سینماروزان: محمد رحمانیان که اغلب آثار نمایشی‌اش پهلوبه‌پهلوی آتراکسیون پیش می‌رود در سالهای اخیر کوشیده با اجرا یا روخوانی برخی آثار بهرام بیضایی در کانون توجه قرار گیرد.
به گزارش سینماروزان محمد رحمانیان که علیرغم پرکاری سالهای اخیر بیشتر ژست مخالف‌خوانی داشته، در تازه‌ترین گفتگوی خود که با خبرگزاری «ایلنا» انجام شده به بهانه چرایی توقیف آثار مذهبیش ادعاهای غریبی را بیان کرده درباره برخی شخصیتهای سرشناس مذهبی.
محمد رحمانیان با اشاره به نمایشنامه «روز حسین» بیان داشت: یکی از ایراداتی که به «روز حسین» گرفته بودند این بود که چرا در این نمایشنامه می‌گوییم امام حسین(ع) چند روز قبل از واقعه کربلا موهایش را رنگ می‌کند. گفتم از نظر تاریخی این اتفاق افتاده و امام حسین(ع) موهایش را پرکلاغی و سیاه می‌کردند. خب ما می‌دانیم یک مرد ۵۰ و چند ساله تعداد زیادی موی سفید دارد و امام حسین (ع) موهایش را رنگ می‌کردند یعنی در منابع متعددی به این اشاره شده است.
وی ادامه داد: اما بازهم گفتند این را نگو، گفتم خب وجود داشته. گفتند هر چیزی که وجود داشته را نباید گفت! چرا؟ چرا نباید گفت؟ چه اشکالی دارد؟ باید به این افراد گفت؛ تابوی ذهنی تو با آنچه ائمه انجام می‌دادند فرق دارد، دوتاست. یا مثلا همسر حضرت زینب(س) نوازنده خیلی خوبی بوده؛ جزو خاندان نبوت و ائمه هم بوده اما ساز هم می‌زده. می‌گویند این را هم نگویید. خب چرا؟ آیا به این دلیل نیست که شما اتفاقا از رفتار و کردار اهل بیت فاصله گرفته‌اید؟ آنها که زندگی‌شان را داشتند می‌کردند. این داستان‌هایی است که خودتان برای خودتان درست کردید و این تحریم‌هایی است که خودتان درست کردید برای خودتان؛ درحالی که در فقه داستان به این سختی نیست.
محمد رحمانیان افزود: اصلا فقه آمده بود که زندگی مردم را راحت‌تر کند نه اینکه دشوارتر کند. خب ما داریم درباره خانواده‌ای صحبت می‌کنیم که امامش موهایش را رنگ می‌کند و شوهر خواهرش ساز می‌زند. هیچ اشکالی هم ندارد. آن اسامی جزو مقدس‌ترین اسامی ما هستند؛ چه زینب(س) چه امام حسین(ع). مساله‌شان این است که می‌خواهند امام‌ها را با خودشان تطبیق دهند اما نمی‌توانند. نشان دادن ساز در تلویزیون مشکل دارد اما معنی‌اش این نیست که ساز در زندگی امام حسین(ع) نبوده. اصلا فرض کنیم که امام حسین(ع) خیلی با این موضوع موافق هم نبوده اما ساز که بوده و حضرت زینب(س) که موافق بوده. این داستان‌ها و تابوهایی است که همین ۵۰-۶۰ سال اخیر شکل گرفته که موسیقی فلان است و ساز بهمان است. اینها تابوهایی است که با تاریخ اسلام مشابهت‌هایی ندارد و در ذهن خودمان ساخته‌ایم و روز به روز داریم افزایش‌اش می‌دهیم که برسیم به جایی که دیگر سوت هم نزنیم، خنده هم نکنیم. چرا؟
رحمانیان با طرح ادعایی درباره امام علی(ع) گفت: یکی از ایرادهایی که به حضرت علی (ع) در کودکی می‌گرفتند این بوده که چرا این بچه آنقدر شوخی می‌کند. می‌گفتند بچه‌ای که آنقدر شوخی کند، می‌تواند بعد از پیامبر خلیفه شود؟ خب، آره شوخی می‌کند و می‌خندد اما در ضمن از نظر پیامبر، بهترین و مهم‌ترین گزینه برای ادامه خلافت بوده است. همیشه می‌گفتم حضرت علی(ع) اگر امروز می‌آمد تلویزیون از جلوی زنجیرِ در راهش نمی‌دادند برای اینکه معمولا آستین کوتاه می‌پوشید. چون توصیه شده بود که بازوان‌اش را به رخ دشمنان اسلام بکشد. این آدم را الان به تلویزیون راه نمی‌دهند. داستان خیلی ادامه‌دار است و ده‌ها مثال دیگر می‌شود در این مورد زد.
– جناب پشمک الممالک شما به جای اندیشیدن به سیاه کردن رنگ مو، اون یک خروار پشم و پیلی رو از سر و کله‌ات پاک کن، تا به جای خور خور به راحتی نفس بکشی و شبها با خرناس خود اعصاب در و همسایه رو مثل درخت اره نکنی، ثواب بیشتری داره ..
– حالا دگر خود دانی ..
از کی تا حالا محمد رحمانیان به فکر دین افتاده ؟؟؟؟؟؟
حالا بقیه کارهایت را طبق دستورات دین پیش می بری که اراجیفت را به خورد مردم می دهی ؟؟؟؟؟