سینماروزان: در پیش تولید اولیه “روز واقعه” و برای انتخاب بازیگر نقش “شبلی/عبدالله” به خیلی ها فکر کردیم و از همه جدی تر ابوالفضل پورعرب بود.

محمدرضا شریفی‌نیا روی آنتن زنده برنامه “هفت” با بیان مطلب فوق گفت: ابوالفضل پورعرب گریم شد و ماه‌ها تمرین سوارکاری کرد و حسابی انرژی گذاشت و بنا بود نقش راحله را هم سوگند رحمانی بازی کند ولی درنهایت آن بازیگر آماده را دودستی تقدیم پروژه “عروس”بهروز افخمی کردیم.در برهه ای به سراغ خسرو شکیبایی رفتیم که گفت کمردرد دارم و امکان سوارکاری ندارم، یکی از گزینه های ما هم رضا کیانیان بود که نشد.

وی ادامه داد: از آنجا که فکر می‌کردم افرادی که در خانواده هنری رشد کرده اند، بیشتر می‌توانند موثر باشند برای همین از تیم تولید “عروس” خواستم ایرج نوذری را به ما بدهند که او هم گریم شد و حدود بیست دقیقه از فیلم با حضور او ضبط شد ولی درنهایت کار خوابید تا درنهایت با گروهی دیگر تولید شد.

شریفی نیا درباره نقطه نظر بهرام بیضایی مولف “روز واقعه” بیان داشت: در همان پیش تولید اولیه یک بار با بیضایی دیدار و گفتگو کردم و از او پرسیدم اگر بخواهید فیلم را بسازید، برای نقش اصلی چه کسی را انتخاب می‌کنید که بی مکث گفت همین آتیلا پسیانی که آن موقع در تئاتر بسیار درخشیده بود.

سینماروزان: ابوالفضل پورعرب قریب دو دهه بعد از کارگردانی نمایش «خسیس» در تالار وحدت می‌خواهد این بار «اتللو» شکسپیر را روی صحنه بیاورد؛ نمایشی که زمانی آن را آرزوی اولیه اش برای کارگردانی تئاتر دانسته بود.

به گزارش سینماروزان و به نقل از روزنامه همشهری در سال ۱۳۸۲ زمانی که پورعرب نمایش «خسیس»مولی  ترجمه محمدعلی جمالزاده را روی صحنه برد این نمایش ۱۷میلیون تومان فروخت و در آن زمان جزو نمایش‌هایی بود که در طراحی صحنه و لباس توانسته بود برای مخاطبان جذاب باشد.

این بازیگر در همان سال‌ها هم گفته بود که اول قصد داشته نمایش «اتللو»ی شکسپیر را روی صحنه بیاورد اما در نهایت «خسیس» را انتخاب کرده است.

آن زمان پورعرب عنوان کرده بود که کارگردانی من بعد از پایان اجرای «خسیس» ثابت می‌شود، این نمایش در حالی روی صحنه رفت که پورعرب برای نخستین بارتوانست اسپانسر مالی داشته باشد.

پورعرب از بازیگران شناخته شده سینماست که در دهه شصت جزو پرکارهای تئاتر بود. او تا سال ۱۳۶۹ وو نمایش را کارگردانی و در چند نمایش بازی کرد و حتی نمایش «مهمانی خصوصی» را در جبهه اجرا کرد.

پورعرب همچنین در آن سال‌ها عنوان کرد که بعد از اجرای نمایش «خسیس» می‌خواهد نمایش «سرمه» و «خونیان و خوزیان» ‌که مرتبط با سینما رکس آبادان است را برای اجرا پیشنهاد بدهد که بعدتر درباره اجرای این نمایش گفتند که مجوز توسط مرکز رد شده است.

پورعرب زمانی که (1382) نمایش «خسیس» را روی صحنه برد؛ نزدیک یک دهه از تئاتر دور بود اما وقتی نمایش را در تالار وحدت روی صحنه برد، در نشست خبری‌اش عنوان کرد:«شش سالی منتظر مجوز اجرای نمایش از سوی مرکز هنرهای نمایشی بوده. در دهه 60تئاتر کار می‌کردم و حالا به صحنه بازگشتم چرا که هنر در انحصار کسی نیست.»

پورعرب در گفت‌وگویی که با همشهری در آن سال‌ها داشت، درباره آداپته کردن متن مولیر گفته بود: دلم نمی‌خواست به متن دست بزنم و آن را دستکاری کنم. فقط حس کردم یک جاهایی لازم است با تماشاچی ارتباط نزدیک‌تری ایجاد شود و باید با زبان امروز با مردم صحبت کرد. الان بحث نزول‌خواری وجود دارد این را هم شما می‌دانید هم ما و هم دولت. باید کاری کرد که برخورد با نگاه قبلی متفاوت باشد. بعضی چیزها این نگاه را صمیمانه می‌کند. ما باید از فرهنگ خودمان استفاده کنیم. از فرهنگ کوچه و بازار تا تأثیر بهتر و بیشتری روی مردم داشته باشد.

سینماروزان: قسمت دوم کمدی #چند_میگیری_گریه_کنی به اکران رسیده، سوال این است که حالا تکلیف چیست؟ آیا نباید این فیلم تبلیغات تلویزیونی و شهری داشته باشد؟ آیا نباید اطلاع‌رسانی شود که کرونا تا حدود زیادی مهار شده و می‌توان در سینماها به تماشای فیلم نشست؟ چه تبلیغاتی امروز در این زمینه می‌شود؟ بحث این است که سینمای ما امروز چه تأثیری در جامعه دارد؟ چه من بازی کنم چه نکنم. سریال‌ها چگونه ساخته می‌شود و متعلق به کیست؟ به من هم پیشنهاد می‌شود اما رویم نمی‌شود برخی از آن‌ها را قبول کنم. البته غیر از تلویزیون که زیاد از من خوشش نمی‌آید و مدیرانش خیلی علاقه‌ای به بنده ندارند.

ابوالفضل پورعرب بازیگر #چند_میگیری_گریه_کنی۲ با بیان مطلب فوق به خبرگزاری مهر گفت: بیلبوردهای سینمایی امروز دست کیست؟ همین فیلم‌های سینمایی که الان در حال اکران است، تبلیغات مناسب ندارند. مدیران سینمایی و فرهنگی کشور هم گویی در خواب هستند. ما از مردم خود هم عقب افتاده‌ایم. مردم جلوتر از ما می‌روند. از همه خواهش می‌کنم قدری به فکر مردم و فرهنگ این جامعه هم باشید. همه‌اش که نمی‌شود وقت و انرژی صرف آقازاده‌ها بشود!

پورعرب درباره موضع‌اش نسبت به پرونده مالی سرمایه‌گذاران سریال #شهرزاد گفت: من هنوز بالغ بر ۱۰۰ میلیون تومان از این پروژه طلبکارم و شکایتی هم بابت آن نکرده‌ام. به روی‌شان هم نیاوردم. اگر کسی راست می‌گوید پول‌های اختلاس شده را به حساب بیت‌المال بازگرداند، چرا به‌دنبال دستمزد هنرمندان هستید؟ چرا کسی سراغ اینترپل را نمی‌گیرد تا پول‌های اختلاس‌شده خارج از کشور به حساب مردم بازگردد؟ چرا وقتی می‌توانید ریگی را در آسمان شکار کنید، اختلاس‌گران را به کشور برنمی گردانید؟ حالا همه زورشان به هنرمندان رسیده که از آن‌ها مطالبه کنند؟ هیچ چیز سر جای خودش نیست. کدام پول به حساب مردم بازگشته است؟

پورعرب درباره وضعیت هنرمندان پیشکسوت هم بیان کرد: رسیدگی به شرایط همه مردم در دوران بازنشستگی وظیفه دولت است اما من خودم هنوز بیمه نیستم! الحمدالله نیازی هم به جایی ندارم و همه مریضی و سرطانی را که گرفتارش شدم، هم با بودجه خودم درمان کردم. نیازی به هیچکس هم نداشتم. می‌دانستم اگر بخواهند کمک کنند، منت کارشان را بر سرم می‌گذارد…

این بازیگر پیشکسوت درباره احساس خود نسبت به دنیای بازیگری در سال‌های اخیر اظهار کرد: حس و حال اجتماعی‌ام خوب نیست. نه فقط برای من که برای اکثر دوستان همین گونه است و وقتی حس و حال خوبی نداشته باشی نمی‌توانی شاد باشی و درست حرکت کنی. خداراشکر که من نیازمند نیستم و به اندازه خودم دارم اما شرایط اجتماعی خوب نیست.

