سینماروزان: هرچند بدنه سینمای ایران مدام از گرفتاریهای اقتصادی می نالند و کار به جایی رسیده که جشن خانه سینما هم به بهانه همین فشارها برگزار نخواهد شد اما اصرار ویژه ای از سوی سازمان سینمایی وجود دارد تا جشنواره ای به نام جشنواره کودک را حتما برگزار کند.
اینکه حتی نیمی از محصولات به نمایش درآمده در آخرین دوره جشنواره کودک رنگ اکران به خود نگرفته اند و در میان همان آثاری که اکران شده‌اند هم بیشتر از نیمی دچار شکست تجاری شده اند باعث نمیشود دست اندرکاران امور به تغییر سیاست دست زده و بودجه ها را از سمت برگزاری جشنواره به سمت ساماندهی اوضاع اکران فیلمهای کودک ببرند.
جشنواره کودک به نام «بین المللی» است اما حتی در چینش مهمترین نیروهای اجرایی آن هم تخصص گرایی دیده نمیشود.
به تازگی خبر آمده که هیأت انتخاب سینمای ایران جشنواره کودک امسال عبارتند از محمدرضا خردمندان، حسن آقاکریمی، مرضیه محبوب، مهدی باقربیگی و امیر سحرخیز.
در این بین محمدرضا خردمندان جوانی تک‌فیلمه است که فیلم اول و آخرش «بیست و یک روز بعد» را با حمایت وافر حوزه هنری در تولید و اکران ساخت. چطور میشود فیلمسازی با یک فیلم آن هم نه برای مخاطب کودک که بیشتر درباره یک نوجوان گرفتار مشکلات اقتصادی بتواند مستقیم به هیأت انتخاب جشنواره ای بین المللی راه یابد؟
حضور مهدی باقربیگی بازیگر «قصه های مجید» در هیأت انتخاب جشنواره کودک چه توجیهی دارد؟ آیا صرف اینکه ایشان سالها قبل با «قصه های مجید» مورد توجه قرار گرفت یعنی آن که به آن حد از تخصص رسیده که بتواند به عضویت هیأت انتخاب جشنواره کودک درآید؟
باقربیگی سالهاست از سینما دور بوده و آخرین کارهای تلویزیونیش هم چنگی به دل نمیزد. در دو سال اخیر هم که وی وارد شورای شهر اصفهان شده و اصلا از وادی سینما دور است. باقربیگی چرا باید در هیأت انتخاب جشنواره کودک حاضر باشد؟
