یغما گلرویی با «بودار» و «هدایت شده» خواندن کمپین مقابله با توقیف نوشت⇐این کمپین بنفش در بوق ارشاد بی‌عمل فعلی خواهد دمید!!⇔ یغما اخیرا درگیر همکاری با یک سازمان ارزشی شده بود
سینماروزان: راه اندازی کمپینی مجازی از سوی برخی هنرمندان با کلیت “هنر توقیف شدنی نیست” که از مهناز افشار تا حمید فرخ نژاد به آن پیوسته اند با واکنش یک ترانه سرای اغلب معترض مواجه شده است.
به گزارش سینماروزان یغما گلرویی ترانه سرایی که در ماههای اخیر به همراه پرویز پرستویی آثاری را به سفارش سازمان هنری-رسانه ای اوج تولید کرد(!!!)(اینجا را بخوانید) با “بودار” و “هدایت شده” خواندن این کمپین، آن را تبلیغی دانسته برای رفع توقیف تعداد محدودی فیلم و در نهایت دهان بندی هنرمندانی که مطالبات ریشه ای را پیگیری می کنند.
متن یادداشت یغما در این باره را بخوانید:
«توقیف فرزند سانسور است»
راه اندازی کمپین در مخالفت با توقیف آثار شاخه ای از هنر در کل اتفاق مبارکی ست و باید با آن همراه شد اما کاش دوستان هنرمند یکبار هم که شده تعارفات را کنار می گذاشتند و همصدا کمپینی در مخالفت با ذات سانسور راه اندازی می کردند و آن هم نه در کانال رباتی که همین چند ماه پیش پوستر «کجا رای میدی» در حمایت از رییس دولت فعلی برای دیگران می فرستاد!
مخاطب کمپین حقیقی اعتراض به سانسور، خود وزارت ارشاد و دولت است که قانون متولی نظارت بر آثار هنری ست. دیگر این که آیا دستش در این مورد باز، یا بسته، یا نیمه باز است، یا خود را به دست بستگی می زند مشکل اوست که این مسئولیت را پذیرفته و وعده ی فضای بازتر داده. به شکل منطقی مطالبه هنرمند باید حذف یا تغییر نظارتی که باعث توقیف می شود باشد نه رفع توقیف مقطعی.
آنچه ماجرا را بودار می کند این است که وزیر ارشاد مدتی پیش خبر داد قرار است چند فیلم رفع توقیف شوند و به نظر می رسد این کمپین هدایت شده قرار است بیشتر تبلیغ پیشاپیش این رفع توقیف و دهان بندی برای هنرمندانی که مطالبات ریشه ای را پیگیری می کنند باشد.
رفع توقیف فیلمهایی که تنها مشتی نمونه از خروارها اثر توقیف شده اند و مثل رفع تعطیلی غیرقانونی خانه سینما، یا از سر گرفتن کار ارکستر ملی، شق القمری نیست که به خاطرش دولت بتواند ژست دلسوز هنر بودن با آن بگیرد.
رفتار وزارت ارشاد نمایشی ست و این پرسش همچنان بی جواب می ماند که هنرمند ایرانی تا کی باید درگیر موضوع متحجرانه ای مثل شوراهای نظارتی و به رفع توقیف فیلمهایی که حرف و بغضشان شامل مرور زمان شده دلخوش باشد؟ اسبی که به شل کردن افسار راضی شود روی رهایی از زین و مهمیز به خود نخواهد دید.
به شخصه دو نامه بی جواب درباره سانسور به رییس جمهور فعلی نوشته ام و بعد از گذشت نه سال، ممنوع الفعالیتی ام در نشر کتاب و آلبوم موسیقی همچنان ادامه دارد. تنها دو مجموعه شعرم این سالها مجوز گرفت که بعد از سه چاپ مجوز آنها هم توسط ارشاد همین دولت باطل شد. فرجام اعتراض به نفس سانسور این است!
کمپین بنفش فعلی – با احترام به کسانی که به آن پیوسته اند – بیشتر در بوق ارشاد بی عمل خواهد دمید تا این که اعتراضی باشد به سانسور و شوراهای بی صلاحیت ناظر بر فرهنگ که از مشروطه تا امروز به سرکوب هنر و ادبیات مترقی این سرزمین پرداخته اند.