#شادروان ؛ بی شیله پیله
سینماروزان/مسعود احمدی:
+لوباجت مفرح
+کنار هم قرار دادن آدمهای متضاد در موقعیت ناخواسته، نه که تازه باشد ولی بی خودنمایی نمونه هایی همچون #یه_حبه_قند
+تلاش قابل قبول بهرنگ علوی برای ایفای نقش میانسالان یله که در این سالها علی استادی خبره ایفای آنها شده
+بالاخره یک نقش متناسب با وضعیت فیزیکی #رضا_رویگری که سکته مغزی زندگیش را زیر و رو کرد؛ رویگری فقط با پنج دقیقه حضور، تاثیر خود را میگذارد
-بازیهای تیپیکال سینا مهراد و گلاره عباسی که نمیخواهند با کنار گذاشتن خود واقعی، بازی کنند
+کمدی کلامی بیشتر از کمدی موقعیت میخنداند شاید به دلیل قلت بازیگر تربیت شده برای ایفای کمدی موقعیت
-فاتحه ای بخوانیم برای اموات رضا عطاران که دست به آبهای تلویزیونی اش، همه کمدیها را درنوردیده
+حرمت گزاری به بیوه افغان توسط فیلمساز ایرانی در نقطه مقابل برادران افغانی که اغلب جز پلیدی از ایرانی نشان نمی دهند
+جمع و جور و بی شیله پیله و با کستی ارزان هم عطوفتزاست و هم شیرین
–-دیالوگ
–در راه شیرینی جون داده
–معروف بود به حسن پس انداز
—-آره! هرجا میرفت پس مینداخت
–-نتیجه تراژیک
سه سال یارانه تلنبار شده هم کفاف خرج کفن و دفنو نمیده!