین محصولات سینمایی 94 ارائه داده به مرور موفق ترین مدیران روابط عمومی هم پرداخته است.

سینماژورنال بخشی از گزارش “نسیم” که مربوط به موفق ترین مدیران روابط عمومی اکران 94 است را ارائه می دهد:

یکی از نکات مغفول مانده در بررسی فیملهای پرفروش مدیریت روابط عمومی آنهاست که اغلب در بررسی دلایل فروش بالا چنان که باید مورد توجه قرار نمی گیرد.

در میان 10 فیلم بالای جدول فروش 94 اگر بخواهیم آثار را براساس مدیران روابط عمومی آنها که عمدتا مشاوران رسانه ای کار هم هستند رصد کنیم یک فیلم “عصر یخبندان” مدیر روابط عمومی مشخصی نداشت و کارهای رسانه ای مربوط به آثار از طریق تهیه کننده صورت می گرفت.

در میان فیلمهای باقیمانده تیم امید عشیری-منصور جهانی دو فیلم “ایران برگر” و “دوران عاشقی” را به عنوان مدیران روابط عمومی در میان 10 فیلم صدرنشین جدول فروش دارند.

حسین معززی‌نیا (محمد…)، نگین موسوی(نهنگ عنبر)، هادی فیروزمندی(شاهزاده روم)، هانیه قاسمی(در مدت معلوم)، علی زادمهر(گینس)،  مهیار جوادی فر-بیتا موسوی(رخ دیوانه) و گروه فرهنگی-هنری لیوا(استراحت مطلق) هر کدام یک فیلم در میان ده فیلم پرفروش سال دارند.

 البته که در این بین بعضی از فیلمها مانند فیلم مجیدی در برهه ای از زمان روابط عمومی خود را تغییر دادند که احتساب، براساس مدیر اصلی روابط عمومی است.

سینماژورنال: عبدالرضا کاهانی کارگردانی که یک فیلم اکران نشده به نام “توصیه نمی شود” را در کارنامه دارد به زودی کار ساخت فیلم جدیدش را آغاز خواهد کرد.

به گزارش سینماژورنال فیلم جدید کاهانی عنوانی غریب و متفاوت دارد با این شرح “ارادتمند نازنین بهاره؛ تینا”!

اولین نکته ای که از این عنوان به ذهن متبادر می شود آن است که احتمالا شخصیتهای اصلی فیلم جدید کاهانی دو زن به نامهای تینا و بهاره اند.

 پیش تولید از اواخر هفته آینده

سعید خانی که تهیه کننده آخرین آثار اکران شده کاهانی “بیخود و بی جهت” و “استراحت مطلق” بوده درباره وضعیت تولید این اثر به “ایسنا” گفت: بازنویسی تازه ترین فیلم عبدالرضا کاهانی به پایان رسید و پیش تولید این فیلم از اواخر هفته آینده آغاز میشود.

وی ادامه داد: پیش تولید اثر با آمدن این کارگردان از فرانسه از هفته آینده آغاز میشود.

او درباره سومین تجربه همکاری خود و موضوع این فیلم گفت: حال و هوای این کار با آثار قبلی کاهانی متفاوت است.

سینماژورنال/مارتا ثناوش: انگار این دیگر یک رسم برای آثار عبدالرضا کاهانی شده است که چه به هنگام اکران فیلمهایش در سینما چه به هنگام عرضه در شبکه خانگی همواره مقادیر متنابهی حاشیه در کنار آثار وجود داشته باشد.

به گزارش سینماژورنال در تازه ترین مورد عرضه نسخه ویدیویی “استراحت مطلق” در شبکه خانگی حاشیه ساز شده است.

حاشیه های اصلی هم بر سر میزان ممیزی مجددی است که بر سر نسخه سینمایی “استراحت مطلق” وارد شده است.

اصلی ترین ممیزی هایی که بر نسخه خانگی این فیلم اعمال شده شامل یک مورد تغییر دیالوگ به صدای سوت است و 4 مورد تغییر دیالوگ به beep یا همان صدای بوق!

سوت جایگزین دیالوگهای مربوط به ریش

تغییر دیالوگها به صدای سوت مربوط به جایی است که رضا عطاران و ترانه علیدوستی دو بازیگر اصلی کار در حال صحبت درباره ریش بلند عطاران هستند و عطاران در توجیه دلایل بلند بودن ریش اش از این می گوید که با ریش بلند بیشتر از وی حساب می برند!

موارد مربوط به استفاده از beep

اول. اولین مورد قرار دادن صدای beep به جای دیالوگ لحظه ورود کاراکتر ترانه علیدوستی به تهران است. در اینجا بابک حمیدیان خطاب به ترانه علیدوستی می گوید: آمده ای تهران چه … بخوری؟

به جای … صدای بوق آمده است!

دوم. مورد بعدی جایی است که کاراکتر بابک حمیدیان سوار بر موتور کنار کاراکتر فریده فرامرزی در حال حرکت است و او را تهدید می کند که همسرش را به شهرستان بفرستد و در دیالوگ شکل گرفته او شست خود را به طرف این زن می گیرد و می گوید:…

در اینجا هم نمای مربوط به شست سانسور شده و بحای دیالوگ هم beep آمده!

سوم. تبدیل بعدی دیالوگ به beep جایی است که کاراکترهای مجید صالحی و بابک حمیدیان در حال دیالوگ با یکدیگرند؛ در اینجا عبارت “عشق و حال” استفاده می شود که این عبارت هم به beep بدل شده است!

چهارم. آخرین تغییر دیالوگ به beep هم مربوط می شود به سکانسی که عطاران و فریده فرامرزی که در فیلم نقش زن و شوهر را بازی می کنند درباره مهمانشان ترانه که از شهرستان به تهران آمده صحبت می کنند. مسأله بر سر پولی است که ترانه به دست آورده. پرسش همسرعطاران درباره چگونگی به دست آوردن این پول است که عطاران در پاسخ می گوید: رفته جایی…

این سه نقطه هم به beep بدل شده است!

تغییر پوستر

در کنار این ممیزی تغییراتی هم در پوستر فیلم نسبت به پوستری که برای اکران درنظر گرفته شده بود وارد آمده است!

جالب است که همه این ممیزی ها با احتساب قرار دادن درجه 16+ روی فیلم صورت گرفته است یعنی در حالت عادی مخاطبان زیر 16 سال نمی توانند فیلم را ببینند.

آثار سینمایی که می خواهند مجوز ویدیویی بگیرند بعد از اینکه توسط هیأت بازبینی نمایش خانگی دیده شدند به اداره نظارت سازمان سینمایی ارجاع داده می شوند

این حجم از ممیزی که افزون بر ممیزیهایی است که در نسخه سینمایی اثر وجود داشته سبب ساز آن شده که برخی مخاطبان گلایه هایی را نسبت به موسسه گلرنگ رسانه که عرضه کننده محصول در شبکه خانگی است داشته باشند این شد که به سراغ مدیران این موسسه رفتیم و در چرایی این ممیزی ها پرسیدیم.

شهاب کاظمی مدیر طرح و برنامه و تأمین محتوای گلرنگ‌رسانه در گفتگو با سینماژورنال با اشاره به اینکه بسیاری از مخاطبان در تماس با شرکت متبوعش از این سانسورها گلایه داشته اند بیان می دارد: با احترام به نظرات مخاطبان که همواره خودم هم یکی از آنها بوده‌ام این را باید ذکر کنم که شرکت ما نیز به مانند تمامی شرکتهای فعال در شبکه خانگی تابع ممیزی ارشاد است و ما ملزم به رعایت ممیزی ارشاد هستیم.

کاظمی با اشاره به اینکه در مورد آثار سینمایی، ممیزی مجددی علاوه بر ممیزی نمایش خانگی بر آثار وارد می شود ادامه می دهد: آثار سینمایی که می خواهند مجوز ویدیوی بگیرند بعد از اینکه توسط هیأت بازبینی نمایش خانگی دیده شدند به اداره نظارت سازمان سینمایی ارجاع داده می شوند تا این مورد بررسی شود که همان نسخه سینمایی برای دریافت پروانه نمایش خانگی ارائه شده یا نسخه‌ای دیگر.

استراحت مطلق

نمایش خانگی، کار را تأیید کرد اما اداره نظارت سازمان سینمایی، نه

وی ادامه می دهد: در مورد “استراحت مطلق” یک اتفاق عجیب روی داد و آن هم اینکه بعد از تأیید نسخه خانگی توسط نمایش خانگی فیلم در ارجاع به اداره نظارت سینمایی دچار مشکل شدیم یعنی بسیاری از مواردی که به هنگام اکران فیلم در سینماها بی ایراد روی پرده رفته بود مشکل‌ساز شد و ممیزی های فعلی را ایجاد کرد.

شهاب کاظمی با اشاره به اینکه حجم ممیزی وارده به فیلم بیشتر از اینها بود و او و تهیه کننده با رایزنیهای مختلف توانسته اند آن را کاهش دهند خاطرنشان می سازد: اصلاحیه های وارده به “استراحت مطلق” حدودا 8 مورد و ما برای لطمه نخوردن به فیلم رایزنی های فراوانی کردیم تا حجم آن را به نصف کاهش دهیم.

قسمتهایی که beep آمده باید حذف می شد اما…

این مدیر نمایش خانگی درباره چرایی تبدیل برخی دیالوگها به صدای بوق به سینماژورنال می گوید: قسمتهایی از دیالوگها که صدای beep آمده با نظر ممیزی ارشاد باید حذف می‌شد اما برای حفظ مدت زمان طبیعی فیلم و احترام به شعور مخاطب، بالاجبار از صداهای مازاد استفاده کردیم تا مخاطب در درک مقصود کارگردان دچار مشکل نشود.

