سینماروزان: در پیش تولید اولیه “روز واقعه” و برای انتخاب بازیگر نقش “شبلی/عبدالله” به خیلی ها فکر کردیم و از همه جدی تر ابوالفضل پورعرب بود.

محمدرضا شریفی‌نیا روی آنتن زنده برنامه “هفت” با بیان مطلب فوق گفت: ابوالفضل پورعرب گریم شد و ماه‌ها تمرین سوارکاری کرد و حسابی انرژی گذاشت و بنا بود نقش راحله را هم سوگند رحمانی بازی کند ولی درنهایت آن بازیگر آماده را دودستی تقدیم پروژه “عروس”بهروز افخمی کردیم.در برهه ای به سراغ خسرو شکیبایی رفتیم که گفت کمردرد دارم و امکان سوارکاری ندارم، یکی از گزینه های ما هم رضا کیانیان بود که نشد.

وی ادامه داد: از آنجا که فکر می‌کردم افرادی که در خانواده هنری رشد کرده اند، بیشتر می‌توانند موثر باشند برای همین از تیم تولید “عروس” خواستم ایرج نوذری را به ما بدهند که او هم گریم شد و حدود بیست دقیقه از فیلم با حضور او ضبط شد ولی درنهایت کار خوابید تا درنهایت با گروهی دیگر تولید شد.

شریفی نیا درباره نقطه نظر بهرام بیضایی مولف “روز واقعه” بیان داشت: در همان پیش تولید اولیه یک بار با بیضایی دیدار و گفتگو کردم و از او پرسیدم اگر بخواهید فیلم را بسازید، برای نقش اصلی چه کسی را انتخاب می‌کنید که بی مکث گفت همین آتیلا پسیانی که آن موقع در تئاتر بسیار درخشیده بود.

سینماروزان: فیلم سینمایی “سه جلد” از معدود آثار اجتماعی سینماهاست که با اقبال مخاطبان حرفه‌ای سینما روبروست.

همزمان با ورود به هفته دوم اکران فیلم تیزر تازه از آن با هنرنمایی آتیلا پسیانی بازیگر فقید رونمایی شده.

#سه‌جلد داستان زنی را روایت می‌کند که ارتباط عجیبش با یک کودک بی‌مادر،او را در دوراهی سرنوشت سازی قرار می‌دهد…

با حضور بازیگرانی همچون  باران کوثری، آتیلا پسیانی، شاهرخ فروتنیان، رؤیا جاوید نیا، یسنا میر طهماسب، سولماز غنی، سارا توکلی، آیناز کرمانی و الهام شعبانی و…

پخش فیلم سینمایی “سه جلد” را رسانه فیلمسازان برعهده دارد.

برای تماشای تیزر تازه “سه جلد” اینجا را ببینید.

سینماروزان: «محله برو بیا» در زمان خود، جلوتر از زمانه بود و به‌همین‌جهت لطف کردند و اجازه ندادند بیش از ۵ قسمت از فصل دوم آن‌ با عنوان #محله_بهداشت پخش شود!

#بیژن_بیرنگ با بیان مطلب فوق به هم میهن گفت: ما در سال ۱۳۶۱ در شرایطی به این نتیجه رسیدیم که باید برنامه‌ای آموزشی برای تلویزیون تولید کنیم. برنامه‌ای که به اتفاق زنده‌یاد مسعود رسام در دو سری ساخته شد؛ سری اول، «محله برو بیا» و سری دوم «محله بهداشت». من واقعاً به خاطر نمی‌آورم که بازیگران این دو سری برنامه چطور دور هم جمع شدند. فقط می‌دانم که داریوش مودبیان؛ کارگردان «محله برو بیا»، حسین فردرو؛ کارگردان تلویزیونی و باز هم داریوش مودبیان؛ کارگردان هنری «محله بهداشت»؛ بچه‌هایی را که پیش‌تر در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کردند دور هم جمع کردند.

وی ادامه داد: بچه‌هایی که هسته اصلی‌شان؛ زنده‌یاد رضا ژیان بود و ازجمله آن‌ها می‌توان به حمید جبلی، آتیلا پسیانی، فاطمه معتمدآریا، فاطمه نقوی و سایر دوستان اشاره کرد. با جمع‌شدن این دوستان گرد یکدیگر، فصل اول ساخته شد و از آنجایی که مورد استقبال قرار گرفت، از ما خواسته شد فصل دوم را هم جلوی دوربین ببریم و ما «محله بهداشت» را در پانزده قسمت ساختیم.

او افزود: «محله برو بیا» در زمان خود، جلوتر از زمانه بود و به‌همین‌جهت لطف کردند و اجازه ندادند بیش از ۵ قسمت از فصل دوم آن‌ پخش شود! این‌ها همگی خاطره است و اصل قضیه، وجود بازیگرانی است که در آنجا حضور داشتند و موجب شکل‌گیری این برنامه‌ها شدند تا وارد حیطه‌ای تازه از نمایش و آموزش شویم. بازیگرانی که یکی از آن‌ها آتیلا پسیانی بود. من آتیلا پسیانی را بسیار پیش از ساخت این مجموعه‌ها می‌شناختم. هنگامی که دانشجوی دانشکده هنرهای دراماتیک بودم و او را که فرزند بازیگر بزرگ، زنده‌یاد جمیله شیخی بود، به‌رغم نوجوانی‌اش در دانشکده می‌دیدیم. ما کمی از او بزرگ‌تر بودیم و شیطنت‌های بسیار با هم می‌کردیم. آتیلا با این‌که شاید نقش‌های «محله برو بیا» و «محله بهداشت»، مشابه سایر آثار روند کاری‌اش نبود اما توانست کنار دیگر بازیگران به یک مجموعه شکل دهد و موجب موفقیت آن شود.

بیرنگ گفت: سوالی که معمولاً در این موقعیت پرسیده می‌شود، ذکر پررنگ‌ترین خاطره‌ یا تصویری است که از هنرمند درگذشته در ذهن بازماندگان باقی مانده است، اما همه آن‌چه ما انجام می‌دادیم در ذهن من پررنگ است. اگر خاطرتان باشد، ما این سریال را در سال‌های شروع جنگ تولید کردیم و شما می‌توانید حدس بزنید که فضا چگونه بود. یکی از خوش‌ترین دوران‌های زندگی کاری من، هنگام ضبط این دو سری برنامه‌ بود که جلوی دوربین‌شان شاد و پرانرژی و پشت دوربین‌شان صدبرابر شادتر و پرانرژی‌تر بود. برای همین گمان می‌کنم اگر تنها به یک نام اشاره کنم، در حق دیگران ناسپاسی کرده‌ام. شاید سردسته همه این‌هایی که دیوانگی‌کردن را خوب بلد بودند، رضا ژیان بود که بسیار پیش‌از‌این‌ها از میان ما رفت، سپس مسعود رسام، بعد فردوس کاویانی و حالا آتیلا پسیانی. نمی‌دانم جریان چیست. خیلی از بچه‌های خیلی از کارهایی که ساخته‌ام، دیگر نیستند و گاهی این سوال برایم پیش می‌آید که وقتی دیگران نیستند، من در این میانه چه می‌کنم؟

او بیان داشت: امیدوارم فاطمه نقوی، همسر آتیلا پسیانی که خودش اولین نفری بود که در ایرانِ بعد از انقلاب در یک برنامه طنز تلویزیونی جلوی دوربین رفت و شاید بتوان نخستین بازیگر کمدی در ایرانِ بعد از انقلاب دانستش، همچنین ستاره و خسرو، فرزندان آتیلا پسیانی، تسلیت مرا بپذیرند. امیدوارم آن‌هایی که آتیلا را دوست داشتند و می‌دانیم که تعدادشان بسیار است، چون آتیلا بسیار دوست‌داشتنی بود نیز تسلیت مرا بپذیرند و بدانند که از صمیم قلب اندوهگینم. بیش‌ازاین نمی‌دانم چه بگویم.

