سینماروزان: در سالهای اخیر تلاشهای زیادی شده در جهت بالا بردن آمار حضورهای جشنوارهای سینمای ایران هم که شده برخی از هفته فیلمهای ایرانی در خارج کشور با تغییر نام به جشنواره برگزار شوند.
به گزارش سینماروزان اگر تقریبا هفتهای یک بار خبر موفقیت یک یا چند فیلم ایرانی در فلان جشنواره خارجی را می شنویم بخش عمده اش ناشی از همین هفته فیلمهاست.
به هر حال وقتی تعدادی فیلم ایرانی به رقابت با هم می پردازند(!) بدیهی است که نام یکی دو فیلم ایرانی هم به عنوان برگزیده اعلام شود و این مسأله صرفا یک رشد حبابی ایجاد خواهد کرد در آمار حضورهای جشنواره ای.
به بیان بهتر همان قدر که در داخل در جهت افزایش جشنوارههای رنگ و وارنگ ارگانی تلاش شده در خارج از کشور هم هفتههای فیلم ایرانی با تغییر نام به جشنواره برگزار میگردد در جهت افزایش بیلان مدیرانی که جز آماردهی کمّی کاری ازشان برنم آید.
اما این هفته فیلمها دردسرهایی را هم برای سینمای ایران در پی دارد که یکی از آنها میتواند قاچاق محصولات ایرانی در فضای مجازی باشد.
ماجرای قاچاق «نهنگ۲» درست چند روز قبل از عرضه رسمی در شبکه خانگی باعث شده شهاب کاظمی قائممقام موسسه گلرنگرسانه که شریک عرضه خانگی فیلم بوده در گفتگویی تفصیلی با «آی سینما» به صراحت از احتمال درز نسخه قاچاق «نهنگ۲» از اکرانهای خارجی سخن گوید. اتفاقی که ممکن است برای بسیاری دیگر از آثار پرمخاطب سینمای ایران رخ دهد.
شهاب کاظمی قائم مقام گلرنگ رسانه که شریک رایت نسخه ویدیویی فیلم سینمایی «نهنگ عنبر۲: سلکشن رویا» است، درباره تفاوت نسخه قاچاق این فیلم سینمایی با نسخه اصلی آن که از روز دوشنبه در شبکه نمایش خانگی توزیع شد به «آی سینما» گفت: کیفیت نسخه اصلی از نظر صدا و تصویر قابل مقایسه با نسخه قاچاق آن نیست. در نسخه قاچاق،مخاطب تصویر را بصورت ۳×۴ مشاهده میکند و در واقع فیلم به صورت فول فریم نیست. همچنین نسخه غیر قانونی از صداگذاری مناسب برخوردار نیست و در مجموع نسخه قاچاق این فیلم کیفیت بالایی ندارد اما نمیتوان از آن با عنوان نسخه ای بی کیفیت هم یاد کرد.
او درباره نحوه ورود این فیلم سینمایی به بازار غیر قانونی توضیح میدهد: فیلم سینمایی «نهنگ عنبر ۲» در اختیار افراد زیادی قرار نداشته است. برای ارسال فیلمهای سینمایی به دستگاههای مختلف دولتی لوگوهایی بر روی فیلم اضافه میشود که مشخص میکند نسخه برای بازبینی کدام ارگان دولتی است. این احتمال وجود دارد که نسخه قاچاق «نهنگ عنبر ۲» از تور نمایش این فیلم سینمایی در یک کشور خارجی درز کرده باشد، اما بازهم نمیتوان با قاطعیت گفت که این فیلم چگونه وارد بازار غیرقانونی شده است و شاید خیلی هم مهم نباشد که نسخه غیر قانونی از کدام ناحیه انتشار یافته است.
کاظمی در ادامه این موضوع گفت: برای ما این موضوع حائز اهمیت است که چرا نسخه قاچاق یک فیلم سینمایی میتواند به این راحتی در داخل کشور بدون هیچگونه نظارتی دست به دست شود و بسیاری از سایتها این جرأت را به خود بدهند که لینک غیر قانونی یک فیلم سینمایی را بارگذاری کنند. به نظر من این اتفاق بیشتر در مناطق جنوبی شهر تهران و شهرستانها رخ میدهد و جمعیت شمال شهر تهران خیلی به دنبال نسخه قاچاق و بی کیفیت و دانلودی یک فیلم سینمایی نیستند.