سینماروزان: ابوالفضل پورعرب با حضور در برنامه تلویزیونی “هفت” هم از شرایط سینما گله کرد و هم خواستار مراقبت از بازیگران جوان شد.

به گزارش سینماروزان ابوالفضل پورعرب درباره سوپراستار و جایگاه آن گفت: به نظرم بحث کردن درباره سوپراستار و هالیوود شوخی است. واژه‌ سلبریتی مضحک است و برای کسانی استفاده می‌شود که درست نیست.

بازیگر “عروس” گفت: من سی سال شمال رفتم اما شنا نکردم که مبادا در حال شنا کردن کسی از من عکس بگیرد. الان خیلی چیزها به خیلی چیزها نمی خورد. جایی رد می‌شدم دیدم نوشتند پورعرب دستگیر شد و با دستبند عکس گذاشته بودند که برای یک فیلم بود. به همین راحتی با یک تیتر آبروی هنرمند می‌رود. چرا؟؟

وی درباره ظهور بازیگران و استارهای جدید در سینما اظهار کرد: وقتی کسی در ۲۵ سالگی استار می‌شود باید معلم داشته باشد تا به بیراهه نرود. من وقتی با شهاب حسینی کار می‌کردم لذت می‌بردم از بازیگری. نوید محمدزاده وقتی بازی می‌کند، در واقع فکر می‌کند و بازی می‌کند و می توان به او گفت بارک الله. اما کاش از این سرمایه‌ها مراقبت کنیم. من این دو را سرمایه سینمای کشور می دانم، ولی کاش بقیه هم قدر این افراد را بدانند. برخی از بازیگران و استارها برای فروش فقط استفاده می‌شوند.

بازیگر “غریبانه” بیان داشت: من از دهه ۷۰ وارد سینما شدم، ولی جایزه پیونگ یانگ ‌من گم‌ شد و هیچ کس هم پاسخگو نیست! من تا کی باید سوار موتور شوم و بروم خواستگاری؟؟ به هر حال باید نسل جدید وارد شوند.

پورعرب درباره دستمزد بالای برخی بازیگران که معادلات تولید را به‌هم زده گفت: بازیگری که دستمزد بالا می گیرد مثل من قربانی می‌شود؛ قاعدتاً من از خوب زندگی کردن بچه‌ها خوشحال می شوم اما یک سری شایعه‌ها باعث افزایش دستمزدها می‌شود. کاش این بالا رفتن دستمزدها باعث ساختن زندگی بازیگرها شود.

پورعرب تاکید کرد: برخلاف تصورات در بسیاری از موارد بودجه‌ فیلم‌ها از قبل تقسیم شده است و آن هم نه میان عوامل اصلی که میان عوامل پشت پرده؛ این، سخت است نه دستمزد بازیگرها.

سینماروزان: سوپراستار دهه ۷۰ سینمایی ایران پس از مدتی دوری از سینما جلوی دوربین عباس رافعی می‌رود.

به گزارش سینماروزان ابوالفضل پور عرب که به علت بیماری ،غیبتش در سالهای اخیر در سینمای ایران موجه بوده در کنار میترا حجار جستجوگران فیلم جدید عباس رافعی هستند.

فیلم سینمایی “غیبت موجه”به‌ کارگردانی وتهیه‌کنندگی عباس رافعی این روزها در مرحله پیش‌تولید است و به زودی مقابل دوربین می‌رود؛ این نخستین فیلمیست که با محوریت اثرات کرونا بر زندگی بدنه جامعه ایران تولید میشود.

پور‌عرب پس از میترا حجار دومین بازیگر اصلی فیلم “غیبت موجه” است که گفته می‌شود نقشی متفاوت را ایفا خواهد کرد.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: همچون”سیمرغ‌”عطار که در میابند”سیمرغ “خودشان هستند.

تعدادی از عوامل این فیلم که تاکنون حضورشان در این پروژه قطعی شده عبارتنداز:
دستیار اول و برنامه ریز: حمید شوریده، طراح صحنه: محمدرضا میرزامحمدی، طراح لباس: پردیس رافعی، مشاور رسانه ای:میلاد معتمدی فر، طراح گریم:مهرداد قلی پور، مدیر تدارکات: علی رستمی‌نیا

سینماروزان: در روزهایی که امثال شهاب و ترانه و رضا و حسن و سعید و کلی چهره دیگر آن قدر وقیح شده اند که حتی بعد از افتادن تشت رسوایی شان بابت همکاری با دزدان بانک سرمایه و سارقان صندوق ذخیره و گردانندگان قمارخانه های فوتبالی، یک عذرخواهی ساده هم از مخاطبان نمیکنند، ابوالفضل پورعرب یک تنه جور آنها را کشیده و به نقد سیاستگذاران نان به نرخ روزخور پرداخته است!

به گزارش سینماروزان ابوالفضل پورعرب در گفتگویی صریح با انتقاد از اوضاع اقتصادی مردم گفت: باید از آن روزی ترسید که ماهایی که یک روز گفتیم مرگ بر شاه دوباره به خیابان بریزیم و بگوییم به همه چیز اعتراض داریم!!

پورعرب بیان داشت: صاحبان مملکت باید بفهمند که حال مردم خوب نیست. وقتی می بینیم پدری بجای مرغ مجبور است پای مرغ یا گردن مرغ برای فرزندش بخرد باید از شرم بمیریم! واقعا باید به سیاستمداران بی کفایت گفت بروید و بمیرید!! تا کی؟؟

پورعرب ادامه داد: سالها پیش نخست وزیری به نام امیرعباس هویدا بود که گفت من سیزده سال قیمت کبریت را ثابت نگه داشتم ولی یک نفر ازش نپرسید چطور این کار را کردی؟؟ لااقل رمز و راز ثبات قیمت را از هویدا می پرسیدند و بعد اعدامش میکردند! یا میگفت سالها قیمت خودکار بیک را ثابت نگه داشتم ولی یک نفر نپرسید که چطور توانستی چنین کاری کنی!!؟؟

برای تماشای فیلم حرفهای پورعرب اینجا را ببینید.

سینماروزان: ابوالفضل پورعرب بعد از پشت سر گذاشتن یک بیماری سنگین(!) بازگشتی دوباره به عرصه بازیگری داشته است؛ او که چهار سال قبل با درام مستقل «سایه های موازی»اصغر نعیمی تصویری خاص از یک آسیب خورده سیاست ارائه کرده بود اخیرا کمدی «به وقت خماری» را هم روی پرده داشت با نقشی میان جدیت و طنز.

پورعرب که فیلم توقیفی «کاناپه»کیانوش عیاری را در کارنامه دارد در جشن عکاسان سینمای ایران مورد تجلیل قرار گرفت؛ اینکه چرا به جای مثلا جشن بازیگران باید در جشن عکاسان از پورعرب تجلیل شود بی ارتباط با این نیست که چرا دبیر جشن عکاسان یک بازیگر به نام نیکی کریمی بود!؟

پورعرب در آستانه 60 سالگی در گفتگو با «شرق» درباره بخشهایی کمتر شنیده شده از زندگی حرفه ایش حرف زده است.

