سینماروزان: سعيد عقيقي منتقد سينما درباره مميزي فيلم‌هایی نظیر “چپ راست” و “قاتل و وحشی” و عدم حضور این آثار در جشنواره فجر، از فقدان اتحاد در بدنه سینما گفت.
به گزارش سینماروزان سعید عقیقی به تینا جلالی در روزنامه اعتماد گفت: یادم است فيلم «شايد وقتي ديگر» از بهرام بيضايي روز آخر به جشنواره فجر رسید و جزو يكي، دو فيلم مطرح و بحث‌برانگيز آن دوره جشنواره بود. تا سال ۷۱، تك و توك فيلم‌هايي بودند كه با نگاه مميزي به جشنواره راه پيدا مي‌كردند و علتش هم اين بود كه در آن دوره، مميزي مربوط به جشنواره نبود و مديريت خودش را مسوول نمايش فيلم‌هاي جشنواره مي‌دانست شرط نمايش فيلم را ورود به جشنواره گذاشته بود – بخش مسابقه يا مرور، فرقي نمي‌كرد- ولي از سال ۷۲ به بعد شيوه مميزي به‌طور كلي تغيير مي‌كند و فيلم‌ها با تغييرات گوناگون در اين رويداد به نمايش درمي‌آيند.
اين منتقد سينما به صحبت‌هايش ادامه مي‌دهد: در حال حاضر سينماي ايران با داشتن انواع متولي، ورودي‌هاي مختلفي دارد و يكي از آنها جشنواره است. الان ديگر جشنواره فجر بخشي از سينما را انتخاب مي‌كند و در برابر بخشي ديگر از اين سينما قرار مي‌دهد تا فيلم‌ها را انتخاب و داوري كند. براي يك بخش – كه احتمالا سليقه‌اش را نمايندگي مي‌كند- تبليغ مي‌كند، به آن اعتبار مي‌دهد و رو‌به‌روي بخشي ديگر مي‌گذارد كه احتمالا سليقه‌اش را نمايندگي نمي‌كند. در نتيجه سينما مجموعه‌اي است ظاهرا پيوسته و در باطن گسسته.
عقيقي در بخش ديگري از صحبت‌هايش به نكته جالبي اشاره کرد: ای کاش سينما صاحب مجموعه‌اي مدون با همبستگي بالا مثلا اتحاديه بود، صاحبان اين اتحاديه با هم به توافق مي‌رسيدند و مثلا در اعتراض به سياست‌هاي ممیزی يك‌سال فيلم‌شان را به جشنواره نمي‌دادند و در اين صورت جشنواره مي‌ماند و فيلم‌هاي خودش و مجبور به اصلاح رویه می‌شد. آن وقت خودش به اين فكر مي‌افتاد به معتمدان خودش – كه هر چند سال يك‌بار هم مديريتش تغيير مي‌كند و هم معتمدانش- پول بدهد تا برايش فيلم بسازند و با همان‌ها جشنواره برگزار كند و به همان‌ها هم جايزه بدهد. اما متاسفانه در سينماي ايران اين وحدت و همبستگي وجود ندارد و گاهي حتي شاهديم عده‌اي از اينكه ديگري فيلم بسازد، جلوگيري مي‌كنند و عده‌اي ديگر از اينكه فيلم همكارشان توقيف بشود، خوشحال مي‌شوند، چون گمان مي‌كنند جا براي خودشان باز شده است.
