سینماروزان/مهدی فلاح: رحیم رحیمیپور از فیلمسازان نسل اول دفاع مقدس، مرحوم شد.
به گزارش سینماروزان، رحیمیپور متولد ۱۳۲۶ اصفهان و فارغالتحصیل فارغالتحصیل مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی بود.
رحیم رحیمیپور در ابتدای دهه شصت و با ساخت فیلم “زندان دولهتو” خود را بهعنوان فیلمسازی که درکنار علاقه به دفاع مقدس،به دنبال استفاده از عناصر کلاسیک جذب مخاطب است، نشان داد.
“اتاق یک”، “الماس بنفش” و “انفجار در اتاق عمل” از دیگر آثار دفاع مقدسی رحیمیپور بودند و به دنبال آن رحیمیپور یک کمدی با نام “مستاجر” را تولید کرد که بارها از تلویزیون پخش شد.
آخرین فیلمی که رحیمیپور ساخت با عنوان “شیرین و فرهاد” باز هم در گونه دفاع مقدس بود.
این کارگردان ساخت یک سریال با عنوان “آبدارشاه” با بازی حسین پناهی، آتش تقی پور،رضا بنفشهخواه و فتحعلی اویسی را در کارنامه داشت ضمن اینکه در تولید فیلم “شب دهم”جمال شورجه بهعنوان تهیهکننده دوم کنار امیرحسین شریفی فعالیت داشت.
رحیم رحیمیپور ازجمله فیلمسازان واقعا مسلمان سینمای برآمده از انقلاب اسلامی بود و با اینکه در دو دهه گذشته برایش فرصت بهرهگیری از رانتهای ارگانی برای ساخت فیلم فراهم بود ولی زیربار رانت نرفت چون همواره اعتقاد داشت حلال بودن درآمد در سینما فقط منوط است به بازگشت سرمایه از گیشه.
رحیمیپور تلاشهای فراوانی کرد که دو فیلم یکی درباره امیرکبیر و دیگری در ادامه “قیصر” بسازد. “خاطرهها/زندگی دواتگر” فیلمنامهای از رحیمیپور بود که مرتبط بود با دواتگری که به دستور امیرکبیر مسئولیت ساخت اولین سماور ایرانی را برعهده میگیرد ولی مدیران دهه شصتی فارابی، اجازه تولید آن را ندادند چون بنا بود ارحام صدر در آن نقش محوری را بازی کند!
رحیمیپور به دنبال ساخت “قیصر۲” هم بود؛ در “قیصر۲” او به مرور وقایع پس از فرار از زندان قیصر میپرداخت و قصد داشت از ناصر ملکمطیعی هم در فیلم استفاده کند ولی عدم موافقت مسعود کیمیایی، این پروژه را هم به جایی نرساند.
رحیمیپور ازجمله منتقدان حذف مخاطب از سینمای پس از انقلاب و گره زدن سینمای موسوم به هنری به فضاهای شبهشاعرانه پوچ بود و بابت اين امر بارها به انتقاد از مدیران دهه شصت فارابی پرداخت. بخشهایی از آخرین حرفهای رحیمیپور را اینجا بخوانید.