کاظمی یک نکته ابزورد را هم درباره نداشتن درجه کیفی “استراحت مطلق” بیان می دارد. وی می گوید: با سازوکار هیأت بازبینی نمایش خانگی این فیلم درجه کیفی “ج” میگرفت و از آنجا که این درجه کیفی درجه ای است که عموما به تله فیلمهای ضعیف و آثار زیر حد استاندارد ارائه می شود این شد که با ذکر عنوان “بدون درجه کیفی” به جای درجه “ج” موافقت کردیم!

حتی پوستر اکران سراسری فیلم هم مجوز نگرفت

مدیر طرح و برنامه و تأمین محتوای گلرنگ رسانه درباره تغییرات پوستر فیلم نسبت به پوستر سینمایی به سینماژورنال می گوید: ما برای پخش خانگی هم همان پوستری را درنظر گرفته بودیم که فیلم با آن اکران شده بود اما اتفاقی که افتاد این بود که پوستری که پیشتر بر سر در سینماها رفته بود ممیزی شد(!!!) و ما مجبور شدیم مقداری پوستر را تغییر دهیم.

ممیزی ها از دست ما خارج است

شهاب کاظمی در پایان گفتگوی خود با سینماژورنال با بیان اینکه همواره سعی کرده در شرکت متبوعش احترام به مخاطب را بر هر امر دیگری الویت قرار دهد بیان می دارد: واقعا دنبال این نبوده و نیستیم که مخاطبان را نسبت به عرضه ویدیویی محصولات دچار بدبینی کنیم اما این ممیزی ها هم از دست ما خارج است و باید نظرات ارشاد را اعمال کنیم در غیر این صورت حتی نسخه فعلی هم مجوز نمی گرفت.

سینماژورنال: اکران فیلم “استراحت مطلق” ساخته عبدالرضا کاهانی، طی دو هفته گذشته در شهرهای ملبورن و بریزبن استرالیا با استقبال زیاد علاقه مندان سینما مواجه شد به گونه ای که همه بلیط های سانس های نمایش فیلم درشهر ملبورن از قبل پیش فروش شده بود.

 آرمین میلادی مدیریت موسسه «دریچه سینما» که پخش استرالیا و آمریکا این فیلم را برعهده دارد با اعلام این  خبر افزود:  خوشحالیم که فیلم “استراحت مطلق” که فیلمی درام با موضوعی اجتماعی است و مسایل و مشکلات زنان و مهاجرت را مورد توجه قرار می دهد با چنین استقبالی مواجه شده است و این  بیانگر رشد جایگاه سینمای روز ایران  در بین علاقه مندان سینما و ایرانیان مقیم خارج از ایران است.

 وی افزود: ” استراحت مطلق” در ادامه نمایش های خارج از ایران خود، از تاریخ ۱۰ تا ۲۳ جولای در آمریکا در شهرهای لس آنجلس و اورنج کانتی و هم زمان در روزهای ۱۷ و ۱۸ جولای در شهر سیدنی استرالیا به نمایش در خواهد آمد.

 همچنین شهرهای واشنگتن دی-سی و نیویورک  میزبان بعدی این فیلم در آمریکا خواهند بود.

 رضا عطاران از جمله بازیگران “استراحت مطلق” است که به همراه همسرش فریده فرامرزی در این فیلم ایفای نقش می کند. ترانه علیدوستی، مجید صالحی، بابک حمیدیان و امیر شهاب رضویان دیگر بازیگران این فیلم هستند.

 برای اطلاعات بیشتر می توانید به وب سایت دریچه سینما به آدرس زیر مراجعه فرمایید:‌

www.darichehcinema.com

سینماژورنال: پانزدهمین جشن سینما و تلویزیون حافظ پر بود از اتفاقات ریز و درشتی که هر کدام از آنها می تواند سوژه های جذابی برای مخاطبان باشد.

به گزارش سینماژورنال یکی از این اتفاقات مربوط می شد به روی سن رفتن فرزاد حسنی. فرزاد حسنی به همراه امین زندگانی روی سن رفت تا جایزه بهترین بازیگر مرد سینمایی را اهدا کند.

در این بخش دو جایزه اهدا شد؛ یکی به امین حیایی برای بازی در فیلم “خانوم” و دیگری به مجید صالحی بخاطر “استراحت مطلق”.

نکته جالب این بخش از مراسم اما نه جوایز بلکه به این بازمی گشت که حدودا یک ربع پیش از رسیدن برنامه به زمان اهدای جوایز بهترین بازیگر مرد سینمایی، آزاده نامداری  از سالن بیرون رفت.

نامداری که تقریبا از ابتدای مراسم در سالن حضور داشت، به همراه دختری نوجوان که گویا از بستگان وی بود از میانه های تالار وزارت کشور و در زمانی که چراغهای سالن خاموش بود از سالن خارج شد.

معلوم نیست که این خروج بخاطر آگاهی او از روی سن رفتن همسر سابقش بوده یا نه اما به هر حال اینکه درست یک ربع بعد از خروج وی، فرزاد حسنی روی سن رفت به اندازه خود کنایه آمیز بود.

سینماژورنال: رضا عطاران بازیگری که در سالهای اخیر به وزنه ای مهم در کمک به فروش آثار سینمایی بدل شده است سالها بعد از ازدواجش هنوز بچه دار نشده است.
به گزارش سینماژورنال او که بعد از ممنوع الکاری که گریبان او و چند تن از همکارانش در “ساعت خوش” را گرفته بود با فریده فرامرزی ازدواج کرده و در سالهای بعد همراه با همسرش در آثاری چون “صندلی خالی” و “استراحت مطلق” ایفای نقش کرد در همه این سالها بچه دار نشد.

نبودن بهتر از بودن است
درباره فرزنددار نشدن وی صحبتهای زیادی طرح شده بود و از جمله عدم علاقه عطاران به سروصدای کودکان خردسال. به گزارش سینماژورنال عطاران اما در گفتگویی با “زندگی ایده آل” در این باره می گوید: نبودن بهتر از بودن است. شما وقتی هستید درگیر مسائل و اختلافات می شوید. وقتی نباشید خب دیگر نیستید.

بچه خیلی دوست دارم اما…
وی ادامه می دهد: من بچه خیلی دوست دارم و وقتی بچه های مردم را می بینم حسودی ام میشود که اینقدر دوست داشتنی، باحال و زیباترین موجودات روی زمین هستند. اگر قرار را بر بودن یا نبودن بگذارید به نظرم نبودن بهتر است.

قبل از ازدواج بر فرزنددار نشدن توافق کردیم
عطاران خاطرنشان می سازد: از ابتدا هم با همسرم هم عقیده بودیم و از قبل از ازدواج هم به صورت جدی بر{فرزنددار نشدن} توافق کردیم.

سینماژورنال: دیروز تولد 47 سالگی رضا عطاران بود؛ بازیگری که در سالهای اخیر به برندی پولساز برای سینمای ایران بدل شده است.

به گزارش سینماژورنال نکته جالب درباره جشن تولد سالگی عطاران سورپرایزی بود که همکارانش در “استراحت مطلق” و به ویژه مجید صالحی برایش تدارک دیدند.

عبدالرضا کاهانی کارگردان فیلم و همسرش شیما منفرد تدوینگر این کار در کنار ترانه علیدوستی و مجید صالحی قرار گرفته و تولد همکار دوست داشتنی شان را تبریک گفتند.

این اتفاق در حالی افتاد که کیک مراسم را مجید صالحی تدارک دیده بود.

ترانه علیدوستی بازیگر زن سینمای ایران با انتشار عکسی از این تولد در صفحه اجتماعیش عطاران را “سلطان قلبها” و “خان داداش” قلمداد کرد و تولد این بازیگر را به او تبریک گفت.

تولد 47 سالگی عطاران با حضور مجید صالحی، فریده فرامرزی، ترانه علیدوستی، عبدالرضا کاهانی و شیما منفرد

سینماژورنال: عبدالرضا کاهانی اگر فیلمساز نمی شد قطعا می توانست یک ژورنالیست خوب باشد.

به گزارش سینماژورنال کاهانی هوش بالایی در استفاده از کلمات برای جلب توجه مخاطبان دارد و شاید برای همین است که علیرغم مشکلات ظاهری که بر سر راه تولید و اکران فیلمهایش وجود دارد اما با همین بازی با کلمات می تواند توجهات را به خود جلب کند.

تازه ترین گفتگوی این کارگردان که با “قانون” انجام شده نیز به اندازه کافی جملاتی دارد توجه برانگیز؛

از توجیهات جالبش درباره مقادیر فراوان استفاده از فحش در آثارش گرفته تا خوش شانسی دانستن رد شدن فیلمش توسط دبیرخانه جشنواره سی و سوم فجر.

سینماژورنال متن کامل گفتگوی کاهانی را ارائه می کند.

سینماژورنال: «استراحت مطلق» نخستین فیلمی بود که آنونس آن مابین پخش یکی از سریال‌های پربیننده تُرک، نظر همه را به‌سوی خود جلب کرد. تازه‌ترین ساخته عبدالرضا کاهانی شرایط پیچیده‌ای را تا رسیدن به اکران تجربه کرد؛ از ممانعت از حضور در جشنواره فجر تا اکران آن در نوروز و ممانعت تلویزیون از پخش تیزرهای فیلم.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “شرق” طبعا همه این دلایل می‌تواند یک پخش‌کننده یا تهیه‌کننده را مجاب کند به هر راهی برای تبلیغات فیلمش دست بزند و چه راهی بهتر از اینکه آنونس فیلم برای قشری که پربیننده‌ترین شبکه‌های ماهواره‌ای را پیگیری می‌کنند به نمایش گذاشته شود.