سینماروزان/حامد مظفری: آتیلا پسیانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در ۶۶سالگی مرحوم شد.

آتیلا پسیانی متولد ۱۳۳۶ و فرزند جمیله شیخی بازیگر فقید بود که کار بازیگری را کنار مادر استارت زد ولی خیلی زود جذب کارگاه نمایش شد و تحت آموزه‌های اساتیدی همچون آربی آوانسیان قرار گرفت. هدف از راه اندازی کارگاه نمایش ایجاد فضایی برای انجام تجربه های خارج از روال متداول تئاتری بود و همین سبب ساز شکل گیری نسلی از بازیگران تئاتر شد که خوب یا بد بیش از مخاطب عام به دنبال جلب طبقه موسوم به الیت مخاطب بود با این حال وقوع انقلاب و ممنوع‌کاری شماری از بازیگران قبل، موجب شد برخی از متلمذین این مکتب به بازیگر بسیاری از آثار روتین سال‌های بعد بدل شوند و خود، نقیض خود را تولید کنند!

آتیلا پسیانی کار بازیگری در تلویزیون را قبل از انقلاب و با ایفای نقش در سریال #لحظه به کارگردانی محمد صالح علاء شروع کرد ولی بعد از انقلاب و با سریال #محله_بروبیا ساخته داریوش مودبیان، گل کرد و پس از آن جذب سینما شد و بعد از یکی دو تجربه مهجور با فیلم #طلسم -که بیش از کارگردانش داریوش فرهنگ، مرهون متن پیچیده قلعه کولاک بهرام بیضایی بود- و همچنان فیلم #روز_شیطان بهروز افخمی، مورد توجه قرار گرفت.

آتیلا پسیانی طی چهار دهه حضور در سینما، تئاتر و تلویزیون بعد از انقلاب، فراوان نقش ایفا کرد و با همه تیپ محصولی همراهی داشت؛ از آثار تجاری مثل سلام بر عشق، نازنین، مجردها و کما گرفته تا فیلم های آوانگارد نظیر مسافران بهرام بیضایی و کارگران مشغول کارند مانی حقیقی تا آثار سینمای جنگ مثل خاکستر سبز ابراهیم حاتمی‌کیا و هیوا ی رسول ملاقلی پور تا آثار روتین مناسبتی و غیرمناسبتی تلویزیونی همچون باخانمان، زیر هشت،  اولین شب آرامش، زیر تیغ، گم گشته، هفت سنگ و…

آنچه در مرور کارنامه پسیانی جلب نظر می‌کند حدی ثابت از صرف انرژی برای تمام کاراکترها و تیپ های ایفاشده و حتی نقش‌های کوتاه بود؛ کارنامه بازیگری او بیشتر به تابع ثابت شبیه بود با بُرد ثابت و البته تکنیسین در ایفای نقش‌های مکمل. تکنیسینی خبره که بیش از حد نیاز برای هیچ نقشی انرژی نگذاشت!

آتیلا پسیانی تقریبا تا اواخر زندگی، کار تئاتر را ادامه می‌داد و همچنان در خلال تجربیات تئاتری بسیاری از استعدادهای نوآمده را کشف و به سینما و تلویزیون معرفی و حمایت‌شان کرد. او نقش یک‌های بسیاری را به سینما معرفی کرد ولی خودش به جز خاکستر سبز، هیچ نقش یک جدی و به یاد ماندنی نداشت. آتیلا در خاکستر سبز نقشی معادل رضا برجی -عکاس جنگ و از همراهان سیدمرتضی آوینی- را ایفا کرد و در مابقی کارنامه اش، بیشتر نقش مکمل ایفا کرد و شاید به همین دلیل هیچ گاه به سیمرغ بازیگری نرسید.

آتیلا پسیانی همسر فاطمه نقوی بازیگر و پدر ستاره پسیانی و خسرو پسیانی بود که هر دو ادامه‌دهنده راه پدر بوده اند.

سینماروزان: نبود آینده‌ای روشن برای جوانان و نوجوانان ایرانی بسیاری از خانواده‌ها را واداشته که به‌دنبال مجالی برای فرستادن فرزندان به آن سوی آبها باشند تا لااقل اگر فرزندان‌شان درس‌خوان و اهل تحصیل هستند، در کشوری تحصیل کنند که آینده‌ای روشن حداقل برای افراد تحصیلکرده وجود دارد.

آتیلا پسیانی بازیگر توانای ایرانی که دو فرزند با نامهای ستاره و خسرو دارد با تعریض به فقدان امید به آینده در ایران به ایسنا گفت: نمی‌توانید عشق و لذتی را که به واسطه داشتن فرزند دارید، از دیگران کسب کنید. هر کسی باید خود این لذت را تجربه کند مگر این‌که اصولا علاقه‌ای به این تجربه نداشته باشد.

پسیانی ادامه داد: من تمایل داشتم و دو بار پدر شدم؛ شاید اگر در کشوری زندگی می‌کردیم که امید به زندگی بیشتر و شرایط برای جوانان آسان‌تر بود، حتی بچه‌های بیشتری داشتم.

آتیلا پسیانی با ذکر خاطره‌ای از مادر هنرمندش جمیله شیخی که معتقد بوده آینده‌ای برای هنرمندان موجود نیست، بیان داشت: مادرم نه تنها هیچ اشتیاقی برای حضور من در فضای هنری نداشت، بلکه به دلایلی نامعلوم با این موضوع کاملا مخالف بود و نمی‌دانم چرا دلش می‌خواست من حقوق سیاسی بخوانم؛ رشته‌ای که خیلی از آن بدم می‌آمد!

پسیانی افزود: مادرم تمام تلاشش را به کار گرفت که من به این سمت نیایم، ولی هر چه بیشتر مرا منع می‌کرد، حریص‌تر می‌شدم و در نهایت در نوجوانی وارد فضای تئاتر شدم، هرچند زمینه کارهای من با فعالیت‌های مادرم کاملا متفاوت و گاه متضاد بود.

سینماروزان: در سینمای تکرارزده ما که اغلب آثار سینمایی محصور شده اند در لوکیشنهای داخلی و داستانهایی با محوریت خرده مصائب زناشویی اکران دوم نوروز فیلمی به نام «آشوب» را به خود خواهد دید که بلحاظ تنوع لوکیشن و البته طراحی داستانی پرشاخ و برگ جزو آثار متفاوت سینمای ایران است.

«آشوب» در برنامه اکران دوم نوروز بعد از «یک روز بخصوص» در گروه سینمایی آزادی روی پرده خواهد رفت؛ فیلمی که در دل تاریخ داستانی مفرح را درباره اولین فارغ التحصیل ادبیات دانشگاه تهران روایت می کند؛ فارغ التحصیلی که از پیش پرده خوانی در لاله زار شروع میکند اما رفته رفته بالا می کشد و موقعیتهای متفاوتی را تجربه می کند.