متن گفتگوی پورعرب را بخوانید:

  اصطلاح بازیگر خوش‌عکس دست‌کم تا دهه 80 درباره هیچ بازیگری به اندازه شما به کار نرفته است. احساس خودتان وقتی عکس‌هایتان را می‌دیدید چه بود؟
هیچ‌وقت تصاویرم را دوست نداشتم.
  واقعا؟ چرا؟
توضیح سینمایی اینکه می‌گویند بازیگری خوش‌عکس است یعنی نگاتیوش، پوزیتیو می‌شود و تصویرش به قول معروف جواب می‌دهد. خب من با این توضیحات و این زاویه نگاه‌ها بیگانه بودم. در تئاتر مشغول بودم و حس می‌کردم راهی به سینما نخواهم داشت، چون سینما پارتی می‌خواهد که من ندارم. تا اینکه برای فیلم «عروس» آقای افخمی من را انتخاب کرد. باورش برایم سخت بود. بعد از این‌همه سال بدون اغراق بگویم که لحظه‌ای احساس ستاره‌بودن نداشتم. این سینما بزرگانی مثل محمدعلی فردین و ناصر ملک‌مطیعی را داشته یا آقای وثوقی. وقتی دیدم این جایگاه آن‌قدر راحت می‌تواند از دست برود، به سختی پذیرفتم که سوپراستارم یا اصلا می‌توانیم سوپراستار داشته باشیم. با این وضع طبیعی است که دیگر به مسائلی مثل خوش‌عکس‌بودن و… فکر نکرده باشم.
  اولین‌بار که عکستان را مقابل سینما دیدید چه حسی داشتید؟
آن زمان روی سردر عکس نمی‌زدند. نقاشی بود. راستش احساس کردم خیلی زشتم… .
  منظورم عکس‌هایی بود که در ویترین می‌زدند و هنوز هم گاهی می‌زنند. می‌رفتید عکس‌هایتان را تماشا کنید؟
بله، آخر شب‌ها می‌رفتم و می‌دیدم. هنوز هم این کار را می‌کنم. ببینید آن زمان عکس‌ها کارکرد داشت؛ یعنی مردم بر اساس جذابیت عکس‌ها تصمیم به تماشای فیلم می‌گرفتند. بحث زیبایی و خودنمایی نبود واقعا. بخشی از پروسه اکران و جذب مخاطب بود.
  بله، ولی بالاخره آدم به عکس خودش احساس دارد. اینکه شما تصویر خودتان را دوست ندارید، عجیب است.
شاید روحیه‌ام این شکلی است. یک‌بار سر فیلم «عروس» بعد از چند جلسه فیلم‌برداری با آقای حقیقی و افخمی رفتیم راش‌ها را ببینیم. به حدی از خودم بدم آمد که از کارگردان خواستم من را عوض کنند. آقای حقیقی آرامم کرد و بعد نصیحت کرد که هیچ‌وقت راش را نبینم. هنوز هم حاضر نیستم بروم پای مانیتور بنشینم و برداشت‌ها را تماشا کنم.
  بهترین عکسی که در همه این سال‌ها از خودتان دیدید و دوستش دارید، چه بوده؟
سر فیلم «مهاجران» مشغول غذادادن به یک الاغ بودم، وقتی عکاس شاتر زد دیدم که حیوان زبان‌بسته چقدر اذیت شد از نور فلاش دوربین و من چون عاشق حیوانات هستم، ناراحت شدم که باعث آزار حیوان شدیم. دوست داشتم عکس آن پلان را داشته باشم و از عکاس خواستم آن را به من بدهد و داد. عکس دیگری در آن فیلم را که دور آتش نشسته‌ایم و من مشغول دف‌زدن هستم دوست دارم.
  از عکس‌های پشت‌صحنه یک عکس مشهور با زنده‌یاد فردین دارید. اگر اشتباه نکنم سر صحنه «باد و شقایق» است.
بله. سر فیلم‌برداری به من گفتند که آقای فردین سر صحنه تشریف می‌آورند. به آقای انتظامی گفتم که آقای فردین دارند می‌آیند؛ شما که مشکلی ندارید؟ ایشان گفت نه. خیلی هم خوب است. یادم هست دقیقا وسط پلان آمدند. من همان لحظه کار را رها کردم و وسط فیلم‌برداری به سمت ایشان رفتم و دستشان را بوسیدم. روز بسیار خوبی بود.
  خودتان از ایشان خواستید عکس بگیرید؟
من خواهش کردم که عکس بگیریم. عکسی است که هنوز خوب نگاهش می‌کنم.
  جز این موردی بوده که خودتان پیشنهاد عکس یادگاری بدهید؟
یکی، دو بار پیش آمده که خواسته‌ام با کسی عکس بگیرم. یکی‌شان پسری بود که در فیلم ‌«سازدهنی» بازی کرده است. دوست داشتم با او عکسی داشته باشم. کسانی که از طبقه پایین جامعه برای بازی در فیلمی انتخاب و بعد از مدتی به حال خودشان رها می‌شوند، همیشه برایم متأثرکننده‌اند.
  آنها مصداق جمله معروف «سینما بی‌رحم است» هستند.
سینما بی‌رحم نیست، ما بی‌رحمیم. در هیچ کجای دنیا چنین اتفاقاتی را نمی‌بینید. اصلا اینکه در سینمایمان ستاره نداریم، دلیلش این است که آسمانی برای درخشش ستاره‌ها نداریم. در سینما تنها رفاقت ماندگار است. خوشحالم که انجمن عکاسان سینمای ایران این لطف و مهر را به من داشت که بزرگداشتی در چهارمین جشنش برای من ترتیب بدهد اما این وظیفه دولت است. هرچند چندباری دولت خواست این کار را انجام بدهد اما قبول نکردم.
  خب چرا قبول نکردید؟
برایم مهم نبود. من با دلم تصمیم می‌گیرم. در زندگی چرتکه نمی‌اندازم. به اطرافمان نگاه کنیم؛ اکبر عبدی جزء نوابغ هنر این کشور است. تنها بازیگری است که در هر نقشی درخشان است؛ زن‌پوش و مرد و کودک و… هیچ‌کس نتوانسته مثل او این‌قدر خوب و درخشان باشد. مدتی است مریض‌احوال است. در برنامه تلویزیونی‌اش آشکارا می‌بینیم که سخت راه می‌رود. چه کسی به او بها داده است؟ اگر کسی هم اهمیت می‌دهد، این مردم هستند. دولت خیلی زرنگ باشد به اختلاس‌ها برسد.
  دبیر این دوره از جشن عکاسان سینمای ایران خانم نیکی کریمی است. بازیگری که با هم در «عروس» درخشیدید و طبیعی بود پس از آن فیلم پیشنهادهای همکاری مشترک برایتان از راه برسد اما به طرز عجیبی هرگز هم‌بازی نشدید و مشخص بود که نگرانی‌هایی در پس ماجرا وجود دارد.
بله، نگذاشتند هم‌بازی شویم. چندباری بنا بود با هم بازی کنیم، یا من را عوض کردند یا ایشان را. سر فیلم «چهره» ایشان حتی تمرین هم کرد و من هم مطمئن بودم قرار است با ایشان بازی کنم اما دقیقه 90 بازیگر دیگری جایگزینشان شد.
  فکر می‌کنم اینکه در جشنی با حضور ایشان دیر از شما تجلیل شود، اتفاق جذابی است. یک شات دونفره که پیرو نگرانی‌ها و توهم‌های عجیب‌وغریب مدیران سه دهه پس از «عروس» به سینمایمان ارائه می‌شود.
خب من از این بابت متأسفم. من روی کسانی که می‌دانم از کجا آغاز کرده‌اند و چه راه سختی برای رسیدن به جایگاهشان پیموده‌اند تعصب دارم. یکی از اینها نیکی کریمی است. شاهد بودم چقدر تلاش کرد و چقدر خوب جلو آمد. یا مثلا وقتی نامم را برای دریافت سیمرغ بلورین اعلام کردند، رفتم از خسرو شکیبایی اجازه گرفتم. چون ایشان را هم می‌شناختم و از روزگار تئاتر شاهد بودم چقدر سختی کشید تا به این درجه برسد. این نگرانی‌هایی که گفتید، برایم عجیب است.