هرچند تبلیغات ماهواره‌ای فیلم‌های سینمایی تنها به «استراحت مطلق» بسنده نکرد و «ایران‌برگر»، به کارگردانی مسعود جعفری‌جوزانی هم که اتفاقا شرایط بدی را به‌لحاظ پخش تیزر در رسانه ملی نداشت، دست به این اقدام زد و ظاهر امر نشان می‌دهد فاز جدیدی از تبلیغات پیش‌روی سینماگران ایرانی باز شده است.

در همان هیاهوی پخش تیزر این دو فیلم سینمایی از شبکه‌های ماهواره‌ای، سخنگوی وزارت ارشاد با اشاره به غیرقانونی‌بودن این حرکت، گفت: «هنرمندانی که آثارشان مجوز دستگاه فرهنگی کشور را دارد، حق تبلیغ در شبکه‌های ماهواره‌ای را ندارند و اگر به این کار مبادرت کنند، با آنها برخورد می‌شود… . شبکه‌های ماهواره‌ای خارج از کشور که سابقه عناد با نظام را دارند، هیچ مجوزی از سوی وزارت ارشاد برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی ندارند… اگر اثبات شود هنرمندان در این تبلیغات با شبکه‌های ماهواره‌ای همکاری داشته‌اند، با آنها برخورد می‌شود». صحبت‌های سخنگوی وزارت ارشاد تا حدی تکلیف این اتفاق را روشن کرده است، اما اتفاقات بسیاری سبب‌ساز چاره‌جویی سینماگران برای پخش تیزرهایشان در شبکه‌های ماهواره‌ای شده است.
 هم اعمال سلیقه، هم قیمت‌های نجومی
به گزارش سینماژورنال جدا از اعمال‌سلیقه‌ای که در پخش تیزرهای فیلم‌های سینمایی انجام می‌شود و اینکه کدام‌یک از فیلم‌ها قابلیت پخش تیزر دارند، دلیل دیگر به قیمت‌های گزاف پخش تیزرهای تلویزیونی فیلم‌ها اختصاص دارد. درحالی‌که پخش یک تیزر ٣٠ ثانیه‌ای در پربیننده‌ترین ساعت تلویزیون، مبلغی نزدیک به ٣٠ میلیون تومان برای سینماگران هزینه دارد، شبکه‌های ماهواره‌ای، همچون «جم» (GEM)، بابت هر ٩٠ نوبت پخش تیزر، تنها مبلغ ١٠ میلیون تومان را دریافت می‌کند. درواقع می‌توان گفت هزینه هر تیزر ماهواره‌ای برای فیلم‌ساز ایرانی حدود ١١٢ هزار تومان است. همین تفاوت قیمت می‌تواند بسیاری از پرسش‌ها را پاسخ دهد.
منصور لشکری‌قوچانی، تهیه‌کننده سینما با اشاره به اینکه اساسا قیمت پخش تیزرهای تلویزیونی برای محصولات تجاری بالا نیست، اما برخورد با مقوله فرهنگ نیازمند بازنگری است، می‌گوید: «متأسفانه سینمای ما درآمدزا نیست و برای چنین سینمایی تعرفه‌های پخش تیزر در تلویزیون بسیار بالاست».
او ادامه می‌دهد: «مدتی قبل مؤسسه سینما شهر کمک‌هایش را به پخش تیزر فیلم‌های سینمایی قطع کرد و همین اتفاق باعث شد شرایط بد‌تر شود، هرچند آقای ایوبی، رئیس سازمان سینمایی، قول مساعدت داده است و امیدوارم هرچه‌زودتر این مشکل برطرف شود».
به اعتقاد لشکری، این حق تلویزیون است که بابت پخش تیزرهایش مبلغی دریافت کند، اما متأسفانه مدیریت درستی برای درنظرگرفتن تعرفه‌ای مشخص برای تبلیغات فیلم‌های سینمایی وجود ندارد. سال‌هاست که برحسب عرضه و تقاضا قیمت پخش تیزرها در ساعات مختلف شبانه‌روز متفاوت است و این موضوع شامل حال تبلیغات فیلم‌های سینمایی نیز می‌شود، در صورتی که فکر می‌کنم نیاز است تا تعرفه مشخصی برای تبلیغات فرهنگی در نظر گرفته شود.

تعرفه آگهی های تلویزیون در اردیبهشت ماه

تیزرهای رایگان؟
پخش تیزرهای رایگان از جمله مباحثی است که محل اختلاف‌نظر بسیاری است. رسانه ملی در مقابل هزینه بالایی که برای پخش تیزر فیلم‌های سینمایی در نظر گرفته است، پخش تیزر رایگان را هم برای فیلم‌های سینمایی در نظر گرفته؛ هرچند ظاهرا پخش این نوع از تیزرها کاملا سلیقه‌ای است و برحسب اینکه شورای بازرگانی صداوسیما چه فیلم‌هایی را شایسته پخش تیزر رایگان بداند، اقدام به پخش آنها می‌کند.
تیزر، تیزر ماهواره‌ای
به گزارش سینماژورنال به نظر می‌رسد رویکرد جدیدی که برای تبلیغات فیلم‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای از سمت سینماگران در نظر گرفته شده می‌تواند تأثیر بهتری در دیده‌شدن فیلم بگذارد، اما باید دید این روند تا کجا و چگونه ادامه‌ خواهد داشت؟ نگاهی به تعرفه تلویزیون در پخش تیزر در برخی از پربیننده‌ترین ساعات نشان می‌دهد انتخاب تیزرهای ماهواره‌ای از سوی فیلم‌سازان ایرانی بی‌دلیل نیست. برای مثال، قیمت تعرفه اردیبهشت‌ماه پخش یک تیزر سه ثانیه‌ای قبل از سریال شبکه یک سیما، چیزی نزدیک به ٢٧ میلیون تومان برآورد شده است یا پخش تیزر پیش از برنامه «٩٠»، ٥٧ میلیون تومان در نظر گرفته شده است.
بازخورد گرفتیم
سعید خانی، پخش‌کننده فیلم سینمایی «استراحت مطلق»، تأثیر تبلیغات ماهواره‌ای را در فروش فیلم غیرقابل‌کتمان می‌داند. او می‌گوید: «هزینه تبلیغات در رسانه ملی به‌شدت زیاد است و طبعا اگر در رسانه ملی خودمان فیلم را تبلیغ می‌کردیم، این‌قدر دیده نمی‌شد. متأسفانه برای تلویزیون ما تفاوتی بین یک محصول تجاری و فرهنگی نیست و طبعا نمی‌توان با درآمدزایی سینما، چنین هزینه‌ای را به تلویزیون پرداخت کرد».

خانی اضافه می‌کند: «البته فیلم “استراحت مطلق” شرایط دیگری داشت. ما حتی حاضر بودیم مبلغ موردنظر را به تلویزیون برای پخش تیزر بپردازیم اما نپذیرفتند و ما با پخش تیزر‌های فیلم در ماهواره بازخوردهای بهتری گرفتیم».

سینماژورنال: عبدالرضا کاهانی کارگردان سینمای ایران محال است گفتگویی کند و در آن حرف یا سخنی جنجالی مطرح نشود.

به گزارش سینماژورنال این کارگردان که این روزها “استراحت مطلق” را روی پرده دارد در تازه ترین گفتگویش نیز کم سوژه و تیتر در اختیار رسانه ها قرار نداده است.

پیشنهاد روحانی دانشگاه را نپذیرفتم

یکی از این سوژه ها جایی است که او درباره گرفتاری های مالیش حین تلاش برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد سخن گفته است. کاهانی به “هفت صبح” گفته است: فوق لیسانس کارگردانی قبول شده بودم و شرایط مالی خوبی نداشتم، تازه هم ازدواج کرده بودم. دانشگاه مدلهای مختلفی داشت تا با کسانی که پول ندارند راه بیاید.

وی ادامه می دهد: با یک روحانی که مسئول امور فرهنگی دانشگاه بود مشکلم را مطرح کردم و گفتم حتی ممکن است درسم را رها کنم. پیشنهاد داد که بروم برای دانشجویان دوره فوق لیسانس مبانی کارگردانی و بازیگری درس بدهم در حالی که خودم 23 سالم بود. پیشنهاد چشمگیری بود چون قرار بود حقوق این تدریس به حساب فوق لیسانسم گذاشته شود اما قبول نکردم!

کاهانی درباره دلایل این رد پیشنهاد بیان می دارد: احساس می کردم مال آن موقعیت نیستم. آن راه، راه من نیست در حالی که میدیدم خیلی از همکلاسان تلاش میکنند در آن دانشگاه درس بدهند اما من دنبال شغل نبودم و درس را رها کردم.

چیزی که مرا بیشتر از هر چیز رنج می دهد این است که آدمها بی‌شخصیت شوند

کارگردان آثاری چون “هیچ” و “بیخود و بی جهت” در جایی دیگر از گفتگویش طعنه ای می زند به سفارشی سازان و می گوید: چیزی که مرا بیشتر از هر چیز رنج می دهد این است که آدمها بی شخصیت شوند مثلا فیلم بسازند علیه  آمریکا و بعدا فیلم بسازند در حمایت از این کشور.

خیلیها از اینها که در حمایت از فلسطین فیلم می سازند در شرایط متضاد می توانند فیلمی بسازند به نفع اسرائیل

به گزارش سینماژورنال کاهانی در بیانی عجیب می افزاید: خیلیها از اینها که در حمایت از فلسطین فیلم می سازند در شرایط متضاد می توانند فیلمی بسازند به نفع اسرائیل! همیشه فکر میکنم خیلیها که سینه ستبر می کنند و درباره جنگ و سینمای مقاومت و دفاع مقدس که برای ما هم محترم است حرف می زنند ممکن است حاضر باشند علیه آن هم فیلم بسازند. معیار برای آنها پول، دوربین و امکانات است.