«آشوب» را کاظم راست گفتار ساخته که پیش از این سابقه ساخت آثاری همچون «نقاب» و «چک» را در کارنامه داشته است. فیلمی پربازیگر که جایگاهی خاص هم برای موسیقی ایرانی تدارک دیده است.

کوروش تهامی بازیگر نقش اصلی «آشوب» است و در کنار وی بازیگرانی نظیر آتیلا پسیانی، یکتا ناصر، امیرحسین صدیق، داریوش فرهنگ، محمدرضا هدایتی، ارژنگ امیرفضلی، نادر سلیمانی، رامین ناصرنصیر، نیما فلاح، فرهاد آییش،فخرالدين صديق شريف، داريوش كاردان، همايون ارشادى، رضا فياضى، سعيد اميرسليمانى، رضا بنفشه خواه، آشا محرابى، ليلا اوتادى، ميرطاهر مظلومى، غلامحسين لطفى، مژگان غلامى، بهرام سرورى نژاد، خسرو اميرصادقى، شروين اميرصادقى و با حضور داریوش فرهنگ و شهره لرستانی ایفای نقش کرده اند.

در تازه ترین تیزر منتشر شده از «آشوب» کوروش تهامی را در حال آوازخوانی در لاله زا می بینیم در حالی که در میان مخاطبان غلامحسین لطفی در حال حرکات موزون دیده می شود.

برای دیدن این تیزر اینجا را ببینید.

سینماروزان: رامبد جوان شاید یک بازیگر خوب برای نقشهایی در دامنه متفاوت از جدی ترین آنها در «گناهکاران» تا مفرح ترین در «مومیایی3» باشد اما رامبد نویسنده نیست!

رامبد جوان شاید کارگردانی باشد که اجرایی بی نقص از اصول کلاسیک کارگردانی در تمامی ساخته هایش از «پسر آدم دختر حوا» تا «ورود آقایان ممنوع» و همین «نگار» ارائه داده اما رامبد نویسنده نیست!

رامبد شاید حتی به واسطه تکیه بر فن بازیگری توانسته باشد مجری خوبی به نظر برسد که بخش عمده موفقیت «خندوانه» را به پای او بنویسند اما رامبد نویسنده نیست.

موفق ترین تجربه کارگردانی سینمایی رامبد در یک کمدی به نام «ورود آقایان ممنوع» رقم خورد؛ فیلمی که یک سناریست کارکشته ژانر طنز به نام پیمان قاسم خانی را داشت و همان فیلمنامه شسته رفته و منطبق بر منطق دراماتیک داستان پردازی کمدی بود که اسباب موفقیت فیلم در گیشه و جشنواره را رقم زد.

«نگار» به لحاظ کارگردانی اوج تواناییهای تکنیکی رامبد جوان است. طراحی و اجرای درست نماهای اکشن «نگار» در کنار ایجاد  فضای بصری مناسب برای فانتزی هایی که گاه و بیگاه ذهن کاراکتر اصلی یا همان «نگار» را آلوده می کند موجب شده این فیلم را در زمره یکی از به روزترین مظاهر پیشرفت تکنیکی سینمای ایران باشد.

مشکل فیلم اما درامی است که درست و حسابی شکل نمی گیرد و در فضایی مابین داستانگویی کلاسیک و خرده پیرنگ دست و پا می زند.

رامبد یک شروع عالی برای فیلمش ایجاد کرده با مونولوگ یک بازپرس جنایی با بازی علیرضا آقاخانی که در حال شرح ماجرای قتل یک مرد میانسال است. مونولوگ آقاخانی در این افتتاحیه یادآوری مونولوگهای آتیلا پسیانی در نقش افسر راهنمایی و رانندگی «مسافران» بیضایی است اما این گرته برداری چون منطبق با ساختار وهم آلود فیلم است آزاردهنده به نظر نمی رسد.

این افتتاحیه خیلی سریع و با فاش شدن شک و شبهه ای که دختر مرد میانسال درباره به قتل رسیدن پدرش دارد امتداد یافته و نوید تماشای یک درام معمایی اصیل را می دهد اما مشکل آنجاست که از یک سو همان فانتزی هایی که گاه و بیگاه ذهن کاراکتر اصلی را آغشته می کند و فراوانی شان ماهیت جدی فیلم را به کمدی بدل می کند و از طرف دیگر ضعف فراوان در داستان پردازی جنایی  «نگار» را به محصولی بدل کرده که نیاز مخاطب علاقمند به سینمای قصه گو را برآورده نمی کند.

رامبد جوان که خودش در یکی از بهترین درامهای جنایی سالیان اخیر با نام «گناهکاران» در کنار فرامرز قریبیان که از کارکشته های این ژانر است ایفای نقش کرده می توانست با اعطای بازنویسی فیلمنامه به نویسنده ای که این ژانر را بشناسد محصولی قابل تأمل تر خلق کند اما آنچه احسان گودرزی برای رامبد نوشته فقط و فقط یک ربع زمان فیلم را به خود اختصاص می دهد و مابقی تصویرسازی است و بس.

رامبد جوان نویسنده نیست و این کمبود در «نگار» که نویسنده ای آشنا به اصول ژانر کنار او نبوده به شدت خود را نشان داده! فقط کافیست دقت کنیم بر جعبه سیاه قتل مرد میانسال که کیفی حاوی اسناد و مدارک است و به خوبی می توانست زمینه ای باشد برای خلق داستانکهایی کاملا به روز در جهت افشای اهمیت این کیف اما رامبد و سناریستش آن قدر ساده از کنار همین جعبه سیاه گذشته اند که نظیر ندارد.

 چرا رامبد بیخیال فیلمنامه شد و همّ و غمش را بر اجرا گذاشت؟ آیا او متوجه خلأهای فیلمنامه نشد؟ برای بازیگری که نقشها را با خواندن فیلمنامه انتخاب می کند بعید است کاستیهای مشهود سناریوی «نگار» به نظرش نیامده باشد. پس ماجرا چیست؟

آیا رامبد می خواسته با ساخت این فیلم و به کارگیری همسرش در قالبی مرموز و البته متکی بر واکنشهای فیزیکی شمایلی جدید از همسر ارائه دهد؟ شمایلی فرسنگها دورتر از قالبهای آشنای «طلا و مس» و «حوض نقاشی»؟ اگر هدف این بوده قطعا موفقیت تمام و کمال برای رامبد حاصل شده چون نگار جواهریان نشان داده به شدت مستعد ایفای نقشهای پر اکت در فضاهایی است مابین واقعیت و خیال! نمونه ای که شاید وجه فانتزی آن پیشتر در «اعترافات ذهن خطرناک من» هم تجربه شده بود اما نه به اندازه «نگار» گل درشت و با تأکید بر اکشنهایی با اجرایی دقیق و حساب شده.

سینماروزان: «دلبری» که به تهیه کنندگی جوانی به نام محمود رضوی و البته حمایت حوزه هنری تولید شده است از جمله آثار انتقادبرانگیز جشنواره سی و چهارم فیلم فجر بود که اکران آن در بهار امسال و حتی با داشتن سرگروه آزادی شکستی تمام عیار را برای فیلم رقم زد.

