ویژه برنامه اینترنتی سبز؛ الگویی برای برنامه سازان جشنواره ای

سینماژورنال: در سالهای اخیر و بخصوص در بحبوحه هایی مانند جشنواره فیلم فجر داشته ایم یک سری ویژه برنامه تلویزیونی را که از رسانه ملی روی آنتن می روند.

به گزارش سینماژورنال این برنامه ها که اغلب ساختار مشابهی دارند به دلیل ثابت بودن خطوط قرمز در شبکه های مختلف چیزی بیشتر از ویژه نامه های کاغذی که برخی رسانه های دولتی و شبه دولتی برای جشنواره منتشر می کنند، ندارند.

با این حال گسترش اینترنت و البته راه اندازی سامانه هایی مانند “آپارات” و “فیلم نت” که می کوشند تقریبا در سازوکار VOD یا ویدیوی درخواستی به تولید محتوا بپردازند موجب آن شده در ماههای اخیر محافل فرهنگی و از جمله جشنواره ها به واسطه این سامانه ها انعکاسی شفافتر و با حداقل سانسور داشته باشند.

در جشنواره فجر برنامه اینترنتی “۳۵” با اجرای فریدون جیرانی از “فیلمنت” روی خط می رفت و حالا همزمان با جشنواره سبز که ادعای کمک به محیط زیست را دارد نیز اتفاقات این جشنواره از طریق برنامه ای اینترنتی با همکاری “آپارات” و “تیوال” روی خط می رود.

جشنواره سبز یک جشنواره موضوعی است و عموما این طور جشنواره ها در کشور ما مخاطب ندارند اما دبیرخانه سبز کوشیده با اولین رونمایی برخی آثار سینمایی اسباب توجه مخاطبان را فراهم آورد.

اینکه جشنواره چقدر توانسته به ارائه راهکار برای کاهش آلودگی محیط زیست بپردازد بعدتر مشخص می شود اما اتفاقی که در برنامه اینترنتی جشنواره افتاده اتفاق مثبتی است.

تکیه بر جذابیتهای ژورنالیستی

اینکه بی گرفت و گیرهای رسانه ملی سعی شده برنامه ای ژورنالیستی و بدردبخور برای جشنواره تولید شود و البته که در این تولید بر استفاده از ظرفیت فعالان رسانه ای حیطه سینما تاکید شده می تواند وجه الگوساز داشته باشد.

این برنامه که به صورت زنده روی خط قرار می گیرد برنامه بی ادعایی است و طوری تولید شده که توجه مخاطب گذری را هم به خود جلب کند.
در عین حال که وجه کیفی برنامه فدای وجه کمی آن نشده و در مجموع اتلاف وقت در برنامه نمی بینیم.
همین که برنامه ای مرتبط با جشنواره محیط زیستی ما سعی می کند از اتلاف وقت و انرژی بپرهیزد خود جای تحسین دارد.

کار طفیلی های این حیطه سختتر خواهد شد
الگویی که این برنامه به جا می گذارد بخصوص تکیه بر جنبه های ژورنالیستی یک اتفاق هنری که کمبود همه این سالهای رسانه ملی است، بهترین پیشنهاد را پیش روی برنامه سازانی قرار می دهد که در آینده نزدیک می خواهند به پوشش تصویری جشنواره ها و اتفاقات هنری بپردازند.
البته که با گستردگی بیشتر چنین برنامه هایی در اینترنت کار برای رقبای سنتی که به واسطه انحصار رسانه ملی در این سالها حسابی از قبل رویدادهای هنری منتفع شده اند هم در جلب مخاطب به مراتب سختتر از گذشته خواهد شد.