آیا اهداف دفترچه سیاست‌های سازمان سینمایی در تناقض است با گفته‌های این عضو هیأت انتخاب فجر؟
سینماژورنال: دفترچه «رویکردها، راهبردها و سیاست‌های سازمان سینمایی» که اردیبهشت ٩٤ به چاپ رسید، رویکرد سازمان سینمایی به فیلم‌سازی و تمام جوانبش را تبیین کرده است.
به گزارش سینماژورنال و به نقل از “شرق” یکی از مهم‌ترین بخش‌های آن تأکید بر سیطره فضای امید در فیلمها، پایان‌های بسته و نقد مشفقانه است.
در فصل اول این دفترچه درباره حمایت از تولید و عرضه آثار سینمایی و سمعی و بصری (داستانی، مستند، کوتاه و انیمیشن) چنین آمده است: «رسیدن به اهداف کلان و اجرای تکالیف قانونی و حاکمیتی سازمان سینمایی، رونق و توسعه فعالیت‌های سینمایی و سمعی و بصری، اهتمام به متنوع‌سازی مضامین و گونه‌های سینمایی، افزایش سهم آثار سینمایی در سبد خرید خانوار، افزایش نشاط و امید به آینده، تقویت نگاه امیدآفرین به امروز و آینده فرهنگ و جامعه ایران، خلق و توسعه امید فرهنگی و دسترسی متوازن و عادلانه همگان در سراسر کشور به فرصت تولید و مصرف محصولات سینمایی از اهداف حاکم بر حمایت از آثار سینمایی و سمعی و بصری است».
تأکیر بر واژه “امید” از سوی مدیران فرهنگی و رییس جمهور
البته پیش از آن بارها از سوی رئیس‌جمهور، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی خطاب به هنرمندان بر کلمه امید تأکید شده و اساسا هنرمندان را به ساخت آثاری با محوریت امید ترغیب کرده‌اند.
حمایت سازمان سینمایی از فیلمهای امیدآفرین، شوق‌آفرین، عزت‌طلب و عفیف
همچنین سازمان سینمایی به‌صراحت اعلام کرده از فیلم‌هایی حمایت می‌کند که محتوا و محورهایی مانند «معرفی تاریخ، فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی، تحکیم نهاد خانواده و روابط خانوادگی و بین‌نسلی و تحکیم شخصیت نسل فردا و ابعاد هویتی نسل جوان، بهره‌گیری از دستاوردهای فرهنگی و محتوایی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، معرفی قابلیت‌ها و جلوه‌های هویتی فرهنگ ملی، طیف‌های فرهنگی قومی، فرهنگ‌های نواحی و محلی با رویکرد همبستگی و وحدت ملی، فیلمهای فرهنگ‌ساز، امیدآفرین، شوق‌آفرین، عزت‌طلب و عفیف، تعمیق ارزش‌های اسلامی، اعتلای باورها و معارف دینی و تقویت هنجارهای فرهنگی، اجتماعی و روحیه کار جمعی و ابتکار، ارتقای سطح فرهنگ عمومی از طریق ترویج سبک زندگی مبتنی بر هویت دینی و ملی و تقویت بنیان‌های خانواده مبتنی بر ارزش‌های دینی و ملی، اشاعه ارزش‌های دینی و ملی همچون راست‌گویی، آثار قصه‌گو و قهرمان‌محور بدون پایان باز، فیلم‌هایی دارای فضای مفرح اجتماعی با نگاه واقع‌بینانه توأم با نگاه نقادانه، مشفقانه، منصفانه و مصلحانه و…» داشته باشند.
اگر بخواهیم چکیده این اصول را بیان کنیم، واژه‌ای بهتر از «پاک» به ذهن متبادر نمی‌شود. ضمن اینکه با این نگاه همه فیلمها باید پایان ختم به خیر شوند.
برخی از فیلمها نگاه تلخی داشتند
به گزارش سینماژورنال حالا اگر گفته های فریدون جیرانی یکی از اعضای هیأت انتخاب در برنامه “نقد4” درباره فیلمهای جشنواره را بگذاریم کنار این اهداف امیدبخش و شوق آفرین شاید به تناقض برسیم؛ چون جیرانی از تلخی فیلمهای جشنواره گفته است.
فریدون جیرانی پنجشنبه ١٧ دی درباره محتوای فیلمها حائز اهمیت گفت: «امسال برخی از فیلمها نگاه تلخی داشتند. البته تلخی فیلمهای امسال از نگاه اجتماعی فیلم‌سازان می‌آید، نه نگاه سیاسی.»
وی ادامه داد: «من از دیدن فیلمهای نگاه نو ترسیدم. به نظرم نسل چهارم و پنجم فیلم‌سازان دارند از نسل‌های گذشته جلو می‌زنند. بهتر است نسل‌های قبل‌تر دوباره به سینمای‌شان نگاه کنند، چون نسل چهارم و پنجم با سینما و جامعه روز همگام‌تر پیش می‌روند».