یک رسانه اصولگرا متذکر شد⇐ردّپای پررنگ کپی‌برداری در «علی‌البدل»؛ از «ایران برگر» تا «روز باشکوه»
سینماروزان: تازه ترین سریال سیروس مقدم با عنوان «علی البدل» از جمله سریالهای نوروزی بود که از همان قسمتهای ابتدایی مورد نقد مخاطبان و رسانه های مختلف قرار گرفت؛ انتقاداتی که بیش از همه ناظر به شباهتهای جدی بود که این سریال با کمدی-سیاسی «ایران برگر» داشت.
روزنامه اصولگرای «جوان» در گزارشی مرتبط با این سریال با تیتر «نسخه تلویزیونی ایران برگر شکست خورد» ضعفهای فراوان این سریال را به چالش کشیده است و درباره گرته برداریهای آن از «ایران برگر» و البته «روز باشکوه» سخن گفته است.
متن کامل این گزارش را بخوانید:
نسخه تلويزيوني «ايران برگر» شكست خورد
با وجود هياهوهاي زيادي كه پيش از پخش سريال علي‌البدل درباره داستان و محتواي اين سريال به وجود آمده و گفته مي‌شد در آستانه انتخابات تلويزيون سراغ سريالي سياسي رفته است، «علي‌البدل» با داستاني ازهم‌گسيخته و بي‌رمق از تلويزيون پخش شد تا همه فضاسازي‌هاي قبلي را پوچ كند.
دوشنبه شب قسمت آخر مجموعه تلويزيوني «علي‌البدل» از شبكه اول سيما پخش شد و پرونده نمايش سريالي كه گفته مي‌شد در آن رگه‌هاي سياسي وجود دارد، بسته شد؛ مجموعه‌اي كه ابتدا قرار بود در ماه رمضان سال 95 پخش شود ولي در زمان مقرر سريال آماده نشد و به نوروز 96 رسيد.
روستايي‌هايي كه نمي‌توانند با تحولات اجتماعي كنار بيايند و همين ناتواني‌شان در درك و همراهي با تغييرات باعث داستان‌هاي خنده‌داري مي‌شود؛ اين خط داستاني كوتاه حداقل بيش از نيم قرن است كه به انحاي مختلف در تلويزيون و سينماي ايران ديده مي‌شود. اصل ماجرا هم به سال‌هاي بعد از اجراي طرح موسوم به انقلاب سفيد در دوره پهلوي بازميگردد كه با فشار براي مهاجرت روستاييان به شهر، «روستايي» و «دهاتي» به عنوان واژه‌هاي تحقيركننده معادل نفهم و عقب افتاده به كار برده مي‌شد.
مسعود جعفري جوزاني تلاش كرده بود مفاهيمي سياسي و اجتماعي را در پس ماجراي رقابت دو خان روستا براي كسب قدرت بيشتر به تصوير بكشد و آن را با پاياني خوش همراه سازد.
شنيده‌هاي «جوان» حكايت از آن دارد كه بعد از موفقيت «ايران برگر» در جشنواره فيلم فجر و اكران عمومي در سينماها، محسن تنابنده، بازيگر نقش اول اين فيلم طرحي را براي ساخت «ايران برگر2» به جعفري‌جوزاني ارائه مي‌كند اما جعفري‌جوزاني با ساخت قسمت دوم فيلم مخالفت مي‌كند. تنابنده هم كه با سيروس مقدم در سريال پايتخت به عنوان نويسنده و بازيگر همكاري دارد، طرح را به وي و الهام غفوري پيشنهاد مي‌دهد و طرح سينمايي «ايران‌برگر2» در قالب فيلمنامه‌اي 15قسمتي به سرپرستي تنابنده نگاشته مي‌شود. از اين رو «علي البدل» شباهت كالبدي زيادي به ايران‌برگر دارد و حضور بازيگران مشترك در هر دو اثر بر اين شباهت‌ها افزوده است.
كيانوش عياري در سال 67 فيلمي به نام «يك روز باشكوه» مي‌سازد. داستان اين فيلم كه در دوره حكومت سابق مي‌گذرد، درباره جواني به نام «گل آقا» است كه بعد از قهرماني آسيا در رشته دوچرخه سواري به شهرش بازميگردد و مقامات شهر تلاش مي‌كنند با سوء استفاده از محبوبيت گل آقا، فضاي شهر را براي حضور يكي از مقامات دربار در اين شهر آماده كنند. عياري در پس داستان كمدي فيلم «يك روز باشكوه» ساختار نظام شاهنشاهي و نگاه استكبار و بهره‌كشي از مردم براي رفاه وابستگان پهلوي را به تصوير مي‌كشد. «علي البدل» تا حدي به يك روز باشكوه شباهت دارد. اين بار نه مقامات فرمانداري بلكه شوراي شهر در پي آن هستند تا روستا را براي آمدن رئيس‌جمهور آماده كنند و مي‌خواهند با استقبال باشكوه از رئيس دولت امكان بهره‌برداري از موقعيتي را كه قرار است به وجود آيد، به دست آورند.
بزرگ‌ترين ضعف «علي‌البدل» نيز در اينجا خودنمايي مي‌كند و داستان سطحي و ازهم‌گسيخته«علي البدل» مانع از آن مي‌شود كه يك «روز باشكوه» شكل بگيرد و حتي نمي‌تواند در حد «ايران‌برگر» و دعواهاي روستايي براي كسب قدرت را به سخره بگيرد، حتي فضاسازي‌هاي رسانه‌اي كه درباره ساخت سريالي سياسي درباره رئيس‌جمهور در آستانه انتخابات رياست جمهوري به راه افتاده با نمايش ضعيف «علي‌البدل» به فراموشي سپرده شد.
توليد «علي البدل» باعث شد سيروس مقدم كه به ساخت سريال‌هاي موفق مشهور است در كارنامه هنري‌اش صاحب يك سريال شكست خورده شود.