سینماروزان/محمد شاکری: همان طور که پیش بینی می‌شد با آغاز نیمه دوم سال حجم فیلمهای روی پرده مدام بیشتر و بیشتر شد و باز هم مطابق پیش‌بینی ها این افزایش کمّی، تبعیضی عجیب را در تخصیص سالن میان آثار مختلف فراهم کرده به طوری که فیلمهای بالانشین جدول گاهی تا 40 برابر فیلمهای پایین‌نشین، سالن دارند!!!

در این اوضاع نه تنها کمترین اقدام محسوس عملیاتی برای ایجاد عدالتی نسبی در اکران مشاهده نمیشود که با امتداد نمایش فوتبال در سینماها به بهانه فینال باشگاههای آسیا، همچنان نقطه نظر سینماگران مختلف درباره بی‌ربط بودن نمایش فوتبال در سالنهایی که برای پخش فیلم احداث شده‌اند، بی‌اهمیت شمرده میشود.

علی سرتیپی سخنگوی شورای عالی اکران هم در توجیه امتداد نمایش فوتبال در سینماها به «ایلنا» گفته است: در همه جای دنیا خانم‌ها می‌توانند به راحتی به ورزشگاه‌ها بروند و در کنار خانواده خود فوتبال را تماشا کنند اما در ایران این امکان وجود ندارد و سالن سینما به جای استادیوم، فوتبال فضایی را به وجود می‌آورد تا زنان به راحتی در کنار خانواده خود مسابقات فوتبال را تماشا کنند.

اولین و مهمترین پرسش منتج از صحبتهای سرتیپی آن است که آیا شورای عالی اکران راه افتاده برای حل یا تغییر مسیر حل مشکل حضور بانوان در استادیومها!؟؟

اینکه بعد از سالها هنوز مشکل حضور بانوان ایرانی در استادیومها حل نشده چه ربطی دارد به شورای عالی اکران؟؟ بماند که همین توجیه نمایش فوتبال در سینماها به بهانه عدم حضور بانوان در استادیومها خودش می‌تواند نوعی هدایت به سمت عدم حل مشکل حضور بانوان در استادیومها باشد!!

شورای عالی اکران خیلی که هنر کند باید اسباب ایجاد عدالتی نسبی در توزیع سالن میان فیلمهای مختلف را فراهم کند تا فقط معدودی پخش‌کننده نباشند که درآمدهایی میلیاردی از اکران داشته باشند و مابقی سرشان بی کلاه بماند. جز این است؟؟ پس چرا این شورا به دنبال توجیه پخش فوتبال در سینماها با دستاویزهایی نظیر حل مشکل حضور بانوان در استادیومهاست؟؟

سینماژورنال: علی ملاقلی پور کارگردان جوان ایرانی که تابستان امسال فیلم “قندون جهیزیه” را روی پرده داشت حین اکران فیلمش و به دلیل اعتراض به شرایط نامنصفانه ای که در اکران نصیبش شده بود به هنگام دربی پایتخت وسط زمین پرید و به تبلیغ فیلمش پرداخت.

به گزارش سینماژورنال این اقدام ملاقلی پور سبب ساز آن شد که “قندون جهیزیه” بیشتر از قبل مورد توجه قرار گیرد و مخاطبان بیشتری به تماشای آن بروند.

ملاقلی پور در تازه ترین گفتگویش که با “وطن امروز” انجام داده به طرح این ادعا پرداخته که اگر این کار را انجام نمی داده شاید دفتر فیلمسازی سعید سعدی تهیه کننده “قندون جهیزیه” تعطیل می شد.

به گزارش سینماژورنال این ادعای ملاقلی پور در حالی بیان شده که سعدی سالهاست در سینمای ایران حضور دارد و در تولیدات آثار بسیاری نقش داشته که برخی از آنها مانند “50 قدم آخر”، “اینجا شهر دیگریست” و “موش” با شکستی تمام عیار در گیشه مواجه شدند اما دفتر این تهیه کننده تعطیل نشد.

سعدی از جمله تهیه کنندگانی است که بابک زنجانی هم در تولید یکی از آثار تولیدی وی با نام “سیزده” سرمایه گذاری کرده بود.

سینماژورنال بخشی از گفتگوی ملاقلی پور با “وطن امروز” که درباره پریدن داخل استادیوم است را منتشر می کند.

 با وجود شرایط دشواری که داشتی باز آن حرکت تو در یک مسابقه بین‌المللی فوتبال با حواشی مختلفی که دارد، قابل پذیرش نیست و می‌توانستی به شکل دیگری هم اعتراض کنی.
درست می‌گویی و اعتراضات دیگری هم به ذهن من رسیده بود اما این را هم بگویم که هر عملی را عکس‌العملی است و فشار زیادی در آن زمان برای من و فیلم «قندون جهیزیه» پیش آمده بود و فکر کردم اندازه‌اش باید به آن شکل باشد. مثلا اگر تنها در یک سایت اعتراض می‌کردم، بازتابی نداشت!
 قبول دارم برای آدم‌هایی که به کارشان با تمام وجود علاقه دارند و کارمندی نگاه نمی‌کنند، نتیجه فعالیت‌شان خیلی مهم می‌شود. من هم مانند تو به حرفه‌ام با تمام وجود عشق می‌ورزم اما فکر می‌کنی با تمام دردهایی که داشتی ارزشش را داشت به آن شکل انتحاری عمل کنی؟!
برای انجام آن کار آبرویم را سوخت دادم که با ارزش‌ترین مساله برای هر آدمی است اما این را هم در نظر بگیر که ادامه فعالیت من در سینما بستگی به نتیجه فیلم اولم داشت و فیلمسازی که در اولین فیلم خود زمین بخورد، بلند شدنش خیلی سخت می‌شود.
 اگر آن کار مهیج را هم انجام نمی‌دادی باز فیلم «قندون جهیزیه» چه نزد منتقدان و چه مردم کاملا پذیرفته شده بود و فروش خوبی هم داشت!
درست می‌گویی اما برای من که کلی زحمت کشیده بودم تا اثرم توسط مردم دیده شود، تحمل آن وضعیت سخت بود. برای من تماشاگر خیلی مهم است و برای همین امسال فیلم نساختم و با تمام وجود دنبال تحقیق و مطالعه برای نگارش «قندون جهیزیه 2» هستم که البته اسم دیگری خواهد داشت. از این نظر به تک‌تک مردم ایران در فیلم‌هایم فکر می‌کنم. به خدا قسم نگاه یک بچه تا یک پیرمرد در فیلمی که می‌سازم برایم مهم است.
 اما همه اینها را در «قندون جهیزیه» ثابت کردی و فیلمی سالم و پرمخاطب برای همه نوع طیفی ساختی.
بله! اما اگر آن کار را نمی‌کردم شاید دفتر فیلمسازی سعید سعدی، تهیه‌کننده «قندون جهیزیه» بسته می‌شد و برای این تهیه‌کننده فرهنگی حیف بود.

علی ملاقلی پور وسط استادیوم