سینماژورنال: در شرایطی که تازه ترین فیلم عبدالرضا کاهانی با نام “استراحت مطلق” همچنان با ممنوعیت پخش تیزرهای تلویزیونی روبروست اما در روزهای اخیر اتفاقی جالب برای این فیلم رخ داده است.

به گزارش سینماژورنال این اتفاق عبارتست از پخش تیزرهای این فیلم از یکی از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان.

این شبکه ماهواره ای همان شبکه ای است که سریال معروف “فاطما گل” را روی آنتن می فرستد و حالا با پخش تیزرهای “استراحت مطلق” از این شبکه مخاطبان “فاطما گل” هم با فیلم تازه کاهانی آشنا می شوند!

آیا این پخش تیزر عواقب دارد؟

هنوز معلوم نیست که پخش تیزرهای یک فیلم داخلی از شبکه های ماهواره ای عواقبی را برای صاحبان فیلم دارد یا نه.

یک دهه پیش زمانی که تعدادی از خوانندگان داخلی کلیپهای مجاز خود را برای پخش در اختیار شبکه های ماهواره ای قرار دادند با مجازاتی به نام ممنوع الکاری از کوتاه مدت تا بلندمدت مواجه شدند با این حال درباره پخش تیزر وضعیت مشخص نیست.

البته که این را هم باید درنظرگرفت که صاحبان یک محصول سینمایی اگر بتوانند شرایط پخش تیزرهای خود از رسانه ملی را داشته باشند هیچ گاه به سراغ شبکه های ماهواره ای نمی روند و اگر بناست درباره این ماجرا تصمیم گیری خاصی صورت گیرد حتما باید درباره عملکرد سلیقه ای مدیرانی که اجازه پخش تیزرهای یک محصول مجوزدار از ارشاد را نمی دهند هم در این تصمیم گیری دخیل باشد.

شاید هم بناست پخش جهانی “استراحت مطلق” آغاز شود…

به گزارش سینماژورنال پخش تیزرهای “استراحت مطلق” از این شبکه ماهواره ای واکنشهای مختلف سینماگران و مخاطبان را در فضاهای مجازی به دنبال داشته است و از همه جالبتر واکنش یکی از فیلمنامه نویسان و کارگردانان مشهور سینمای ایران است که با طعنه ای این پخش تیزرها را مرتبط دانسته بود به اکران های خارجی “استراحت مطلق” که احتمالا در کشورهایی مانند انگلیس یا مالزی صورت خواهد گرفت؛ یعنی کشورهایی که دفاتر اصلی این شبکه در آنها قرار دارد.

سینماژورنال: مجید صالحی بازیگری که چه در سینما و چه در تلویزیون بیشتر به عنوان تیپ ثابت آثار طنز او را دیده ایم این روزها “استراحت مطلق” را روی پرده دارد.

به گزارش سینماژورنال صالحی در “استراحت مطلق” عبدالرضا کاهانی در نقشی فرسنگها دورتر از تیپ کمیک همیشگی اش ظاهر شده است. نقش جوانی دور از اجتماع که درست کنار محل کارش زندگی میکند و همین مساله است که شکلی بدوی به زندگیش داده است.

مجید صالحی اکران این فیلم را بهانه ای کرده تا در گفتگویی تفصیلی به برخی از فراز و فرودهای کارنامه بازیگریش اشاره کند.

یکی از جالب ترین و در عین حال دردناک ترین سخنان صالحی در این گفتگو که با “فیلم” انجام شده جایی است که وی درباره قبول برخی پیشنهادات بی کیفیت به دلیل درگیری با معالجه هزینه بر بیماری مادرش حرف زده است.

صالحی با صراحت از این می گوید که به دلیل بیماری مادرش در برهه ای از زمان مجبور شده نقشهایی را ایفا کند که علاقه ای به آنها نداشته و در این میان اشارات غیرمستقیمی هم کرده است به فیلمی با نام “همه چی آرومه” ساخته جوانی به نام مصطفی منصوریار.

ناچار با کسی کار کردم که نمی توانست صحنه را هدایت کند

مجید صالحی در این باره میگوید: در دوران بیماری مادرم ناچار با کسی کار کردم که نمی توانست صحنه را هدایت کند و اصلا بلد نبود به مونیتور نگاه کند. طبق فیلمنامه همه چیز در تهران پیش می رفت ولی ناگهان او هوس کرد در کیش ادامه دهد.

گفتم بخاطر بیماری مادرم نمیتوانم به کیش بروم اما می گفتند چوب لای چرخ پروژه می گذارد

به گزارش سینماژورنال صالحی می افزاید: حالا فکر کن این فیلم را با همه حاشیه هایش برای مشکلهای مالی ات و مراقبت از مادر بیمارت قبول کرده ای و حالا باید بروی کیش! میگفتم من اصلا بخاطر بیماری مادرم و نزدیک بودن به او قبول کردم و نمیتوانم به کیش بروم اما می گفتند صالحی چوب لای چرخ پروژه میگذارد.

تنها فیلم صالحی که در کیش می گذرد کپی درجه سوم “خماری” است

به گزارش سینماژورنال اگر نگاهی بیندازیم به کارنامه بازیگری صالحی تنها یک فیلم است که بخشهایی از فیلمبرداری آن در کیش گذشته؛ آن فیلم هم “همه چی آرومه” نام دارد که در سال 89 و  درست چند ماه بعد از انتشار قطعه ای موزیکال به همین نام از خواننده ای زیرزمینی تولید شد.

این فیلم اما برخلاف قطعه مذکور یک کپی درجه سوم از فیلمی به نام “خماری” محصول 2009 آمریکا ساخته تاد فیلیپس بود.

 “همه چی آرومه” سعی کرده بود اغلب نماهای”خماری” را کپی کند و البته همین کپی کاری بدون توجه به عدم ظرفیتهای منبع برای ایرانیزه شدن تبدیل به پاشنه آشیل کار شد و فیلم مورد توجه قرار نگرفت.

سینماژورنال: تازه ترین فیلم عبدالرضا کاهانی “استراحت مطلق” از جمله آثار اکران نوروزی سینماها بوده است.

 به گزارش سینماژورنال این فیلم هرچند ممنوعیت پخش تیزرهای تلویزیونی داشت ولی فروش اش آن قدرها هم بد نبود و به نسبت آثاری مانند “طعم شیرین خیال” و “روباه” فروش بمراتب بهتری را تجربه کرد.

 کاهانی کارگردان فیلم در تازه ترین گفتگوی خود پیرامون “استراحت مطلق” که با فرانک آرتا در “شرق” انجام شده علاوه بر ذکر توضیحات کامل درباره فضای فیلمش و آدمهای داستان درباره پاره ای موارد سوءتفاهم برانگیز اثر و مثلا برهنه بودن مردان داستان صحبت کرده است و این را گفته که استفاده از چنین نماهایی برای نمایش چرکی فضای درام است.

 به گزارش سینماژورنال کاهانی به جز اینها نکاتی را درباره روندی بیان کرده است که منجر به دریافت پروانه نمایش شده است. او به صراحت این مساله را بیان کرده است که برای گرفتن پروانه نمایش به وزارت ارشاد رفته و آن قدر آنجا نشسته که پروانه نمایش را صادر کرده اند!

سینماژورنال متن کامل گفتگوی کاهانی را ارائه می دهد:

