راهاندازی جشنوارهای جدید از سوی موسسهای که جرأت اکران فیلمهایش را ندارد!!!
سینماژورنال: ایران شاید تنها کشوری در دنیا باشد که هر روز از تعداد تماشاگران واقعی محصولات هنریاش-به خصوص سینما- کم می شود و درست در نقطه مقابل آن هر روز بر تعداد همایشها، برنامهها و جشنوارههای هنری فرمالیتهاش، که طبعا نتیجهای هم جز هدر دادن پول بیتالمال و دستمالی کردن مفاهیم مهم و کلیدی ندارند افزوده میشود.
به گزارش سینماژورنال و به نقل از “هفت راه” به این دقت کنید که درست در زمانیکه طبق آمارها بیش از ۵۰ درصد از میزان مخاطب فیلم های سینمایی اکران نوروز نسبت به نوروز پارسال کاهش یافته، اخباری منتشر میشود از اضافه شدن یک جشنوارهی بیخاصیت دیگر به خیل جشنوارههای بیتاثیر سینمایی ایران؛
«جشنوارهی فیلم کوتاه سماء» که توسط موسسسه شهیدآوینی برگزار خواهد شد و از همین ابتدا نیز برگزارکنندگانش تلاش دارند تا با گره زدن جشنواره با نام «سید مرتضی آوینی» و برگزاری جشنواره در سالگرد شهادت سیدشهیدان اهل قلم از تیغ انتقادات رسانهها فرار کنند.
جشنواره ای بی خاصیت که از نام آوینی سوءاستفاده می کند
اما در همین ابتدای کار و حتی پیش از برگزاری اولین دوره این جشنواره نیز به راحتی مشخص است که این جشنواره را نیز باید در ردیف جشنوارههای بیتاثیر و بیخاصیتی مانند شهر و پلیس و پروین اعتصامی و …. قرار داد و به جز هدر دادن بیتالمال و پول مردم آنهم در سختترین شرایط اقتصادی سالهای اخیر در کشور دستاوردی برای آن متصور نبود.
«جشنواره فیلم کوتاه سماء» نیز مانند خیلی از اتفاقات فرهنگی سالهای اخیر کشور که سعی کردهاند با قرار دادن یک موضوع مهم برای خود دلیلی برای برگزاری بتراشند و توجیهی برای هدر دادن پول مردم درست کنند ظاهرا قرار است جشنواره فیلمهایی با «موضوع سبک زندگی ایرانی-اسلامی» باشد- موضوعی که مانند بسیاری از مفاهیم مهم بیان شده از سوی رهبرانقلاب انقدر بد به آن پرداخته شد که عملا از کارکرد افتاد- اما با یک نگاه گذار به فیلمهای حاضر در جشنواره به راحتی میتوان به عمق پایبندی مسئولین به موضوع جشنوارهشان پی برد و در مورد آیندهی آن قضاوت کرد.
“ماهی سیاه کوچولو” چه ربطی دارد با “قندون جهیزیه”؟
به عنوان مثال ستاد خبری این جشنوارهاعلام کرده است که قرار است چهار فیلم بلند سینمایی «بدون مرز» به کارگردانی امیرحسین عسگری، «ماهی سیاه کوچولو» ساخته مجید اسماعیلی، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» به کارگردانی وحید جلیلوند و «قندون جهیزیه» علی ملاقلیپور قرار است در این جشنواره به نمایش درایند، اما مسئله اصلی در این بین ارتباط فیلمهایی مانند «ماهی سیاه کوچولو» که داستانش در جنگلهای شمال کشور و با سه-چهار کاراکتر مبارز کمونیست میگذرد با «سبک زندگی ایرانی-اسلامی» چیست؟ این سوالی است که در مورد فیلم «بدون مرز» که فیلمی جنگی است هم میتوان پرسید و خب احتمالا مسئولان جشنواره پاسخی برای ان ندارند.
سوژه هایی که ربطی به سیک زندگی ایرانی-اسلامی ندارد
جز این هم با نگاهی به لیست آثار پذیرفته شده در بخش های مختلف جشنواره میتوان آثاری را پیدا کرد که کوچکترین ارتباطی به موضوع جشنواره ندارند. فیلمهایی مانند مستند «خونمردگی» محمد کارت که اثری است درباره چند جوان لات در شهر شیراز و اساسا معلوم نیست ارتباطش با «سبک زندگی ایرانی- اسلامی» چیست، یا حتی اثاری مانند «چه کسی مارا کشت؟» محمدحسین جعفریان که موضوعش ترور دیپلماتهای ایرانی در افغانستان است و باز نسبتش با این جشنواره اساسا مشخص نیست.
عنوانی فرمالیته برای دریافت بودجه
به گزارش سینماژورنال بنابراین و با این اوصاف احتمالا باید موضوع «سبک زندگی» را در جشنواره فیلم سماء که توسط موسسه شهیدآوینی- با مدیریت حمید بهمنی و از زیرمجموعههای فرهنگی سازمان بسیج- در آستانه برگزاری است تنها یک عنوان فرمالیته به حساب آورد برای دریافت بودجه برای برگزاری جشنوارهای که قطعا نهتنها در ترویج سبک زندگی ایرانی – اسلامی هیچ تاثیری نخواهد گذاشت بلکه این مفهوم اساسی را هم لوث خواهد کرد و بیکارکرد. جشنوارهای که مانند دهها محفل و همایش و جشنوارهی بیخاصیت دیگر تنها بودجههای فرهنگی کشور را به هدر خواهند داد و هیچ نتیجهای جز طولانی کردن بیلان کاری مدیران و پر کردن جیب عدهای در بر نخواهند داشت.
محصول موسسه ای که جرات اکران فیلمهایش را هم ندارد
نکته مهمتر هم اینکه این جشنواره توسط موسسهای برگزار میشود که چند محصول آخرش به علت کیفیت پایین هنوز به نمایش عمومی درنیامدهاند، فیلم «گامهای شیدایی» که توسط مدیر موسسه، حمید بهمنی، ساخته شد و بعد از اعتراضات فراوان در جشنواره دو سال قبل هیچگاه اکران نشد و فیلم «به تهران خوش آمدید» که نه به جشنواره راه یافت و نه تا به امروز اکران شده است، بنابراین به نظر میرسد انجام فعالیتهایی با کیفیت بسیار نازل تبدیل به یک روند در این موسسه شده است و سازمان بسیج و هیئت مدیره آن باید هرچه سریعتر فکری به حال آن بکنند.