سينماروزان: همايون شجريان خواننده خوش صداي موسيقي سنتي که در سالهاي اخير کوشيده است زمينه تلفيق موسيقي سنتي با گونه هاي راک را در آثاري همچون «آرايش غليظ» انجام دهد به تازگي آلبومي به نام «رگ خواب» را به بازار ارائه داده است.
آلبوم «رگ خواب» برآمده از قطعاتي است که همايون با همکاري سهراب پورناظري براي فيلمي به همين نام به کارگرداني حميد نعمت ا.. ساخته است.
از جمله قطعات «رگ خواب» که کليپي هم از آن منتشر شده «ابر ميبارد» نام دارد. شعر اين قطعه از اميرخسرو دهلوي شاعر پارسي گوي هندي قرن هفتم و هشتم هجري. آهنگ آن از سهراب پورناظري است و تنظيم آن را هم برديا کيارس انجام داده است.
خوانش اشتباه يکي از ابيات اين قطعه سبب ساز آن شد که حسين آهي در راديوپيام با بيان اين گاف، همايون را بخاطر خوانش اشتباه اين بيت نقد کند.
به اعتقاد حسین آهی اصل بيت دوم «ابر ميبارد» چنين است: «ابر، باران و من و يار استاده به وداع» اما همايون «ابر» و «باران» را با «واو» عطف به هم نسبت داده و خوانده است: «ابر و باران و من و يار استاده به وداع» و چون فعل ايستادن را نمي توان به ابر و باران نسبت داد خوانش همايون ايراد دارد. حسين آهي در برنامه شبانگاهي چهارشنبه شب راديوپيام ضمن اشاره به اين ايراد از همايون خواست در خوانشهاي بعدي آن را اصلاح کند.
با این حال آیا خوانش همایون واقعا ایراد دارد؟
خیر، چون اگر بخواهیم بیت مذکور را به صورت «ابر و باران و من و یار استاده به وداع» بخوانیم باز هم معنای فراغ از آن مستفاد میشود به این نحو که به مانند «ابر» و «باران» که در حال جدایی از یکدیگر هستند «من» و «یار» هم در حال وداعیم!