کیانوش عیاری کارگردان قدیمی سینمای ایران که به عنوان مشاور کارگردان در تولید “ملبورن” نقش داشته است از جمله مخالفان پایان بندی فعلی این فیلم است. این موضوع را نیما جاویدی کارگردان اثر بیان کرده است. عیاری که یکی از تلخ ترین درامهای تاریخ سینمای ایران یعنی “خانه پدری” را کارگردانی کرده مخالف پایان منفی برای “ملبورن” بوده و دوست داشته این فیلم پایان بندی مثبتی داشته باشد.
سینماژورنال: “ملبورن” نخستین تجربه کارگردانی بلند نیما جاویدی به دلایل بسیار و از جمله تاکید بسیار بر تردیدهای فراوان کاراکترها و دروغگویی آنها در شرایط بحرانی و همچنین قابهایی با دامنه رنگی کدر اثری تلقی میشود متاثر از سینمای اصغر فرهادی. جالب است که ردپای ارگان سرمایه گذار “ملبورن” که یکی از بانکهای خصوصی بوده در تولید آخرین آثاری که فرهادی در ایران تولید کرد نیز به چشم می خورد و این خود میتواند یک شباهت دیگر باشد!
پایانی خلاف آموزه های اخلاقی
به گزارش سینماژورنال “ملبورن” در کنار فضای تقریبا تیره ای که از روابط میان کاراکترهای اصلی خود ارائه میدهد بلحاظ پایان بندی نیز اثری است کاملا خلاف آموزه های اخلاقی؛ در پایان فیلم زن و شوهر جوانی که به دلیل سهل انگاری اسباب مرگ یک نوزاد را فراهم کرده اند بدون اینکه درباره مرگ این طفل به والدین وی چیزی بگویند ایران را ترک کرده و به استرالیا می روند.
عیاری با حضور مامور سرشماری مخالف بود
نیما جاویدی کارگردان فیلم در تازه ترین گفتگوی خود که با “اعتماد” انجام شده از این گفته که کیانوش عیاری مشاور کارگردان این پروژه علاقه ای به این پایان بندی نداشته است. جاویدی درباره حضور عیاری در کار می گوید: ایشان به نگاهم احترام مي‌گذاشتند و معتقد بودند در هر حال من بايد فيلم خودم را بسازم، اما در هر شرايطي نظر خودشان را بيان مي‌كردند. بطور نمونه با حضور مامور سرشماري در فيلم مخالف بودند و دلايل كاملا درستي هم داشتند ولي در نهايت گفتند كاري را كه فكر مي‌كني درست است انجام بده.
عیاری به دنبال پایان مثبت برای فیلم بود
جاویدی درباره مخالفت عیاری با پایان بندی فیلم خود بیان می دارد: عیاری يا با پايان فيلم مشكل داشتند و به نوعي پايان مثبتي براي فيلم در نظر داشتند. {البته} ما پايان ديگري را هم براي فيلم گرفته بوديم كه آن هم برگشت شخصيت‌هاي اصلي بود و اين پايان مدنظر آقاي عياري بود. اما من پايان ديگري كه در فيلم مي‌بينيد را براي «ملبورن» در نظر گرفتم. در واقع همان پاياني كه در فيلمنامه بود البته به شكلي ديگر.
پایان فعلی مدنظر عیاری نبود
به گزارش سینماژورنال این کارگردان جوان درباره چرایی رسیدن به پایان فعلی آن هم خلاف نظر مشاور اعظم خود اظهار می دارد: من قبل از اكران فيلم در جشنواره فجر، چندين نمايش با حضور افراد مختلف برگزار كردم. آدم‌هاي غيرسينمايي. طي نظرسنجي كه انجام دادم، بالاي ٩٠ درصد اين پايان فعلي را پسنديدند و بيشتر تحت تاثير قرار گرفتند. آقاي عياري خودشان اصرار داشتند خيلي سر صحنه حضور پيدا نكنند كه من هم به اين نظر ايشان احترام مي‌گذاشتم. فكر كنم حدود سه بار سر صحنه فيلمبرداري آمدند. من عمدتا عادت داشتم راش‌هايي كه سر صحنه مي‌گرفتم را هر شب مي‌ديدم. در اين مرحله بيشتر آقاي عياري حضور پيدا مي‌كردند و نظراتي ارايه مي‌كردند. با سخاوت تمام تجربيات‌شان را در اختيارم گذاشتند و خيلي مرا حمايت كردند. اما با وجود اينكه پايان فعلي فيلم خيلي مدنظرشان نبود و هنوز شايد در اين باره با هم صحبت مي‌كنيم ولي واقعا، به نظر من احترام گذاشت.
اگر از عیاری بپرسید میگوید پایان دیگری درنظر می گرفتیم بهتر بود
جاویدی خاطرنشان می سازد: فكر مي‌كنم عیاری پایان فعلی را دوست دارد اما شايد از او بپرسيد عنوان كند كه اگر پايان ديگري براي فيلم در نظر مي‌گرفتم بهتر بود.
