سینماروزان: در ابتدای دهه ۱۳۶۰ مناظره‌هايي از سيماي جمهوري اسلامي ايران پخش شد كه مباحثي ايدئولوژيك داشت. در اين مناظره‌ها در يك طرف نورالدين كيانوري و احسان طبري بود و طرف ديگرش شهيد بهشتي و مصباح‌يزدي و عبدالكريم سروش. مناظره‌هايي كه بدون اينكه ناسزا، پرونده‌سازي يا اتهام زدن به طرف مقابل در آنها وجود داشته باشد بين دو طرف بحث، سوال و جواب در مي‌گرفت و اين مخاطب بود كه تصميم مي‌گرفت فارغ از هر نوع تحميلي سرانجام يك گفت‌وگو چيست.
مناظره‌هاي دهه ۶۰ اگرچه به صورت ضبطي انجام شد اما به گفته مسوولان وقت هيچ نوع سانسوري در آنها نبوده است و البته اگر هم مي‌بود از حواشي آن زمان و اخبار منتشره مي‌شد فهميد كه چقدر طرفين بحث مناظره‌ها را قبول داشته‌اند؛ با اين حال اين مناظره‌ها كه در بهار ۶۰ در تلويزيون جريان داشت بعد از دوره‌اي قطع شد و ادامه پيدا نكرد.
محمد هاشمي كه تيرماه ۶۰ رياست صداوسيما را بر عهده گرفته است در گفت‌وگو با “اعتماد” و درباره اينكه چرا تلاش نكرده است تا دوباره اين مناظره‌ها برگزار شود، مي‌گويد: وقتي جنگ شروع شد همه سياست‌هاي كشور تحت‌الشعاع كشور بود آن وقت ممكن بود در مناظره‌ها برخي مخالف جنگ باشند و نمي‌توانستيم چنين مخالفتي را در آن زمان از تلويزيون پخش كنيم.
وي در واكنش به اين سوال كه اين اطمينان وجود نداشت كه در مناظره جواب اين مخالفت‌ها با دلايل روشن داده شود، پاسخ مي‌دهد: بحث اطمينان نبود. نمي‌خواستيم مناظره ضبطي باشد مي‌خواستيم زنده برگزار شود. در برنامه زنده هم نمي‌شود كسي را كنترل كرد. از طرفي هم شرايط كشور در آن برهه بسيار حساس بود. دشمن سعي مي‌كرد به هر طريقي به درون كشور نفوذ كند. اگر يك نفر در مناظره به دروغ پخش مي‌كرد شما فلان‌جا شكست خورديد ديگر نمي‌توانستيم جمعش کنیم و كاري از پيش ببريم. به هر حال جنگ بود و جنگ شوخي ندارد.
هاشمي در واكنش به اينكه توجيه وي توسط مديران بعدي نسبت به ديگر مسائل امنيتي كشور ادامه پيدا كرده است، ادامه مي‌دهد: به هر حال شما در مناظره‌هاي انتخاباتي سال ۸۸ هم ديديد كه چقدر كشور دچار زيان شد. رقيب براي برنده شدن خود هر حرفي مي‌زد و در نهايت خسارت آن مناظره‌ها به مراتب بيشتر از فوايدش بود. مردم مي‌گفتند اگر اين نكاتي كه در مناظره‌ها درباره افراد مي‌گوييد، درست است پس چرا اينها را اعدام نمي‌كنيد.