در تراکت‌های تبلیغاتی فیلم نوشته شده «نمایش فیلم برای افراد زیر ١٤سال ممنوع.» نظرتان درباره این نکته چیست؟
اگرچه سازمان سینمایی هم اصرار داشت این ممنوعیت برای زیر ١٤سال اعمال شود، ولی دست‌کم خودم در این بخش موافق بوده و هستم. نکته عجیبی نیست. در دنیا مرسوم است. بالاخره بعضی فیلم‌ها مناسب برخی افراد نیستند. من هم دوست ندارم کودکان و نوجوانان زیر ١٤سال با فیلمی مواجه شوند که بعضی از صحنه‌های آن مطابق شرایط سنی‌شان نیست.
با این کار خواستید به معذوریات اخلاقی و عرفی جامعه احترام بگذارید؟ ‌
بله. در همه‌جا مرسوم است و مشکلی با این موضوع ندارم.
می‌دانیم فیلم برای اکران عمومی ممیزی‌هایی را پشت‌سر گذاشت. چگونه با این موضوع کنار آمدید؟
اواخر مهرماه امسال، نسخه نهایی فیلم را به وزارت ارشاد برای دریافت پروانه نمایش ارایه کردیم تا بلافاصله آن را اکران کنیم. چون حتما می‌دانید فیلم در فصل بهار ساخته شد و هدف ما این بود که در پاییز آن را اکران کنیم تا سرمایه راکد نماند.
اما درنهایت چنین نشد و فیلم با موانعی برخورد کرد؟ ‌
بله. منتها زمانی که فیلم به وزارت ارشاد رفت، اصلاحیه‌هایی به فیلم زدند که من در ایران نبودم. ١٦مورد اصلاحیه بود که به زمان و مفهوم فیلم صدمه می‌زد. من با ممیزی تا جایی راه می‌آیم که به فیلم صدمه‌ای نزند. ممیزی‌ای که الان در فیلم اعمال شده، ‌خوشبختانه به فیلم صدمه نمی‌زند. ولی رسیدن به این مرحله، حدود شش‌ماه از وقت ما را گرفت تا بتوانیم یکدیگر را توجیه کنیم.
درحال حاضر چندمورد از ١٦مورد اصلاحیه اعمال شده است؟
حدود پنج، شش‌مورد.
پیشتر با قاطعیت اعلام کردید فیلم را در بازه زمانی اکران نوروزی به نمایش درمی‌آورید. باوجود مشکلات پیش‌آمده، ‌پرسیدم چه کسی به شما مجوز اکران خواهد داد که پاسخ دادید مجوز آن را از خدا می‌گیرم. طبیعتا خداوند که «مسبب‌الاسباب» است، برای اعمال اراده خودش، ‌کارگزارانی دارد. کارگزاران فیلم شما در این مسیر چه کسی یا کسانی بودند؟
می‌خواهید بگویید دست‌هایی پشت پرده وجود داشته؟
 به هرشکل این سوال برایم مطرح شده؟ ‌
پافشاری کردم.
حمایتی از سوی آقای ایوبی صورت نگرفت؟
ایشان نظر خود را دادند. من خودم به وزارت ارشاد رفتم و گفتم تا وقتی مجوز مرا ندهید، نمی‌روم. این کاری بود که کردم. آنقدر در راهرو سازمان سینمایی سرپا ایستادم که به چندساعت هم رسید. گفتند در شأن شما نیست، بروید. من هم گفتم تا زمانی که پروانه نمایش فیلم برای اکران نوروز که از ٢٠اسفند شروع می‌شود را نگیرم، به خانه نمی‌روم.
مرسوم است اکران‌های نوروزی به شرکت‌های بزرگ پخش و بانفوذ می‌رسد. چگونه توانستید این سد را بشکنید؟
عده‌ای بدون استدلال فکر می‌کنند همه‌چیز متعلق به آنهاست. مگر بقیه آدم نیستند؟ مگر بقیه مرده‌اند؟ من به این‌چیزها مثل شرکت‌های بزرگ و کوچک فکر نمی‌کنم. فقط خواستم فیلمم اکران شود. دلایل موجه و منصفانه‌ای هم برای آن داشتم. فیلم در بهار و با هزینه شخصی ساخته شد. به اندازه کافی سرمایه شخصی‌مان خوابیده بود. ضمن اینکه برای گرفتن پروانه نمایش از مهرماه در نوبت بودم و می‌خواستم آن را پاییز اکران کنم. اما ممیزی مرا به نوروز کشاند.
 به‌اصطلاح دندانی برای اکران نوروزی تیز نکرده بودید؟ ‌
اصلا.
اما می‌دانید فصل پاییز هم فصل خوبی برای اکران نیست؟
فصل برای من مهم نیست، مثلا فیلم‌های «بی‌خود و بی‌جهت» و «اسب حیوان نجیبی است» هم در ماه محرم اکران شد. برای من این مهم است فیلم روی پرده بیاید که آمد. البته خوب است عده‌ای بفهمند همه‌چیز در اختیار آنها نیست. آدم‌هایی هم هستند که قدرت‌هایی از نوع دیگر دارند.
شخصیت محوری داستان «استراحت مطلق»، ‌زنی است با موقعیت خاص خود که برای رفع مشکل زندگی‌اش مجبور است با پیرامون خود- به‌خصوص مردان – به تعامل دست بزند. اما این‌بار به جای زن، مردان پیرامون او هستند که مشکل دارند. چنین نگاهی را در سینمای ایران تجربه نکردیم؛ زنی که سرش به کار خود است، اما مردان او را رها نمی‌کنند؟
اصولا وظیفه من نیست که بگویم زنان مشکل دارند یا مردان. معتقدم اینگونه نگاه‌کردن، نگاه درستی نیست زیرا شما به‌طور قاطعانه نمی‌توانید بگویید چه کسی مشکل دارد و چه کسی مشکل ندارد. من قصه‌ای را روایت می‌کنم از زنی که همسر سابقش، با اینکه از او جدا شده، از او دست برنمی‌دارد و برای او مزاحمت‌هایی به وجود می‌آورد. این زن به دلیل اینکه حق حیات و بچه‌ای دارد، باید زندگی کند. حالا که جدا شده، دوست دارد روی پای خود بایستد. باید کسب درآمد کند؛ کسب درآمدی که موجب دیدن فضای مسموم جامعه می‌شود که البته از همان ابتدا متوجه می‌شویم یکی از این آدم‌ها قرار است به این خانم صدمه‌ای وارد کند.