  تا زمان نمایش فیلم «قرمز» در جشنواره هرگز زن و مرد اصلی یک فیلم با هم سیمرغ نگرفته بودند. به نظر می‌رسد مدیران تا سال‌ها نمی‌خواستند یک زوج هنری در سینما شکل بگیرد. مثل مقاومتی که در برابر اهدای سیمرغ به مهدی هاشمی در فیلم «همسر» صورت گرفت. چون فاطمه معتمدآریا برای آن فیلم جایزه گرفته بود.
البته بحث سیاست با هیئت داوری خیلی فرق می‌کند. اگر معتمدآریا جایزه گرفته است حتما حقش بوده و اگر مهدی هاشمی جایزه‌ای دریافت نکرده است، حتما زمانش نبوده یا کسی از او سزاوارتر بوده است. فکر می‌کنم ما قربانی سیاست شدیم.
  دریافت جایزه فیلم فجر برای شما هم طولانی شد؟
هفت سال طول کشید تا کاندیدا شوم. برای فیلم «نرگس» کاندیدا شدم که جایزه ندادند.
  درحالی‌که همه حدس می‌زدند شما جایزه می‌گیرید.
برای فیلم «عروس» بسیاری لطف داشتند و این حدس را می‌زدند. وقتی برای «عروس» جایزه نگرفتم، مجید قاری‌زاده – که از همین جا به او سلام می‌کنم- حرف درستی زد و گفت تو جایزه‌ات را از مردم می‌گیری. دقیقا همین شد و «عروس» راه را برایم باز کرد.
  آیا آلبومی از عکس‌های فیلم‌هایی که بازی کرده‌اید، دارید؟
یک آلبوم دارم ولی عکس‌های زیادی در آن نیست.
  اصلا به آن سر می‌زنید؟
بالای تختم است چهار، پنج فریم عکس در آن هست که خیلی برایم اهمیت دارد.
  چقدر عجیب! فیلم‌هایتان را هم نگاه نمی‌کنید؟
همه را نه. «مهاجران» را نگاه می‌کنم و گاهی وقتی فیلم «عروس» از تلویزیون پخش می‌شود، آن را می‌بینم. البته خوشحالم که تعدادی از فیلم‌هایم مثل «عروس» هنوز مانده‌اند و مخاطب را با خودشان می‌کشند؛ یعنی من تصمیم نگرفته‌ام فیلم را تا انتها ببینم. واقعا فیلم من را با خودش همراه می‌کند. وگرنه خودم اهل اینکه دائما تماشای‌شان کنم، نیستم. «عروس» را کلا یک‌ بار در سالن سینما دیدم و هیچ‌وقت هم رویم نشده فیلمم را با کسی تماشا کنم.
  با اینکه خودتان را در عکس‌ها دوست ندارید؛ اما عکس همیشه در زندگی حرفه‌ای‌تان نقش مهمی بازی کرده است. از عکس‌های جذاب دوران جوانی تا آن عکس معروف در روزگار بیماری که منشأ شایعات زیادی شد.
کلا همیشه از این حاشیه‌ها فراری بوده‌ام. هنوز هم وقتی به شمال می‌روم، جرئت رفتن به استخر را ندارم. گاه دوستانی دعوتم می‌کنند که با هم شنا برویم؛ ولی نمی‌پذیرم؛ یعنی می‌ترسم مبادا یکی در آن شرایط عکسی بگیرد و ماجرا بشود. درباره آن عکس من 123 کیلو بودم و به دلیل بیماری 61 کیلو شده بودم. پس می‌دانستم چه شرایطی دارم و وقتی تصمیم گرفتم به تجمع هنرمندان بروم، می‌دانستم آنجا دوربین‌ها هستند و عکس‌هایی از من منتشر می‌شود. خود عکس ناراحتم نکرد؛ ولی شایعات بعدش خیلی تلخ بود. اعتیاد و ایدز و… وگرنه اصلا شروع ماجرا با همین تحلیل‌رفتن چهره‌ام بود. سر «وضعیت سفید» بودم که یک روز نعمت‌الله به من گفت راکوردت نمی‌خواند؛ یعنی چهره‌ام داشت تغییر می‌کرد.
  پس حتی جرقه آگاهی از بیماری‌تان هم با تصویر زده شده است.
بله. یک روز دکتر سر صحنه آمد و همان‌جا معاینه‌ام کرد و بعد از آزمایش بستری شدم و تشخیص داده شد که سرطان دارم؛ ولی آن عکس یک خوبی داشت. با آن عکس میانسالی را قبول کردم. اگر آن عکس نبود، شاید باورم نمی‌شد که 50‌سالگی را رد کرده‌ام.
  پیش‌از‌آن این را قبول نکرده بودید؟
نه اصلا.
  البته واقعا هم تا پیش از بیماری چهره شکسته‌ای نداشتید؛ یعنی تیپ‌تان جوان‌تر از سن‌تان بود.
انگار پیرو آن اتفاق متوجه موهای سفیدم شدم.
  دهه 70 یک‌سری نشریات در دو صفحه وسط پوستر بازیگران را کار می‌کردند. آن دو صفحه کلی هوادار داشت. خاطرم هست یکی از بازیگرانی که عکسش زیاد کار می‌شد، شما بودید. آیا آن زمان فضا به شکلی بود که بین بازیگران این حرف‌ها باشد که چرا عکس یکی بیشتر از دیگران کار می‌شود؟
نه اصلا ربطی به ما نداشت.
  دقت نمی‌کردید که عکس‌تان را کدام نشریات چاپ کرده‌اند؟
چرا خب ما با هم ارتباط داشتیم و برای‌مان جذاب بود.
  مناسبات سینما در سال‌های اخیر تغییر کرده است. چیزی که این روزها باب شده، حضور در مراسم‌های مختلف و گزارش‌های تصویری‌ بسیاری است که بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد. اکران‌های مردمی بخش جدایی‌ناپذیری از رویدادهای سینمایی ما شده‌اند. شما هم چندباری در این اکران‌ها حاضر شده‌اید. احساس واقعی‌تان به این مراسم و قرارگرفتن در کانون توجه و فلاش‌های دوربین عکاسان چیست؟
ظاهرا با لبخند تظاهر به دوست‌داشتن می‌کنیم. اکران‌های مردمی بیشتر از جنبه کمک به تهیه‌کننده مهم است. قطعا من به‌عنوان یک بازیگر دوست دارم سرمایه تهیه‌کننده برگردد و قطعا اگر از دوستان نزدیکم باشد، کمکش کنم؛ اما واقعا به چشم تفریح به این رخدادها نگاه نمی‌کنم؛ مثلا چند وقت پیش دوستان فیلم به وقت خماری برای اکران آلمان و آمریکا از من دعوت کردند. واقعا لطف داشتند؛ ولی نپذیرفتم. گفتم اگر قرار باشد به آلمان بروم، حالا یک روز دیگر می‌روم.
  گریم‌های مختلفی روی چهره‌تان اجرا شده است؛ ولی ابوالفضل پورعرب را با تیپ مشخصی به یاد می‌آوریم. خودتان اصراری برای شکل مشخصی از چهره‌پردازی داشتید؟
هرگز. ولی عبدالله اسکندری همان اوایل کار به من گفت هر طوری الان گریمت کنم، تا آخر این‌طوری خواهی ماند و درست هم گفت. غالبا در آثار دوست نداشتند من ریش و سبیل داشته باشم. الان وقتی فرصتی پیش می‌آید که ریش و سبیل داشته باشم، ذوق می‌کنم!
  خب بگذارید آخرین پرسش را به انجمن عکاسان اختصاص بدهیم. رابطه شما با عکاس‌های فیلم سر صحنه چطور بود؟
من تک‌تک دوستان عکاس را دوست دارم و متأسفم که به دلیل پیشرفت تکنولوژی، صنعت عکاسی هم دچار تغییراتی شد که حرفه‌ای‌های این عرصه دارند آسیب می‌خورند. الان که نگاه می‌کنم، می‌بینم چه گذشته‌ای از من ثبت کرده‌اند. عکس باعث شد مردم بیشتر به سمت سینما گرایش پیدا کنند. اینکه عکاس یک فیلم چه نگاهی دارد، بسیار مهم است؛ اما متأسفانه چنان‌که سزاوارشان بود، ارج و بها ندیدند.
راستش عکاسان سینما آدم‌های مظلومی هستند که بسیاری حتی متوجه حضورشان در صحنه نمی‌شود. همیشه آرام و بی‌صدا کارشان را می‌کنند و در تمام این سال‌ها نادیده گرفته شده‌اند. در واقع به‌ نظر من ثبت عکس کمتر از کار فیلم‌بردار نیست و امیدوارم شرایط کار برای عکاسان سینما روزبه‌روز بهتر شود.

