سینماروزان: برخلاف اخبار منتشره بعد از اعلام خبر اکران «زادبوم» مبنی بر رفع توقیف این فیلم، «زادبوم» حدود سه سال پیش رفع توقیف شده و پروانه نمایش گرفته بود.
اگر در این بازه زمانی بعد از صدور پروانه نمایش فیلم اکران نشد به یک دلیل مهم بود و آن هم اینکه مالک اصلی فیلم که حوزه هنری بود و فیلم با سرمایه این ارگان تولید شده بود مایل به اکران فیلم نبود. نکته ای که ابوالحسن داوودی هم در یکی از گفتگوهایش به صراحت به آن اشاره کرده بود.(اینجا را بخوانید)
در این سه سال بعد از صدور پروانه نمایش داوودی و مدیران حوزه هنری به دنبال رسیدن به نسخه ای برای اکران فیلم بودند که گویا با پاره ای حذف و تعدیل این نسخه مناسب برای اکران ایجاد شده است.
درباره حذفیات نسخه اصلی برای رسیدن به نسخه اکران دو نقل قول وجود دارد. هر دو نقل قول هم مربوط به ابوالحسن داوودی است.
داودی یک بار بلافاصله بعد از اعلام خبر اکران «زادبوم» در گفتگو با «ایسنا» از ممیزی ۱۵ دقیقه ای فیلم گفت و البته با ذکر عبارت «کوتاه کردن» به منظور بیرون کشیدن نسخه دیجیتال.
به تازگی اما داوودی در گفتگو با «شرق» در پاسخ به اینکه چند دقیقه از نسخه ۱۲۵ دقیقه ای را کم کرده از اکران نسخه ۱۱۲ دقیقه ای گفته و به بیان بهتر اعمال ممیزی ۱۳ دقیقه‌ای.
اینکه این ممیزی ها شامل کدام نماهای فیلم است به صراحت بیان نشده اما قابل پیش بینی است رگه‌های سیاسی تند «زادبوم» و به خصوص انتقاداتی که از برخی سیاسیون به‌ظاهر ارزشی اما در باطن آلوده به بریز و بپاشهای اقتصادی مطرح کرده باید مهمترین دلایل سانسور فیلم باشد.
مدیران حوزه هنری که خود در زمره مدیران ارزشی جای می‌گیرند قاعدتا از این نگاه انتقادی خوششان نیامده و احتمالا این ممیزیها هم برای رسیدن به تفاهم با آنها بوده است.
در مرکزیت «زادبوم» کاراکتری با بازی مسعود رایگان قرار دارد که نمادیست از مدیران رشد کرده در بدنه حکومت؛ مدیری که چنان درگیر آلودگیهای شغلی تنیده به رشد اقتصادی میشود که حتی متوجه متلاشی شدن زندگی خانوادگی‌اش هم نمیشود تا اینکه یک بحران جسمی به او وارد شده و اسباب بازگشت به عقب او را فراهم می‌آورد.
به نظر می رسد بخش عمده آن ۱۳ یا ۱۵ دقیقه ممیزی به تصویرسازی این مدیر ظاهرالصلاح بازگردد. مدیرانی از جنس مدیر به‌ظاهر ارزشی که در مرکزیت «زادبوم» قرار دارد در سالهای اخیر کم دوروبرمان دیده نشده اما اینکه تصویری صریح از متلاشی شدن چنین مدیری را در فیلمی محصول حوزه هنری که نهادی ارزشی محسوب میشود ببینیم قطعا با انتقاد مدیران این نهاد مواجه شده و همین است که حالا و بعد از ۹ سال که از تولید فیلم می گذرد با ممیزی بالا فیلم شرایط اکران پیدا کرده است.