با وجود نگاه‌های طماع، در نهایت هیچ‌کدام از این مردان به این زن صدمه نمی‌زنند، بلکه جامعه است که به او ضربه می‌زند؟ ‌
بله. هیچ‌کدام به آن شکلی که یک درام نیاز دارد، به این زن صدمه نمی‌زنند. اما، زن از جایی صدمه می‌خورد که ما انتظار آن را نداریم.
منظورتان، ‌نگاه حذفی است که در جامعه مرسوم است. یعنی هر کس از ما نیست، ‌باید حذف شود؟ ‌
در چنین جامعه‌ای انگار بهتر است که این نوع آدم‌ها نباشند. در فیلم، چند دیالوگ وجود دارد که به این نکته اشاره می‌کند. مثل «تهران اینقدر بزرگ هست که بشه توش گم شد» یا «اگر اینجا بمیرم کسی مرا پیدا نمی‌کند»، آدم‌های دیگر هم همین وضع را دارند. آنها هم خیلی متفاوت نیستند. وقتی جنسیتی به آنها نگاه می‌کنید، ممکن است تفاوت‌هایی در آنها وجود داشته باشد. ولی آنها هم، همین وضع را دارند. بالاخره روزی جامعه به آنها هم ضربه می‌زند. من در فیلم‌هایم دوست ندارم صددرصد آدم بد یا خوب داشته باشم. من طرفدار آدم‌های میانه هستم. چون آدم‌هایی که ضعف ندارند، شبیه آدم نیستند.
برخی‌ها اعتقاد دارند براساس تعریف کلاسیک شخصیت‌پردازی در فیلمنامه، ‌‌آدم‌های فیلم به مرز شخصیت نمی‌رسند و شخصیت‌پردازی‌ها کامل نیست. نظرتان چیست؟ ‌
هرکدام شخصیتی دارند و هر بازیگری شخصیتی را بازی می‌کند. کدهای زیادی برای هر شخصیت وجود دارد که می‌توانیم به درونیات آن آدم پی ببریم. مثلا نقش «رضوان» را که خانم فریده فرامرزی بازی می‌کند را چطور می‌توانیم بگوییم که شخصیت نیست. یا نقشی که امیرشهاب رضویان، آقای خسروی، بازی می‌کند. اصلا اینکه من شهاب رضویان را انتخاب کردم به همین دلیل است. وگرنه آدم‌های تیپیکال زیادی در سینما بودند – اسم نمی‌آورم – و می‌توانستند این نقش را بازی کنند. اگر آقای رضویان در فیلم بازی می‌کند، حضورش کمک می‌کند که شخصیتی خلق شود. یا نقش حامد که بابک حمیدیان بازی می‌کند را چطور می‌توانیم بگوییم شخصیت نیست.
 یعنی معتقدید شخصیت‌های فیلمنامه با وجود بازیگر تکمیل می‌شود. مثل نگاهی که آرتور میلر دارد که معتقد است شخصیت با بازی بازیگر تکمیل می‌شود؟
وقتی من از رضا عطاران برای این فیلم دعوت می‌کنم، نمی‌خواهم رضا عطاران شبیه آدم‌های فیلم‌های قبلی‌ام شود. به‌همین‌دلیل همزمان، هم به شخصیت و هم به بازیگر فکر می‌کنم. اینها مکمل یکدیگرند. حالا از نظر تماشاگر چه چیزهایی می‌تواند برای عطاران جدید باشد؟ بالاخره معتقدم جدا از خلق اثر هنری، این هنر باید در معرض نمایش قرار گیرد. این هنر باید در گیشه موفق باشد تا در کارهای بعدی به کمک ما بیاید. اینها بخشی از جذابیت‌هایی است که می‌تواند تماشاگر را همراه کند.
 اصولا در فیلم‌هایتان از بازیگران طنز بهره گرفته‌اید و با توانمندی‌های جدیدی از ایشان آشنا می‌شویم که پیش از آن ندیده بودیم. در فیلم «استراحت مطلق» این اتفاق برای مجید صالحی افتاد. براساس چه معیاری ایشان را انتخاب کردید؟ ‌
اگر مجید صالحی انتخاب می‌شود، به‌دلیل نگاهی است که به بازیگران دارم. با احترام به کارهایی قبلی‌شان، هیچ‌وقت آنها را تک‌بعدی نمی‌بینم. کارهای گذشته آنها، ملاکی برای انتخاب در فیلم‌هایم نیستند. درعوض به این نکته توجه می‌کنم حضور یک بازیگر در فیلم، چه هیجانی می‌تواند به فیلم و قصه ما بدهد. اگر شما تصویر قبلی‌ای که از مجید صالحی دارید را از ذهنتان پاک کنید، آن وقت می‌توانید به‌درستی انتخاب من پی ببرید. فقط در انتخاب‌ها نباید ترسید.
 چرا علاقه‌مندید از بازیگران کمدی در نقش‌های جدی استفاده کنید؟
آنها بازیگران خوبی هستند. به‌نظرم ما باید نگاه‌مان را به آدم‌های دوروبرمان عوض کنیم. چون دیگر ابعاد آنها را نمی‌بینیم و تواناییشان از نظر ما گم می‌شود. کلا از اینکه فکر می‌کنند بازیگر فقط باید مردم را بخنداند یا به گریه بیندازد، رنج می‌برم. این تقسیم‌بندی‌ها را دوست ندارم. به‌نظرم بازیگر کسی است که توانایی ایفای نقش‌های متفاوت را داشته باشد. او هم می‌تواند گریه بیندازد و هم بخنداند. مجید صالحی یکی از کسانی است که احساس کردم این انرژی و توانایی را دارد. ضمن‌اینکه علاقه‌ای که خودش وارد فیلم کرد و انرژی‌ای که به سایر بچه‌ها داد، تاثیرگذار بود. روزها و ساعت‌های زیادی تمرین کرد. اگر شما می‌گویید در فیلم خوب است یا می‌شنوید که خوب بازی کرده، دلیلش این است که حتما شجاعتی از سوی من و انرژی‌ای از سوی او خرج شده است.
کلا در فیلم‌های‌تان به طبقه فرودست جامعه توجه می‌کنید. به‌این‌معنی که از زاویه لانگ‌شات، به‌نظر می‌رسد زندگیشان متعفن و سراسر نکبت است، اما شما آن‌قدر به آنها نزدیک می‌شوید که وجوه دیگری از زندگی آنها را به نمایش می‌گذارید که حتی دوست‌داشتنی به نظر می‌رسند. چرا؟
واقعا نمی‌شود این‌طور نگاه کرد. گاهی اوقات آدم‌های شیکی می‌بینید که بوی تعفن می‌دهند! من آدم‌های فیلم‌هایم را می‌شناسم و دوستشان دارم. به‌همین‌دلیل حاضر نشدم حامد، (بابک حمیدیان) با وجود ضعف‌هایی که دارد، کاملا منفی به‌نظر برسد. به‌همین‌دلیل صحنه مشترک سیگارکشیدن او با صابر (مجید صالحی) را در فیلم گذاشتم و صحنه را طوری برگزار کردم که خودش هم به رویاهای خودش بخندد و رویاهای خودش را مسخره کند تا برای تماشاگر هم دوست‌داشتنی بشود. زندگی مجموعه‌ای از این اتفاقات است. آدم‌هایی که دوستشان داریم، همیشه که دوستشان نداریم. گاهی اوقات از آنها بدمان می‌آید و زمانی هم خوشمان. من کمتر آدمی را سراغ دارم که همیشه خوب باشد.
وجود برخی از صحنه‌های فیلم این پرسش را مطرح می‌کند که کارکردشان در فیلم چیست؟
مثلا چه صحنه‌هایی؟
مثلا چرا دیالوگ‌هایی که میان زن و مرد (فریده فرامرزی و رضا عطاران) درخانه مطرح می‌شود، حتما باید میان بازیگرانی رخ بدهدکه در دنیای واقعی زن و شوهر هستند؟ صحنه قولنج شکستن یا صحنه فوتبال‌بازی؟ کرم‌های خاکی و توالت‌فروشی و برهنه‌بودن مردان و…؟
خب آن صحنه‌ها برای ایجاد فضاسازی بود. من برای اینکه لایه‌های دیگر فیلمم را مطرح کنم، مجبورم تصاویری را به نمایش بگذارم تا روی ناخودآگاه تماشاگر تاثیر بگذارم. اینکه اساسا فریده فرامرزی که زن واقعی رضا عطاران است، چرا در این فیلم بازی می‌کند و قولنج او را می‌شکند و… یا مردان فیلم برهنه هستند همه اینها برای فضا‌سازی است. برای چرکین‌نشان دادن، مجبور بودم چنین نماهایی در فیلم بگنجانم. چون این فضاسازی‌ها مسیری ایجاد می‌کند که فیلم در دل خودش بتواند حرفش را پیش ببرد.
 آن حرف چیست؟
آن حرف را باید تماشاگر درک کند. گفتنی نیست.
 چرا اسم فیلم را «استراحت مطلق» گذاشتید؟
همه به‌گونه‌ای در استراحت مطلق به‌سر می‌برند. به خصوص وقتی ماجراهایی که بر زن رفته را می‌بینیم بیشتر به این باور می‌رسیم که بعضی‌ها نباید باشند. بعضی‌ها اگر نباشند، جامعه هم راحت‌تر است. استراحت مطلق کنایه‌ای است به ضد زندگی و سکون.
 آیا این فیلم محصول شرایط خاصی است؟
داستان فیلم از ماجرای واقعی گرفته شده که برایم مساله شد.
 منظورم شرایط خاصی از جامعه ماست؟
هر قصه‌ای ممکن است با شرایط اجتماعی و سیاسی و… در جامعه ارتباط داشته باشد. به این دلیل که هر آدمی که زنده است و نفس می‌کشد، دیدگاه اجتماعی و سیاسی و… دارد. فیلم می‌تواند سیاسی نباشد ولی آدم‌های فیلم نمی‌توانند ذهنیت سیاسی، اجتماعی نداشته باشند. چون، هرکس در هر سنی و شرایطی دارای دیدگاهی است.
 چرا مرز طنازی درفیلم‌هایتان تا گروتسک پیش می‌رود؟
نمی‌دانم که جواب درست چیست. مهم آن چیزی است که سر صحنه می‌بینم و احساس می‌کنم. تا زمانی که تازه نباشد، به درد نمی‌خورد.
یعنی چه تازه نباشد؟
یعنی برای تماشاگر باید تازگی داشته باشد؛ یعنی تا جایی که امکان دارد باید به زندگی نزدیک و نزدیک‌تر شویم. وقتی به زندگی نزدیک‌تر می‌شویم، بوی تازگی می‌دهد. این تنها چیزی است که به ذهن من می‌رسد و می‌توانم بگویم.
 چرا به طبقه غیرمرفه شهری علاقه‌مند هستید؟
آگاهانه نیست. وقتی فیلم نوشته و بعد ساخته می‌شود، آن‌وقت متوجه می‌شوم که این فیلم در مورد چنین آدم‌هایی است. کلا در فیلم‌هایم به طبقه بالا و پایین و متوسط فکر نمی‌کنم. من فقط درباره مشاهداتم فیلم می‌سازم. شاید مشاهداتم در این طبقه می‌گنجند. شاید فیلم ساختن در مورد این طبقه برای من جذاب‌تر است. همه اینها را می‌گویم شاید!
 چرا فیلمنامه را به‌طور مشترک با سعید قطبی‌زاده نوشتید؟
نیاز به مشورت داشتم؛ چون نمی‌خواستم فضاهای فیلم‌های قبلی خودم را به طور کامل تکرار کنم. بنابراین با سعید قطبی‌زاده فیلمنامه را نوشتم. او زیاد فیلم می‌بیند. اطلاعات خوبی از سینما دارد. کمااینکه به درستی کمکم کرد تا من بتوانم ساختار بهتری در فیلم و جدیدتری داشته باشم. او به من کمک کرد تا در ساختار قصه از کجا به کدام نقطه بروم و چگونه فیلم را روایت کنم.
دلیل انتخاب ترانه علیدوستی چه بود؟
ترانه در میان بازیگران همسن‌وسالش برای این نقش با توجه به فیزیک، چهره و… مناسب‌تر بود و می‌دانستم همکاری با او جذاب خواهد شد.
 تحلیل‌تان از نظرات مردم درباره «استراحت مطلق» چیست؟
بهترین فیلم‌ها هم مخالفانی دارند. طبیعی است که «استراحت مطلق» مخالفانی داشته باشد و هم موافقانی. مهم این است که تعداد موافقان به‌مراتب بیشتر از مخالفان است. فیلم را درسالن‌های سینما با مردم تماشا کردم. داستان را به خوبی پیگیری می‌کنند و با لحظات فیلم درگیر می‌شوند.
 قصد ندارید فیلم «وقت داریم حالا» را در ایران اکران کنید؟
اکران‌کردن آن در ایران قدری سخت است، اما ناامید نیستم.

سینماژورنال: بالاخره و بعد از گذشت دو هفته از آغاز اکران “ایران برگر” و قرارگیری این فیلم در صدر جدول فروش ممنوعیت پخش تیزرهای فیلم از سوی رسانه ملی حل شد.

 به گزارش سینماژورنال “ایران برگر” از جمله فیملهای اکران نوروزی بود که علیرغم اقبال مخاطبان نسبت به آن در تهران و البته شهرستانهای مختلف، تا امروز با مشکل ممنوعیت تیزر مواجه بود.

 با این حال بعد از حدود دو هفته که از زمان اکران می گذشت و با رایزنیهای فراوان دست اندرکاران فیلم و البته انتقادات اهالی رسانه بخصوص در شبکه های اجتماعی، مسئولان بازرگانی سیما با پخش تیزرهای این فیلم موافقت کردند.

 اثبات نادرستی توجیه مدیران

توجیه مدیران بازرگانی برای ممنوعیت تیزرهای “ایران برگر” حرف زدن کاراکترها به گویش لری بود اما خوشبختانه نادرستی این توجیه با فروش بالای این فیلم در مناطق لرنشین و به ویژه شهرستان ملایر اثبات شد و تیزرهای فیلم بالاخره روی انتن رفت.

 “ایران برگر” که فقط در تهران فروش نیم میلیاردی را رد کرده است بخش عمده ای از فروش شهرستانهای خود را در مناطق لرنشین داشته است و فروش آن در شهرستان ملایر و سانسهای فوق العاده برای این فیلم در این شهرستان موید این مطلب است.

 سینماژورنال به نوبه خود امیدوار است مشکل دیگر فیلم اکران نوروزی “استراحت مطلق” که مشکل ممنوعیت تیزر دارد هم حل شود تا شرایط برای رقابت در اکران نوروزی کاملا عادلانه شود.

سینماژورنال: در شرایطی که پرفروشترین فیلم اکران نوروزی یعنی “ایران برگر” همچنان با ممنوعیت پخش تیزرهایش از رسانه ملی روبروست و البته این مشکل برای “استراحت مطلق” دیگر فیلم اکران نوروزی هم وجود دارد اما سیما برای یکی دو فیلم گروه سینمایی “هنروتجربه” سنگ تمام می گذارد.

