سینماژورنال: اصغر فرهادی در جشنواره منطقه ای اروند از ترسها و واهمه های خویش حین نگارش فیلمنامه سخن گفت.
به گزارش سینماژورنال سومين نشست تخصصي با موضوع «فيلمنامه نويسي» با حضور اصغر فرهادي و استقبال گرم فيلمسازان جوان و برخي از چهره هاي سينمايي در تالار مهر آبادان برگزار شد.
در ابتداي اين نشست اصغر فرهادي كارگردان سينماي ايران ضمن ابراز تاسف از درگذشت زاون قوكاسيان منتقد سينما به دلايل برگزاري اين نشست اشاره كرد و گفت: كارگاه ها و نشست هاي تخصصي بسياري را در تهران و يا در كشورهاي ديگر برگزار كرده ام و هميشه اين سئوال از من مي شد كه چرا اين نشست ها را در شهرستان ها برگزار نمي كنم از همين رو زماني كه حميد فرخ نژاد پيشنهاد برگزاري اين كارگاه را به من داد پذيرفتم و بايد متذكر شوم كه انتظار چنين استقبالي را از سوي فيلمسازان جوان نداشتم.
كارگردان پرآوازه ايران كه فعاليت سينمايي خود را از سال ۱۳۶۵ در انجمن سينماي جوانان اصفهان آغاز كرده در ادامه صحبت هاي خود تصريح كرد : من سينما را از ۱۳ سالگي با ساخت فيلم كوتاه آغاز كردم و زماني كه براي برگزاري اين نشست دعوت شدم بسيار فكر كردم كه از كجا بايد شروع كنم تا برگزاري اين كارگاه تنها معطوف به بيان تجربه هاي شخصي خودم نشود. بنابراين بهتر ديدم درباره دغدغه ها و يا بهتر بگويم درباره ترس و دلهره هنگام نگارش فيلمنامه صحبت كنم.
آنچه مرا دچار دلهره می کرد
فرهادي در ادامه افزود: آنچه هنگام ساخت فيلم هاي كوتاه مرا دچار دلهره مي كرد اين بود كه چگونه به همه امور اشراف داشته باشم چون از زبان فيلمسازان بسياري در گفتگوهايي كه مي خواندم دريافته بودم كه به همه امور آگاه هستند در واقع به شكل ناخواسته اينگونه القا مي كردند همه امور را مي دانند و بعد به شكل ويژه اي همه پازل ها را كنار هم قرار مي دهند تا يك فيلم را به پايان برسانند و پس از آن فكر مي كردم كه چقدر بايد فيلم بسازم تا به اين يكدستي در آثار برسم.
وي افزود: بخش ديگر ترس از تكنيك و چگونگي كار با ابزار بود. اما بعدها به تجربه دريافتم بسياري از فيلمسازان خودشان هم نمي دادند كه چه اتفاقي مي افتد كه پازل به درستي كنار هم چيده مي شود.به نظر من اين بخش ناخودآگاه و غريزه آنها است و اين ناخودآگاه كه بيش از هر عنواني سرمايه عاطفي و احساسي است ، از كودكي فيلمساز مي آيد.
فرهادي در اين نشست با ارائه مثال هايي از آثار خود توضيحات تكميلي را ارائه مي داد و درباره بحث هاي مختلف وجوه فيلمنامه نويسي صحبت ميكرد.
“گذشته” تمرین شخصیت پردازی بود
اين فيلمساز سينماي ايران با اشاره به شخصيت پردازي هنگام نگارش فيلمنامه گفت: ناخودآگاه و غريزه فيلمساز كه به عنوان سرمايه عاطفي و احساسي از آن ياد كردم از كودكي تا بزرگسالي با انسان همراه مي شود و اين سرمايه براساس كشف شهود به دست مي آيد كه من به شخصه در شخصيت پردازي آثار از كشف و شهودي كه در گذشته داشته ام الهام مي گيرم.
وي ادامه داد: به عنوان نمونه فيلم سينمايي “گذشته” براي من تمرين و مشق كردن در “كاراكتر پردازي” بود.
اصغر فرهادي همچنين در ميانه صحبت هاي خود به فيلسازان جوان توصيه هايي كرد كه بخشي از اين توصيه ها به حضور بازيگر در ساخت فيلم هاي كوتاه مربوط بود.
برای ساخت فیلم کوتاه از بازیگر حرفه ای استفاده نکنید
كارگردان فيلم«جدايي نادر از سيمين » خطاب به فيلمسازان جوان تاكيد كرد: به شما توصيه مي كنم كه در ساخت فيلم هاي كوتاه خود با بازيگران حرفه اي كار نكنيد. در واقع توصيه مي كنم به فكر درست كردن ويترين براي فيلم كوتاه نباشيد و آثار خود را براي اولين بار با افرادي كه با آنها رودربايستي نداريد مانند افراد خانواده خود ببينيد.
