سینماروزان/مهناز خدادوست :
مثبت: یک سکانس ابتدایی پرتیر و ترکش که حسابی هم برای اجرایش خرج شده! از تانک تا نفربر و هلیکوپتر و هواپیما و هنرور همه چیز هست!
منفی: زودتر از حد تصور روایت ابتدا به سمت “اخراجیها۲” میرود و بعد “بچه های مدرسه همت”! البته بدون بیوک میرزایی و با نابازیگری مشابه احمد ایراندوست! و دیلماجی با سکنات مهران رجبی! هر جا هم که پلان، کم است موسیقی سوار میشود تا حواس مخاطب را پرت کند؟
منفی: شعار تا دلتان بخواهد! از تیمم بر خاک لباس تا سخنوری کودکان در نشست خبری و در برابر افسر عراقی!! با این شعارها چگونه میتوان متولدین دهه های هفتاد و هشتاد را تحت تاثیر قرار داد⁉️! هیچ تلاشی برای منطق پذیری ادبیات نوجوانان اسیر نشده و گهگاه هم که تکیه کلامهای تین ایجرهای معاصر از دهانشان جاری میشود
منفی: در خسّت اجرا همین بس که آزادی خرمشهر باید خبری شود که از زبان دیلماج بشنویم!! همین طور است داستان زندگی دیلماج که آن هم فقط شفاهی روایت میشود! حتی به مثابه خمس درآمد پروژه ارگانی تولیدشده با حمایت اوج و افزودن به تصاویر نداشته از تاریخ جنگ هم که شده سازندگان سکانسهایی از چگونگی آزادی خرمشهر را تصویرسازی نکرده اند!
منفی: دو سکانس از آزادی خرمشهر را نشان نمیدهد ولی کلوزآپ زن بلوند سر-باز صلیب سرخ را حسابی نشان میدهد!!! درست به مانند سکانسهای ترکیه “پایتخت۵”!!
منفی: تفاوت فیلم با نسخه مستندش چیست؟ فقط همان پنج دقیقه ابتدایی؟؟ پایان بندی هم که اصلا تمام و کمال آرشیوی ست؟
*سکانس
-شکنجه ملاصالح در استخبارات
*دیالوگ
-اومدیم خرمشهرو آزاد کنیم خودمون اسیر شدیم!
-با این سبیلاش کجاش به ملا میخوره؟
-یک دقیقه رفتم مستراح! چه شد؟ کودتا شد؟
-چهارصد ساله داریم سر چهارصد متر عرض یه رودخانه میجنگیم!!
