سینماروزان/احمد محمداسماعیلی: سریال “آبان” ازجمله سریالهای اخیر شبکه خانگی است که توانسته با گذر از بزنگاه های داستانی همچنان در کانون توجه مخاطبان باشد و در اغلب نظرسنجیها بالانشین شود.
دلایل رویکرد خوش مخاطبان به “آبان” چیست؟
اولین دلیل و محکمترین دلیلی که مخاطب می تواند سریال آبان را برای دیدن انتخاب کند محوریت قرار دادن زنان در درام قصه است. خوب یا بد جامعه ایران در دو سال اخیر بیش از قبل زنمحور شده و اینکه سریالی میخواهد یک زن کنشگر را محور قرار دهد و تا حدی شمایی از احوالات جامعه امروزی ایران را بازگو کند، میتواند مورد توجه مخاطبان زن قرار گیرد.
دلیل مهم دیگر توجه به موضوعات روز جهانی در قالب درام است. هوش مصنوعی پدیده ای است که جهان را تحت تاثیر خودش قرار داده است و سازندگان “آبان” در این سریال به خوبی این پدیده را در قصه جانمایی کرده اند. هوش مصنوعی گرچه در ایران بیش از حد جدی گرفته شده و ترس و دلهره به دل انحصارگرایان انداخته اما آن قدرها هم پدیده رعب آوری نیست و “آبان” کوشش داشته تا بگوید ترسناکتر از هوش مصنوعی، افراد باهوشی هستند که در دالان دیوانسالاری اسیر شده و به بازی گرفته نمیشوند تا رفته رفته سرخورده شده و ناگاه نبوغ خود را در مسیری وارونه به کار گیرند.
دلیل سوم در اقبال به سریال “آبان” را میتوان به تلاش شخصیت اصلی برای حفظ جان همسر -ولو به ظاهر از او جدا- ربط داد. او در قلبش همچنان وفادار به همسرش است و تلاش می کند تا او آسیبی نبیند. این همان روحیات شرقی زن ایرانی است که هیچ چیز نمیتواند آن را عوض کند چون ریشه در تاریخ چند هزار ساله دارد.
دلیل دیگری که آبان را برای مخاطبش جذاب می کند دیدن بازیگران مطرح و شناخته شده در قالب نقشهای کم و بیش درست است. شهاب حسینی و امین حیایی در یک تلاش ستودنی به خوبی ابعاد شخصیتهای خاکستری را در پیش چشم مخاطب قرار می دهند و در کنارش لاله مرزبان تصویر درست و متعالی از زن شجاع ، تحصیل کرده و با فرهنگ ایرانی را ارائه میکند. میرسعید مولویان در نقش مکمل تلاشش را میکند که متفاوت باشد. در این میان شهاب و امین را باید گرانیگاه بازیگران دانست به خصوص شهاب که در گذر از میانسالی است و دارد نقشی را تست میکند که میتواند در سالهای آتی عاملی شود برای نگارش کاراکترهای پیچیده پا به سن گذاشته برای او.
دلیل پنجم و واپسینی که “آبان” را برای مخاطب متمایز می کند فیلمبرداری سیال احسان رفیعیجم و طراحی صحنه درست امیرحسین قدسی و استفاده از لوکیشن ها ی درست و به جا در خدمت معرفی شخصیتها و درام سازی است. “آبان” لوکیشن لاکچری هم دارد اما تکلفی در استفاده بیهوده از لاکچری بازی ندارد و اتفاقا میخواهد لوکیشن را براساس موقعیت استفاده کند و روحیات آدمها را بی ربط به ویترین بیرونی، محک بزند.