به گزارش سینماژورنال این شبها مهمترین باکسهای تبلیغاتی سیما که مربوط به قبل و میان مجموعه های “کلاه قرمزی” و در “در حاشیه” میشود در اختیار تیزر دو فیلم از آثار “هنروتجربه” قرار گرفته است.

“کلاه قرمزی” علاقه وافری به “ماهی و گربه” دارد(!!!) و در این شبها تیزر این فیلم را به طور مرتب در میان پخش اش روی آنتن می بیند بدون اینکه کسی بداند ربط این فیلم آوانگارد که نمی تواند در سبد علایق مخاطب عام قرار گیرد با یک مجموعه عروسکی که همه چیزش براساس طنازی پیش می رود چیست.

علاقه مهران مدیری به “انارهای نارس”

از آن طرف تیزرهای “انارهای نارس” دیگر فیلم “هنروتجربه” نیز تقریبا هر شب، قبل یا در میان پخش “در حاشیه” روی آنتن می روند. فضای محتوایی “انارهای نارس” هم ربط چندانی به یک مجموعه کمدی ندارد.

به گزارش سینماژورنال طبیعی است که استفاده از سبد تبلیغی رسانه ملی برای معرفی یک محصول فرهنگی کمترین ایرادی ندارد اما به هر حال در این معرفی هم نباید بی عدالتی صورت گیرد ولی در این مورد دو بی عدالتی صورت گرفته است.

دو بی عدالتی بزرگ

اول آن که در اکران نوروزی گروه هنروتجربه بیشتر از 10 فیلم روی پرده اند اما سهم عمده تیزرهای تبلیغاتی فقط به دو فیلم “ماهی و گربه” و “انارهای نارس” رسیده است.

و دوم و البته مهمتر آن که برای آثاری که بیشتر مروج نگاه جشنواره های فرنگی هستند فضای تبلیغی فراهم شده است اما همین فرصت از فیلمهایی مانند “ایران برگر” که با تکیه بر ویژگیهای بومی جامعه ساخته شده اند دریغ شده است.

امیدواریم مدیران جدید سیما هرچه زودتر و قبل از آن که فرصت بهینه معرفی محصولات اکران نوروزی از بین برود برای اصلاح این رویه اقدام کنند.

سینماژورنال: تازه ترین آمار فروش نوروزی سینماها حکایت از یک حقیقت تلخ برای آنهایی دارد که علاقه زیادی دارند با پول ارگانها و نهادهای دولتی و شبه دولتی فیلم بسازند.

به گزارش سینماژورنال نگاهی به جدول فروش اکران نوروزی و مشاهده دو فیلم “روباه” و “طعم شیرین خیال” در انتهای جدول بیش از پیش این فرضیه را به اثبات می رساند که وقتی عوامل اصلی کار در سود و زیان نهایی شریک نباشند کیفیت قابل ملاحظه ای هم برای محصول خلق نخواهد شد.

“روباه” که با بودجه بنیاد سینمایی فارابی ساخته شده تا اینجای کار فقط کمی بیشتر از 14 میلیون تومان فروش داشته است و “طعم شیرین خیال” که شنیده هایی مبنی بر سرمایه گذاری یکی از بانکها در تولید آن به گوش می رسد نیز عایدی اش 86 میلیون ونیم بوده است!

اگر بخواهیم با رقم متوسط قیمت بلیت سینماها در سال جدید یعنی 5 هزار تومان به محاسبه تعداد مخاطبان این دو فیلم بپردازیم می فهمیم که “روباه” در دو هفته اکرانش فقط 3 هزار نفر مخاطب داشته است و “طعم شیرین خیال” نیز در همین دو هفته 17 هزار مخاطب داشته است.

ممنوعیت پخش تیزر؛ بلای جان صدرنشین

به گزارش سینماژورنال اما در بالای جدول فروش نام “ایران برگر” به چشم می خورد؛ “ایران برگر” تا اینجا حدود 370 میلیون تومان عایدی داشته است و پس از آن “رخ دیوانه” با 350 میلیون تومان و “استراحت مطلق” با 280 میلیون تومان حضور دارند یعنی به ترتیب هر کدام از این سه فیلم 80 هزار، 70 هزار و 56 هزار نفر مخاطب داشته اند.

جدول فروش اکران نوروزی در دو هفته(هفته آخر اسفند+هفته اول فروردین)

جالب است دو فیلم از سه فیلم پرفروش اکران نوروزی یعنی “ایران برگر” و “استراحت مطلق” با ممنوعیت پخش تیزر هم مواجه بوده اند و همین باعث شده بسیاری از مخاطبان از اکران این دو فیلم آگاهی نداشته باشند.

درس عبرتی برای آنها که به دنبال لابی در ارگانهای دولتی هستند

از آن طرف فیلمهای کم فروش “روباه” و “طعم شیرین خیال” نه تنها بلحاظ پخش تیزر کم ندارند که اتفاقا تیزرهای فراوانی هم برای آنها روی آنتن می رود اما از آنجایی که مخاطب روزگار جدید را نمی توان فریب داد مخاطبان حتی در این رقابت نابرابر نیز به سراغ آثاری می روند که سازندگان آنها حین تولید بر روی تک تک بلیتهایی که خریده می شود نیز حساب باز کرده اند.

به گزارش سینماژورنال این می تواند سرمشقی باشد برای آن دسته از سینماگرانی که از حالا منتظر اتمام دو هفته تعطیلات نوروز هستند تا پاشنه هایشان را ور کشیده و به دنبال پیدا کردن لابی جهت در ارگانهای مختلف دولتی باشند تا با پول ملت فیلمهایی بسازند که حتی در اکران نوروزی هم مخاطب ندارند!

سینماژورنال: مهران احمدی از جمله رفقای قدیمی عبدالرضا کاهانی است که از اولین تجربه کارگردانی بلند این کارگردان یعنی “آدم” نیز کنار وی حاضر بود.

به گزارش سینماژورنال این همکاری در سالهای بعد و در دیگر ساخته های کاهانی یعنی “بیست”، “آنجا”،”هیچ”، “اسب حیوان نجیبی است” و “بیخود و بی جهت” نیز ادامه داشت و احمدی علاوه بر بازیگری برای کاهانی به عنوان دستیار کارگردان یا برنامه ریز فعالیت می کرد.

البته در “بیخود و بی جهت” احمدی به جای اینکه بازیگر باشد فقط به عنوان مدیر تولید با کاهانی همکاری کرد.

با این حال اختلافاتی که میان این دو در جریان تولید “بیخود و بی جهت” ایجاد شده بود سبب ساز آن گشت که بعد از مهاجرت موقت کاهانی به فرانسه نیز میان این دو رفیق افتراقی شکل گیرد که نتیجه اش عدم حضور احمدی در ساخته اخیر کاهانی “استراحت مطلق” باشد.

البته که مهران احمدی به دلیل نجابت ذاتی اش کمتر سعی کرده درباره این افتراق سخن گوید با این حال تازه ترین گفتگوی تفصیلی اش با “بانی فیلم” موجب آن شد که به کنایه هم که شده از کاهانی گلایه کند.

سینما بین آدمها فاصله می اندازد

احمدی در جایی از گفتگو با در پیش گرفتن شیوه یکی به نعل زدن و یکی به میخ بیان می دارد: رضا کاهانی قطعا بسیار هنرمند، بسیار باهوش و بسیار کاربلد است اما سینما جایی است که آدمها را از هم استاپ می کند و فاصله می اندازد. این صنعت سینماست که باعث میشود آدمها قدر گذشته خود را ندانند و اصولا گذشته شان را فراموش کنند.

این بازیگر می افزاید: یادمان باشد چیزهایی در این دنیا هست که می تواند بیشتر از سینما ارزش داشته باشد؛ این را من مطمئنم.

اگر یک نفر را آوردی که گفت من به او بدهکارم هر چه خواست بهش می دهم

مهران احمدی در جایی دیگر از گفتگو بیان می دارد: اگر تو یک نفر را آوردی و گفت مهران احمدی به من n تومان بدهکار است هر چه خواست به او میدهم. حتی یک نفر به شرط اینکه بنشینیم با هم صحبت کنیم او بگوید تو این قدر بدهکاری و من هم بگویم بدهی تو را فلان جا صاف کردم، یادت نیست؟

اصلا کجا بودی شما؟

احمدی درباره برخی شایعات منتسب به کاهانی که گفته بود من احمدی را به سینما آوردم به صراحت می گوید: اصلا کجا بودی شما؟ برویم ببینیم چه کسی دیگری را وارد هنر کرده است؟ هر طور تو بخواهی حاضرم گپ بزنم چون هیچ بدهی به کسی ندارم. به گزارش سینماژورنال این بازیگر ادامه می دهد: حساب حسابه کاکا برادر. اینقدر آنجا نگرفتم. اینقدر آنجا کم گرفتم ازت، اینقدر آنجا، حالا کسی نداند من و شما که می دانیم! من و تو که همدیگر را خوب می شناسیم.

سینماژورنال: در حالی که “استراحت مطلق” عبدالرضا کاهانی در نوبت اکران نوروز قرار گرفته همچنان حرف و حدیثهای فراوان پیرامون تعداد اصلاحیه های فیلم است که به گوش می رسد.

به گزارش سینماژورنال در اولین نوبت بازبینی فیلم “استراحت مطلق” توسط سازمان سینمایی ۱۶ مورد اصلاحیه به فیلم وارد شد اما بعد از مذاکرات کارگردان فیلم با اعضای شورای بازبینی از تعداد اصلاحیه‌ها کاسته شد.

حذف کامل سه دیالوگ

سینماژورنال/حـــامد مظفـــری: سیدضیاءالدین دری کارگردان شناخته شده ایرانی که تجربیات قابل توجهی در ژانر تاریخی داشته است یکی از اعضای شورای پروانه نمایش است و تقریبا زودتر از بسیاری از مخاطبان به همراه همکارانش در این شورا فیلمها را بازبینی می کند.

