سینماروزان: این عادت اغلب سینماگران ایران شده است که از یک طرف از بدیهای وابستگی دولتی سینماگران بگویند و از سوی دیگر برای تولید آثارشان دست به دامن ارگانهای مختلف دولتی شوند.
به گزارش سینماروزان شاید برای همین است که وقتی می بینیم جوانی به نام محمود رضوی که برای تولید فیلم آخرش «ماجرای نیمروز» از حوزه هنری گرفته تا فارابی و تصویرشهر را پشتش داشته، روی آنتن زنده «هفت» صادقانه اعتراف میکند که سوددهی در تولید به عادت او و برخی از همسلکانش بدل شده او را تحسین کنیم و البته به او توصیه کنیم که فیلم بعدی اش را بی حمایت ارگانهای دولتی تولید کند تا مصداق بارز «رطب خورده منع رطب چون کند» نباشد.
محمود رضوی در «هفت» بیان داشت: در میان بیش از ۱۰۰ فیلم تولید سالانه ایران، کمتر از ۱۵ فیلم است که بصورت کاملا خصوصی تولید می شوند. برخی از ما تهیه کنندگان عادت کرده ایم که منافع مان را در تولید ببریم. وقتی جیب شخصی خودمان نیست، نگاه از مخاطب برداشته می شود. باید دولت سهمش کم شود و پای حاکمیت از تولید در سینمای ایران بیرون رود، اما اگر این شیوه بصورت شوک باشد، قطعا به نابودی سینما منجر می شود. من معتقدم دولت باید حمایت و کمک خود را از تولید به سمت عرضه ببرد. باید به سمت استودیوهای فیلمسازی برویم که صاحبان آن تهیه کنندگان نباشند، بلکه کمپانی و برندهایی باشند که سود خود را در تولید نبینند، بلکه در نمایش و توزیع. و در میان مدت باید دولت این کمک ها را در بلیت کارت هایی که می تواند به مردم بدهد، خرج کند و مردم انتخاب کنند که این هزینه را صرف کدام فیلم ها کنند. اولا این موجب رونق ساخت سالن شود و دوما تهیه کنندگان به سمت تولید فیلم هایی بروند که موجب رضایت مردم شوند.