این هم واکنش مدیر فارابی- که درعین حال دبیر جشنواره کودک هم هست- به یک پیشنهاد ساده⇐پرسش: بهتر نبود بودجه جشنواره را برای رفع مشکلات معیشتی سینماگران هزینه میکردید و برگزاری جشنواره را در شرایط کرونایی منتفی اعلام میکردید؟/پاسخ: کسانی که مباحثی از این دست را مطرح میکنند، تصور درستی از اندازه جامعه هنری، خواستها و اولویتهایش ندارند!!!
سینماروزان: فاصله طولی میان آمال مدیران سینمایی با خواستههای کف سینما روزبروز بیشتر میشود و در دوران پساکرونا، این فاصله طولی، عمق بیشتری هم یافته است.
به گزارش سینماروزان یک نمونه این فاصله افتادن آن است که بدنه گرفتار سینما خواستار تعطیلی جشنوارههای بودجهخوار دولتی و صرف هزینهها برای بهبود معیشت سینماگران هستند ولی مدیران سینمایی محض رضای خدا حتی از کنار برگزاری یکی از جشنوارهها هم نمیگذارند.
آنچه در زیر میخوانید واکنش مدیر فارابی- که درعین حال دبیر جشنواره کودک هم هست به یک درخواست ساده- درباره تعطیلی یک ساله جشنواره کودک است که در خلال گفتگویی با روزنامه شرق مطرح شده است:
–عدهای این سؤال را مطرح میکنند که آیا بهتر نبود بودجه جشنواره را برای رفع مشکلات معیشتی سینماگران هزینه میکردید و برگزاری جشنواره را در شرایط فعلی منتفی اعلام میکردید؟
در جشنواره امسال، برای استیفای حقوق هنرمندان سینما، برای هر اثر کوتاه و بلند داستانی که بهصورت آنلاین پخش شد، «هزینه نمایش Screening Fee» پرداخت شد که در شرایط پیشآمده ناشی از بیماری همهگیر کرونا که باعث شده هنرمندان سینما برخی خانهنشین و برخی کمکار باشند، کمکمعیشتی هرچند ناچیز برای آنها فراهم شود. افزونبراین، جشنواره آینهای از تلاش هنری هنرمندان است که بهنوعی فضای جدید برای معرفی و نمایش و نقد و مطرحشدن آن در افکار عمومی و رسانهها ایجاد میکند؛ بنابراین از این بخش جشنواره هم هنرمندان منتفع میشوند.
اساسا کسانی که مباحثی از این دست را مطرح میکنند، گویی تصور درستی از اندازه جامعه هنری، خواستها و اولویتهایش ندارند.
--چطور به این نتیجه رسیدید؟
ببینید، از سویی جامعه هنری و سینماگران کشور ما بسیار جامعه بزرگ و متنوعی است و از سوی دیگر اساسا هزینه برگزاری جشنوارهها در ابعادی که این دوستان تصورش را دارند، نیست. البته خوشبختانه و با سیاست شفافسازی در سازمان سینمایی، چیزی برای پنهانکردن وجود ندارد و همه شهروندان در کشور از این حق برخوردار شدهاند. بنابراین سخنانی از این دست برای دستاندرکاران حوزه سینما کمی عجیب و خرقعادت به حساب میآید.
مثلا برگزاری همین جشنواره فیلم کودک و نوجوان در شرایط کرونایی، بههرحال نیازمند جسارت و جرئت فراوانی(!!!) بود و اگر برگزار نمیشد، سوی چراغ سینمای کودک و نوجوان در کشورمان، با مخاطرات جدی روبهرو میشد. حالا و پس از زحمت دبیرخانه و برگزاری جشنواره به این شکل جدید که هم با صرفهجویی در منابع هزینهای هم با رشد در مخاطبان و هم بالاخره با گسترش و توزیع عادلانه محتوا در سراسر کشور همراه بوده است، تمرکز بر وجوه مالی جشنواره، آنهم درحالیکه بودجه اختصاصیافته به آن از متوسط بودجه یک فیلم هم کمتر است، واکنش منصفانهای نیست.
آنچه ما از منتقدان و دلسوزان انتظار داریم، بررسی نقاط ضعف و قوت جشنواره است تا این مسیر ادامه داشته باشد، معروف است که جشنوارهها، نخستین نهادهایی هستند که در سینماهای کشورها بنا میشوند و آخرین چراغهایی که میتوان خاموش کرد، چراغ جشنوارههاست. اینکه بهجای تلاش برای بهینهسازی و نقد، تلاش کنیم چنین جشنواره مهمی را از اعتبار بیندازیم به نفع هیچکس نیست.