به گزارش سینماروزان «دلبری» علیرغم اکران سراسری و دارای سرگروه آن هم در اکران دوم نوروز، حتی فروش اش به 150 میلیون هم نرسید تا مشخص شود گاهی حمایت ارگانی مانند حوزه چه در تولید و چه در اکران فقط شرط لازم برای موفقیت است و شرط کافی، کیفیت محصول است که این فیلم پردیالوگ و محصور در یک لوکیشن از آن بی‌بهره بود.

جالب است که نزدیک به هشت ماه بعد از اکران خبری منتشر شده درباره حضور این فیلم در یک جشنواره بین المللی به نام «داکا»؛ پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «داکا» از 23 دی ماه الی 1 بهمن ماه در شهر داکا پایتخت کشور بنگلادش برگزار خواهد شد و گویا «دلبری» هم از ایران در این جشنواره حضور دارد!!!

اینکه حضورهای جشنواره ای که در دو دهه قبل صرفا از آن فیلمهایی می شد که حداقلی از استانداردهای سینمایی را داشته باشند در سالهای اخیر و به سبب تعدد جشنواره هایی که در نقاط مختلف دنیا برگزار می شود حتی از آن فیلمهایی کاملا شکست خورده هم می گردد به نوبه خود نکته‌ایست حائز اهمیت و دارای قابلیت آسیب شناسی از سوی کارشناسان امور بین الملل سینما!

سینماروزان: منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در نشست رسانه ای هیأت مدیره درباره میزان بودجه این نهاد اطلاعاتی را بیان کرد.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان ذکر این اطلاعات با یادداشت خبرگزاری اصولگرای “نسیم” مواجه شده است که با ذکر مصادیقی از صحبتهای این مدیر درباره بودجه مربوط به هزینه هایی موسوم به “هزینه های دیگر” درباره چگونگی هزینه کرد این بودجه پرسش کرده است.

متن کامل یادداشت نسیم آنلاین را بخوانید:

رقم کل 6 میلیارد و 300 میلیون تومانی!!!

منوچهر شاهسواری در مدتی که به مدیرعاملی خانه سینما رسیده سعی زیادی کرده که از دوری از سیاسی کاری و توجه به امور صنفی سخن گوید. حضور سالیان شاهسواری در بدنه صنف سینما و مشاهده آسیب‌هایی که به واسطه تبدیل شدن صنف به پیاده نظام یک جناح سیاسی خاص پدید آمده را باید اصلی ترین دلیل موضع گیری های این چنینی وی قلمداد کرد.

شاهسواری سعی کرد در نشست اخیر هیأت مدیره خانه سینما با اهالی رسانه توضیحاتی درباره وضعیت بودجه ای این تنها نهاد صنفی اهالی سینما مطرح کند تا برخلاف اسلاف خود این شنیده ها و شایعات دریافت بودجه های میلیاردی نباشد که منتشر شود و کسی از رئوس هم جرأت تأیید یا تکذیب آن را نداشته باشد.

شاهسواری بودجه دولتی خانه سینما را بر دو قسم تشریح کرد؛ یکی بودجه هزینه بیمه تکمیلی که حدود 2.8 میلیارد است و دوم بودجه هزینه های “دیگر” بالغ بر 2.5 میلیارد! شاهسواری منظور از هزینه های “دیگر” را هم جشن و کمک‌های رفاهی و هزینه‌های جاری خانه سینما دانست. وی البته بودجه دقیق جشن خانه سینما را نیز 600 میلیون تومان اعلام کرد.

البته شاهسواری بودجه یک میلیاردی را که از سوی شهرداری برای بازسازی خانه سینمای شماره یک در اختیار این نهاد قرار گرفت را در شمول بودجه ای این نهاد نیاورد اما اگر این یک میلیارد را هم بر بودجه دوگانه وی بیفزاییم به رقمی حدودا 6 میلیارد و 300 میلیون تومان می رسیم که برای نهادی مانند خانه سینما بودجه متوسطی است.

چه بر سر آن یک میلیارد و 900 میلیون تومان باقیمانده آمده است؟

فارغ از آن 2.8 میلیارد که صرف بیمه تکمیلی اعضاء شده و آن 1 میلیاردی که صرف بازسازی ملکی استیجاری(!) شده است همچنان 2.5 میلیارد بودجه دیگر برای یک سال در اختیار هیأت مدیره خانه سینما بوده است.

سوال اینجاست که این 2.5 میلیارد که به زعم مدیرعامل صرف جشن و کمکهای رفاهی و هزینه‌های جاری شده است دقیقا چطور خرج شده است؟

ما فقط می دانیم 600 میلیون تومان از این بودجه 2.5 میلیاردی صرف برگزاری جشن های خانه سینما شده است؛ جشن هایی که حتی بسیاری از اعضای صنف هم فلسفه برگزاری آنها را در شرایط فشار اقتصادی وارده بر بدنه سینما زیر سوال برده اند.

پرسش اینجاست که چه بر سر آن یک میلیارد و 900 میلیون تومان باقیمانده آمده است؟ ذکر عبارت کلی هزینه های جاری خانه سینما و کمکهای رفاهی البته که عنوان کاملا مبهمی برای توجیه چگونگی مصرف این بودجه است.

چه خوب بود که مدیرعامل خانه سینما که سعی کرده بعد از بیشتر از دو دهه و نیم که از راه اندازی این نهاد می گذرد شفاف سازی درباره بودجه را در دستور کار قرار دهد درباره جزییات صرف این 1 میلیارد و 900 میلیون هم اطلاع رسانی می کرد.

این کمکهای رفاهی به کدام بخش از بدنه صنف تزریق شده است؟

در یک سال گذشته کدام اقلام رفاهی به طور گسترده میان بدنه سینما توزیع شده است که شاهسواری لفظ کمک رفاهی را به عنوان زیرشاخه خرج بودجه آورده است؟

آیا در روز ملی سینما یا مناسبتهایی مانند نوروز یا ماه رمضان که اغلب ادارات دولتی یا شرکتهای خصوصی بسته ای شامل اقلام نقدی یا غیرنقدی را در اختیار اعضای خود می گذارند خانه سینما هم بسته‌ای رفاهی به اعضایش داده که از محل این یک میلیارد و 900 میلیون تومان هزینه شده است.

شواهد حکایت از آن دارد که در این سه سال و اندی بعد از بازگشایی خانه سینما حتی یک هدیه نقدی یا غیرنقدی هم به طور گسترده در بدنه صنف توزیع نشده است و اگر هم تسهیلاتی بوده در اختیار افرادی خاص قرار گرفته است. چرا؟؟؟

اگر تا پیش از این بر نبود بودجه به عنوان دلیلی بر این بی توجهی تأکید می شد حالا که مشخص شده لااقل بخشی از آن یک میلیارد و 900 میلیون به نام کمکهای رفاهی هزینه شده است باید پاسخی داده شود بر این پرسش مهم که این کمکهای رفاهی به کدام بخش از بدنه صنف تزریق شده است؟ و آیا باز هم به جای کل صنف یک حلقه معدود بالانشین شامل این کمکها شده اند؟

سینماژورنال: آتیلا پسیانی بازیگری که از تئاتر گرفته تا سینما و تلویزیون تجربیات قابل تأملی دارد دربدر به دنبال یک مکان مخروبه است تا با بازسازی، آن را به محلی برای اجرای نمایشهای گروه تئاتر “بازی” بدل کند.

