یک سریال و کلی واژه خط قرمزی؛ آیا اعضای شورای پروانه نمایش خانگی “آسپرین” را دیده‌اند؟+عکس

سینماژورنال: تازه ترین سریال عرضه شده به شبکه خانگی “آسپرین” نام دارد.

به گزارش سینماژورنال این سریال را فرهاد نجفی کارگردانی کرده و به زعم خود کوشیده گونه ای از سریال سازی معمایی-ماجرایی را تجربه کند؛ البته که در این دو قسمتی از سریال که عرضه شده دوز دیالوگ بیشتر از اکت بوده و این نقطه قوتی برای ژانر انتخابی نجفی نیست.

یک اپیزود ۴۵ دقیقه ای ۴ هزار تومان

فارغ از کیفیت سریال که بررسی دقیقتر آن نیاز دارد به عرضه لااقل سه قسمت دیگر سه نکته درباره اثر قابل توجه به نظر می رسد؛ یکی عرضه هفتگی فقط یک قسمت از سریال آن هم با زمان ۴۸ دقیقه که ۵ دقیقه اش تیتراژ است بدون هیچ گونه اقلام اضافی به مخاطب.

در نمونه های ابتدایی عرضه سریال در شبکه خانگی و مثلا “قهوه تلخ” در هر لوح فشده دو قسمت از سریال عرضه می شد و در نمونه های بعدتر مثل “شاهگوش” هم اگرچه عرضه به صورت تک قسمت صورت می گرفت اما زمان بالای سریال که به ۶۰ دقیقه می رسید این تک قسمتی بودن را توجیه می کرد.

در آخرین نمونه عرضه شده قبل از “آسپرین” یعنی “شهرزاد” هم علاوه بر عرضه تک قسمتی با زمان ۶۰ دقیقه ای سعی شد در قسمتهای ابتدایی سریالی مانند “برکینگ بد” هم قرار داده شود تا مخاطبان برای خرید نسخه اصل تشویق شوند اما در “آسپرین” یک اپیزود ۴۵ دقیقه ای بدون هر گونه اقلام اضافی ۴ هزار تومان عرضه می شود!

ابداع یک درجه بندی جدید

نکته دوم  قرار دادن درجه بندی +۱۵ برای “آسپرین” است که احتمالا ابداع تولیدکنندگان است.

در سیستم متعارف درجه بندی فیلمها که از سوی اتحادیه تصاویر متحرک ایالات متحده بنیان گذشته شده در میان پنج درجه بندی غالب چیزی به نام +۱۵ وجود ندارد.

واژگان غیرمتعارف

سومین نکته “آسپرین” درباره استفاده از برخی الفاظ و واژگان نامتعارف و رکیک در دیالوگهاست. از جمله این واژگان در قسمت اول “آسپرین” و سکانسی قرار داشت که تعدادی از کاراکترها که در سریال محافظان انتقال پول به بانکها معرفی می‌شوند را در داخل خودروی کاروان در حال مکالمه می دیدیم؛
“زندگی …ی”، “مال تو که …”، “خودتو … نکن”،”…خورده”، “…زاده” و البته صرف زمان حال استمراری فعل “…” به فاصله زمانی چند ثانیه، از جمله چنین واژگانی هستند.
واژگانی که به جز یکی دو مورد اغلب آنها حتی در سینما هم گرفتار ممیزی می شوند اما حالا در شبکه خانگی که گستردگی اش به مراتب بیشتر از سینما و سالنهای محدودش است چنین ادبیاتی به کار می رود.
اینکه چطور می شود سریالی مختص شبکه خانگی به راحتی از ممیزی چنین واژگانی عبور کرده موضوعی است که اعضای شورای پروانه نمایش خانگی باید به آن پاسخ دهند.

نمای داخل خودروی کاروان از سریال “آسپرین”