سینماروزان: عماد افروغ نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی که در روالی پرسش برانگیز در زمان رییس معزول سینما و به هنگام حضور معاون معزول در اداره نظارت، سر از شورای پروانه نمایش ارشاد درآورده و حتی تا هیأت انتخاب جشنواره سی و پنجم فجر هم پیش رفته بود و بعد از حذف از شورا هم به گلایه از این امر پرداخته بود در یادداشتی به تعریف و تمجید از فیلم «پاپ»احسان عبدی پور پرداخته است.
به گزارش سینماروزان عبدی پور همان کارگردانیست که اولین ساخته سینمایی بلندش با نام «تنهای تنهای تنها» در مناظرات انتخاباتی۹۲ از سوی سعید جلیلی تحسین شد!
متن یادداشت عماد افروغ را بخوانید:
امروز سه‌شنبه ٢١/١/٩٧ است… ساعت هفت شب نیز به منظور تماشای فیلم هنری- تجربی «پاپ» و با دعوت شخصی عازم موزه سینما شدم. ساعت هشت شب این فیلم به نمایش درآمد؛ فیلمی با سه اپیزود پیوسته و با مضمون مهاجرت و توهم‌های مرتبط و انزجار از جایگاه خود به‌عنوان یک سیاه‌پوست و البته آرزوهای خیالی و ناموجه گره‌خورده با آن. اینکه سیاه‌پوست‌بودن در ایران همراه با نوعی احساس طردشدگی باشد را نمی‌پذیرم، واقعیات و نگاه‌های مردم این را تأیید نمی‌کند، اما متأسفانه فضاهای خیالی نسبت به آن‌طرف آب واقعیتی است انکارناپذیر که باید برای آن چاره‌اندیشی کرد.
این فیلم پایان بسیار امیدبخش و واقع‌گرایانه‌ای در قالب فراموش‌کردن مهاجرت، انزجار از عشق‌های کاذب و صرف وقت و انرژی و اهتمام نسبت به عشق‌های واقعی دارد. فیلم، پایانی متعصبانه و غیرتمندانه نسبت به جایگاه فرهنگ و حتی رنگ پوست خود دارد. این فیلم به‌گونه‌ای ساخته شده است که از شروعش نمی‌توان پایانش را تشخیص داد و این یکی از نقاط قوت آن است. ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های این فیلم تا حدودی تسلی‌بخش بیننده در مقایسه با فیلم‌های سطحی و لوده است؛ فیلمی که در عین توجه به این ظرافت‌ها و لایه‌لایه‌بودن‌ها، مضمون و خاستگاه واقعی اجتماعی خود را فراموش نکرده است. در این فیلم نسبت دیالکتیک بین سینما و جامعه با رویکردی ترمیمی نسبت به آسیب‌های اجتماعی کاملا مشهود است. تماشاگر این فیلم با اتصال و علقه نسبت به داشته‌های فرهنگی و تاریخی خود سینما را ترک می‌کند.
پیوند کوتاه: https://www.cinemajournal.ir/?p=49147