سینماروزان: فیلم ایرانی «دلهره» به بخش مسابقه چهاردهمین  فستیوال فیلم بین المللی Radiant Angel روسیه راه یافت.

به گزارش سینماروزان «دلهره» به تهیه کنندگی امیرحسین شریفی و کارگردانی کاظم معصومی تنها نماینده ایران در این فستیوال  می باشد و با فیلمهایی که نماینده ۲۲ کشور دنیا هستند به رقابت خواهد پرداخت.

این فستیوال از تاریخ ۱ نوامبر مصادف با  ۱۰ آبان ماه آغاز میشود و مراسم اختتامیه آن ۷ نوامبر مصادف با ۱۷ آبان ماه ساعت ۱۸ در سالن بزرگ سینمایی شهر مسکو برگزار میگردد و برندگان خود را معرفی خواهد کرد.

دبیر این فستیوال بین المللی «سوتلانا مدودف» همسر دیمیتری مدودف نخست وزیر روسیه می‌باشد. این جشنواره با حمایت دولت و کلیساهای ارتدکس و وزارت فرهنگ روسیه برگزار میگردد.

امیرحسین شریفی تهیه کننده و سارا صوفیانی بازیگر «دلهره» جهت حضور در این فستیوال رهسپار مسکو میشوند.

در مراسم افتتاحیه این جشنواره شریفی به مدت پانزده دقیقه در مورد وضعیت کنونی سینمای ایران و جایگاه آن در جهان سخنرانی میکند.

سارا صوفیانی، ابوالفضل پورعرب، کامران تفتی،  پژمان بازغی و الهام حمیدی بازیگران اصلی ملودرام «دلهره» هستند. «دلهره» به کارگردانی کاظم معصومی و به سفارش معاونت امور استانهای صداوسیما تولید شده است.

امیرحسین شریفی، ابوالفضل پورعرب و سارا صوفیانی در پشت صحنه «دلهره»

سینماروزان: کیانوش عیاری کارگردان پیشکسوت سینمای ایران سال قبل فیلمی به نام «کاناپه» را ساخت که در آن بانوان بازیگر در نماهای داخلی با پوستیژ ظاهر شده بودند؛ این امر موجب توقیف فیلم و بلاتکلیفی آن شد.

به گزارش سینماروزان عیاری اخیرا تصمیم گرفته سریالی با نام «87متر» را بسازد؛ سریالی که داستان آن درباره فروش یک آپارتمان به چند فرد مختلف و یادآور کمدی «زرد قناری»رخشان بنی اعتماد است. برای بسیاری این پرسش پیش آمده که بعد از آن که عیاری گفته بود دیگر نمیشود بانوان را در نماهای داخلی هم با حجاب نشان داد آیا او در سریال «87 متر» هم قصد دارد بازیگران زن را بدون حجاب و با پوستیژ تصویر کند.

حسن آقاکریمی از رفقای سالیان عیاری که مدیریت تولید «87 متر» را برعهده گرفته است در این باره به «مهر» گفت: عیاری در ارتباط با فیلم های سینمایی خود مساله ای را بیان کرده بود که به فیلم هایی با مالکیت خود وی تعلق دارد اما این سریال متعلق به تلویزیون است و مالک آن شبکه های تلویزیونی و دولتی هستند.

این مدیر تولید درباره مراحل فعلی تولید این مجموعه عنوان کرد: در حال حاضر در مرحله انتخاب بازیگر هستیم و با بازیگران مذاکره می‌کنیم که از جمله آنها می توان به ابوالفضل پورعرب، امیر جعفری، ناصر هاشمی، مهران رجبی، نازنین فراهانی و فریبا کامران اشاره کرد.

وی با اشاره به اینکه تصویربرداری سریال یک سال طول می کشد، اظهار کرد: بیشترین مشکل ما در مذاکره ها بر سر طول مدت فیلمبرداری کار است که بازیگران باید یک سال با ما همکاری داشته باشند.

وی درباره جذابیت ها و ویژگی های این مجموعه که ۱۰ سال پس از «روزگار قریب» دیگر سریال عیاری ساخته می شود، تصریح کرد: «۸۷ متر» هم یک درام اجتماعی است و داستان آن از کشش فوق العاده ای برخوردار است.

آقاکریمی در پایان درباره اینکه قرار بود سریال را پایان اردیبهشت ماه کلید بزنند، گفت: ما لوکیشنی را باید یک سال در اختیار داشته باشیم و یافتن چنین مکانی کمی کار را سخت کرد که در چند روز آینده این لوکیشن قطعی می شود و احتمالا نیمه اول خرداد کار کلید می خورد.

سینماروزان: «کاناپه» تازه ترین محصول سینمایی کیانوش عیاری آخرین مراحل تدوین را می گذراند تا نسخه نهایی آن ظرف روزهای آینده به دفتر جشنواره فجر ارائه شود.

به گزارش سینماروزان طبق رایزنی هایی که انجام داده شده قرار است نسخه کامل این فیلم عصر روز پنجشنبه ۱۶ دی ماه یا صبح روز جمعه ۱۷ دی ماه تحویل دفتر سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر شود.

«کاناپه» روایت زندگی ۲ خانواده ای است که می خواهند با هم وصلت کنند اما در نهایت یک کاناپه باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی آنها می شود.

در این فیلم ابوالفضل پورعرب نقش پدر داماد یعنی بابک حمیدیان را ایفا می کند، فرهاد آئیش نقش پدر عروس یعنی فرگل فربخش را بازی می کند، آتوسا انواریان هم ایفاگر نقش مادر عروس است.

جالب اینجاست که شهرداد روحانی موزیسین برجسته ایرانی هم در این فیلم حضور دارد.

عوامل این فیلم عبارتند از:

تهیه کننده: کیانوش عیاری
مدیرتولید: حسن آقاکریمی
مجری طرح: شاهرخ دستورتبار

گروه کارگردانی:
نویسنده وکارگردان: کیانوش عیاری
برنامه ریزودستیاراول کارگردان: شبنم عرفی نژاد
گروه كارگرداني: مازیارحاجتی ، مهتاب پیشقدم، دياكو خاكي
منشی صحنه: سهیلاکاشفی
عکاس: مزدک عیاری

بازیگران:
فرهادآییش، ابوالفضل پورعرب، بابک حمیدیان
فرگل فربخش، آتوساانواریان، بیتابیگی، سمیراذکایی، تينا عبدي،رزیتاسلطانی، امیرحسین قدسی
باحضورفریباکامران وجهانگیرالماسی

گروه فيلمبرداري
مدير فيلمبرداري: داريوش عياري
دستيار اول فيلمبردار: محمدرضا پرچ
گروه فيلمبرداري :
بابک ابرغانی
محمدرضایی
محسن طاهري
محمدحسین خداحامی

تدوین:
کیانوش عیاری
دستیارتدوین: هاله عابدین
تدوین غیرخطی: فرهادقدسی

گروه صحنه:
طراح صحنه ولباس: امیرحسین قدسی
گروه صحنه:
سعیدرحیمی
بهنام قدیری
مهدي فرج پور

دستيار لباس:
شکیبایزدی
موناحداد

گروه گریم:
طراح گریم:مهدیه اعرابی
اجرای گریم
نازنین عرفی نژاد
محمدرضاگل افشار

صدابردار:
علیرضاغفاری نژاد
دستیارصدا:جوادباقری

موسیقی: امیدرییس دانا

گروه تدارکات:
مدیرتدارکات:رضاصادق
گروه تداركات:سعیدمهتاب، علی ترکاشوند وجعفراخگری

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

کاناپه

سینماژورنال: در روزهایی که آمارها از فروش بالای «فروشنده» می‌گویند نگاهی به جدول فروش سینماها نکات عجیب و در عین حال تکان‌دهنده‌ای را پیش رو می‌گذارد. منهای اختلاف قابل توجهی که به لحاظ تعداد سالن و تعداد سانس میان فیلم‌های بالا و پایین جدول وجود دارد جالب است که در روزهای انتهایی هفته «فروشنده» نزدیک به 5 برابر فیلم‌های پایین جدول تراکم سانس و سالن دارد.

سینماژورنال: بعد از آن که شهاب حسینی بخاطر حضور در “شهرزاد2”  از فهرست بازیگران “کاناپه” حذف شد بابک حمیدیان جایگزین وی شده و نقش اصلی را ایفا خواهد کرد.
به گزارش سینماژورنال “کاناپه” داستان یک مراسم خواستگاری را روایت می کند و بابک حمیدیان نقش داماد یا پسر جوانیست که به خواستگاری می رود.
ابوالفضل پورعرب نقش پدر داماد را ایفا می کند، مهدی هاشمی نقش پدر عروس. دو چهره تازه به نامهای فرگل فربخش و آتوسا انواریان هم ایفاگر نقشهای عروس و مادر عروس هستند.

