سینماروزان/محمد شاکری: در آستانه اجرای کنسرت نمایش “نبرد رستم و سهراب” تخمین زده شد که بلیت این تئاتر موزیکال بیگ پروداکشن نباید کمتر از ۱ میلیون تومان باشد.(اینجا را بخوانید)
با آغاز بلیت فروشی معلوم شد که رقم بلیت بین کف ۵۹۰ هزار تومان تا سقف ۱میلیون و ۳۰۰هزار تومان قیمت گذاری شده و در عین حال گردانندگان به دنبال ارائه تخفیف به گروه های فرهنگی دانشجویی هم هستند.
این متوسط قیمت حدود ۹۰۰هزار تومان بلیت این کنسرت نمایش، نه کم است و نه زیاد! کافیست سری به سامانه های بلیت فروشی در حیطه های مختلف سرگرمی -چه تئاتر چه کنسرت چه جنگ های موسوم به شادی و چه برنامه های انگیزشی!-بزنیم تا متوجه اصل گرانفروشی بشویم.
از یک سمینار روانشناسی انگیزشی مثال میزنیم که نه در یک تالار استاندارد و با صحنه آرایی ویژه بلکه در یک تالار ارگانی و صرفا به صورت حرّآفی یکطرفه فردی در حال اجراست که خود را متخصص روانشناسی ثروت(!) میداند؛ قیمت بلیت برای نقاط کور در بالکن بدون تهویه مجزا، حدود یک میلیون تومان!! و اگر بخواهید همین سمینار انگیزشی را در وی‌‌‌آی‌پی سالن دنبال کنید باید دو میلیون هزینه کنید.
مصداق دوم؛ قیمت بلیت برای یکی از انبوه تئاترهای موسوم به گلریز که خلاصه شده اند در بشکن و بالا بنداز و انبوه شوخی های دستی و…، در یک روز میان هفته گاهی به نیم میلیون میرسد؛ آن هم برای اجرا در تالار همایشی که نه پارکینگ دارد و نه سیستم صوتی درست و نه حتی تعدادی پنکه سقفی که از گرمای تابستانی بکاهد.
یک مورد دیگر؛ سقف قیمت بلیت تئاتری که حین اجرا در تهران کلی مدعی درباره سرقت طرح نمایشنامه پیدا کرد و برای خواباندن قضیه حالا به شهرستان منتقل شده، حدود یک میلیون و نیم است!
درباره کنسرت-نمایش های مشابه هم که بعضا قیمت بلیت اجراهای روتین و تخت گاهی به دو میلیون هم میرسد. تازه اغلب هم بلیت های نقاط خوب سالن را بیرون کشیده و به بهانه سولداوت،در بازار سیاه به چند میلیون می‌فروشند…
قیمت بلیت “نبرد رستم و سهراب” کم نیست چون علاقمندان دانشجو و فعالان فرهنگی باید به طور جدی از تخفیف های فرهنگی بهره ببرند و حتی ۵۰۰هزار تومان هم برای آنها زیاد است ولی درمجموع بازار مکاره قیمت گذاری بلیت‌ها که مرور کردیم، این نمایش پربازیگر، بهایی متوسط دارد. توصیه به گردانندگان این کنسرت تئاتر-که گویا به مانند کارهای پیشین حسین پارسایی لااقل در اجرا کم نگذاشته و پر و پیمان است- آن است که وعده های تعامل با اهالی دانشجو و فرهنگ را جدی‌تر ادامه دهند تا حتی آنها که شاهنامه یعنی شاه‌ِ نامه‌ها را از رو نخوانده‌اند بتوانند این برش از آن را مرور کنند.
