چرا وام دولت دهم به هدیه تهرانی با انتقاد مواجه شد اما اعطای نشان درجه یک دولت یازدهم به وی با تحسین؟

سینماژورنال: میانه های سال ۱۳۸۹ بود که هدیه تهرانی بخاطر حمایتی که از سوی دولت دهم برای برپایی نمایشگاه عکسهایش موسوم به “آبانگان” دریافت کرد به شدت در کانون توجه قرار گرفت.
به گزارش سینماژورنال در آن زمان این سازمان میراث فرهنگی بود که با اعطای وامی میلیونی از برپایی نمایشگاه آبانگان حمایت کرده بود و البته رییس دفتر رییس جمهور وقت یعنی اسفندیار رحیم مشایی نیز از نمایشگاه هدیه تهرانی بازدید کرده بود.
همین حمایت و همان بازدید بود که باعث شد تهرانی به ناگاه با این انتقاد برخی رسانه های مخالف دولت وقت مواجه شود که چرا برای جلب حمایت به سراغ دولت رفته است.
البته که تهرانی در آن زمان با نگارش یادداشتی به این انتقادات پاسخ داد و دریافت وام برای برپایی یک نمایشگاه تجسمی پرهزینه را امری معمول قلمداد کرد.

شش سال بعد دریافت نشان درجه یک از وزیر ارشاد
حالا شش سال بعد از آن اتفاقات این بار در خرداد ۱۳۹۴ نام هدیه تهرانی در جمعی ۱۸ نفره قرار گرفت که از وزیر ارشاد نشان درجه یک هنری گرفتند.
دو شب پیش هدیه تهرانی در هتل پارسیان تهران حضور یافت تا نشان درجه یک هنری خود را که معادل دکترای هنری است از وزیر ارشاد دولت یازدهم دریافت کند.

هدیه تهرانی در حال دریافت نشان از وزیر ارشاد دولت یازدهم

نشان درجه یکی که دولت یازدهم به هدیه تهرانی اعطا کرده نه تنها جنجالی نشده که انگار امری کاملا بدیهی هم بوده است چون نه تنها رسانه هایی که در آن زمان تهرانی را بخاطر دریافت یک وام قرض الحسنه از سازمان میراث فرهنگی مواخذه کردند کمترین انتقادی درباره اهدای نشان هنری به وی نداشته اند که با این اتفاق به عنوان امری طبیعی برخورد کرده اند و حتی به تحسین تهرانی پرداخته اند.

تناقضاتی که ریشه در سیاسی بازی دارد
این تناقضات رفتاری بیش از پیش نشانگر آلوده شدن دامن برخی از رسانه های ما به سیاسی بازی است به گونه ای که فعالیت هنرمندان را بیشتر از آن که از کانال اثرگذاری وجه هنری بسنجند به واسطه مختصات سیاسی مورد ارزیابی قرار می دهند.
طبیعی است که اگر همین امروز هدیه تهرانی بخواهد نمایشگاه “آبانگان ۲” را برپا کرده و برای برپایی آن از سازمان میراث فرهنگی دولت یازدهم وام بگیرد نه تنها کسی وی را مواخذه نمی کند بلکه این را حق وی می داند. چرا؟
چون مطابق قاموس نانوشته برخی رسانه ها، دست نیاز دراز کردن هنرمندان به سوی سیاستمداران فقط زمانی مجاز است که سیاستمداران در خط فکری آنها قرار داشته باشند.

البته که نتیجه چنین نگاهی هم نه تنها به ارتقای وجه هنری فعالیت هنرمندان ما منجر نمی شود که باعث میشود بخش عمده ای از وقت آنها صرف پاسخگویی به این شود که درباره مشی مستقل زندگی هنری خویش سخن گویند. پس چه باید کرد برای جلوگیری از این اتلاف وقت؟!

هدیه تهرانی در کنار رییس دفتر دولت دهم

رفتار و گفتار هنرمندان را بواسطه وجه هنری شان بسنجیم
به نظر می رسد برای رشد هنری مملکت مان هم که شده باید خط و ربط های سیاسی را از اتفاقات هنری فاکتور گرفته و رفتار و گفتار هنرمندان را بواسطه وجه هنری شان بسنجیم و نه اثرگذاری آنها در مختصات سیاسی.
از این منظر شش سال پیش هدیه تهرانی باید بواسطه کیفیت عکسهایش مورد سنجش قرار می گرفت و امروز هم بواسطه اینکه آیا واقعا کارنامه اش در حد و اندازه نشان درجه یک هنری هست یا نه؟

سنجش عکسهای هدیه تهرانی درگیر سیاسی بازی شد و چنان که باید میسر نگشت اما درباره اینکه آیا هدیه تهرانی لایق دریافت نشان هنری بوده یا نه میتوان پرسش مطرح کرد. مخاطب پرسش هم شورای سه نفره ارزشیابی هنرمندان هستند یعنی این سه نفر؛ علیرضا رییسیان، محمدرضا اصلانی و جواد طوسی.