دری درباره حاشیه هایی که در دولت اخیر بر سر عدم اکران برخی فیلمهای مجوزدار پدید آمد به سینماژورنال گفت: درباره این گونه فیلمها باید فیلم به فیلم صحبت کنیم. مثلا ماجرای فیلم “خانه پدری” متفاوت است از “عصبانی نیستم”.

مشکلات “خانه پدری” از دولت قبل به جا مانده

وی ادامه داد: در مورد فیلم عیاری ماجرا به دولت فعلی برنمی گردد و مشکلات آن پیش آمدی بود که از دولت قبل به جا مانده بود و در نهایت باعث شد فیلم نتواند به اکران خود ادامه دهد.

برای انجام اصلاحات “عصبانی نیستم” فیلمبرداری مجدد انجام شد

دری با اشاره به “عصبانی نیستم” بیان داشت: این فیلم در ابتدا به هیات انتخاب جشنواره ارائه شد و آنها نیز اشکالاتی را به فیلم وارد دانستند و از کارگردان خواستند فیلم را اصلاح کند. در آن برهه کارگردان هم همکاری لازم را انجام داد و حتی فیلمبرداری مجدد انجام داد و نسخه دیگری از فیلم به هیات انتخاب ارائه شد. هیات انتخاب برای بررسی شبهه ها، نسخه تازه را به شورای پروانه نمایش آورد.

“عصبانی نیستم” را آن طوری ندیدم که مخالفان دیدند

این عضو شورا درباره نگاه شورای پروانه نمایش به این فیلم اظهار داشت: اعضای شورا هم یک سری اصلاحات را برای فیلم لازم می دانستند و قرار شد بعد از انجام اصلاحات، فیلم پروانه نمایش بگیرد. در نهایت نسخه اصلاح شده فیلم به جشنواره ارائه شد و البته حاشیه ساز هم بود اما شخصا “عصبانی نیستم” را آن طوری ندیدم که مخالفان دیدند یعنی فکر میکنم در قضاوت فیلم عجولانه عمل شد.

وزارت ارشاد وقتی نمی ایستد که می بیند از پروانه نمایش سوءاستفاده شده

ضیاءالدین دری در پاسخ به این پرسش که آیا جلوگیری از اکران فیلمهای مجوزدار مانند “عصبانی نیستم” و “خانه پدری” سبب ساز سلب اعتبار پروانه نمایش نمیشود به سینماژورنال گفت: ببینید، وزارت ارشاد وقتی در برابر مخالفان نمی ایستد که می بیند از صدور پروانه نمایش سوء استفاده شده به بیان بهتر وزارت ارشاد درست آنجایی که می بیند بخشی از مخالفان ادعاهای درست مطرح میکنند در موضع خود تجدیدنظر می کند.

وزارت ارشاد آنجایی عقب نشینی می کند که خللی بر کار وارد است

وی ادامه داد: مدیر رده بالای سینما اگر اطمینان داشته باشد فیلم قابل دفاع است باید آن را پیش وزیر کشور، رییس جمهور و حتی بالاتر یبرد و سعی کند درباره شبهات با آنها صحبت کند. وزارت ارشاد آنجایی عقب نشینی می کند که خللی بر کار وارد است.

زمانی به جلسه بازبینی “خانه دختر” رسیدم که فیلم تمام شده بود

امسال و در آستانه جشنواره و سپس به هنگام برگزاری آن نیز تعدادی فیلم حاشیه ساز نداشتیم. شاید این حواشی به اندازه سال قبل نبود اما در مورد فیلمی چون “خانه دختر” سبب ساز معلق ماندن وضعیت پروانه نمایش اثر شد. دری درباره وضعیت “خانه دختر” به سینماژورنال گفت: در جلسه ای که بنا بود “خانه دختر” بازبینی شود من نبودم و زمانی رسیدم که نمایش فیلم تمام شده بود. من فقط صورتجلسله را خواندم و نظرات همکاران دیگر را که اصلاحاتی را پیشنهاد کرده بودند دیدم.

حتما در ساختمان بصری “خانه دختر” حرکتی صورت گرفته که شبهاتی را ایجاد کرده

وی درباره تعابیری که برخی رسانه ها از “خانه دختر” بیرون کشیده اند بیان داشت: حتما در ساختمان بصری فیلم، حرکتی صورت گرفته که شبهاتی را مطرح کرده است. وقتی برداشت چند نفر درباره فیلم برداشت خاصی است حتما اشاراتی در فیلم بوده که این برداشت را ایجاد کرد و حالا کارگردان اثر اگر واقعا قصدش چیز دیگری بود میتواند راشهای شبهه برانگیز را حذف کند.

یک سری اصلاحات جزیی به “استراحت مطلق” وارد شده

سیدضیاءالدین دری درباره تازه ترین فیلم عبدالرضا کاهانی یعنی “استراحت مطلق” و وضعیت ممیزی آن به سینماژورنال گفت: یک سری اصلاحات جزیی به فیلم وارد شده و کاهانی نیز در نسخه مجوزگرفته این اصلاحات را اعمال کرده است.

ممیزیهای شرعی شامل همه بازیگران میشود

این عضو پروانه نمایش درباره بحث برانگیز بودن نماهای دونفره زن و مرد محوری داستان بیان داشت: کاهانی پیش خود فتوای شرعی صادر کرده که چون بازیگران این دو کاراکتر زن و شوهر هستند میتواند یک سری نماها را با حضور آنها نشان دهد در صورتی که ممیزیهای شرعی شامل حال همه بازیگران و همه فیلمها میشود.

“استراحت مطلق” هیچ ممیزی سیاسی ندارد

دری درباره شنیده هایی مرتبط با ممیزی سیاسی “استراحت مطلق” اظهار داشت: فیلم هیچ اشاره سیاسی ندارد و ممیزیهای آن نیز مربوط به مقولات شرعی است.

ممیزی “دلم میخواد” در حد یکی دو کلمه است

یکی دیگر از فیلمهای بحث برانگیز امسال “دلم میخواد” بهمن فرمان آرا است که دری درباره حذفیات وارده به آن بیان داشت: ممیزی چندانی به فیلم وارد نشده و در حد یکی دو کلمه از کل فیلم حذف شده است. عدم حضور در جشنواره هم ربطی به ممیزی ندارد.

سامان مقدم در نهایت صبوری “نهنگ عنبر” را مجددا تدوین کرد

سیدضیاءالدین دری درباره اصلاحات کمدی “نهنگ عنبر” هم به سینماژورنال اظهار داشت: بعد از اولین نمایش فیلم در شورا، یک سری اظهارنظرات مطرح شد و کارگردان نیز سعی کرد با نهایت صبوری و تعامل فیلم را مجددا تدوین کند.

وی ادامه داد: اتفاقا این اصلاحات به نفع فیلم تمام شد و سبب ساز آن گردید که لحظات خوبی در “نهنگ عنبر” وجود داشته باشد و باعث شود فیلم تفاوتهایی با کمدیهای هم رده خود داشته باشد.

سینماژورنال: تازه ترین فیلم عبدالرضا کاهانی با نام “استراحت مطلق” هرچند نتوانست مجوز حضور در جشنواره را به دست آورد اما قراردادش برای اکران نوروزی ثبت شد و شورای صنفی نمایش نیز دیروز خبر از اکران نوروزی آن داد.

به گزارش سینماژورنال “استراحت مطلق” که به تهیه کنندگی سعید خانی مدیرعامل شرکت نسیم صبا تولید شده است بناست در گروه سینمایی قدس روی پرده برود اما نکته جالب درباره این فیلم ممیزی نسخه اصلی آن برای اکران عمومی بوده است.

اصلی ترین ممیزی وارد شده به “استراحت مطلق” مربوط است به نمایی که بابک حمیدیان بدون پیراهن و نیمه‌برهنه در حال بازی فوتبال است. به توصیه اداره نظارت این نما کاملا از فیلم حذف شده است.

حذف نمای حمام عطاران

به گزارش سینماژورنال دیگر ممیزی وارده بر فیلم نمایی است که رضا عطاران در حمام به سر می برد و گویا در بخشی از این نما بازیگر مقابلش در فیلم فریده فرامرزی نیز به حمام می آید. کاهانی در توجیه این نما گفته چون فرامرزی و عطاران در عالم واقع زن و شوهر هستند چنین استفاده ای ایرادی ندارد اما شورای صنفی نمایش زیربار نرفته است.

اتمام حجت شورای صنفی نمایش با کاهانی

البته از این نماهای روبروی زن و شوهری باز هم در “استراحت مطلق” وجود دارد و برای اینکه هر گونه شک و شبهه ای نسب به این نماها از بین برود شوررای صنفی نمایش با کاهانی اتمام حجت کرده که حتما در تیتراژ و به صورت برجسته قید کند که فریده فرامرزی و رضا عطاران زن و شوهر هستند.

حذف دیالوگهای اروتیک

به گزارش سینماژورنال کاهانی به مانند آثار سابقش “هیچ” و “اسب حیوان نجیبی است” علاقه زیادی به استفاده از تکه های اروتیک در دیالوگهای “استراحت مطلق” نشان داده بود که البته این مورد نیز با ممیزی اداره نظارت روبرو شده.

کاهانی به شورای صنفی نمایش قول داده که نسخه ای از فیلم را که دیالوگهای جنسی نداشته باشد، نماهای حمام و فوتبال بازی کردن را نداشته باشد و البته توضیحات کامل درباره رابطه زناشویی عطاران-فرامرزی در تیتراژش آمده را برای اکران آماده کند.