سینماروزان: داریوش ارجمند هرچند زمانی به لطف بازی در آثاری همچون «امام علی(ع)»، «ناخدا خورشید» و «سگ کشی» توانست نامی برای خود در عرصه بازیگری دست و پا کند اما در سالهای اخیر کم پیش آمده که ازشان یک کاراکتر متفاوت و نقشی ماندگار ببینیم.
به گزارش سینماروزان ارجمند این روزها فیلمی با نام «چراغهای ناتمام» را روی پرده دارد که هرچند با حمایت موسسه آوینی تولید شده و کارگردان آن هم آقازاده رییس هیأت مدیره این موسسه است اما در ده روز ابتدایی اکران ۳۰میلیون هم نفروخته است!!
ارجمند اما بی اشاره به فروش ضعیف فیلم تازه اش، بزرگداشتی که برایش در خانه هنرمندان گرفتند را مجالی کرد برای طعنه به سینما و نمایش و اظهار داشت: گاهی خجالت میکشم به سالنهای نمایش بروم. در سینما نیز گاهی حرفهایی مطرح میشود که در خلوت نیز قابل بیان نیست. ما امروز گرفتار بیآبی هستیم و همینطور گرفتار کم فرهنگی. به فیلمها و تئاترهایمان نگاه کنید. گاهی خجالت میکشم به سالنهای نمایش بروم. سینما پر از اسب و مارمولک و لاکپشت و هزارپا و حیوانات عجیب و غریب شده است.
بازیگر فیلم پرحاشه «پایان نامه» ادامه داد: در سینما شاهدیم که از تنگناهایی که مردم دچار آنند، بهره میبرند. میبینیم در میان یک جمع همراه میتوان متلکهایی گفت که در خلوت هم قابل گفتن نیست، و همه دستهجمعی میخندند و پول میدهند تا چنین چیزهایی بشنوند و بخندند. چه به سر ما و فرهنگمان آمده است؟ سینمای ایران پشتوانههایی حیرتانگیز در فرهنگ ما دارد ولی هیچکس مثلا سراغ شاهنامه نمیرود. هزاران نمایش اجنبی که مشخص نیست فرهنگ آنها با ما همخوان است یا نه، ترجمه و اقتباس و اجرا میشود اما به گنجینه ادب فارسی هیچکس ناخنکی هم نمیزند. یک زمانی کسانی این کار را میکردند؛ مثل علی حاتمی بزرگ که آثارش پر از ترمه و بلور و چیزهایی بود که به ما تعلق داشت. وقتی به تصاویر فیلمهای او نگاه میکردید احساس میکردید چه ایرانی سربلندی هستید. الان چه؟ سالوادور و تگزاس و..