سینماروزان: کمتر پیش میآید در محافل انتقادی برگزار شده در ارگانها و نهادهای حاکمیتی شاهد طرح مسائلی گزنده مرتبط با بدنه جامعه باشیم. چه برسد به اینکه بیان کننده این مباحث یکی از فعالان صنفی سینمای ایران باشد.
با این حال برگزاری نشست «جایگاه سینما در تبیین اقتصاد مقاومتی» در حوزه هنری مواجه شد با اظهارات گزنده کامران ملکی از اعضای هیأت مدیره خانه سینما نسبت به اوضاع بغرنج اقتصاد.
کامران ملکی گفت: من از خوش بینی مدیران دولتی نسبت به بهبود وضعیت اقتصادی کشور تقدیر می‌کنم اما بنده با وضعیت کنونی کشور نسبت به این خوش بینی، امیدوار نیستم. من احساس کردم در جلسه‌ای حضور دارم که در سال ۵۸ برگزار شده و قرار است بعد از پیروزی انقلاب تازه برای درست برگزار شدن اوضاع تصمیم گیری کنیم. در واقع ما بعد از گذشت ۴۰ سال هنوز در سال ۵۸ گیر کرده ایم و درگیر مسایل اقتصادی‌ای هستیم که باید زودتر از اینها حل میشد.
وی افزود: من در چند سال اخیر به این نتیجه رسیده‌ام که علیرغم اینکه این بحث مهم است اما دوران اقتصاد مقاومتی تمام شده است.چرا ما فیلمسازانی در جامعه خود نداریم که با هر اثر خود نگرانی جدیدی نسبت به بحران‌های جامعه ما را نشان می‌دهند و روز به روز نگاه عمیق تری را از ایشان می‌بینیم؟؟
ملکی خاطرنشان کرد: سینما نمی‌تواند وارد مسائلی چون فساد‌های اقتصادی شود چرا که این موضوع برای مسئولین اهمیت ندارد. در واقع سینما در وضعیتی قرار دارد که وزیر ما به پورشه سواری خود افتخار می‌کند و برند کت و شلوار مسئولان دولتی ما الگوهای این مملکت شده است! سینما چه اقدامی می‌تواند در این زمینه انجام دهد؟ سینما تنها می‌تواند بستری را در راستای فرهنگ یک کشور فراهم کند که این نیز خود مستلزم مسیری طولانی و چندین ساله است در حالی که فرهنگ ما با گذشت ۴۰ سال هنوز به جایگاه خود نرسیده است.
وی عنوان کرد: هیچ وقت بخشنامه‌های از بالا به پایین، در کشور کارساز نبوده است. چرا که فرهنگ از درون مردم شکل می‌گیرد. سیر اقتصاد مقاومتی هم باید از بدنه سینما شکل بگیرد که آن هم همراه با مردم است. بحث ارزان سازی در سینما باید مطرح شود اما با پول‌های باد آورده نمی‌توان به آن رسید. فرهنگ مصرف گرایی معلوم نیست از کجا در کشور ما باب شده است چرا که قبلا به معیشت مردم فکر میشد و امروز به برند موبایل بچه‌هایمان فکر می‌شود و از ما فرهنگ ارزان سازی را نمی‌پذیرند. تا زمانی که خود جامعه و مدیران اقتصادی کشور به این قضیه فکر نکنند سینما هم به عنوان جزیی از این مجموعه تنها قادر به بیان دغدغه‌هایش است. ۴۱ سال از انقلاب گذشته و دیر به سراغ سینما آمده‌اند. سینمایی که از همان اوایل حکم محکومیتش صادر شده بود. اگر از همان اوایل انقلاب سینما را با طرح مسائل اقتصادی و اجتماعی همراه کرده بودند الان در این وضعیت قرار نداشتیم.
عضو هیات مدیره خانه سینما اظهار داشت: سینما خود یک صنعت است و از وضعیت حاکم در کشور نیز آسیب می‌بیند. ما حتی در چادر و مهر نمازی که مرتبط با اعتقاد ما است خودکفا نیستیم و اینها را از چین وارد می‌کنیم!!! ما هم مانند دیگر آحاد مردم باید رنج بکشیم پس همه با هم باید به یک نتیجه برای اصلاح برسیم. بحث فرار اندیشه‌ها و مغز‌ها یکی از معضلات اصلی کشورمان است چرا که همه به دنبال فرار از این وضعیت کشور هستند. ناگفته نماند در شرایط امروز، فقیر ادای غنی را در می‌آورد و این نیاز به ریشه یابی، بررسی و اصلاح دارد.