به گزارش سینماژورنال پسیانی در این باره به “ایسنا” گفت: مدتی است در تلاش هستم مکان مخروبه‌ای را پیدا و  آن را به یک سالن تئاتری تبدیل کنم تا بتوانیم بعضی از پروژه‌های بداهه گروه تئاتر «بازی» را در آن به صحنه ببریم.

وی ادامه داد: مشکلی ندارم که هر زمینی مالکی دارد اما به دنبال جایی هستم که اصلا مدعی نداشته باشد.

این بازیگر یادآور شد: پیش از این سالن‌های «سایه» و «کارگاه نمایش» مجموعه تئاتر شهر را راه‌اندازی کردم همچنان که «خانه نمایش» اداره تئاتر را هم راه‌ انداختم. راه‌اندازی دو سوله متروکه در کنار خانه هنرمندان هم ازجمله کارهای من بود که بعدا به تماشاخانه ایرانشهر تبدیل شد اما جالب است هر زمان که این سالن‌ها آباد شدند، آنها را از ما گرفتند و خودمان برای اجرای تئاتر در این سالن‌ها با محدودیت روبرو شدیم. با این حال خوشحالم که سالن‌های تازه‌ای به مجموعه‌های تئاتری تهران اضافه شد.

سینماژورنال: فیلمبرداری «کارگر ساده نیازمندیم» در تهران در حال انجام است.

 

سینماژورنال: اکران “نقش نگار” علی عطشانی که بازگشت ناصر ملک مطیعی به سینمای ایران محسوب می شود از امروز 23 دی ماه آغاز شد.

به گزارش سینماژورنال همزمان با آغاز اکران این درام عاشقانه که ملک مطیعی هم در آن نقش جالبی را ایفا کرده تیزر این فیلم  هم رونمایی شد.

برای تماشای تیزر اینجا را کلیک کنید.

“نقش نگار” به جز ناصر ملک مطیعی از حضور بهرام رادان، آیلین حسینیان، سعید چنگیزیان، الهه حصاری، شیوا خسرومهر، گوهر خیراندیش و آتیلا پسیانی سود می برد.

داستان این فیلم درباره دختری پرورشگاهی است که در آستانه ازدواج با مشکلات مختلفی روبرو می شود.

“نقش نگار” با پخش شکوفافیلم در در سینماهای ملت، زندگی، چارسو، تیراژه2، جوان، سمرقند، ایران، بهمن، شکوفه، ناهید، ماندانا، بلوار، کانون و سینما انقلاب اردبیل روی پرده است.

سینماژورنال: شاید ناصر ملک‌مطیعی بازیگر قدیمی سینمای ایران حتی فکرش را هم نمی‌کرد وقتی بعد از سه دهه و اندی دوباره به سینما بازمیگردد این قدر حاشیه برایش رقم بخورد آن هم در شرایطی که این حضور با کسب مجوزهای لازم باشد.

به گزارش سینماژورنال با این حال “نقش نگار” که بازگشت سینمایی این بازیگر می‌باشد از دو سال پیش که ساخته شد تاکنون مرتب درگیر حواشی نفسگیری بود که از اکران آن جلوگیری می‌کرد و حالا که فیلم بنا شده از نهم دی ماه روی پرده برود هم حاشیه ها یکی‌یکی از راه می‎رسند.

در یک مورد تازه خبرگزاری اصولگرای “راه دانا” با اشاره به همزمانی اکران “نقش نگار” با افتتاحیه جشنواره عمار، مسئولان سینمایی را بخاطر این تقارن به باد انتقاد گرفته است.

سینماژورنال متن کامل گزارش “راه دانا” را ارائه می دهد:

بازگشت یک نماد فیلمفارسی همزمان با برگزاری یک جشنواره مردمی

در حالی که فیلم پرحاشیه “نقش نگار” ساخته علی عطشانی بعد از مدتها در مسیر اکران قرار گرفته نکته همزمانی اکران این فیلم با افتتاحیه جشنواره فیلم عمار است.

“نقش نگار” به دلیل اینکه بازگشت یکی از نمادهای فیلمفارسی یعنی ناصر ملک مطیعی به سینما محسوب می‌شود مدتها اکرانش به تعویق افتاد تا در نهایت بنا شد از این هفته اکران شود.

زمان اکران این فیلم چهارشنبه نهم دی ماه تعیین شده که درست همزمان است با افتتاحیه جشنواره مردمی عمار در سالن حجاب!

اتفاقی عجیب

البته نمایش فیلمهای جشنواره عمار یک روز زودتر و از هشتم دی ماه در سینما فلسطین آغاز می شود اما به هر حال همزمانی افتتاحیه این جشنواره با زمان روی پرده رفتن “نقش نگار” که از حضور ناصر ملک مطیعی سود می برد هم اتفاق عجیبی به نظر می رسد.

“نقش نگار” که به نویسندگی مهران کاشانی رفیق سالهای دور رضا میرکریمی و کارگردانی علی عطشانی ساخته شده است داستان مشکلات پیش روی یک دختر پرورشگاهی برای ازدواج را بیان می کند.

آیلین حسینیان نقش این دختر پرورشگاهی را بازی می کند و گوهر خیراندیش، آتیلا پسیانی، بهرام رادان، الهه حصاری و سعید چنگیزیان دیگر بازیگران این فیلم هستند.

این همزمانی چه معنایی دارد؟

مشخص نیست مسئولان سازمان سینمایی هدفشان از همزمانی اکران این فیلم با افتتاحیه یک جشنواره مردمی کاملا ارزشی چه بوده است؟

برای جامعه ای که در همه سالهای بعد از انقلاب اسلامی کوشیده با مظاهر نظام فاسد پهلوی مبارزه کند بازگشت یکی از نمادهای سینمای آن دوران آن هم همزمان با برگزاری یک جشنواره کاملا مردمی و ارزشی چه معنایی می تواند داشته باشد؟

سینماژورنال: در حالی که دست اندرکاران درام پرحاشیه “خانه دختر” به دنبال آن بودند که فیلم خود را از همین هفته در گروه اریکه روی پرده بفرستند(اینجا را بخوانید) اما حساسیتهای شکل گرفته پیرامون اکران یک بار دیگر گریبان فیلم را گرفته است تا جایی که محمد شایسته تهیه کننده فیلم با نگارش جمله‌ای اجتماعی در این باره آورده است: دیگه یواش یواش دارن دیوونه ام میکنن آقایون میزدوست!

به گزارش سینماژورنال اکران “خانه دختر” فعلا به تعلیق افتاده و گویا بجایش قرار شده یک فیلم حاشیه‌برانگیز دیگر روی پرده برود.

فیلم جدید “نقش نگار” نام دارد به کارگردان علی عطشانی که سرمایه‌گذار تولید آن بابک زنجانی بوده است؛ فیلمی که دو سال قبل تولید شده و در این دو سال مرتب درباره اکران آن خبررسانی می‌شد اما هر بار اکران به تعویق می افتد تا اخیرا که شرایط اکران در گروه اریکه ایرانیان فراهم شده است.

به نظر می رسد “نقش نگار” که بازگشت مجدد ناصر ملک مطیعی به سینمای ایران بعد از سه دهه و نیم است از هفته آینده به جای فیلم کم‌فروش “این سیب هم برای تو”ی سیروس الوند در گروه اریکه اکران شود.

این فیلم که داستان مشکلات پیش روی یک دختر پرورشگاهی برای ازدواج را بیان می‌کند از حضور بازیگرانی چون بهرام رادان، الهه حصاری، آتیلا پسیانی، سعید چنگیزیان، شیوا خسرومهر و گوهر خیراندیش سود می جوید.