او در پاسخ به این پرسش که چرا عوامل «نهنگ عنبر ۲» با ورود نسخه قاچاق این فیلم هیچ واکنشی از خود نشان ندادند، گفت: یکی از دلایل سکوت ما این بود که نمیخواستیم فضایی به وجود آید تا مردم بیشتر متوجه ورود نسخه غیر قانونی این فیلم شوند و به نظرم پرداختن به این موضوع از سوی رسانهها هم دستاورد مثبتی برای ما نداشت و بنده نیز از اخبار منتشر شده در رسانهها ، متوجه ورود نسخه قاچاق «نهنگ عنبر ۲» در بازار غیر قانونی شدم. البته نسخه غیرقانونی این فیلم در بدترین زمان منتشر شد. ما با تعطیلات اواخر ماه صفر مواجه شدیم و نتوانستیم به سرعت نسخه اصلی فیلم را در شبکه نمایش خانگی عرضه کنیم.
این پخش کننده بخش خصوصی در ادامه میگوید: متاسفانه در مراکز تصمیم گیری استراتژیک مملکت ما که شامل سه قوه مجریه، مقننه و قضاییه میشود، قانونی وجود ندارد که اگر یک فیلمی با قاچاق روبرو شد، با قاچاقچی آن برخورد جدی شود. من اطمینان دارم اگر این فیلم هفته پیش هم قاچاق نمیشد، از دیروز بسیاری از سایتها و شبکههای ماهوارهای به صورت غیرقانونی اقدام به پخش نسخه اصلی این فیلم میکردند و مخاطب هم با خود میگفت حالا که فیلمی ۲۰ میلیارد تومان فروش کرده و هر کدام از بازیگران آن ۴۰۰ الی ۵۰۰ میلیون تومان دستمزد دریافت کردند، چرا ما آن را مجانی تماشا نکنیم؟ برخی از مخاطبان تصور میکنند فیلمهای سینمایی قسمتی از سرمایه های بلوکه شده کشور در امریکاست و آنها میخواهند با کندن از ما، به حق و حقوق خود برسند اما نمیدانند که موسسات ویدیو رسانه برای خرید و پخش یک فیلم سینمایی طراز اول ، حدود یک تا دو میلیارد تومان هزینه می کنند و این فیلمها را از تهیه کننده خریداری کرده و پس از ورود نسخه غیرقانونی فیلمها به بازار قاچاق، صدمات مادی و معنوی بسیاری میبیند.
این فعال شبکه نمایش خانگی با قدردانی از شجاعت سعید سهیلی به دلیل آتش زدن کارت خانه سینما که هیچ دفاعی از سینماگران نمیکند، درباره فعالیت ستاد صیانت از محصولات سمعی و بصری وزارت ارشاد گفت: این سازمان در ساختمانی قرار دارد که در بهترین حالت ۵۰ نفر در آن مشغول کارند، حال این ۵۰ نفر چگونه می توانند با هزاران قاچاقچی محصولات فرهنگی مبارزه کنند؟ الان وقتی به دادگاه مراجعه میکنیم و از قاچاق شدن فیلمهای سینمایی شکایت میکنیم، قضات محترم میگویند که این فیلمها مستهجن یا خارجی نیستند، این فیلمها ایرانی هستند و مشکلی برای پخش آن وجود ندارند. گویا در کشور ما تنها از حقوق تهیه کنندگان بیگانه دفاع میشود. به نظر من همچون قاچاق مواد مخدر باید برای قاچاقچیان محصولات فرهنگی هم جرایم سنگینی در نظر گرفت. به یک مفسد اقتصادی که به بسیاری از مردم ظلم کرده، حکم اعدام یا حبس ابد داده میشود اما با قاچاقچیان محصولات فرهنگی که علاوه بر میلیارد ها تومان ضرر مالی به موسسات، سبب اختلال در کسب روزی حلال حدود یک میلیون نفر از افراد وابسته و پیوسته این صنف میشوند برخورد جدی صورت نمی گیرد و آنها پس از جریمه نقدی بسیار ناچیز آزاد میشوند و با اکانتی دیگر به قاچاق فیلمهای سینمایی ادامه می دهد!
کاظمی در پایان به نکته جالبی در مورد دانلود غیرقانونی فیلمهای سینمایی از سوی مردم اشاره میکند و میگوید: بعضی از مردم و قاچاقچیان محصولات فرهنگی، احساس میکنند که رابین هود و یعقوب لیث هستند و ما پرنس جان و داروغه ناتینگهام و به همین دلیل با خود میگویند تا میتوانیم باید از آنها بدزدیم و بین خودمان تقسیم کنیم. در حالی که اگر قوانین شدید قهری تصویب گردد، قاچاقچیان دیگر سمت قاچاق کالاهای فرهنگی نخواهند رفت و مردم هم با خود نمیگویند حالا که مال مفت است، بنشینیم و فیلمها را به صورت مجانی، دانلود و تماشا کنیم.