فهرست کامل عوامل “کاناپه” به شرح زیر است:

تهیه کننده: کیانوش عیاری/ مجری طرح: شاهرخ دستورتبار /مدیرتولید: حسن آقاکریمی/ گروه کارگردانی: نویسنده وکارگردان: کیانوش عیاری برنامه ریزودستیاراول کارگردان: شبنم عرفی نژاد دستیاردوم کارگردان: مازیارحاجتی/ منشی صحنه: سهیلاکاشفی/ عکاس: مزدک عیاری/ بازیگران: مهدی هاشمی، ابوالفضل پورعرب، بابک حمیدیان فرگل فربخش، آتوساانواریان، بیتابیگی، تیناعبدی، رزیتاسلطانی، سمیراذکایی وباحضورفریباکامران/گروه فیلمبرداری: داریوش عیاری( مدیرفیلمبرداری) ،محمدپرچ (دستیاراول)، محسن طاهری، بابک ابرغانی،محمدرضایی، محمدحسین خداحامی/ گروه صحنه: امیرحسین قدسی (طراح صحنه ولباس)، بهنام غدیری( دستیارصحنه)، سعیدرحیمی (مدیرصحنه)، آرام موسوی (دستیارلباس)، شکیبایزدی (لباس)، مناحداد وثمین فروغی/ گروه گریم: مهدیه اعرابی(طراح گریم)، نازنین عرفی نژاد ومحمدرضاگل افشار(اجرای گریم)/ صدابردار: علیرضاغفاری نژاد/ گروه تدارکات: رضاصادق/ مدیرتدارکات: مهدی عباسی پور، مهدی بختیاری وعلی ترکاشوند(دستیاران تدارکات)

سینماژورنال: ابوالفضل پورعرب ستاره دهه هفتادی سینمای ایران این روزها با “سایه های موازی” اصغر نعیمی به سینماها آمده است.

به گزارش سینماژورنال این حضور بر پرده سینماها مجالی شده برای آن که فریدون جیرانی در “35” مقابل او نشسته و کمی از ناگفته هایش را عیان کند.

گفتند معتاد شده و ایدز گرفته

پورعرب در این گفتگو با اشاره به دوران سخت بیماریش گفت: اگر واقعا ستاره بودیم چرا زمانی که سرطان داشتم و در بیمارستان بودم هیچ کس سراغم نیامد؟ چرا گفتند معتاد شده؟ چرا گفتند ایدز گرفته؟ چرا همین آقای ضرغامی حالی از ما نپرسید؟ همان موقع “وضعیت سفید” را کار می کردم اما یک نفر از همین سریال سراغ ما نیامد. البته مردم لطف داشتند و پشت در بیمارستان بودند اما همکاران من چه سینمایی چه تلویزیونی هیچ کدام نیامدند!

وی ادامه داد: حتی مرگ مرا در تلویزیون اعلام کردند و اینکه در سردخانه است و بناست تشییع شود بدون اینکه بدانند در بیمارستانیم. در نهایت هم با یک عذرخواهی سر و تهش را هم آوردند.

پورعرب با نقد رفتارهای مدیران سینمایی بیان داشت: فقط در حرف در حمایت از هنرمند دم می زنند. مجید میرزاییان فوت شد و حتی من خودم خبر نداشتم! چرا؟ چون کسی به فکرش نبود و حتی خانواده اش برای گرفتن قبر در قطعه هنرمندان کلی دوندگی کردند.

سرطان خوش خیم اثنی عشر داشتم

به گزارس سینماژورنال پورعرب در توصیف بیماریش گفت: سرطان اثنی عشر خوش خیم داشتم که با شکستگی جناغ سینه ام ایجاد شده بود؛ جناغ سینه وارد اثنی عشر شده بود و همین مشکل ایجاد کرده بود. خوشبختانه سرطانم درمان شد.
وی ادامه داد: چهار سال درگیر بیماری بودم و هرچند سرطانم خوش خیم بود اما آزار روحی آن به اندازه سرطان بدخیم بود. تمام مدت منتظر بودم یک نفر به من سر بزند اما جز خانواده هیچ کس نیامد. چرا؟ یعنی این قدر مضر بودیم برای جامعه؟ خیلی عجیب است…

حسرت شنا در خزر به دلم ماند

پورعرب با اشاره به دردسرهای شهرت گفت: سی سال ویلا داشتم شمال و حسرت به دل شنا در دریا ماندم مبادا آن که بگویند با مایو رفته شنا! جرات شرکت در مهمانیها را نداشتم مبادا عکس یا فیلمی درآید.

وی ادامه داد: اینجا هنرپیشه ها مدام زیر ذره بین اند تا معلوم شود چند همسر دارند. آنجا اگر کسی درباره تعداد همسران آل پاچینو مطلب می زند به دنبال کشف دلایل چند همسری است اما اینجا هدف، تخریب هنرمند است. انگار فقط برخی هنرمندان هستند  چند بار ازدواج کرده اند و بقیه، نه.

عبدا.. اسفندیاری مدام سرمی رسید

این بازیگر با ذکر خاطراتی از فضای امنیتی پشت صحنه فیلمها در دهه های قبل بیان داشت: سر همان فیلم “عروس” در پشت صحنه کار و در گچسر و البته به دعوت افخمی با نیکی کریمی پینگ پنگ بازی کردیم. فردایش عبدا.. اسفندیاری آمد و گفت چرا پینگ پنگ بازی کرده اید؟؟؟
وی ادامه داد: در رشت و سر فیلمی دیگر به کارگردانی رسول صدرعاملی، ایشان گفت با بازیگر زن مقابلت قبل از فیلمبرداری قدم بزن و تمرین کن تا ترس بازیگر مقابل بریزد و من علیرغم میل باطنی این کار را کردم. فردایش دوباره عبدا.. اسفندیاری پیدایش شد و گفت چرا؟؟؟
پورعرب در نقد این واکنشها بیان داشت: تازه اسفندیاری کسی است که خود را شاگرد مکتب شریعتی می داند و “فاطمه فاطمه است” را خوانده. اما یادم است در پشت صحنه کاری اخوی آقای خامنه ای آمد و ایشان مرا با عنوان “داماد هزار عروس” معرفی کرد! آیا این درست بود؟

پورعرب با اشاره به رفتارهای یکی از روسای اداره نظارت  و ارزشیابی سالهای قبل گفت: حمید خاکبازان جایزه جشنواره پیونگ یانگ برای “عروس” را به من نداد. ایشان بعد از “بهشت پنهان” که در آلمان فیلمبرداری شد ما را خواست و با طرح مضامینی مثل مصرف مسکرات در آلمان می خواست ما را ممنوع الکار کند که من رفتم سر سریال امام حسن(ولایت عشق) که البته نذر هم داشتم برای حضور در این کار. به ضرغامی هم گفتم خاکبازان محمل می گوید و من اصلا معده درد دارم و نمی توانم مسکرات بخورم!!
پورعرب افزود: خاکبازان میگفت من شمشیر حضرت عباسم و مگر می شد در برابر وی کاری کرد.

شبکه های ماهواره ای روانتر کار می کنند

پورعرب در جایی از گفتگویش با اشاره به حضور برخی از بازیگران و عوامل در شبکه ماهواره ای جم گفت: شبکه های آن طرف روانتر دارند کار می کنند و بچه های ما هم می روند و کار می کنند. اما اگر همه بروند آبرویی برای ما می ماند؟

نظرات پورعرب درباره برخی چهره ها

–پرویز پرستویی: عالی، خوب، حاتمی کیا

–عزت ا.. انتظامی: تاریخ بازیگری ایران و یادآور فیلم گاو

–خسرو شکیبایی: جزو باغی هستند که…

–جمشید مشایخی: جزو نوابغند

–حامد بهداد: جزو خوبهاست

–فردین: آقای بازیگر و جزیی از تاریخ بازیگری

–بهروز وثوقی: جزو نوابغند

–شهاب حسینی: جزو خوبها

–نیکی کریمی: جزو خوبها و اگر بد هم بود برای من جزو خوبهاست چون تعصب دارم روی “عروس”

–هدیه تهرانی: جزو خوبها

–باران کوثری: دختر بسیار خوبی است و از “نرگس” که دختر کوچکی بود یادم مانده. یک بار تو خیابان منو دید گفت عمو سلام و من نشناختم و تا گفت بارانم…

–ترانه علیدوستی: جزو خوبها

سینماژورنال: در جهان متکی بر پیشرفت تکنولوژی به ویژه در روزگار گسترش ارتباطات و شبکه‌های اجتماعی همواره سعی بر این بوده است که از این گونه امکانات درجهت سرعت بخشیدن به انتشار اخبار واقعی و جلوگیری از بروز شایعات استفاده کنیم، با این حال چون در کشور ما ابتدا تکنولوژی می‌آید و سال‌ها می‌گذرد تا فرهنگ استفاده از تکنولوژی نهادینه شود این گسترش ارتباطات در کنار مفید فایده بودن در بزنگاه‌های سیاسی-اجتماعی، هرازگاه اسباب حاشیه‌سازی‌های بی‌مورد می‌شوند.