برای خواندن واکنش پخش کننده و کارگردان “نقش نگار” به خبر اکران فیلم اینجا را کلیک کنید.

علی عطشانی، ناصر ملک مطیعی و بابک زنجانی در افتتاحیه “نقش نگار”

سینماژورنال: در شرایطی که در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد پرداختن به بخشی از جنایات رژیم شاه یکی از سوژه های متداول در سینما و تلویریون بود اما از میانه های دهه هفتاد تا میانه دهه هشتاد این سوژه در سینما و تلویزیون کمرنگ شد تا چند سال اخیر که دوباره باب شده است.

به گزارش سینماژورنال بعد از سریالهایی چون “کیمیا” و “معمای شاه” و حتی “کلاه پهلوی” و همچنین فیلمهایی نظیر “کیمیا و خاک”، “بیداری” و “یک گزارش واقعی” که به مرور برخی از اتفاقات پهلوی دوم می پرداختند، حالا بهروز شعیبی کارگردان جوان سینمای ایران هم داستان فیلم جدیدش را برمبنای مرور برخی اتفاقات آن روزگار می سازد.

فیلم جدید شعیبی “سیانور” نام دارد که داستان آن در دهه 50 می گذرد و گویا در این فیلم هم به مانند دیگر آثار این حیطه به جنایات رژیم شاه پرداخته خواهد شد.

در اولین تصاویر منتشره از این فیلم مهدی هاشمی و آتیلا پسیانی بازیگران اصلی آن با پوششی متعلق به آن دوران حوالی پارک شهر دیده می شوند.

گریم این دو بازیگر در “سیانور” شمایلی را تداعی می کند که پیشتر در آثار سینمایی و تلویزیونی از مأموران ساواک دیده بودیم.

به واسطه بازه زمانی “سیانور” طراحی صحنه و لباس در آن نقش مهمی دارد. گروه صحنه در این پروژه تلاش میکنند با طراحی دکورها به تصویر واقعی از دهه 50 برسند.

فیلمبرداری به صورت نگاتیو
این فیلم به مدیریت علیرضا برازنده به صورت نگاتیو فیلمبرداری میشود، که این موضوع یکی از ویژگیهای “سیانور”  به شمار میرود.

در این فیلم هانیه توسلی، پدرام شریفی، بابک حمیدیان، بهنوش طباطبایی، رضا مولایی، فرزین صابونی، فریدون محرابی، سارا توکلی، وحید حبیبیان، وحید رونقی دیگر بازیگران فیلم هستند.

تهیه کنندگی فیلم بهروز شعیبی را محمود رضوی برعهده دارد که برادر 25 ساله اش هم اخیرا تهیه کنندگی “هفت” را برعهده گرفته است.

آتیلا پسیانی و مهدی هاشمی در نمایی از “سیانور”

سینماژورنال: با اضافه شدن فرزین صابونی و رضا مولایی، تمرین و دورخوانی بازیگران “سیانور” با حضور بهروز شعیبی به تازگی آغاز شده است تا به زودی این فیلم کلید بخورد.

به گزارش سینماژورنال مهدی هاشمی، آتیلا پسیانی، هانیه توسلی، بهنوش طباطبایی، بابک حمیدیان، فرزین صابونی، رضا مولایی و پدرام شریفی بازیگران «سیانور» هستند که تا کنون حضورشان در این پروژه قطعی شده است. البته به زودی بازیگران دیگر فیلم هم مشخص می شوند.

عاشقانه پلیسی در دهه 50

شعیبی پس از موفقیت فیلم «دهلیز»، این بار سراغ ساخت یک عاشقانه پلیسی رفته است که در دهه 50 می گذرد و محور اصلی آن زندگی عاشقانه یک زوج است که در آن دوره زمانی به تصویر کشیده می شود.

به تازگی تمرین و دورخوانی بازیگران «سیانور» با حضور بهروز شعیبی کارگردان و علی صلاحی بازیگردان پروژه آغاز شده است، تا این فیلم به زودی در تهران کلید بخورد.

گریمهای متفاوت بازیگران

ترکیب بازیگران فیلم جدید بهروز شعیبی بسیار متنوع است و چون قصه در دهه 50 می گذرد قطعا هر کدام از این بازیگران گریم های متفاوتی خواهند داشت.

عوامل تولید این فیلم که فیلمنامه آن توسط مسعود احمدیان نوشته شده است، عبارتند از:مدیر فیلمبرداری:علی برازنده، صدابردار:کامران کیان ارثی، طراحان گریم:زهرا و فاطمه کمالی، طراح صحنه و لباس: آیدین ظریف، مدیر تولید: شهاب علیبخشی، دستیار اول کارگردان:صالح غربی جوان، برنامه ریز:علی صابری، منشی صحنه:مرجان تاجیک، بازیگردان:علی صلاحی، عکاس: مهدی دلخواسته، مشاور رسانه ای:بیتا موسوی، مدیر تدارکات:حیدر زرقومی.

«سیانور» دومین فیلم بلند سینمایی بهروز شعیبی به تهیه کنندگی سید محمود رضوی و محصولی از موسسه سینمایی سیمای مهر است.

مهدی هاشمی در دورخوانی “سیانور”

هاینه توسلی در دورخوانی “سیانور”

سینماژورنال: «نیمه شب اتفاق افتاد» جزو اولین فیلم هایی است که برای حضور در جشنواره فجر آماده نمایش و ارائه می‌شود و حامد بهداد در این فیلم در نقش یک خواننده ظاهر شده است.

به گزارش سینماژورنال تینا پاکروان کارگردان این فیلم با اعلام این  خبر به “سینما” گفت: «نیمه شب اتفاق افتاد» طی دو هفته آينده آماده نمایش می شود و نسخه کامل آن برای نمایش به هیئت انتخاب ارائه می شود. این روزها کارن همایونفر در حال ساخت موسیقی دومین فیلم بلند سینمایی تینا پاکروان است.

وی ادامه داد: حامد بهداد در فیلم «نیمه شب اتفاق افتاد» نقش یک خواننده به نام «حسین» را بازی می کند.

تینا پاکروان درباره جزییات نقش و بازی حامد بهداد در این فیلم گفت: برای این نقش با توجه به ویژگی هایی که داشت انتخاب هر کسی ممکن نبود و باید بازیگری انتخاب می شد که بتواند به بهترین شکل آن را ایفا کند و حامد بهداد اینقدر در این فیلم متفاوت ظاهر شده که همه از دیدن او حیرت زده می شوند.

بهداد یک جوان افسرده و گوشه گیر و خجالتی است

وی ادامه داد: نقش حامد بهداد در «نیمه شب اتفاق افتاد» چهار وجه دارد  که یک وجهش خوانندگی است. چون بازیگران زیادی نقش خواننده را بازی کرده اند و خواننده های زیادی هم در فیلم ها حضور داشته اند اما این فیلم گره هایی دارد که بازیگر باید به بهترین شکل در ان لحظات ایفای نقش کند.

