1

درگذشت مسعود اسکویی؛  گوینده خوش‌لحنی که در بی‌بی‌سی آموزش دید و به رادیوورزش تعصب داشت

سینماروزان: مسعود اسکویی گوینده و مجری خوش‌لحن در ۸۵سالگی فوت شد.

مسعود اسکویی که متولد سال ۱۳۱۸ بود، پدری داشت تاجر قماش و وارد کننده عمده پارچه. اسکویی که بعد از خدمت سربازی دوست نداشت برود بازار، رفت و کارمند بانک رفاه کارگران شد. دو سال و شش ماه در بانک کار می کرد که اعلام کردند تلویزیون ملی ایران دارد راه اندازی می شود و این شد که اسکویی تست گویندگی داد.

مسعود اسکویی از سال ۱۳۴۵ به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمده و سابقه حدودا ۵۷ سال گزارشگری و فعالیت در رادیو و تلویزیون را داشت. او از جمله گزارشگران و مفسران ورزشی بود که در رشته های مختلف از جمله والیبال سالها سابقه فعالیت داشت.

این پیشکسوت ورزش و رادیو دوره تخصصی گزارشگری را در بی‌بی‌سی و دوره تهیه‌کنندگی را به مدت یک‌سال در تلویزیون زد.دی‌.اف آلمان گذراند و جالب اینکه حین کارآموزی در آلمان با محمد بزرگ‌نیا-کارگردان جنگ نفتکشها-همدوره بود.

اسکویی با گزارش بازی دوستانه فوتبال بین تیم‌های پرسپولیس و کویت در سال ۱۳۵۰ وارد کار گزارشگری ورزشی شد. او همچنین در سال ۱۳۷۱ در کلاس تخصصی گزارشگری فینگلی، مدرس استرالیایی، حضور یافت.

دوستداران ورزش از نسل قدیم گزارش های مسعود اسکویی پیشکسوت رسانه های ورزشی را در برنامه ورزش از نگاه دو تلویزیون از جمله فوتبال به یاد دارند ولی وی بعد از انقلاب و از دهه ۶۰ به بعد به رادیو رفت و مسابقات ورزشی را گزارش می کرد.

یکی از شاخصه های او در اجرا، ارائه گزارش مسابقات ورزشی بدون داشتن نگاه جانبدارانه بود. او همیشه در مصاحبه هایش با اهالی رسانه به ریشه اش در ایران و عشق به کارش تاکید می کرد و همین عشق به مردم باعث شد با اینکه حال مساعدی نداشت اما سال تحویل پشت میکروفن رادیو نشست تا شنوندگان رادیو ورزش بخش‌هایی از برنامه سال تحویل را با اجرای او بشنوند.

درگذشت مسعود اسکویی
درگذشت مسعود اسکویی

مسعود اسکویی هرچند تخصص اصلی خود را گزارش والیبال می‌دانست ولی فوتبال و بسیاری دیگر از رشته‌های ورزشی را گزارش کرد و درعین حال به غیر از والیبال، اولین گزارشگر بسیاری از رشته ها بود و ازجمله سوارکاری، تنیس، اتومبیل‌رانی و…

اسکویی که جزو هسته اولیه راه اندازی رادیوورزش بود، تقریبا تا پایان عمر با رادیوورزش همکاری داشت و همواره میگفت آن قدر به رادیوورزش، تعصب دارد که مایل نیست آن را رها کند و به تلویزیون برگردد.