به گزارش سینماژورنال از جمله این حواشی انتشار شایعاتی درباره بروز بیماری لاعلاج، به کما رفتن و البته مرگ چهره‌های مطرح عرصه هنر و فرهنگ است. شایعاتی که از یک طرف نگرانی‌هایی را در میان دوستداران این چهره‌ها ایجاد می‌کنند و از طرف دیگر خانواده‌های آنها را به شدت ناراحت.

در روزهای گذشته این شایعه سازی دامن ابوالفضل پورعرب بازیگر سینما و تلویزیون را گرفت. این شایعه که درباره درگذشت پورعرب بود زودتر از حد تصور در فضای مجازی بازنشر شد و حتی بسیاری از رسانه‌های مرجع را هم به اشتباه انداخت.

حال پدرم خوب است

 پوریا پورعرب، فرزند این بازیگر سینما با انتقاد از این شایعات به «صبح نو» گفت: خوشبختانه حال پدرم بسیار خوب است و نمی‌دانم چنین شایعاتی از کجا بیرون می‌آید. حداقلش این است که باید با خودمان تماس بگیرند و سپس خبر را منتشر کنند.

وی ادامه داد: واقعاً از ساختن و پخش این گونه شایعات که در خور ملت فهیم ما نیست متأسف و متاثریم. پدرم این روزها حال خوبی دارد و در روزهای گذشته هم در دیدارهای مردمی تازه‌ترین فیلمش «سایه‌های موازی» حضور داشت ضمن اینکه جدی‌تر از قبل کار بازیگری را دنبال خواهد کرد.

پوریا پورعرب با اشاره به اینکه مخاطبان شایعات انتشار یافته در فضای مجازی را باور نکنند خاطرنشان ساخت: شایعه‌سازی کار چند لحظه است و اینکه برای عده‌ای سرگرمی شده یا تفریح وقتی با جان آدم‌ها سروکار داریم واقعاً غیرمنطقی نیست؟ امیدوارم که مخاطبان از این به بعد اخبار این گونه درباره پدرم را فقط از کانال‌های رسمی پیگیری کنند.

بازگشت به سینما با “سایه های موازی”
ابوالفضل پورعرب 55 ساله فارغ التحصیل بازیگری از دانشسرای هنر است و در دهه 70 یکی از ستاره‌های مطرح سینمای ایران بود که توانست با آثاری چون «عروس»، «دو روی سکه»، «آواز تهران» و «نیش» در کانون توجه مخاطبان سینما قرار گیرد.
پورعرب به دلیل ابتلا به یک بیماری جسمی در سال‌های اخیر فعالیت بازیگری کمتری داشته است با این حال با «سایه‌های موازی» به سینما بازگشته است. فیلمی اجتماعی به کارگردانی آقای اصغر نعیمی که آقای شهاب حسینی هم در آن ایفای نقش می‌کند. او بناست در “کاناپه” کیانوش عیاری مجددا بازیگری در کنار شهاب حسینی را تجربه کند.

سینماژورنال: ابوالفضل پورعرب ستاره دهه هفتاد سینمای ایران به تازگی با فیلمی به نام “سایه های موازی” به سینماها آمده است؛ فیلمی که شهاب حسینی ستاره دهه نود سینمای ایران هم حضور دارد.

به گزارش سینماژورنال پورعرب چهارشنبه هفدهم شهریورماه راس ساعت 17 در پردیس کوروش حاضر شده و در دیداری رودررو  با مخاطبان “سایه های موازی” به گفتگو خواهد نشست.

پورعرب بعد از دیدار با مخاطبان در دو سانس 17 و 19 با آنها به تماشای فیلم می نشیند. در این دیدار سمیرا حسن پور بازیگر زن “سایه های موازی” و برخی از همکاران تولید فیلم نیز حضور خواهند داشت.

“سایه های موازی” توسط اصغر نعیمی ساخته شده است؛ از فیلمنامه نویسان سالهای اخیر که عقبه روزنامه نگاری هم دارد. شهاب حسینی، سیامک صفری، هوشنگ توکلی و حدیث فولادوند دیگر بازیگران فیلم هستند.

سینماژورنال: کیانوش عیاری کارگردان پیشکسوت سینمای ایران بعد از گذشت ماهها از آغاز پیش تولید “کاناپه” بالاخره خبر از این داد که فیلمش را تا ده روز آینده که احتمالا می شود اواخر شهریورماه در تهران کلید خواهد زد.

به گزارش سینماژورنال نکته اینجاست که محمد امامی تهیه کننده سریال “شهرزاد” که توانسته بود با سرمایه محمدهادی رضوی داماد معاون اجرایی رییس دولت یازدهم این سریال را به تولید برساند و البته به تبع آن فعالیتهای سینمایی اش در ماههای اخیر افزایش پیدا کرده است، نیز به عنوان سرمایه گذار در “کاناپه” حضور خواهد داشت.

کیانوش عیاری در این باره به “ایسنا” گفت: فیلمبرداری «کاناپه» را 10 تا 12 روز آینده آغاز می‌کنم و البته فیلمنامه آن همچنان در حال تکمیل شدن است.

او گفت: در حال حاضر فقط بازی شهاب حسینی، مهدی هاشمی و ابوالفضل پورعرب در این فیلم قطعی شده است و با توجه به اینکه شهاب حسینی فعلا در ایران نیست، ابتدا صحنه‌هایی که او در آن‌ها حضور ندارد، فیلمبرداری می‌شود.

عیاری با بیان اینکه خودش تهیه‌کنندگی فیلم را برعهده دارد، افزود:‌ سید محمد امامی و کامران اسماعیلی هم در ساخت «کاناپه» سرمایه‌گذاری می‌کنند.

به گفته‌ی وی داریوش عیاری (مدیر فیلمبرداری)،‌  علیرضا غفاری‌نژاد (صدابردار)،‌ مهدیه اعرابی (طراح گریم)، امیرحسین قدسی (طراح صحنه و لباس)،‌  حسن آقاکریمی (مدیر تواید)، شاهرخ دستورتبار (مجری طرح)، محمدرضا صادق (مدیر تدارکات)،‌   شبنم عرفی‌نژاد  (برنامه‌ریز و دستیار کارگردان) و امید رئیس دانا (آهنگساز) از دیگر عوامل این فیلم سینمایی هستند.

عیاری اضافه کرد: صحنه‌های این فیلم در تهران و شهرستان شمیرانات فیلمبرداری می‌شود.

سینماژورنال: تازه ترین ساخته اصغر نعیمی روزنامه نگار سابق و فیلمنامه نویس و کارگردان سالهای اخیر با عنوان “سایه های موازی” از دهم شهریورماه روی پرده می رود.

به گزارش سینماژورنال فروش پایین “امکان مینا”ی کمال تبریزی سبب ساز آن شده که “سایه های موازی” به جای این فیلم در گروه زندگی به نمایش درآید.

“سایه های موازی” از حضور شهاب حسینی و ابوالفضل پورعرب دو ستاره از دو نسل مختلف سود می برد و مضمونی اجتماعی دارد. سیامک صفری، سمیرا حسن پور و هوشنگ توکلی از دیگر بازیگران فیلم هستند.

اصغر نعیمی پیش از این “بی وفا” و “سلام بر عشق” را ساخته بود و البته سناریوی آثاری نظیر “زندگی خصوصی”، “مستانه” و “آس و پاس” را نگاشته است.

سایه های موازی

سینماژورنال: در روزهای گذشته اخباری در برخی رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر آن که کیانوش عیاری برای تولید “کاناپه” با بازیگرانی نظیر شهاب حسینی، ابوالفضل پورعرب و جهانگیر الماسی به توافق نهایی رسیده است.

به گزارش سینماژورنال شاهرخ دستورتبار مجری طرح “کاناپه” در گفتگو با سینماژورنال با تکذیب این خبر بیان کرد: هنوز با هیچ بازیگری قرارداد رسمی امضاء نشده است.