پاکروان خاطرنشان ساخت: نکته مهم دیگر در مورد حامد بهداد این است که در «نیمه شب اتفاق افتاد» او یک جوان افسرده و گوشه گیر و خجالتی است و با توجه به شخصیت پر انرژی و برونگرایش شاید هیچ کس توقع این نقش را از او نداشته باشد. اما من همواره دوست دارم بازیگران را در تجربه های متفاوتی استفاده کنم و قابلیت هایی تازه ایی از آنها را کشف کنم  و حامد بهداد به قدری خوب و کنترل شده بازی کرد که هیچ کس انتظارش را  نداشت.

قبل از فیلمبرداری «دندون طلا» پیش تولید اولیه مان را داشتیم

تینا پاکروان در ادامه در مقایسه نقش حامد بهداد در «نیمه شب اتفاق افتاد» با سریال «دندون طلا» گفت: ما قبل از فیلمبرداری «دندون طلا» پیش تولید اولیه مان را داشتیم. اولین باری که شنیدم حامد بهداد در سریال داوود میرباقری هم قرار ست بخواند کمی نگران شدم اما با توجه به اینکه تئاتر دنودن طلا را دیده بودم. وقتی جزییات نقش را فهمیدم نگرانی ام رفع شد. چون حامد بهداد در «دندون طلا» هم نقش برون گرا و پر شوری دارد  و این کاملا با شخصیتش در فیلم ما متفاوت است

هم غمگین می خواند و هم شاد
تینا پاکروان در پایان ضمن اشاره به بازی درخشان دیگر بازیگران فیلم از جمله گوهر خیراندیش، ستاره اسکندری، رویا نونهالی و آتیلا پسیانی درباره ترانه هایی که حامد بهداد در «نیمه شب اتفاق افتاد» می خواند گفت: هم غمگین می خواند و هم شاد و حتی گاهی در خلوتش آهنگ ها و ترانه هایی که برای نسل ما آشناست با خودش می خواند و به نظرم بازی های این فیلم از نقاط قوت آن خواهد بود.

نیمه شب اتفاق افتاد

سینماژورنال: کوروش تهامی جزو بااخلاق‌ترین بازیگران سینما و تلویزیون است؛ بازیگری که شاید در برخی اوقات به دلیل همین اخلاقش(!) نتوانسته بسیاری از موقعیتهای هنری که می‌توانسته به دست آورد.

به گزارش سینماژورنال تهامی هرچند در سالهای اخیر در آثاری چون “زبان مادری” و “تنها در چند دقیقه سکوت” ایفای نقش داشته است اما خاطره‌انگیزترین کاراکترهای پنج سال اخیرش، نقشهایی است که در “برف روی شیروانی داغ” و “گناهکاران” ایفا کرده است.

تهامی به تازگی ایفای یکی از متفاوت ترین نقشهایش را در درامی تاریخی-سیاسی به نام “آشوب” پشت سر گذاشت؛ فیلمی به کارگردانی کاظم راست‌گفتار کارگردانی که او را به واسطه کارگردانی آثاری چون “چک” و “نقاب” می‌شناسیم.

“آشوب” در سکوت خبری جلوی دوربین رفت و کارگردان فیلم شاید به خاطر پرهیز از آنچه ایجاد حواشی می نامید سعی کرد عکسی از آن به رسانه ها ندهد اما حدودا یک ماه قبل سینماژورنال از حضور کوروش تهامی با پنج گریم متفاوت در این فیلم خبر داد(اینجا را بخوانید) و همین امر کنجکاوی مخاطبان نسبت به پروژه را بیشتر کرد.

چماق به دستان در تعقیب “آشوب”

“آشوب” داستان زندگی اولین فارغ التحصیل ادبیات دانشگاه تهران را روایت می کند که بر اثر بروز یک اتفاق وارد لاله زار شده و به پیش پرده خوانی می‌پردازد؛

این فارغ‌التحصیل که نام هنری “آشوب” را برای خود انتخاب کرده در کوران حوادث دهه سی خورشیدی با سیاست درگیر شده و به آشوبی برای رژیم پهلوی بدل می‌شود!

در نخستین تصاویری که از این پروژه از طریق سینماژورنال منتشر می‌شود کوروش تهامی در نمایی دیدنی در حال فرار از چماق به دستانی دیده می‌شود که در تعقیب او هستند؛ حال و هوای صحنه نشان دهنده حوادث منجر به کودتای 28 مرداد 1332 است و آنها هم که به دنبال تهامی یا همان “آشوب” هستند هم احتمالا دارودسته “شعبان جعفری” مشهور به “شعبون بی‌مخ” اند!

کوروش تهامی در نمایی از “آشوب”

نیمی از تدوین انجام شده و اولین نمایش در جشنواره خواهد بود

 به گزارش سینماژورنال به تازگی پروسه فیلمبرداری “آشوب” به اتمام رسید. این درام تاریخی روزها در مرحله تدوین و صداگذاری به سر می برد.

نیمی از تدوین اثر نیز تاکنون توسط نیما کلباسی انجام شده است و صداگذاری را هم محمود موسوی‌نژاد انجام داده است.

ساخت و اجرای ترانه‌های سنتی و پاپ بخش موزیکال

بخشی از “آشوب” به واسطه سیر تحول کاراکتر اصلی دارای بار موزیکال است. ترانه های مربوط به این بخش که ترکیبی از سنتی و پاپ است ساخته و اجرا شده است.
کار ساخت موسیقی را علی راست گفتار برعهده داشته است؛ برادرزاده کارگردان فیلم.

اولین نمایش “آشوب” در جشنواره سی و چهارم فیلم فجر خواهد بود.

کاظم راست گفتار آخرین بار چهار سال قبل و با کمدی-خیابانی “چک” در جشنواره سی اُم فیلم فجر حضور داشت؛ نمایش “چک” در جشنواره البته  حواشی خاص خود را هم داشت و به سانسور بخشی از نماهای پرمخاطب اثر با بازی ثنا حاجی‌زاده بدل شد.

با این حال راست‌گفتار ترجیح داده همچنان اولین رونمایی تازه ترین اثرش “آشوب” را هم در جشنواره فیلم فجر انجام دهد.

داریوش فرهنگ در نمایی از “آشوب”

فهرست عوامل “آشوب”
نویسنده، کارگردان و تهیه کننده: کاظم راست گفتار

بازیگران: کوروش تهامی، آتیلا پسیانی، یکتا ناصر، امیرحسین صدیق، داریوش فرهنگ، محمدرضا هدایتی، ارژنگ امیرفضلی، نادر سلیمانی، رامین ناصرنصیر، نیما فلاح، فرهاد آییش،فخرالدين صديق شريف، داريوش كاردان، همايون ارشادى، رضا فياضى، سعيد اميرسليمانى، رضا بنفشه خواه، آشا محرابى، ليلا اوتادى، ميرطاهر مظلومى، غلامحسين لطفى، مژگان غلامى، بهرام سرورى نژاد، خسرو اميرصادقى، شروين اميرصادقى و با حضور داریوش فرهنگ و شهره لرستانی و دهها بازيگر ديگر

مدیر تصویربرداری: مرتضی پورصمدی
صدابردار : محمود سماك باشى
طراح گريم: شهرام خلج
مدير هنرى: نيلوفر راست گفتار
تدوين: روزبه كلباسى
صداگذار: محمود موسوى نژاد
جلوه هاى ويژه كامپيوترى: امير و كامران سحرخيز

کوروش تهامی در نمایی دیگر از “آشوب”

سینماژورنال: درباره بازیگرانی که در برهه های زمانی مختلف کاندیدای بازی در نقشهای اصلی مرد و زن “روز واقعه” بودند شنیده های فراوان و در عین حال منقطعی وجود دارد.