دستورتبار که در تولید “خانه پدری” هم به عنوان مجری طرح در کنار عیاری بود با اشاره به اینکه عیاری در ماههای گذشته با بازیگران مختلفی نظیر مهدی هاشمی، شهاب حسینی و ترانه علیدوستی برای حضور در “کاناپه” مذاکره داشته است اظهار داشت: گفتگوهای اولیه با برخی بازیگران انجام شده و علیرغم حصول توافقات اما قراردادی با هیچ بازیگری منعقد نشده است.

درامی با یک کاناپه در محوریت ماجراها

به گزارش سینماژورنال “کاناپه” در کنار “چاله چوله” یکی از دو طرح سینمایی عیاری است که بعد از “خانه پدری” در دستور کار قرار گرفته بود. در این بین تولید “چاله چوله” به نتیجه نرسید اما عیاری قصد دارد “کاناپه” را تولید کند.

کاناپه” درامی است که شخصیت اصلی آن یک کاناپه است!!! کاناپه ای که روزی از روزها از خانه خانواده ای نسبتا مرفه بیرون می‌آید و به جرم مستعمل بودن کنار خیابان گذاشته می‌شود. در این بین خانواده ای که وضعیت اقتصادی چندان مناسبی ندارند کاناپه را به خانه خود برده و بعد از نظافت از آن استفاده می کنند.

اما این تازه ابتدای ماجراست چراکه آشنایی دختر و پسری از این دو خانواده و خواستگاری پسر از دختر در حضور همان کاناپه است(!) که اتفاقاتی عجیب و غریب را شکل می‌دهد؛ اتفاقاتی که در عین کمدی بودن بار تراژیک هم دارند…

شاهرخ دستورتبار

سینماژورنال: حدودا سه ماه قبل بود که کیانوش عیاری برای فیلمنامه ای با نام “کاناپه” پروانه ساخت گرفت.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال “کاناپه” یک درام اجتماعی است که شخصیت اصلی آن یک کاناپه است؛ کاناپه ای از خانه یک خانواده متوسط به عنوان زباله بیرون گذاشته شده و ورود آن به خانه خانواده ای فقیر سرآغاز ماجراهاست.

ماجراهایی که با خواستگاری پسر طبقه متوسط از دختر فقیر است که امتدادی تراژیک می یابد…

تست بازیگری برای یافتن بازیگر زن به همراه حضور پورعرب و شهاب

عیاری بلافاصله بعد از دریافت پروانه ساخت “کاناپه” پیش تولید آن را آغاز کرد و از آنجا که برای ایفای نقش دختر داستان به دنبال یک چهره تازه می گشت مدتی را هم به تست علاقمندان جوان بازیگری گذراند تا گزینه مطلوب را پیدا کند.

از آن طرف برای انتخاب بازیگران مرد هم وی به سراغ چهره های تازه ای رفته بود و البته توافقاتی را با یکی از چهره های جوانی که در جشنواره اخیر درخشید هم انجام داد.

بنا بود ابوالفضل پورعرب در “کاناپه” ایفاگر نقش پدر دختر داستان باشد و شهاب حسینی هم نقشی متفاوت در کار داشت.

به ناگاه تولید معلق شد

با این حال علیرغم فراهم شدن مقدمات تولید اما “کاناپه” وارد مسیر فیلمبرداری نشد و تولید آن تا اطلاع ثانوی معلق شد.

برخی فراهم نشدن بودجه را دلیل اصلی این توقف می دانند و برخی نیز عدم همراهی بنیاد فارابی را.

از ابتدا هم بنا نبود فارابی بودجه را بدهد

شاهرخ دستورتبار مجری طرح “کاناپه” در گفتگو با سینماژورنال با تایید توقف تولید “کاناپه” گفت: فیلم در آستانه فیلمبرداری بود و بازیگران هم بعد از پروسه طولانی تست بازیگری انتخاب شده بودند ولی در نهایت نشد آنچه باید بشود.

وی با اشاره به نقش فارابی در تولید فیلم و ربط آن به توقف تولید اثر گفت: از ابتدا هم بنا نبود فارابی بودجه تولید را فراهم کند. قرار بر این بود که فارابی به مانند همه پروژه های دیگر به “کاناپه” هم وامی دهد که در نهایت برگردانده شود. تولید فیلم با حضور اسپانسر بخش خصوصی صورت می گرفت که به لحاظ جذب اسپانسر تلاشهایی صورت گرفته بود.

عیاری به پایان بندی ایده‌آل خود نرسیده بود

دستورتبار در پاسخ به این سوال که اصلی ترین دلیل توقف تولید “کاناپه” چه بود بیان داشت: عیاری کارگردانی است که بیگدار به آب نمی زند. در مورد “کاناپه” هم او هرچند علاقه زیادی به تولید داشت اما چنان که باید با پایان بندی فیلمنامه کنار نیامده بود و ترجیح داد که تا رسیدن به پایان بندی ایده آل، قید تولید را بزند.

از “چاله چوله” به “کاناپه” و در نهایت هیچ

به گزارش سینماژورنال اوایل دی 93 بود که ساخته قبلی عیاری با نام “خانه پدری” چهار سال بعد از ساخت وقتی بنا شد با لحاظ درجه بندی سنی به صورت محدود در گروه هنروتجربه روی پرده برود تنها دو روز بعد از اکران از پرده پایین کشیده شد و توقیف گشت.

14 ماه بعد از توقیف “خانه پدری” تولید جدی ترین پروژه پیش روی عیاری یعنی “کاناپه” هم متوقف شد.
عیاری پیشتر قصد تولید فیلمی با نام “چاله چوله” را با حمایت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان داشت که آن فیلمنامه هم به دلیل پاره ای نظرات اصلاحی کانون به تولید نرسید.

حالا باید منتظر ماند و دید در سال 95 طلسم فیلم نساختن عیاری شکسته خواهد شد یا نه.

سینماژورنال: پیمان قاسم خانى به زودى در مقام کارگردان اولین فیلم سینمایی اش را کلید خواهد زد.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “سینما” نام فيلم “پلیس بازی” می باشد و قرار است با تکمیل فهرست بازیگران از 10 آذرماه جلوی دوربین برود.

بازیگرانی که در نقشهای حقیقی خود ظاهر می شوند

بیژن امکانیان، ابوالفضل پور عرب، مانی حقیقی و ویشکا آسایش قرار است در نقش های خودشان در فیلم حاضر شوند.

کاراکترهای مجازی

غیر از این 4 بازیگر پژمان جمشیدی، حمید فرخ نژاد، سام درخشانی و ژاله صامتی نیز در فیلم “پلیس بازی” بازی می کنند.

تهیه کننده “شاهگوش” هم هست

خبر دیگر درباره این فیلم تهیه کنندگی مشترک آن توسط محسن چگینی و سید محمد امامی است. امامی که پیش از این جزو تهیه کنندگان فعال سریال های شبکه نمایش خانگی بود و از جمله سریالهای “شهرزاد” و “شاهگوش” را تولید کرده قرار است این فیلم سینمایی را به طور مشترک با چگینی تهیه کند.

فیلم نامه “پلیس بازی” اصلا ارتباطی به سریال “پژمان” ندارد و داستانش بعد از شهرت پژمان جمشیدی روایت می شود.

ویشکا آسایش یک تهیه کننده است
جایی که تهیه کننده ای با بازی ویشکا آسایش قصد دارد کارگردانی یک فیلم پلیسی را به مانی حقیقی بسپارد و اصرار دارد از پژمان جمشیدی و سام درخشانی در فیلم استفاده کند. همین موضوع باعث می شود این دو نفر درگیر اتفاقاتی غیر منتظره، خارج از فیلم و سینما شوند.

فيلم “پلیس بازی” یک کمدی اکشن است که نمونه اش کم تر در سینمای ایران ساخته شده. فیلمی که اولین تجربه کارگردانی پیمان قاسم خانی در سینماست و به احتمال فراوان اولین نمایش آن در جشنواره فیلم فجر خواهد بود.

قاسم خانی پیش از این فیلمنامه سریال “پژمان” را نوشته بود که جزو مجموعه های پربیننده سال های اخیر تلوزیون بود. البته در تولید “پلیس بازی” تلویزیون هیچ مشارکتی ندارد. تمام صحنه های این فیلم در تهران و اطراف آن فیلمبرداری خواهد شد.