به گزارش سینماژورنال از آن سو شاید کمتر کسی باشد که بداند مسئول انتخاب بازیگران این مهمترین پروژه عاشورایی سینمای ایران محمدرضا شریفی نیا بوده است که البته نامی از او در تیتراژ نیامده است!

شریفی نیا دو دهه بعد از ساخت “روز واقعه” در گفتگو با احسان ظلی‌پور در “سینما” به تمام گزینه هایی که برای بازی در این فیلم مدنظر بودند اشاره کرده است.

ابتدا نام گزینه های کاندیدای بازیگری در فیلم را فهرست وار مرور می‌کنیم:

بازیگران مرد

–رضا کیانیان
–خسرو شجاع زاده
–خسرو شکیبایی
–آتیلا پسیانی
–ابوالفضل پورعرب
–ایرج نوذری(گزینه نهایی در تولید اولیه فیلم)
–پارسا پیروزفر
–فرهاد جم
–جمشید هاشم پور
–علیرضا شجاع نوری(گزینه نهایی در تولید ثانویه)

بازیگران زن
–سوگند رحمانی(گزینه نهایی در تولید اولیه فیلم)
–عاطفه رضوی
–مهناز افضلی
–شقایق فراهانی
–بهاره رهنما
–هدیه تهرانی
–زهرا مستوفی(گزینه نهایی در تولید ثانویه)

از بین بجه های تئاتر و نقاشی و موسیقی انتخاب می کردم

شریفی نیا می گوید: از بین بچه های تئاتر، موسیقی و نقاشی هر کس که به نظرم می رسید به درد کار بخورد انتخاب می کردم. البته بیشتر معطوف شدیم به تئاتر.

وی ادامه می دهد: از بین بچه هایی که سینما کار نکرده بودند رضا کیانیان مدنظرم بود. او تئاتری کار کرده بود به نام “ازدواج آقای می سی سی پی” و به نظرم بازیگر پرقدرتی می آمد. ایشان برای نقش اول “روز واقعه” تست گریم هم شد. بعد از آن در تئاتر خسرو شجاع زاده را دیدیم که قبلا هم با بیضایی کار کرده بود و قرار شد ایشان نقش اصلی را بازی کند.

شکییایی گفت از پس این نقش برنمی آیم

شریفی نیا خاطرنشان می سازد: با خسرو شکیبایی هم صحبت کردیم ولی خیلی راحت گفت: من از عهده این نقش برنمی آیم. در مرحله بعد آتیلا پسیانی را تست زدیم…ابوالفضل پورعرب را هم در یکی از نمایشها دیده بودیم و او هم تست گریم شد.

پورعرب را به “عروس” فخمی دادیم و ایرج نوذری را به “روز واقعه” آوردیم

این چهره که در این سالها به عنوان مسئول انتخاب بازیگر شهرت فراوانی به هم زده می افزاید: ایرج نوذری هم دیگر گزینه ما بود. ایرج آن زمان به عنوان پسر منوچهر نوذری در دفتر محمدرضا هنرمند برای بازی در فیلم “عروس” بهروز افخمی انتخاب شده بود و بنا بود نقش اصلی را بازی کند اما ما پورعرب را به افخمی دادیم و نوذری را به پروژه خودمان آوردیم.

شریفی نیا در ادامه درباره تولید ناموفق اول بار “روز واقعه” می گوید: در نهایت ایرج نوذری برای نقش اصلی قطعی شد اما کار را با سکانسهای دیگری شروع کردیم و نوبت به ایرج نوذری نرسید تا اینکه کار دوباره متوقف شد.

20 دقیقه با بازی سوگند رحمانی در نقش “راحله” و مهدی فتحی در نقش پدر راحله فیلم گرفتیم

شریفی نیا ادامه می دهد: در آن هنگام 20 دقیقه ای هم فیلم گرفته شد و یک ماهی درگیر فیلمبرداری بودیم. سوگند رحمانی نقش اصلی زن را بازی می کرد و مهدی فتحی نیز نقشی را که در نسخه نهایی عزت ا.. انتظامی بازی کرد. اصغر همت، رضا فیاضی، سروش خلیلی و تعدادی از بازیگران تئاتر هم در کار بودند. تورج منصوری فیلمبردار بود و 20 دقیقه ای که گرفته شد خیلی بهتر از نسخه اصلی است.

تهیه کننده سپاه بود و بخاطر حساسیتها کار متوقف شد

محمدرضا شریفی نیا درباره دلیل توقف کار بیان می دارد: تهیه کننده در آن زمان سپاه بود و بخاطر حساسیتهایی که روی موضوع فیلم داشت کار متوقف شد.

سوگند رحمانی به آمریکا رفت و آن 20 دقیقه هم بلااستفاده ماند

به گزارش سینماژورنال این بازیگر درباره شروع دوباره کار و گزینه های تازه بازیگری اظهار می دارد: کار دو سالی متوقف بود و اکیپ قبلی از دست رفت. سوگند رحمانی به آمریکا رفت و آن 20 دقیقه هم بلااستفاده ماند.

شریفی نیا می افزاید: در مرحله دوم پارسا پیروزفر را برای نقش اصلی معرفی کردم و تست زدیم. بعد فرهاد جم را در تئاتر دیدیم. جمشید هاشم پور هم برای این نقش تست زده شد اما در نهایت نقش به علیرضا شجاع نوری رسید.

برای نقش “راحله” 200 بازیگر را تست زدیم

وی ادامه می دهد: برای نقش “راحله” هم بازیگران زیادی را تست زدیم؛ از عاطفه رضوی تا مهناز افضلی، شقایق فراهانی، بهاره رهنما و حدود 200 نفر دیگر. بعد هدیه تهرانی را تست زدیم که چهره اش مورد قبول قرار گرفت اما در نهایت لادن مستوفی نقش اصلی را بازی کرد.

سینماژورنال: فرزاد موتمن کارگردان بااخلاق ایرانی بعد از تولید فیلم کم فروش “خداحافظی طولانی” به تازگی درگیر ساخت درامی ماجرایی شده بود.

به گزارش سینماژورنال این درام ماجرایی “آخرین بار کی سحر را دیدی؟” نام دارد که فیلمبرداری آن تا نیمه هم ادامه داشته اما آن طور که “سینما” گزارش داده فیلمبرداری آن اخیرا متوقف شده است.

فریبرز عرب نیا، ژاله صامتی، سیامک صفری، آتیلا پسیانی، محمدرضا غفاری و بهاران بنی احمدی از جمله بازیگران فیلمند.

فیلمنامه‌ای برآمده از قتل دختر دانشجو در پل مدیریت

نکته جالب درباره “آخرین بار کی سحر را دیدی؟” آن است که امیر عربی فیلمنامه آن را براساس یکی از پرونده های جنایی پرسروصدای سالهای اخیر نگاشته است.

پرونده قتل یک دختر جوان به نام مهسا با ضربات متعدد چاقو توسط هم دانشگاهی اش کوشا، حوالی پل مدیریت تهران که در سال 90 رخ داد و تا زمان اعدام جوان قاتل حواشی رسانه ای فراوانی را ایجاد کرد.

حالا پروژه سینمایی برآمده از این ماجرا به دلیل عدم تحقق مطالبات مالی عوامل متوقف مانده و مشخص نیست چه زمانی ادامه یاید.